แนะนำการลงทุน ธุระกิจร้านเกมส์-เน็ต คาเฟ่ แนวทางการบริหารธุระกิจ

[profassor_tnt]

กระทู้นี้ขอแนะนำสำหรับผู้ไม่มีความรู้นะครับ ใครที่มีความรู้มากกว่านี้เสริมได้ครับ

การทำร้าน Internet Cafe สิ่งแรกที่ต้องเตรียมคือ1.เงินทุน เริ่มต้นประมาน 2 แสนกำลังดีครับ( อาจจะไม่ถึงหรือเกินนะครับ ) เพราะหากเจอปัญหาจะขายกิจการก่อเจ็บไม่มากและหากประกอบกิจได้ได้ดีก็จะใช้เวลาคืนทุนที่ไม่นาน ( ประมาน 1-2 ปีจากประสบการณ์ )
2.คนดูแลระบบหรือผู้จัดการ ( กรณีนี้แนะนำสำหรับผู้ที่ไม่มีความรู้แต่อยากลงทุน )
ควรจะเลือกหาบุคคลที่ประสบความสำเร็จในการประกอบกิจการประเภทนี้มาก่อนและควรมีความรู้เรื่องซ่อมแซมระบบและอุปกรณ์รวมถึง Solfware ได้เป็นอย่างดี
3.ทำเลที่ตั้งควรศึกาจากการประเมินค่าการตลาดหรือประเมินกลุ่มลูกค้า ( ไม่จำเป็นต้องอยู่ในพื่นที่ที่อ้าศัยอยู่เดิมก่อได้ ) เพราะหากทำระบบดีๆ ก็จะสามารถดูแลและจัดการร้านได้ไม่จำเป็นต้องนั้งเฝ้าร้านอยู่ตลอดเวลาและยังสามารถใช้ระบบนี้ขยายสาขาในอานาคตได้อีกด้วย
4.ศึกษาสเปคของคอมฯที่ต้องใช้ในปัจจุบันไม่ควรต่ำหรือสูงเกินไปเพราะจะทำให้สิ้นเปลืองงบประมานในส่วนนี้
5.ระบบคุมร้าน โปรแกรมเก็บเงิน ระบบDiskless หรือจะใช้ Harddisk แบบเก่าก็ได้แล้วแต่ความรู้และความชำนาญที่มี ( แนะนำ Diskless ทำแล้วจบ )
6.ระบบควบคุมการใช้จ่ายและการจัดเก็บเงินรายได้ ควรทำบัญชีแยกไว้เป็นอย่างๆ ไม่ให้ใช่ร่วมกันทุกอย่าง เช่น ตอนเช้าลูกค้าเข้ามาเล่นได้เงิน 100บ. เที่ยงเอาไปซื้อข่าวเที่ยง 30 บ. อะไรประมานนี้ ถือว่าไม่เป็นระบบและอาจส่งผลให้ผลกำไรของการประกอบกิจการลดลงหรือขาดทุนได้
7.ร้าน Internet Cafe หากจัดการดีๆ โอกาสขาดทุนน้อย เพราะหากไม่มีลูกค้าหรือลูกค้าน้อยต้นทุนก็จะน้อยตามจำนวนรายได้ ( ต้นทุนหลักคือค่าไฟฟ้า ครับ )
8.แนะนำสำหรับผุ้ที่ไม่มีความรู้เรื่องคอมหรือธุระกิจประเภทนี้นะครับ เลือกลงทุนกับผู้ที่มีความรู้หรือหาผู้จัดการดูแลร้าน คุณจะได้ไม่เสียรายได้จากงานประจำที่ทำอยู่หรือไม่เสียเวลาในการที่ต้องนั่งเฝ้าร้านเอง เช่น ผมหรือกลุ่มผู้ลงทุนทำร้าน Internet Cafe อยู่ในเชียงรายหรือ บุคคลอื่นๆ

++ ขอภัยมาในที่นี่ด้วย หากข้อมูลบ้างอย่างไม่สมบูรณ์ หรือต้องการจะติชม ก็สามารถช่วยเพิ่มเติมและแลกเปลี่ยนความรู้กันได้ครับ ++

ติดต่อ  084-3691278 คุณ ธนินธรณ์    Email : tn_shopcr@hotmail.com
หรือ ร้าน TNT Computer อ.เวียงชัย ต.เวียงชัย จ.เชียงราย
รับทำระบบ Server Diskless - Server Clarkconnect-ClearOS   LAN ทำร้าน Internet Cafe แนะนำการจดทะเบียน วางร้าน หาทำเล ช่วยจัดการ แนะนำการตลาด

[วายุ]

     สำหรับมุมมองของผมเกี่ยวกับการทำธุรกิจร้านเนตนั้น  ผมมองว่า  ช่วงนี้ไม่น่าทำแล้วเนื่องจาก

1.ใกล้อิ่มตัว  เพราะค่าเนตบ้านก็ถูกลง  คนสามารถติดเองที่บ้านได้  เหมือนเช่นธุรกิจโทรทั่วไทยเมื่อก่อนน่ะครับ  ช่วงนั้นค่าโทรแพง  คนก็เลยหาใช้ของถูกกัน  แต่พอค่าโทรถูกลง  ธุรกิจนี้ก็ตายไป  หรือเหมือนกับเกมเพลย์  พอคอมมา  เครื่องเพลย์ก็หายไป  และตอนนี้ร้านเนตในเชียงรายก็เยอะเกินไปแล้ว

2.คนที่ไม่มีความรู้  เวลาเกิดปัญหาอะไรก็แก้ไขเองไม่เป็น  มันก็ต้องเรียกช่างมาซ่อม  ทำให้เปลืองครับ

3.เครื่องโทรมเร็ว  ถ้าเราคิดจะใช้คอมหากินไปนานๆ  ผมว่าสำหรับร้านเนตคงยากหน่อยครับ  เพราะคนเล่นนั้นไม่ถนอมเครื่องให้เราหรอก  อย่างเช่นพวกเมาส์  เป็นต้น

4.ต้องอัพเกรด  นี่ก็เป็นค่าใช้จ่ายเหมือนกัน  เวลามีอะไรออกใหม่แล้วมันต้องใช้ความสามารถของเครื่องเพิ่มขึ้น  ถ้าคุณไม่อัพ  คนก็ไม่มาอุดหนุน

หวังว่าคงไม่เคือง  เพราะเป็นความเห็นส่วนตัวของผมครับ  ถ้ามีอะไรแย้งก็เชิญนะ

[profassor_tnt]

ขอบคุณมากครับสำหรับมุมองจุดนี้
แต่ถ้าได้ลองทำและสัมพัสมันก่อจะมองเห็นอีกมุมมองหนึ่งได้ครับ
1.การอิ่มตัว และเน็ตที่บ้านก่อสามารถติดได้ง่ายนั้นไม่ผิดครับ
แต่ชุดอุปกรณ์ของผู้ให้บริการอินเตอร์ไม่สามารถรองรับผู้ใช้บริการได้หมดทุกหลังคาเรือนนะครับ ( ขึ้นอยู่กับทำเลและที่ตั้งอย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น )
2.หากเครื่องโทรมไว ก็แสดงว่ามีผู้ใช้บริการที่มากนะครับการคืนทุนและผลกำไรที่ได้จะทำให้ส่วนต่างค่าการเสื่อมและผลกำไรเฉลี่ยกันได้ลงตัวครับ รวมถึงการรับประกันของอุปกรณ์หรืออะไหล่ที่เราซื้อด้วยครับจะมีประโยชน์ช่วยในการลดทุนครับ
3.หากวางระบบดีๆ หรือหาทำที่ทำร้านและดูแลดีๆ ก็จะสามารถลดต้นทุนด้านการซ่อมแซมและอัพเกรดลงได้ครับ ( โดยปกติเมื่อผมรับทำร้านให้กับลูกค้าแล้วจะให้เลือกแผนการลงทุนได้ครับมี 2 ประเภทครับ
เช่น 3.1 จะให้ผมดูแลให้แล้วลูกค้าเป็นทุนไม่จำเป็นต้องค่อยจัดการการแก้ปัญหาต่างๆภายในร้านโดยจ่ายส่วนแบ่งผลกำไรให้ผมเป็นเปอเซ็นต์ไม่จำเป็นต้องค่อยจ่ายค่าแรงผมอย่างตายตัว 
3.2 ห้ผมสอนให้จนเป็นและเข้าใจระบบการจัดการการบริหารรวมถึงการซ่อมแซมเพื่อที่จะได้ไม่ต้องพึ่งพาผม หรือช่างคนอื่นเมื่อเกิดปัญหาได้ครับโดยให้ระยะเวลาการสอนสูงสุด 3 เดือนเลยครับ และดูแลให้ความรู้ได้ตลอด )
** ตอนผมทำร้านแรกผมอายุ 19ปี ผ่านไปจะ 3ปีรวมปีนี้ผม อายุ 22ปี ขยายสาขาได้อีก 2 สาขา รวมเป็น 3 ร้านครับ อยู่เชียงรายเหมือนกัน แต่ไม่ใช่ร้านใหญ่ครับ โดยจะกำหนดจำนวนคอมฯและตวามต้องการของลูกค้าตามค่าตลาดปกติครับ พื้นที่บางสาขาที่ทำร้าน ยังไม่มีแม้แต่คลื่นโทรศัพท์เลยครับ จึงไม่ต้องห่วงเรื่อง 3G หรือจำนวนนการใช้งาน Internet ในครัวเรือนครับ
แนะนำและตอบปัญหาที่บอกนะครับ อย่าโกรธกันนะครับ

[น้าวัยทองฯ]

แบบนี้สิถึงจะเป็นการถาม-ตอบ อย่างสร้างสรรค์

และเป็นเหตุ เป็นผล และได้รับประโยชน์ทุกๆฝ่าย

ทั้งผู้ตั้ง ผู้ตอบ และผู้เข้ามาอ่านหาความรู้

ขอสนับสนุนครับ

[Cupid]

    ถ้าเป็นประสบการณ์ตรงของเจ้าของกระทู้จริง และมีเจตนาดีต่อผู้สนใจจะลงทุนจริง กระทู้นี้น่าจะมี
ประโยชน์สำหรับผู้สนใจลงทุนทำธุรกิจครับ...

    แต่การทำธุรกิจทุกประเภท คือการลงทุนเพื่อหวังผลกำไรและเสี่ยงต่อการขาดทุน เป็นคำนิยามของ
การลงทุนทั่วไปนะครับ...

[แมงมุม]

.

ผมมองว่าธุรกิจร้านคอม ทำได้ยากครับ...

1.) คู่แข่ง และการคืนทุน ....  การเปิดร้านคอมนั้นทำง่ายมาก เพราะเป็นธุรกิจที่ไม่มีความยุ่งยากซับซ้อนในเรื่องการบริหาร เพราะลูกค้าเข้ามา เล่นเน็ต เล่นเกมส์ จ่ายเงิน ดังนั้น ถ้าเราเปิดร้านแล้วลูกค้าเข้าเยอะ...เราก็จะเจอเรื่องของคู่แข่งเข้ามาเปิดแข่งเรา และแน่นอน คอมใหม่กว่า ร้านใหม่กว่า ราคาเท่ากัน ร้านของเราซึ่งเปิดมานานแล้ว ย่อมโดนแบ่งลูกค้าไปมาก เพราะลูกค้าชอบของใหม่ และถ้าลูกค้ามากพอ คู่แข่งก็มากขึ้น แข่งขันกันรุนแรงขึ้น และยุทธวิธียอดนิยมคือ แข่งกันตัดราคาลง ดูได้จากร้านเน็ตแถว ม.ราชภัฎ ตัดราคาลงจนเหลือ ชั่วโมงละ 6 บาท ทีนี้เจ้าของร้านจะเอาอะไรกิน เม้าส์เสียอันนึง 99 บาท ต้องได้ลูกค้า 17 ชั่วโมง ถึงจะมีเงินซื้อเม้าส์มาเปลี่ยน แล้วลองคิดดูว่ากำไรอันน้อยนิด จะพอจ่ายค่าไฟ หรือค่ากินอยู่มั้ย

2.) ต้นทุนค่าลิขสิทธิ์ .... ท่านลองเอาคอมบ้านทั่วไปมาเปิดร้านดูสิครับ ค่าลิขสิทธิ์ โปรแกรมละเท่าไหร่ ต่อ1 เครื่อง ที่จะโดนปรับน่ะ ดีไม่ดีค่าลิขสิทธิ์ทั้งหลายทั้งมวล แพงกว่าค่าเครื่องอีก

3.) ข้อบทกฎหมาย .... ห้ามเด็กต่ำกว่า 18 เข้าร้านเกมส์หลัง 4 ทุ่ม ห้ามเข้าเวบอนาจาร เวบต้องห้าม เวบการเมือง ฯลฯ ห้ามโน่นนี่นั่น และบางครั้ง เคยฟังเขาเล่ามา มีคนมีสีเข้ามาเรียกเก็บค่าอะไรก็ไม่รู้ด้วย ไหนจะมิจฉาชีพที่ปลอมตัวเป็นตพรวจมาหลอกเอาอีก เราใช่จะรู้กฎหมายเกี่ยวกับธุรกิจจำพวกนี้มากมาย แล้วเราจะระวังตัวได้มากแค่ไหน

4.) เรื่องหยุมหยิมอื่นๆ เช่น ลูกค้าไม่ดูแลของ เด็กทะเลาะกัน เน็ตล่ม ฯลฯ บางครั้งเรามองแต่ข้อดี แล้วทำให้เราข้ามข้อเสียเหล่านี้ไป...

---------------------------

บางครั้ง เงินก็ไม่ได้มาง่ายๆอย่างที่คิด

.

3.)

[I.T.Solution@Chiangkham]

ชัดเจนครับ ผมชอบกระทู้แบบนี้จัง คุยกันด้วยเหตุผล ไม่ใช้อารมณ์และพึงเอาชนะ คนอ่านก็ได้ความรู้ไปด้วย
ขอบคุณครับ

[Temujin]

ธุรกิจนี้บางครั้งก็มีรายทางด้วยหนาพึงระวัง..

[วายุ]

ขอเสริมท่านแมงมุมอีกหนึ่งข้อนะครับ
     ที่ท่าน  profassor_tnt  ชี้แจงมาก็มีเหตุผลที่ดี  แต่ผมมาสงสัยอยู่ข้อหนึ่งตรงที่  ท่านบอกว่ามีหลายสาขาแล้ว  และผมขอเดาว่าท่านคงเช่า  ถ้าเกิดกรณีการขึ้นค่าเช่าจากเจ้าของที่  ในขณะที่ท่านขึ้นค่าชั่วโมงไม่ได้เพราะคู่แข่งก็ไม่ได้ขึ้น  ท่านจะแก้ไขปัญหาตรงจุดนี้อย่างไรครับ  เพราะธุรกิจนี้มันไม่เหมือนขายของกิน  ถ้าขายอาหาร  เราสามารถขึ้นราคาหรือใส่ของให้น้อยลงได้  มันก็จะเป็นการแก้ไขปัญหาที่ทำได้  แต่แนวโน้มการให้บริการเนตนี้  ไม่มีทีท่าว่าจะขึ้นราคาเหมือนสินค้าอย่างอื่นได้เลย  ทุกวันนี้ผมขายอาหาร  ถ้าราคาวัตถุดิบขึ้น  ผมสามารถแก้ไขได้ด้วยการขึ้นราคาหรือใส่ของให้น้อยลง  เพราะลูกค้าที่มาทาน  เขาก็ต้องการรสชาติเป็นหลัก  ถ้าร้านเนตไม่สามารถขึ้นราคาได้  ผมว่าก็ท่าจะแย่นะครับ

[profassor_tnt]

ข้อตอบคำถามจากกระทู้ด้านบนนะครับฅ
 เนื่องจากสถานที่ ที่ผมเช่าทำกิจการนั้นเป็นทำเลที่มีการพัฒนาธุระกิจหรือค่าการตลาดที่ต่ำสำหรับการลงทุนทำธุระกิจอื่นๆ ดังนั้นส่วนต่างของรายได้และกำไรจึงไม่มีผลกระทบจากค่าเช่าส่วนนี้มากเท่าไหร่ และในบางสาขาที่ลงทุนผู้ร่วมหุ้นเป็นเจ้าของสถานที่อีกก็จะช่วยผมประหยัดต้นทุนในส่วนนี้ลงไปได้มากนะครับ
 เพราะการทำธุระกิจของผมเน้นการร่วมลงทุนมากกว่าทำเองหมด ดังนั้นความเสี่ยงหรือถาระต่างๆ ที่เกิดขึ้นก็จะลดลงตามจำนวนผู้ร่วมลงทุนหรือหุ้นส่วนที่ทำธุระกิจร่วมกับผมนั้นเองครับ
 และที่สำคัญหุ้นส่วนของผมทุกคนต่างมีน้ำใจและช่วยเหลือในการแก้ปัญหาต่างร่วมกันครับจึงทำให้ผมไม่ได้ทำงานอยู่คนเดียว และยังสามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วและตรงจุดิ เพราะหุ้นส่วนของผมทุกคนต่างก็มีความสามารถหลายๆจากแต่ละคนพอสมควรจึงทำให้ธระกิจที่ผมทำยังไม่เจอกับทางตันในการประกอบกิจการนะครับ

++ สุดท้ายนี้ไม่ว่าใครจะเลือกประกอบธุระกิจหรืออาชีพใดๆ ควรเริ่มจากความตั้งใจและม่งมั่นทำมันให้ประสบความสำเร็จ หมั่นศึกษาหาความรู้มาพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา ก็จะทำให้ทุกคนนั้น ประสบความสำเร็จในชีวิตได้เหมือนกันหมดนะครับ ++

[วายุ]

งั้นขอถามอีกหน่อยว่า  ที่ท่านร่วมลงทุนกัน  เป็นการร่วมทุนในลักษณะใด  และแบ่งผลตอบแทนกันอย่างไร

[profassor_tnt]

ตอบกระทู้ล่าสุดนะครับ
 1.เลือกลงทุนโดยให้ผมร่วมลงทุนด้วย ในอัตราส่วน 30% แต่ทุนในสัญญาผมจะมี 50% โดยผมจะจัดการดูแลให้หมดเลยครับตั้งแต่ทำสัญญา ประเมินต้นทุน หาทำเล ประกอบคอม ทำบุญขึ้นร้านใหม่ จนเปิดร้านเลยครับ โดยหุ้นของผมแทบไม่ต้องทำอะไรครับ รอดูบัญชี รายงานผลกำไรประกอบการ โอนเงินให้ จบครับ 50% ของผลกำไรประกอบการทุกเดือนถือเป็นค่าแรงของผมครับ
 2.ให้ผมเป็นผู้ดูแลให้อย่างเดียว ( ประมาณว่าเป็นผู้จัดการ ) ผมขอหุ้น 20% เป็นค่าแรงของผมครับ โดยจะจ่ายให้ผมทุกเดือนหลังจากตัดงบประเมินผลกำไร 20% ถือว่าเป็นค่าแรงของผมครับ ทำให้หมดเหมือนกัน ( ทุกอย่างจริงๆ ) ผู้ร่วมลงทุนหรือคนลงทุนไม่ต้องทำอะไรเหมือนกับ ข้อ.1 นะครับ
 ( ขอสุดท้ายนี้กรณีที่ผมไปทำร้านให้นะครับ )
 3.ผมจะสอนเกี่ยวกับระบบร้าน Internet Cafe ทุกอย่างที่ผมรู้ แนะนำทำเล การซ่อม Solfware    การบริหารจัดการต้นทุน ( สอนจนเป็นน่ะครับไม่กำหนดเวลา ) คือประมาณว่าให้ผมทำร้านให้ แล้วคุณทำตามที่ผมบอกไม่มีเจ้งหรือขาดทุนครับ 100%

[profassor_tnt]

  ในที่มืด ย่อมมีแสงสว่าง หากเราตั้งใจทำอะไร แล้วหมั่นศึกษาหาความรู้อยู่ตลอดเวลา
เมื่อเราเจอปัญหา อาจจะเสียเวลา แต่จงอย่าวิ่งหนี จงมีพยามและความตั้งใจ เพราะจะทำให้เราสามารถผ่านพ้นปัญหา และอุปสรรค์ต่างๆ ไปได้ด้วยดีครับ

ปัญหา คือแบบทดสอบ ฉะนั้นจงอย่าวิ่งหนีปัญหา เพราะทุกปัญหามีทางออก

ได้อ่านกระทู้ของ คุณวายุ ผมคิดว่าการลงทุนของผมคงไม่เสี่ยง และยากเกินไปสำหรับการลงทุนหรือหาก คุณวายุ จะทำเองเพราะได้เห็นแนวคิดที่เขียนไว้หลายๆ เรื่องถือเป็นตำราที่ผมได้ศึกษาและได้เก็บเอาไปคิด และนำมาใช้ได้ เพราะฉะนั้นหาก คุณวายุ ได้เป็นเจ้าของ ธุระกิจร้าน Internet Cafe จริงๆ คุณวายุ คงจะประสบความสำเร็จมากกว่าผมเป็นแน่นอนครับ
ขออภัยนะครับ ไม่ทราบว่าคุณวายุ ประกอบอาชีพอะไรครับ และอายุเท่าไหร่พอตอบได้ไหมครับ เพื่ออนาคตมีคำถามหรือเจอปัญหาจะได้ถามกันได้ครับ
 
 

[วายุ]

     อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะครับ  พอดีผมเป็นคนเจ้าปัญหา  ขี้สงสัย  ผมขอถามเพิ่มว่า  ที่บอกว่าคืนทุนภายใน  2  ปี  นี่เป็นแค่ได้ทุนคืนใช่ไหม  กำไรมันต้องหลัง  2  ปีไป  ผมคิดถูกไหม

     และที่บอกว่าเครื่องคอมมันมีรับประกัน  ถ้าหลัง  2  ปีไปแล้ว  เครื่องหมดประกัน  แต่เครื่องก็โทรมพอดี  หลังจากนี้ไป  ถ้ามันมีปัญหา  การซ่อมก็ต้องจ่ายเงิน  แล้วมันจะพอมีกำไรไหมครับ  โทษทีที่ถามมาก

     และการร่วมทุน  สมมติว่าลงทุน  1  แสน  คุณได้ลงเงินด้วย  3  หมื่น  และหุ้นส่วนลง  7  หมื่น  แต่ตอนแบ่งรายได้กัน  แบ่งกันคนละครึ่ง  ผมคิดถูกไหมครับ

[Wave i]

อ่านๆดูแล้วเหมือนกับมาชวนคนอื่นไปเปิดร้าน  แล้วตัวเองก็เก็บค่าดูแลเป็นค่าจ้าง  ยิ่งมีคนเปิดร้านเยอะ  ตัวเองก็ได้ค่าบริการเยอะ  ร้านละ  20  %  ถ้าทำๆไปแล้วไม่ชอบหน้ากันขึ้นมา  เกิดลอยแพเขา  แล้วคนที่ควักทุนมาทำจะเป็นยังไงเนี่ย  เพราะคนที่เขาทำ  เขาคงไม่รู้เรื่องคอม  แต่เขาคงเคลิ้มไปกับท่าน  แต่ท่านอย่าบอกว่าผมไม่ลอยแพหรอกนะ  เพราะของอย่างนี้มันไม่แน่  อนาคตใครก็บอกไม่ได้  ถ้าจะเปิดร้าน  พึ่งตัวเองดีที่สุด  ถ้าไม่รู้เรื่องก็อย่าทำอะไรเลย  เพราะจะโดนโกงได้ง่าย  ยิ่งเราไม่รู้เรื่องนี่  ซ้ำเหมาะขนาด

[profassor_tnt]

ขอตอบคุณ วายุ ก่อนนะครับ
 ที่พูดนั้นก่อถูกเกือบหมดแล้วครับแต่หากจะทำจริงๆ อาจจะเลียดกว่านี้มากครับ

ส่วนคุณ Wave i
 ที่คุณคิดก่อไม่ผืดหรอกครับ ถ้าืำทำกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม แต่ถ้าอ่านดีๆ จะรู้ว่าผู้ร่วมลงทุนจะได้อะไรบ้างนะครับ ( มากกว่าที่คุณคิด ) ถ้าทำกัับผมนะครับ

  ผมไม่รับหุ้นส่่วนที่ มักง่าย และโง่เขลา มาร่วมลงทุนนะครัีบ และไม่ได้คุยกัน 1-2 วัน หากคิดมักง่ายทำกับผม ผมก็จะไม่ทำให้และไม่แนะนำอะไรให้เลยครับ

[profassor_tnt]

อ่านๆดูแล้วเหมือนกับมาชวนคนอื่นไปเปิดร้าน  แล้วตัวเองก็เก็บค่าดูแลเป็นค่าจ้าง  ยิ่งมีคนเปิดร้านเยอะ  ตัวเองก็ได้ค่าบริการเยอะ  ร้านละ  20  %  ถ้าทำๆไปแล้วไม่ชอบหน้ากันขึ้นมา  เกิดลอยแพเขา  แล้วคนที่ควักทุนมาทำจะเป็นยังไงเนี่ย  เพราะคนที่เขาทำ  เขาคงไม่รู้เรื่องคอม  แต่เขาคงเคลิ้มไปกับท่าน  แต่ท่านอย่าบอกว่าผมไม่ลอยแพหรอกนะ  เพราะของอย่างนี้มันไม่แน่  อนาคตใครก็บอกไม่ได้  ถ้าจะเปิดร้าน  พึ่งตัวเองดีที่สุด  ถ้าไม่รู้เรื่องก็อย่าทำอะไรเลย  เพราะจะโดนโกงได้ง่าย  ยิ่งเราไม่รู้เรื่องนี่  ซ้ำเหมาะขนาด

เพิ่มเติมอีกนิดตะครับ คุณWave i อย่าที่คูณพูดมาในทาง ทฤษฎี มันถูกแล้วครับแต่ผมคิดว่าคุณคงจะยังไม่เคยทำงานด้าน การบริหารหรือการจัดการ เพราะการขยายสาขานั้นเท่ากับว่าเป็นการเพิ่มรายได้โดยรวมของผม แต่ในทางตรงกันข้ามผมต้องเสียเวลาในการดูแลและจัดการการแก้ปัญหาเพิ่มมากขึ้น จึงเท่ากับว่าทำให้ผมทำงานมากขึ้นนั้นเอง
 ดังนั้นกระทู้ที่เขียนนี้ไม่ได้เขียนเพื่อตัวเองทั้งหมดนะครับ และการเลือกรับบริการแนะนำการลงทุนของผม ก็เลือก ผู้ร่วมลงทุนหรือผู้ลงทุนเหมือนกันนะครับ ไม่ได้เห็นแก่เงินเพียงอย่างเดียวครับ

[corner_online]

ร้านเน็ตเกมส์ ตอนนี้เยอะกว่าคนเล่นแล้ว
ร้านใหญ่ ที่มีแรงหนุนจากปัจจัยภายนอก (ทางมืด) ยังพออยู่ได้
ร้านเล็ก ๆ เริ่มตายเรียบ ไม่เชื่อไปดูได้ แถวในตัวเมืองและหน้า ม.ราชภัฏ
ธุรกิจนี้เป็นธุรกิจของของคนมีเส้นสายเท่านั้น

[ttyy]

แบ่งปันในฐานะคนเคยทำร้านนะครับ

กว่าจะคืนเงินทุน ร่วมๆ 3 ปี ครับ

แต่ก็กำไร ค่าผ่อนตึกไป

วางแผนดีๆ ทำบัญชีดีๆ ในทุกธุรกิจ มีคนแพ้ และก็มีคนชนะครับ

แพ้คือแพ้ตัวเอง ชนะก็ชนะตัวเองนะครับ

[วายุ]

     ก่อนที่ทุกท่านหรือแม้แต่ท่าน  profassor_tnt  ซึ่งเป็นเจ้าของกระทู้นี้จะได้อ่าน  ผมขอออกตัวก่อนเลยว่า  ผมไม่เคยมีความรู้ความชำนาญในเรื่องการทำธุรกิจนี้อย่างจริงจัง  เพราะผมก็ไม่เคยทำมันมาก่อน  เมื่อท่าน  profassor_tnt  เข้ามาเสนอ  ผมก็พยายามซักถามข้อสงสัยในประเด็นที่อยากรู้  เมื่อได้ข้อมูลอย่างเพียงพอแล้ว  ผมก็นำมันมาพิจารณาและวิเคราะห์เพื่อให้ออกมาเป็นบทสรุป  ซึ่งบทสรุปที่ผมจะกล่าวต่อไปนี้  ไม่ได้มีเจตนาที่จะชี้นำหรือทำร้ายท่าน  profassor_tnt  หรือท่านที่กำลังคิดจะประกอบธุรกิจนี้แต่อย่างใด  บทความนี้สรุปออกมาจาก “ความคิดเห็นส่วนตัว” ล้วนๆ  ซึ่งถ้าหากผู้ใดไม่เห็นด้วยหรือมันไม่ตรงกับข้อเท็จจริงก็สามารถแย้งได้นะครับ  ผมยินดีรับผิดชอบต่อข้อความที่เกิดขึ้นซึ่งมาจากตัวของกระผมเอง  และบทสรุปที่ได้ออกมานั้นคือ  ธุรกิจนี้ไม่เหมาะสำหรับผม  บางทีมันอาจเหมาะกับท่านอื่น  ก็พิจารณากันไปนะครับ  ผมจะชี้แจงแยกย่อยให้ท่านได้อ่านกันดังนี้

1.มันคืนทุนช้า  จากข้อมูลที่ปรากฏว่า  ต้องใช้เวลา  2-3  ปีในการคืนทุน  ซึ่งในระหว่าง  2-3  ปีนั้น  หากเราคิดว่าเงินที่เป็นรายรับเข้ามาในระหว่างนั้นมันคือรายได้  มันก็ไม่อาจจะคิดได้  เพราะว่ามันเป็นเงินที่ต้องนับถอยหลังเพื่อกลับไปหาทุน  และถ้าเครื่องหมดประกันแล้ว  หากว่าเครื่องมีปัญหา  ทีนี้เครื่องคอมเหล่านั้นก็จะเริ่มกินกำไร  แต่ถ้าสมมติว่าผมลงทุนขายอาหาร  กำไรหรือขาดทุนมันก็รู้เรื่องในวันนั้นเลยครับ

2.วงจรชีวิตธุรกิจสั้น  เนื่องจากเครื่องคอมมีระยะการประกันสั้น  เพราะฉะนั้น  ช่วงกอบโกยก็คือช่วงที่ยังอยู่ในประกันนั่นเอง  และลูกเล่นต่างๆที่จะเพิ่มขึ้นในอนาคต  ต่างก็ต้องใช้ความสามารถของเครื่องที่เพิ่มมากขึ้น  มันจึงทำให้เราต้องหมั่นปรับปรุงประสิทธิภาพของเครื่องอยู่เสมอ  ถ้าเราไม่ทำ  ลูกค้าก็จะไม่มี  และที่ท่านบอกว่า  การตั้งร้านอยู่ในที่ห่างไกลนั้น  ถ้าท่านตั้งได้แล้วมีกำไรงาม  ผมคาดว่าไม่ช้าก็เร็วจะต้องมีคู่แข่งโผล่ออกมาอย่างแน่นอน  และถ้าเขาเหล่านั้นสู้ท่านไม่ได้  กลยุทธ์ที่คู่แข่งมักจะใช้เป็นประจำ  ไม่ว่าจะในธุรกิจไหนก็ช่างคือ  การลดราคาอย่างที่ท่านแมงมุมว่าเอาไว้  ถ้าท่านเจอเหตุการณ์แบบนี้  ท่านจะแก้ไขอย่างไร  เพราะถ้าไม่ลด  เราก็ไม่มีลูกค้า  แต่ถ้าลด  ทุนก็คืนยาก  หรือว่าเราจะรอให้เขาลดจนเจ๊งก่อน  และสุดท้ายก็เหลือแต่เรา  แต่เชื่อผมเถอะว่า  ถ้ารายแรกเจ๊งไป  ก็จะมีรายอื่นๆตามมาอีกเป็นแน่  เพราะการเลียนแบบ  เป็นรูปแบบการทำธุรกิจที่จริงแท้แน่นอนที่สุด  และเผลอๆเราอาจเจ๊งก่อนก็ได้เนื่องจากไม่มีลูกค้า  ซึ่งนั่นเป็นเพราะว่าเรายังไม่มีสิ่งหนึ่งซึ่งสำคัญมากๆ  เอาไว้ค่อยไปอ่านข้อสุดท้ายก็แล้วกันนะครับ

3.แนวโน้มรายได้  ผมสังเกตเห็นว่า  ธุรกิจนี้มีผู้ประกอบการเป็นจำนวนมาก  เนื่องจากมันทำง่าย  และลูกค้ากลุ่มใหญ่ที่สุดก็คือเด็กๆหรือนักเรียนนักศึกษาที่ยังไม่มีรายได้  ดังนั้นการจะเพิ่มค่าบริการจึงทำได้ยาก  เพราะถ้าเราเพิ่มค่าบริการในขณะที่ไม่มีสิ่งตอบแทนอื่นเช่น  เครื่องที่ใหม่ขึ้น  เบาะหนังอย่างดีที่นั่งสบาย  หรือมีเครื่องปรับอากาศ  ลูกค้าก็จะหายไป  และถ้าเราจะทำอย่างนั้นจริง  ต้นทุนก็ต้องเพิ่มขึ้นด้วย  กำไรอาจเหลือน้อยลงอีก  และยิ่งถ้าเราหวังจะต้องเลี้ยงตัวด้วยอาชีพนี้  มันก็จะเสียเปรียบเงินเฟ้อเป็นอย่างมาก  เพราะในขณะที่เราขึ้นราคาไม่ได้  แต่ข้าวของกลับแพงขึ้นทุกอย่างเช่น  ค่าเช่าทำร้าน  ค่าไฟ  อาหาร  ฯลฯ  มีลูกค้าผมคนหนึ่ง  เขาเปิดร้านเกมส์อยู่ตรงตลาดป่าก่อ  พอมาซื้อข้าวแล้วผมขึ้นราคา  เขาก็บ่นเล็กน้อยว่า  กลับไปขึ้นค่าเกมส์ซะดีมั้ง  แต่สิ่งที่เป็นจริงก็คือ  “มันทำไม่ได้”  และบทสรุปของหัวข้อนี้คือ  แพ้เงินเฟ้อ  ผมอาจจะยกตัวอย่างมาเปรียบเทียบเพื่อให้เห็นชัดเจนขึ้นสักเล็กน้อยคือ

     ร้านคอมกับคนทำอู่แท็กซี่หรือคนทำรถเช่า  ลักษณะธุรกิจคล้ายๆกัน  แต่สิ่งที่เหนือกว่าของคนที่ทำธุรกิจให้เช่ารถก็คือ  เขาขึ้นค่าเช่าได้  แต่เมื่อนำคนที่ทำธุรกิจให้เช่ารถมาเปรียบเทียบกับคนทำบ้านเช่า  สิ่งที่เหมือนกันก็คือสามารถขึ้นค่าเช่าได้ตามเงินเฟ้อ  แต่สิ่งที่คนทำธุรกิจให้เช่ารถและคนที่ทำร้านคอมทำไม่ได้ก็คือ ( ดูข้อ 4 )

4.การเพิ่มค่าขึ้นของสินทรัพย์  ในขณะที่คอมและรถเมื่อเวลาผ่านไป  ทั้งสองสิ่งนี้มีแต่จะด้อยค่าลง  แต่บ้านและที่ดินกลับมีมูลค่าเพิ่มสูงขึ้น  ซึ่งตรงนี้ถือเป็นความได้เปรียบเป็นอย่างมากต่อการที่ต้องต่อสู้กับภาวะเงินเฟ้อที่จะเกิดในอนาคต  ซึ่งผมอาจจะมองยาวไปนิดหนึ่ง  แต่เมื่อมามองความเป็นจริงแล้ว  มันก็ไม่อาจจะตัดข้อนี้ทิ้งได้  แต่ถ้าท่านบอกว่า  ร้านคอมมันใช้งบน้อยกว่า  นั่นก็อาจจะใช่  แต่ถ้าพูดถึงการลงทุนแล้ว  มันก็ต้องมองไปข้างหน้าและคำนวณ  ถูกต้องไหมครับ  เพราะฉะนั้นแล้ว  ข้อนี้ผมก็เห็นว่าสำคัญ  เพราะท่านก็ยังมีเผื่อตามกระทู้บนสุดเลยว่า  ถ้าจะเซ้งก็จะไม่เจ็บมาก  ซึ่งการขาดทุนตามข้อนี้  มักจะไม่ค่อยเกิดกับอสังหาริมทรัพย์ที่ดีหรือหุ้นที่ดี

5.ทรัพย์สินที่จับต้องไม่ได้  ข้อนี้สืบเนื่องมาจากข้อสองที่ผมทิ้งท้ายไว้ว่า  “สิ่งหนึ่งซึ่งสำคัญมากๆ ”  ท่านรู้ไหมว่าอะไร?  คำตอบคือ  ยี่ห้อครับ

     ในการทำธุรกิจใดก็ตาม  สิ่งหนึ่งที่เราเลือกใช้หรือเลือกกินก็มักจะเป็นยี่ห้อ  ถูกต้องไหมครับ  ทีนี้เราลองมาเปรียบเทียบร้านเกมส์กับร้านขายอาหารดูนะครับ

     เวลาเราเปิดร้านเกมส์  สิ่งหนึ่งที่ลูกค้าอย่างผมมองหาก็คือ  ราคา  ความแรงของเครื่อง  และความสบายใจเมื่อไปใช้บริการ  ซึ่งสิ่งที่ผมมองหาเป็นอันดับแรกก็คือราคา  เพราะฉะนั้น  ถ้าใครราคาถูก  ก็มักจะเจอลูกค้าอย่างผมไปปรากฏตัวที่ร้านนั้น  แต่ถ้าราคาถูกแล้วความเร็วเครื่องไม่ได้เรื่อง  ผมก็จะไปร้านอื่นที่อาจแพงนิดหน่อยแต่คุณภาพสูง  ส่วนความจู้จี้ของผู้ให้บริการก็ไม่ค่อยมีผลกระทบเท่าไหร่  เพราะแค่นั่งหน้าเครื่องได้  โลกก็เป็นของเราแล้ว  เมื่อเป็นดังนี้แล้ว  ลูกค้าอย่างผมก็ไหลได้  ขอให้ถูกเงินและถูกใจเท่านั้น  ซึ่งของแบบนี้  ร้านอื่นก็สามารถทำได้  เพราะเครื่องคอมเราก็ไปซื้อมา  ไม่ได้ผลิตเองสักหน่อย  และคู่แข่งเขาก็ซื้อมาเหมือนกัน  เพราะฉะนั้นแล้ว  เรื่องต้นทุนนี้จึงสูสี  ไม่มีใครกินใครได้มากอยู่แล้ว  ( อันนี้ผมเน้นเรื่องสินค้านะครับ  นั่นก็คือเครื่องคอม )

     ทีนี้เราลองมาดูที่ร้านอาหารบ้าง  การเรียงลำดับของผมก็ไม่แตกต่างกับข้อแรกสักเท่าไหร่คือ  ราคา  รสชาติ  ความสบายใจเมื่อไปใช้บริการ  ที่ผมเน้นในวงเล็บด้านบนคือเครื่องคอม  ซึ่งหาซื้อที่ไหนก็ได้ถูกต้องไหม  แต่เรื่องรสชาตินี่  หาซื้อที่อื่น “ไม่ได้”  ต้องมากินที่ร้านนี้เท่านั้น  ทีนี้คุณพอจะเห็นภาพหรือยังครับว่าที่ผมพูดหมายถึงอะไร  ผมมีประสบการณ์จริงจะเล่าให้ฟัง

     เมื่อก่อนผมขายข้าวมันไก่อยู่ที่หน้าโรงแรมนิ่มซี่เส็ง  แต่พอคนเช่าที่ผมไปติดต่อขอเช่าหน้าร้านเขาย้ายออกและมีเจ้าใหม่มาแทน  ทีนี้เจ้าใหม่เขาไม่ให้เช่า  ผมก็จำเป็นต้องไปหาทำเลใหม่  ซึ่งก็โชคดีที่หาได้ไม่ไกลจากที่เดิมมากนัก  แต่ก่อนที่จะย้าย  ผมไม่ได้บอกกล่าวลูกค้าเลยว่าจะย้ายไปที่ใด  ผมก็ได้แต่ภาวนาว่า  ถ้าเขาผ่านมาทางนี้ก็คงจะเห็นบ้าง  ผมเริ่มขายที่ใหม่ตั้งแต่เดือนมีนาคม  วันแรกที่ออกมาขาย  ขายไม่ดีเท่าที่เก่าเลย  ยอดตกลงฮวบฮาบ  แต่ผมก็ทำใจอยู่แล้วแหละนะว่า  คนเขายังไม่รู้ว่าเราอยู่ไหน  เมื่อขายไปได้สักพัก  ไก่ก็ขึ้นราคาขนานใหญ่  ผมขายของไม่มีกำไรเลย  ตอนนั้นทำให้ผมตัดสินใจว่า  ยังไงก็คงต้องขึ้นราคาแล้ว  ขายอย่างนี้ไม่ไหวแน่นอน  ผมก็เลยขยับราคาขายจากจานละ  25  บาทมาเป็น  30  บาท  เพียงเท่านี้เงินเฟ้อก็ทำอะไรผมไม่ได้แล้ว  เพราะผมอยู่ในจุดที่สามารถทำได้  ซึ่งคนขายอาหารเจ้าอื่นก็ทยอยขึ้นเหมือนกันหมด  ในขณะที่บางธุรกิจอย่างเช่นร้านเกมส์  ไม่สามารถขึ้นราคาค่าบริการได้  ทั้งๆที่อาหารแพงขึ้น  แต่ผมก็เข้าใจการทำธุรกิจของเขานะ  ก็น่าเห็นใจอยู่  พอผมขายไปเรื่อยๆ  ก็มีลูกค้าเก่าเริ่มผ่านมาเห็นมากขึ้นทุกวัน  ทำให้ยอดขายของผมกระเตื้องขึ้นมาเรื่อยๆ  และเขาก็ยังบอกเหมือนกันหมดว่า  ตามหาตั้งนาน  แม้ผมจะขึ้นราคาเป็น  30  บาทแล้ว  แต่เขาก็ยังบอกว่าไม่เป็นไร  เขาเห็นใจและเข้าใจ  เพราะของมันแพงขึ้นทุกอย่าง  ทุกวันนี้  ขนาดผมขายจานละ  30  บาท  ก็ไม่เห็นมีใครมาบ่นว่าแพงเลย  เพราะสิ่งที่เขาตามหาคือรสชาติ  ซึ่งตัวรสชาตินี้มันกลายเป็นยี่ห้อของผมไปแล้ว  อันยี่ห้อนี้มันมักจะเพิ่มค่าเมื่อเวลาผ่านไป  ถ้าเรารักษามาตรฐานอย่างนี้ไว้ได้  ลูกค้าก็จะไม่ไปไหน  ขนาดมีใครต่อใครมาเปิดร้านขายข้าวมันไก่ตามถนนเส้นที่ผมอยู่  ก็ยังเจ๊งไปเป็นสิบเจ้าแล้ว  นี่ขนาดว่าผมย้ายที่  ก็ยังมีคนตามมากินเลย  นี่ถ้าเป็นร้านเกมส์ย้าย  เราก็คงต้องเสียลูกค้าเก่าไปเกือบหมดแน่นอน  ตัวที่ทำให้แตกต่างของธุรกิจอาหารก็คือรสชาตินั่นเอง  นี่ถ้าลองเป็นร้านเกมส์ดูสิ  เครื่องก็คล้ายๆกัน  เกมส์ก็เกมส์เหมือนกัน  ราคาก็เท่ากัน  ทีนี้มันก็ต้องมาวัดกันที่การบริการแล้ว  แต่ถ้าเครื่องเต็ม  เด็กก็ไปร้านอื่นอยู่ดี  นั่นมันเป็นเพราะว่า  ไม่มีความแตกต่างอย่างเด่นชัดจากร้านเกมส์เท่ากับรสชาติจากธุรกิจอาหารหรือยี่ห้อนั่นเอง

     สุดท้ายนี้ขอขอบคุณท่าน  profassor_tnt  มากที่มีข้อเสนอดีๆมาแนะนำ  แต่ผมวิเคราะห์แล้วว่ามันไม่เหมาะกับผม  อย่างไรเสียผมกลับพบว่า  ผมได้พบมิตรใหม่ที่มีความรู้ดีเพิ่มมาอีกคนหนึ่ง  ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ  และในโอกาสหน้า  หากมีโอกาสทางธุรกิจที่ดีมาเสนอแนะอีก  ผมก็ยินดีรับไว้พิจารณา  ผมเคยได้ยินคำกล่าวที่ดีมากคำหนึ่งกล่าวไว้ว่า  มีมิตรที่ดีร้อยคนถือว่าน้อยไป  มีศัตรูคนเดียวมากเกินพอ  ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า  เราจะเป็นมิตรที่ดีต่อกันนะครับ  ถ้าอยากมาคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ก็เชิญได้นะครับ  ผมขายข้าวมันไก่(เฉพาะตอนเย็น)อยู่หน้าบริษัทเมืองไทยประกันชีวิตก่อนถึงซอย  18  มิถุนา  หรือหากท่านไหนอยากปรึกษาเรื่องอะไรก็เชิญนะครับ  ถ้าผมรู้ผมจะตอบให้ด้วยความเต็มใจ  แต่บางทีอาจไม่สะดวกนักเพราะส่วนมากผมจะยุ่งอยู่ตลอดเวลาเนื่องจากว่าขายดี  เหอ  เหอ  ล้อเล่นน่ะ