อีกมุมหนึ่งของชีวิต ในประเทศเวียดนาม

[AEK13@กว่างกรุง]

ผมมีข้อมูลก่อนการเดินทางมาฮอยอันอย่างเดียวในตอนนั้นคือ สะพานญี่ปุ่น
การใช้ Google Map คือความสะดวกสูงสุดในการเดินทางไปในทุกมุมโลก ในขณะนั้นผมคิดอย่างนั้น จึงใช้แผนที่เพื่อไปหาสะพานญี่ปุ่นก่อนเลยครับ ระหว่างทางก็เดินเก็บภาพไปเรื่อยๆ
ฮฮยอันก็คือเมืองนึงที่ได้รับการรักษามรดกทางวัฒนธรรม หากทุกๆเมืองในโลกนี้ทำได้แบบฮอยอัน เมืองนั้นก็สามารถเป็นมรดกได้

[AEK13@กว่างกรุง]

ผมมีข้อมูลก่อนการเดินทางมาฮอยอันอย่างเดียวในตอนนั้นคือ สะพานญี่ปุ่น
การใช้ Google Map คือความสะดวกสูงสุดในการเดินทางไปในทุกมุมโลก ในขณะนั้นผมคิดอย่างนั้น จึงใช้แผนที่เพื่อไปหาสะพานญี่ปุ่นก่อนเลยครับ ระหว่างทางก็เดินเก็บภาพไปเรื่อยๆ
ฮฮยอันก็คือเมืองนึงที่ได้รับการรักษามรดกทางวัฒนธรรม หากทุกๆเมืองในโลกนี้ทำได้แบบฮอยอัน เมืองนั้นก็สามารถเป็นมรดกได้

[AEK13@กว่างกรุง]

 

[AEK13@กว่างกรุง]

ยิ่งเข้าใกล้สะพานผมก็เริ่มสังเกตุเห็นนักท่องเที่ยวมากขึ้น โดยเฉพาะชาวจีนและเกาหลี จะมากที่สุด รองลงมาก็เป็น ญี่ปุ่น ฝรั่ง คนไทย แม้กระทั่งทัวร์จากเมียนมาร์ โทนสีเหลือก็เริ่มมีมากขึ้น ผ่านวัดจีนทางซ้ายมือ คราวนี้เป็นถนนคนเดินแล้วครับ มีเจ้าหน้าที่ทำงานปิดถนน ห้ามนำมอเตอร์ไซต์เข้าไป แต่จะให้เช่าจักรยานแทน ส่วนมอเตอร์ที่ขับอยู่ภายในก็จะเป็นของพ่อค้าแม่ค้า และคนในพื้นที่จริงๆเท่านั้น (คนเวียดนามจะเรียกว่า มอเตอร์ไบต์) มีด่านเก็บค่าชมโซนเมืองมรดกโลก 120,000 VND. ไปได้ทั้งวัน  ค่าเช่าจักรยานเหมา วันละ 200,000 VND. ผมเลือกเดินครับ สองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้าและผู้คน พรางคิดว่าหากมาในวันธรรดาที่ไม่ใช่วันหยุดคงจะดีกว่านี้ เพราะคนยิ่งเยอะ ก็ยิ่งแย่งกันหามุมถ่ายรูป มีสองสะพานที่น่าสนใจ คือสะพานญี่ปุ่นที่มีประวัติศาสตร์อันน่าสนใจ มีสถาปัตยกรรมที่แปลกตา เด่นเป็นสง่าอยู่กลางเมือง มีภาพประวัติติดอยู่ภายในอาคาร แสดงให้เห็นถึงการอนุรักษ์โครงสร้างแบบดั้งเดิมไว้ให้ลูกหลานได้ชมและศึกษากัน

[AEK13@กว่างกรุง]

ยิ่งเข้าใกล้สะพานผมก็เริ่มสังเกตุเห็นนักท่องเที่ยวมากขึ้น โดยเฉพาะชาวจีนและเกาหลี จะมากที่สุด รองลงมาก็เป็น ญี่ปุ่น ฝรั่ง คนไทย แม้กระทั่งทัวร์จากเมียนมาร์ โทนสีเหลือก็เริ่มมีมากขึ้น ผ่านวัดจีนทางซ้ายมือ คราวนี้เป็นถนนคนเดินแล้วครับ มีเจ้าหน้าที่ทำงานปิดถนน ห้ามนำมอเตอร์ไซต์เข้าไป แต่จะให้เช่าจักรยานแทน ส่วนมอเตอร์ที่ขับอยู่ภายในก็จะเป็นของพ่อค้าแม่ค้า และคนในพื้นที่จริงๆเท่านั้น (คนเวียดนามจะเรียกว่า มอเตอร์ไบต์) มีด่านเก็บค่าชมโซนเมืองมรดกโลก 120,000 VND. ไปได้ทั้งวัน  ค่าเช่าจักรยานเหมา วันละ 200,000 VND. ผมเลือกเดินครับ สองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้าและผู้คน พรางคิดว่าหากมาในวันธรรดาที่ไม่ใช่วันหยุดคงจะดีกว่านี้ เพราะคนยิ่งเยอะ ก็ยิ่งแย่งกันหามุมถ่ายรูป มีสองสะพานที่น่าสนใจ คือสะพานญี่ปุ่นที่มีประวัติศาสตร์อันน่าสนใจ มีสถาปัตยกรรมที่แปลกตา เด่นเป็นสง่าอยู่กลางเมือง มีภาพประวัติติดอยู่ภายในอาคาร แสดงให้เห็นถึงการอนุรักษ์โครงสร้างแบบดั้งเดิมไว้ให้ลูกหลานได้ชมและศึกษากัน

[AEK13@กว่างกรุง]

 

[AEK13@กว่างกรุง]

และสะพานฮอยอัน ข้ามฝั่งไปเที่ยวตลาดกลางคืน (ซึ่งผมก็มารู้ทีหลังว่าการมาเที่ยวฮอยอันนั้น การเดินกลางคืนก็สวยมากกว่า เพราะไม่ค่อยได้มีเวลาอ่านรีวิวของใครเลย ฮ่าๆ)
ผมลองเดินข้ามไปฝั่งตลาดที่วายแล้วในกลางวัน

[AEK13@กว่างกรุง]

 

[AEK13@กว่างกรุง]

สะพานญี่ปุ่น

[AEK13@กว่างกรุง]

สะพานญี่ปุ่น

[AEK13@กว่างกรุง]

สะพานญี่ปุ่น

[AEK13@กว่างกรุง]

ลงเรือยนต์วิ่งรอบเกาะ 30 นาที 200,000 VND.

https://www.youtube.com/watch?v=gxx5ZxAQJvI

[AEK13@กว่างกรุง]

พิพิธภัณฑ์โบราณ

[AEK13@กว่างกรุง]

มื้อเที่ยงแวะกินเต้าหู้ เฉาก้วย ถ้วยละ 20,000 VND.

[AEK13@กว่างกรุง]

เริ่มมี Zalo จากคนขับรถมาถามว่าจะกลับกี่โมง ก็บอกไปว่าสักบ่ายสอง ค่อยออกเดินทาง ขากลับผมจะแวะ ภูเขาหินอ่อน ปรากกฎว่าคนขับรถเริ่มงอแง ว่าอยู่นอกเหนือข้อตกลง เหมือว่าเขาจะตกลงแค่รับและส่งอย่างเดียวในราคานี้ ผมก็เริ่มต่อรองว่า มันเป็นแค่ทางผ่าน ไม่ได้ออกนอกเส้นทางเลย แต่ในที่สุดก้ไม่ยอม และไม่มารับด้วย ขับรถกลับไปเลย ผมจึง Zalo คุยกับแท็กซี่คันเมื่อคืนว่าเพื่อนเขาทิ้งผมไป และอธิบายเรื่องแวะเที่ยวภูเขาหินอ่อนที่อยู่ระหว่างทางดานังและฮอยอัน ก็ยังสรุปว่าเป็นการสื่อสารเข้าใจผิดไปกันคนละอย่าง จึงต่อรองใหม่ให้ส่งรถมารับผมที่ฮอยอันไปส่งที่ภูเขาหินอ่อน ในราคา 500,000 VND.แล้วผมหารถกลับดานังเอง เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการต่อรองซื้อของเหมาจ่ายอะไรที่เวียดนาม ต้องคุยให้ดี คุยเงื่อนไขให้เคลียร์ ไม่งั้นมั่วครับ และรถที่มารับก็เป็นอีกคันนึง

[AEK13@กว่างกรุง]

เริ่มมี Zalo จากคนขับรถมาถามว่าจะกลับกี่โมง ก็บอกไปว่าสักบ่ายสอง ค่อยออกเดินทาง ขากลับผมจะแวะ ภูเขาหินอ่อน ปรากกฎว่าคนขับรถเริ่มงอแง ว่าอยู่นอกเหนือข้อตกลง เหมือว่าเขาจะตกลงแค่รับและส่งอย่างเดียวในราคานี้ ผมก็เริ่มต่อรองว่า มันเป็นแค่ทางผ่าน ไม่ได้ออกนอกเส้นทางเลย แต่ในที่สุดก้ไม่ยอม และไม่มารับด้วย ขับรถกลับไปเลย ผมจึง Zalo คุยกับแท็กซี่คันเมื่อคืนว่าเพื่อนเขาทิ้งผมไป และอธิบายเรื่องแวะเที่ยวภูเขาหินอ่อนที่อยู่ระหว่างทางดานังและฮอยอัน ก็ยังสรุปว่าเป็นการสื่อสารเข้าใจผิดไปกันคนละอย่าง จึงต่อรองใหม่ให้ส่งรถมารับผมที่ฮอยอันไปส่งที่ภูเขาหินอ่อน ในราคา 500,000 VND.แล้วผมหารถกลับดานังเอง เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการต่อรองซื้อของเหมาจ่ายอะไรที่เวียดนาม ต้องคุยให้ดี คุยเงื่อนไขให้เคลียร์ ไม่งั้นมั่วครับ และรถที่มารับก็เป็นอีกคันนึง

[AEK13@กว่างกรุง]

 

[AEK13@กว่างกรุง]

 

[AEK13@กว่างกรุง]

 

[AEK13@กว่างกรุง]