เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย

วันพ่อสิ้น ทั้งแผ่นดิน เย็นยะเยียบ
โศกใดใด มิอาจเทียบ เปรียบปานได้
หยาดน้ำตา ไหลรวม แทบท่วมไทย
เสียงร่ำไห้ วิปโยค โลกระงม

เพราะถึงวัน ลาลับ กลับสู่ฟ้า
เทวดา ลาพัก กลับปฐม
ผ่านเวหา ลงมา ให้ชื่นชม
แล้วเวลา ที่เหมาะสม ก็กลับไป

เหลือไว้แต่ ความดี ให้นึกถึง
ภาพติดตรึง ความจำ ไม่ไปไหน
พระสถิตย์ ตรงกลาง ระหว่างใจ
พระผู้ให้ มิขอใด มาตอบแทน

เคยสงสัย ใยพระองค์ ทรงเหนื่อยนัก
เพื่อประชา ที่ทรงรัก และหวงแหน
ทั้งขึ้นเหนือ ล่องใต้ จนสุดแดน
ทั่วแว่นแคว้น แดนดง ก็ทรงไป

ถือแผนที่ สะพายกล้อง ท่องไปทั่ว
เหงื่อท่วมตัว ท่วมแผ่นดิน ชินตาไหม
แค่หลับตา ภาพพระองค์ ผู้ทรงไทย
ก็ชัดเจน กระจ่างใน ใจทุกคน

แม้ยามป่วย ยังทรงงาน มิยอมพัก
หน้าที่หลัก สร้างสุข ทุกแห่งหน
ความรักพ่อ อยู่ท่ามกลาง ประชาชน
ทั้งเจ็ดสิบ ล้านคน ดำรงค์ไทย

ในที่สุด ก็ประจักษ์ ในรักพ่อ
ที่ทรงขอ ไม่ใช่ ใครที่ไหน
ไม่เคยบอก ให้รักพ่อ กว่าใครใคร
ที่ขอไว้ คือให้ เรารักกัน....

จนวันนี้ พ่อหลับ เพื่อพักผ่อน
บรรจถรณ์ รององค์ ทรงดับขันธ์
ขอพระองค์ ทรงสถิตย์ นิจนิรันดร์
สรวงสวรรค์ ชั้นฟ้า มาอัญเชิญ..........

ปวงข้าพระพุทธเจ้า ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ ข้าพระพุทธเจ้า นายณฐมน ทองถิ่น

(http://www.uppic.org/image-01AF_58189432.jpg)