|
หัวข้อ: เงิน เงิน เงิน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 เมษายน 2013, 22:20:16 12 เมษายน 2556 นึ่งข้าวสุก คดใส่ ในพิมพ์ขอบ ตากแห้งกรอบ ทอดพอง ร้อง..ข้าวแต๋น เคี่ยวน้ำอ้อย ย้อยหยด ขดเส้นแบน มีทั้งแผ่น เล็ก กลาง ค่อนข้างโต รพีฯ ทำเองทุกปีจ้า หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 เมษายน 2013, 05:55:27 13 เมษายน 2556 เป็นรองประธานกรรมการวัด ดูแลจัด วิหาร สถานที่ หอระฆัง ศาลา หน้ากุฎี โบสถ์ เจดีย์ โรงฉัน..วันสงกรานต์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: ⒷⒼ* ที่ วันที่ 13 เมษายน 2013, 07:37:00 ;D
หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Yim sri ที่ วันที่ 13 เมษายน 2013, 07:56:33 12 เมษายน 2556 นึ่งข้าวสุก คดใส่ ในพิมพ์ขอบ ตากแห้งกรอบ ทอดพอง ร้อง..ข้าวแต๋น เคี่ยวน้ำอ้อย ย้อยหยด ขดเส้นแบน มีทั้งแผ่น เล็ก กลาง ค่อนข้างโต รพีฯ ทำเองทุกปีจ้า 12 เมษายน 2556 นึ่งข้าวสุก คดใส่ ในพิมพ์ขอบ ตากแห้งกรอบ ทอดพอง ร้อง..ข้าวแต๋น เคี่ยวน้ำอ้อย ย้อยหยด ขดเส้นแบน มีทั้งแผ่น เล็ก กลาง ค่อนข้างโต รพีฯ ทำเองทุกปีจ้า ขออนุโมทนา สาธุค่ะ เนื่องในวันมหาสงกรานต์ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนไตร และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วหล้า โปรดปกป้องและคุ้มครองครูรพี ให้แคล้วคลาดจากภัยทุกประการ และขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงๆๆ นะคะ ;D หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 เมษายน 2013, 16:30:14 14 เมษายน 2555 เช้าเปลี่ยนผ้าอังสะพระพุทธรูป ล้างสถูป เทวดา นาคา สิงห์ บ่ายขนทราย สาดน้ำ ลำแม่ปิง ทั้งชายหญิง สรวลเส สุขเฮฮา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 เมษายน 2013, 16:39:15 ขออนุโมทนา สาธุค่ะ เนื่องในวันมหาสงกรานต์ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนไตร และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วหล้า โปรดปกป้องและคุ้มครองครูรพี ให้แคล้วคลาดจากภัยทุกประการ และขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงๆๆ นะคะ ;D ยกมือไหว้สา วันทาผะเจ้า คุ้มครองหมู่เฮา บ่ละ ดูแลป้องกั๋น โรคปันซะป๊ะ หนีไกล๋ไปป๊น เนอนาย ม่วนงันสันเล้า สุขเ๊จ๊าสุขขวาย เงินทองมากมาย ใจ๊จ่ายกุ้มเฒ่า มอบหื้อหมู่เฮาเจียงฮายโฟกัสกู้คนเน่อเจ้า... หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 เมษายน 2013, 16:34:15 15 เมษายน 2556 เช้าถวาย ผลผัก ตักบาตรพระ ฟังธัมมะ อุทิศ ตามจิตหมาย ญาติทั้งปวง ล่วงลับ แลกลับกลาย ออกเดินสาย รดน้ำ ดำหัวเอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 เมษายน 2013, 10:02:06 16 เมษายน 2556 ไปรดน้ำ ดำเกล้า เจ้าอาวาส สรงพระบาท คล้องมาลา ครูบาศรีฯ มือสลอน ฟ้อนรำ นำดนตรี ประเพณี ยิ่งใหญ่...ไม้ค้ำโพธิ์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 เมษายน 2013, 18:20:51 น้ำต้ม ผสมน้ำเย็น เป็นน้ำอุ่น ลงเจือจุน กรุ่นกาบ กุหลาบสี แรกแย้มผลิ มะลิน้อย ลอยนที ในขันมี กลิ่นหอมฟุ้ง จรุงใจ นบน้อมนำ คำคุณ รุ่นกลางแก่ อวยพรแด่ เพื่อนจิต มิตรผู้ใหญ่ แลพันผูก ลูกหลาน บ้านออนไลน์ เนื่องเมื่อวัย พ้นผ่าน สังขารจร เจริญด้วย อายุ ลุวรรณะ พร้อมสุขะ พละ สโมสร สฤงคาร สานตะ สถาวร ยกยอกร เชียงราย ขจา่ยไกล เชิญเข้ามา อย่าหนี รพีฯรด เพื่อขอโทษ ล่วงล้ำ เคยทำให้ ท่านเคียดเคือง เรื่องกลอน ที่ออนไป ผมขอใช้ น้ำอุ่น รดคุณนะ ฝนตกอากาศเย็น กลัวคุณเป็นไข้หวัด รพีกาญจน์ ขออำนวยอวยพรครับ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 เมษายน 2013, 07:16:33 17 เมษายน 2556 สายสิญจน์วง ส่งเคราะห์ ที่เกาะกัด เสกเป่าปัด ตัดสะเดาะ ให้เหาะหาย เชิญเจ้าทรง ลงร่าง ย่างกรีดกราย รำฟ้อนฟาย ทายทัก พยักยิ้ม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินสงกรานต์ของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Cupid ที่ วันที่ 16 เมษายน 2013, 08:46:06 น้อมสดับ คำนับ รับพรท่าน รพีกาญจน์ ครูกลอน อาวุโส ด้วยดวงใจ พิสุทธิ์ จิตพุทโธ ตั้งนะโม พุทธายะ พระคุ้มครอง ขอพรที่ ท่านให้ ได้หวนกลับ โปรดได้รับ พรนั้น พลันสนอง ทั้งทุกข์โศก โรคภัย อย่าได้ปอง ตามครรลอง เป็นศรี มีโชคชัย Cupid หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 มิถุนายน 2013, 11:54:05 23 มิถุนายน 2556 ออกนอกบ้านลานโล่งยอโยงขัน อภิวันท์แม่พระเมขลา พระพิรุณจุนเจตน์จิตเมตตา ประทานน้ำจากฟ้าข้าสมใจ เช้าเรืองรองผ่องผลิรุจิเรข ปรากฎเมฆคล้อยเคลื่อนเลื่อนเข้าใกล้ รวมตัวดำต่ำลงตรงทันใด ฝนเม็ดใหญ่โปรยปรายสายสกาว บริสุทธิ์ผุดใสในสะหลุง เติมหอมปรุงคนคละมะลิขาว เก็ตถะหวาอ้าออกดอกแวววาว ลอยเรียงราวเหลืองแอร่มแซมดอกคำ ครั้นฤกษ์งามยามดีศรีประเสริฐ นภาเปิดบริเวณเย็นชุ่มฉ่ำ เสร็จสวดมนต์ไหว้พระกิจประจำ กราบน้อมนำพระบรมธาตุเจ้า ประดิษฐานบนพานผ้าขาวแผ่น ยกยอแท่นเลิศเลอเสมอเกล้า โปรยข้าวตอกดอกไม้ใส่เบาเบา สรงน้ำเปล่าที่ผ่านการตรวจตวง ด้วยเดชะกุศลผลบุญสร้าง ขอพ้นหว่างอบายหายจากบ่วง กิเลสหนาช้าหยาบบาปทั้งปวง ที่เคยล่วงหลงใหลปราศไป เทอญ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ สรงน้ำพระบรมธาตุ เริ่มหัวข้อโดย: Yim sri ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2013, 06:51:42 ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะครูกาญจน์ขา สาธุสาธุสาธุค่ะ
หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ สรงน้ำพระบรมธาตุ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2013, 16:01:34 ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะครูกาญจน์ขา สาธุสาธุสาธุค่ะ ขอเดชะ พระพุทธานุภาพ พระธรรมานุภาพ พระสังฆานุภาพข้าพระพุทธเจ้า รพีกาญจน์ ขอแบ่งปันกุศลผลบุญอันประกอบ ในวันสรงน้ำพระบรมธาตุเจ้า ตรงวันเพ็ญเดือนเก้าเหนือ แด่...เจ้าป้าและทุกท่านในบ้านเชียงรายด้วย เทอญ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ปวดฟัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 สิงหาคม 2013, 08:46:50 2 - 12 สิงหาคม 2556 ถึงเกิดช้ากว่าปีทีหลังข้า ยังถือว่าเป็นเกลอเสมอเพื่อน นับทิวาราตรีหลายปีเดือน จะบิดเบือนสักครั้งยังมิทำ ของอร่อยกร่อยหวานเราทานร่วม ยามบ้าบวมปากหวอหัวร่อขำ คราเจ็บจุกทุกข์ทนบ่นพึมพำ ยังจดจำกัดกรอดลอดปากดัง ข้าไปไหนไม่เหงาเจ้าตามด้วย สร้างยิ้มสวยขวยเขินเมินขึงขัง เอ่ยวาทะจ๊ะจ๋าชวนน่าฟัง ดุจมนต์ขลังติดตรึงซึ้งอุรา เป็นประจำทำนุถนอมเจ้า ทุกค่ำเช้าปกปักแลรักษา คอยคุ้มครองป้องภัยใดนานา เลิศเลอค่าเก็บกันอยู่ชั้นใน ผ่านฝนพราวหนาวร้อนตอนหกสิบ ผ่านสุกดิบแล่เนื้อบดเกลือใส่ ผ่านด้าวแดนแคว้นเขตประเทศไทย ผ่านสิงห์เหนือเสือใต้ไล่กระทิง เหตุไฉนใจดำหนอทำข้า สิบวันกว่าเจ็บปวดรวดร้าวยิ่ง จำสะบัดตัดเยื่อใยไม่รักจริง พรุ่งถอนทิ้งจบกันสองฟันกราม เริ่มปวดฟันสามวัน หมอให้หยุดยาละลายเลือดที่ทานประจำ ครบเจ็ดวัน นัดถอนพรุ่งนี้ รวมปวดฟันสิบวันละครับ ชะ อูยย :'( รพีกาญจน์ :'( หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ถอนฟัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 สิงหาคม 2013, 11:16:51 13 สิงหาคม 2556 ของเย็นร้อนอ่อนทานผ่านประเดี๋ยว งับบดเคี้ยวสะกิดนิดวาบหวาม สัมผัสจังดังคลื่นลื่นไหลลาม แม้ไอจามแทบทรุดหยุดหายใจ ลิ้นเจ้าเอยเคยอยู่คู่เคียงใกล้ แลบลูบไล้เพียงครั้งยังเสียวสั่น ต่อมน้ำลายคายเมือกกระเดือกพลัน ส่งเสียงลั่นอะเอ็ดเล็ดน้ำตา เจ็บเจ้าเอยเคยเป็นเช่นนี้บ่อย มันทยอยจากซ้ายย้ายวนขวา สลับข้างล่างบนจนระอา เร็วหรือช้าห่างถี่ทุกปีไป ปวดเจ้าเอยเคยเริ่มจุดเดิมเหงือก แล้วค่อยเสือกขึ้นขมับขยับไต่ คงขืนแค่นแน่นขึงตรึงติดใน ยาพอกใส่กินแก้แค่บรรเทา ฟ้าจะแจ้งแสงสลัวหัวเวียนหมุน เสียงเคยคุ้นแตกพร่าซ่ากระเส่า ลืมข้าวปลาอาหารทานไม่เอา หน้าบูดเช้าเง้างอต่อถึงเย็น หมอเจ้าขา... เปิดปากอ้าซี่ไหนเมื่อได้เห็น ถอนเลยครับจับกระชากหลุดรากเอ็น ฟันกระเด็นเป็นสุขหมดทุกข์เอย ขอขอบคุณฝ่ายทันตกรรมโรงพยาบาลจอมทอง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ฟันหลอ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 สิงหาคม 2013, 11:54:37 13 สิงหาคม 2556 กัดผ้าก๊อซห้องฟันถึงชั้นล่าง เตรียมสตางค์รับยาอย่างผ่าเผย กรามทั้งแถบแก้มซ้ายหายปลิดเลย เหมือนไม่เคยปวดหนอทรมาน มองข้างนอกชื่นตาฟ้าแจ่มใส มองข้างในสีแสงสดสถาน แพทย์ชายหล่อเพริศพริ้งพยาบาล บริการผู้ป่วยด้วยฉับไว พนักงานหน้ามนคนเข็นรถ ร่างงามงดนักเรียนหญิงวิ่งขวักไขว่ ฝ่ายทันตโปร่งขาวพราววิไล รังสีใสขาคะเอกซเรย์ สาวประเทืองกะตู้วู้อยู่ห้องบัตร สาวเภสัชกรุ่มกริ่มยืนยิ้มเก๋ สาวการเงินชุดขาวราวกินเจ สาวล้อเปลร่างเปรียวมากเรี่ยวแรง ครึ่งชั่วโมงแล้วครับรอรับยา ปวดพาราตราครกแค่สองแผง สาวขายลอตเตอรีแก้มสีแดง เธอขายแพงตัดใจบอกไร้ตางค์ หญิงชราหลังกงน่าสงสาร ขายของหวานหยิบยื้อซื้อหนึ่งอย่าง ยกขึ้นมา.บ้าบิ่น.กินหมดทาง ไร้ฟันฟางมอบเด็กตัวเล็กไป รับยาแล้วก็ขับรถกลับบ้านครับ บ๊าย บาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ฟ้าหม่น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 สิงหาคม 2013, 12:03:39 14 สิงหาคม 2556 คงอีกวัน ชันเข่า นั่งเฝ้าบ้าน ด้วยอาการ คลื่นเหียน วิงเวียนหัว กอปรเหน็ดเหนื่อย เมื่อยหลัง ปวดทั้งตัว ใจเต้นรัว แทบปลิ้น เพราะกินยา ถอนฟันฟาง วางกลอน มินอนพัก จับรถจักร ยานยนต์ ยามาฮ่า บึ่งไปสวน กวนฮอร์โมน พ่นเชื้อรา ถือมีดพร้า จัดแจง แต่งลำไย ตัดก้านทิ้ง กิ่งห้อย ย้อยลงลุ่ม กลางหนาพุ่ม ตัดราน ลมผ่านได้ เหลือรับแสง เช้าตรู่ ผลิชูใบ คอยวันใหม่ แทงออก ดอกช่อบาน ต้องสุ่มเสี่ยง เพียงหวัง ประทังอด อนาคต อาจขม มิสมหวาน ถูกปล่อยปละ ละเลย เคยนมนาน ไร้รับการ ฟื้นฟู เหลียวดูแล เอาแรงร่าง ต่างทุน จุนเจือช่วย คงมอดม้วย ลากหาม เมื่อยามแก่ อยากตัดไม้ ไถดิน สิ้นเปลี่ยนแปร น้ำขังแช่ ปลูกข้าว เอาจำนำ คงอีกวัน ชันเข่า นั่งเฝ้าบ้าน เหตุจากวาน เปียกปอน ตอนหัวค่ำ เงยหน้าแหงน แถนบน ท่ามฝนพรำ ด่าพึมพำ จับไข้ ใกล้สางตา อย่าเบื่อคนแก่เน่อ เขียนอื่นไม่ออกกลอนตันครับ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ กันยายน 2556 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 กันยายน 2013, 21:23:37 สองมือจับ สับดิน จอบปลิ้นหงาย ซ้อนเรียงราย กว้างยาว สูงราวศอก แต่งแนวคัน กั้นน้ำ ทำกรอบนอก มิไหลออก นิ่งคง ซึมลงดิน มีลำไย ใหญ่น้อย หนึ่งร้อยต้น จะจ้างคน จนอับ ขาดทรัพย์สิน ส่งอาหาร ทานเลี้ยง มื้อเที่ยงกิน เย็นเหงื่อริน ยื่นขวด ดวดสุรา คิดรวมเบ็ด เสร็จแล้ว ไม่แคล้วหมื่น ถอนสะอื้น ในเป๋า เราพันห้า ออกปากจิบ หยิบก่อน ผ่อนสินา ตายละวา กู้ปลีก ค้างอีกบาน สองมือจับ สับดิน จอบบิ่นบ้าง ออกแรงง้าง เกร็งไหล่ ใจประสาน ต้องทำเอง เร่งวัน คงทันกาล กะใช้สาร ราดพ่น ช่วงต้นเดือน เคยอ่านกลอน นอนดึก ตอบนึกแต่ง เช้าจดแลง หยิกหยอก แสร้งหลอกเพื่อน อาจเร้นกาย หายหน้า มิมาเยือน ใช่แชเชือน เลือนรัก แค่พักยก รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ มนุษย์ต่างเดา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 พฤศจิกายน 2013, 21:14:50 หมอทำนายร้ายดีปีมะเส็ง อาทิตย์เล็งจันทราตรงราหู ส่งกระแสแผ่พลังออกพรั่งพรู ราวปรมาณูสู่โลกา ภูเขาเกลื่อนเลื่อนลั่นดันลงล่าง ฟ้าครวญครางฝนตกหกแสนห่า ไหลลอยลำน้ำท่วมอ่วมพารา คลื่นโถมพาสาดซัดพืชสัตว์คน เสียงระเบิดเปิดเปิงเพลิงโหมลุก กลิ่นควันคลุกยวดยานบ้านปี้ป่น พายุใหญ่ไต้ฝุ่นเร็วหมุนวน ทุกแห่งหนข้าวปลาอาหารแพง ใช้อธรรมนำทางสร้างชีวิต ถูกเป็นผิดหักเหเฉยเสแสร้ง นำพวกมากลากไปไล่ฆ่าแกง ปูนตำแหน่งแบ๊งค์เทาเอาล่อลวง น้ำถึงฟ้าปลาเทียมดาวถึงคราวล่ม ทุกสิ่งจมสูญหายรอดตายป่วง โรคระบาดพยาธิแรงแยงทิ่มทรวง ดินแดนหวงแหนเพื่อนเฉือนเอาไป หมอทำนายส่ายหัวกลัวมะเส็ง ก่อนคืนเพ็งกลางหาวดาวสุกใส ทั่วสกลบนภพประสบภัย เหลือแต่ไทยยืนยงคงฟ้าดิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ พักยก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 25 พฤศจิกายน 2013, 17:51:09 ยินสีลา วี๊ดว้าย แมวลายโดด ด้วยความโกรธ พรวดโจน ตะโกนไล่ โธ่น้องเมีย กุมอก ต๊กกะใจ หากเป็นใคร ทำเธอ ฮึ่มเจอดี ดังกริ๊งกร๊าง บัวตอง น้องโทรหา เรียกเร็วมา เสียงสั่น ลั่นคุณพี่ มีคนลอบ แอบดู ไม่รู้ซี ตอนอาบน้ำ ดำปี๋ เหมือนหมีควาย อีกกะลอ เคาะรัว ทางหัวบ้าน เป็นสัญญาณ รหัส บอกเหตุร้าย มีขโมย ไฟไหม้ หรือใครตาย ชายตบชาย แย่งชาย แย่งแฟนกัน ทำหน้าที่ ผรส. รอหน่อยนะ มากภาระ ปกป้อง ต้องแข็งขัน ช่วยดูแล ลูกบ้าน การสำคัญ ทั้งคืนวัน งานชุก ทุกข์ระทม ตักข้าวใส่ ปากค้าง รีบวางช้อน ล้มตัวนอน พลันตื่น แสนชื่นขม กอดกับแฟน บีบนวด ชวดเชยชม คนเป็นลม หามส่ง หมอโรงบาล ม็อบประท้วง ช่วงนี้ มีศิวะ ยกปะทะ นารายณ์ หมายสังหาร คอยติดตาม รบรา สถานการณ์ ขอละงาน กานท์รัก สักหลายวัน รพีกาญจน์ ผรส. - ผู้ช่วยฝ่ายรักษาความสงบ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ วันหวัง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 ธันวาคม 2013, 20:17:24 ละมือกอบจอบวางหยุดถางหญ้า ทอดสายตาแสนไกลใจหม่นหมอง หัวเข่าอ่อนหย่อนก้นนั่งยองยอง วิตกสองทำเศิกมิเลิกลา รอบมืดมัวทั่วไปร่างไร้ขวัญ จนตะวันลอยลับกับขอบฟ้า นกกระยางย่างเดินเนินคันนา ลมโชยมาต้องผิวหวาบหวิวทรวง พ้นละเมาะเลาะธารผ่านตลิ่ง ดังถูกทิ้งตรอมตรมจมลงห้วง เผชิญเหวเลวร้ายหมายตามทวง จนเลยล่วงเข้ากลุ่มเขตชุมชน สองฟากข้างทางเรียบดูเงียบเหงา ยานยนต์เบาอ้อยอิ่งวิ่งถนน รถเลี้ยวโค้งตรงแยกแปลกพิกล สีหน้าคนบูดบึ้งขึ้งทักทาย ต่างระแวงแคลงใจไว้ปกปิด เพื่อนสนิทเย้าแหย่แค่สหาย รีบจัดแจงแดงเหลืองเปลื้องจากกาย อันตรายเน่าน่วมถ้าสวมมัน เหตุเช่นนี้กี่มื้อฤาจะหมด จะให้อดกี่นานสมานฉันท์ ก่อนสิ้นลมก้มหน้าจ่อมจาบัลย์ คงมีวันสักคืนสุขชื่นใจ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ปัญหามีไว้ให้แก้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 ธันวาคม 2013, 09:31:00 นิ่วในถุงน้ำดีฉี่ติดขัด หมอตรวจนัดเตรียมกายท้ายเดือนผ่า กำหนดวันเขียนใบสั่งซื้อยา ประคบทาถูนวดปวดบรรเทา คิดขยาดหวาดกลัวตัวต้องเจ็บ แผลตัดเย็บถอดไหมใช่เหมือนเก่า หมดโอกาสขาดงานการหนักเบา ก็ทุกเช้าเข้าสวนพรวนดินดาน ควรยึดความตามจิตวิชชาหมอ ช่วงที่รอนั่งเหงาอยู่เฝ้าบ้าน เสาะถามผู้รู้พบประสบการณ์ เยือนหลายท่านเวียนแวะขอแนะนำ ทดลองดื่มน้ำหมักสักระยะ มันล้างชะกัดกร่อนก้อนแข็งขำ ละลายไหลปนเยี่ยวขาวเขียวดำ ดื่มประจำโห่หิ้วนิ่วไม่มี ช่วยต่อลมหายใจได้อีกเฮือก หนึ่งทางเลือกเยียวยาถ้าถูกที่ เมื่อโอภาปราศรัยด้วยไมตรี ชื่นรับชอบตอบวิธีช่องคลี่คลาย อย่าท้อถอยปล่อยวางหนทางตีบ เพียรเร่งรีบแก้ไขให้พ้นหาย ปัญหาตุงยุ่งยากมากวุ่นวาย ย่อมมีแสงประกายปลายอุโมงค์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ปัญหามีไว้ให้แก้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 ธันวาคม 2013, 08:41:43 ตัดสินใจเกษียณก่อนกำหนด เพื่อหมายทดแทนบุญคุณพ่อแม่ ทั้งพ่อตาแม่ยายกายชแร และป้าแก่กล่อมเกลาเมื่อเยาวัย อายุสี่สิบเจ็ดเฮ็ดงานว่อง พอประคองครอบครัวเลี้ยงตัวได้ ลูกสามคนจนจบมหาลัย ห้าผู้ใหญ่อยู่ด้วยม้วยจากลา รู้อีกทีก็ชราห้าสิบเก้า คลายเงียบเหงาเปิดบ้านทำร้านค้า เบ็ดเตล็ดแห้งสดลดราคา บางเวลาทำขนมนมน้ำตาล สลับเช้าเข้าสวนขุดพรวนไถ ปลูกลำไยมะม่วงข้าวโพดหวาน พ่นฮอร์โมนปุ๋ยคอกเร่งดอกบาน สุขกับงานกายใจพ้นไปวัน ประเพณีเทศกาลงานบุญวัด ช่วยพระจัดแต่งดาดอกไม้ขัน รับโฆษกพิธีกรตอนสำคัญ ถูกเลือกสรรเป็นประธานงานชุมชน ที่สิบแปดธันวาลูกมาพร้อม นำเคสคอมพ์จอเม้าส์เอาฝึกฝน หลายสิบปีละอ่านแต่งกานท์กน ลองสักหนมือจิ้มหัดพิมพ์กลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ที่มา...รพีกาญจน์ 59 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 ธันวาคม 2013, 20:56:04 จับดินสอ จ่อสมุด จุดลากจด เดินหน้าถด ถอยอ่าน ทานกระท่อน ลบเลอะเลือน เปื้อนขาด กระดาษปอน หนึ่งบทตอน แต่งยาก ลำบากจัง เฝ้านั่งนึก ตรึกตรอง ลองเรียงจัด คำสัมผัส พยางค์ กลางวรรคหลัง สัมผัสซ้ำ สัมผัสเลือน เตือนระวัง หัวแทบพัง ไม่จำ เปิดคำแปล ตัวอักขระ กะจิด ริดรีบแล่น ควานหาแว่น ลุกลน หนอคนแก่ มองหาขวด ปวดหนีบ จิบกาแฟ เกือบจะแย่ บทหนึ่ง ครึ่งชั่วโมง มือเก้งก้าง กดกอ หาขอไข่ สระไอ ไม้โท โอ โอง โอ่ง พิมพ์ติดกัน เว้นวรรค ชักเชื่อมโยง หายใจโล่ง นี่ไง เริ่มใช้เป็น เพียรมานะ พยายาม ถามลูกหลาน เพิ่มชำนาญ ทุกวัน ทันตาเห็น หกมกรา วางกลอน แรกตอนเย็น หัวอกเต้น เร็วถี่ ด้วยดีใจ ห้วงรู้สึก ลึกล้ำ ชื่นฉ่ำหวาน มีหลายท่าน นิยม กดชมให้ เมตตามอบ คะแนน แทนมาลัย แด่น้องใหม่ คนนี้ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ฝันเมื่อคืน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 มกราคม 2014, 11:56:21 ท่ามคะนิ้งเกาะกับจับยอดหญ้า ม่อนภูผาตระหง่านธารน้ำไหล ชงโคเคียงเรียงต้นปนลำไย บานไสวสีแดงดอกทองกวาว พอพ้นเขตเทศกาลงานเถลิง พรานจุดเพลิงล้อมคลอกจิ้งจอกสาว กระบวนล่าตีเกราัะเคาะอีกคราว กะยืดยาวเล็งผลชนท้ายเดือน มิสนใจใยดีวจีอ้อน ว่าวิงวอนหยุดเดือดอย่าเชือดเฉือน ขอโอกาสสักนิดใช่บิดเบือน คิมหันต์เยือนแทบม้วยช่วยสัตตา ผืนแผ่นดินอนาถขาดแคลนน้ำ ฝนตกพรำเชี่ยวกรากหลากล้นป่า สร้างระบบเปิดปิดปล่อยธารา ทั่วอาณาไร้ทุกข์สุขแน่นอน เข้าใจผิดคิดคบงบเงิบงาบ แค่มื้อคาบวันคืนกินกลืนก้อน หอมมะลิคลุกเกลือเนื้อตัดตอน อรชรอ้อนแอ้นร่างแสนงาม พินิจคำตำนานโบราณเก่า ไฟร้อนเร่าเพียงพักอย่าหักห้าม เพิ่มพิโรธโชติช่วงล่วงลุกลาม หมดโมงยามมอดเย็นเป็นเถ้าเอง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ไม่จริง ฝันครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 มกราคม 2014, 20:52:48 จำเนียรกาลนานปีมีเลขเจ็ด บ่งบอกเหตุเนืองเนืองเมืองยุ่งเหยิง ท้องนภาทาแดงคล้ายแสงเพลิง มองว่างเวิ้งเถิงปลายสุดสายตา มีรถยนต์กลไกไร้ขับเคลื่อน จอดเป็นเดือนดุจดุ้นหมดคุณค่า บ้านอยู่ดีมีชะน้ำประปา แสงไฟฟ้าวูบวาบวับวอมแวม มีตลาดร้านรวงข่วงขายของ พกเงินทองซื้อแลกรับแจกแถม มุมถนนบนกลางสองข้างแคม พักรอนแรมผ้าปูล้วนผู้คน มีข้าวไข่ของหวานดื่มทานเพียบ ลูกชิ้นเสียบส้มเจือเกลือพริกป่น ปรบมือก้องร้องเฮเสรีชน เสียงเป่าปรี๊ดกรี๊ดพ่นดังอลอึง เทวดากากีทำทีทื่อ ยืนหน้าซื่อเรียงรายบ้ายบูดบึ้ง ยินสวรรค์บรรเลงเพลงเคล้าคลึง ปานประหนึ่งม้าศึกควบคึกคัก ปัจจุบันวันนี้ปีห้าเจ็ด จะดุเด็ดเผ็ดมันพลันประจักษ์ หมอดูพร่ำทำนายชี้ทายทัก ถึงแตกหักดังโพละ โอ๊ะ ฝันไป รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ มิใช่ฝัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 มกราคม 2014, 17:57:04 หยิบดินสอจ่อจุดสมุดเขียน ก็วนเวียนเรื่องชอบรอบสถาน สิ่งแวดล้อมห้อมตัวชั่วคุกคาม ร้ายมากงามดีบ้างช่างน้อยจริง ความปลอดภัยในทรัพย์สินชีวิต พวกโรคจิตครึกโครมฉุดโทรมหญิง อาฆาตขู่ฆ่าแกงยื้อแย่งชิง ฉกฉวยวิ่งในห้างนอกกลางกรุง ความขาดแคลนข้าวปลาน้ำอาหาร ไร้ข้าวสารกรอกหม้อรอต้มหุง ไร้ผลผักพริกเกลือเนื้อปิ้งปรุง เกืดเรื่องยุ่งเลิกจ้างว่างงานทำ ความทุกข์ทนฝนฟ้าอากาศหนาว เช้าหมอกขาวเที่ยงร้อนเย็นตอนค่ำ เช้าผิงไฟใกล้บ่ายสายฝนพรำ มิเป็นส่ำโรคเร้าเศร้าสัตว์คน ความเสียหายหลายด้านการเกษตร ขนาดเกรดคุณภาพด้อยผลิตผล กระตุ้นตาแตกช่อรอบานบน กลับร่วงหล่นลงดินสิ้นสุดทาง หยิบดินสอจ่อจุดต้องหยุดเขียน ว่ายวนเวียนการเมืองเรื่องเลือกข้าง ปากปล่อยเปรอะเลอะเลือนสะเทือนซาง เกรงอ้างว้างด่าวดูกถูกเวบแบน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ จริงเมื่อวาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 มกราคม 2014, 13:39:50 ยกจอบขึ้นพาดบ่าผ้าเคียนหัว ปลูกสวนครัวรั้วงามตามประสา สวนใกล้บ้านลานร้างข้างปลายนา พริกขิงข่าผักดีปลีกะเพรา อิ่มมื้อเที่ยงเลี่ยงลาหลบมาพัก มือล้วงควักดินสอสมุดเปล่า เปิดปากพร่ำพุทโธนะโมเบา เขียนเรื่องเก่าต่อตอบชอบสมจินต์ สมองตื่นลื่นไหลได้หลายบท บางคำจดไม่ทันพลันลืมสิ้น มีคราครั้งนั่งนานมานโบยบิน แม้หนึ่งวรรคสักชิ้นแทบดิ้นตาย บ่ายโมงตรงลงท่าถังมุดน้ำ หาบเดินจ้ำรดผักตักขวาซ้าย ร้อนแสงแดดแผดจ้าจนตาลาย จึงเบี่ยงกายเข้าร่มชมดอกดวง ย่างเดือนยี่ปีใหม่ใกล้วันพระ ที่เตรียมจะสักการบนบานสรวง มะอะอุจุฑาเทพทั้งปวง แล้วเลยล่วงตรุษจีนวันสิ้นเดือน ก้าวข้ามฟากจากสวนจวนมืดมิด หยุดความคิดถดถอยใจลอยเลื่อน เอ๊ะนั่นใครชายหญิงยืนเยี่ยมเยือน พวกเพื่อนเพื่อนชักชวนไปชุมนุมฯ รพีกาญจน์ (เพิ่งกลับจากชุมนุมต้อนรับผ้าป่าสามัคคีครับ) หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ฝันอีกแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 มกราคม 2014, 15:13:51 ฝันผีสางนางดงลู่ลงสิง ผู้คนวิ่งตกใจจ้าละหวั่น ผู้หญิงเล็กเด็กแดงวิ่งแข่งกัน เข้าบ้านพลันมืดมิดปิดประตู ยิ้มแสยะแบะบานขานกินเลือด ดื่มแห้งเหือดหมดชามถามลาบหลู้ เนื้อเครื่องในไตตับกับแกล้มกู นำมาสู่เหล้าป่าห้ากะออม นานนับวันวัวควายล้มวายวอด หมูไม่รอดแมวหมาแม้ปลาผอม กบอึ่งอ่างคางคกนกก็ยอม จับดมดอมกัดรูดดูดเมือกกาว มิอิ่มหนำค้ำพุงมุ่งมาดร้าย ตาถลนก้นส่ายผายลมหาว เอ็ดตวาดกราดชี้บี้ระนาว คาวคาวคาวเท่านั้นมันต้องการ คลื่นความเหงาเข้าคลุมเขตคามทั่ว คลื่นความกลัวเข้าฝังดังสุสาน ความสยดสยองลุกพองมาน จะยาวนานเท่าไรให้คร่ำครวญ จะหลุดพ้นวนวงกงอุบาทว์ พ้นพินาศบาศก์บ่วงปวงปั่นป่วน เสกสวรรค์ชั้นภพหอมอบอวล เทวดวนอยู่ไหนไล่ผีเร็ว! (เทวดวน แผลงมาจาก เทวดา) รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ไม่แคล้วฝัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 มกราคม 2014, 22:14:08 บัดนั้น นอนกลางวันฝันเย็นเห็นยักษา ต้นตระกูลมูลละอสุรา แปลงเทวาอ่าองค์ทรงฤทธี ร่ายกระบองครองโครงโสร่งผ้า เสื้อตาตาชมพูแพรพรรณสี ดูทะมัดรัดมือสะดือดี ประจำที่ตีฆ้องร้องเรียกพล รัวกระหน่ำซ้ำหน้าว่าเหวยเหวย เจ้าข้าเอ๋ยตกออกนอกถนน กลางเหนือใต้ในถ้ำตามตำบล รวบรวมคนสนธิทบกำลัง จูงจับมือถือแขนสานแน่นหนา กางกั้นหน้าล้อมรอบวงขอบขัง ตาลอกแลกแปลกปนบนระวัง ยืนยอบนั่งลุกตรงจงพร้อมกัน กูจะไปปราบปรามความสาไถย โขมดไพรผีป่ามรึงอาสัญ จับยัดหม้อห่อมิดปิดเลขยันต์ หยดตะกรันโยนบ่อถ่อทะเล ความสุขสืบคืบคลานบ้านท้องทุ่ง เรื่องราวยุ่งพานพบแล้วจบเห่ เริงระบำรำฟ้อนกลอนลิเก เอ้าผูกเปลหลบหลับต้องจับตี! อูยยย เบาๆหน่อยซีที่รัก... รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ฝันก่อนนอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 มกราคม 2014, 17:34:21 มันมิง่ายดายดางอย่างว่าคิด ตัวกะจิ๊ดฤทธิ์เดชใช่เศษผี เดินกระแด๊ะแซะหญ้าฝ่าผงคลี บางครั้งบี้บีบดังหลั่งน้ำตา ทอดร่างลู่ลงลานหมอบดานราบ ฝ่ามือทาบเบือนเบลอเผยอหน้า ส่งเสียงหวีดกรีดร้องก้องนภา ดีดเท้าขวาแอ่นกายสลายมนต์ พรวดทะลึ่งตึงตังปังกระทืบ สองเท้าสืบปลายจรดบดลงส้น สองแขนเหวี่ยงเบี่ยงร่างกางหมุนวน ครางคำรนกู่เรียกเพรียกเพื่อนพ้อง ไร้แสงจันทร์วันเพ็ญดาวเร้นลับ เมฆพยับรำไรแค่ไต้ส่อง ลมโบกโบยโชยฉิวผิวลุกพอง คึกคะนองมารร้ายยังคายคำ ท่ามควันธูปวูบวาบภาพปรากฎ พวกผีผดอ้วนผอมป้อมเตี้ยต่ำ ผีสูงใหญ่นัยน์ตาฟ้าแดงดำ พูดพึมพำละตินลิ้นลั่นรัว เทพารักษ์ยักษาท่าจะแย่ อาจพ่ายแพ้ลีลาสามานย์ชั่ว จึงสวมสอดกอดฟัดรัดลำตัว หยุด!เมามัวหัวงูดูคลิปอาร์ ดูเพื่อปลงจ้า แม่จำเนียร... รพีกาญจน์ ทานยาธาตุสี่ ท้องไส้ไม่อืด ไม่ฝันอีกแล้ว หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 20 มกราคม 2014, 14:04:36 *** สมเด็จพระนเรศวรมหาราช *** สี่ร้อยปีที่พรากจากพวกเจ้า ร่างถูกเผาฟืนไฟไหม้สังขาร เหลือเพียงกอบหอบฝังดูกอังคาร จิตวิญญาณยังอยู่คู่ธานิน ชั่วชีวิตเช้าเย็นมิเป็นสุข คนไทยทุกข์ถูกกดขี่เสรีสิ้น ถูกเข่นฆ่าทอดกายหายใจริน เลือดทาดินหมดลมจมดาบทวน ทั้งวัดวาอารามทั่วคามเขต กลายเป็นเศษพังผุธุลีส่วน เรือนปราสาทราชวังเวียงเจ้าจวน ทลายร่วนพินาศด้วยศาตรา สองฟากทางย่างเดินเผชิญโศก บังเกิดโรคระบาดฝีดาษห่า ร้องระงมล้มตายคล้ายผักปลา อีกพม่าไล่ขับจับโจมตี กูรวบรวมไพร่พลคนกล้าแกร่ง เข้ายื้อแย่งรบพุ่งเอากรุงศรี กอบกู้เอกราชปราศไพรี ซ่อมสร้างดีกว่าเก่าเหย้ารุ่งเรือง นี่คือแคว้นแดนดินถิ่นศักดิ์สิทธิ์ เจริญวิทย์ศิลป์ศาสตร์ชนปราดเปรื่อง ใครคิดยุ่งมุ่งหมายร้ายเนืองเนือง เผาบ้านเมืองกินโกง..ตายโหงตาย! รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 มกราคม 2014, 21:00:43 ในน้ำมีปลาอยู่ปูกุ้งหอย ในดงดอยมีไม้เครือว่านหวาย มีข้าวฟางช้างม้าหมูวัวควาย มีค้าขายแลกเปลี่ยนเวียนของกัน มีวัดวาอารามงามวิเศษ มีคามเขตกำแพงแข็งขอบขัณฑ์ มีปราสาทเวียงวังคลังเคียมคัล มีราชันเปี่ยมเมตตาสง่าองค์ รู้พูดจาสามัคคีนับพี่น้อง รู้รักเดียวเกี่ยวดองปองประสงค์ รู้ถ้อยทีถ้อยอาศัยใฝ่จำนงค์ อยู่ยืนยงก้าวหน้าสถาวร เรามีทรัพย์ในดินสินในน้ำ แร่ทองคำดีบุกทุกสิงขร พลอยเพชรนิลจินดาใสสาธร ใต้สาครแก๊สเหลวปิโตรเลียม มันชักเรือลงลึกศึกเข้าบ้าน แบ่งดินดานยุยงส่งเสริมเสี้ยม เกลียดชิงชังแช่งชักทอถักเทียม คอยตระเตรียมตักตวงเก็บยวงใย กอบประโยชน์ใส่ตนปล้นเชื้อชาติ ชั่วบังอาจเสิบสานก่อการใหญ่ ใจแสนดำทำลายขายเมืองไทย ไม่มีใคร จะสู้ กูสู้เอง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ข ไข่ ไม่ซื้อ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 มิถุนายน 2014, 13:57:48 16 มิถุนายน 2557 รุ่งแสงจ้าฟ้าลายถึงบ่ายสี่ แปลกสิ้นดี ข ไข่ ตั้งไว้ขาย เรียงในแผงแสร้งเหินเดินผ่านกราย แม้หางตาอย่าหมายมิชายมอง ว่าไข่เป็นเช่นยัญสัญลักษณ์ ใครจับจักเสื่อมสิ้นเสียข้าวของ ดีเปลี่ยนร้ายกลายช้ำน้ำตานอง ทำเงินทองหายวับไปกับตา ใบม่วงแดงแบ๊งก์พันกันจัดเก็บ ลงตู้เซฟวางทื่อหยุดซื้อหา ยื่นตังค์ให้ไม่รับขับออกมา ถูกต่อว่าห้ามโชคโยกลาภไป เห็นเงินเหรียญหล่นพื้นหมื่นร้อยสิบ มิก้มหยิบตาเหล่เลี่ยงเฉไฉ เอาเงินน้อยพลอยสูญจะเสียใจ เงินก้อนใหญ่มากกว่าข้างหน้ารอ ส้อมคาชามช้อนคาปากสากคาครก น้ำแกงหกมะกอกแห้งฟักแฟงฝ่อ พบเณรพระกระเทยเอ่ยทักทอ แย่จังหนอเจอชีสตรีครรภ์ คือเหตุการณ์บ้านฉันในวันนี้ ตรงวันที่ออกหวยอวยสุขสันต์ คนนิยมชมชอบลอบพนัน รวยเลขฝันหรือเศร้าถูกเขากิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ร่วมสร้างธาตุเจดีย์ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 กันยายน 2014, 13:01:32 1 กันยายน 2557 ก่อนก่อสร้างร่างแถบแบบฉบับ ลงกำกับวัสดุจุแน่นหนา คิดคำนวณส่วนสัดเต็มอัตรา ประเมินค่ากดกะปริมาณ ชัยภูมิลุ่มดอนพื้นอ่อนหยาบ ไม้ขนาบกั้นผังบังถมฐาน ขนาดกว้างห่างยาวลึกราวดาน สูงจากคานกี่เมตรเศษฟุตนิ้ว ใช้อิฐแดงแกร่งเบาเอากี่ก้อน ใช้ทรายร่อนกี่หาบโบกฉาบผิว ใช้หินโตโม่ถังชั่งกี่คิว ใช้ปูนหิ้วกี่ถุงยกถอกเท เหล็กกี่เส้นเค้นดัดตัดเป็นท่อน กี่ลวดอ่อนผูกปลอกกันออกเห กี่ผู้คนพ่นสีฉีดสเปรย์ กาลสำเร็จเสร็จเฮกี่เพลา เสนอแผนแปลนคลี่พอดีวัด กลางจำกัดสมคาดปรารถนา นำปลาบปลื้มปิติผลิศรัทธา พ้นพรรษาเริ่มนับจับจัดแจง ตามประสงค์องค์กฐินสิ้นผ้าป่า ตกแต่งดาพิมพ์ใบบอกบุญแบ่ง แจกจ่ายซองผองเพื่อนเยือนญาติแยง กุศลแรงร่วมชาติสร้าง ธาตุเจดีย์ รพีกาญจน์ ร่วมประชุมกับคณะกรรมการวัด เห็นชอบสร้างเจดีย์บรรจุธาตุ นำมาเขียนเป็นกลอนครับ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ร่วมสร้างธาตุเจดีย์ เริ่มหัวข้อโดย: Number9 ที่ วันที่ 10 กันยายน 2014, 16:40:47 1 กันยายน 2557 ก่อนก่อสร้างร่างแถบแบบฉบับ ลงกำกับวัสดุจุแน่นหนา คิดคำนวณส่วนสัดเต็มอัตรา ประเมินค่ากดกะปริมาณ ชัยภูมิลุ่มดอนพื้นอ่อนหยาบ ไม้ขนาบกั้นผังบังถมฐาน ขนาดกว้างห่างยาวลึกราวดาน สูงจากคานกี่เมตรเศษฟุตนิ้ว ใช้อิฐแดงแกร่งเบาเอากี่ก้อน ใช้ทรายร่อนกี่หาบโบกฉาบผิว ใช้หินโตโม่ถังชั่งกี่คิว ใช้ปูนหิ้วกี่ถุงยกถอกเท เหล็กกี่เส้นเค้นดัดตัดเป็นท่อน กี่ลวดอ่อนผูกปลอกกันออกเห กี่ผู้คนพ่นสีฉีดสเปรย์ กาลสำเร็จเสร็จเฮกี่เพลา เสนอแผนแปลนคลี่พอดีวัด กลางจำกัดสมคาดปรารถนา นำปลาบปลื้มปิติผลิศรัทธา พ้นพรรษาเริ่มนับจับจัดแจง ตามประสงค์องค์กฐินสิ้นผ้าป่า ตกแต่งดาพิมพ์ใบบอกบุญแบ่ง แจกจ่ายซองผองเพื่อนเยือนญาติแยง กุศลแรงร่วมชาติสร้าง ธาตุเจดีย์ รพีกาญจน์ ร่วมประชุมกับคณะกรรมการวัด เห็นชอบสร้างเจดีย์บรรจุธาตุ นำมาเขียนเป็นกลอนครับ (http://image.free.in.th/z/ij/z4ab8.gif) หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ร่วมสร้างธาตุเจดีย์ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 กันยายน 2014, 21:09:41 12 กันยายน 2557 ค้นโต๊ะเตียงตู้ยาหาใบนัด แนบกับบัตรคนไข้ยื่นให้หมอ ยอมทนนั่งนั่งทนทนนั่งรอ อ้าปากหวอแสนนานมิขานเรา เบื่อแสนเบื่อเมื่อไรจะได้ตรวจ ปวดแสนปวดอย่างแรงขาแข้งเข่า กินยาต้มขมขางมิสร่างเซา จึงรีบเข้าไปถามถึงหรือยัง ลุงเพิ่งมาตะกี้เลขที่ร้อย รอสักหน่อยสักครู่อยู่ข้างหลัง อย่ามัวคุยกับใครจงให้ฟัง ทำเสียงดังฟังไม่ชัดถูกลัดคิว หนึ่งชั่วโมงผ่านไปหัวใจแป้ว จวนเที่ยงแล้วปากหาวข้าวก็หิว ทะลึ่งลุกหน้าเหินเดินตัวปลิว ว่าฉุนฉิวเรียกดังดังหูไม่ดี ความดันต่ำทำให้ในหูอื้อ ควรเรียกชื่อซ้ำซ้ำย้ำถี่ถี่ โดยเฉพาะกานกานขานพีพี ส่วนมากมีดาษดื่นเป็นหมื่นพัน ยินครั้งใด กาน-พี รี่ถลา มิใช่เรานี่หว่าช่างน่าขัน เปลี่ยนชื่อใหม่ดีกว่าอย่าซ้ำกัน หมอเรียกพลันคนอึง..ต๊ะ ตึ่งโมง คุณต๊ะ ตึ่งโมง ห้องตรวจอายุรกรรมค่ะ อา...ครับผม... ;D ขอขอบคุณ คุณNumber9 นานๆทีมีคนให้กำลังใจ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ร่วมสร้างธาตุเจดีย์ เริ่มหัวข้อโดย: Number9 ที่ วันที่ 13 กันยายน 2014, 17:35:16 12 กันยายน 2557 ค้นโต๊ะเตียงตู้ยาหาใบนัด แนบกับบัตรคนไข้ยื่นให้หมอ ยอมทนนั่งนั่งทนทนนั่งรอ อ้าปากหวอแสนนานมิขานเรา เบื่อแสนเบื่อเมื่อไรจะได้ตรวจ ปวดแสนปวดอย่างแรงขาแข้งเข่า กินยาต้มขมขางมิสร่างเซา จึงรีบเข้าไปถามถึงหรือยัง ลุงเพิ่งมาตะกี้เลขที่ร้อย รอสักหน่อยสักครู่อยู่ข้างหลัง อย่ามัวคุยกับใครจงให้ฟัง ทำเสียงดังฟังไม่ชัดถูกลัดคิว หนึ่งชั่วโมงผ่านไปหัวใจแป้ว จวนเที่ยงแล้วปากหาวข้าวก็หิว ทะลึ่งลุกหน้าเหินเดินตัวปลิว ว่าฉุนฉิวเรียกดังดังหูไม่ดี ความดันต่ำทำให้ในหูอื้อ ควรเรียกชื่อซ้ำซ้ำย้ำถี่ถี่ โดยเฉพาะกานกานขานพีพี ส่วนมากมีดาษดื่นเป็นหมื่นพัน ยินครั้งใด กาน-พี รี่ถลา มิใช่เรานี่หว่าช่างน่าขัน เปลี่ยนชื่อใหม่ดีกว่าอย่าซ้ำกัน หมอเรียกพลันคนอึง..ต๊ะ ตึ่งโมง คุณต๊ะ ตึ่งโมง ห้องตรวจอายุรกรรมค่ะ อา...ครับผม... ;D ขอขอบคุณ คุณNumber9 นานๆทีมีคนให้กำลังใจ (http://image.free.in.th/v/2013/im/140913053814.gif) หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ ฤทธิ์ไมโครโฟน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 กันยายน 2014, 10:38:47 16 กันยายน 2557 ฮํลโหล หนึ่ง สอง สาม... เสียงตามสาย ภายในหมู่บ้าน ประกาศ วันนี้ เรามีงาน ตั้งกองทุนสวัสดิการชุมชน ประสงค์เพื่อ ออมทุน หนุนนำจิต เอื้อมิ่งมิตร ขจัด คราขัดสน เศรษฐกิจพอเพียง หล่อเลี้ยงตน เราทุกคน หญิงผู้ ร่วมดูแล ออมวันละ หนึ่งบาท หนึ่งปีครบ รัฐสมทบ ช่วยเหลือ เพิ่มเผื่อแผ่ การศึกษา ประเพณี มีเปลี่ยนแปร ยามเกิด แก่ เจ็บ ตาย ร้ายนานา วันสมัคร นั่งหลับ สัปหงก ฝนก็ตก เยือกเย็น หนาวเป็นบ้า ไม่มีใคร สักคน ดั้นด้นมา ราวป่าช้า หรือไมฯ เสียงไม่หวาน! 17 กันยายน 2557 ฮะโล่ นึง ซอง สวาม... ส่งเสียงตาม สายยาว ป่าวเรียกขาน ประกาศ วันนี้ มีเทศบาล นำสวัสดิการจ่าย เร็วไว ผู้ทุพพล ภูมิแพ้ และแก่เฒ่า ทยอยเข้า คับคั่ง หลังปราศรัย โอ้ละหนอ วัฒนธรรมไทย (ส่วนมาก)ยังอยากได้ เงิน เงิน เงิน รพีกาญจน์ กระผมประชาสัมพันธ์ของหมู่บ้านครับกระผม หัวข้อ: ได้แค่นี้ ก็สุขแล้ว... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 ตุลาคม 2014, 16:12:00 8 ตุลาคม 2557 ทั้งอารมณ์เรือนร่างถูกวางชั่ว ดูกเนื้อตัวหนังดำล่ำสูงใหญ่ คิ้วดกหนาตาแดงดั่งแสงไฟ เขี้ยวขาวใสงอกมุมปากลุ่มบน มือเกาะกำกระบองสองเท้าแบะ เดินเตาะแตะแสร้งเฉยมิเคยบ่น ถูกพวกเขาเอาเปรียบเทียบกับคน กล่าวว่าตนอสุราแสนสามานย์ ทั้งใบหน้าท่าทางวางหล่อเหลา ทำพิเนานบนอบตอบขับขาน แลตาหลิ่วคิ้วโก่งดังโด่งบาน ส่งยิ้มหวานฟันเรี่ยมผู้เยี่ยมเยียน ปากร้องกรี๊ดวิ้ดว้ายย้ายเขย่า กระทืบเท้าเข้าเพลงเชลงเขียน ลอยเลิศหรูฟูฟ่องท่องแสงเทียน ถือยอดเซียนเหยียบเมฆเฉกเทวา โลกสร้างสรรค์ครรลองสองสถาน ทิพย์พิมานรื่นรมย์สมสง่า สุขสมบูรณ์พูนพร้อมน้อมนานา ชนบูชาเทียบเทียมค้อมเคียมคัล ใส่อารมณ์ซมร่างสร้างแต่ชั่ว ออกเที่ยวทัวร์ทุบแทงมิแหยงยั่น ผลอย่างไรให้เห็นเป็นตามกัน ขึ้นสวรรค์ลงนรกหมกใต้ดิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปฎิทินของข้าพเจ้า ๐ เช่นนี้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 11 พฤศจิกายน 2014, 22:37:56 โปรยข้าวเหลือบนลานขานเรียกไก่ ตัวเล็กใหญ่ไข่ฟักนักรุ่นหลาย คุ้ยเชิงป่าหากินเขี่ยดินทราย กำบังกายจับไม้ไต่ต้นนอน เศษข้าวปลาอาหารเหลือทานน้ำ ผสมรำต้มลวกปนหยวกอ่อน แบ่งคาบเช้าย่ำเย็นเป็นสองตอน เลี้ยงสุกรกั้นคอกนอกชายคา ปล่อยเป็ดเปิดประตูกรูลงทุ่ง กินผักบุ้งว่ายดำน้ำประสา กินจอกแหนบัวลอยหอยปูปลา ถึงเวลาแสงลับกลับเล้าควน มือจูงวัวตัวเมียแม่แลลูก ตีหลักผูกเล็มหญ้าท้ายนาสวน นกกระยางย่างเหยาะเกาะขบวน คอยจิกมวลแมงพุ่งสะดุ้งกลัว ขอก้านใบไซ้ซากจากตลาด มีผักกาดกะหล่ำกาบช้ำถั่ว วางลงสับกับเขียงเสียงสั่นรัว ละเอียดทั่วกำโปรยบ่อปลานิล ตามคำพ่อพอเพียงเลี้ยงชีวิต ไร้สารพิษไร้โรคีไร้หนี้สิน สุขพอดีพอใช้พอทำกิน อยู่กับดินสงบจบนิรันดร์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...ค่ำคืนนี้น้องนอนกับใคร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 ธันวาคม 2014, 20:53:14 ทุกค่ำคืนหนุนหมอนนอนแนบข้าง จนรุ่งสางสุขแท้คงแน่นิ่ง เข้าชิดชมดมใกล้ร่างไหวติง น้องคือหญิงพธูยอดบูชา ยามเอ่ยเอื้อนอวยคำชุ่มฉ่ำหวาน ดั่งอ้อยตาลเกษมสันต์แสนหรรษา ยามเหนื่อยนักพักผ่อนหย่อนกายา เตรียมน้ำท่าคอยไว้ได้อาบริน ยามหม่นหมองต้องโทษทัณฑ์แทงโถม เฝ้าประโลมเคียงกายทุกข์คลายสิ้น ยามตกต่ำทำมาฝืดหากิน ยอมขุดดินหาเผือกเลือกเผาไฟ ยังจำมั่นมิลืมปลื้มมิหยุด ว่าพี่คือบุรุษสุดยิ่งใหญ่ เพียงหนึ่งเดียวเกี่ยวข้องปองหทัย รักเรื่อยไปใดเยียนยากเปลี่ยนแปร นี่เกือบเดือนเลื่อนลั่นสั่นสะท้าน ผละจากงานจ่อมจมระทมแย่ อะไรหนอนำน้องต้องเชือนแช ทิ้งชายแก่อยู่หลังนั่งครวญคราง มือกุมหน้าซบหมอนนอนสะอื้น ทุกทุกคืนรำพึงถึงสว่าง เคยไล้ลูบจูบจับประทับวาง โอบกอดร่าง...คืนนี้น้องนอนกับใคร? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ละเขาจะเอาด้วยเราไหมหนอ... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 มีนาคม 2015, 10:15:09 ปฏิกูลมูลเก่าบูดเน่าเหม็น สิ้นจำเป็นเก็บกับต้องขับถ่าย ถึงเวลาคราปลดปวดทุราย ก็อย่าหมายทนกลั้นเลยวันคืน ยากต่อรองของใหม่มาไล่ที่ รีบวิ่งหนีจู๊ดแจ้นแสนขมขื่น เกินอัดอั้นมันจุกนั่งลุกยืน จ้างพันหมื่นหยุดออกบอกหรือฟัง ยามท้องไส้ไม่ดียิ่งถี่บ่อย ท้องไส้ดีอย่างน้อยพอพลอยหวัง ทำงานเพลินเดินสายสบายจัง วันละครั้งหลังตื่นชื่นอารมณ์ ลองสำรวจตรวจบ้านดูถานถาด ห้างตลาดวัดวาซุ้มอาศรม ที่เรียนพักรักษาโรคราซม ยังนิยมสร้างชิดเรียงติดกัน ขอแฉละแนะนำคำนวณนับ ตั้งคูณกับตัวเลขเลือกเสกสรร คือภาษีที่เปี่ยมเยี่ยมอนันต์ ยุติธรรม์เห็นชัดตามอัตรา หากบ้านใดไม่มีปรับสี่เท่า เก็บตังค์เข้าคลังกลวงหลวงดีกว่า ใช้เพิ่มศักยภาพพัฒนา ชาวประชาสุขี...ภาษีส้วม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ละเขาจะเอาด้วยเราไหมหนอ... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 มีนาคม 2015, 18:12:13 มือพนมก้มกล่าวป่าวใช่ไหม บอกความนัยอู้เอิ้นเชื้อเชิญเขา บินท่องเที่ยวแวะเวียนเยี่ยมเยียนเรา สัมผัสเช้าธรรมชาติสะอาดตา ดินน้ำลมชมไฟย่ำไพรพฤกษ์ อึกทึกเงียบย่องส่องสิงสา นอนบนห้างค้างแรมแจ่มดารา ยินนกกาขันคูกู่ก้องดัง อาบน้ำใสไหลเย็นกระเซ็นซ่า ฝูงปูปลาแหวกว่ายตะกายฝั่ง ต้นเสียดสูงยูงยางซางเต็งรัง งามสะพรั่งดอกแดงแพงพวยบาน ศิลปวัฒนธรรมอันล้ำค่า ไหว้วัดวาอารามนามสถาน ทึ่งวิถีชีวิตติดดินดาน เพลินพิมานเมืองฟ้าสางตาปรือ ต่างที่มามากมายหลายชนชั้น เพียงชั่ววันลำบากยากสานสื่อ บ้างเหลอหลาบ้าบวมขาดร่วมมือ โถอย่าถือเคืองบ่นอดทนครับ เงินอะไรได้ง่ายเท่าท่องเที่ยว คนซื้อกินนอนเยี่ยวเดี๋ยวก็กลับ เขาสนุกสุขใจเราได้ทรัพย์ ควรต้อนรับยิ้มสวยด้วยไมตรี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ถามสักคำ...ได้บ๋อ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 พฤษภาคม 2015, 13:23:29 คุณมีปากปิดไว้ไม่สอบถาม เกรงเสียงามอึดอัดคับขัดเขิน คราพลั้งพลาดขาดพร่องท่องทางเดิน ดูผิวเผินตัดสินระบิลบัง ควรหาญหือสื่อสารผ่านเพื่อนมิตร ที่สนิทเหตุผลแต่หนหลัง แลสลับซับซ้อนก่องภินท์พัง มันเช่นดังที่คิดผิดถูกใด ตอบคำถามที่ตั้งตื้นหยั่งลึก เก่าตกผลึกตะกรันนั่นก็ใช่ เรื่อยจำเริญเพลินพร่ำขำพิไล เรื่องล่าใหม่หวานสุดสะดุดทรวง สัมผัสหนาวสาวสีม่ายกี่หน แสร้งสับสนเดียงสาซ่อนหาหวง สบโอกาสสาดแสงแทงทะลวง เพื่อนทั้งปวงกราวกรูไม่รู้ทัน เพราะตำแหน่งแต่งตั้งรั้งภาระ วุฒิภาวะกำหนดสะกดกั้น รายงานต่อ คสช.ข้อสำคัญ สุดแต่ทั่นกรองคำดำเนินการ คุณมีปากปิดไว้ไม่ถามถึง ความขุ่นขึ้งเรื้อรังหมายสังหาร ถามสักคำสิครับอย่านับนาน จะพบพานวิสัยในมนุษย์...!? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 พฤษภาคม 2015, 15:18:29 เมื่อเกิดมาข้านี้มีแต่เนื้อ อันผ้าเสื้อห่อกายมีภายหลัง ท่ามยากจนข้นแค้นแสนชิงชัง สิ้นความหวังอนาคตหมดมืดมน ถามภพก่อนเก่าใดข้าไม่รู้ ผุดโผล่อยู่ดอยดานฐานไพรสณฑ์ หรือเถื่อนถ้ำน้ำตกเดินบกบน ยองยานยนต์ข้ามฟากจากเมืองแมน คลุมผ้านิดปิดถันกันเย็นหนาว ยามร้อนผ่าวเหงื่อเซื่องเปลื้องผ้าแผ่น สวมผ้าซิ่นกลิ่นสกปกป้องแดน บังกาบแกนเตี่ยวตุอุจาดกาย อ้างับชิมลิ้มเล็มเค็มลิ้นสาก ครองความอยากอิ่มอาจชาติหน้าบ่าย ข้าวแค่ลิตรติดดินหินปนทราย คุณมากมายกว่าเม็ดเพชรจินดา ต้องระเหเร่ร่อนยืนนอนนั่ง ออกพ้นฝั่งไร้หมายตายดาบหน้า ชีวิตพร้อมจ่อมจมเรือลมพา น้ำกับฟ้าเมฆเห็นเป็นพยาน เมื่อเกิดมาข้านี้มีแต่เนื้อ กล้ามเอ็นเจือดูกแท่งเลือดแดงฉาน ไร้ตระกูลมูลมูตรสูติก่อกาล เขาเรียกขานพวกข้าว่าโรฮีนจ์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 พฤษภาคม 2015, 19:42:32 ขอใช้สิทธิ์เสรีที่จะอยู่ ยืนหยัดสู้เคียงคับน้อมรับสีล หวังพึ่งพระตะกายเกาะป่ายปีน มันสมองสองตีนไต่เผชิญ เหนือก็ไล่ใต้ขับจับสังหาร ย้ายถิ่นฐานออกตกระหกเหิน กลับบ้านเก่าเกิดนอนก่อนจำเริญ ช้ำเหลือเกินถูกเฉดไร้เมตตา หัวจดเท้าเปล่าพิกลคนแท้แท้ ยังย่ำแย่กว่าลิงสัตว์สิงสา สืบสกุลรุนชาติต้องอาชญา เทียบคุณค่าผีผงป่าดงดอย ข้อหาใหญ่ภัยพาลลูกหลานแกะ โคตรเหง้าเอ็งนั่นแหละรับใช้สอย รับเงินตราอาวุธรุดทะยอย ผสมรอยแย่งยิงชิงเอาเมือง บาปที่ก่อพ่อปู่ผู้กำเนิด ทายาทเกิดแต่หลังไม่รู้เรื่อง รับผลการกระทำกรรมเนืองเนือง เขาขุ่นเคืองฆ่าหยามตามชอบใจ สิทธิ์เสรีที่พูดอย่างพร่ำเพรื่อ พอมีเหลือแบ่งปันกันบ้างไหม เทวดาหน้าขาวด้าวแดนไกล เคยรับใช้ใยปล่อยลอยทำเมิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 พฤษภาคม 2015, 05:06:12 ถือคัมภีร์คลี่สวดอวดโอ่อ้าง เป็นผู้สร้างยุติธรรม์ขีดสรรเสริญ ใครละเมิดเปิดทำล่วงล้ำเกิน จะบังเอิญลวงเลศเจตนา ชูกำหนดกฎเกณฑ์เซ่นพิทักษ์ ต้องโทษหนักขู่ขากพิพากษา ภาษีรีดกีดกันชี้บัญชา งดสินค้าซื้อขายป้ายชักชวน สมุนทาสกราดกร่างข้างขวาซ้าย เบ่งผึ่งผายคอโก่งโฮ่งโฮ่งสวน ทันทีปั๊บรับลูกผูกกระบวน เดินท่องทวนแห่ห้อมแวดล้อมรุม ใช่ทาสีขี้กลากซากโซมทุกข์ เอามือซุกปล่อยให้เชื้อไฟสุม แว่นหนาเตอะเพอะพะนกตะกรุม เดินดุ่มดุ่มดมกลิ่นอินทรีทราง บังอาจเอื้อมเชื่อมโซ่โล่มนุษย์ ส่งแผนผุดสิบชาติมวลบาดหมาง งัดเหลี่ยมเก่าเจ้าเล่ห์เรารู้ทาง เปลี่ยนแปลงร่างอย่างไรไม่ต่อตาม ถือคัมภีร์คลี่สวดอวดหน้าสื่อ ซึมกระทือหายซ่าเจอ(ไม้)หน้าสาม สิ้นเพื่อนรักศักดิ์ศรีอันดีงาม ปีศาจทรามเน่าบวมสวมร่างคน รพีกาญจน์ แค่นี้ครับ...หยุดละครับ... หัวข้อ: Re: ...สิ้นฝัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 กรกฎาคม 2015, 21:13:05 เริ่มโครงการบ้านใหม่หรูในฝัน เราร่วมกันคัดลอกออกแบบสร้าง จับดินสอจ่อจุดสมุดกาง กำหนดวางลากเส้นตั้งเอนนอน ไหนหน้าต่างประตูรูเปิดปิด คั่นมิดชิดห้องหับหลับพักผ่อน ป้องกันภัยในนอกล็อคติดกลอน แขวนนีออนแอร์ฉ่ำน้ำประปา เพดานสั้นกั้นฝ้าหลังคาจั่ว ไร้ร้าวรั่วมุงแน่นแผ่นลอนหนา ใต้ถุนสูงชั้นล่างจอดรถรา ห้องสุขาห้องรับรองห้องครัวไฟ สนามหญ้าหน้าบ้านลานกว้างโล่ง ข้างเรือนโยงปกคลุมซุ้มสนไผ่ ไม้ประดับไม้ดอกออกช่อใบ พืชยืนต้นผลให้ขายได้กิน ข้าวในนาปลาในหนองคลองน้ำหลาย เป็ดแหวกว่ายไก่ขันนกผันผิน ตะวันโผล่พ้นดอยค่ำคล้อยดิน กลางวันสิ้นยิ้มรับกับเดือนดาว แล้วโครงการบ้านใหม่หรูในฝัน ต้องมีอันล่มสลายสุดท้ายสาว ไปทำงานชานกรุงหลงคลุ้งคาว ปล่อยผู้บ่าวนั่งเศร้าเฝ้าเลี้ยงควาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...ทำได้ไหมหนอ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 สิงหาคม 2015, 13:55:22 อยู่อย่างเงียบเรียบง่ายตูบชายทุ่ง ขุดจิ้งกุ้งเจียวผำยำผักจิก ต้มมะเขือแคลวกซวกน้ำพริก เต้นยิกยิกจ้อยซอต่อกะโลง ช่วยงานบุญงานบวชสวดกฐิน ได้ยลยินโฆษกยกโขยง ร่วมจัดแจงแต่งดาผ้าผูกโยง ปลูกเรือนโรงขนโต๊ะตั่งช้อนชาม เอ่ยทักทายชายตาวาจาหวาน ก้มหมอบคลานนบไหว้ผู้ใหญ่ถาม บอกจากไกลไปลากริยางาม เป็นผู้ตามแอบหลังระวังวัย รู้น้อมนำทำคิดกิจวัตร วางกฎกรอบขอบขัดอัชฌาสัย เดินสายกลางหว่างเหตุพ้นเภทภัย สร้างวินัยกินอยู่สู่มั่นคง เก็บอดออมถนอมทรัพย์รู้รับจ่าย อย่าสุรุ่ยสุร่ายอบายหลง ยึดพอเพียงเลี้ยงชีวิตยืดปลิดปลง เชิดชูวงศ์จักรีก่องกำจาย หยุดทะเลาะเบาะแว้งชี้แช่งชัก พร้อมผูกรักเจียมจิตมิตรสหาย เลิกใจดำห้ำหั่นอันตราย จวบบั้นปลายไร้ทุกข์สุขนิรันดร์ รพีกาญจน์ "ชีวิตที่เรียบง่าย อ่อนน้อม เพียบพร้อมด้วยสุขสันติ ดีกว่าชีวิตที่หรูหรา แต่เต็มไปด้วยอันตรายและเสี่ยง" ท่านขุนน้อย หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ หัวข้อ: Re: ยินว่า...เขาบนบานสร้างฝายกั้นน้ำ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 กันยายน 2015, 15:38:10 วอนอันเต เทวา พญาแถน ณ เมืองแมน กราบกราน ยอพานศรี โปรดเมตตา ข้าน้อย ด้อยฤทธี ด้วยเพราะมี ภาระ กะโครงการ สร้างเขื่อนฝาย ทรายหิน ดินฝังถม สูตรผสม ซีเมนต์ เหล็กเส้นสาน เข็มตอกตึก ลึกลง ตรงดิ่งดาน เพื่อค้ำคาน รองรับ หนักทับทน ก่อแนวกว้าง ขวางลำ น้ำปิงไหล กั้นเก็บไว้ สูบตัก รดผักผล ไร่นาสวน ถ้วนตัว ทั่วตำบล ยามขัดสน หน้าแล้ง แห้งผ่อนคลาย อยากให้งาน ต่อเนื่อง ตามกำหนด จะได้ทด เงินทุน หมุนรับจ่าย ดีทั้งรัฐ รับเหมา ราษฎร์สบาย ให้ฝนหาย ชะงัก สักฤดู พระพายจัด พัดฝน พ้นถิ่นฐาน รามสูร วางขวาน เก็บเข้าตู้ เมฆขลา ลอยล่องไกลคลองคู นาคหงอนงู งองุด หยุดพ่นน้ำ หากสำเร็จ เสร็จสม ภิรมย์หมาย จักถวาย คาวหวาน ทานเช้าค่ำ เหล้าหกไห ละคร ฟายฟ้อนรำ เป็นดังคำ ร้อยเรียง เที่ยงแท้ เทอญ บ้านผม ฝนไม่ตกสักที เพราะเช่นนี้แล รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เลื่อนลอย...ล่องลอย... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 กันยายน 2015, 14:03:55 เรื่องพิษภัยไข้เจ็บร้อนเหน็บหนาว เมื่อถึงคราวลำบากยากขัดขืน มันมาเยือนเหมือนเชิญเดินนั่งยืน หลับลุกตื่นไม่เลือกเวลาวัน จำกัดเขตเพศใดวัยอายุ รู้บรรลุสูงต่ำธรรมขันธ์ เป็นผู้ดีมีทรัพย์นับอนันต์ จนจาบัลย์นอนดินกินกับทราย หลนเร้นป่าบาดาลธารถ้ำลึก ร้อยชั้นตึกเสียดสรวงปวงดาวฉาย ทาสไพร่บ่าวจ้าวขุนเมืองมูลนาย เลี้ยงวัวควายเทียมเกวียนเวียนไถนา อยู่ที่ไหนไม่เว้นแม้เป็นหมอ รื่นหัวร่ององ้ำน้ำนองหน้า พูดเหลวไหลไฟพริบจิบเจรจา เงียบใบ้บ้าหูหึ่งตึงฤาพ้น เชื้อโรคเพาะเกาะนิ่งยิ่งขยาย สู่ร่างกายแทรกแซงทุกแห่งหน สบจังหวะกระทำซ้ำเติมตน ช่วงถอยร่นหมดแรงไร้ต้านทาน ควรเตรียมตัวเตรียมใจไม่ประมาท เรื่องอากาศอารมณ์น้ำอาหาร ออกกำลังอุจจาระตามประมาณ เชื่อพิษภัยไข้พานนานไม่มี รพีกาญจน์ รอหมออุลตราซาวด์ได้ 1 กลอน หัวข้อ: Re: ๐ รังร้าง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 กันยายน 2015, 21:44:15 กระจิบคู่ใหม่เริ่มช่วยกันทำรับง่าบนสุดต้นกระดังงาข้างทางเดินเข้าบ้าน ข้าพเจ้าสังเกตุเห็นมันคาบกิ่งไม้เล็กๆวางเป็นพื้นฐาน จิกใบไผ่ในกระถางใกล้ๆนั่นแหละถักสาน ราวๆสิบวันมันหยุดทำรัง คิดว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว บินลงมาหาอาหารกินตามบริเวณลานข้างบ้าน อีกไม่นานคงจะได้เห็นลูกนกน้อย มันหัดบิน กระโดดเกาะกิ่งขนุน ลำไย ต้นดอกไม้ไปมา และกับอีกหลายครอบครัวที่มีอยู่เดิม ทำให้บ้านมีชีวิตชีวาในเวลาเช้าและเย็น แปดโมงเช้า ข้าพเจ้านั่งม้าหินจิบข้าวต้มอยู่หน้าบ้าน ทันใดนั้น ได้ยินเสียงนกร้อง เมื่อหันไปดูเห็นแมวสีน้ำตาลของคนข้างบ้าน มันงับนกระจิบคู่ในปาก ข้าพเจ้าปราดไปจับปากมันง้างออก ออกแรงเท่าไรมันก็ไม่ยอมอ้าปาก ส่งเสียงตะคอกดังให้ตกใจ มันก็เฉย ความคิดเกิดขึ้นมาแวบหนึ่ง จึงใช้นิ้วชี้ปิดจมูกมัน สักครู่มันจึงอ้าปากปล่อยกระจิบทั้งสองลงพื้น อนิจจา คมเขี้ยวฝังลึกในร่าง มีเลือดไหลออกมา ตาพับ แน่นิ่ง มันตายเสียแล้ว ข้าพเจ้ารอจนมั่นใจว่ามันไม่ฟื้นคืนชีวิต จึงนำร่างกระจิบทั้งสองฝังตรงโคนต้นกระดังงา ใต้รังร้างของมัน รพีกาญจน์ 30 กันยายน 2558 หัวข้อ: Re: ๐ น้อมจิตคารวะ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 ตุลาคม 2015, 22:01:02 ติดตามอ่านแสนสนุกทุกกระทู้ ติดตามดูเริ่มแรกแปลกกระสวน เรียบเรียงถ้อยร้อยรัดจัดกระบวน ลื่นไหลชวนเคลิ้มฝันกระชั้นชม เพียงภิเปรยเผยศัพท์เอื้อนขับขาน ดังอ้อยตาลหวานฉ่ำนำประสม ดื่มด่ำแก้กระหายละลายตรม ซับอารมณ์ลงลู่สู่ภวังค์ บนรูปแบบแยบยลปนแตกต่าง ยกพยางค์วางขวาซ้ายหน้าหลัง สละสลวยอวยอิงเอื้อจริงจัง อาจเคียดคลั่งน้อยนิดสะกิดเกา มิตอกตำย้ำแยงตะแบงบ่าย ถั่งโถมกายแถกแถลุแก่เขลา ยอมถดถอยคล้อยคลาราวซาเบา พินอบพิเทาสร้างสรรค์ร้องบรรเลง เสนองานสานมนต์กลบท เกริ่นปรากฎกรอกรับกระฉับกระเฉง ปล่อยมุขเด็ดเผ็ดมันขันครื้นเครง ที่กลัวเกรงอักษรกลอนกำกวม ทันทีเห็นเป็นกดจรดอ่าน ชโลมมานใคร่ทอตอบต่อสรวม ด้วยอ่อนด้อยน้อยค่าแถมบ้าบวม จึงสำรวมสงบอ่านจบพอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ซื้อไม้ไผ่ค้ำลำไยครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ธันวาคม 2015, 20:23:31 จากหน่อแขมแหลมเรียวเขียวลำปล้อง ชี้ขึ้นท้องฟ้ากว้างสว่างใส ข้อผลิตาแตกกิ่งก้านชูใบ ชีวิตใหม่ผุดโผล่ส่อโสภิน กาบโอบอุ้มหุ้มห่อรอบกออ่อน แมงไชชอนงัดแงะอ้าแบะบิ่น ออกขุยขนวนป้องสัตว์ซ่องกิน ทั้งหนูดินหมูป่าหิวตาลาย ไร้หักเหเวลากว่าปีผ่าน สูงดินดานผิวแก่เนื้อแผ่ผาย ก่อเกรงขามหนามเหนี่ยวเกาะเกี่ยวกาย คอยระคายศัตรูผู้เยี่ยมเยือน หนึ่งกอไผ่ใหญ่ยำหลายลำต้น เสียงเลื่อยยนต์แผดครางพลางตัดเฉือน ล้มระเนระนาดขาดกระเทือน ลงกลาดเกลื่อนโคนปลายขวางก่ายกอง แม้พืชผักผลิตภูมิคุ้มครองร่าง โลกช่วยสร้างสิ่งห้อมล้อมจดจ้อง หากก้าวเลื่อนเคลื่อนไหวได้ประคอง คงหมดผองภัยเภทเหตุแผ้วพาล แต่โลภโมโทสันอันมนุษย์ ที่จ่อจุดกลียุคทุกสถาน ไร้กำแพงแกร่งกั้นมันต้องการ เปรียบประมาณลูกแกะมือกำคอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ได้แค่นี้ ก็สุขแล้ว... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 11 มกราคม 2016, 21:11:01 เมื่อยังเล็ก เด็กเดือย เปลือยล่อนจ้อน นั่งกินนอน เดินได้ เรียกไอ้ตี๋ เข้าโรงเรียน เปลี่ยนใหม่ ให้เข้าที ชื่อทวี มีแซ่ แต่นั้นมา เป็นเด็กดี ว่านอน สั่งสอนง่าย กินขับถ่าย ถูกที่ ขรี้ถูกท่า หกขวบย่ ำต่ำสิบ จิบเจรจา ก ไก่ กา ตา ดู ปู ทะเล อ่านประดอย ร้อยกรอง ท่องจำแม่น ชอบแห่แหน ไห้โฮ โอละเห่ ชอบลำตัด หัดกลอน ฟ้อนลิเก ฮิ้วฮาเฮ ทะเล้น เช่นค่างลิง เป่าปี่กลอง มองเซิง ร่างเริงร่าย หลีกผู้ชาย ห่างไกล ไม่สุงสิง คลุมโปงผี ตี่จับ กับแม่ญิง คืบปูปลิง เกาะไต่ ไหล่ชายโครง เป็นเหาหิด ติดตัง ครั้งแต่น้อย โตขึ้นพลอย พาพก ยกโขยง สีซะล้อ ซอฮ่ำ กำกะโลง ตีโมงโมง ม่วนนัว หน้าครัวทาน เรารู้จัก มักจี่ ที่ไหนหนอ พบชอบพอ ร่วมรัก อักษรสาร มอบไมตรี รี่รับ จับชื่นบาน ชโลมมาน วันวัน ฉันสุขแล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คนดิบๆหยิบมาเขียน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2016, 21:06:00 ครั้นหนาวคลายหายเย็นแล้วเป็นเรื่อง ตัวเชื่องเชื่องแอบซุ่มมุดมุมอับ ซอกซอยเท้าเช้าแรงรอแสงรับ ปีกผับผับค่อยคลานทะยานบิน โผตรงนี้ตรงนั้นพลันตรงโน้น พอไกลโพ้นจวนลับหวนกลับผิน เรี่ยตอมไต่ใกล้พึงหึ่งหึ่งยิน ยุงไรริ้นเกาะกัดปัดรำคาญ ใช่แค่เฉียดเบียดเบียนเวียนไฉน เจาะชอนไชมังสาหาอาหาร ดูดเลือดคาวยาวยิ้มอิ่มสำราญ ซ้ำสังขารยอบแยบแทบทรุดโทรม ปล่อยเชื้อโรคโขกสับขับสารพิษ สู่ชีวิตแพร่พักฟักหักโหม จรกระจายสายเลือดรุดจู่โจม ถึงงอโง้มล้มหมอนนอนเยียวยา นั่งพับเพียบพับตาสวดพาหุง ยุงเอ๋ยยุงหนอไยเยี่ยมเยียนข้า ปัดเบาเบาเป่าไม่ไปใช้อาญา ติดปาณาอยากตบสลบปัง ครั้นหนาวคลายหายเย็นแล้วเป็นเรื่อง เคยฟูเฟื่องครื้นเครงเชลงขลัง กดคีย์บอร์ดออดเอื้อนเลื่อนไหลจัง หัวแทบพังวันนี้มีกลอนเดียว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: กลุ้มใจกลอนไม่หวาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 มีนาคม 2016, 12:33:43 กุมขมับหลับตาหน้ากระท่อม ร่างผ่ายผอมเพลียใจเพราะใดหนอ เคี้ยวข้าวคำน้ำหนืดลงฝืดคอ ผักกาดจอน้อยนิดหันบิดเบือน ชงไมโลโอวัลตินกินก็แล้ว มะขามแก้วรสชาติขมฝาดเฝื่อน งับแต่ลมชมดาวราวแรมเดือน ชิมแกงเหมือนน่าอร่อยถอยช้อนวาง กรรมตามทันฉันใดอยากใคร่รู้ วอนหมอดูพระสวดตรวจดวงบ้าง ปอบสิงเข้าเจ้าที่ผีย่านาง หรือขางทรางคุกคลานตาลขโมย ดูดโงงมนมชราหมดอายุ หวัวหุหุฟ้อนเฟือยเปลือยผีโป๋ย เคยย่องตอดกอดจูบลูบโกย ร้องโอดโอยถูกตีห้องสีลา คิดเรื่องหลังครั้งเก่าเดาไม่ออก ทั่วซอยซอกตรอกถนนค้นปัญหา ถอกมือกำกอบกินกลืนหยูกยา ตื่นตีห้าท่ารอก็เช่นเดิม เท้าคางซึมลืมตานั่งอ้าปาก หมอบอกจากไขมันความดันเหิม ปวดรุมเร้าเก๊าท์ก่อไตต่อเติม เบาหวานเริ่มกัดกร่อนกลอนจึงจาง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: กลุ้มใจกลอนไม่หวาน เริ่มหัวข้อโดย: Number9 ที่ วันที่ 22 มีนาคม 2016, 17:16:33 (http://www.mx7.com/i/de9/ZrxznO.jpg)
<<< เติมความหวานให้กาญจน์กลอน >>> หัวข้อ: Re: กลุ้มใจกลอนไม่หวาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 เมษายน 2016, 21:28:55 (http://www.mx7.com/i/de9/ZrxznO.jpg) <<< เติมความหวานให้กาญจน์กลอน >>> ขอบคุณมากครับ ขออนุญาตให้หลานนะครับ กำลังควบคุมน้ำตาลในเลือด เพิ่งแตะร้อยครับ :P หัวข้อ: Re: กลุ้มใจกลอนไม่หวาน เริ่มหัวข้อโดย: Number9 ที่ วันที่ 22 เมษายน 2016, 09:12:09 :o หัวข้อ: Re: เพื่อนๆของผมไม่กลัวร้อน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 พฤษภาคม 2016, 21:48:59 ลุกนึ่งข้าวเป่าไฟหุงให้แม่ ปิ้งปลาแบหมักเกลือเกลี่ยเถ้าถ่าน ตวงข้าวยุ้งถุงตักถอกตากลาน สอดไม้คานหาบสีที่กาดแลง จอบแซะสับรับจ้างถากถางหญ้า กลางแดดจ้าเปรี้ยงเปรี้ยงสุดเลี่ยงแสง ขยับท่อต่อสายย้ายจัดแจง รดฟักแฟงแตงเต้าก่อนเฉาตาย ก้มเดินวนต้นแผ่เก็บแคขาว สองมือสาวไม้สอยสะเดาขาย เปิดแหล่งไล่สะพายย่ามตามหลังควาย ต้อนขวาซ้ายบ่ายตมจมโคลนเลน หิ้วปูนทรายใส่ถังกรึงกรังโม่ หินก้อนโตรองล่างวางเหล็กเส้น สวมเสื้อทอโสร่งโจงกระเบน ร้องรำเต้นเต๊ะท่าลานหน้าวัด น้ำมันฉ่าปลาทูแคบหมูเหนี่ยว ลวกก๋วยเตี๋ยวย่างไก่ใช่ถนัด ชงชาแก่กาแฟขมต้มยามัด หยิบฟืนยัดปล่องเตากลั่นเหล้าดอย เกิดเดือนสี่ปีวัวไม่กลัวร้อน ยุบก็นอนถอนเช้าเมาไม่ถอย พูดแต่จริงจากใจไม่สำออย ถึงต่ำต้อยด้อยศักดิ์มั่นรักจริง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คิดพอเพียงหล่อเลี้ยงตน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 29 พฤษภาคม 2016, 21:56:45 แต่ละกลุ่มชุมชนคนชาติเชื้อ จากออกเหนือตกกลางล่างถิ่นฐาน ต่างประเทศเขตหนาวร้อนร้าวราน ย้ายอยู่นานสานสัจวัฒนธรรม อยู่อย่างพี่อย่างน้องครองชีวิต หล่อหลอมจิตวิญญาณ์พาชื่นฉ่ำ สภาพจริงสิ่งห้อมแวดล้อมนำ พิธีกรรมปนเปประเพณี คงดั้งเดิมเพิ่มแพลงแปร่งภาษา คงไหว้สาพิสุทธิ์พุทธพราหมผี คงแต่งกายร่ายร้องพ้องดนตรี ประยุกต์มีอาหารบ้านทำกิน ชอบร้อนชืดจืดจางร่างเพรียวขาว โย่งสูงยาวคาวขมอารมณ์บิ่น ดำแดงฉุนตุ๋นฉ่าเผ็ดอาจิณ เตี้ยติดดินแหงนเหงือกเลือกเปื่อยพอง ไม่พ้นต้มตุ๋นตำยำผัดทอด ปิ้งย่างหยอดปลีกส่งลงแพ็กกล่อง ชื่อเสียงดีมีอบรมเลี้ยงรับรอง โทรสั่งจองเหมาจ่ายรายหัวคน ทำพอดีมีเหลือเกรงเผื่อขาด แบ่งตักบาตรเนืองนิจอุทิศผล หากเศษเหลือเจือจาคผู้ยากจน สุขสว่างพร่างกมลกุศลแรง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ทดสอบครั้งสุดท้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 20 มิถุนายน 2016, 13:58:44 อยากแต่งกลอนวอนพร่ำทุกข์ซ้ำซาก สาวลำบากยากนานกาลเนาไหน แล้วจะมีกี่คนชอบสนใจ เราบ้านอกขอกไกลไม่ทัดเทียม อยากแต่งกลอนพรพิศรักคิดถึง หวานซาบซึ้งมันเค็มเปรี้ยวเต็มเปี่ยม ชะเง้อชะแง้ชะงักจั๊กกะเดียม จำต้องเจียมเก็บใจวัยชรา อยากแต่งกลอนนอนเหงาเฝ้านาเถียง อยู่พอเพียงเลี้ยงฟาร์มตามประสา สอยมะม่วงพวงลำไยไต่คันนา เป็นปมด้อยทุกคราว่าจนเอียน อยากแต่งกลอนรอนเรียบเปรียบประชด ที่ปรากฎหน้าสื่อถือบังเหียน บ้างคอยซ้ำตำปริบ่นตำเตียน สูงเปรียญว่าหมิ่นผิดศีลธรรม อยากแต่งกลอนสอนปราชญ์ศาสนา แค่เด็กวัดกวาดวาพรรษต่ำ ยินพระท่องลองฝึกนึกจดจำ เรียบเรียงคำอวดใครรู้ไม่จริง อยากแต่งกลอนการเมืองเรื่องน้ำเน่า เอาไม่เอาฟาดฟันกันยุ่งขิง เลี่ยงบาลีสันสกฤตไม่ผิดลิง หยุดอยู่นิ่งเว้นวรรคพักก่อนลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เตือนตน...ทนได้กี่น้ำหนอ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 กรกฎาคม 2016, 14:48:10 ห้าปีครบทบทวนกระบวนท่า เก่าลีลาเร่งรัดมักขัดเขิน สั้นเติมสาวยาวปาดมิขาดเกิน เพื่อดุ่มเดินพยางค์เรียงสร้างคำ ไร้คะนึงถึงบทละกฎหลัก น้อยตระหนักเฉื่อยเฉยไยเอ๋ยต่ำ ว่าเหมือนยุดุดันดื้อรั้นทำ ผุดเผยนำคดีเสียดสีแยง หยิบข่าวเด็ดเท็จจริงปนสื่งสรรพ ล้วงห้องหับจับชูประตูแต่ง ขวยหยิกข่วนชวนขำเด่นสำแดง ออกแจกแจงสะบัดก่อนขัดเกลา ฤฉลาดมาดโชว์ชอบโอ่อวด เล่นทุกหมวดเพียรแผ่ลุแก่เขลา ท่องกระดานอ่านกลอนหาห่อนเบา ตื่นแต่เช้าเสพย์สดเสร็จกดชม นึกจะเขียนเวียนว่องสมองสั่ง ดาประดังเหตุการณ์ก่อนสานสม แบบสนุกสุขลาสิ้นอารมณ์ เยี่ยมนิยมหดหายมิตรหน่ายไกล ห้าปีครึ่งพึงคิดสักนิดพ่อ หรือจะรอรับเกือกด่าเสือกไส เอาแก่นดุ้นคุณภาพโชยอาบไอ ต่อนี้ไปปีละ หนึ่งกระทู้ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: อย่าแก้ปัญหาแบบวัวหายล้อมคอก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 สิงหาคม 2016, 21:21:42 ยุ่งทำไมใช่สิทธิ์ชีวิตอื่น จะยิ้มชื่นจมทุกข์ขลุกเพ้อฝัน จะแหงนเงยเสยผมก้มช่างมัน เรื่องของฉันคอปวดนวดท้ายทอย อดตาหลับขับตานอนดึกค่อนสาง ตาแดงด้างแมงตอมหยุดยอมถอย กินข้าวน้ำสำแดงระแวงคอย เรียกบ่อยบ่อยสองรูหูอึงอล เอออือครับรับขานนานคะขา ชำเลืองตาแปบเดียวเหลียวไม่สน ขึ้นลงลิฟต์ลืมปุ่มกดลุ่มบน หัวเกือบชนกระจกตกบันได ก่อนเวลาช้าทยอยบ่อยกี่สาย โดนเจ้านายพร่ำบ่นนิ่งทนไหว ติดไฟแดงแซงขวาปาดหน้าไป ความปลอดภัยทีหลังนั่งจ้องจอ ขยับกล้องส่องทั่วเสาะตัวซ่อน โปเกมอนพันธุ์ใหม่แอบไหนหนอ บุกเข้าบ้านร้านพังหารั้งรอ จะชอบพอถูกผิดไม่คิดเลย ยุ่งทำไมในสิทธิ์ชีวิตฉัน เครื่องหมื่นพันชูหน้างามผ่าเผย สินค้าทุ่มกลุ่มทุนเสพคุ้นเคย รัฐเฉยเมยเนิ่นวันยากทันการณ์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ผลประโยชน์ของชาติเหนือสิ่งใด เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 กันยายน 2016, 10:38:23 เห็นยิ้มเยือนเกลื่อนหน้าสองตาหยี ยื่นไมตรีจับมือกุมถือแขน ยืดตัวตรงส่งภาษาท่ามาดแมน ยืนบนแท่นรับรองซ้องเคารพ ใช่เขตแคว้นแดนดินถิ่นของจ้าว กะเกณฑ์บ่าวหญิงชายกรายประกบ มอบดอกไม้ไพร่ทาสปราดน้อมนบ ยอมสยบสั่นเทากุมเป้านิ่ง เคยแยกเขี้ยวเคี้ยวคางกร่างพยัคฆ์ ลูกแกะจักย่อยอบหมอบเกรงกริ่ง แห่ประจบสบช่องย่องเอนอิง อย่างวอกลิงทำเป็นเล่นลีลา มองซ้ายขวาหน้าหลังแสนหวังเหวิด ประตูเปิดค่อยเคลื่อนเลื่อนออกอ้า ไร้พื้นแดงแสงพรายฉายต้องตา สิ้นศรัทธาบารมีศักดิ์ศรีสิ้น ผูกเนคไทใส่สูทพูดอ้อมแอ้ม หนวกเหน็บแนมใบ้ความบอดหยามหมิ่น ลอดลงปล่องล่องกายท้ายนกบิน ฟันกัดลิ้นกลืนขมอมเลือดไว้ เป็นยิ้มเปื้อนเจื่อนหน้าจ้องตาจับ แสร้งขยับลืมขื่นเสลื่นไหล ผลประโยชน์ของชาติเหนือสิ่งใด ข้าเข้าใจเจ้าหนอขอค้อมงาม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: หลายวันฉันไม่มีกลอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 ตุลาคม 2016, 21:17:42 ยืนนั่งยอบรอบข้างหว่างซ้ายขวา แลไปหน้าตาลับหันกลับหลัง นิ่งเพ่งพิศชิดชมจมภวังค์ สัมผัสฝังยังปลื้มมิลืมเลือน แลสลับจับเหงาเศร้าสะท้าน ทรมานปานมีดคมกรีดเฉือน ยิ่งร้อนรนฝนพราวเย็นหนาวเยือน ล่วงปีเดือนเคลื่อนคลากว่าพ้นตรม คำเอ่ยเอิ้นเชิญชวนรื่นม่วนหู เสียงขากขู่สู้ทนระคนข่ม แรงกระแทกแตกพร่าไร้อารมณ์ เพลินเพลงพรมพลิ้วผ่านซ่านวิญญาณ์ น้ำหลั่งเลอเอ่อนองท่วมท้องทุ่ง อรุณรุ่งแสงแดดเริ่มแผดจ้า บ่ายเมฆดำคำรามท่ามร่ำลา ฝนสั่งฟ้าล้นท่อรอระบาย เสียงจิ้งหรีดจักจั่นพลันเงียบกริบ แสงกระพริบคืบใกล้สาดไฟฉาย อึ่งอ่างหลบกบเผ่นเขียดเร้นกาย กลัวจับตายชายเหี้ยมมาเยี่ยมเยียน อาจยื้อหยิบดิบแห้งวางแจงจด แต่งเติมรสยาวสั้นกลั่นขีดเขียน เศรษฐกิจตกสะเก็ดเหตุวิงเวียน ขอนำเรียนมีบ้างเหินห่างกลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: หลายวันฉันไม่มีกลอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 พฤศจิกายน 2016, 21:20:06 ตรมน้ำตาหน้าบวมโศกสวมจิต จุดจริตติดขัดนานผลัดผ่อน สมองฝ่อท้อแท้ชแรทอน ที่แน่นอนอ่อนเชี่ยวสิ้นเรี่ยวแรง หัวข้อ: Re: ...วันนี้...เขียนตามคุย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 ธันวาคม 2016, 21:16:23 ฉันคนเก่าแก่แก่แค่ชายหนึ่ง ชอบทะลึ่งตึงตังดังหวือหวา ร้องหมอลำลิเกเล่นเฮฮา เจรจาบุ่มบ่ามพล่ามเวที ใครรุนแรงแช่งชักกระดูก ไม่เคยผูกจำเจ็บเหน็บหน่ายหนี เยี่ยมเยียนรับนับญาติพาดไมตรี ให้ด่าฟรีโกรธคาค้างอารมณ์ พลนิกรกิมหงวนเรื่องชวนอ่าน ชอบนิทานขบขันชั้นประถม ชอบเริงรำกำหนัดมัธยม เตรียมอุดมจ่อจดกฏการเมือง นอนคนเดียวเปลี่ยวใจไม่สนุก เริ่มตกทุกข์ลูกเต้ามีเอาเรื่อง ออกทำมาหากินหมดสิ้นเปลือง พ้นฝืดเคืองยืดยาวหงอกขาวงอ ฉันบ้านนอกขอกนาเช่นปลากบ ร้องอบอบหลบรูอยู่ในบ่อ น้ำนองหนุนผลุนผลันชันชูคอ โดดขึ้นจอซอสีคลอปี่แน เขียนเรื่องราวคราวก่อนตอนเก่าเก่า เพื่อนคาดเดาเย่อหยิ่งหย่อนแยแส ไม่ตอบต่อกรอคำทำเชือนแช โธ่จริงแท้รู้น้อยด้อยเคสคอมพ์ รพีกาญจน์ คุยกับเพื่อนช่วงเที่ยงวันนี้ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...วันงง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 มกราคม 2017, 21:04:25 เขาเล่นเกมอะไรก็ไม่รู้ ดูสิดูจูบจับคล้ายกับดัก ยื่นยิ้มหวานผ่านตาท่าคึกคัก บ้างยึกยักเยือกเย็นทำเป็นงอน ขนลุกพองร้องเย่เร่ล้อมรอบ ขบกรุบกรอบเนื้อในลำไยล่อน แก้มชมพูอ่องต่องรองครีมพอนส์ มือกรีดกรายฟายฟ้อนอ่อนระทวย เร่งเร็วเถิดเปิดฟลอร์รีรอช้า รินสุราอาหารเสิร์ฟจานถ้วย หลากไฟสีแสงส่องยองเอินอวย แวดฉากสวยผ้านุ่มหุ้มแพรพรรณ ห้ามเปลือยเปล่าเอาใจสอดใส่ติด บวกความคิดผุดผลิสติมั่น ที่ผ่านมาพาแจวแล้วต่อกัน ยอมผิดถูกผูกพันให้สัญญา เริ่มโหมโรงโฉงเฉงตะเบ็งเฉ ไฉนเหเซซ้ายย้ายออกขวา ซึมแฉะเฉยเย้ยหยันเมากัญชา โห่เฮฮาอาละวาดฟาดงางวง เขาเล่นเกมอะไรก็ไม่รู้ ดูสิดูแสร้งบ้าน่าเป็นห่วง มวยท้ายยกชกวนวางกลลวง ผีไอ้ปวงบ้านแมหลอกแน่แล้ว รพีกาญจน์ เช้านี้ ไปร่วมงานฌาปนกิจศพญาติ กะเดินทางลัดตัดต่อใหม่ใกล้กว่า ใช้เวลาประมาณชั่วโมงถึง ไม่เคยทางหลงสิครับ นานสองชั่วโมงกว่า ถึงก็สิบเอ็ดโมงพอดี เขาเลี้ยงอาหารกลางวัน ทานของงานศพไม่ได้ กลับไปทานกล้วยกับน้ำขวดที่รถ มีเวลาเหลือแต่งกลอนได้ 23 วรรค ไม่รู้จะลงอย่างไรดี รู้สึกท้ายรถขย่ม 2-3 ครั้ง หันไปดูไม่เห็นมีอะไร ญาติบอกว่าจอดรถทับที่ตายของไอ้ปวง แกถูกชนตายตรงนี้แหละ ขอบคุณครับ วรรคจบได้แล้ว...ผีไอ้ปวงบ้านแมหลอกแน่แล้ว 555 หัวข้อ: Re: เกิดที่นี่และ...ตั้งใจไว้จะตายที่นี่ ฝาก...เผาให้ด้วยนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2017, 21:29:17 ณ แดนดินถิ่นกว้างทอดร่างเกิด แสนประเสริฐกว่าไกลอื่นใดผอง ผ่านเย็นนอนร้อนทนฝนละออง รับแสงส่องตะวันคืนจันทร์ดาว แหกสิ่งห้ามลามเหียรได้เรียนรู้ ค้อมจากครูผู้พร่ำขีดดำขาว สั้นเติมต่อทอผืดบั่นยืดยาว แรกรุ่นราวกระเถิบเติบใหญ่โต เคยฮึดฮัดงัดซี่ถูกตีก้น เชี่ยวซุกซนยียวนกวนโมโห ไม่ปริปากขากถุยวับคุยโว ย่างยโสยึกยักเลี่ยมนักเลง ตอบปฏิผลิบานขับขานเพื่อน คราเหย้าเยือนตาพริ้มยิ้มเขย่ง เคยดีดซึงคลึงกลองร่วมร้องเพลง โห่ครื้นเครงตัวลอยเอื้อนจ๊อยซอ เล่าเรื่องแปลกแลกเปลี่ยนเวียนเว้าหา บางเวลาหายไปแห่งไหนหนอ ฤาคนรักหักอกกกกิ๊กรอ เข้าโรงหมอท้อท่าพยาบาล กราบแดนดินถิ่นสร้างหลังร่างเกิด เตร่เตลิดตามหญิงทิ้งสถาน ชราเหลือเนื้อกร่อนหนังหย่อนยาน หวนคืนบ้านตายเน่าช่วยเผาที รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: พี่มาไม่เจอนวลนาง... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 เมษายน 2017, 22:31:42 เพียงรำพึงหนึ่งเมตรวนเขตขอบ กำหนดกรอบชอบดีเท่าที่เห็น เหลือบแลคืบสืบศอกนอกประเด็น นำเยือกเย็นทบทวนหันหวนคืน หยุดเตลิดเปิดเปิงเถิงโขดข้าม ละวู่วามทิ้งชมลบขมขื่น ประคองตนพ้นทุกข์นั่งลุกยืน หลับตาตื่นฝืนผดสะกดพาล เคยทะลุ่มทุ่มเทเฮฮารัก อู้เอิ้นทักสำรากจีบปากหวาน พลั้งคำพล่อยต่อยเปรอะเจอะรำคาญ แห่ประจานงองุดแทบมุดดิน โธ่มิน่าฝ่าพ้อล้อตลก ท้ายหยิบยกสื่อพาดสาดติฉิน ร่ายฝนแล้งแห้งนาน้ำตาริน โทษท้องถิ่นเทวาทำอาดูร โดนชำแหละแบะท้องจ้องเสียดสี กระหนาบตีปี้ป่นจนเสียศูนย์ สงสารเขาคงแค้นหมื่นแสนคูณ เครียดเพิ่มพูนสาหัสกรรมตัดรอน เพิ่มรำพึงหนึ่งวามากกว่าเมตร รองรับเศษผุพังสังขารกร่อน ผลชนะเสมอแพ้ใช่แน่นอน พึงสังวรเร็วช้ายมมาเยือน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ถึง...อิม รพีกาญจน์ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 มิถุนายน 2017, 21:33:45 ตาอดหลับอดนอนตอนเลี้ยงเจ้า ยายคอยเฝ้าเช้าชื่นคืนถนอม ยุงแลเหลือนริ้นไรบินไต่ตอม ยากยินยอมแกว่งกวัดแส้ปัดไป ป้อนข้าวคำน้ำยื่นกลืนตามติด สำลักนิดระวังลูบหลังไหล่ อาบน้ำเสร็จเช็ดตัวทั่วอุ่นไอ สวมเสื้อไวหอมฟอดกอดแนบกาย ล่วงอ่อนล้าตาปรืออื่อกล่อมเห่ นั่งไกวเปลขยับจับเชือกสาย เป่ากระหม่อมเป็นไข้ไม่สบาย สาธยายเชิญขวัญหันเยี่ยมเยือน จวบจนคว่ำคลานนั่งยืนตั้งไข่ ก้าวเดินได้มือเกาะเตาะแตะเคลื่อน พูดถนัดชัดคำจำไม่เลือน ผ่านวันเดือนร้อนเย็นเลยเป็นปี จบประถมที่ หก พ้นอกอุ่น แรกดรุณรุ่นราวสาวสิบสี่ สิบเก้าผลิ มิ.ย.ครบพอดี คล้ายวันศรีประเสริฐเกิดจากครรภ์ จงขยันหมั่นเพียรเรียนอย่าขาด เทพประสาทพรชัยให้สุขสันต์ ช่วยสัมฤทธิ์ผลิตผลดลเร็วพลัน ตายายมั่นจ่อจินต์ร่วมยินดี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: จุ๊ๆๆ แค่ต้องการ ง สัมผัส เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 กรกฎาคม 2017, 22:16:21 สวมกรอมตีนซิ่นลายเดินส่ายก้น เสื้อท่อนบนแขนตกอกเปิดกว้าง หน้าอิ่มเอิบฌซิบเซิบคีบเกิบยาง กระเตงข้างบุงจาดจากกาดแลง ล้วนของชำน้ำตาลข้าวสารเหนียว ซอสเต้าเจี้ยวรสดีซีอิ๊วแป้ง ซุปไก่ก้อนเกลือป่นกะปิแดง ปลาแบแห้งพริกไทยไข่เค็มดอง ก๋วยเตี๋ยวหมี่มาม่าอาหารเส้น ขบเคี้ยวเล่นคิกขุบรรจุกล่อง แผ่นแน่นหนืดยืดใยจแพ็กในซอง ปลากระป๋องโจ๊กคัพเปิดปั๊บชง เธอทะยอยบ่อยมือซื้อสะสม แยมเนยนมครีมชากาแฟผง มื้อใดด่วนควรลดขั้นตอนลง ว่างร่วมวงเข้าครัวมั่วจับปรุง มื้อเย็นนี้มีของอ้ายต้องชอบ เครื่องในกรอบลาบหลู้อยู่สองถุง ไฮเนเก้นเย็นฉ่ำยาอำรุง รักลูกทุ่งเพลงใดร้องให้ฟัง "เคยจับมือถือแขนเต้นแอ่นอก ไงคอตกนั่งกินสิ้นมนตร์ขลัง" "นี่วันพระนะเธอเผลอพูดดัง" จุ๊ๆๆๆ"สาวสวยจังร้านจ๊าบลาบป้าแดง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เฮ่อ...เครื่องเก่า คนแก่ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 สิงหาคม 2017, 21:09:38 จับกุญแจแช่บิดติดสตาร์ท ดังค่อยขาดลองซ้ำคำรามชึ่ง ควันโขมงโครงลั่นสั่นตะลึง แตะนิดนึงเขยื้อนค่อยเคลื่อนคลาน สู่ถนนหนทางสองข้างเปลี่ยว หักหลบเลี้ยวลุ่มลงขึ้นตรงผ่าน ตกบ่อเอียงเลี่ยงโคลนกระโจนดาน คงเนิ่นนานแบตลดไร้กรดเติม เกิดฮึดฮัดครัชเกียร์กระปุก ตักกระตุกหยุดกึกสิ้นฮึกเหิม เร่งเท่าไรไมล์ฟรีล้อที่เดิม น้ำมันเยิ้มย้อยรั่วท่วมหัวเทียน ยอมลำบากลากเข็นเข้าอู่ซ่อม เช็คตลับต่อมเพลาบิ่นลิ้นวาล์วเปลี่ยน ยางสี่เส้นเร้นลายร่องหายเหี้ยน โช้คนุ่มเนียนเวียนหวานลานสะกา จอดแน่นิ่งทิ้งร่างเงียบกลางสวน หรือผาลพรวนรากต้นพ่นพฤกษา ต่างกระบุงถุงปุ๋ยลุยคันนา ปล่อยปากกาคาแผ่นแท่นคอมพ์จอ จับหัวใจใส่ฟิตบิดสตาร์ท แล่นปรู๊ดปร๊าดอีกทีดีไหมหนอ แสร้งฉงนบ่นใบ้เสียให้พอ แบบบ้าบองี่เง่าเฒ่าชรา ไปตรวจสุขภาพ ได้อีกหนึ่งกลอนรถ อิอิ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ค้อมจิตคารวะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 สิงหาคม 2017, 09:44:59 ฟันลงกุบหมุบหมับขยับเหงือก กัดปล้องเปลือกเคี้ยวคาบดอาหาร หลุดหลายซี่ดีบนล่างทนทาน เหลือใช้การโยกคลอนบิ่นกร่อนบาง ไหลลงลึกหยึกหยักกลืนชักช้า อีกน้ำตาร่วงเล็ดเท่าเม็ดป้าง แก้วส่องใสใยวุ้นคลุมขุ่นฟาง ต้องแสงสางเจิดจ้าภาพพร่ามัว ยกมือป้องลองหรี่ขยี้ชัด แต่ติดขัดหูแปร่งตะแคงหัว เสียงแหลมลิ่มทิ่มแทงทุ้มแล่งรัว สระอัวอาไอคำใกล้เคียง มักพลาดเพี้ยนเลียนมือช่วยสื่อสาน โรคเบาหวานความดันไขมันเสี่ยง ดูกงองับทับเส้นคอเอนเอียง แข้งขาเดี้ยงปูดโปนร้าวโดนรุม เพียรปลิดปลงทรงจำถูกทำร้าย คำสั่งตายเดชบุญประคุณอุ้ม หนึ่งในร้อยรอดนรกแผ่ปกคลุม หายเดินดุ่มทุ่มเทชูเสรี กระเถิบนิดบิดหลังปวดทั้งร่าง ไร้ครวญครางอ้างหนักเพื่อศักดิ์ศรี ยอมใช้กรรมในกรงกุมโดยดี เขาคือวีรบุรุษแสนสุดงาม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ภัยข้างล่าง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 ตุลาคม 2017, 21:27:15 ผสมยาฆ่าหนอนออนซ์เต็มสูตร สวมเกิบบูทรูดซิปเสื้อคลุมร่าง สตาร์ทยนต์พ่นชุกรอบทุกทาง พุ่มถี่ห่างสูงต่ำตามลำพัง อุปสรรคหนักหนาขวาลากสาย เคลื่อนโยกย้ายลุยย่ำมวลน้ำขัง พันแข้งขาหญ้าเน่ากลิ่นเข้าดัง สะดุดถังคะมำเกือบตำตอ เมฆเริ่มมาฟ้าครางพลางวิตก เหลือห้าหกต้นใหญ่เสร็จไหมหนอ อยากจะหยุดยั้งก่อนหนอนมิรอ เร่งมือต่อให้หมดกดสเปรย์ ไร่เอ่อท่วมอ่วมสวนควนขนุน ท้องนาทุ่นทะลักวอนหักเห ลมโซนร้อนจรจ๊อกออกทะเล อย่าถอกเทซ้ำทรวงยันดวงแด จากเดือนหกตกถี่ทวีเศร้า น้ำกัดเท้าปวดแปลบแสบค้นแผล ล่างพ่นหญ้าบนฆ่าหนอนบ่อนรังแก ลอยร่อแร่แหงแก๋เป็นแพตาย น้ำนานแช่แน่นิ่งรวมสิ่งพิษ สะสมติดตะกอนยากห่อนหาย ของให้คุณประโยชน์โทษมากมาย ดีหรือร้ายรวยแย่แล้วแต่ดวง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ว่าดีไหและปลาร้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 พฤศจิกายน 2017, 20:46:29 เห็นตกใจไหน้อยพบรอยร้าว ละเลงกาวทาเลื่อมเชื่อมประสาน เรียบตบตาต่อไปใช้ทนทาน อาจปริบานถึงแตกกระแทกตำ เป็นไหเก่าเรายัดจัดบรรจุ บวมเบ่งฉุหมักนานนิ่มหวานฉ่ำ ถูกแตะลิ้มชิมลองคำสองคำ รสดีล้ำพาเพลินเกินบอกใคร ด้วยฝีมือลือเลื่องถึงเมืองนอก สินค้าออกรูปภัณฑ์ทันสมัย เหมาะจำหน่ายจ่ายแจกแพ็กจากไทย แจ่มจำเริญเงินได้กำไรงาม ขั้นตอนทำกรรมวิธีที่ผลิต ใครครุ่นคิดอยากรู้เกรียวกรูถาม อัตราส่วนผสมโชว์โปรตีนนาม รวมเป็นสามน้ำเกลือเจือจรุง เหมาะสำหรับกับสุกสูตรเบ็ดเสร็จ ต้มแกงเผ็ดลาบยำผักตำบักหุ่ง รินน้ำข้นคนทั่วครัวเครื่องปรุง เอาบอนบุ้งถั่วฝักหักแกล้มกิน ล้วงล้างในใช้ฝอยค่อยขัดถู ฟอกสบู่หลายหนจนหมดกลิ่น คว่ำบนร้านรายเรียงเพียงพ้นดิน เกรงปากบิ่นแตกหงายเสียดายพัง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: อยู่กับท่อบ่ได้แต่งกลอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 พฤศจิกายน 2017, 12:06:39 ในหนึ่งมัดมีท่อรวมสิบท่อน เดินแบกตามแนวนอนหนักก่อนถึง ตีนสะดุดหลุดไหล่ลงดังกรึง เชือกขาดผึงโอ๊ยน่อท่อกระจาย ก้มเก็บวางรวมกองหนึ่งสองสาม สี่ห้าหามหกเจ็ดเริ่มเหตุหาย- ใจเร็วถี่แปดเก้าเอาตาลาย สิบสุดท้ายรวบมัดรัดแน่นนำ ยกทั้งหมดขึ้นบ่าขวาเดิมแบก หอบแฮกแฮกผอมซูบสิ้นรูปล่ำ ร่างเซซวนด่วนหยุดฉุดคะมำ กระแทกตำท่อไถลตาไม่มอง แย่ละนายตายจริงตลิ่งลื่น น้ำลึกตื้นตีนหล่มตมติดน่อง ท่อพาดขึงดึงลากขึ้นจากคลอง จับผ้าต่องเช็ดเหงื่อท่วมเนื้อตัว ย่ำคันนาเคยพลั้งระวังหนัก เดินตึกตักไต่ขอนคู่ข้ามขัว ซ้ายจับราวก้าวมั่นยังสั่นรัว กลัวแสนกลัวจนรอดจนปลอดภัย พ้นลำบากปากผิวนิ้วเคาะท่อ ฮัมเพลงต่อเลียบลานรั้วสานไผ่ ทนนิดนึงถึงควนสวนลำไย เสียบท่อใส่ให้น้ำชุ่มฉ่ำดิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: กลัว...ฉันกลัว...กลัวทุกสิ่ง... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 มกราคม 2018, 20:46:26 สองมือปิดมิดตาผ้าอุดหู เลิกรับรู้อะไรใดทั้งสิ้น ดีประปรายร้ายปนขาวมลทิน หยุดยลยินนินทาว่าเยินยอ หับประตูรูช่องร่องหน้าต่าง กำแพงห่างโปะปะปูนฉาบก่อ หลังคารั่วจั่วซึมซ่อมไม่รอ กระดานฝ่อต่อแผ่นอัดแน่นกาว จุดตะเกียงเทียนไขแทนไฟฟ้า แจ้งประปาตัดท่อเปิดบ่อสาว ปิดมือถือทีวีซีรีย์ยาว รับข่าวคราวเอิ้นอุบป้องซุบซิบ กินกุ้งแอบแคบหมูปลาทูจี่ นึ่งข้าวทีสามคาบกับลาบดิบ กินเผาเปลือกเผือกมันคันยิบยิบ ดื่มจิ๊บจิ๊บน้ำจากปากกระบวย จอดสี่ล้อมอไซค์ไสซาเล้ง ปั่นโคลงเคลงเกรงหงายตายไม่สวย เดินแค่ตรอกออกตนพ้นภัยพวย ปราศเจ็บป่วยด้วยปวดจากยวดยาน หลายตำราว่าตรงชงเต็มร้อย สุขถดถอยระวังเรื่องสังขาร ทราบย่ำแย่แก้ไขได้อยู่นาน รพีกาญจน์รู้สึกลึกกลั๊วกลัว ข่าวมะโรงชงเต็มร้อย ละเราจะรอดไหมหนอ หัวข้อ: Re: คิดถึงแม่ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 กุมภาพันธ์ 2018, 21:17:27 เดินกุบกับจับแน่นเกาะแขนแม่ ตาเหลือบแลลูกอมขนมหวาน แช่หมักดองของทำฉาบน้ำตาล ล้วนอาหารให้โทษประโยชน์น้อย เมื่อเดินผ่านแผงขายไม่วายเหลียว น้ำลายเหนียวเคี้ยวอมคงอร่อย ยากจะฝืนยืนท่าจ้องตาปรอย หน้าละห้อยน้อยใจอยากได้กิน เอาฝรั่งมังคุดละมุดไหม หรือกล้วยไข่ใบหย่อมส่งหอมกลิ่น คุณอักโขโอชาวิตามิน ผลท้องถิ่นลิ้นจี่สาลี่พลับ หวานล่อนกรอบชอบนุ่มหนึ่งไหนเลือก กินทั้งเปลือกปอกบางแล้วล้างสับ เปลือกแข็งหนาหนามคมเนื้อจมลับ ปากเงยงับจับหมุนองุ่นพวง ดูสิ่งใดให้ดีอาจมีพิษ แฝงซึมติดตริตรองก่อนลองล่วง นานสะสมบ่มในแทรกใยยวง พอสบช่วงร่วงโรยเจอโรคร้าย สู่โลกกว้างทางชั่วอย่ามั่วสุม แค่ชุมนุมนัวเนียถึงเสียหาย อันเรื่องใหญ่ไม้ซีกควรปลีกกาย จักสบายปลายมือจงจื่อจำ แม่เสียชีวิต 7 กุมภาพันธ์ 2542 ครับ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ว่าด้วยข้อมูล เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 เมษายน 2018, 20:50:47 ออกสำรวจตรวจถามตามบ้านช่อง ตาแค่มองขาดเกินเหลือเดินผ่าน อาชีพทรัพย์นับจริงสฤงคาร สัตว์เลี้ยงงานผลผูกปลูกอะไร ที่ของเราเช่าทำจำนองถอน กู้เงินก้อนครบปีมีคืนไถ่ รวมต้นออกดอกเบี้ยเสียเท่าใด ค้างชดใช้แสนหมื่นพึ่งฟื้นฟู บ้านผุพังหลังเก่าเสาโย้เย้ นอนผูกเปลหลับกรนต้นชมพู่ ตัดไม้ซางถางถากสับฟากปู ลมพัดอู้กล่องลังถาดถังปลิว หม้อฮ่อมครามฮามลายชุดอ้ายปั๋น สองเท้ายันจักรยานลานแล่นฉิว ถึงบ่ายท้อหมอนัดใช้บัตรคิว อร่อยหิวผักจิกน้ำพริกปลา รุ่นแรกสาวคราวแก่ก็แม่บ้าน บ้างพิการอ่อนเปลี้ยเสียแขนขา จ้างหนักเอาเบาแบกแลกเงินตรา เดือนสี่ซ้าห้าร้อยน้อยอดทน คือข้อมูลศูนย์ทำรวมสำเร็จ จะจริงเท็จเสร็จสรรพส่งรับผล รายได้ดีมีมากแสร้งยากจน จากเริ่มต้นจนจบพบแต่โกง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: อย่าทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 พฤษภาคม 2018, 21:24:28 ตื่นเช้าเช็คเล็กใหญ่เก่าใหม่แก้ สะสางแช่แน่นานวันวานถม เรื่องคอขาดบาดตายค่อยคลายปม ด่วนถึงล่มจมต้นลุยทันที บางครั้งแค่ขนฟูบังภูเขา ตาหม่นเทาเช้าเย็นมิเห็นถี่ ปล่อยล่วงเลยเผยแพลมพังแรมปี เพื่อนช่วยชี้ดีพลันจบทันใด ลงบทหนักหลักยาวคาดสาวเส้น โทษกรรมเวรว่าลางผีสางใส่ นอนด่าวดิ้นกินบ่นกังวลใจ กำดอกใกล้ไหว้วอนยอมถอนงาม ถือจุกจิกพริกเกลือมะเขือเผาะ จับเข่าเคาะเปาะแปะคุยแคะถาม ลืมเพิกเฉยเหวยนิดเลิกติดตาม ข่าวโครมครามลามเล่าลือเอาตาย ชั่งวัดใครใจคนชี้จนยาก ทรัพย์สินหลากมากมั่วดีชั่วฉาย เกิดสับสนผลลัพธ์สุดกลับกลาย สิ่งเลวร้ายลอบรอห่อนก่อคุณ ล่วงแลงเช็คเล็กใหญ่เหลือใดแก้ นอนเปิดแอร์แบบรื๋อสะดือจุ่น นวดขาเข่าเบาเบาน้องเอาบุญ พรุ่งเช้าอุ่นอาหารไปตานวัด รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: โทษอื่นร่ำไป เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 กรกฎาคม 2018, 13:59:40 เซป้อแป้แค่ฟุตสะดุดล้ม ด่าเสียงขรมข้อเท้าปวดเข่าแผล โทษทางลื่นพื้นลาดขาดเหลียวแล บ่นย้ำแย่แส่เรื่องสู่เบื้องบน อยู่ลืมตาอ้าปากโอดยากไร้ รอเขาให้ใบบัตรเจือขัดสน โทษผีพระชะตาเกิดมาจน อิจฉาคนคามใกล้ไฉนรวย เลิกเนื้อแดงแกงน้ำโขลกตำพริก ลวกผักจิกจ่อมแบงก์ไว้แทงหวย โทษเทวาฟ้าดินสิ้นอำนวย อับโชคช่วยทรัพย์หายละลายเบอร์ อ้างเหนื่อยอ่อนผ่อนเพลียดื่มเบียร์เหล้า จนสางเช้าเมาฝังพลาดพลั้งเผลอ โทษชีเถรเวรกรรมนำเจอะเจอ ยืนซึมเซ่อเอ่อท้นล้นน้ำตา โทษพวกพ้องน้องพี่ชี้ญาติเพื่อน โทษดาวเดือนดวงทองส่องเวหา โทษไร้ซากกากผุอสุรา หมุนซ้ายขวาหาช่องเร้นปล่องลง ปราศสำนึกผลึกจริงสิ่งสร้างสรรค์ สิบร้อยพันอันงามปรามประสงค์ ยกแบบบทกฎเกณฑ์เข่นรอบวง เสร็จงานคงฉงเฉ่งเคว้งกลางฟลอร์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ห่วงนักรักเธอ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 สิงหาคม 2018, 21:18:47 คงเวรเก่าเนานานแต่กาลก่อน ถึงตัดตอนด้วยตายหาหายหมด ตามล่องลอยคอยปะมิละลด ทันจับจดชดใช้ไร้ต่อรอง หากบุญนำกรรมดีมีสะสม แผ่ห่อห่มรอบอกบังปกป้อง ร้อนทุเลาเบาเย็นลงเป็นกอง รู้แห่งห้องช่องชี้ช่วยคลี่คลาย โดยยอมรับกับเรื่องเคืองเข่นฆ่า ขอขมาสิ่งชอบยอบถวาย จะถี่ครั้งยังหนจนมากมาย เพื่อแลกหายย่อหย่อนผ่อนโทษทัณฑ์ วิญญาณสะกระทำหนำพอแล้ว ผละออกแจวร่อร่าเหหน้าหัน บ้างฝังเจ็บเหน็บจี้สิ้นชีวัน เกาะกุมมั่นยึดดูดขอดปูดปม บ้างรอทรุดชราอายุครบ โอกาสสบไสรุมขุดขุมถม ตกกระไดไหลน้ำตำมีดคม ป่วยนอนซมจมเตียงขึ้นเขียงยา คงเวรเก่าเฝ้าร่างหรือสร้างใหม่ เป็นคราวใดตัดต่อหมอต้องผ่า ตรวจกี่หนยลยินหูชินชา ครั้งที่ห้าเอ็นขาดอนาถนัก ครั้งแรกตัดปีกมดลูก ตัดต่อกระดูกคอผุ ตัดถุงน้ำดี ตัดกระดูกสะโพก ล่าสุดเส้นเอ็นหัวไหล่ขวาขาดสี่เส้น ตัดสินใจยากเกรงกระดูกคอเคลื่อน เคยผ่าตัดพังผืดมือซ้ายสี่ครั้งและมือขวาห้าครั้ง...แม่พระในดวงใจของฉัน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: โถ...ใจดำ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 กันยายน 2018, 21:56:31 หนังเนื้อกรอบบอบบางรูปร่างน้อย พบริ้วรอยลอกดำลำแขนขา จุดตกกระประปรายส่งสายตา ขุ่นมัวฝ้ามือป้องแว่นส่องดู ผมดำขลับนับเส้นเร้นหงอกขาว เหลือแลบยาวปกกลางหัวข้างหู ยินเสียงแว่วแผ่วเบาเข้าสองรู ตูมตามตู้ถนัดมิชัดเจน ลุกแตะพื้นยืนพักนานชักช้า มีร้ายมาจูงลากยากแผล็วเผ่น สั่นงกเงิ่นเดินตรงทรงเอียงเอน เลยนอกเลนรถรีบหลบบีบแตร ตะโกนหยังดังเป็ดเอ็ดแหบพร่า เกินสามลาหน้าเสียเพลียหงายแผ่ แถกเหงือกช้ำน้ำลายไหลยืดแล ฟันปลอมแท้ยกชุดหลวมหลุดไกล อยู่แช่เรือนเหมือนกับถูกจับขัง เบื่อยืนนั่งงอพับนอนหลับใหล ขึ้นลงเกาะเลาะราวสาวบันได ลืมตัวใช่ว่าหัดบำบัดกาย สองแก้มตอบขอบล่างใต้คางหย่อน แหละแล้วหล่อนเบ้ปากหันจากหาย หลงเฝ้ารอห่อเหี่ยวเพียงเดียวดาย ทิ้งพี่ชายสูงวัย โถ...ใจดำ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เงิน เงิน เงิน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2018, 20:34:54 เมื่อชีวิต... เปี่ยมด้วยสิทธิ์เสรีที่ใฝฝัน จึ่งกระทำดำเนินเพลินเมามัน โชคสามชั้นใช่เปลี่ยวแต่เดียวดาย ปราศข้อสับจับสวนผูกตรวนโซ่ แอกสวมโงโอดโอยโบยแส้หวาย ติดลูกตุ้มคุมขังซังกะตาย ขนหินทรายลากเท้าย่างเปล่าไป เล็กตัวลีบบีบเสียงเอียงคอก้ม มือประนมนั่งแปล้แค่บ่าวไพร่ คลานสี่ขาพารอดชีพปลอดภัย ต่างสีใส่กะซวกมิพวกกู กระชับปืนยืนขวางพลางตะคอก โบ๊ยชี้บอกถุยถ่มขากข่มขู่ ซ่อมธำรงตรงช่องเรื่องของตู ยอมอดสูปรับใหม่วิสัยทัศน์ จนบ่จริงขิงแก่ขาแปข้าง รวบสามอย่างแลบเลียเบี้ยสวัสดิ์ สุขกระบวนถ้วนหน้าประชารัฐ แถมเติมบัตรรับต้อนสุกรทอง เมื่อชีวิต... รับลิขิตเสรีที่เอี่ยมอ่อง ควรร่วมด้วยช่วยกันคัลประคอง ตะโกนก้องก่นด่าหาคุณใด รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เงิน เงิน เงิน เริ่มหัวข้อโดย: Number9 ที่ วันที่ 07 เมษายน 2020, 14:50:35 (https://uppic.cc/d/6jc6)
|