|
หัวข้อ: แก่อีกปีหน้าตาดีเหมือนเดิม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 14:54:02 หมามุ่ยลุยแหลก 1 เป็นยาดี ผีบอก มิหลอกแน่ ของไทยแท้ มะมุ่ย ลุยขยัน ยกต่อยก หกเจ็ด สะเด็ดมัน ค่ำ-ไก่ขัน-ตะวันโด่ง มิลงเรือน อุตริ มิรู้ ฟังปู่(ต๋าคำ)ว่า กลางกุมภา ผลดก ตกกลาดเกลื่อน หรือถูกไฟ ไหม้แห้ม เป็นแรมเดือน ช้างม้าเยือน คุ้ยแคะ และเล็มกิน สัตว์พิลึก คึกคัก จักชูหาง คนเอาบ้าง ลองดะ สมถวิล ปากต่อปาก ฝากมั่ว ทั่วธานิน นานลืมสิ้น ว่าพิษ ไร้ฤทธิ์ยา ไม่จำเป็น เห็นทึ่ง พึ่งฝรั่ง แขกอาบัง จีน.ใช้ ไวอากร้า ทั้งปู่เซิน เมินไวน์ ว่านสุรา เสียเงินตรา เจอปลอม ย้อมขายมี บดเป็นผง ลงคน ปนน้ำผึ้ง บีบมะนาว นิดหนึ่ง รสถึงที่ ตอนท้องเปล่า เข้าไส้ ซึมได้ดี วันสามสี่ ช้อนโต๊ะ โจ๊ะพรึมพรึม เรื่องนิยม ชมใด ใครอย่าว่า ก่อนชรา เท่งทึง จึงหมายปลื้ม รักสนุก ทุกวัน มันสบึมส์ จะมิลืม เธอจ๋า หมามุ่ยเอย กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 16:21:39 หมามุ่ยลุยแหลก 2 กลืนยาจีน กินยาไทย ใช้ยาหรั่ง ยี่ห้อดัง ทันใจ "ไวอากร้า" เสร็จยังชู "ปู่เซิน" เจริญยา เนิ่นนานช้า "กวาวเครือ" เชื่อเกรียงไกร เพื่อเสริมร่าง สร้างแรง แข็งขยัน ไม่หวาดหวั่น ราคาแพง แข่งซื้อใช้ ไม่คิดสน ผลข้างเคียง เสี่ยงเภทภัย ทำลายไต ตับจิต ถึงปลิดปลง เพราะรักดอก บอกเล่า เอาไหมน้อง ผ่านทดลอง เยี่ยมยุทธ์ จุดประสงค์ รับรองเด็ด "เม็ดหมามุ่ย" ลุยป่าดง บดเป็นผง หนึ่งช้อนชา ฤทธิ์ห้าวัน ของพรรค์นี้ อยู่ที่ใจ ใช่แค่ฟิต มือสะกิด สีข้าง ปั๊บ.สร้างฝัน ไม่ต้องยา ไม่ต้องบิว ชิวชิวกัน จะให้ขัน วันสามครั้ง ยังได้เลย กานต์ แลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์เชิงวิชาการนะครับ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต จิตและกาย # เริ่มหัวข้อโดย: Yim sri ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 21:31:32 กลืนยาจีน กินยาไทย ใช้ยาหรั่ง ยี่ห้อดัง ทันใจ "ไวอากร้า" เสร็จยังชู "ปู่เซิน" เจริญยา เนิ่นนานช้า "กวาวเครือ" เชื่อเกรียงไกร เพื่อเสริมร่าง สร้างแรง แข็งขยัน ไม่หวาดหวั่น ราคาแพง แข่งซื้อใช้ ไม่คิดสน ผลข้างเคียง เสี่ยงเภทภัย ทำลายไต ตับจิต ถึงปลิดปลง เพราะรักดอก บอกเล่า เอาไหมน้อง ผ่านทดลอง เยี่ยมยุทธ์ จุดประสงค์ รับรองเด็ด "เม็ดหมามุ่ย" ลุยป่าดง บดเป็นผง หนึ่งช้อนชา ฤทธิ์ห้าวัน ของพรรค์นี้ อยู่ที่ใจ ใช่แค่ฟิต มือสะกิด สีข้าง ปั๊บ.สร้างฝัน ไม่ต้องยา ไม่ต้องบิว ชิวชิวกัน จะให้ขัน วันสามครั้ง ยังได้เลย กานต์ แลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์เชิงวิชาการนะครับ รับรองคุณภาพโดยครูกานต์ เพราะทดลองใช้มานานแล้ว ก๊ากกกกกกกกก หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 22:03:13 หมามุ่ยลุยแหลก 3 ทำทะเล้น เป็นหมอ เฉพาะกิจ เพื่อพิชิต พิษตรม สมประสงค์ รักษากาย ภายใน ใจพะวง โรคลุ่มหลง เสน่ห์ เล่ห์สตรี อยากจะได้ ชะมัด ขจัดท้อ รักร้ายก่อ จนสาว หนาวเหลือที่ เด็กไม่รุม หนุ่มไม่เอา เฒ่าไม่มี ช่วยหนูที หลายเดือน เพื่อนโรยรา หลับกลางวัน ฝันดี โดนผีหลอก ปลิ้นตาออก มือกาง ยืนถ่างขา โอม ตึ๊กตั๊ก มัคเวทย์ จงเมตตา บอกตัวยา เคล็ดลับ สรรพคุณ ผีหัวเราะ เคาะอก ห้าหกเจ็ด ต้องใช้เม็ด หมามุ่ย ขัดขุยขุ่น นำใส่ครก โขลกป่น จนเป็นจุล คือสมุนไพร ใครลอง ต้องตะลึง บรรจุแถบ แคปซูล เก็บตุนไว้ วิธีใช้ ก่อนอาหาร ทานเม็ดหนึ่ง วันละครั้ง สองครั้ง ดังใจพึง แล้วจะทึ่ง สุขล้น ยอดผลงาน หลักความจริง สิ่งไหน ที่ให้โทษ คุณประโยขน์ มากค่า มหาศาล ธรรมชาติ คาดคละ สมการ มอบเป็นทาน ตัวช่วย ด้วยยินดี กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต จิตและกาย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 22:09:43 รับรองคุณภาพโดยครูกานต์ เพราะทดลองใช้มานานแล้ว ก๊ากกกกกกกกก ๑๐๔๑๐๑๒ ผมคนคิดให้เพื่อนทดลองใช้ ดีที่เรา เฉาตายที่เพื่อน ๕๕๕ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 11 ตุลาคม 2012, 16:50:45 บันทึกเก็บตก ชะตาคนเกิดวันเสาร์ เกิดวันเสาร์ เจ้าอารมณ์ ซมความคิด วิปริต นิดหาย กลายเป็นใหญ่ มุทะลุ ดุดัน มิหวั่นใด ถูกหักเหลี่ยม เตรียมใส่ นอนในโลง คำก็ลุย คุยก็โว โมโหร้าย เสี่ยงท้าทาย ตายมิยั่น ฟันผางโผง เวลานอน ค่อนราตรี เหมือนผีโพง ชอบอยู่โยง โครงการ งานเลี่ยงทำ เมื่อเนาหนุ่ม ทุ่มเท เกเรบ้าง อายุย่าง กลางวาย คายระห่ำ เริ่มก่อร่าง สร้างตัว กลัวระยำ แก่คะมำ ร่ำรวย ด้วยเงินงาน อีกตำรา ว่านัก ทักษะศิลป์ ก่อกวิน รินรับ คอยขับขาน พรสวรรค์ พลันแสวง แรงไฟกานท์ ก้องกังวาน ชาญช่าง อย่างมากมาย ชอบชมเชย เผยจิต สนิทหญิง ยอมทุกสิ่ง ทิ้งเมื่อ ยามเบื่อหน่าย เคาะครื้นเครง เพลงละคอน รำฟ้อนฟา ย ความทำนาย ชายหญิง แท้จริงเอย (โปรดพิจารณา ก่อนเชื่อคำทำนาย) กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 ตุลาคม 2012, 16:38:01 " คารวะ..หมอดู ชื่อ..หมอบัว " หมอบัว..มาละจ้า..อู้ฮู อู้ฮู.. หมอดู..มาละจ้า..อู้ฮู อู้ฮู.. ขอสาธก ยกเรื่องเก่า ขึ้นเล่าขาน บังเกิดมา ห้าสิบปี ที่เนิ่นนาน เป็นกลอนกานท์ สารสัตย์ ทัศนา ชายชรา หน้าย่น ผมโพลนขาว ถือไม้ยาว ขาลาก ป้องปากว่า เป็นหมอดู รู้โลก โชคชะตา ดูล่วงหน้า ย้อนหลัง แม่นดังใจ ใครโชคดี มีค่าครู ดูหนึ่งบาท ชะตาขาด ดวงไม่ดี ดูฟรีให้ อยู่แค่รุ่ง พรุ่งสาย จะย้ายไป หญิงดูได้ ชายดูดี ตีพางพาง... ชูมือขึ้น ยื่นมือโบก ยกมือกวัก เรียกหลานรัก ไอ้หนู ปู่ตรวจร่าง หัว หน้าผาก ปาก นิ้ว ตา คิ้ว คาง มือสองข้าง ลายเส้น เป็นอย่างไร เหมาะเจาะ แกหัวเราะ ว่าเหมาะเจาะ หนูมีเคราะห์ กรรมกฎ ต้องชดใช้ แรกตรากตรำ ลำบาก ยากเข็ญใจ พอเติบใหญ่ สบาย เป็นนายคน เหงื่อไหลอาบ หาบหาร ทำงานหนัก เจาะ ขุด ตัก ขายแรง ทุกแห่งหน แบกข้าวสาร อาหาร เกลือ ลงเรือยนต์ เทถนน ก่อสร้าง รางระบาย แกทายทัก หนักก็เอา เบาก็สู้ จะเป็นครู ดูหมอ พ่อค้าขาย ร้องลิเก เห่กลอน รำฟ้อนฟาย จนสุดท้าย จำแลง แปลงร่างองค์ จำเนียรกาล ผ่านผัน ถึงวันนี้ ตัวฉันมี ชีวิต พรหมขีดส่ง ดังทำนาย ทายทาง ทุกอย่างตรง สมประสงค์ ต้นร้าย ปลายดีจัง ขอบคุณคัอม น้อมเคารพ นพเอนก ท่านสรรเสก พ่นพรู กระทู้ตั้ง ให้หวนจิต คิดเข้า เรื่องเก่ากรัง ใช่อยากดัง ยังดูเดา ร่างเจ้าทรง กานต์ หลังจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมไม่ได้พบท่านอีกเลย ขอให้ดวงวิญญาณของท่านสู่สุคติสัมปรายภพ ด้วยเทอญ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 ตุลาคม 2012, 09:02:15 ๐ นางพราย ๐๐๐ เคยหาบหาม น้ำอ้อย ผ่านดอยป่า คนขายค้า ลำบาก ยากหลีกเลี่ยง นอนบนห้าง ค้างไม้ ไร้ตะเกียง ยินแต่เสียง สิงสา ราสัตว์.กลัว เทวดา อาศัย ต้นไม้อยู่ จำคำปู่ บอกว่า ฟ้ามืดหมัว เมฆถาโถม ลมพัด สะบัดรัว ระวังตัว เสือสาง เดินทางมา สวมโสร่ง โจงกระเบน เป็นอำมาตย์ ผีเห็นขลาด เจ้านาย มิกรายกล้า ผีผู้หญิง กลิ้งกลอก ชิดศอกวา ลูบแข้งขา ลืมตัว เป็นผัวนาง หลงเคลิบเคลิ้ม เจิมจด รสสวาท ชะตาขาด เหยียดนอน ก่อนสว่าง สิ้นเลือดแดง แห้งเนื้อ เหลือหนังบาง ตายเป็นสาง ท่องไป ในดงดอน แต่เดี๋ยวนี้ ผีพราย สูญหายหมด เห็นโผล่ผด ชูหน้า ตาสลอน โดดเหยงแหยง แสงสี ไฟนีออน เต้นตะลอน ชายยุด มุดกระโปรง จริงๆแล้วไม่เห็น เห็นในหนังอ่ะครับ กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 ตุลาคม 2012, 15:14:33 ชีวิต...ลิเก คงเป็นกรรม นำทาง สร้างเช่นนี้ ทั้งทั้งที่ มีน้อง ครองเสมอ ด้วยอาชีพ บีบให้ ได้เจอะเจอ เนื้อเสนอ คอยพล่าม ยลตามคำ คอยเสแสร้ง แต่งชม ภิรมย์รื่น ปั้นหน้าชื่น เอ่ยกานท์ วอนหวานฉ่ำ มือเปะปะ ตระกอง แตะต้องทำ ถึงถลำ ยากหยุด ฉุดห้ามใจ หากเล่นดี ตีบท รันทดแตก คนจ่ายแจก แบ๊งก์พัน กันยกใหญ่ ตะลึงมึน ยืนจ้อง คล้องมาลัย ลากตัวไป กอดจูบ ลูบกายา บู๊ผิดคิว ผิวเชือด ถึงเลือดสาด ถูกตบพลาด แดงช้ำ แก้มดำหน้า ผู้ชมทุกข์ ลุกลือ ร้องฮือฮา วิ่งกรูมา หิ้วหอบ ปลอบประโลม จะขึ้นรถ ลงเรือ เหนือล่องใต้ ย้ายวิกไป ระนาด ปี่พาทย์โหม ก่อนเปิดฉาก ลากฆ้อง กลองประโคม มิพ้นโฉม ยุพิน สูดกลิ่นนาง มันคืองาน การแสดง แฝงสมมุติ จะสิ้นสุด ปลายเปิก เมื่อเลิกจ้าง ชีวิตจริง หญิงหนึ่ง ถึงวายวาง รักมิสร่าง จุมพิต นิจนิรันดร์ กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 ตุลาคม 2012, 10:11:33 " ข้าวไทย " เทียมวัวควาย ไถนา คราปลูกข้าว แรงงานสาว ชายหว่าน ตามผาลผัง เดินเรียงหน้า สามัคคี มีพลัง ทำนาปรัง ร่วมด้วย เวียนช่วยกัน น้ำไหลแรง แบ่งบ่าย อ่างฝายเหมือง มิต้องเปลือง ค่าจ้าง ทำรางกั้น สูบจากท่า ค่าไฟ ใช้น้ำมัน น้ำแห้งพลัน ยืนเดียว เฉาเหี่ยวตาย ไร้ฮอร์โมน พ่นยา ฆ่าวัชพืช หญ้าเหนียวหนืด ย่ำจม ลงตมหาย ลมถ่ายเท เพพัด ลัดสบาย เชื้อโรคร้าย รับแดด มิแวดวน ปุ๋ยหมักดิน อินทรีย์ ขี้วัวแห้ง กองในแหล่ง ผึ่งตาก เกวียนลากขน ขี้เป็ดทุ่ง คลุ้งคลาย ละลายปน รากสู่ต้น แตกดอก ออกรวงงาม ข้าวสุกงอม หอมไกล สูดไอกรุ่น นวลละมุน เหลืองทอง รองอร่าม มือจับเคียว เกี่ยวกอ เหลือตอตาม นวดหาบหาม เมล็ด เสร็จใส่ยุ้ง ข้าวชั้นดี มีคุณ ต้นทุนต่ำ สามารถนำ สีขาย ใช้ต้มหุง หอมมะลิ ประทิ่น กลิ่นจรุง ยอดข้าวถุง ของไทย ในโลกา กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 ตุลาคม 2012, 10:09:20 ................................ จำใจฝืน ขายนา ถ้าจะรวย ข้าวของข้า ราคา อยู่ที่เจ้า เป็นเรื่องเศร้า ยิ่งกว่า บ้าแทงหวย ใช่สมัคร พรรคพวก โดนจวกซวย คนร่ำรวย ช่วยดัก คอยหักคอ เก็บไว้กิน สิ้นจำนำโรงสี รับเงินที รี่จ่าย ธ.ก.ส. ค่ารถไถ ไฟฟ้า ยื่นหน้ารอ ทั้งปุ๋ยฮอร์โมนยาฆ่าแมลง ไหนดอกดอง กองทุน หมุนหมู่บ้าน ซองแต่งงาน พิธี สีเสียงแสง ยกช่อฟ้า กฐิน แทบสิ้นแรง หมดม่วงแดง ใบเทา กระเป๋าแบน เดินดิ้นรน บนทาง เขาวางไว้ เงินถูกใช้ จับจ่าย ง่ายเหลือแสน พอลงนา คราใด ปัจจัยแคลน ต้องแห่แหน กู้ต่อ หนอ..ชาวนา กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 ตุลาคม 2012, 15:12:28 ...................................... แสนอนาถ วาสนา..ค่าต่อรอง.. แรงงานคน กับควาย ไม่แตกต่าง ทุกข์ถ่อร่าง ยืดยุบ งานทุบถอง ทำแทบตาย ควายทน คนลำพอง ไม่ร่ำร้อง งอนง้อ ขอเมตตา ต้องตากแดด แผดเผา เช้ายันค่ำ ฝนตกพรำ เหงื่อไหล ไคลย้อยบ่า มือแข็งเตอะ เปรอะปูด หูดตาปลา เท้าบานหนา ย่ำไป ในโคลนตม ยืนงกเงิ่น เดินดัง หลังงองุ้ม คราประชุม หงุบหงับ ถูกทับถม ทำท่อมท่อม ก่อมก้อ คอซมซม เสื้อคอกลม ม่อฮ่อม ย้อมดำเทา ท่องนะโม โถจำ พร่ำศีลห้า ข้าวราคา เปลี่ยนแปร แล้วแต่เขา หักความชื้น อื่นใด เท่าไรเอา ช่างแสนเศร้า จริงหนอ พ่อชาวนา กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 ตุลาคม 2012, 21:41:23 ........................................ ขอสร้างฝัน.อนุรักษ์ข้าว.ของชาวไทย ข่าวคนนำ พวกมา จากอาหรับ พกสินทรัพย์ ลงมือ ซื้อนาไร่ จะปลูกข้าว ส่งนอก(ตะ)วันออกไกล ผู้รับใช้ ใจทาส คาดร่วมมือ การปลูกข้าว มรดก ที่ตกทอด คงต้องจอด เพราะตังค์ อาบังหรือ บรรพชน ก่นสร้าง ครางไห้ฮือ ลูกหลานไทย ไม่ซื่อ ถือแต่เงิน ต้องซื้อข้าว เขากิน คงสิ้นชาติ คำอุบาทว์ ค้าเสรี ที่สรรเสริญ หวังใคร่ฮุบ บ้านเมือง เรืองเจริญ หลงยอเยิน ดีเด่น เช่นเทพา จงร่วมใจ รู้จัก รักษามั่น สงวนพันธุ์ ประดิษฐ์ ผลิตกล้า เป็นสมบัติ เพียงไทย ในโลกา ได้ชื่อว่า รู้บุญ คุณแผ่นดิน กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 ตุลาคม 2012, 14:15:10 .................................... ใครไหนเขา ยลยิน ถิ่นชาวนา เมื่อปีกลาย นาล่ม ข้าวจมหาย เหลือแต่ควาย ดำปลอด นั่งกอดขา ขอผลัดตอน ผ่อนหนี้ ปีอีกครา เอาใบนา เคยทำ ไปจำนอง หวังแก้ตัว ปลูกใหม่ ในปีนี้ ชุบชีวี บรรเทา ลบเศร้าหมอง น้ำเคยใช้ ไหลเลอ เอ่อคูคลอง แม้ห้วยหนอง กั้นทด หยดไม่มี พึ่งพนัง เหมืองฝาย ก็หายแห้ง สิ้นเรี่ยวแรง เบิกบุก เหือดทุกที่ สูบบาดาล ทั้งวัน น้ำมันซี เงินแค่สี่ ห้าร้อย ไม่ค่อยพอ รวงข้าวสั้น เมล็ด เม็ดเล็กลีบ พ่อค้าบีบ ล้วงลูก ถูกเหมือนขอ รักกับพี่ ปีหน้า น้องจ๋ารอ จันทร์ปีจอ เดือนเจ็ด เฮ็ดแต่งงาน กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 ตุลาคม 2012, 21:28:12 ................................ ขออย่าขวางเลยหนาอย่าขี้โกง จีทูจี ดีแน่ แต่เซ็นก่อน เจอกะล่อน มากราย หน่ายซิบโฮ่ง อาวุธเก่า แลกข้าว ยืดยาวโยง บินชั่วโมง โหม่งเขา เหลือเถ้าดาน ทำเป็นทอง ของดี มีค่าสูง เช่นยางยูง งามแท้ แพ้เพื่อนบ้าน จะเม็ดขาว ยาวใหญ่ ใครรับทาน ต้องแหลกราน ปากเคี้ยว เช่นเดียวกัน เคยเป็นหนึ่ง ซึ้งจัง ดังทั่วโลก บัดนี้ตก เป็นสาม ตามก้นทั่น เหลือตกค้าง โรงสี มีอนันต์ มิกี่วัน ข้าวใหม่ ไล่ออกมา ข้าวภายใน กองล้น พ้นตลาด เทกระจาด เท่าไร ขายไม่ว่า ถูกทั่วไป ได้ซื้อ รื้อราคา โอ้ชาวนา ตกต่ำ ช้ำใจจริง กานต์ ตั้งใจเขียนกระทู้เชิงวิชาการมิเป็นอื่นครับ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 23 ตุลาคม 2012, 21:36:16 ;D ;D ;D
หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 ตุลาคม 2012, 08:59:25 ขอกราบกรานบานบวงสรวงโพสพ สองมือจบธูปเทียนน้อมเวียนไหว้ เคียมบูชามวลมาลีอัคคีไฟ สำนึกในพระคุณบุญแม่เอย หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวไทย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 ตุลาคม 2012, 13:35:01 นึกเสียดาย หลายอย่าง ที่รัฐคิด จะถูกผิด รอดู ไม่อยู่เฉย ถ้าทำได้ คะแนนดี มีให้เลย ถ้าทำเชย ไร้ค่า คราวหน้านอน(นาน) จ้างรถไถ ไถดาน เตรียมหว่านกล้า สูบน้ำท่า ใต้ดิน ท่วมดินก่อน จะนาดำ นาหว่าน ตามขั้นตอน รอต้นอ่อน ผลิโผล่ โตขึ้นมา ชูใบเรียว เขียวต้น พอพ้นน้ำ รีบเร่งทำ กำจัด วัชพืชหญ้า ปุ๋ยเคมี ฮฮร์โมน ใส่พ่นยา ขืนชักช้า ใบลาย ตายคากอ หมั่นดูแล ศัตรู หนูนกหอย ที่มันคอย จิกจ้วง รวงข้าวฝ่อ เชื้อโรคร้าย ระบาด ข้าวขาดคอ แมลงรอ กัดแทะ และเล็มกิน ข้าวสุกเหลือง เรืองรอง ทาบท้องทุ่ง เกี่ยวเก็บยุ้ง เหลือมาก ลากขายสิ้น ได้เงินบั๊บ จับจ่าย หายโบยบิน เลี้ยงขีวิน วันวัน พอกันตาย กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...คอรัปชั่น # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 ตุลาคม 2012, 20:49:09 คอรัปชั่น พันธุ์ใหม่ ได้ระบาด สืบทายาท ทุเรศ เปรตอสูร ถึงกรวดน้ำ คว่ำถัง ยังเพิ่มพูน เพราะมีมูล มีมาร บานตะไท โตสอนเล็ก เด็กสอนน้อง ช่ำชองชั่ว ล่อเสียมั่ว จั่วเสียเพลิน เดินทางไหน ว่าทำดี มีโกงบ้าง ช่างปะไร แบ่งกันใช้ แบ่งกันกิน สิ้นกลัวเกรง ยื่นให้ปั๊บ รับทางตรง โกงทางอ้อม ก้มหัวค้อม ยกมือไหว้ ใช่ข้าเจ๋ง ไม่กล้าหือ มือ-ำห้อย ย้อยโตงเตง สั่งร้องเอ๋ง ตบใบเทา เอาแถมคราง.อิ๋ง คิดจะขุด ฉุดกระชาก ลำบากแสน มันฝังแน่น วัฒนธรรม นำตัวอย่าง อ้างนรก หมกไหม้ ใส่ตาราง แป๊บเดียวกร่าง ออกมา เบ่งท้าทาย อั๊วะอาเสี่ย เบียร์เหล้า เอาพรรคพวก ซื้อสะดวก เท่าไร ควักใช้จ่าย ครองอำนาจ ฟาดฟัน มันสบาย ชาติ-ิบหาย บรรลัย ตูไม่แคร์ มีโทษทัณฑ์ อันใด ปรามได้เล่า นอกจากเผา อัคคี ซี้แหงแก๋ หรือแห่แหน แขวนคอ ยอขื่อแป ญาติพ่อแม่ ตัดหัว เจ็ดชั่วโคตร! กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สูตรสำเร็จ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 25 ตุลาคม 2012, 10:48:56 รู้แนวทางวางแกนแผนชีวิต รู้เขียนขีดเป้าหมายเป็นรายก่อน รู้ศึกษาหาข้อมูลแน่นอน รู้ขั้นตอนวิธีทำดำเนินการ จะสำเร็จเสร็จสรรพระดับไหน ก็ต้องใช้เทคนิคพลิกประสาน เร็วหรือช้าล่าหรือนำที่ชำนาญ บนพื้นฐานขยันบวกหมั่นเพียร ทรหดอดทนจนเป็นเลิศ อย่าระเหิดนอกกรอบชอบพาเหียร หากผิดพลั้งครั้งใดให้บทเรียน นำมาเวียนแก้ไขไม่วุ่นวาย รู้เท่าทันอันใดใช่สาเหตุ ดับกิเลสตัดตอนก่อนจะสาย ทฤษฎีมีเห็นเจนมากมาย คิดอุบายละล้างอย่างแยบยล ค่อยประคับประคองต้องแน่นิ่ง มิให้ดิ่งทิ้งเทลงเวหน ขยับตั้งจังหวะได้ไต่ขึ้นบน จะผ่านพ้นโอดโอยหมดโพยภัย ถ้ามีอยู่มีกินรวยสินทรัพย์ อย่าลืมนับญาติมิตรเพื่อนชิดใกล้ นมเนยเนื้อเจือจานแบ่งทานไป คือจิตใจยอดเยี่ยมเปี่ยมงามเอย กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต อาลัย...ชาวนา # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 ตุลาคม 2012, 17:23:01 ผูกเนคไท ใส่สูท พูดหน้าสื่อ น่าเชื่อถือ ความรู้ ดูภูมิฐาน ใบหน้ามน ยลยิ้ม พริ้มประภาร เสียงฉะฉาน บางตอน อ่อนละมุน ทั่วธานินทร์ สิ้นปี คงดีแน่ จัดตัวแปร คอยเอื้อ อัฐเกื้อหนุน แบ๊งก์มาดใหม่ ให้กู้ รู้ลงทุน ช่วยเจือจุน คุณภาพ ฉาบโลกไกล เกษตรปลื้ม ลืมตา ได้อ้าปาก ความลำบาก จากช้ำ ทำนาไร่ ลบออกหมด พจนานุกรมไทย ชีพสดใส รับเงิน เพลินยั่งยืน กล่าวจบสิ้น ยินดี ขมีขมัน วาดถึงวัน ข้างหน้า พาสุขชื่น รีบหว่านกล้า นาปรัง ทั้งค่ำคืน และเพิ่มพื้น ที่เช่า เอาปลูกทำ ต้นทุนหลาย ขายสี มีค่าสูง ช่วยชักจูง ข้าวไทย ไม่ตกต่ำ หนึ่งปัจจัย ให้คิด จิตมิจำ ข้าวขาดน้ำ พึ่งฝน รินหล่นมา ผูกเนคไท ใส่สูท พูดหน้าเศร้า ชาวนาเอา เชือกคล้อง คอส่องหน้า ขายให้เจ๊ก เล็กลีบ บีบราคา สิ้นชีวา จากไป ใต้สะเดา อาลัย...ชาวนาทุกท่านที่จากไปยิ่ง กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...แด่เพื่อนร่วมเดินทางสายสันโดษ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 ตุลาคม 2012, 15:50:29 กล้วยหนึ่งหวี สี่ใบ กินได้มื้อ สะดวกซื้อ วางขาย ท้ายตลาด ตัดจากสวน สุกบ่ม ชมรสชาติ เงินสิบบาท อิ่มท้อง ถึงสองวัน นอนคืนค้าง ห้างนา หลังคาจาก ปูฝาฟาก ไม้ลัง ตั้งบนสัน ดึกสงัด พัดเย็น เห็นดาวจันทร์ ฟางสุมควัน กันยุง ไฟหุงกิน สมุนไพร ไต่รั้ว หัวเปลือกต้น เก็บดอกผล ขายใช้ ได้ทั้งสิ้น เป็นหยูกยา รักษาตน พ้นโรคิน ต้มน้ำริน กิน.อบ ประคบ.ทา ฝ้ายถักทอ ม่อฮ่อม ย้อมสีตุ่น เสื้อขาวขุ่น ตะเข็บ เย็บมือผ้า เตี่ยวสามส่วน ห้วนหลวม สวมกายา ไร้ปัญหา ถนัด ขัดข้องเคือง มองโลกศิวิไลซ์ ให้ความรัก หยุดไสผลัก ตักตุน รุนแต่เรื่อง ชูอภัย ใจกว้าง สร้างบ้านเมือง มิคุยเขื่อง ทะนง หลงตนเอง อยู่อย่างยอ พอเพียง เลี้ยงชีวิต ละกล่าวผิด โทษกัน ทัณฑ์ข่มเหง น้อมพระธรรม กรรมทุน บุญพรเพรง ช่วยกระเตง สวัสดิ์ ปัจฉิมวาย กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...บูชาพระราหู # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 พฤศจิกายน 2012, 21:32:41 อายุครบ จบรอบ กรอบนักษัตร มักติดขัด สารพัน มากปัญหา หยุด.ถอย.รอ.ท้อแท้ แก่ชะตา ทั่วใบหน้า สลด หมดครื้นเครง ถูกราวี ผีอำ ซ้ำด้วยภูต แม้มนุษย์ ปากชม ใจข่มเหง หลังผู้ร้าย ซ้ายชั่วช้า ขวานักเลง องค์เทพเอง ตาลอย ปล่อยตามกรรม อุปสรรค หนักใหญ่ ใช่..ราหู อาศัยอยู่ ดาวดึงส์ กึ่งกลางถ้ำ แผ่รังสี ชีวิต มืดมิดดำ ควรน้อมนำ ทำเป็น เช่นอุบาย คืนวันพุธ จันทร์ดับ พยับเมฆ ต้องตรงเลข สิบห้าค่ำ พร่ำถวาย ขนมดำ สิบสองอย่าง วางเรียงราย มีกระสาย น้ำเมา เหล้าเซี่ยงชุน จุดธูปดำ สิบสองดอก นอกกลางแจ้ง ยอแถลง เทวา อย่าเคืองขุ่น โปรดจงรับ ภักตา แผ่การุญ เสด็จขุน เขาขรุ พระสุเมรุ กล่าวเสร็จสรรพ จับกระทง วางลงพื้น ควันธูปขึ้น ปักล้อม พร้อมเครื่องเซ่น ขอบรรเจิด ประเสริฐล้น พ้นลำเค็ญ ทั้งเจ้ากรรม นายเวร เร้นหลีกทาง... กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เห็นแก่กิน # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 พฤศจิกายน 2012, 17:46:26 ไม่น่ากิน ฮินเล ปนเปพะโล้ จนพุงโต คลื่นเหียน อาเจียนขม หนังเนื้อสัน มันใส เครื่องในจม เหลือแต่ลม ครืดคราด พาดภายใน มิรู้ว่า อาหาร จากบ้านศพ พวกร่างองค์ ทรงนบ พบไม่ได้ เผลอถึงชิม ลิ้มรส ซดเข้าไป เกิดพิษภัย มากนัก ประจักษ์ตา รีบประพรม ส้มป่อย ดื่มพลอยเพชร ทูลเสด็จ ปู่จ้าว ท้าวสี่หน้า จุดเทียนหก ยกพาน กรานสมา ค่อยสร่างซา ทุเลา ลงเบาบาง บวกตรากตรำ ทำงาน การกุศล เพิ่มจากผล นอนดื่น ตื่นก่อนสาง มิคำนึง ถึงวัย ใกล้วายวาง มัวแต่สร้าง ความสุข เพื่อทุกคน คิดละทำ จำใจ ต้องไกลห่าง ยอมปล่อยบ้าง ลองพัก ดูสักหน มันลำบาก ยากเย็น เห็นแก่ตน จะไม่สน ยลยิน นินทาแทง นี่อีกวัน สมองตัน ปัญญาอืด เช้าจดมืด ผ่านไป มิได้แต่ง มองตาปรือ มือหย่อน อ่อนโรยแรง กลอนเพื่อนแพง เพราะเพราะ เคาะที่เดิม แต่งไม่ออกกินยาพักผ่อนดีกว่า พรุ่งนี้เช้า ต้องตามหลวงพ่อออกบิณฑบาตอีกแหล่ว กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...การศึกษา # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 พฤศจิกายน 2012, 15:15:11 จะมีใคร ไหนเล่า รักเท่าฟ้า ปวงประชา อภิวันท์ ยอสรรเสริญ โลกวันนี้ พลีให้ ถ้าได้เงิน จะเผชิญ บ่วงบ่าง ก็ช่างมัน วัสดุ อุปกรณ์ การสอนให้ จะพอใช้ สภาพดี นะซีขัน ก็สมมุติ ขุดเก่า เอาไปวัน เช็คว่าฉัน ชำนาญ เชี่ยวการเกม คุณภาพ ฉาบผิว สยิวต้อง มวลสอดคล้อง โดดเด่น เกินเกณฑ์เข้ม เสวยชอบ กรอบเงิน เพลินเต็งเต็ม ฉลองเปรม ปรีดา ค่าตอบแทน เด็กจบได้ ใบงาม วามตัวเลข ทั่นเป่าเสก ชงส่าย ถวายแถน ผู้ปกครอง ปองหวัง วาดดังแมน ท้ายวิ่งแจ้น ทุบอก ตกกระดาน จากผลพวง ตวงตัก โรยผักชี เอาแต่ดี สอพลอ ต่อประสาน รู้ไม่แจ้ง แต่งเติม เพิ่มประมาณ มาตรฐาน ต่ำต้อย ด้อยวิชา นโยบาย ขายโชว์ โอ่หน้าสื่อ ชูไม้มือ สองข้าง ร่างสง่า อนุมัติ จัดงบ เพียงตบตา แท้ขึงผ้า หน้ารอด ตูยอดคน กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สังคม # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 พฤศจิกายน 2012, 21:24:36 ดำเนินการรวมหมู่สู่จุดศูนย์ อ้างข้อมูลเชิงบวกสะดวกผล ง่ายสร้างงานเร่งรัดพัฒนาคน ไม่สับสนหยิบยกง่ายปกครอง ใช้เทคนิคลดครูผู้เชี่ยวสอน เด็กตะลอนรวมเรียนเวียนขึ้นล่ิอง ไร้โอกาสขัดสนจนเงินทอง เด็กหกห้องครูมีสามสี่นาย ฐานะดีรวยรากมากสินทรัพย์ รถตู้รับกลับส่งตรงที่หมาย เรียนในรั้วเวียงวังชั่งสบาย ค่าใช้จ่ายแสนแพงยังแย่งกัน สู่หอคอยท่ารอบริหาร บัญชาการงานเงินเดินเขตขัณฑ์ ส่วนที่เหลือก่ายกองนองอนันต์ แค่ชนชั้นขั้นต่ำทำนักการ ออกจากมุ้งเมืองนอนก่อนสว่าง เป็นลูกจ้างเข้ากะในสถาน ครบเวลาห้าโมงเลิกโรงงาน พอถึงบ้านมืดดำค่ำพอดี น่าเอ็นดูผู้เฒ่านั่งเฝ้าบ้าน สิ้นลมปราณดับลงตัวบ่งชี้* ชนบทเงียบสงัดทั่วปัถพี คงถึงที่ "สังคมล่มสลาย"* วัดไม่มีพระ โรงเรียนไม่มีเด็ก บ้านไม่มีคน* (สะท้อนจากสภาพที่เคยสัมผัส เห็นว่าไม่สมควรลบได้เลยครับ) กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สังคม # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 พฤศจิกายน 2012, 08:48:03 การที่พูดมากไปให้โทษกดดันตัวเองจริงๆ... **คันปาก**ต้องการเขียนสภาพความเป็นจริงของสังคมชนบท(บางแห่ง) ผู้คนหลั่งไหลเข้าสู่ตัวเมือง ไปเรียนหนังสือในโรงเรียนที่มีชื่อเสียง ไปทำงานบริษัทห้างร้าน ก่อสร้าง นิคมอุตสาหกรรม ขายของ ละให้ผู้เฒ่าผู้แก่เฝ้าบ้าน หรือล็อคปิดประตูไว้ ชนบทช่วงวันจันทร์ถึงวันศุกร์จะเงียบเหงามาก พ่อแม่ออกบ้านไปทำงานตีห้าลูกเล็กยังไม่ตื่น ทำนอกเวลากลับถึงบ้านลูกๆหลับกันไปหมดแล้ว นักเรียนของผมคนหนึ่ง ขาดความอบอุ่นในครอบครัว เธอเขียนเรียงความสอบ(ปี2540) " คนแปลกหน้าที่เรียกว่า...พ่อ " เนื้อความดังเช่นที่ผมกล่าวข้างบนนั่นแหละ ทำให้ผมสะท้อนใจมาก ชนบท...วัดไม่มีพระ(มีพระแก่1-2รูป) โรงเรียนไม่มีเด็ก(มีไม่กี่คน) บ้านไม่มีคน(มีคนแก่เฝ้า) วิถีชีวิต การดำเนินชีวิตเปลี่ยนไปจากเดิม แค่คิด...สังคม(ชนบท)อาจจะล่มสลาย ผมเขียนแล้วอึดอัดไม่สบายใจทั้งคืน เกรงจะแรงเกินไป ไม่มีใครต้อนรับ คงต้องเก็บสภาพเช่นนี้ที่มีมากมายไว้ต่อไป และจะไม่เขียนเช่นนี้อีก! อีกนิด... ได้จัดทำโครงการจิตอาสาบิณฑบาตรช่วยพระ ร่วมเทศบาลดึงเด็กกลับมาเรียนท้องถิ่น และหางานให้คนแก่รวมกลุ่มทำ ผมก็อยู่ในกลุ่มนี้แหละ กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...มหาทาน # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 พฤศจิกายน 2012, 21:09:35 ๐ ทานนอกในสี่ข้อ พอรวม ใยนุ่มหนาเบานวม อ่อนผ้า ตัดเย็บห่อพันสวม สอดใส่ หนาวห่มลมฝนถ้า สู่ร้อนแนบเบา ๐ อาหารทานผ่านลิ้น แดโดย สดสุกถูกหิวโหย ผ่อนดิ้น แกะถุงผอกคลายโอย พออิ่ม ทุกข์ท่วมไฟเผาสิ้น ยื่นเกื้อกูลกัน ๐ ความจนทนไร้ที่ หลับนอน ปันแบ่งอวยอาทร เพื่อนบ้าง บริจาคประตูกลอน ลอนแผ่น นาสิ่งรวมปลูกสร้าง ก่อบ้านเป็นจริง ๐ ยามซวยเจ็บป่วยไข้ โรคา หามส่งโรงหมอยา ด่วนดั้น อุบัติเหตุหนักหนา สาหัส โลหิตช่วยชีวิตสั้น ต่อได้ไปนาน ๐ เชิญมวลมิตรพรั่งพร้อม พิจารณ์ โปรดร่วมกราบสักการ พ่อเจ้า ทำบุญเยี่ยงมหาทาน กันเถิด ถวายแด่พระปกเกล้า ที่ห้าเวียนถึง ๐ ข่าว! ความต้องการโลหิตใช้รักษาผู้ป่วยมากเพิ่มขึ้น แต่จำนวนผู้บริจาคและปริมาณลดลง "โลหิตช่วยชุบชีวิต" เชิญชวนร่วมบริจาคโลหิตน้อมถวายเป็นพระราชกุศล ๐ กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ใครผิด 2 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2012, 09:42:02 เรื่องการเรียน เพี้ยนหนัก เพราะหลักสูตร ร่างตาม-ูด นักการเมือง คุยเขื่องโข เดินขาลีบ หนีบแข้ง หัวแตงโม รูกลวงโบ๋ โพรงกระดูก ไร้มูกมัน วิชาการ วิชาเกิน เดินในห้อง อ้าปากท่อง โครงงาน สานความฝัน ว่าเด็กไทย ได้เปรียบ เทียบเทียมทัน อาจเหนือชั้น เด็กขาว ต่างด้าวแดน จึงเลือกเฟ้น เน้นจุด แค่พุทธิ ทิ้งจริยะ ละเอือม ดีเสื่อมถอย หลงเสพสื่อ ถือแฟชั่น ชั้นเลิศลอย ที่เขาอ่อย โก้เก๋ เล่ห์ซาตาน ความผิดถูก ผูกกับ สรรพสินค้า การศึกษา ค่านิยม ชมสถานฯ กำหนดสิทธิ์ เสรี นารีบาล เท่าชายชาญ เปิดเปิง เริงเสียคน โทษด่าทอ พ่อแม่ ไม่แลลูก ให้ครูปลูก ฝากฝัง คอยหวังผล มัวทำงาน ควานเงินตรา สาละวน บ้างทุรน จ่อมจม งมอบาย รอเทวา มาดู ยกภูเขา หรือตัวเรา ตัดรอน ก่อนจะสาย สร้างสิ่งห้อม ล้อมตน พ้นวอดวาย " ถึงต้นร้าย ปลายดี ย่ิอมมีคุณ " กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ทอดกฐิน # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 พฤศจิกายน 2012, 06:01:23 วันอาทิตย์ ขึ้นห้าค่ำ เดือนสิบสอง เช้าเรืองรอง เริ่มงาน กรานกฐิน มีชาวบ้าน ร้านค้า ทั่วธานิน จากต่างถิ่น ร่วมปก ตกแต่งดา ต่างชุมนุม รุมล้อม กันพร้อมพักตร์ ช่วยสานสัก ตัดปะ ตระเตรียมผ้า พับตะเข็บ เย็บสบง องค์สังฆา รวมอุตรา จีวร เสร็จก่อนเพล แจกแจงจัด เครื่องอัฐบริขาร สุข.สนุกสนาน การละเล่น พายเรือเพียบ เทียบท่า น้ำ.ซ่ากระเซ็น กระจายเห็น เป็นฟอง ละอองงาม แถวธงทิว ปลิวไสว ไปข้างหน้า มีซ้ายขวา ธงตะเข้ เท่ห์เกรงขาม พี่-น้อง.อุ้ม ผ้ากฐิน เดินดินตาม ถึงอาราม ประเคน เป็นพิธี รวมพลัง ตั้งจิต อธิษฐาน ถวายทาน พนมกร รับพรศรี อานิสงส์ ยงประเสริฐ บังเกิดมี สองเรานี้ รักกัน นิรันดร์.เทอญ กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สัจธรรม # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 ธันวาคม 2012, 17:05:06 เทพจำนง ส่งมา ชะตาเกิด สุดประเสริฐ อำนวย รวยเศรษฐี สุขเพลิดเพลิน เงินกอง ทองมากมี จบชาตินี้ ยังเหลือ เจือวงศ์วาน เกิดผิดท้อง ล่องลอย สู่ต้อยต่ำ ยามมืดดำ นาล่ม จมมิดฐาน น้ำขอดแห้ง แล้งหม่น บนดินดาน มีอาหาร อิ่มมื้อ พอถือกิน จนหรือมี ดีพร้อม น้อมนำจิต ยออุทิศ เพื่อทาน กราบกรานศีล เพ่งดำริ วิปัสสน์ ขัดเกลาจินต์ ปราศมลทิน ไร้โศก โฉลกงาม หากก่อกรรม ทำชั่ว กลั้วกิเลส สร้างสาเหตุ อลเวง มิเกรงขาม ทำลายป่า ฆ่าชีวิต ผิดในกาม พบเสื่อมทราม ตกยาก ลำบากใจ ถึงจะจน ข้นแค้น แม้นขยัน ต้องสักวัน อนาคต แน่สดใส มัธยัสถ์ ประหยัดจ่าย จำเป็นไป เหลือออมไว้ ไม่นาน คงผ่านจน รวยถึงฟ้า คณานับ ทรัพย์แสนล้าน เริงสำราญ เท่าไร หมดไม่สน อบายมุข คลุกควง ดวงกมล คงไม่พ้น จนจัด..."สัจธรรม" กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ครบรอบปีเกิด # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 ธันวาคม 2012, 06:16:36 นั่งหน้าเตา เป่าไฟ ใช้ฟืนถ่าน ปรุงอาหาร หวาน.คาว นึ่งข้าวก่ำ(ดำ) ผลไม้ หลายหลาก หมาก.เมี่ยงคำ ธูป.เทียน.ดอก กรอกน้ำ เตรียมทำบุญ หมายตั้งจิต อุทิศแด่..แม่.ป้า.พ่อ ที่กำเนิด เกิดก่อ ต่อเนื่องหนุน องค์เทพไท้ ได้อวย ช่วยเจือจุน ระลึกคุณ สามแก้ว แล้วประเคน ประนมรับ สัพพีฯ พรศรีจบ ก้มกราบนบ บูชิต นิรมิตเห็น ผู้รับเอา เจ้ากรรม กระทำเวร ใจตื่นเต้น ตูมตาม ความดีใจ ตีระฆัง อังคาระ บิณฑบาตร หน้าตลาด รวงร้่าน บ้่านอาศัย มีหลวงพ่อ ต่อเด็กวัด เดินถัดไป โปรดเวไนย สรรพสัตว์ อนัตตา รวมข้าวของ เครื่องใช้ ลงใส่ถุง มีเครื่องปรุง.กะปิ.เกลือ.ซิ่น.เสื้อ.ผ้า แป้ง.น้ำตาล.อาหารสุก.นม.หยูกยา มอบให้คน..จน.ชรา ทั่วหน้ากัน ทุกวันที่ สิบสาม ธันวาคม อภิรมย์ สนุก.ชื่น.สุขสันต์ ในรอบปี ที่ซึ้ง อีกหนึ่งวัน นานชั่วกัลป์ ฉันปลื้ม มิลืมเลย กานต์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...คันปาก # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 ธันวาคม 2012, 08:30:44 ประเพณี ดีงาม ตามสมัย พบผู้ใหญ่ สูงกว่า เดินมาถึง เป็นผู้น้อย ต้อยต่ำ ควรคำนึง ถ้าหวังพึ่ง พิเศษ คอยเมตตา ต้องเคารพ นบนอบ ยอบแนบข้าง พูดไหว้พลาง ขานรับ ครับคะขา รับใช้งาน ท่านเอ่ย มิเฉยชา ทั้งต่อหน้า ลับหลัง อย่างตั้งใจ รู้อุรา อารมณ์ ของชมชอบ รีบหามอบ เร็วพลัน ทันทีให้ หากสะบัด ขัดเคือง เรื่องอันใด หิ้วคอใส่ รถขน โยนทะเล เป็นพลขับ รับส่ง โค้งนายหญิง เดินช็อปปิ้ง ในห้าง มิห่างเห เข็นล้อตาม หามกล่อง ร้องฮาเฮ ยอมทุ่มเท งานสวน พรวนเช้าเย็น คอยชงเหล้า เฝ้าอยู่ ประตูห้อง นายดิงดอง ตาบอด มิสอดเห็น คอยสับหลีก กิ๊กสาว คราวจำเป็น กินแล้วเซ็น เชื่อก่อน ค่อยผ่อนกัน ...................................... ทุกข์ระทมขมใจปีใหม่ย่าง ไร้สตางค์เพียงพอห่อของขวัญ ซื้อเหล้าราคาแพงแต่งกำนัล ปีละขั้นแค่ดาบตราบชรา รพีกาญจน์ เพื่อนว่าอย่าบอกใคร อดบ่ได้มัน"คันปาก" หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...คันปาก # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 ธันวาคม 2012, 21:16:13 สินค้าใด ใช้สื่อ กระพือบ่อย คนฟังคล้อย ตามยิน จนชินหู แจกตัวอย่าง จ้างตลก ยกเชิดชู รางวัลหรู รถเงิน เพลินดวงมาน เป็นของกิน สิ้นเปลือง เฟื่องจำหน่าย สามารถขาย ทั่วไป นอกในฐาน มิจำกัด เวลา อายุทาน อ.ย.ผ่าน เยี่ยมยอด คุยปลอดภัย แท้ก็แป้ง น้ำตาล หวานผสม ปนเนยนม เจือกลิ่น ประทิ่นใส่ สีสวยสะ ลออ ล่อตาใจ บรรจุใน หีบภัณฑ์ อันงดงาม รวมต้นทุน แรงงาน การผลิต ภาษีคิด กำไร ใคร่ขอถาม โฆษณา รับแลก แจกตูมตาม ทุกเขตคาม ผู้ใด ออกให้ทุน ประโยชน์ใช้ ไม่รู้ อยู่มากน้อย เพียงอร่อย อย่างพูด คนอุดหนุน มีบางแห่ง แย่งยื้อ ซื้อชุลมุน นำกล่องลุ้น อย่าทิ้ง ชิงเงินทอง ค้าเสรี นิยม คนชมชอบ บ้างโกยกอบ สูบเลือด จนเหือดหนอง เทวเดอ เอออวย ช่วยประคอง รับจิ้มก้อง อัฐวิ่น ตอนสิ้นปี เทวเดอ แผลงมาจาก เทวดา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...กำไร คือ ขาดทุน # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 ธันวาคม 2012, 15:37:18 อีกหนึ่งกาล ผ่านไป ไวจริงหนอ บ้างทดท้อ อาดูร สูญความหวัง บ้างพอดี มีกิน มิภินพัง บ้างมั่งคั่ง คืนวัน เห็นทันตา บ้างทนทุกข์ สุขจาง ห่างหมื่นลี้ บ้างเปรมปรีด์ ราบรื่น ชื่นหรรษา บ้างอมโชค โศกเศร้า เคล้าอุรา บ้างเฮฮา ปาร์ตี้ อึงมี่มัน บ้างว่าจาก ตรากตรำ ทำหน้าที่ ยึดวันนี้ ครรลอง ต้องขยัน อนาคต สดใส ในปัจจุบัน ขมีขมัน พัฒนา คุณค่างาน วาดแนวทาง วางแกน แผนแม่บท กรอบกำหนด ปฏิบัติ จัดประสาน ที่อ่อนเสริม เติมแต่ง แกร่งชำนาญ เป้าหมายการ ประเมิน เกินกำไร ทุกอย่างมัด รัดตัว มัวแต่ปลื้ม จนหลงลืม อาหาร ดื่มทานใส่ เวลาล่วง ง่วงงีบ รีบทันใด เจ็บป่วยไข้ อดรอ หมอเยียวยา คิดต่อทุน หมุนไว ไม่รู้สิ้น ทรัพย์ในดิน สินในมือ รวยอื้อซ่า ปั๊มป์ตัวเลข เสกเพลิน นับเงินตรา อนิจจา ชีวาสั้น พลันขาดทุน ไมเคิล แจ๊คสัน อายุเพียง 50 ปี วิทนีย์ ฮิวสตัน อายุเพียง 48 ปี สตีฟ จ็อบส์ อายุเพียง 56 ปี หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ติดตามอ่าน ~~~ เริ่มหัวข้อโดย: Cupid ที่ วันที่ 04 มกราคม 2013, 15:54:03 ติดตามอ่าน ตามดู กระทู้นี้ สาระดี มีมาก และหลากหลาย มีเรื่องราว หลายอย่าง ตั้งมากมาย ล้วนท้าทาย ให้ฉงน ปนเปกัน บอกถึงยา สมุนไพร ในหมามุ่ย แล้วฉลุย เบี่ยงเบน ให้เห็นขัน ทำนายดวง คนวันเสาร์ สารพัน ลงท้ายนั้น ให้คิด พิจารณา บรรยายถึง สังคมคน ชนบท เห็นภาพพจน์ สดใส ไม่กังขา เศรษฐกิจ บีบคั้น ต้องดั้นพา เปลี่ยนวิถี เวลา ท่าดำเนิน ขอน้อมนำ คำนับ และนับถือ สมคำลือ ยกย่อง ซร้องสรรเสริญ คารวะ ครูกลอน วอนอย่าเมิน ที่ข้าน้อย บังเอิญ เดินมาเจอ... จากใจจริงครับ Cupid หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ติดตามอ่าน ~~~ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 มกราคม 2013, 18:11:25 ติดตามอ่าน ตามดู กระทู้นี้ สาระดี มีมาก และหลากหลาย มีเรื่องราว หลายอย่าง ตั้งมากมาย ล้วนท้าทาย ให้ฉงน ปนเปกัน บอกถึงยา สมุนไพร ในหมามุ่ย แล้วฉลุย เบี่ยงเบน ให้เห็นขัน ทำนายดวง คนวันเสาร์ สารพัน ลงท้ายนั้น ให้คิด พิจารณา บรรยายถึง สังคมคน ชนบท เห็นภาพพจน์ สดใส ไม่กังขา เศรษฐกิจ บีบคั้น ต้องดั้นพา เปลี่ยนวิถี เวลา ท่าดำเนิน ขอน้อมนำ คำนับ และนับถือ สมคำลือ ยกย่อง ซร้องสรรเสริญ คารวะ ครูกลอน วอนอย่าเมิน ที่ข้าน้อย บังเอิญ เดินมาเจอ... จากใจจริงครับ Cupid ขอบคุณแรงใจจากท่านcupidเป็นอย่างสูง กระผมมิเก่งกาจอะไรหรอกครับ เพียงเห็น อะไรรอบตัวหรือเกิดกับตัวนำมาเขียนเท่านั้น ถ้าว่างจะพยายามกลั่นกรองงานวางต่อไป ด้วยจิตคารวะ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ติดตามอ่าน ~~~ เริ่มหัวข้อโดย: HARLEY DAVIDSON ที่ วันที่ 09 มกราคม 2013, 00:30:26 ติดตามอ่าน ตามดู กระทู้นี้ สาระดี มีมาก และหลากหลาย มีเรื่องราว หลายอย่าง ตั้งมากมาย ล้วนท้าทาย ให้ฉงน ปนเปกัน บอกถึงยา สมุนไพร ในหมามุ่ย แล้วฉลุย เบี่ยงเบน ให้เห็นขัน ทำนายดวง คนวันเสาร์ สารพัน ลงท้ายนั้น ให้คิด พิจารณา บรรยายถึง สังคมคน ชนบท เห็นภาพพจน์ สดใส ไม่กังขา เศรษฐกิจ บีบคั้น ต้องดั้นพา เปลี่ยนวิถี เวลา ท่าดำเนิน ขอน้อมนำ คำนับ และนับถือ สมคำลือ ยกย่อง ซร้องสรรเสริญ คารวะ ครูกลอน วอนอย่าเมิน ที่ข้าน้อย บังเอิญ เดินมาเจอ... จากใจจริงครับ Cupid ขอบคุณแรงใจจากท่านcupidเป็นอย่างสูง กระผมมิเก่งกาจอะไรหรอกครับ เพียงเห็น อะไรรอบตัวหรือเกิดกับตัวนำมาเขียนเท่านั้น ถ้าว่างจะพยายามกลั่นกรองงานวางต่อไป ด้วยจิตคารวะ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ร่างองค์ ทรงร่าง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 20 มกราคม 2013, 22:36:33 องค์ครูบูชา เริ่มเจื้อยแจ้ว แว่วเสียง สำเนียงเพราะ ออดออเซาะ เจาะจาน ทุกฐานที่ คีตสะท้อน กร่อนกราว ร้าวฤดี บ้านฉันมี ร่างองค์ ทรงเจ้างาน ทึง เท่ง ทึง คลึงกลอง ครองจังหวะ เตง เตง ตะ ระนาดเหล็ก เขกประสาน แอ อี๊ แอ แนน้อย ค่อยกังวาน เบสสะท้าน รานคีย์บอร์ด ตลอดทาง อู อู้ อู ลู่ลาม นามแนใหญ่ กีต้าร์ไซ ซุกซอน รอนไม่ห่าง สองทอมบ้า ขวาซ้าย ร่ายมิวาง แผดครวญคราง ทรัมเปท สะเด็ดทรวง ระนาดทุ้ม คุมเพลง บรรเลงรุด เสียงกลองชุด หยุดเว้น รัวเป็นช่วง ระนาดเอก เฉกฉะ ทะลุทะลวง ฆ้องวงท่วง ท่าที มีรับรุก คนเล่นเก่ง เพลงดี ดนตรีพร้อม อาจจะน้อม จิตโน้ม ชมสนุก เป่า ดีด สี ตี กด โน้ตประยุกต์ แปลงปลอบปลุก ม่วนสะเด็ด เพชรพะยอม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ร่างองค์ ทรงร่าง # เริ่มหัวข้อโดย: yonglapoon ที่ วันที่ 21 มกราคม 2013, 13:49:22 น้ำเข้าหมิ้นส้มป่อยก้อยลูบหน้า มือไหว้สาว่าเจินองค์ลงในตั๋ว สั่นงึกงักตักขย่มห่มสั่นรัว ดูน่ากั๋วเก๋งขามยามผ่อมอง ลุกขึ้นแต่งก๋ายาผ้างามใส สร้อยก๋ำไลโพกผ้ามาเสริมหย้อง เปี๋ยเมี่ยงหมากปากเกี๊ยวนั่งตั่งยอง ปันใบต๋องบูรีใส่ขี้โย สูบไฟวาบผู่ควันมุ้งปุ้งลุกขึ้น ตั้งท่ายืนห่มเยาะเลาะรำโต้ ฟ้อนตั้งวงโก้งขวาซ้ายส่ายโยกโชว์ เสียงหุยโห่เครื่องแห่แนแตรวง โจ๊ะพรึมพรึมอี่ออขอจังหวะ ป๊ะเท่งป๊ะ ชะฉิ่งฉับรับเป็นช่วง เสียงกลองลั่นสั่นซ่านสะท้านทรวง ร่างทรงควงทุกท่วงท่ามากรีดกราย สิ้นสรรพงานการพิธีได้จัด ทุกร่างผลัดถอยออกหมอกจางหาย กลับฟื้นองค์ลงตื่นคืนใจกาย พ้นหมดหายคลายพรากจากองค์ลง ยองหละปูน หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ร่างองค์ ทรงร่าง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 มกราคม 2013, 21:55:24 มือแขนโค้ง วงบน พ้นศีรษะ สองนิ้วจะ จีบคว่ำ นำลงล่าง กระทุ้งส้น วนซ้าย ฟายเพียงกลาง เก็บปลายคาง ก้มพับ ขยับคอ เผยิบเหิน เดินหน้า หยุดห้าก้าว ถอยหลังยาว ผงก กระดกศอ พอกลองเชิด เปิดปรัง มิรั้งรอ ซอยชลอ คอยท่า เพลงช้าลง รำฟ้อนฟาย กรายร่าง สร้างเสริมจิต เจ้าสถิต ภิรมย์ สมประสงค์ บารมี ที่กล้า งามอ่าองค์ ชูเผ่าพงศ์ เกษม สุขเปรมปรีด์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ร่างองค์ ทรงร่าง # เริ่มหัวข้อโดย: ♡♡<Fairy>♡♡ ที่ วันที่ 23 มกราคม 2013, 00:48:39 :D...ขอบคุณบทกลอนคุณภาพจากท่านอาจารย์ รพีกาญจน์ นะคะ..
...ที่ช่วยสร้างสรรค์ผลงานไพเราะและมีสาระให้กับห้องกลอนน้อยๆ ณ เชียงรายโฟกัสแห่งนี้.. ;) หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ร่างองค์ ทรงร่าง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 มกราคม 2013, 06:13:46 :D...ขอบคุณบทกลอนคุณภาพจากท่านอาจารย์ รพีกาญจน์ นะคะ.. ...ที่ช่วยสร้างสรรค์ผลงานไพเราะและมีสาระให้กับห้องกลอนน้อยๆ ณ เชียงรายโฟกัสแห่งนี้.. ;) เรียน ท่านผู้ดูแลบอร์ด กระผมใช้เวลาที่ว่าง(ไม่มาก)อ่านและแต่งกลอน วาง 3 บ้านครับ คือ บ้านกลอนไทย บ้านเชียงรายโฟกัส และบ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล ช่วงนี้งานเข้าจริงๆครับ ทั้งงานส่วนตัวมีงานค้าขาย งานสวน งานทรงเจ้า งานส่วนรวมระดับหมู่บ้านขึ้นไปมี วัด รัฐ ท้องถิ่น เอกชน รวม 11 องค์กร หลังตรุษจีนจึงจะ(พอมี)เวลาว่างพักผ่อน ผลงานอาจจะน้อยลงนะครับ จึงเรียนเพื่อทราบ รพีกาญจน์ ป.ล. คิดถึงเจ้าป้าและทุกท่าน หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ร่างองค์ ทรงร่าง # เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 23 มกราคม 2013, 14:51:53 โลกมนุษย์สุดเบื่อเหลือเกินหนอ ไม่เพียงพอขอเพิ่มเสริมนำหนุน ต้องการใดไขว่คว้ามาเจือจุน หวังหมายมุ่งสุขใจในชีวา ไม่สนใจใยดีขอมีสุข ไม่สนใจใครทุกข์รุกรนหา ไม่สนใจใครเอยเผยวาจา ไม่สนใจเมื่อได้มาข้าฯไม่แคร์ สาวน้อย แหะ แหะ อั้นมาจากที่อื่นเจ้าค่ะ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ร่างองค์ ทรงร่าง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 กุมภาพันธ์ 2013, 21:40:42 ล่วงเลยครึ่ง พุทธกาล ประมาณว่า มวลบรรดา ทั่วไป ยากไป่เชื่อ คุณธรรม ร่ำรวย ช่วยจุนเจือ แท้สองเบื่อ แยกยล คนละทาง เส้นยาตรา ยากพบ บรรจบได้ ผู้ฝักใฝ่ เงินทอง เห็นพ้องต่าง เที่ยวเบียดเบียน มนุษย์ มิหยุดวาง มุ่งหน้าสร้าง ความสุข บนทุกข์ตรม สู่จุดหมาย ปลายสรวง ตวงสำเร็จ จ่อเจว็ด มั่งคั่ง ยอดสั่งสม ทุ่มสมอง จ้องพัฒน์ หัตถ์แยบคม ทุนนิยม ชมเชย เปรยเสรี ยามทุรน ถูกรอน ร่างอ่อนล้า ดังสัตว์ป่า ติดแร้ว แกร่วกับที่ ยิ่งดิ้นรน วนดิน สิ้นแรงมี แสงทิพย์คลี่ ส่องสอด พ้นรอดตาย คุณธรรม นำเติม เพิ่มพูนผล ประคองตน คลายร้อน ผ่อนหมดหาย เพียรยึดเหนี่ยว นาบจิต ติดแนบกาย สิ่งชั่วร้าย พินาศ ปราศปลอดภัย ทาน ศีล ภาวนา ทุกคราพร่ำ มิทิ้งธรรม วัจนา พุทธาศัย น้อมระลึก นึกมั่น คืนวันไป เพียงพฤติได้ เพียบพร้อม ย่อมเจริญ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เรียนปนเล่น # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2013, 17:23:39 ตื่นตีห้าหน้านิ่วหิ้วกระเป๋า ออกจากเหย้าย่ำบนถนนใหญ่ รถตู้จอดประจำนำเจ้าไป ศูนย์เรียนใหม่ริมคูประตูเวียง แลสลอนล้วนเด็กตัวเล็กหลับ บ้างปะหงับพับคอไหล่งอเฉียง พิงเบาะหลังนั่งโงกโยกเยกเอียง เดินรายเรียงเข้าใกล้ไหว้อาจารย์ เรียนช่วงเช้าเนื้อหาวิชาหนัก หยุดเที่ยงพักต่อคิวหิวอาหาร ผักเนื้อนมขนมไข่ตักใส่จาน ผิดที่บ้านเช้าเย็นเส้นมามา เรียนบ่ายก็ยังมั่วชั่วโมงต้น หนีไม่พ้นประวัติถัดภาษา ศุกร์ถึงมีท้ายวันสันทนา มืดคาตาซ่อมเสริมเพิ่มไอคิว เสาร์อาทิตย์มากมายเข้าค่ายกลุ่ม ร่วมชุมนุมฝึกงานเกณฑ์ผ่านฉิว เรียนพิเศษถามตอบทดสอบติว เกรดสูงลิ่วหนึ่งนำในตำบล ไหนหลักสูตรระคนเรียนปนเล่น มิมุ่งเน้นเท่าไรวัยต้นต้น เรียนทั้งปีไม่ว่างช่างพิกล หรือเบื้องบนบ้าเบลอเอ๋อหลงทาง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...บวร # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2013, 10:54:04 ขอจำเริญ เกริ่นความ ตามสมัย ย้อนยุคใน โบราณ การศึกษา ได้อ่านเรียน เขียนตัว โดยขรัวตา ล้วนธิดา บุตรขุน เจ้ามูลนาย ลูกชาวบ้าน ร้านช่อง มองเช่นข้า ไร้ก้าวหน้า ขบวน เพียรขวนขวาย อาศัยวัด หัดทำ คำบรรยาย ในร้อยราย รู้ดี สักกี่คน จุดเปลี่ยนแปลง ปฏิวัติ รัฐประหาร *ธรรมการ เริ่มผลิ ปฏิสนธิ์ จัดครูพระ ประจำ ทุกตำบล คอยฝึกฝน ดินสอ ร่าง ก กา ชายวัยเยา เข้าวัด อุปัฏฐาก อายุมาก บวชบรรพ์ จำพรรษา ละชีวิต จิตพึง ถึงครูบา บ้างสิกขา สมัคร สอนนักเรียน ไตรภาคีมี วัด โรงเรียน บ้าน เชื่อมประสาน นานมา มิพาเหียร ศาสน์ ปรัชญ์ วัฒนธรรม แต่จำเนียร ถูกปรับเปลี่ยน แยกทาง ห่างจากกัน นโยบาย ย้ายครู เด็กสู่ศูนย์ เพื่อเพิ่มพูน อนาคต ยังอดหวั่น เมื่อ*บวร รอนรัด ตัดสัมพันธ์ แหละถึงวัน สังคม คงล่มจริง รพีกาญจน์ ธรรมการ - กระทรวงศึกษาธิการ บวร - บ บ้าน ว วัด ร โรงเรียน หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต..สูตรสำเร็จ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2013, 12:52:25 ดูสิท่า หน้านิ่ว คิ้วขมวด น้องคงปวด เนื้อตัว หัวสองข้าง ไหนลองทำ กำมือ ถือแบกาง โรคเลือดจาง รอยขาว เป็นวาววง สัมผัสไหม ได้ยิน วิญญาณจิต เทพลิขิต เวรกรรม นำหนุนส่ง เกณฑ์ชะตา คราตื่น หลับขึ้นลง ผีไพรพง เสื้อเมือง หาเรื่องตาม หากไม่เชื่อ ส่ายหน้า อย่าลบหลู่ ถ้าอยากรู้ ดูหมอ ก็ให้ถาม จะบอกร้าย ทายแย่ ทางแก้ความ วันถ้วนสาม พ้นภัย ชัย ชโย คิดดอกไม้ ธูปเทียน น้อมเศียรเกล้า วันทาเจ้า บูชิต ปิตตะโส อัญเชิญองค์ ทรงนาง ร่างบุตโต ค่าพะโล้ หมูหัน พันรูปี(บาท) นอกหัวหมุน วุ่นวาย ภายในลับ ปิดห้องหับ คุยกัน ฉันเธอพี่ ขับเสนียด จัญไร ออกไปที ทอดกายี ชโลม พรมน้ำมัน เห็นทันตา หน้าน้อง สวยผ่องใส ยิ้มละไม สดชื่น ขึ้นสวรรค์ จุ๊ จุ๊ อย่า บอกใคร ให้รู้กัน ชีวิตฉัน ไร้ห่วง ดวงเริ่มดี เก็บตกจากข่าวเล่าเช้านี้ช่อง 3 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข้าวแพง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2013, 06:15:54 สูบน้ำจากลำธารเพื่อหว่านกล้า เช่าที่นาราคาถูกเพื่อปลูกข้าว กู้เพิ่มเติม ธกส. รอผ่อนยาว จ้างต่างด้าวช่วยดำทำทดแทน เชื่อปุ๋ยยาฮอร์โมนเพิ่มผลผลิต วางชีวิตลำบากยากเหลือแสน ช่วงหน้าแล้งแห้งลำน้ำขาดแคลน ข้าวแคระแกร็นเกี่ยวได้ไม่คุ้มทุน ก็ยังดีมีกินรินหุงต้ม พอต่อลมหายใจให้อิ่มอุ่น สองสามเดือนข้าวลดหมดใบบุญ หาเงินหมุนซื้อถอกกรอกกันตาย ข้าวอะไรคลางแคลงแพงชะมัด หรือเขาจัดเบ็ดเสร็จนับเม็ดขาย หอมมะลิขาวเกลี้ยงของเชียงราย เขียนติดป้ายสามสิบแค่หยิบมือ* ทนไม่ไหวไส้กิ่วหิวที่ท้อง แหกปากร้องเทวดาว่านี่หรือ เมืองน่าอยู่อู่น้ำข้าวร่ำลือ คนไห้ฮืออนาถขาดข้าวกิน รพีกาญจน์ *วันนี้ ลิตรสามสิบบาท ครับ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...โชสวย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 มีนาคม 2013, 20:01:20 ห้างร้านใหญ่ได้สิทธิ์ลดภาษี เบื้องหลังมีนายโม่งแอบลงหุ้น บินข้ามชาติอาจเอื้อมเชื่อมฐานทุน เอาเงินหมุนธุระมหึมา สิ้นปีแจงแบ่งกำไรโอนไปนอก ยังเอิ้นบอกอ้างบุญคุณของข้า ร่วมส่งเสริมเติมรัฐพัฒนา นำเงินตราค้าขายจ่ายเสรี หวังโชห่วยช่วยทานห้างร้านใหญ่ เปิดทั่วไปกระจายจำหน่ายที่ แยกถนนคนชุมนุมมากมี ยี่สิบสี่ชั่วโมงโยงบริการ ธรรมดาไม้ซีกแส้ปลีกย่อย งัดไม้ข่อยรากลึกเกินศึกต้าน ห้างลดแหลกแจกแถมแกมชำนาญ คนทำงานปุ๊บปั๊บเร็วฉับไว ถึงเปลี่ยนชื่อเสียโก้ว่าโชสวย มงคลช่วยเพิ่มยอดจะรอดไหม โหมกระพือสื่อพ่วงเป็นช่วงไป เพื่อต่อลมหายใจได้พลางพลาง โบราณว่าปลาใหญ่กินปลาเล็ก เงินทองเสกสำเร็จเสร็จทุกอย่าง ร้านของชำตามบ้านลานริมทาง เริ่มวายวางบ้างแล้วละพึ่งใคร รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...วันหวัง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 เมษายน 2013, 05:56:46 ชีวิตเดิม เริ่มต้น บนความหวัง คงสักครั้ง ดังเจตน์ เป็นเศรษฐี มุมานะ ประกอบ กิจชอบดี รอยวิถี บุพกร สั่งสอนนำ แรกเจริญ เดินดี ทีีละขั้น ก้าวข้ามชั้น อาจล้ม ลงจมคว่ำ เพียรถนัด จัดจ้าน งานที่ทำ ค่อยแกะคลำ สังเกต เหตุสงกา น้อมคำนับ รับรู้ จากผู้เปรื่อง มิโกรธเคือง ยินข่าว คำกล่าวว่า วิกฤตโผล่ โอกาส อาจตามมา ใช้ปัญญา ถ้วนถี่ แก้คลี่คลาย สั่งสมสะ ประสบการณ์ งานแปลกใหม่ พื้นฐานไต่ ก้าวนับ ปรับขยาย อยู่กับที่ มีไหม ได้เป็นนาย จนถึงท้าย ลูกจ้าง เพียงอย่างเดียว ไร้เล่ห์เลศ เมตตา อัชฌาสัย กอบวินัย ระเบียบ เฉียบเฉลียว สามัคคี ชี้ชม รักกลมเกลียว ผลเก็บเกี่ยว มากน้อย คอยแบ่งปัน ชีวิตสุด หยุดลง ปลงสังขาร ปัจฉิมกาล พานพบ สบสุขสันต์ กำหนดแปลน แผนกาง สร้างเร็ววัน สิ่งที่ฝัน อันงาม เป็นความจริง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ความหลังครั้งน้ำท่วม # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 เมษายน 2013, 15:25:06 ขนที่นอน หมอนมุ้ง ถุงเสื้อผ้า เครื่องไฟฟ้า หามหก ยกแบกหลัง ภาชนะ กะทะ กะละมัง เก็บลงลัง วางของ กองโต๊ะเตียง ละอาคาร บ้านดี หนีอุทก เหินระหก พักข้าง บนทางเบี่ยง มีหมูเห็ด เป็ดไก่ ได้ลำเลียง ร้องส่งเสียง จ้าละหวั่น สนั่นไกล สงสารข้าว ต้าวล้ม จมใต้น้ำ ควายตัวดำ ว่ายเขิน นอนเนินไผ่ ขิงข่าหาย กระชายสิ้น ขมิ้นไพล บวบฟักแฟง แตงไทย ไม่เหลือกอ ทุกข์โศกตรม ซมซาน คลานกลับถิ่น เห็นแต่ดิน โคลนเลน เป็นหลุมบ่อ บ้านผุพัง ผนังคล้ำ น้ำตาคลอ ธ.ก.ส. ตามฟาด ขาดเมตตา หนึ่งปีพอ ยอยก เชิดอกได้ ม่วงลำไย แทงดอก ออกช่ออ้า หมอกหยุดพราว หนาวพ้น ฝนไม่มา สวนไร่นา ดินแยก แตกลึกรอย ก่อนฟ้าคราง ครั้งใด หัวใจหวั่น วันนี้ฝัน ชันเข่า นั่งเหงาหงอย แลชำเลือง เบื้องบน ฝนปรายปรอย แม้สักน้อย คอยหวัง ยังไม่มี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต..สูตรสำเร็จ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 พฤษภาคม 2013, 14:46:17 ดูสิท่า หน้านิ่ว คิ้วขมวด น้องคงปวด เนื้อตัว หัวสองข้าง ไหนลองทำ กำมือ ถือแบกาง โรคเลือดจาง รอยขาว เป็นวาววง สัมผัสไหม ได้ยิน วิญญาณจิต เทพลิขิต เวรกรรม นำหนุนส่ง เกณฑ์ชะตา คราตื่น หลับขึ้นลง ผีไพรพง เสื้อเมือง หาเรื่องตาม หากไม่เชื่อ ส่ายหน้า อย่าลบหลู่ ถ้าอยากรู้ ดูหมอ ก็ให้ถาม จะบอกร้าย ทายแย่ ทางแก้ความ วันถ้วนสาม พ้นภัย ชัย ชโย คิดดอกไม้ ธูปเทียน น้อมเศียรเกล้า วันทาเจ้า บูชิต ปิตตะโส อัญเชิญองค์ ทรงนาง ร่างบุตโต ค่าพะโล้ หมูหัน พันรูปี(บาท) นอกหัวหมุน วุ่นวาย ภายในลับ ปิดห้องหับ คุยกัน ฉันเธอพี่ ขับเสนียด จัญไร ออกไปที ทอดกายี ชโลม พรมน้ำมัน เห็นทันตา หน้าน้อง สวยผ่องใส ยิ้มละไม สดชื่น ขึ้นสวรรค์ จุ๊ จุ๊ อย่า บอกใคร ให้รู้กัน ชีวิตฉัน ไร้ห่วง ดวงเริ่มดี เก็บตกจากข่าวเล่าเช้านี้ช่อง 3 รพีกาญจน์ อย่าลืมเชียว นะเจ้า เสาร์ก่อนเที่ยง พิธีเสี่ยง บนบาน ยอพานศรี พร้อมเหล้าไห ไก่คู่ เมี่ยงบูรี องค์ปู่จี โชว์กาย ถวายชัวร์ เสวยอิ่ม ยิ้มหวาน ประทานลาภ บอกให้ทราบ ชาตินี้ จะมีผัว อีกไม่นาน หลานจ๋า มาถึงตัว หูตามัว ชแร แก่ช่างมัน อายุย่าง หว่างหก ตกเจ็ดสิบ วัยสุกดิบ ตื่นเช้า นกเขาขัน รักสงบ หลบป่า พนาวัลย์ เนื้อไม่ฉัน ค้นกิน แต่ฮินเล โอ๊ว แน่นอน อักษรย่อ พ พานจ้า ดูใบหน้า อวบอูม หนุ่มมาดเท่ รสนิยม ชมน้ำชา ชอบฮาเฮ เคยร้องรำ ลิเก เป็นเสนา ชายชื่อ พ บ้านนี้ มีหลายแก่ น้องจะแล พ ท้าย หมาย พ หน้า พ อะไร ก็ไม่รื่น ชื่นอุรา พ รพี ผีบ้า ซ่าลำพูน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สูตรสำเร็จ 2 # เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 05 พฤษภาคม 2013, 18:01:59 อักษรย่อ พ พานมีกาญจน์ต่อ นั่งคุยจ้อคนเดียวคงเปลี่ยวเหงา บรรเลงกลอนร่ายยาว ราวบรรเทา เป็นผีบ้าแล้วเรา น่าเศร้าใจ :o (http://www.homelittlegirl.com/Smileys/cat/AddEmoticons00921.gif) สาวน้อย หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ดู ดู ดู จิ้งจก # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 พฤษภาคม 2013, 17:23:52 เป็นผู้น้อย คอยตาม งามพยัก ผู้คนรัก ทักทอ ต่อครับขา มิอื้ออึง ขึงคำ จำนรรจา รับบัญชา ก้มค้อม พร้อมลาลาน ปรับเปลี่ยนพักตร์ ลักษณะ ปรุงสภาพ คล้อยซึมซาบ กลิ่นไอ ในสถาน แปลงอารมณ์ ชมชอบ กับกรอบงาน สร้างสมาน ไมตรี ดีทุกคน เป็นผู้น้อย ลอยตัว ชัวร์ไว้ก่อน ผู้รอรอน ขัดแข้ง ทุกแห่งหน ทั้งกระทิง สิงห์สาง ทางสกล อาจมิพ้น ทุกข์ยาก ลำบากตาย ดังจิ้งจก ตกหัว เอาตัวรอด ยอมถอยถอด หนังหนี สีเดิมหาย เข้าฝาไม้ ไต่เกาะ พื้นเลาะราย คลาดแคล้ว แมวตะกาย ร้ายไม่มี ถ้าฝืนตราก อยากตรำ ธรรมชาติ ภัยพิฆาต สู่ตน ท้ายป่นปี้ เชี่ยวอย่าขวาง ทางอย่ากั้น ปันพอดี ความสุขี สดใส ไม่สร่างซา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ขันธ์ครู 1 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 มิถุนายน 2013, 12:20:01 เพื่อนหญิงชายหลายท่านต้องการทราบ พิธีกราบสดับน้อมรับขันธ์ เหตุปวดหัวมัวตาพร่าทุกวัน สะดุ้งขวัญฤดีหนีกระจาย คนทักชี้มีองค์ร่างทรงเจ้า หากมิเอาเจ็บไข้ป่วยไม่หาย อาจถึงขั้นบั่นเนื้อเหลือแต่กาย อาจรุนแรงถึงตายวายชีวา ขันธ์ที่คนคุ้นเคยเอ่ยเสมอ ล้ำเลิศเลอสำคัญคือขันธ์ห้า ประกอบด้วยเครื่องพร้อมน้อมสักการ์ คนคิดมาปลงจิตเป็นศิษย์ครู เจียนใบตองพับสวยกรวยทรงแหลม ดอกขาวแซมธูปเทียนเวียนห้าคู่ วางผ้าขาวบนพานคลานเชิดชู รอตรวจดูชะตาว่าสมควร หากแม้เป็นคนดีไม่ผลีผลาม กำหนดฤกษ์เบิกยามงามครบถ้วน หากเป็นคนไม่ดีคลี่คำนวณ อาจหันหวนล้างครูลบหลู่กัน ขันธ์ครูคือเครื่องมงคลตั้งบนหัว ไว้เตือนตัวคิดนึกรำลึกมั่น ครูประสาทพรพิพัฒน์วัตถุครัน เพื่อขยันศึกษาวิชางาน... รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ขันธ์ครู 2 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 มิถุนายน 2013, 05:45:11 เทพเป็นจิตแค่นามมีสามขันธ์ ขาดรูปสัญญาหยั่งสื่อสังขาร อาศัยคนตกลงปลงดวงมาน รับวิญญาณใช้ร่างสร้างบารมี หมายถึงรับศีลห้ามาประพฤติ รับแล้วยึดพยายามตามหน้าที่ แปด.เก้า.สิบห้ามชมพรหมจารี หยุดคลุกคลีร่วมเพศเด็ดดมดอม กินเพียงมื้อหรือเจ.มังสวิรัติ อย่างเคร่งครัดละเครื่องประเทืองหอม เท่านักบวชสิกขาบทอดยินยอม สวดมนต์น้อมไหว้พระภาวนา ทำเสมอต้นปลายท้ายตลอด ทำแล้วถอดละลงก็จงอย่า ขอรับขันธ์บูชิตผิดสัญญา เกิดปัญหามากมายกายและใจ ด้วยเหตุสุดวิสัยอันใดรับ องค์เทพจับลำบากยากเลี่ยงไม่ พิจารณาดูดีทั่วมีใคร ตำหนักใดควรค่าอาจารย์ครู สุนทรศีลรินธรรมทำขันธ์ให้ อ้างองค์ใหญ่วิเศษกึ่งเปรตปู่ คว้าผีเน่าเก่าหนุ่มค้างหลุมรู มาใส่สู่ครอบแทนแจ้นวุ่นวาย... รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ขันธ์ครู 3 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 มิถุนายน 2013, 21:23:41 อุทิศตนร่างทรงองค์เทพเจ้า ภาระเบาหนักชอบที่มอบหมาย สร้างกุศลผลบุญหนุนนำกาย สัตว์ทั้งหลายช่วยเหลือเผื่อบรรเทา ทุกข์จากกรรมนำสร้างแต่ปางก่อน เวรสนองจองย้อนร้อนรุมเร่า ยินยอมกฏชดใช้ให้บางเบา หนี้สินเก่าใหม่เติมดอกเพิ่มพาน ปรนนิบัติกตัญญูผู้กำเนิด สุดประเสริฐพ่อแม่แลครูท่าน เทพอำนวยอวยอันพรบันดาล ไม่เกินจิตอธิษฐานรานเวรกรรม จิตวิญญาณลักษณะต่างระดับ ทรงประทับรู้เห็นเป็นหมู่ส่ำ ถ้าระวังสังเกตเขตสิ่งอำ ปลายเท้าต่ำขึ้นมาสัมภาเว จิตวิญญาณประทับทรงตรงด้านหลัง ฤทธีขลังมีหลักแหล่งไม่ร่อนเร่ เรียกเจ้าพ่อเจ้าแม่แก่ทั้งเพ หรือเป็นเทวดาด้านหน้าทรง ทรงทางบ่าดาบสโอรสเทวะ ทรงศีรษะมหาเทพชั้นสูงส่ง พอจะแยกบารมีผีหรือองค์ ดังบอกบ่งลิขิตพิจารณา... รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ขันธ์ครู 4 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 มิถุนายน 2013, 11:27:55 พรหมเทพกอบหิริโอตัปปะ จิตเมตตะมิสรรสร้างปัญหา คือละอายเกรงก่อต่อบาปตรา ลุโทษาต่างต่างร่างไม่มี แต่บังเกิดเจ็บไข้ร่างได้ป่วย เทพจะช่วยเติมเค็มให้เต็มที่ การเงินล่มสลายหน่ายชีวี ชดใช้หนี้ล้างกรรมกระทำใคร คอยประคับประคองป้องทรุดหนัก ดลจิตทักถึงผู้กู้แก้ไข หลังรับขันธ์นบพระรัตนตรัย ทำอะไรทุกสิ่งอย่างจริงจัง บางคนคิดสติเฟื่องเรื่องเหลวหลาย รำฟ้อนฟายลีลาบ้าคลุ้มคลั่ง อุตริผีเจ้าเข้าอยากดัง รับสตังค์ยิ้มหน้าตาเป็นมัน เห็นมากรายร่างทรงเหนือองค์เทพ โดยสังเขปเนื้อใจไร้แก่นขันธ์ เทพหลบลี้ผีเฝ้าเขย่าดัน สมคบกันพาเหียรเบียดเบียนคน ปฎิบัติดีมีศีลจินต์ผ่องใส น้อมกราบไหว้พึ่งพาคราขัดสน เมตตาธรรมนำเปี่ยมเยี่ยมกมล ทั่วสกลบรรลุสาธุการ. รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สัตว์นรก # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 มิถุนายน 2013, 12:16:27 เป็นผีห่าซาตานมารใดสิง เป็นลางลิงไหลหลากจากขุมไหน เป็นยักษาฝ่าพงศ์ลงหรือไร มีหัวใจวิปริตสนิทดำ ถึงวิกาลซ่านทรามแฝงความมืด อากาศอืดทึดทือมือขยำ ตาพิฆาตกวาดทั่วตัวหนอนกำ ท่ามฝนพรำลงเปรี้ยงเสียงรถรา ลืมภวังค์ดังครืนตื่นตระหนก แผ่นกระจกเศษแหลกแตกเต็มหน้า ชิ้นกระจายปลายคมจมเบ้าตา ถูกศีรษะมหึมาดับฝ้าฟาง เลือดแดงสาดกระเซ็นพุ่งเป็นฝอย หลั่งไหลย้อยโลมอาบฉาบเรือนร่าง สั่นสะทกอกสะท้านนานครวญคราง ค่อยแผ่วจางเลือนหายสลายลง โลกถักทอช่อใบดอกไม้สวย อุดมด้วยคุณธรรมนำสูงส่ง ยังแบ่งซีกอีกด้านปานป่าดง ชั่วช้าคงสั่งสุมซอกมุมเมือง สันดานสัตว์ชั่วร้ายกายมนุษย์ มันโผล่ผุดกลางกรุงที่ฟุ้งเฟื่อง แค่เห็นหน้าฆ่าได้ไร้แค้นเคือง ถิ่นรุ่งเรืองมีมนุษย์สุดแสนเลว ข่าวเช้านี้ช่อง 3 "ปาตัวหนอน" รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สูตรสลด # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 มิถุนายน 2013, 15:05:45 หลักสูตรเก่า เนานาน การประถม เน้นสังคม ผูกรัก สมัครมั่น ร่วมเชิดชู หมู่คณะ ธ สัมพันธ์ ช่วยเหลือกัน ยามสุข ทุกข์แบ่งเบา ปูชนียสถาน บ้านประเทศ อาณาเขต เส้นสัน กั้นภูเขา ฝั่งดินดาน น่านน้ำ จดลำเนา ว่าของเรา เขาชอบ แนวครอบครอง ปูชนียบุคคล ล้นเกศเกล้า ปกพงศ์เผ่า เภทภัย ได้ทั้งผอง แผ่ป้องปัก รักษ์แดน แผ่นดินทอง ห่มพี่น้อง อยู่กิน ถิ่นสมบูรณ์ รู้ประวัติ ของพระพุทธเจ้า เรียนรากเหง้า กิเลส เหตุเสื่อมสูญ พุทธมามะกะ ก่อเกื้อกูล ช่วยเพิ่มพูน สติมั่น ปัญญามี รู้รักชาติ ศาสนา มหากษัตริย์ ปฏิบัติ มิเว้น เป็นหน้าที่ ถึงได้ชื่อ คือคน พลเมืองดี ชูศักดิ์ศรี มีชัย ในสังคม ก็แค่เหลือ เผื่อพูด หลักสูตรเก่า ถูกใครเผา ขึ้นหิ้ง หรือทิ้งถม เห่อของใหม่ ใช่ฉลาด พินาศจม หมดนิยม คุณงาม ความเป็นไทย สลดใจกับข่าวช่อง 3 เช้านี้ พลเมืองดีถูกทำร้าย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เลี้ยงผีปู่ย่า # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 มิถุนายน 2013, 17:19:12 จำเนียรกาลผ่านมาคณนานับ ชีพแตกดับจับไข้ไปเมืองผี หรือตายโหงตายห่าตายไม่ดี ตายเดี๋ยวนี้หามเอาเผาฝังดิน ตายสงครามตามดอยปล่อยเรี่ยราด นอนอุจาดทั่วไปใครหน้าผิน เป็นอาหารสัตว์ป่าแร้งกากิน เมื่อลมสิ้นรันทดหมดราคา ไร้พิธีดีงามทั้งพราหมณ์พุทธ วิญญาณรุดจุดจบสู่ภพหน้า หรือเป็นสัมภเวสีรี่ไปมา เป็นผีป่าเขาโขดโขมดดง บ้างโชคดีมีญาติประกาศยก เป็นชีวกปู่ย่าว่าประสงค์ ปลูกห้องหอยอเยินเชิญรูปองค์ เป็นเจ้าทรงประทับนานกัปกัลป์ เช้าถวายข้าวปลาธัญญาหาร มีลูกหลานกรานกราบตราบอาสัญ มีรดน้ำดำหัวทั่วเคียมคัล พญาวันสิบห้าเมษายน ประเพณีเลี้ยงเจ้าเดือนเก้าเหนือ รวมว่านเครือจัดแจงทุกแห่งหน นำเหล้าไหไก่หมูสู่บานบน บรรพชนดื่มกินด้วยยินดี ตลอดเช้าถึงบ่าย เลี้ยงผีปู่ย่าและฟ้อนรำถวาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยูกันได้อย่างไร # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 สิงหาคม 2013, 22:36:06 พอแดดออกบอกบ่นทนอบอ้าว พอฝนพราวเยียบเย็นเกรงเป็นไข้ พอรู้มิสู้ดีมีจามไอ จึงจำใจหยุดพักสักเพลา นั่งกอดเท้าเกาหัวเนื้อตัวปวด ลองบีบนวดคลำเส้นเอ็นแข้งขา ลองขยับจับถือสองมือชา ตายละวาความแก่ชแรเยือน ทานพาราทาบาล์มทุกง่ามนิ้ว พอยกหิ้วข้าวของลองเขยื้อน มัวจ่อมจมชมดาวหาวเป็นเดือน คงถูกเพื่อนหยอกเย้ามิเอางาน จะเริ่มต้นต่อไปอย่างไรหนอ กำหินจ่อเช็ดวับลับมีดขวาน บั่นลำไยไม้แห้งกองแหล่งลาน สลับถ่านแทนก๊าซที่อาจแพง ก่อเกิดควันขึ้นบนมลภาวะ โลกร้อนจะมืดมัวทั่วระแหง ผลกระเตงเร่งรัดรีบจัดแจง ปากตะแบงคนไกลใครว่ากัน ...พรุ่งนี้... ลมหายใจยังมีไม่อาสัญ อย่าอยู่นิ่งทิ้งร่างว่างพ้นวัน จงด้นดั้นสืบเสาะงานเหมาะทำ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 2 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 สิงหาคม 2013, 09:08:42 สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจของใช้หมด ของสุกสดค้างหม้อมิพอหม่ำ เหลือมาม่าคาซองล่องต้มยำ ผักกาดกำท้องแน่นแทนมื้องาย กดตู้เงินบัญชีเลขที่ออก หักต้นดอกประจำ้ต้องนำจ่าย หักประปาค่าไฟใจมลาย ยอดสุดท้ายหงายผึ่งแค่หนึ่งพัน ละพอซื้อน้ำตาลอาหารแห้ง พริกเกลือแกงมะนาวข้าวกี่ขัน ครีมแชมพูสบู่ทายาสีฟัน ทานทุกวันกล้วยสุกจุกติดคอ หากปะเหมาะเสาะงานห้างบ้านสวน ขุดไถพรวนแบกหามดามพายถ่อ หรือปลูกผักตักน้ำตำมะกอ เพียงแต่ขอข้าวทานจานชีวิน วิงวอนแถนเทวาโปรดมาช่วย เมตตาอวยด้วยซีล้างหนี้สิน สร้างบ้านพักสักหลังนั่งนอนกิน ให้ที่ดินพอเพียงเลี้ยงปูปลา มิวาดหวังตั้งไว้ไปกว่านี้ รอวันที่สมมาดปรารถนา แต่ดูเหมือนเลือนลางช่างไกลตา แสนอ่อนล้าพรุ่งรู้อยู่อย่างไร รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 3 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 29 สิงหาคม 2013, 09:07:31 หอมมะลิชื่อชั้นตันหมื่นห้า ประมูลมาลากโยงเข้าโรงสี ข้าวสารเม็ดเรียวยาวใสขาวดี ปิดขายที่ราคากว่าเท่าตัว จากโกดังต้นทางถึงหางบ้าน บวกค่าการตลาดฟาดกันมั่ว ตวงลิตรถังชั่งโลโอน่ากลัว พวกซาปั๊วลิ้นสากโกงมากมาย ทำแหกตาข้าวเก่าเหลืองเอาคละ ใส่กระบะทับเทินออกเดินสาย ป่าวประกาศตลาดนัดจัดเรียงราย ดังผีพรายจ้องเชือดดูดเลือดคน ไร้ตัวเลือกลำบากเรารากหญ้า เทวดาองค์ใดใครจะสน ลองทบทวนสักนิดคิดถึงตน จะผ่านพ้นทุกข์ทำยังค้ำคอ เอาแนวทางอย่างนี้จะดีไหม เราร่วมใจพลิกฟื้นพื้นเถิดหนอ ไถหว่านกล้านาปลังมิรั้งรอ ปลูกเพียงพอทั้งปีมีข้าวกิน เม็ดสั้นยาวขาวดำหรือลำหัก เวลาตักใส่ปากเดี๋ยวเคี้ยวหมดสิ้น ไหลลำเลียงลงท่อต่อชีวิน ให้เลิกหมิ่นเขาแช่งแย่งเศษทาน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 4 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 29 สิงหาคม 2013, 11:44:08 ถูกครอบงำ ทำใจ ให้บาดหมาง จุดเพลิงพลาง เติมเชื้อ เพื่อเผาผลาญ มุ่งหมายฝัน บรรลุ อุดมการณ์ พิชิตมาร อริราช ด้วยอาชญา แยกไพร่เจ้า เหล่ากอ ลูกพ่อแม่ ยั่วยุแหย่ เชื้อชาติ ศาสนา คั่นประเทศ เขตแคว้น แดนพารา ยกภาษา จารีต วางกีดกัน ชี้หนักเห็น เป็นเบา มิเอาโทษ หน้าดำโกรธ พิฆาต สาดนี่นั่น แก้ตัวบท กฎกา สถาบัน สั่งห้ำหั่น พวกมาก ชักลากไป จนบอบบาง อย่างเรา ถูกเหมาจ่าย นิ่งดูดาย เพราะกลัว มั่วว่าใช่ เอ่ยปากอ้า ประชาธิปไตย ประชาชน เป็นใหญ่ ในแผ่นดิน รู้ไหมท่าน บ้านนอก ชอกช้ำทั่ว ถูกแบ่งขั้ว เสื้อแสง แต่งสีซิ่น ละร่วมทำ สัมมนา เคยอาจิณ ปักธงถิ่น กำแพง แดงเหลืองนำ เสื้อสองสี มีพาด มิอาจใช้ ผ้ายังใหม่ วันพระ สินะขำ สวมชุดขาว พราวงาม ถามสักคำ ข้างในดำ หรือดี สีบอกมา? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 5 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 29 สิงหาคม 2013, 19:34:20 จะเดินยั้งนั่งยืนนอนตื่นหลับ ฟ้อนฟายขับบรรเลงกระเตงหวาน จะหุงข้าวสาวน้ำล้างชามจาน ปรุงอาหารตำครกหมกในครัว จะขุดสวนพรวนดินปีนมะม่วง ตัดนำพวงมะไฟไปกาดมั่ว(เช้า) จะคราดดำทำนาหญ้าให้วัว ขึ้นรถทัวร์ร่วมทำสัมมนา รักษาศีลกินมื้อถือสัจจะ ทุกวันพระเว้นหนังเนื้อมังสา ยกตัวอย่างสร้างดีชี้ปัญญา กล่้าวคาถากุศลกลอุบาย ออกตลกโปกฮาบ้าหัวเราะ ออดออเซาะทะเล้นเต้นล้มหงาย รักคิดถึงซึ้งทรวงลวงน้ำลาย กระแทกทายทึกทักหักประชด หยิบเรื่องเก่าเล่าการณ์ผ่านพิภพ เกือบเป็นศพโดนเจ็บเคยเก็บกด ต่อชะตาฟ้าอวยเอื้อเกียรติยศ นำร้อยกรองจองจดเป็นบทกลอน ย่างชแรแก่ตัวหัวเชื่องช้า อายมิกล้าเขียนใคร่จีบวัยอ่อน คุณภาพอาบชีวิตลิขิตตอน เพียรสะท้อนสังคม...ไม่นิยมเลย :'( รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 6 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 กันยายน 2013, 15:53:42 กินข้าวคำ น้ำกลืน ฝืนอีกมื้อ นอนตาปรือ มิหลับ กระสับกระส่าย ใกล้แล้วหนอ รอวัน อันตราย จะดีร้าย ตายอยู่ คงรู้กัน ศึกภายนอก ยอกใน ภัยชีวิต ทัพประชิด ซีเรีย เชียร์สนั่น ม็อบสวนยาง อ้างตี ตรงสี่วัน ก๊าซน้ำมัน อั้นแตก แหกราคา เศรษฐกิจ ผิดผด เริ่มถดถอย สินค้าลอย ตัวตื่น ขึ้นถ้วนหน้า ฝ่ายค้านปั่น ฟันมั่ว ทั่วสภา ชูปัญหา ตรากรอบ มิชอบธรรม ตกรากหญ้า ข้าสาว บ่าวรับใช้ รับจ้างได้ เงินบ่าย จ่ายหัวค่ำ บ้างโชคดี มีการ งานประจำ ถึงมิร่ำ รวยเหลือ มีเกลือกิน เราบ้านนอก คอกรั้ว เลี้ยงวัวหมู่ สามฤดู ร้อนแล้ง น้ำแห้งหิน วัวผ่ายผอม แมงตอมตา หญ้าหมดดิน จำขายสิ้น ดีกว่า รักษาทุน ฝากแบ๊งก์เดิน เงินงอก ดอกเบี้ยต่ำ หาหนทำ รวยอื้อ ลองซื้อหุ้น เสียค่าโง่ โชว์มาด เดาขาดดุล ต้องนั่งลุ้น ปันผล ยลตอบแทน :'( :'( :'( รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 7 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 กันยายน 2013, 22:15:39 ด้วยความทุกข์ซุกในแทรกใจแน่น บางขุ่นแค้นพวยพุ่งคิดฟุ้งซ่าน หวังระบายคายลิ่มถ่อทิ่มมาน เป็นกลอนกานท์สร้างสรรค์แบ่งปันตรม ทุกข์วิถีชีวิตบ่อยผิดพลาด ทุกข์ยังขาดเงินหมุนทุนสะสม ทุกข์พืชไร่ไม้ผลต้นจวนจม ทุกข์นาล่มมิเหลือเมื่อฝนพรำ กินข้าวคำน้ำกลืนฝืนคอฝืด กระเพาะอืดใจเต้นมิเป็นส่ำ นอนงอพับหลับดิ้นปลิ้นหงายลำ ฟ้ามืดดำเลือนลางถึงสางตา จะก้มของ้อเขาก็เท่านั้น เสมอกันหมดสุขทุกข์ถ้วนหน้า พึงตัวแทนแสนดีที่นัครา สามเดือนกว่าหลบเร้นมิเห็นเงา สานมือสอดทอดตาฝ่าม่านฝน ไร้ผู้คนว่าจ้างคงว่างเปล่า ได้วันร้อยสองร้อยคอยบรรเทา ไว้ซื้อข้าวปลาเจ่าเอากินกัน ด้วยความทุกข์คลุกขังฝังตกผลึก บางครั้งฮึกโกรธกลั้วจนตัวสั่น พอเมตตามาทดบดบังพลัน จึงเพียรกลั่นกรองคำนำรายงาน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 8 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 กันยายน 2013, 14:07:19 ดูที่มือถือสากปากทาศีล น้ำหลั่งรินสองตาท่าขลาดเขลา ร่างสีเรื่อเนื้อในใจดำเทา ตีหน้าเศร้าขมขื่นลับรื่นเริง ยุติธรรมนำทางอ้างอธิป ท่านยื่นหยิบทุกคนลืมจนเหลิง เอ่ยสิทธิ์ขาดบาทใหญ่ใช้เถิดเทิง ก่อยุ่งเหยิงเมามั่วทั่วพารา เอาพวกมากลากไปน้อยไม่สน จุดฟืนปล้นถมึงฉวยซึ่งหน้า ใครหาญหือมือเขย่าเข่าบาทา ลั่นวาจาเง่าโง่โตวัวควาย ผุดโครงสร้างง้างเคียวเกี่ยวประโยชน์ มิกองโกฏิกู้ทรัพย์แจงจับจ่าย ร่ำระริกพลิกพลิ้วหิววุ่นวาย ค้านเกาะรั้วชั่วตายน้ำลายกลืน ล้นขอบตวงร่วงรูสู่เบื้องล่าง เศษสตางค์แจกปันแค่พันหมื่น ชี้ทวงบุญคุณแย้มขอแต้มคืน ปีมะรืนลงแข่งแย่งลานเท ดังทำนายทายทุกข์ย่างยุคมืด เกลื่อนเน่าอืดไร้กลบกองจบเห่ ร้อนประทุอุทกตกทะเล ผสมเคมีร้ายตายทั้งเป็น รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 9 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 กันยายน 2013, 08:28:20 " สามัญ 50 อาชีพ 50 " ข้าต้มเหล้า เผาป่า ฆ่าต้นไม้ ขุดหน่อไผ่ ไล่แย้ ตัดแส้หวาย กินกระท่อม ด้อมยิง ลิงค่างตาย ผลสุดท้าย ถูกขัง ในซังเต เห็นเครื่องแบบ แถบขีด ติดแขนบ่า นายอำเภอ ผู้ว่า หน้าอกเท่ ลูกน้องเรียง เคียงข้าง อย่างลิเก ร้องฮาเฮ ดื่มเหล้า รำบนฟลอร์ สวมแว่นใส ไม่รู้ ดูหนังสือ แปะลายมือ ถือกู้ ธ.ก.ส. ทำสวนไร่ ไถนา ปลูกคาปอ ร้องมอมอ สองตัว เลี้ยงวัวงาน ต้องแสงแดด แผดเผา เช้ายันค่ำ ฟ้ามืดดำ กรำฝน ลมบนผ่าน ยามไข้ซม ล้มลุก ค่อยคุกคลาน ทรมาน ทุราย ร่างกายใจ ถึงลำบาก ยากยัง หวังวาดฝัน มินานวัน "ลูกเอิบ" จะเติบใหญ่ เงินอดออม ยอมควัก สักเท่าใด หยิบจับใช้ เรียนวิชา สายสามัญ เลือกเป็นครู ผู้กอง รองทหาร ตุลาการ ฑูตชาย นายแพทย์ศัลย์ เป็นเจ้าคน นายคน พ้นจาบัลย์ คัดค้านความ คิดทั่น รัฐมนตรี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 9 # เริ่มหัวข้อโดย: theheroman ที่ วันที่ 27 กันยายน 2013, 15:49:09 ;D ;Dแจ่มมม
หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 10 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 ตุลาคม 2013, 19:51:29 เสียงไชโย โห่ร้อง ดังก้องป่า หนึ่งตุลา ดีใจ งบใหม่ผ่าน เพิ่มค่าแรง รับจ้าง เตรียมสร้างงาน บริหาร การศึกษา พัฒนาคน โครงพื้นฐาน มากมี อยู่ที่ไหน นำไปใช้ ปูทาง วางถนน ปรับผิวเรียบ ไถถม จมดินโคลน ปูนหินปน ผสมทราย มันง่ายจัง ปริมาณ เท่าไร ใครจะทราบ เอิบเลออาบ ลงลาม ตามขอบผัง สองไหล่บ่า ฮาเฮ เทลูกรัง สองปีพัง ล้อรถ บดหินฟู ต้องตั้งงบ สบช่อง ซ่อมแซมสึก ขาดเงินปึก ยื่นสภา หาแบ๊งก์กู้ ฝนเลาะก้าน กล้วยหก ตกพรั่งพรู ปูนอะไร ดู๊ดู พื้นรูพรุน งบสิ้นเปลือง เครื่องใช้ ในสำนักฯ ค้นพืชผัก ปุ๋ยยา ว่าอุดหนุน ขุดบ่อเลี้ยง กบปลา ว่าลงทุน ช่วยเจือจุน เศรษฐกิจ คิดพอเพียง ท่านคิดทำ ตรวจเอง เร่งแล้วเสร็จ อ้่างคือเม็ด งานโก้ ไร้โต้เถียง ด่วนปุ๊บปั๊บ ฉับไว ไร้เอนเอียง เดินหน้าเรียง เพื่อไทย ไปอาเซียน รพีกาญจน์ บางคำไม่สัมผัสรูป ขอสัมผัสเสียง สัพเพเหระแบบม่วนๆ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...งูกินหาง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 ตุลาคม 2013, 22:06:01 ครูเอ๋ย จะสอนแบบไหน แล้วแต่เจ้านาย ย้ายไปก็ย้ายมา ครูเอ๋ย จะเชื่อคำใผ เชื่อคำเจ้านาย เก่าไปใหม่มา จะสอนแบบเก่า เล่าไปเล่ามา จะสอนแบบใหม่ ไล่ไปไล่มา จะสอนแบบไหน นายไปนายมา นายเอาทั้งหนู ครูทดลองยา (เลียนคำร้อง การเล่นพื้นเมือง งูกินหาง) เมื่อรองบ๊วย ก๋วยจั๊บ หันกลับหลัง หยิบเก่ากรัง ปัดฝุ่น ดันลุ้นใหม่ ว่าค้นพบ นพธรรม ล้ำเลิศไกล เพื่อพาไทย ข้ามประตู สู่อาเซียน เก่าเคยกอด ถอดทิ้ง ใหม่ปิ๊งกว่า เจ้านายมา เข้าทรง องค์ปวดเศียร เปลี่ยนเปิดปิด ผมผ้า ตำราเรียน ย้ายวนเวียน เข้าเขต เดี๋ยวเทศบาล แต้มขาดนิด ผิดพลาด อาจช้ำอก หนูสอบตก พ่อด่า แม่ว่าขาน ต้องโทษทัณฑ์ ชั้นเดิม เพิ่มประจาน มิสงสาร ยินยอม ซ่อมเช่นเคย หนูโศกเศร้า เอาหน้า ซ่อนท่าไหน เพื่อนทั่วไป เขาเดิน คงเมินเฉย ไร้ความชื่น รื่นเริง เล่นเอิงเอย ถูกเยาะเย้ย เด็กโคร่ง อยู่โยงยาม พ่อแม่ปัน มันสมอง น้องน้อยนิด เป็นความผิด ด้วยหรือ หือขอถาม ท่านบังคับ จับเฆี่ยน เรียนจบตาม พ.ร.บ. ม.สาม ทามเท่ากัน อยากเป็นแพทย์ พยาบาล ทหาร ตำรวจ กัปตัน สจ๊วต นางสาวไทย ดังใฝ่ฝัน แสนรันทด หมดทาง ออกกลางคัน ลงนาปั้น นอนเถียง นั่งเลี้ยงควาย ปีการศึกษา 2557 เด็กนักเรียน ป.3,4,5 ม.1,2 สอบปลายภาคเรียน เด็กประถมสอบตกเรียนซ้ำชั้น ส่้วนมัธยมเรียนซ้ำเฉพาะวิชา(เดลินิวส์ 9 ก.ย.56) รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 11 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 ตุลาคม 2013, 12:46:30 สานสองมือ รื้อกด จอบคดถ่าน จุถุงป่าน เย็บสอย ตั้งคอยท่า จ้างเหมาส่ง ลงจวน สวนโอชา ปรุงข้าวปลา สลับ กับก๊าซแพง ฉีดฮอร์โมน พ่บใบ ลำไยดอก กอบปุ๋ยคอก มูลไก่ งัวในแหล่ง โรยลงขอบ รอบต้น วนในแปลง ตัดไม้แยง ปักดาน ค้ำก้านพวง เกี่ยวข้าวกำ นำวาง เอาฟางมัด ตีลานพัด ข้าวเม็ด เล็ดลงร่วง แบกขนไต่ ใส่ยุ้ง ถุงตักตวง สีกินช่วง หนาวพาด ร้อนขาดแคลน ถือด้ามยาว สาวเคียว เกี่ยวใบกล้วย ห่อข้าวต้ม ขนมด้วย ช่วยรัดแน่น ส่งลูกค้า ขาจร ประจำแฟน ก่อนเช้าแล่น มิขาด วางกาดงาย* ว่างวันใด ไม่หยุด ขุดจิ้งโกร่ง จับหอยโข่ง หอยขม งมมาขาย ช้อนเตาผำ ยำเจียว เคี้ยวกันตาย ต่อลมหาย-ใจตน พ้นวันวัน ตั้งแต่รู้ ดูคำ ยังจำได้ เล็กเติบใหญ่ หนักเบา เราขยัน แต่กลับจน ข้นแค้น แสนจาบัล พวกอีกชั้น หล่อสวย รวยเอ้ารวยเอา รพีกาญจน์ วางกาดงาย* - วางตลาดเช้า หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 12 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 ตุลาคม 2013, 21:56:19 นั่งกอดเข่า เฝ้าเถียง เสียงฟ้าลั่น หนาวจนสั่น ครั่นตัว หัวใจแป้ว น้ำล้นฝาย หลายวัน ไร้วี่แวว ฝนพราวแผ่ว หยุดพรำ ซ้ำไร่นา ข้าวสูงศอก ออกรวง เริ่มตั้งท้อง น้ำเจิ่งนอง ทั่วไป แรงไหลบ่า แนวคันดิน ดันพนัง พังลงมา แล้วพัดพา สิ่งขวาง ทางจมดาน จะท่วมต่อ รอลด ก็หมดสิ้น เหลือแต่ดิน ราบลุ่ม สี่มุมป้าน โล่งว่างเปล่า เว้าแหว่ง ลึกแอ่งธาร ซากซุงถ่าน ระกะ กองพะเนิน รถไถขับ ปรับทาง ล่างหลุมถม เกลี่ยโคลนตม เรียบคืน เพียงตื้นเขิน ถูทรายหิน ดินดาด ปาดจากเนิน เช็คเม็ดเงิน รองรับ นับหมื่นพัน น้ำผ่านพ้น ต้นหาย ปลายพินาศ ไร้เงินบาท วิตก อกไหวหวั่น หมดที่ซึ่ง พึ่งพา สถาบัน คงรอวัน แบ๊งก์ฮึด ยึดที่ดิน นั่งกอดเข่า เฝ้านา โอ้..ตาสอ น้ำตาคลอ รินไหล ใจขาดดิ้น เสมอภาพ อาบคำ เลือกทำกิน ซึกหนึ่งสิ้น อีกฟาก มากร่ำรวย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ยาเสพติด # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 ตุลาคม 2013, 20:55:24 หลังติดคอก ออกมา ก็ค้าอีก ทั้งขายปลีก แพ็คส่ง ตรงขาใหญ่ คืนสู่เก่า เข้าวง หลงกลิ่นไอ หากำไร มากมาย ง่ายดายจัง ไม่ต้องแลก แบกหาม กล้ามเนื้อขาด คราเผลอพลาด ตำรวจ กวดรวบขัง ยึดรถรา ยา มือถือ สตังค์ ปีให้หลัง ทุกข์ทน พ้นอาญา ยิ่งคิดทำ ชำนาญ การค้าขาย มีสหาย ย้ายแยก แตกสาขา เก่งซ่อนเร้น เจนจัด พัฒนา ส่งลูกค้า รูปแบบ ช่างแยบยล บุกจับได้ ใหญ่โต โชว์แถลง ชี้แจกแจง ทุกราย ขยายผล นายทุนกร่าง ต่างชาติ มาดพิกล ผลิตขน ปั๊มส่ง ไม่เสพกิน มีชาวเรา เอาเงิน เพลินสั่งซื้อ มีร่วมมือ ชิงชัง พวกกังฉิน เห็นแก่ได้ ให้ร้าย ทำลายแผ่นดิน ปลิดชีวิน เจ็ดชั่วโคตร โทษถึงพอ จับเย็นเช้า เท่าไร ยากไม่หมด ควรตรากฏ หมู่บ้าน รานจนหงอ หากผู้ใด ใช้ยา ฆ่าแขวนคอ ปราบต้นตอ เห็นทาง สว่างมี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เลือกเงินหรือชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 พฤศจิกายน 2013, 09:05:31 จะเลือกเงินตรองทีหรือชีวิต ค่าคอมมิชชั่นบานล้านใสใส ชูโครงการเตาบ่มรมลำไย ขนาดใหญ่ใช้งานสารซัลเฟอร์ อ้างตลาดมาตรฐานการส่งออก ขายในนอกกำหนดกฏเสนอ ผ่านขบวนคุณภาพฉาบเลิศเลอ หากตรวจเจอพิษจับส่งกลับคืน สถานที่ก่อสร้างห่างร้อยเมตร ติดกับเขตชุมชนคนพันหมื่น แหล่งเพาะปลูกเลี้ยงปลาอาชีพยืน โรงเรียนอื่นตลาดศาสน์อาราม มลภาวะอนามัยไอสารพิษ ปนเปื้อนติดน้ำคลองอย่ามองข้าม ซึมลงดินอากาศพาดผ่านคาม สิ่งสวยงามธรรมชาติปราศการ สะสมในไม่พ้นคนสัตว์พืช โรคหอบหืดหายใจไอเผาผลาญ จับผิวหนังผดดันคันรำคาญ ค่อยประหารหญิงเด็กเล็กชรา ถามเลือกเงินตรองทีหรือชีวิต กระทรวงวิทย์เทศบาลวานตอบว่า หากความโลภมืดมิดปิดบังตา เหมือนทำร้ายประชาฆ่าทั้งเป็น เพิ่งประชาคมหมู่บ้านเมื่อเช้าวันศุกร์ครับ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เลือกเงินหรือชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: ⒷⒼ* ที่ วันที่ 05 พฤศจิกายน 2013, 23:33:20 จะเลือกเงินตรองทีหรือชีวิต ค่าคอมมิชชั่นบานล้านใสใส ชูโครงการเตาบ่มรมลำไย ขนาดใหญ่ใช้งานสารซัลเฟอร์ อ้างตลาดมาตรฐานการส่งออก ขายในนอกกำหนดกฏเสนอ ผ่านขบวนคุณภาพฉาบเลิศเลอ หากตรวจเจอพิษจับส่งกลับคืน สถานที่ก่อสร้างห่างร้อยเมตร ติดกับเขตชุมชนคนพันหมื่น แหล่งเพาะปลูกเลี้ยงปลาอาชีพยืน โรงเรียนอื่นตลาดศาสน์อาราม มลภาวะอนามัยไอสารพิษ ปนเปื้อนติดน้ำคลองอย่ามองข้าม ซึมลงดินอากาศพาดผ่านคาม สิ่งสวยงามธรรมชาติปราศการ สะสมในไม่พ้นคนสัตว์พืช โรคหอบหืดหายใจไอเผาผลาญ จับผิวหนังผดดันคันรำคาญ ค่อยประหารหญิงเด็กเล็กชรา ถามเลือกเงินตรองทีหรือชีวิต กระทรวงวิทย์เทศบาลวานตอบว่า หากความโลภมืดมิดปิดบังตา เหมือนทำร้ายประชาฆ่าทั้งเป็น เพิ่งประชาคมหมู่บ้านเมื่อเช้าวันศุกร์ครับ รพีกาญจน์ ไม่รู้ว่าจะชื่นชมท่านอย่างไร ขอคาราวะท่านครับ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เจ็บปวดรวดร้าวใจ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2013, 22:01:05 เธอติดดิน กินแตง แกงผักบุ้ง อยู่กลางทุ่ง กำเคียว เกี่ยวข้าวแก่ ปลูกหอมบั่ว ถั่วงอก เก็บดอกแค ตากปลาแบ บนห้าง ย่างเขียดคา สับบัวลอย ซอยหยวก ลวกข้าวหมู จูงวัวคู่ เทียมเกวียน เวียนย่ำหญ้า เพาะเลี้ยงเห็ด เป็ดไก่ ไซดักปลา สานตะกร้า เอวเตง เข่งลำไย บ้านลังไม้ ไผ่ฟาก จากกันฝน เดินถนน โคลนตม จมหลุมไหล่ จุดตะเกียง เมียงมอง ส่องคืบไกล โก่งคอไอ กระดาน จานโครมคราม ผ้าติดเนื้อ เสื้อตัว มอมัวมืด ไร้ยีนส์ยืด ถักทอ ม่อฮ่อมฮ่าม คีบเกิบบาง ยางยนต์ ทนทุกยาม แอ่วปอยลาม ประแป้ง ยิ้มแฉ่งบาน คือนี่แหละ รูปพรรณ สัญลักษณ์ ชื่นใจนัก สาวนา นัยน์ตาหวาน มิละลา จารีต อดีตนาน บนพื้นฐาน คุณงาม เจือความดี เมื่อสังคม ชมซาก กากวัตถุ สิ่งยั่วยุ กระแส แผ่ทุกที่ สุดเหลือต้าน ทานเท อเวจี มองวันนี้ เจ็บปวด รวดร้าวใจ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข ข้าว # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 ธันวาคม 2013, 21:30:44 หอมมะลิข้าวดี"ยี่สิบบาท" ท้องตลาดใส่กระบุงตวงถุงขาย เคยซื้อลิตร"สิบห้า"แล้วตาลาย แพงมากมายข้าวราคาประกัน ต่อมารัฐบาลจัดการใหม่ ช่วยเหลือชาวนาไทยในเขตขัณฑ์ รับจำนำกำไรงามเพิ่มสามพัน ข้าวลิตรนั้น"ยี่สิบห้า"แพงน่ากลัว ก็ก้มหน้าก้มตาพากันซื้อ คนร่วมมือร่วมด้วยช่วยกันทั่ว เพื่อชาวนาก่อร่างได้สร้างตัว ผ่านไปชั่วหนึ่งปีมีเรื่องราว รัฐเทขายข้าวกรังโกดังศูนย์ เปิดประมูลสต็อกล็อคอื้อฉาว เข้าโรงสีขัดมันพลันเม็ดยาว -รีใสขาวเจือหอมย้อมราคา จากแต่เดิมประมูลต้นทุนต่ำ -กว่าจำนำแรกวันตันหมื่นห้า น่าจะขายจ่ายสดลดลงมา กลับลิตรปา"สามสิบ"ซื้อหยิบกิน ตราบวันนี้ตักข้าวทุกคราวครั้ง แสนชิงชังรังเกียจพวกแกสิ้น เราทำงานเหงื่อไคลหลั่งไหลริน เงินโบยบินหายเข้ากระเป๋ามัน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...อธิษฐานจิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 มกราคม 2014, 20:28:55 บวชแก้เคล็ดเจ็ดวันก่อนพรรษา สืบชะตาอายุลุประสงค์ หกสิบสองครองร่างเยื้องย่างลง ผีป่าดงเจ้ากรรมกระทำเวร เคยเชือดไก่ไล่หมาด่าหัวเจ๊ก เกกมะเหรกคุยโวไฮโลว์เล่น สูบบุหรีดื่มเหล้าฮาเช้าเย็น ล้อพระเณรแลบลิ้นทำปลิ้นตา เก็บเชือกได้ไม่ดูหมูมาด้วย กลัวความซวยเสียดายขายเขาฆ่า เข้าห้องผิดคิดดอมหอมภรรยา แจ้งสางซาตาเห็นเป็นน้องเมีย เอ่ยชีวิตผิดพลั้งยังไม่หมด ไม่ได้จดจำทั่วสิ่งชั่วเสีย นึกว่าแล้วกันไปไม่ต้องเคลียร์ โง่งัวเงียมะโหกโรคลุกลาม วอนสมหวังตั้งจิตอธิษฐาน บุญบันดาลนมัสไตรรัตน์สาม ขอช่วยดลพ้นโพยภัยคุกคาม ทุ่มโมงยามสุขสถิตนิจนิรันดร์ รพีกาญจน์ มะโหก - ริดสีดวงทวาร หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...อธิษฐานจิต 2 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 มกราคม 2014, 20:47:26 หกสิบสอง ครองผ้า หน้าแห้งเหี่ยว จะหมุนเลี้ยว เดินหน้า ซ้ายขวาหัน ถดถอยหลัง นั่งแช่ แย่ยักยัน คิดทั้งวัน เกาสะดือ ตูคือใคร พลิกใบลาน อ่านธรรม คลำหาแว่น จะขึ้นแท่น ธรรมาสน์ ญาติชักถู ฟันฟางหลุด น้ำลาย ไหลพรั่งพรู เอียร์เสียบหู เพิ่มเสียง ช่วยการฟัง ย่างก้มหน้า มองดิน บิณฑบาต หน้าตลาด ผู้คน เดินคับคั่ง ชายตาแล แม่ค้า พาจังงัง เราเคยนั่ง ขายหมู เคียงคู่กัน จึงรีบก้าว สาวเท้า จ้ำเข้าวัด คลายอึดอัด เปลื้องผ้า ตั้งหน้าฉัน พออิ่มปั๊บ พับร่าง นอนกลางวัน สมภารลั่น พระเณร เถรกวาดลาน พื้นซีเมนต์ เย็นยื่น ลื่นหกล้ม ยินญาติโยม ชายหญิง วิ่งกันพล่าน นึกว่าจะ พยุง พยาบาล หลวงเตี่ยท่าน กะเผลก เลขอะไร เกรงจะบวช อีกที จีวรหมอง หกสิบสอง ครองผ้า ท่าไม่ไหว ปฏิบัติ ที่บ้าน ญาณกว้างไกล คอยรับใช้ เนื้อทอง และน้องเมีย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข ข้าวชาวนา # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2014, 12:38:12 ปล่อยจอบหลุดลงพื้นยืนตัวสั่น มือทับกันเกาะกุมลุ่มหว่างขา ฝุ่นตรลบกลบบนรถยนต์มา สวมเสื้อผ้ากากีมีหลายคน บ้างตะลึงพรึงเพริดรีบเปิดงอบ นั่งยองยอบไหว้สาสี่ห้าหน เด็กวิ่งเล่นเห็นจุกหยุดซุกซน สัตว์หน้าขนหมอบคู้หมาหมูแมว ปิดประตูปึงปังดังสะดุ้ง ปู่ป้าลุงทะลึ่งโลดกระโดดแผล็ว กู่ร้องเรียกเพรียกขวัญกันจากแจว เรียกพ่อแก้วอย่าไกลใจล่องลอย เราบ้านนอกคอกเขินเนินป่ากว้าง ชนชั้นล่างอดสูอยู่ใช้สอย ออกทำมาหากินดินดงดอย ความรู้น้อยก่อนเก่ากลัวเจ้านาย ผิวสาบสากตากแดดร้อนแผดเผา ปลูกข้าวเจ้าเกี่ยวกำจำนำขาย หักปุ๋ยยาค่ารถเหลือหดปลาย หวังจับจ่ายเก็บไว้ใช้ทำทุน รอเลยวันจันทร์เดือนเลื่อนลาลับ ทุกข์ถมทับพะเนินหมดเงินหมุน ไร้ข้าวกำน้ำกินคงสิ้นบุญ ก็เพราะคุณขู่เขี้ยวเบี้ยวชาวนา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...แค่ผ่อนคลาย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 เมษายน 2014, 13:13:35 เริ่มมานะมานีมีความรู้ แค่ปลาทูปูก้างปลายหางอึ่ง ก้มเงยสีสะล้อเคล้าซอซึง กินมื้อหนึ่งคั่วผำยำดอกแค บนตะวันจันทร์ดาวฟ้าพราวพร่าง มองลุ่มล่างทรายดินหินผาแผ่ แนวแมกไม้ไร่นาสุดตาแล ร้องแงแงข้างเถียงเสียงลูกงัว เพียงพยอมดอมดมชื่นชมกลิ่น ลมโรยรินเก็จตะหวาคราขมัว เปลวควันไฟไล่เหลือบริ้นไรกลัว ฝนตกทั่วร้อนเย็นเหม็นขี้ควาย ค่ำนอนทับหลับตื่นลุกขึ้นเช้า วันแล้ววันเล่าผ่านไปไร้จุดหมาย มีอดอิ่มยิ้มทุกข์สุขสบาย ที่ซุกกายเช่นกบในกะลา มีโอกาสเมื่อแก่สู่โลกกว้าง ท่องหนทางโสภีกระดี๋กระด๋า เหมือนเด็กได้ขนมอมเฮฮา หยิบซ้ายขวายกแยงแต่งเป็นกลอน ก็ยังงงงึมงำลูบคลำอยู่ มือตาหูเมามั่วตัวอักษร ขอสุขสันต์บั้นปลายหลังกายนอน กลางไฟฟอนกองกูณฑ์ปนมูลดิน ไม่เคยคิดหรืออยากโด่งดังครับ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 13 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 เมษายน 2014, 13:53:08 ใช้ชีวิต ติดดาน บ้านหลังเก่า ปลูกแปดเสา ยกพื้น พ้นชื้นแฉะ ขื่อแปกิ่ว กั้นแวง แมงมอดแทะ ฝาขัดแตะ ไม้บาง รับทางลม ร้อนพวยพุ่ง มุงหลัง สังกะสี ฝนตกที หูอื้อ อึงดังขรม ยะเยือกเนื้อ เมื่อหนาว หมอกพราวพรม ฝารูกลม ชมดาว เดือนพิไล ครัวข้างห้อง สองเตา เอาอิฐก่อ สีดำหม้อ ยกต้ม ตั้งนึ่งไห กะละมัง ถังเขียง ครกเพียงใบ จุดฟืนไฟ ใช้ฟาง ต่างน้ำมัน จะเม็ดแข็ง แดงขาว รียาวหัก ช้อนจ้วงตัก ปากเคี้ยว ข้าวเหนียวปั้น จะเก่าก่อน อ่อนใหม่ ใช่สำคัญ ขอมีกิน ชีวัน สืบวันคืน หากโชคดี มีใคร ให้รับจ้าง พอยืนร่าง ยิ้มแย้ม หน้าแช่มชื่น มีไก่เกลือ เนื้อเค็ม เล็มกัดกลืน แทนเหม็นหืน ถั่วเน่า เคล้าพริกแดง นี่ก็น้ำ ในหนอง คูคลองขอด ผักบุ้งยอด บัวลอย พลอยเหี่ยวแห้ง ไร้จอกแหน แพผำ คั่วยำแกง คงหมดแรง ตายแน่ แท้หนอเรา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 1 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 พฤษภาคม 2014, 19:09:53 จะเลือกเงินตรองทีหรือชีวิต ค่าคอมมิชชั่นบานล้านใสใส ชูโครงการเตาบ่มรมลำไย ขนาดใหญ่ใช้งานสารซัลเฟอร์ อ้างตลาดมาตรฐานการส่งออก ขายในนอกกำหนดกฏเสนอ ผ่านขบวนคุณภาพฉาบเลิศเลอ หากตรวจเจอพิษจับส่งกลับคืน สถานที่ก่อสร้างห่างร้อยเมตร ติดกับเขตชุมชนคนพันหมื่น แหล่งเพาะปลูกเลี้ยงปลาอาชีพยืน โรงเรียนอื่นตลาดศาสน์อาราม มลภาวะอนามัยไอสารพิษ ปนเปื้อนติดน้ำคลองอย่ามองข้าม ซึมลงดินอากาศพาดผ่านคาม สิ่งสวยงามธรรมชาติปราศการ สะสมในไม่พ้นคนสัตว์พืช โรคหอบหืดหายใจไอเผาผลาญ จับผิวหนังผดดันคันรำคาญ ค่อยประหารหญิงเด็กเล็กชรา ถามเลือกเงินตรองทีหรือชีวิต กระทรวงวิทย์เทศบาลวานตอบว่า หากความโลภมืดมิดปิดบังตา เหมือนทำร้ายประชาฆ่าทั้งเป็น จะทำประชาพิจารณ์ครั้งที่ 3 วันที่ 20 นี้ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 2 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 พฤษภาคม 2014, 19:11:11 เรื่องคอขาดบาดตายร้ายก็รู้ ใช่คิดสู่ลำบากอยากสอดเห็น มหันต์ภัยไร้ร่างช่างเลือดเย็น แพร่กระเซ็นแทรกซุกทุกอณู งานวิจัยใคร่ลองของคิดค้น แปลกพิกลคนใช้คือคนอยู่ แต่คนทำเป็นใครก็ไม่รู้ แล้วจู่จู่ถือดีมีเข้ามา มันผิดกฏก่อตั้งข้อบังคับ ห่างหอหับชุมขนคนแน่นหนา ถนนกว้างทางคล่องต้องสิบวา มติผ่านสภาประชาคม ผู้เสนอสร้างเป็นเช่นพ่อค้า โฆษณาชวนเชื่อเจือทับถม ยกยอหัวตัวอย่างอ้างนิยม แจกเบี้ยเลี้ยงขนมขมกาแฟ ฝ่ายปกครองท้องถิ่นลิ้นบ้าใบ้ หูไปนาตาไปไร่ไม่แยแส ขาดผู้ช่วยชี้นำทำไม่แล คงพ่ายแพ้อำนาจบาทสตังค์ ชนบทบ้านไกลไร้ข่าวสาร เสร็จจากงานดูละครนอนดูหนัง เศรษฐกิจการเมืองเรื่องรุงรัง คงหมดหวังปล่อยปละตามยถากรรม ประเด็นร้อน ณ เวียงหนองล่อง หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 3 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 พฤษภาคม 2014, 21:44:46 เป็นผู้ทรงคุณวุฒิสุดประเสริฐ ชาติกำเนิดรูปสวยรวยหล่อล่ำ จบปริญญาบาลีมีนักธรรม ประชาหวังชี้นำช่วยตำบล เป็นหนุ่มใหญ่ไฟแดงเรี่ยวแรงฟิต มากความคิดประสบการณ์มานเข้มข้น หลายเรื่องท่าไม่ดีรี่เข้าชน หยิบยกเหตุอ้างผลปนเท็จจริง "ว่าโรงรมบ่มลำไยใช้ซัลเฟอร์ มวลดอกเตอร์รับรองของยอดยิ่ง ร่วมวิจัยใช้งานท่านอ้างอิง ใหม่เป็นสิ่งอุบัติมหัศจรรย์ ล้วนเทคโนโลยีล้ำสมัย เครื่องกรองไอสารพิษผ่านการกลั่น ถ้าเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยประกัน เตรียมจัดสรรส่วนหนึ่งพึงเยียวยา งบเบื้องต้นอย่างน้อยเกือบร้อยล้าน รวมอาคารจักรกลถนนท่า งามตระหง่านน่าดูชูหน้าตา วอนตกลงประชาอย่าประท้วง" ลูกมีภัยพ่อปกเอาอกป้อง คนยกย่องเลือกเฟ้นเป็นพ่อหลวง* นี่หยิบพิษปิดดังลูกทั้งปวง แกแกล้งง่วงเงยงาบสร้างบาปกรรม รพีกาญจน์ พ่อหลวง* กำนันหรือผู้ใหญ่บ้าน หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 4 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 20 พฤษภาคม 2014, 21:50:29 แผนโครงการยาวสั้นช่วยกันร่าง ตราแนวทางทั่วไปไว้เปี่ยมแปล้ สะท้อนสิ่งต้องการงานดูแล ซ่อมแซมแก้ไขยากจุมากราย กอปรด้วยเรื่องพื้นฐานบันดาลสุข ประปาไฟฟ้าทุกถนนสาย สวนพร้อมพฤกษ์พักผ่อนเยือนหย่อนกาย การศึกษาเป้าหมายประถมวัย ส่งเสริมศูนย์เรียนรู้รวมกลุ่มคิด เศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงเป็ดไก่ ปลูกชำดอกพืชผักผลไม้ ทำนาไร่ร่วนซุยปุ๋ยอินทรีย์ สร้างเกราะกรองป้องกันกั้นชั่วชัด ปฏิบัติศีลทานกรานพุทธศรี เทศกาลงานปุญประเพณี ปลอดบุหรี่มึนเมาเสพเหล้ายา บรรเทาสาธารณภัยไฟน้ำพัด เจ็บสาหัสส่งต่อหมอรักษา จ่ายกระเบื้องลมถั่งมุงหลังคา ร่วมตรวจตราเวรยามความมั่นคง เรียงจำเป็นเร่งรีบหยิบบรรจุ เพื่อบรรลุที่สุดจุดประสงค์ แล้ว"โรงรมลำไย"ให้งุนงง นำมาลงแพร่ภัยทำไมกัน? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 5 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 พฤษภาคม 2014, 08:00:37 กลับไปแก้หลักเกณฑ์ก่อนดีไหม ที่ตั้งรมลำไยในคามขัณฑ์ อยู่ตรงไหนก็ได้ไม่สำคัญ บนสวรรค์นรกโลกโสภิน ติดตลาดร้านค้าอารามวัด กลางชุมขนแออัดได้ทั้งสิ้น ถนนแคบคดกว้างทางมูลดิน เสียงรถดังหูยินไม่เป็นไร ข้างสนามกีฬาค่าร้อยล้าน แบ๊งก์โรงบาลบ้านติดที่ชิดใกล้ รอบสวนรุกข์พักผ่อนยลหย่อนใจ มีต้นไม้รื่นรมย์ชมชื่นตา ศูนย์วิจัยใช้เครื่องมือสื่อของรัฐ ประกาศจัดพิจารณ์งานบังหน้า นำเสนอดีอ้างต่างต่างนานา เลี้ยงข้าวปลากลับมอบเงินตอบแทน หวังเล็งเลิศสำเร็จทำเจ็ดครั้ง ทุ่มสตังค์แจกจ่ายหมดหลายแสน ใช้ผู้นำชุมชนด้นเป็นแกน ร่วมแห่แหนเกลี้ยกล่อมคนยอมตาม บ้านของใครใครอยู่ก็รู้รัก ท่านตระหนักไหมหนอใคร่ขอถาม คุณธรรมมีไหมน้ำใจงาม ขอประณามมิหยุดสุดแสน... รพีกาญจน์ ๐ ระเบียบการตั้งโรงรมลำไยของกระทรวงวิทย์ ๐ สถานที่ตั้งของโรงรมต้องตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างจากชุมนุมชน ไม่ก่อให้เกิดผลกระทบอันเนื่องมาจากซัลเฟอร์ไดออกไซด์ และมีการคมนาคมสะดวกสำหรับรถบรรทุกขนาดใหญ่ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 6 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 25 พฤษภาคม 2014, 17:20:21 ศูนย์วิจัยทบทวนจุดควรตั้ง กลางดานดั้งพงไพรใกล้หุบเหว ป่าช่วยซับสารพิษชื้นปลิดเปลว มวลของเหลวบำบัดจัดระบาย ผลกระทบหลบเลี่ยงเพียงเล็กน้อย สัตว์พืชพลอยอยู่ได้ไม่เสียหาย ถนนตัดลัดตรงลงสบาย หมดวุ่นวายปัญหาจราจร อิจฉาผู้นำดีมีวิสัย ส่องกว้างไกลยับยั้งคิดสังหรณ์ มิหลงเพลินเงินตราห่วงอาวรณ์ ฐานันดรตำแหน่งแข่งยกยอ เปี่ยมด้วยวุฒิภาวะ ธ วิเศษ กำหนดเขตปลอดภัยไม่อ่อนข้อ ละเมิดปรับจับขังไม่รั้งรอ โทษฐานก่อการร้ายกายและใจ สูบบุหรี่ในที่สาธารณะ เผาขยะเปียกแห้งแดงลุกไหม้ งดจุดธูปเคารพศพทั่วไป ประกาศใช้สัญญาประชาคม คุณเป็นเจ้าหน้าที่มีสังกัด ต้องเคร่งครัดระเบียบแบบเหมาะสม ยัดเยียดกำมะถันดันให้ดม เอาพวกผมใช้สิทธิ์แจ้งผิดคุณ เผากำมะถันทำให้อากาศเป็นพิษ เช่นเผาขยะ สูบบุหรี่ มีความผิด! รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 7 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 พฤษภาคม 2014, 09:25:12 ดีดกระดิ่งติงตองสองเท้าปั่น ออกแรงยันขึ้นเนินเพลินไออุ่น รับฟ้าสวยพวยพุ่งรุ่งอรุณ หอมละมุนอบอวลมวลมาลี สนสูงเคียงเรียงแถวนาบแนวฝั่ง แลสะพรั่งแคขาวร่วงพราวสี แว่วหวีดหวิววู่วนคล้ายดนตรี เขียวขจีพริ้วละลอกข้าวออกรวง วัวริมหนองร้องมอมอสนั่น ตีปีกขันไก่กระโจนลงบนข่วง ลมสะบัดกวัดไกวลำไยพวง ผลมะม่วงเหลืองห่ามอร่ามตา ถีบกลางเส้นสนามสองสามรอบ คลายเหนื่อยหอบพักยืนนั่งพื้นหญ้า อัฒจันทร์เลนลู่ลานกีฬา สว่างจ้าทั่วทิศติดแสงไฟ ผ่านโรงเพาะแปลงผักพืชล้มลุก สวนส้มสุกอินทรีย์เกษตรใหม่ ผันน้ำอ่างรางราวเชื่อมยาวไกล เข้านาไร่ประเดิมเริ่มทำงาน คนภูมิใจได้เยียนศูนย์เรียนรู้ฯ งามล้ำเลิศเชิดชูคู่กับบ้าน ธรรมชาติร่มรื่นชื่นดวงมาน หนึ่งสถานอุบัติปรัชญา รพีกาญจน์ ปุจฉา...สถานที่ใดไม่เข้าพวก? ก. สนามกีฬาเพื่อการออกกำลังกาย ข. สวนสาธารณะเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ ค. สวนเกษตรอินทรีย์ปลอดสารพิษ ง. โรงรมลำไยขนาดใหญ่ใช้กำมะถัน หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 8 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 พฤษภาคม 2014, 22:36:21 มือลูบท้องพองโตโอ้โอ๋ลูก ดวงจิตผูกเกี่ยวพันเริ่มชันษา ก่อนผุดผลิอภิบาลจากมารดา เสริมคุณค่ายาเกลือเนื้อนมทาน สอนเรียนรู้หูตาปากอ้างับ คราม่อยหลับตระกองร้องเพลงหวาน หัดยืนยั้งตั้งไข่กลมล้มคุกคลาน ฝึกเขียนอ่านกอขอออเอออือ เพียงเอ่ยอยากอะไรหาให้หมด ร่างผ่ายผอมยอมอดงดทานถือ อาหารสดรสชาติมิขาดมือ อร่อยซื้อยื่นยิ้มชวนลิ้มลอง ยุงแลเหลือบริ้นไรไต่ตอมกัด เอามือปัดแปะหน่อยคอยปกป้อง กางมุ้งครอบกลิ่นกรุ่นฝุ่นละออง ตาเฝ้ามองผองภัยผ่านใกล้กราย พอเติบกล้าพาเหียรเรียนหนังสือ เติมล้ำลึกฝึกปรือสื่อทั้งหลาย อาจโชคดีมีบุญเป็นคุณนาย สมเช่นชายองอาจรับราชการ ลูกคือยวงดวงแดของแม่พ่อ หวังสืบต่อตระกูลครองมูลสาร สิ่งชั่วร้ายคายพิษปลิดวิญญาณ เกิดกับลูกถูกหลานท่านยอมฤา? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 9 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 พฤษภาคม 2014, 10:56:35 ดีใส่ตัวชั่วช้าว่าคนอื่น แสร้งหน้าใจถึงทำดึงดื้อ เดินหอบแต้มแฟ้มปึกจารยึกยือ ว่ายึดถือกฎหมายรายข้อมูล ก็เขียนลงชงเองบรรเลงร่อน รวบตัดตอนบอกปังตั้งที่ศูนย์ฯ ปิดประตูตีแมวแจ๋วหละปูน ห่างไกลพู้นเร่งรัดจัดพิจารณ์ เล็งเห็นชอบฮอพฮอพวิ่งล็อบบี้ เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นดิ้นประสาน ออกชี้นำอำนวยช่วยเบิกงาน เทศบาลตามัวเป็นตัววาง เชิญประชุมสุ่มงามความคิดเห็น โลมตะล่อมยอมเซ็นเห็นด้วยสร้าง พวกคิดแปลกแตกแถวผิดแนวทาง กล่าวกั้นกางถาโถมเข้าโจมตี ครบเจ็ดครั้งคงเมื่อยคนเหนื่อยหน่าย คาดบั้นปลายสำเร็จเสร็จสมศรี แผนยืดยื้อตื้อสุดสุดยุทธวิธี หวานวจีเลี้ยงแลกแจกเงินตรา อ้างครรลองต้องการขอขานเสียง ยากหลีกเลี่ยงคุณโทษดีโฉดช้า กลเม็ดเด็ดดวงลับลวงพา ถึงเวลาแล้วล่ะ...ปฏิรูป! รพีกาญจน์ สะท้อนออกมาจากความคิด เรื่องสารพิษแค่นิดก็อย่าเสี่ยง หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 10 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 พฤษภาคม 2014, 18:16:21 เทชีวิตคิดค้นทำโน่นนี่ สรรสิ่งดีสร้างเสริมเติมคุณค่า เบิกสมองลองภูมิทุ่มปัญญา พัฒนาชาติไทยให้เจริญ ของใหม่อาจขาดตกบกพร่องบ้าง หาหนทางแกะแก้ไขแต่เนิ่น เครื่องคร่ำครึทึเทอะเก่าเกรอะเกิน มากต้นทุนสูญเงินดำเนินการ เทคนิคอันชั้นนำล้ำ้สมัย ทำโรงรมลำไยเผาไหม้สาร ในห้องมิดปิดกั้นล็อคลั่นดาน ยืดอายุยาวนานอาหารดี ขอสนับสนุนคุณประโยชน์ สิ่งปนเปื้อนเป็นโทษทำไงนี่ แพร่กระจายสายลมดมเดือนปี ผลาญชีวีวิบัติพืชสัตว์คน แบบฉบับระดับชาติมาตรฐาน ช่างชำนาญประดิษฐ์ผลิตผล วิจัยจ่อต่อเนื่องเครื่องจักรกล ก็ไม่พ้นคนงานเงี้ยวม่านทำ ป่าริมทางกว้างใหญ่ยาวไพศาล ห่างจากบ้านไร่สวนควนขนำ ตั้งพงไพรใครว่าด่าสักคำ อย่าใจดำทำร้ายเราอีกเลย รพีกาญจน์ 2 มิ.ย.นี้ ทำพิจารณ์อีกแล้ว(เกลี้ยกล่อมครั้งที่ 4) หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 11 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 มิถุนายน 2014, 05:46:03 อุ๊ยปิมปาท่าเก็บดอกแคขาว อ้ายติ๊บลาวพลิกขอนถอนผักขม อาสุขใจไถเถียงเลี้ยงโคนม พี่นิยมยืนตกกุ้งยกยอ ป้าดีอือถือเคียวเกี่ยวหญ้าอ่อน ตาอินสอนหวิดน้ำงมคลำหอย ทิดสมพงศ์ลงหนองคล้องบัวลอย ไอ้สิทธิ์ต๋อยเล็งปืนยืนยิงปลา น้องกานดาหาแมงจอนเท้าซอนซอก แมงมันออกจับใส่ข้องน้องกัณหา จุดไต้ส่องแมงนูนน้องบุญมา วักแมงดาริมคลองน้องสีวัน น้องอังกาบลาบผักตักให้เป็ด นั่งคุ้ยเห็ดก่อนงายอ้ายหนานผัน มือจับแซะช้อนผำน้องคำปัน อ้ายบุญทันแหงนคอยสอยสะเลียม อ้ายอุ่นใจให้น้ำลำไยม่วง น้องพุ่มพวงตัดตะไคร้ใช้มีดเสียม อ้ายศรีหมื่นขึ้นแปลงปลูกกระเทียม น้องบัวเนียมขุดเผือกเกลือกดินดาน เราทำมาหากินนานเนืองนิตย์ คือวิถีชีวิตจิตสุขศานติ์ ต่อนี้ไปไม่เห็นเช่นวันวาน ถูกเผาผลาญหมดพันธุ์เพราะซัลเฟอร์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 12 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 มิถุนายน 2014, 20:37:24 เป็นพ่อค้าหน้าด้านทนหาญหือ คอยตามตื้อทวนคำนำเสนอ แต่งแต้มดีสีสันต์ภัณฑ์เลิศเลอ ฟังบ้าเบลอหูผึ่งตะลึงลาน อวดดีโลดโดดเด่นเช่นวิเศษ ระดับเกรดเทียมชาติมาตรฐาน พิสูจน์สดทดลองห้องโรงงาน เต็มร้อยผ่านกำหนดกฎประเมิน จะสร้างที่นี่เห็นเป็นแห่งแรก จะมีแขกเยี่ยมยลชนสรรเสริญ ยืดอายุลำไยยาวไกลเกิน รับทั้งเงินโล่ครบเสียงปรบมือ ฝ่ายดำริวิจัยได้ค้นคิด แปลงประดิษฐ์แก้ปัญหาน่าเชื่อถือ ฝ่ายนิติพิจารณ์ขานเลื่องลือ สิ่งนี้คือวิวัฒน์อัศจรรย์ คนที่ทำคำเดียวมิได้พูด เอ็นคอปูดเล้งล้งส่งเสียงลั่น ละคุณทำที่ไหนเมื่อไหร่กัน ให้คำมั่นสัญญาว่าดีดี เปรียบคนเป็นเช่นหมูปลาปูผัก บ้านของใครใครก็รักจักยอมที่ หากบังอาจกาจกล้าเร่งราวี สามัคคีบอกไปไม่เอาเอย รพีกาญจน์ 9 มิ.ย.นี้ ทำพิจารณ์อีกแล้ว(เกลี้ยกล่อมครั้งที่ 5) หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...จะเลือกเงินหรือชีวิต 13 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 11 มิถุนายน 2014, 08:40:15 แด่...ผู้กล้าทุกท่าน เขาต่อเติมเพิ่มกร่างบนทางสรร ดอมกลิ่นกลั่นวิกลทนติฉิน เคยถนอมกล่อมเกลาเฉลาริน หวานโบยบินหายขาดประหลาดแล จับพู่กันชันตาสีทาป้าย ลบรอยร้ายเปรอะดำทับคำแย่ ธรรมชาติวาดหวังถูกรังแก ฤายอมแพ้รับโขกโชคชะตา ยันลุกขึ้นยืนแท่นบนแผ่นด้าน เสียงฉาดฉานอลอึงขมรึงท่า สิ่งแวดล้อมห้อมห่อต่อเรื่อยมา รุ่นปู่ย่าตายายทวดชายญิง มรดกตกลูกถูกถึงหลาน มวลทรัพย์สินดินดานสืบสานสิง นับนกหนูปูปลาล่อลาลิง ขุดข่าขิงตะไคร้ผักใบบัว ดอยเถื่อนถ้ำน้ำใสไหลระริก ฝนซิกซิกพรมคามตามกาลทั่ว วันว่านกล้านาเตรียมไถเทียมวัว ยลยิ้มหวัวควงเคียวเก็บเกี่ยวฟาง เขาฮึกเหิมเสริมแกร่งชูแรงฝัน ฉีกโลภโมโทสันอักษรสร้าง อัปยศอดสูสู่บรรพบาง ยอมเป็นศพกลบร่างใต้ทางเดิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ผู้เสียสละ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2014, 21:15:22 เมื่อหยิบเก่า เอาวัย ใสคละขุ่น เริ่มแรกรุ่น แง้มฝา โลงปราสาท แต้มประดอย รอยหม่น ป่นสีวาด เศร้าฉูดฉาด ดำเหลือง ประเทืองทอง รูปวงรี สี่เหลี่ยม กลมเกียมหน้า สองนัยน์ตา หวานหยด สดสยอง จมูกโด่ง โพรงสัน ดังคันคลอง ปากลำยอง ค้อนขวับ กระจับพราย สูงชะลูด ตูดปอด ต่ำถอดฝัก อ้วนอึกอัก ผอมแห้ง แรงหดหาย ซอกซี่ขาว พราวพริ้ม ยิ้มสบาย ถักทอสาย ยึดมั่น รั้งฟันเทียม ชั่วและดี มีบ้าง พรางปรากฎ แบบหมดจด ผุดผ่อง ยกย่องเยี่ยม ใช้ผงด่าง ล้างออก ซักฟอกเนียม เปรอะเต็มเปี่ยม เปลี่ยนแซ่ เลียนแย้ดง จากสกุล รุนชาติ องอาจกล้า จากใบ้บ้า ทะลึ่ง พึงประสงค์ จากบ่อบาง ห่างไกล ภูไพรพง จากเวียงวง ชุมชน วนนาคร เกาะเป็นกลุ่ม สุ่มสับ จับฉลาก แทนหมู่มาก อ่าโอ่ สโมสร สร้างสดใส สุขสันต์ นิรันดร แล้วจากจร ตอนจบ ครบเวลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สิ่งที่ได้เห็น # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 สิงหาคม 2014, 14:14:29 หมดมะม่วงลำไยไร้คนจ้าง ช่วงวันว่างนั่งล้อมเล่าติฉิน หมดช่องทางทำมาออกหากิน เก็บกระถินขุดหน่อรอกันไป จะปักดำทำนาท่าเมฆฝน กันยายนลากผาลเตรียมหว่านไถ หากน้ำหนองพอดีมีเป็นใจ เกี่ยวข้าวใหม่ใส่ยุ้งหุงกะออม บ้างปลูกผักหักฟืนขึ้นตามรั้ว บ้างเลี้ยงวัวหมดฟางร่างซูบผอม บ้างเหลาตอกแบนบานสานชะลอม บ้างเดินดอมเข้าป่าหาเห็ดลม บ้างจับเถือเนื้อหมูลาบหลู้ส้า พลิกตำราหาสูตรส่วนประสม คนน้ำตาลหวานกะทิทาเนยนม ทำขนมเคี้ยวขบอบขายโชว์ บ้างระรื่นครื้นเครงนักเลงเก่า เล่นปูปลาน้ำเต้าเขย่าโห่ สี่ห้าเอี่ยวเต็มแผงแทงไฮโลว์ โน่นบิงโกใส่เม็ดสะเด็ดมัน นี่ไม่นับบอลมวยหวยไพ่ม้า เบียร์สุราตีกลองร้องสนั่น ลืมลำบากยากจนพ้นไปวัน รอสุขสันต์จริงจังยังไม่เจอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สิ่งที่ควรรีบทำ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 กันยายน 2014, 06:00:50 งานเงินเหลือรวบรวมทำเหลื่อมงบ รัฐสมทบงวดท้ายปลายปีหนุน เร่งจัดสรรพันธะกระจายทุน เบิกจ่ายหมุนซื้อจ้างเพื่อสร้างงาน วัสดุอุปกรณ์นอนแช่นิ่ง เคลื่อนขยับจับกลิ้งออกวิ่งพล่าน ยวดยานยนต์กลไกเริ่มใช้การ เสียงสายพานใบพัดซัดกรึงกรัง บรรทุกดินหินทรายตะกายถม เทผสมปูนผงน้ำลงถัง สับสวิตซ์ติดเครื่องฟันเฟืองดัง คือความหวังดวงมานฉีดฉานแดง เมื่อโครงการผ่านเดินเงินสะพัด เป็นกอบกำจำกัดถูกจัดแบ่ง จากต้นพรูสู่ปลายคนขายแรง ชีพเหี่ยวแห้งกลับฟื้นชุ่มชื่นใจ ยื่นซ้ายรับจับถือมั่นมือขวา ดูนัยน์ตาจ้องจดแววสดใส เข้าตลาดขาดของต้องการใด ซื้อต้มปรุงหุงใช้กินในครัว เศรษฐกิจติดศกตกสะเก็ด ต้องแทงเม็ดเงินจ้างลงล่างทั่ว ขืนยึกยักชักช้าพาถึงตัว เหลือเพียงชั่วหนึ่งปีรีบคลี่คลาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ข ขี้โกง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 กันยายน 2014, 22:07:05 ดัดแปลงรูปร่างลักษณะลิตร ตามพาณิชย์เมตริกมาตรฐาน ให้จำนวนลดถอยน้อยปริมาณ ตวงข้าวสารโลภงำโกงกำไร เอาเหล็กถ่วงหน่วงสปริงดิ่งลงดัด เปลี่ยนหน้าปัดถาดวางล่างเคลือบไข หมุนเข็มชี้บอกขีดบิดเบี้ยวไป ชั่งอย่างไรได้ข้าวขาดครบโล ตราน้ำหนักหนึ่งถุงสี่สิบห้า(โล) ชั่งอีกคราสี่สิบสามท่ามโมโห มีข้าวท่อนเล็กเล็ดปนเม็ดโต ไหนบอกโชว์เลิศเลอร้อยเปอร์เซ็นต์ หอมอ่อนนุ่มถูกลิ้นกินรสหวาน ตักใส่จานกลิ่นอับจับดังเหม็น ลอดฟันหลอลงโป๊กตกกระเด็น ร้อนอุ่นเย็นเปียกแฉะและกร่อยจาง เกิดเป็นไทยโชคดีเสียทีรู้ หาเท่าทันเหลี่ยมคูคนรอบข้าง มักเอาเปรียบผู้คนจนทุกทาง เป็นเบี้ยล่างให้ซวกจากพวกรวย ไม่รับรู้บาปบุญก่อคุณโทษ ชั่วช้าโฉดเกิดใหม่ไร้หล่อสวย ขาดสำนึกเรื่อยทำกรรมพาพวย เป็นผีป๋วยไถนาห้าร้อยปี รพีกาญจน์ ผีป๋วย - ชีเปลือย หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เลือกเอาแต่ดีเถิด # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 กันยายน 2014, 13:10:26 สังวาสะ อสุจิ ปฏิสนธิ์ ก่อตัวตน จุดจิต ชีวิตใหม่ มวลธาตุสี่ มีดิน น้ำ ลม ไฟ ครบครรภ์ได้ คลอดพ้น เป็นคนมา กอปรเกิดมี ดีชั่ว กลั้วกำหนด เวรกรรมหมด ไข้รอน ตัดตอนฆ่า พบอายุ ลุขัย วัยมรรคา ดวงวิญญาณ์ ละสิ้น จากอินทรีย์ เป็นผีเก่า เน่าผุ กุกล่าวไหว้ ยกย่องให้ เหนือเผ่า เจ้าหัวผี สร้างตัวบท กฎเกณฑ์ เน้นพิธี กำกับมี บานบวง ปวงเทพไท องค์พิสุทธิ์ พุทธะ ประสูติศานต์ พบนิพพาน วิมุต หลุดวิสัย พ้นทุกขะ สว่าง ทางครรไล โปรดเวไนย พิสิฐ จิตการุญ มนุษย์ใจ ใสมัว บัวสี่เหล่า จึงรับเอา เปลือกนอก มิลอกขุ่น ไร้แยกแยะ แกะกาบ แบ่งบาปบุญ เลือกเอาดุ้น กลางแก่น แทนอบาย วิทย์ ไสย์ เวทย์ เหตุผล ปนเช่นนี้ จะแยกผี พราหมณ์ พุทธ ยากสุดหมาย หยิบสิ่งที่ ดีสรรพ ประดับกาย ก่อนวางวาย สุขสันต์ เท่านั้นพอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...อิงนิทาน ลูกไก่แสนซน # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 กันยายน 2014, 10:32:12 ๐ แม่ไก่เรียกกุ๊กกุ๊ก ส่งเสียงปลุกลูกยามเช้า ก่อนสางรางเลาเลา นำพาเจ้าออกหากิน ๐ เห็นเหมาะเลาะกอไผ่ ตรงพุ่มไม้ใต้กระถิน มากมดแมงไต่บิน คุ้ยเขี่ยดินขุมไข่กอง ๐ พี่ใหญ่ไล่จิกแกร่ง ได้เหยื่อแบ่งปันน้องน้อง รู้รักดีปรองดอง ชูคอร้องพบผองภัย ๐ เลียบตรงริมตลิ่ง บางตัววิ่งล้อเล่นไล่ แม่เห็นแสนตกใจ หยุดอย่าใกล้อันตราย ๐ เราไก่ใช่คือสัตว์ ที่ถนัดการดำว่าย พลั้งพลาดอาจถึงตาย ดูซิสายน้ำไหลแรง ๐ ลูกไก่ทั้งหกตัว ขยาดกลัวเงียบยืนแหยง ลูกไก่สุดท้องแซง รี่แสดงให้แม่ดู ๐ และแล้วมิคาดฝัน เจ้าเจี๊ยบพลันพลัดตกสู่ ก่อนตายหายจมคู จึงรู้ซึ้งถึงคำเตือน ๐ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...(ข้อใดไม่เข้าพวก) ก. รู้น้อยอย่าอวดฉลาด ข. ความประมาทคือความตาย ค. เชื่อแม่ไก่ไม่มีอันตราย ง. สิ่งที่ท้าทายพาสนุก ๐ รพีกาญจน์ ๐ หยิบจากบันทึกการสอน ชั้น ป. 2 ปี 2526 มาวางครับ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...อิงการเล่น เกมหวงไข่ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 25 กันยายน 2014, 18:34:35 เมื่อเจ้าแกละแลขวาก็อย่าคิด ว่าประชิดลงโฉบ แม่โอบไข่ คงกะการแยบยลซ่อนกลใน อาจตรงไปพลิกซ้ายฉกหมายตา ถึงเปลี่ยนแปรแม่ไก่ก็ไม่หลง เฝ้าพะวงขวาซ้ายยักย้ายท่า กระพือปีกจิกสับสลับคา ดีดแข้งขาพัลวันกันระวัง แกละหมดทางพลางเพรียกเรียกเจ้าจุก เพื่อนจงบุกริมกราบขนาบหลัง ยอมเจ็บตัวเสียคนโดนอย่างจัง แกละโดดปังคว้าไข่ไว้ชื่นชม หยิบยกมาเปรยเปรียบเทียบให้เห็น เกมการเล่นครานั้นชั้นประถม หวังชนะคะคานมานภิรมย์ ต้องสั่งสมเจนจบประสบการณ์ จะเอาหนึ่งเสียหนึ่งพึงคิดแลก เสียหญ้าแพรกพันไพร่ได้ช้างสาร เห็นหน้าเหินเดินยิ้มลิ้มอ้อยตาล มีสักวารสบช่องถองทุบแทง แกละเอวอ่อนฟ้อนรำนำระนาด จุกเฉียบขาดอาจคว่ำทำลายแผง ปล่อยไก่งวงหวงไข่ใช้ยาแรง ฝูงมดแมงเริ่มแทะแซะรากดิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เลือกใช้คนให้เป็น # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 พฤศจิกายน 2014, 06:12:20 อ้ายเป็งปุ๊ด ขุดดานเก่งการปั้น รูปเทวัญบรรทมประสมสี อ้ายเทียมต๋า หน้าเป็นเล่นดนตรี คล่องดีดสีฟ้อนรำฮ่ำค่าวซอ อ้ายเสนาะ เพาะเห็ดเลี้ยงเป็ดห่าน สูตรพ่นสารแตกใบลำไยช่อ อ้ายศรีทุน หมุนจักรเย็บถักกรอ เสื้อเตี่ยวทอม่อฮ่อมย้อมกมดำ อ้ายบุญชู รู้ล่วงดวงตกฟาก โชคเคราะห์จากวันดีคู่คี่ค่ำ อ้ายสุนตาน ฝานส้มแกงต้มยำ ผัดกะหล่ำลาบหมูหลู้เลือดแดง อ้ายอินเสา เหลาไม้ไผ่กลมดิก สานกระติกสุ่มไก่ข้องไซแหย่ง อ้ายคำผาย ขายปลาหน้ากาดแลง กุ้งหอยแครงแห้งดองของทะเล อ้ายทองทับ รับก่อซ่อมต่อบ้าน ตึกอาคารที่พักมักร่อนเร่ อ้ายเมืองลือ ซื้อขาดถังถาดเท ของเก่าเก๊หล่อหลอมย้อมน้ำยา ล้วนเด่นดังทั้งนั้นสวรรค์สร้าง คัดนายนางเลือกใช้ให้คุณค่า รู้กำหนดบทบาททุกมาตรา จะช่วยพาบ้านเมืองเรืองเจริญ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # ยังเหมือนเดิม # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2014, 19:58:09 จนตลอดขอดกลมเป็นปมด้อย ยังติดสอยห้อยตามเย้ยหยามหยัน ลืมชั่วคืนตื่นลุกเจ็บจุกครัน สุดกางกั้นเกาะกัดขัดอารมณ์ เดินตุตะประเดียงเอนเอียงวูบ ร่างผอมซูบจูบพื้นจำฝืนข่ม ท้องไส้กิ่วหิวหาวร้าวระบม งัวเงียงมซมซานคลุกคลานดิน เพียงข้าวคำน้ำขันใกล้วันสุด พ้นสารทตรุษหยุดทานอาหารสิ้น หมดพริกเกลือเหลือหลอต่อชีวิน มิยลยินถิ่นทางว่าจ้างงาน รอบเงียบเหงาเศร้าสิงฟังจิ้งหรีด จนถึงขีดขุดหน่อตอเผาถ่าน เด็ดสะเดาเตาผำเลียบลำธาร สอยผักหวานก้านใบไซ้ยำแกง เพื่อกระตุ้นอุ่นกายหมายรอท่า ราวธันวาวาดหวังฝันยังแฝง เขาสร้างเสริมเติมตัดงบจัดแจง อาจรอดตายขายแรงแลกเงินตรา จนตลอดขอดกลมเป็นปมถ่วง จมหนักหน่วงบ่วงใบไร้คุณค่า ตั้งแต่เล็กรุ่นโตโซชรา คงเส้นวาหน้าเดิมเฉิ่มและจน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 14 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 มกราคม 2015, 22:23:51 ติกำหนดกฎกัณฑ์ทัณฑ์ลงโทษ ว่ายานโยชน์เก่ากรังดั่งที่เห็น ควรหยิบยกถกเถียงเรียงประเด็น ใคร่เคี่ยวเข็ญปฏิรูปรับเหตุการณ์ แม่นตั้งใจเจตนาล่าล้างแค้น กะเกียมแผนลำดับสับสังหาร ไม่รู้จักมักจี่รับจ้างวาน ปลิดวิญญาณร่างพรุนกระสุนพรู พาพวกมากลากยำรุมทำร้าย ประชิดกายจับมัดซัดข่มขู่ ล็อคอุ้มวางย่างไฟหมกในรู ลอยล่องฟูถ่วงหินจมดินดำ ขับรถเลี้ยวเฉี่ยวชนถอยร่นทับ ซุกซ่อนกับระเบิดบอมบ์ระห่ำ ควบคุมขังเค้นคอทรกรรม ตามขีดคำบงการงานบัญชา กลบตัวนิ่งหนีเตลิดเปิดเหนือใต้ ถูกจับได้ยังจ้อแจงข้อหา อ้างหลงผิดเพียงครั้งขอสมา วอนเมตตาลดหย่อนผ่อนอภัย ถึงเวลาหรือยังสั่งบังคับ ร่างฉบับปรับปรุงเปลี่ยนแก้ไข คืนความสุขทุกเขตประเทศไทย เป็นของขวัญวันใหม่ให้ด้วย เทอญ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...เราจะอยู่กันได้อย่างไร 15 # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2015, 21:28:51 เงินพันหมื่นยืนนับออกจับจ่าย ซื้อรุ่นหมายใหม่เก่าเป็นเจ้าของ ทุ่มทำงานนานนักจักสมปอง หรือสั่งจองใช้ก่อนส่งผ่อนดาวน์ แสร้งยิ้มร่าหน้างออ้อนขอแม่ ลงทุนแบรับแจกแลกโสดสาว โหดฆ่าแกงแย่งชิงฉกวิ่งราว ถึงอดยาวผ่ายผอมก็ยอมกัน เทียมประเสริฐเลิศหรูโลกฟูเฟื่อง เท่าคนเมืองสมัยไฮแฟชั่น มีกับมือถือติดตลอดวัน ไร้ขีดคั่นเล็กรุ่นปูนชรา ทั้งนักเรียนเขียนอ่านอนุบาลหนึ่ง ไปจนถึงนิสิตนักศึกษา ทั้งยากจนปนคละธรรมดา ทุกสาขาอาชีพใช่ร่ำรวย จะนั่งนอนจรจ่อจิ้มเงยก้ม อภิรมย์ชมชิมยิ้มเขินขวย ใครก่อคำรำคาญพาลพุ่งพวย ดุหยิบฉวยขว้างปาด่าสิ้นดี หนึ่งชั่วโมงต่อหนึ่งวันหนึ่งแสนเครื่อง รวมหมดเปลืองสูญเปล่าเท่าไรนี่ สิ่งใดให้ประโยชน์โทษย่อมมี คงอยู่ที่ตรองจิตพิจารณา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...สุขอยู่ที่ไหน? # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 มีนาคม 2015, 22:43:41 สุขแต่หลังครั้งหนึ่งพึ่งพ่อแม่ ยื่นมือแบขอตังค์กินก๋วยเตี๋ยว เบื่อบะหมี่กินขนมจีนน้ำเงี้ยว ดูดน้ำเขียวน้ำแดงแบ่งกันกิน สุขเรียนม.ต้นปลายปั่นรถถีบ เอิ้นจุกจีบสาวสวยสตรีศิลป์ วอนขอคัดวิชชาเป็นอาจิณ ใคร่ยลยินยิ้มหวานคะขานคำ สุขเมื่อจบสถานมีงานท่า ตรงอัตราดีกรีที่เรียนร่ำ ได้บรรจุจ้างจงลงประจำ เจ้านายนำโบนัสจัดจ่ายเงิน สุขโดยชอบครอบครัวพัวพันผูก พ่อแม่ลูกปฏิบัติมิขัดเขิน ทำหน้าที่ดีงามตามทางเดิน จ่อจำเริญทุกหนชนยกยอ สุขกำหนดอดออมถนอมทรัพย์ ถี่ถ้วนจับจ่ายเซ็นจำเป็นหนอ มิรอลาภโลภลักพักเพียงพอ เสพเพื่อก่อต่อคืบสืบยืนยาว สุขผ่องผุดสุดวัยก่อนไกลจาก น้อมตัวฝากวิเศษสู่เขตขาว เพียรกรานศีลรินคำธัมมะพราว จวบถึงคราวจุติสุขนิรันดร์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ถึงเพื่อน # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 มีนาคม 2015, 06:17:46 จิจิ้มปั้นปริมาณวางลานเรียบ มากได้เปรียบเป็นดุ้นด้อยคุณค่า โหมโต้รุ่งมุ่งมั่นโชว์ปัญญา สายแสงจ้าเรืองรองสมองเบลอ ขยันตอนร้อนไล่ไฟจี้ก้น ลุกลี้ลุกลนยื่นคำนำเสนอ อารมณ์เสียเพลียอ่อนนนอนละเมอ ใครออเออขาดมนัสขัดสัมพันธ์ เป็นแบบอย่างสร้างก่อบริหาร แจงจัดการงานเคลียร์เฉลี่ยผัน เป้าประสงค์ตรงแผนแกนสำคัญ บรรลุฝันงดงามเห็นความจริง ประเมินผลผ่านจุดควรหยุดผ่อน หนักบั่นทอนความสุขเสียทุกสิ่ง โรคหัวใจไตวายลมเวียนวิง อย่าถึงนิ่งดูดายอายผู้คน เพียรสดับตรับฟังคราพลั้งพลาด ปล่อยเลยอาจยากขืนฝืนแตกป่น ย้อนกระทบจบสังคมถมถึงตน เยาวชนฉลาดขาดรู้ดี รักผิดชอบครอบครัวควรมาก่อน จะทุกข์ร้อนอย่างไรเขาไม่หนี อยู่ร่วมเรียงเคียงคั่วชั่วชีวี ทั้งหมดนี้ถึงเพื่อนเพื่อเตือนเอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...มะม่วงแผ่นช่วยชีวิต # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 พฤษภาคม 2015, 05:35:49 คงชะลอต่อไปไม่ไหวแน่ ห่ามสุกแก่มะม่วงจวนร่วงหล่น รากขาดน้ำกรำแดดแผดเผาบน ยังขาดฝนแห้งขอดตลอดธาร คอยค้อยคอยพ่อค้าโทรมาซื้อ เตรียมเครื่องมือตะกร้าตะกร้อสาน โนโนโนโควต้าพาร์ทุกงาน ยามวิกาลหมดสิทธิ์ติดเคอร์ฟิว ดิบบ่มอุกสุกแก่วางแบขาย กองมากมายราคาเคยสูงลิ่ว รูดชนิดติดฟลอร์ต้องรอดิว แบบซิวซิวลดแหลกแจกแถมกัน ไม่เป็นไรใครซวยเพราะช่วยชาติ ดีกว่าชีพพินาศขาดอาสัญ มีได้บ้างเสียบ้างก็ช่างมัน คงสักวันหล่อรวยสวยสมใจ แสนเสียดายขายจริงเหมือนทิ้งขว้าง มองเห็นทางดีแน่แปรรูปใหม่ ปอกเปลือกลงกะทะกวนบนไฟ ตากแดดได้หนึงวันพันขายเลย มะม่วงตลับนาคสุกราวๆ 20 กก.ๆ 3 บาท กวนเป็นมะม่วงแผ่นได้ 3 กก.ๆ 150 บาท รสชาตินุ่มหอมหวานมันแล้วแต่เทคนิคครับ รพีกาญจน์ แค่มะม่วงเบี้ยวนิดผิดปกติ พบตำหนิแดงม้านรอยปานสี ผลแคระแกร็นแมลงแมงเจาะจี น้ำหนักมีไม่ถึงครึ่งกิโลกรัม บอกขายคละพ่อค้าว่าไม่ซื้อ ส่งปลายมือห่ามสุกลูกหวานฉ่ำ เห็นเหลืองห่มผิวผุดจุดลายดำ ขากคายคำเน่าเปรี้ยวเคี้ยวไม่ลง เสียแต่นอกเนื้อในปลอดภัยแน่ ไม่หมักแช่เคลือบติดสารพิษสง สวยแต่นอกดูสดอาจปลดปลง ซื้อของจงถี่ถ้วนด่วนเสียใจ นำมะม่วงเบี้ยวบิดผิดขนาด จุกระจาดลังกล่องตะกร้าใหญ่ สามสี่วันปิดบ่มรมอุ่นไอ พอสุกใสปอกเปลือกคัดเลือกงาม ผ่าเป็นกลีบมือจับมีดสับหั่น ใส่เครื่องปั่นละเอียดอ่อนอร่าม เทกระทะพายคนบนไฟฮาม ครึ่งชั่วยามยกราดลงถาดนอง เกลี่ยตากแดดแผดจ้าหน้าในแห้ง ก็จัดแจงตัดแผ่นพับใส่กล่อง คือมะม่วงแปรรูปรสรับรอง นุ่มหอมหวานทานคล่องต้องติดใจ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...หมอนัดเมื่อวันศุกร์ # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 มิถุนายน 2015, 14:55:19 น้ำหนักถ้วนถ้วนไม่อ้วนไม่ใหญ่ ชั่งทีไรเข็มกระดกหกสิบห้า คุณหมอยิ้มแถมชมว่าคุณตา มีพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง ยอบนั่งเก้าอี้หน้าวอร์ด โดดเดี่ยว ใครไปมาแลเหลียว ฉันยิ้มแฉ่ง พยาบาล ฮะแฮ่ม เอียงแก้มแดง ฉันนั่งแยงคอพับรวดหลับตา ยินเสียงดังฟังชัดจากลำโพง สะดุ้งโหยง เขาเรียกเรานี่หว่า ทะลึ่งลุก ก้าวไปได้หนึ่งวา เซถลา ชายเสื้อติดตะปู ทุกอย่างปกติ มีดีกว่าเดิม ไม่ต้องเพิ่ม หยุดยา ทานหนึ่งคู่ ละลายเลือด คุมความดันอยู่ เก๊าท์ ตรวจดูหัวใจ ไม่ทานเนอ ขอบตาแดง บวมช้ำ ทั้งซ้ายขวา รับแสงจ้า จากจอมอนิเตอร์ ดูคลิปคาวสาว ติดเกมบ้าเบลอ ไม่ครับ ผมเพียงเพ้อเห่อกลอนกานท์ ได้เช่นนี้ ก็ดีแล้ว ช่างแจ่มแจ๋ว สมองครองสังขาร นัดต่อไป สามเดือนเยือนโรงบาล ตรวจอาการทั้งหมด อาจลดยา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...วันนี้ค้าขายเงียบเหงาจัง # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 กันยายน 2015, 10:56:19 กลางตลาด จอแจ คนแออัด ยินถนัด ถามตอบ สอบความฝัน ผีบอกบน คนบอกล่าง คืนกลางวัน ทานเลขกัน ตรงตัว ตามตำรา ข่าวพบปะ ตะเคียน ผุดเวียนว่าย หลับไหลตาย ฟื้นร่าง กลางพรรษา ควายเขาทู่ หมูสองหัว วัวสามตา เป็ดไล่หมา กาดำปี๋ นกตีงู หมุนสองครั้ง หน้าท้าย ย้ายปรับเปลี่ยน ป้ายทะเบียน รถรา นายกฯหรู แมนฯซิตี้ ชนะ กี่ประตู ละแมนฯยู งองอม พร้อมเชลซี นำมากลับ สลับเก็ง แทงเต็งโต๊ด เจ้างจงโปรด เห็นใจ ไหว้วอนผี โดนกินรวบ ทุกงวด ชวดทั้งปี ถูกสักที เหล้าไห ไก่แก้บน จ่ายเงินจด หมดก่อน ผ่อนหนี้ใหม่ จะแบ๊งก์ใบ ปะปรุ ทะลุหม่น เหรียญออมแกะ กระปุก ขลุกแป้งปน ครบไม่สน ชดใช้ ให้เจ้ามือ ชดน้ำ โอ้ละหนอ จอผักกาด เหลือสิบบาท เห็นไก้ แสร้งไขสือ ลุ้นรางวัล ก้อนโต โห่ฮาฮือ บ่ายนี้หรือ พลาดอีก น้ำพริกแดง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: # คุณภาพชีวิต...ยอมเหนื่อยต่อเพื่อหลานชาย # เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 กันยายน 2015, 14:54:02 หลานคนโต โทรมา เมื่อตอนสาย ว่ามันหาย เก็บไว้ ในกระเป๋า ก็เพิ่งซื้อ มือถือ รุ่นบางเบา ก่อนจะเข้า ค่ายฝึก เรียน รด. เงินเหรียญเหลือ เก็บออม ค่าอาหาร และทำงาน พิเศษ สาม พ.ศ. รวบรวมได้ ห้าพัน วันเรียน ป. ใช้ติดต่อ เอิ้นขาน บ้าน-วิทลัย ครูฝึกเร่ง ตรวจของ ทุกห้องหับ ว่างเปล่าครับ จับลม ดมไม่ได้ ความสัมพันธ์ ดีดี มีเยื่อใย หายหมดไป ไร้สนุก ทุกข์บัดดล เสียงปลายทาง หยุดกึก อึกอัดอก น้ำตาตก นอกใน ไหม้หมองหม่น ตาได้ยิน หลานพร่ำ ช้ำเหลือทน คนหนอคน ทำไม ใจดำกัน เสียงแหบพร่า อาดูร ของสูญเสีย สั่นสะท้อน อ่อนเพลีย สูญเสียขวัญ หลานเอ๋ยหลาน ฟังตา ว่าช่างมัน ทุกสิ่งสรรพ์ กำหนด ตามบทกรรม ตกลงนะ สลัด เศร้ารู้สึก ตั้งใจฝึก อาวุธ หยุดครวญคร่ำ สมกับชาย ชาตรี ที่ควรทำ หยิบชั้นนำ ซื้อใหม่ ตาให้ตังค์ รพีกาญจน์ ปวดหลังยังไม่หาย ต้องทำขนมขายอีกแล่ว หัวข้อ: Re: วันนี้...ไม่มีฝน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 ตุลาคม 2015, 23:04:21 คางเกยเข่าเฝ้ามองท้องฟ้ากว้าง ไกลเวิ้งว้างสีครามงามดังฝัน โลกเริ่มอ้าท้าแรงแสงตะวัน ม่านมืดกั้นพลันลางห่างหายไป เย็นน้ำค้างพร่างพรมชโลมหญ้า ลมพัดพาระเหยแห้งเหือดไหว สยบนิ่งจิ้งหรีดหริ่งเรไร สิ้นเสียงไก่นกกาฟ้าเบิกบาน ฝูงวัวหมู่กรูออกละคอกแหล่ง ขับรถแซงขึ้นหน้าเชื่องช้าผ่าน เลียบเนินเขาเนาไผ่ไต่สะพาน เห็นเป็ดห่านว่ายวนน้ำข้นคลอง กอข้าวเล็กลีบเรียวเคยเขียวอ่อน รับแดดร้อนขาดน้ำใบช้ำหมอง พื้นนาแยกแตกร้าวข้าวลู่กอง ไร้ผักหนองผักบุ้งกุ้งปูปลา ขับรถบึ่งถึงสวนก็จวนบ่าย รีบเชื่อมสายวางท่อต่อเข้าหา วอนร่วมใช้ไฟน้ำเพื่อนลงนา สักครั้งคราลำไยได้ดูดกิน จาก"หว่ามก๋อ"รอหยดรันทดแท้ "มูจีแก"รอท่าแทบตาปลิ้น ที่อื่นถูกถล่มจมดานดิน จวบจนสิ้น วันนี้...ไม่มีฝน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เหม็นช่างใคร ข้าหอม ยินยอมดม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 25 ตุลาคม 2015, 17:02:39 สูดกลิ่นแรงแอ่งตมควายซมซอก ขุ่นกระฉอกกระจายควายสะบัด กลิ่นข้นฉี่ขี้วัวมั่วชะมัด ต้องเผาแผดแดดจัดลมพัดโชย กลิ่นเน่าบูดอุดอู้ขี้หมูเหม็น ย่ำเช้าเย็นแสบท้องร้องระโหย กลิ่นขี้ไก่ใต้ถุนกรุ่นแดโดย ล้วนภัยโพยถึงขั้นอันตราย แน่นอกจุกทุกข์ทนบ่นไม่เสร็จ กลิ่นขี้เป็ดจากเล้าเช้าจดสาย แกงไก่เผ็ดเป็ดพะโล้โป๊น้ำลาย ส้าขมควายลาบหมูไม่รู้ลำ(อร่อย) รินสุรายาดองเบียร์ฟองฟู่ ล่วงคอรู้รสรื่นแสนชื่นฉ่ำ ตีกรับกลองร้องเพลงบรรเลงรำ หกคะมำคลื่นเหียนกลิ่นเวียนมา เอาผ้าโปะปิดดังบังก็แล้ว เอาถุงแซ่วนุ่มนวมสวมหัวหน้า เอาน้ำหอมดอมดมพรมถูทา ชั่วโมงกว่าเบาบางหอมจางไกล เลี้ยงใช้งานได้กินจับไว้ขาย มีวัวควายหลายคู่หมูเป็ดไก่ แบบพอเพียงเลี้ยงตัวครอบครัวไป เหม็นช่างใครข้าหอมยินยอมดม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เรียกว่าแมงอะไรดีน้อ... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 ธันวาคม 2015, 19:31:18 เซถลาร่วงผล็อยรอยกระสุน นับรูพรุนตรงเหมาะเจาะเรือนร่าง แว่วโอดโอยโหยหวนร้องครวญคราง ไหลเป็นทางแดงฉานดานเลือดนอง ลูกระเบิดบึ้มดังหลังปะทะ หงายผงะกระเด็นเห็นลอยล่อง ร่วงลงดินสิ้นตายซากก่ายกอง ฉีกหน้าท้องย่อยยับแตกตับไต เสียงเครื่องบินยินได้ก็ไกลแล้ว เหล็กหล่นแผล็วปลดทิ้งยิงพิสัย ภาพตึกลานบ้านช่องต้องบรรลัย เพลิงโหมไหม้เถ้าถมจมธุลี เดชศักดาอาวุธจุดสังหาร ผลิตเพื่อผลาญผู้คนบนวิถี สิ่งปลูกสร้างร้างไร้สัตว์ไม่มี ปราศปรานีน้อยนิดกลางจิตตน เที่ยวทะลุยุแยงตะแคงรั่ว แบ่งค่ายขั้วด่าทอแสร้งส่อสน ใช้กำลังคลั่งแค้นแผนแยบยล สบเข้าปล้นแย่งยิงชิงธาตุธัญ นับกี่ศพจบร่างใต้ทางเถื่อน สำนึกเตือนถ้วนทั่วชั่วมหันต์ ร่ำรวยแท้แต่เราเศร้าจาบัลย์ เขาสุขสันต์สบายเพราะขายปืน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เชื่อเป็นหนึ่งเหตุผลหนห่างกลอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 กุมภาพันธ์ 2016, 21:07:07 กินสุกสุกทุกวันสามชั้นทอด กินตลอดปาดเถือเนื้อขาหมู กินร้อนร้อนก่อนเย็นเอ็นสตู กินลาบหลู้แห้งเหือดเลือดสดแดง จ้วงตักกินชิ้นโตพะโล้ไข่ ข้าวมันไก่เนยหุงซุปปรุงแต่ง เคี้ยวเนื้อสันมันตัดผัดพะแนง ตกค่ำแกงเขียวหวานซ่านฤดี ดึกท้องร้องจ๊อกจ๊อกปอกข้าวหลาม รุ่งฟ้าฮ่ามก๋วยเตี๋ยวเกี๊ยวบะหมี่ เที่ยงเอวปลิ้นฮินเลเฮชอบซี เย็นหนังจี่ไส้กรอกย่างหนอกวัว กินเพื่อเพิ่มเสริมสร้างสุขภาพ ย่อยซึมซาบละลายกระจายทั่ว เกาะขุมขนบนล่างร่างรอบตัว ต้านระรัวลมจัดหนาวพัดพา ถอดรองเท้าก้าวชั่งชี้แปดสิบ น้ำมันดิบลื่นไหลเยิ้มใบหน้า พุงแบนแฟบแว็บพองเต่งต้องตา อีกเสื้อผ้าเคยหลวมสวมรัดดึง นั่งคอพับหลับทนกรนสนั่น นอนกลางวันทิ้งกายแบหงายผึ่ง ไขมันขึ้นมึนขมองสองหูตึง เชื่อเป็นหนึ่งเหตุผลหนห่างกลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: น้ำ น้ำ น้ำ ไม่มีหวาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2016, 20:42:12 น้ำขาวใสในขวดอวดยี่ห้อ หุ้มแพ็คห่อร้านห้างวางจำหน่าย ฉลากปิดติดสารอ่านบรรยาย ล้วนคลับคล้ายชั้นนำกรรมวิธี ผ่านเครื่องกลั่นทันสมัยใช้ผลิต ออสโมซิสกระบวนกรองถ้วนถี่ เสริมโอโซนอุลตร้าฆ่าจุลินทรีย์ จีเอ็มพีมาตรฐานการรับรอง ขนาดเล็กกลางใหญ่ใส่ถังถอก ขวดคัพกรอกติดตัวทัวร์เที่ยวท่อง สำนักงานร้านโรงโยงแต่งดอง ตึกบ้านช่องห้องหับผับเบียร์บาร์ แกะกล่องฉีกปลีกส่งตรงด่วนจี๋ รถตะบึงถึงที่ไม่มีถ้า โทรสั่งเพิ่มเติมต่อรอเวลา ด้วยราคาคงมั่นเป็นกันเอง แรกทุนน้อยด้อยสตังค์ยังชีวิต งดเครดิตเห็นใจใช่บ้าเบ่ง ลองลดแลกแจกฟรีสิ้นปีเฮง กำไรเฉ่งเงินเหลือค่อยเชื่อกัน ตักน้ำขาวสาวน้ำบ่อยอถวาย บุญมากหลายตายสู่อยู่สวรรค์ ที่เรืองรองทองขลิบทิพย์สุบรรณ ทรัพย์อนันต์บรรเจิดเกิดอีกที รพีกาญจน์ อ่าน "ความต่างที่ดูไม่ออก" ของคุณลิตเติลเกิร์ล อยากเขียนกลอนเกี่ยวกับน้ำบ้าง พอติดสัมผัสส่ง เอาไปเอามา เอ้า จะทำน้ำใส่ขวดขาย เป็นไปได้ๆ หัวข้อ: Re: ช่วงนี้อยู่กับผี บรื๋ออออ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 มีนาคม 2016, 22:13:38 คนเงินเค็มเต็มถังตังค์เต็มถุง เต็มกระบุงธนบัตรมัดเป็นฟ่อน จัดวางหงายรายเรียงใต้เตียงนอน เจาะรูซ่อนซุกมิดปิดกระดาน บางส่วนงอกฟอกใสฝากในแบงก์ บางส่วนแจงแบ่งเตี่ยเมียนอกบ้าน กินแย้มยิ้มอิ่มเริงรำนอนสำราญ ลูกวิ่งพล่านหลานออคลอเอาใจ เจ็บเพียงนิดบิดเบาเข้าโรงหมอ แค่ตรวจรออาการล้านยอมให้ ปรกติมิพบพิษอันใด บอกปลอดภัยนับหยิบทิปกำนัล คนบ้านนาหาเช้าซื้อกินค่ำ หน้าแดงดำแดดส่องต้องขยัน มีอยู่กินดิ้นรนพ้นไปวัน เจ็บป่วยพลันรันทดอดเยียวยา เรื่องผ่าตัดตกแต่งแสนแพงนัก คนไข้นอกยากพักนอนรักษา จำพึ่งบุญสมุนไพรไหว้เทวา รมถูทาเสกเป่าเว้าบานบน ถ้าดีทำอะไรทำไปเถิด ทำแล้วเกิดชีวิตประสิทธิ์ผล รู้เลือกพบคบผีดีกว่าคน ร้ายเล่ห์กลร้อยพันอันตราย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ร้อน...จนรู้บ้างไม่รู้บ้าง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 เมษายน 2016, 17:53:49 บอกตามตรงไม่อ้อมแอ้มจ้ารู้ เธอแอบดูกลอนฉันวันหลายหน แถมยังคิดจู๊ฟจั๊ฟสัปดน อายซุกซนชี้หน้าว่าเฮียเฮีย นั่งอมยิ้มแก้มตุ่ยคุยอยู่ได้ ฤาเห็นคนสักใครไยทำเนี่ย ดื่มกาแฟเที่ยงทักบ่ายพักเพลีย สลับเชียร์ละครลุ้นบอลมัน เจาะคอลัมน์วิจารณ์การเมืองบ้าง จังหวะว่างวนเวียนเยี่ยมเยียนฉัน ชมตลกครื้นเครงเพลงประชัน ก่อนหลับฝันดึกสงัดสวัสดี สงบสู่ภวังค์ยังพบภาพ ซึ้งซึมซาบท่วงท่ามารศรี ส่ายสะโพกโยกโยงเป็นวงรี พ้องดีดสีตีเป่าเขย่าทรวง ประชิดตัวยั่วยวนชวนสนุก จับมือลุกพาร่างสู่กลางข่วง ร่ายรำเพลินเหินหาวผ่านดาวดวง สะดุ้งร่วงลงพิ้นตื่นไก่กา บอกตามตรงไม่อ้อมค้อมจ้ารู้ เธอแอบดูกลอนฉันใช่ไหมหา ส่องกระจกตกใจใบหูตา ช่างคลับคล้ายคลับคลาหน้าฉันเอง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: แค่นี้ก็ไม่ตกนรกแล้วล่ะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 พฤษภาคม 2016, 16:23:12 ขาวแดงดำต่ำสูงพุงผอมปลิ้น จากด้าวดินถิ่นฐานน่านเนินไหน แล้งราบลุ่มเลบนเขาคนไทย อยู่อย่างไม่ย่ำยีเบียดบีฑา ต่างทำมาหากินดิ้นรนสู้ หวังเชิดชูครอบครัวทั่วถ้วนหน้า ตามเสรีชีวิตอิสรา ซื้อขายค้าเช่นไรไม่คดโกง บ้านเรือนเรียงเคียงกันปันพื้นที่ งานบุญมียืดอกยกโขยง นับว่านเครือเหนือใต้ใยเชื่อมโยง แต่งร่วมโรงชุมนุมสยุมพร หลักท่องถือซื่อตรงคงขยัน ดีใดดันต่อยอดผิดถอดถอน ไม่สร้างภาพอาบสีแสงนีออน เตร่ตะรอนโชว์ชุบฮั้วฮุบเงิน แต่บางบรรพ์หันสร้างทางวิทิต ไม่ยึดติดลาภรถยศสรรเสริญ รั้งตำแหน่งแบ่งค่าล้าเจริญ ทุกข์เผชิญแก้ไขใช้เที่ยงธรรม สมาทานกรานกราบทาบบาทพระ สัญญาจะปฏิบัติวัตรเพียรพร่ำ ถือศีลท่องพุทธิบริกรรม ทุกเช้าค่ำสุขสันต์นิรันดร รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เห็นอะไรอยากเป็นอย่างนั้น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 มิถุนายน 2016, 17:33:56 มือเกาะกิ่งทิ้งลอยตัวห้อยโหน จับกระโจนแตะพื้นแตกตื่นเผ่น สาวตีนไต่ไม่มองคล่องจัดเจน เผลอพลาดเล่นพลัดตกอกขนปุย -ดกหนาแ่นแทนเกราะกำบังเกี่ยว กันหนามเหนี่ยวขีดข่วนหนังขาดขุย ชั่วแค่พริบปริบตาตั้งล่าลุย ตะกายกรุยกร้าวกร่างย่างเวียนวน แยกเขี้ยว เกรี้ยวกราด ตวาดเรียก เจี๊ยกเจี๊ยก จดจ้อง พองขน ยิกยิก ริกลับ สัปดน ก่งก้น ชูคอ ล่อลา อิอิ ริลอบ ชอบสนุก ลี้ลี้ ลุกลุก ซุกหน้า หยิบหิน ดินโผน โยนฮา เต๊ะท่า มือเท้า เกาคาง แม้เป็นสัตว์หัดครู่เดียวรู้รัก ลิงจักจักรักจริงจริงไม่ทิ้งขว้าง นานร่วมเรียงเคียงอยู่นายนาง หาจืดจางลมพรากจึงจากจร เราลองเล่นเป็นลิงหญิงเอาไหม ค้างคบไม้ไพรสณฑ์บนสิงขร ลืมกลิ่นกรุงรุ่งเรืองเมืองอมร คงสุโขสโมสรนอนนิทรา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สำรวจอีกแล้วหรือ 2 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 กรกฎาคม 2016, 21:36:39 ลับอย่างไรในอกนกยังรู้ อาจพรั่งพรูเล็ดออกซอกซอยฝา บดเป็นจุณฝุ่นฝอยลอยลมพา โผล่ขึ้นท่าโค้งคดผดจากดิน ค่าสำรวจตรวจช่องไม่ต้องเสีย ลอบคุ้ยเขี่ยรายงานทราบการสิ้น ผลข้างเคียงเพียงพอต่อครั้งกิน น้อยขาดวิ่นมากกองเกินต้องการ ฉุกละหุกสุกแก่รีบเก็บเกี่ยว ละแห้งเหี่ยวคาต้นเพราะพ่นสาร รับร้อนผ่าวหนาวสั่นน้ำกันดาร หล่นเกลื่อนลานธุลีแมงหวี่ตอม เช่นศพซากลากถู่สู่ป่าช้า พระสังฆาการุญบังสุกุลห้อม ตัดราคาว่าเท่าไรให้ยินยอม ล้งรายล้อมริมทางไม่ต่างกัน ช่วยปอยใหญ่ไหว้เจ้าเข้าพรรษา ตกแต่งดาฮาครืนชื่นสุขสันต์ สบโอกาสสารทตรุษหยุดติดพัน เปิดอีกวันกรองคัดตัดจำนวน ลำไยเบอร์จัมโบ้โชว์ตะกร้า รองลงมารูดร่วงกองข่วงสวน รับเงินจ่ายค่าจ้างร่างเซซวน เหลือร้อยถ้วนมือกำน้ำตานอง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คำหล้าจะเลือกไผดีน้อ... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 สิงหาคม 2016, 10:54:31 เมื่อนังเล็กเด็กดีขี้มูกโป่ง สวมกระโปรงสั้นจู๋รู้เป็นสาว ลิปทาปากลากคิ้วนิ้วเล็บยาว นวดหน้าขาวยองใยใช้ครีมพอนด์ วันวันมีมอไซค์จอดใกล้รั้ว หนุ่มมามั่วปี๊บปี๊บจีบออดอ้อน โทรตู๊ดตู๊ดพูดเกี้ยวกล่อมยามนอน จนอกอ่อนเลือกไผใครใครดี หนึ่งยอดชายอ้ายเสาแสนเจ้าเล่ห์ ชอบลิเกเฮฮาแจ่มราศี หล่อระเบิดเถิดเทิงออกทีวี เรื่องต่อยตีหนีรวดเคยปวดทรวง สองยอดร้ายอ้ายดำหุ่นล่ำอ้วน ชอบก่อกวนระรานงานปอยหลวง คอยป้องเหตุเภทภัยได้ทั้งปวง หนูเดินควงคนไกลหมาไม่แล สามยอดขายอ้ายทาผู้กล้าหาญ ชอบปลูกบ้านแปงเมืองเรืองกระแส ไม่ชอบมาพาเมารีบเป่าแน แอ่อี๊แอชายหญิงไม่ทิ้งกัน จะเลือกโหวตโปรดใครใจน้องหล้า ขึ้นมอห้ากินบวบร่างอวบอั๋น หนักฤดีฉี่ฉี่คลี่จาบัลย์ คลายหนาวสั่นวันนี้ตีทะเบียน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เห็นหมาก็เขียนหมา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 สิงหาคม 2016, 21:12:07 ปุยเรียบขาวยาวดำน้ำตาลสั้น เขาขานกันถ้วนว่าสัตว์หน้าขน เล็กน่ารักมักสนุกเล่นซุกซน กลัวถอยร่นเห็นเงาเห่าเสียงดัง พันธุ์พื้นเมืองเรื่องอยู่เลี้ยงดูง่าย นอนกับดินกินกับทรายไม่ต้องขัง ขดบันไดใต้ถุนหนุนกล่องลัง วันละครั้งน้ำเปล่าข้าวปั้นพอ ส่วนพันธุ์ทางพันธุ์แท้พันธุ์ต่างเทศ ผอมหยั่งเปรตอ้วนฉุดุหน้ากล้อ กินเนื้อหนังปังปอนด์นอนนวมทอ เข้าโรงหมอจ่ายควักฉีดวัคซีน อาบน้ำยาค่าแพงหวีแปรงปัด อุ้มเข้าวัดไหว้สาสมาทานศีล สวมแนบเนื้อเสื้อบางกางเกงยีนส์ เลี้ยงโต๊ะจีนคนคำมันคำโต วิ่งบนตึกคึกคะนองจ้องลงล่าง ทำท่าทางเฉยนิ่งหยิ่งยโส กระดิกหูหางงอคอผูกโบ ฉันเซโซขาถ่างเดินห่างไป แม่หมาเกิดกี่มื้อคือลูกหมา คนนำพาเลี้ยงผิดติดนิสัย เปลี่ยนเคยอยู่เคยกินสิ้นวินัย ตามวิสัยธรรมชาติเคยวาดวาง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: วิงวอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 กันยายน 2016, 20:45:00 ใต้ฟากฟ้าห่าฝนฉันทนหนาว กี่ขวบคราวมั่นคงดำรงฝัน เคยคล้องแขนแทนคำโยงสัมพันธ์ จับพู่กันวาดวิวทิวทัศน์งาม หลายครั้งคราพายุบุกระหน่ำ เราเต้นรำขอพรวอนองค์สาม เมฆเอื่อยอืดมืดมนก่นคำราม ยิ้มวาววามแก่กันไร้พรั่นพรึง ยามราหูจู่โจมฉุดโฉมห่าง ความอ้างว้างนานเดือนเยี่ยมเยือนถึง บันทึกร่างกลางใจไว้ตราตรึง เฝ้าคะนึงห่วงหาโอดอาลัย หันซ้ายขวาหน้าเฉียงเอียงสองหู ยินเสียงกู่ทอดยาวเกรียวกราวไหม ขลุ่ยโหยหวนครวญคร่ำพร่ำพิไร แว่วแต่ไกลปี่ฆ้องกลองบรรเลง ระคนค่อยลอยลมประสมสาน กลับสู่ลานเถิดหนาฟ้าเปิดเปล่ง เริงคะนองร้องรำเพลินทำเพลง ร่วมครื้นเครงเช้าพลันยันค่ำคืน หยิบพู่กันกลมนุ่มจุ่มจานสี วาดนทีมีตลิ่งปิงขมขื่น หากแสงใหม่ไร้เงาเปล่าขวัญยืน คงสะอื้นโศกศัลย์ตราบวันตาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คิดเดี๋ยวนี้ เขียนเดี๋ยวนี้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 ธันวาคม 2016, 21:51:38 ดวงอาทิตย์ติดไหนไม่เห็นออก ปุยม่านหมอกครอบคลุมราบลุ่มสูง กระจอกจับขยับขนบนยางยูง เปิดคอกฝูงวัวใหญ่น้อยไปนา เมฆเคลื่อนคล้อยลอยต่ำทำท่าตก มืดดำปกห่อห้อมทุกหย่อมหญ้า ลมสะบัดพัดพายถึงชายคา ฝนสาดซ่าหนาเม็ดทั่วเขตคาม เอนอิงนั่งหน้าบ้านร้านขายของ ส่ายตามองผู้คนเคยล้นหลาม ไร้รถเรือลากแพแตรปามปาม หมาเดินข้ามวิ่งไล่ก็ไม่มี ตั้งเช้าสายบ่ายเย็นเป็นอะหยัง สงสัยจังคิดได้บอกให้ถี เกรงกลัวนักยักษาหลอกราวี ข่าวนาคีข้ามชาติพิฆาตแค้น หรือเข้าวัดหัดสวดรวดร้อยจบ เข้าสวนหลบเจ้าหนี้บี้เงินแสน ล้อมรินเหล้าเมายาฮาแตกแตน โกหกแฟนกำแผงแทงบิงโก ดวงอาทิตย์ติดไหนไม่เห็นออก สุมตามตรอกซอกซอยดังเสียงโห่ มันสะใจไทยเฮี้ยนเฆี่ยนอินโด เจอปีโป้สองเม็ดเด๊ดคาดิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: มันบ่แน่ดอกนาย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 มกราคม 2017, 20:25:15 ขึ้นถนนวนซ้ายป่ายขวาแล่น มองผ่านแว่นคันหน้าช้าคันหลัง บราวน์แบล็คบลูไซด์แปลกใจจัง ข้างตัวถัง"คันนี้รถสีแดง" ไปงานบุญบำเพ็ญกุศลศพ พระสวดจบคลี่กางเพื่อนวางแผง ยืนล้อมรอบครอบเขย่าเอ้าเชิญแทง ป้ายกำแพง"ห้ามเล่นการพนัน" ออกกำหนดกฎหมายจำหน่ายซื้อ ให้ร่วมมือสำรวจเข้มกวดขัน ห้ามเบียร์เหล้าเช้าเที่ยงเพียงช่วงวัน เห็นเสพย์สันต์เต็มโต๊ะโจ๊ะเฮฮา เพิ่มสลากกินแบ่งตามแรงซื้อ แก้แย่งยื้อขจัดเองคาดเจ๋งกว่า ต้องแปดสิบต่อใบตรงราคา เกลื่อนพาราใบร้อยเย็บรวมชุด ภาพในจอทรหดรถบรรทุก ยอดสมบุกสมบันดั้นถึงจุด ขนครัวปลูกลูกจ้างต่างมังคุด เรียกให้หยุดปรับขังนั่งตบยุง มีอะไรในโลกนี้ที่ว่าแน่ บอกของแท้น้ำปลาติดตรากุ้ง พี่อายุยังน้อยหนอยเรียกลุง แปะลงพุงเฉียดร้อยหนอยเรียกเฮีย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เฮ่อ...จะไปไหนพ้น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2017, 22:34:15 กินอยู่ไปใดดีหนอชีวิต ภัยสิ่งพิษกระจายรายรอบด้าน ไร้เวลาฟ้าฮ่ามยามวิกาล ในนอกบ้านยานยนต์แล่นบนทาง มันหยิบยื่นปืนยิงฉกชิงทรัพย์ มีดฟันยับรัวหมัดหากขัดขวาง รักหน่ายหนีผีนำฆ่าอำพราง รุมโทรมร่างสลบกลบดงดอย ขับแซงซ้ายป่ายขวาฝ่าแดงเหลือง แน่นมุมเมืองติดหนึบคืบไม่ถอย ดังสะเด่าเข้าออกวิ่งซอกซอย เห็นทุกบ่อยชนโครมจมเลือดกอง อีกอาหารการกินสู่ลิ้นปาก เนื้อสัตว์ซากหมากหมักพืชผักผอง ต้มรากต้นผลแก่สดแช่ดอง สุ่มทดลองมากอย่างสารค้างมี น้ำประปาน่าใสส่องไฟขุ่น ร้อนกลิ่นกรุ่นอัดลมผสมสี จากบาดาลธารคลองกรองวิธี คิดว่าดีกร่อยเกลือปูนเจือปน น้ำกินอยู่รู้ปลีกหลบหลีกได้ สูดฝุ่นไอไฟติดควันพิษพ่น สะสมร่างพ่างร้านบ้านตำบล ยากยิ่งคนพ้นวันอันตราย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: มาแล้วแก้วตา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 เมษายน 2017, 15:21:30 ฉันจะมาหาเธอเนอที่รัก มัวเก็บผักดอกแคแถจนสาย ท่ามกลางแดดแผดจ้าร้อนตาลาย ชุ่มโชกกายชายเสื้อเช็ดเหงื่อนอง แยงไม้ยาวสาวคอยสอยผักหวาน เลาะดินดานเลียบตลิ่งดิ่งลงหนอง แซะช้อนเตาเอาผำล้างน้ำกรอง ยัดปากข้องแมงดาปูปลาปน แหย่มดแดงแจงไล่เหลือไข่นุ้ย วางถุงปุ๋ยปุ๊บปั๊บวิ่งจับอ้น บ่วงคล้องเกี่ยวกิ้งก่าสาละวน ไฟรมลนเตรียมตวงผึ้งรวงรัง แวะดูวัวตัวปลอดจะคลอดลูก เพื่อนจับผูกคันโพงเชือกโยงดั้ง ท้องหัวสาวคราวแรกเจ็บแปลกจัง เกรงถอยหลังย่ำถูกลูกม้วยมรณ์ ตะวันลอยอ้อยอิ่งจวนชิงพลบ จึงต้องจบวิถีเช่นนี้ก่อน ขอฝากคำอำลาป่าดงดอน เยี่ยมเยียนย้อนพบกันอีกวันพรุ่ง ฉันกลับมาหาเธอแล้วที่รัก เร็วรีบตักข้าวสารอาหารหุง อิ่มอาบท่าหน้าแชล่มแก้มหอมปรุง มืดมุดมุ้งจู๊ฟจั๊ฟหลับสบาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: หลังเมื่อคิดผลเมื่อเขียน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 มิถุนายน 2017, 05:49:20 ล้วนเหตุหักชักนำทำชีวิต ผลเบี้ยวบิดผิดหลังให้สังหร โลดแล่นบนหนทางอย่างละคร โค้งโคจรร่อนลาหลากอารมณ์ สิงลงร่างกางกดบทกำกับ คอยรองรับจำเพาะชอบเหมาะสม สู่ห้วงเหวเลวร้ายท้าทายยม ยากขัดขมขืนขานขับหวานวา เน้นสนุกคลุกเคล้าเร้ารื่นหวัว แลบลิ้นรัวยิงฟันสุขหรรษา ปรับโทนทุ้มนุ่มนวลชวนเคลิ้มคา เสียงเผยผ่าเปรี้ยงปร้างกลางชุมนุม สัปหงกอกเดาะเพราะรักลับ จวนเจียนดับสาหัสพิษกลัดกลุ้ม สลดฉาวคาวข้นปล้นชุกชุม รวบรวมรุมเข่นฆ่าไร้ปราณี อหังการ์หน้าบานล้านเล่ห์ร้าย รำฟ้อนฟายถวายองค์ทรงเจ้าผี รู้เย็นย้อนร้อนลนปนชั่วดี ครึ่งร้อยปีที่พบประสบการณ์ ใครกันหนอกำหนดบทชีวิต หรือลิขิตโดยพรหมผสมสาน เพียงถักทำนำพยางค์วางบนลาน เพื่อนวิจารณ์มันบ้าข้าก็ยอม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: รถเก่ากับคนแก่ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 กรกฎาคม 2017, 20:56:19 เพราะจำเป็นเข็นออกนอกบ้านแล่น สภาพแสนผุพังตัวถังสั่น พบรอยยุบบุบพองถองทั้งคัน สีเดิมมันรอบข้างด่างหมดเลื่อม กันชนหน้าอ้าหลังกรังสนิม ประตูยิ้มปริบานดานล็อคเสื่อม ไฟเลี้ยวห้อยย้อยรัดมัดจนเอือม พับกระเพื่อมเงยแง้มแก้มกระโปรง เสียบกุญแจแช่ติดบิดสตาร์ท เสียงหายขาดแฉะแฉะแบะตัวโก่ง เพื่อนร่วมด้วยช่วยกันดันโคลงโคลง พ่นโขมงควันดำดังคำราม คือของดีที่พึ่งหนึ่งเดียวนะ มีธุระไกลใกล้ต้องไต่ถาม ลงทางเลี่ยงหลบผ่านด่านป้อมยาม แทนหาบหามต่างน้ำปุ๋ยลำไย ถึงจะเก่าเจ้าอยู่คู่เคียงข้า ล่วงชราแตกเหงื่อเมื่อเจ็บไข้ เข้าโรงหมอรอส่งตรงบันได นานเท่าไรเรื่อยมาสารพัด เปรียบคนแก่แย่กว่ารถราเก่า ปวดแข้งเข่าจับถือมือแขนขัด ช่วงสุดท้ายหมายเพียรอ่านเขียนคัด ก่อนนอนวัดสวดค่ำไร้อำลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ฉันรักภาษาไทย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 กรกฎาคม 2017, 15:32:58 พี่และน้องร้องไห้กายใจสั่น พ่อแม่ดันหลังให้ไปกับเขา อยู่ที่นี่มีแต่อดตายเรา เหลือหม้อเปล่าก้นดำน้ำตาริน พี่ลงเรือมากับลุงแซ่อึ้ง น้องคนหนึ่งมากับลุงแซ่ฉิ่น เป็นพ่อค้าทำมาขายหากิน ณ แดนดินวิเศษประเทศไทย พี่ปีวอกอายุลุสิบสอง ส่วนตัวน้องเพิ่งครบสิบปีไก่ ต่างคนต่างแยกย้ายหายตัวไป ล่วงเลยวัยชราหาพบพาน ได้อยู่ดีกินดีมีครัวปลูก มีเมียลูกชายหญิงวิ่งเต็มบ้าน เป็นพ่อค้าเป็นครูรู้การงาน มีหลานหลานสิบคนยลเรียงราย ฉันยังจำคำของพ่อเคยสอน รักเมืองนอนคู่จิตมิตรสหาย อย่ามัวเพลินเดินชอบของรอบกาย มักสบายกินเล่นเย็นอยู่โยง พึงตระหนักรักชาติศาสน์กษัตริย์ จงซื่อสัตย์คิดร้ายแช่งตายโหง อย่างอนหง่อทรยศโป้ปดโกง ร่วมจรรโลงสิ่งงามความเป็นไทย พ่อไม่สอนฉันเลย ฉันพูดจีนไม่เป็น พ่อย้ำเสมอว่า เป็นคนไทยต้อง รักเมืองไทย พูดภาษาไทย และรักในหลวง ทวี แซ่อึ้ง หัวข้อ: Re: ให้ฟรีไม่มีหรอก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 สิงหาคม 2017, 14:04:59 เลิกทะเลาะเบาะแว้งแย่งสมบัติ พี่น้องถัดออกมาฤาฆ่าได้ ที่ดินเดินเงินทองของบาดใจ เศษสลึงครึ่งใบไม่ยอมกัน มรดกตกทอดถึงลูกหลาน ไร่นาบ้านขนัดรวมจัดสรร ประเมินทรัพย์นับกองต้องแบ่งปัน หยุดอ้างโน่นอ้างนั่นไหนสัญญา ช้อนชามใบไหนึ่งลังซึ้งหม้อ เตาแก๊สก่อตะแกรงแคงตะกร้า เครื่องสูบน้ำซัมเมอร์สเปิดพ่นยา ปี๊บปลาร้าเขียงครกแล้วตกลง ส่วนนกหนูหมูหมาปลาเป็ดไก่ อ้างสิทธื์ได้ไม่ห้ามตามประสงค์ ยัดกล่องถังบังคับจับใส่กรง วัวนำส่งคืนเจ้าเช่าใช้งาน โรงศาลเสาเก้าอี้มีพนัก แกะสลักวิจิตรพิษฐาน ประทับสิงสถิตจิตวิญญาณ หากต้องการพานขอยออัญเชิญ สำมะหาอะไรใครคนอื่น เขาหยิบยื่นของฟรีดีผิวเผิน แจกข้าวปลาอาหารเจือจานเงิน หวังร่วมเดินฟันฝ่าชะตากรรม ครั้งทำหน้าที่อนุญาโตตุลาการ ไกล่เกลี่ยกรณีพิพาทแบ่งสมบัติ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: มันมาอีกแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 ตุลาคม 2017, 20:54:40 แหงนเบื้องบนฝนซารีบคว้าจอบ หายใจหอบขาดห้วงมิล่วงหนี วอนอันเตเทวาเคยปรานี กลับถัดถี่ตกจนท่วมท้นไป ท่วมผาหินดินดงเอ่อลงลุ่ม ท่วมพืชพุ่มพืชผลพืชต้นใหญ่ ท่วมสวนครัวมะม่วงแลลำไย ท่วมเนินไร่ไร้แหล่งเลี้ยงวัวควาย ล้นถนนหนทางแท่งกางกั้ง ล้นพนังรางรูคูเหมืองฝาย ล้นลำคลองหนองสระอ่างกระจาย ล้นฝั่งสายย้ายแยกกระแทกพัง ไหลเชี่ยวกรากหลากรวมท่วมนอนนิ่ง เพียบตลิ่งนาสวนมวลน้ำขัง รอระบายลงเลว้าเหว่จัง เกือบเดือนยังหญ้าเน่าปริ่มเท่าเดิม เพื่อนโชคดีที่สูงแค่พุ่งผ่าน เซาะริมธารออกแรงแต่งป้องเสริม ปล่อยในออกนอกคันกั้นเข้าเติม วันนี้เริ่มแสงรางสว่างตา ละจากจอบยอบพักเพียงสักครู่ ลมพัดซู่ต้องตนขนลุกซ่า เมฆตั้งเค้าเงาดำลอยคล่ำคลา ตายละวามันมาหาอีกแล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เลิกคิดแล้วล่ะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 พฤศจิกายน 2017, 20:56:05 เพราะสดับจับจำดำกะด่าง จิตเคลื่อนคลางควันเปลวคลื่นเหลวไหล หาเหตุเคืองเปลืองตัวชั่วช่างใคร นำมาใส่ใจเราแล้วเศร้าตาม อันเรื่องดีมีแน่แต่น้อยนิด เกาะสถิตติดขอบบ่ชอบพล่าม ผิเผยเปิดเชิดชูดูวาววาม เลยคืนข้ามสามคาบสาปสูญรอย แช่นานเนาเก่าไปใหม่พานพบ แรงกระทบจบความงามถดถอย ทิ้งพันธะประเสริฐล้ำเลิศพลอย เค็มจางกร่อยปล่อยปลงเปล่าหลงลืม ครั้นรื้อฟื้นยืนย้อนโถมค่อนแคะ นวลกระแนะกระแหนแหมไม่ปลื้ม บ้างกระโจนโหนดิบคว้าหยิบยืม แสร้งดูดดื่มดำเนินเพลินยลยิน เพียงฉวยภาพฉาบฉายระบายสี รอวันที่วาดหวังดังถวิล ลอยละอองผ่องฟ้าเอี่ยมธานิน รวมเช็คบิลเบิกทวนสำนวนแค้น ขืนขยับจับดำจำฉาวด่าง จิตตกค้างกลางกาปาเป้าแด่น อ้างอาฆาตมาดร้ายหมายทดแทน ชีพโลดแล่นลงเหวลนเปลวเพลิง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ไปเถิดเพื่อนไป ให้กำลังใจ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 20 พฤศจิกายน 2017, 21:16:44 หมอบอกญาติทำใจว่าไม่รอด เร็วช้าถอดลมปราณกาลแตกดับ มะเร็งร้ายลุกลามรวดกเร็วรับ สู่ปอดตับไส้สุดล้วนจุดตาย สลับดีแย่ลงทรงคั่นบ้าง ร้องงครวญครางพลางเพิ่มยาเติมสาย เกรงอาการฉับพลันอันตราย ด้วยโรคร้ายเข้าตุงพุ่งพล่านกรู กินข้าวนิดติดคอรอสะอึก กลืนลงลึกสำรอกออกดังหู ลมจุกแน่นแล่นตึงถึงสองรู นิ่งสักครู่เยี่ยวสาดขี้ราดเตียง คลื่นสับสนอลหม่านพานทรุดหนัก กลับคืนพักบ้านพบสงบเสียง พี่น้องล้อมห้อมกายหน้ารายเรียง บ้างยืนเคียงนั่งลุกปลอบปลุกใจ เฝ้าเอออวยช่วยหามตามประสา คนบ้านนอกขอกอัชฌาสัย รักร่วมแรงแบ่งปันกินกันไป ยามป่วยไข้สางสิงยากทิ้งกัน ช่วงชีวิตนิดหนึ่งถึงสุดท้าย เห็นแสงฉายปลายโพรงโค้งสวรรค์ อยู่แช่ซมจมเปลวเหลวช่างมัน พรุ่งด้นดั้นรถราสู่ปราจีน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ยินเพื่อนบ้านบ่น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 ธันวาคม 2017, 20:37:08 ขันโตกตำน้ำพริกผักจิกลวก ข้างแกงหยวกเจือปลาร้าไร้หมู เหลือแต่ก้างหางกิ่วหิ้วปลาทู ถ้วยในตู้เคียงถาดผักกาดจอ นินทานางห่างหูตูละเบื่อ อยากกินเนื้อทอดปิ้งจริงจริงหนอ อ้างประหยัดอัฐตังค์ยังไม่พอ เชื่อคำหมอกินคุณสมุนไพร หนังหุ้มดูกด้องแด้งผอมแห้งร่าง ยืนเยื้องย่างหยุดกึกนึกว่าไผ เจอที่ลับอับมืดพืดตกใจ แน่นางไม้เดินแบบแอบซุ่มมา สูงชะลูดตูดเพรียวขาเรียวลีบ ปั่นรถถีบกางจ้องซ้องสง่า จูงวัวตื่นลื่นหกตกคันนา เกาะต้นหว้าห้านิ้วลมปลิวนวล ซื้อผ้าง่ายบอกไซ้ส์ไม่หลวมคับ ยีนส์ยืดจับเนื้อนมรัดสมส่วน ปราศดันเก๊าท์เบาหวานรานรบกวน ไขมันร่วนแข้งข้อปวดบ่มี เหมาะเกี่ยวก้อยสอยดาวพราวงานวัด ยามหนาวจัดหวังอุ่นกกหุ่นผี ดมเต่าเหม็นเย็นชืดจืดค้างปี เถิงเดือนยี่ไม่อ้วนด่วนขอลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ก็รักของฉันนี่นา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 มกราคม 2018, 21:33:11 ยอมยอบลุกคุกคลานให้หลานขี่ มือแตะตีขับไปตบไหล่หลัง ร้องฮี้ฮี้กับกับสับเสียงดัง เกาะควบนั่งหัวร่อชอบพอใจ หายใจหอบแฮกแฮกเหงื่อแตกเต็มหน้า ยายถามตาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยขบไหม หวัวหึหึฤร่างเจริญวัย ดูมูกใสในดังหลั่งออกมา เพื่อบุญปลูกลูกมีหลานที่รัก จะเหนื่อยสักเท่าไรไม่เคยว่า ชวนร้องเล่นเลียนเสียงสัตว์ไก่กา ยกขึ้นบ่าแอ่อี๊แอแห่โมงโมง ชมชี้นกน่านฟ้าปลาแหวกว่าย จับเส้นสายด้ายผูกปล่อยลูกโป่ง คว่ำกะมังถังสีตีโปงโปง ยิงโป้งโป้งติดดาวเป็นคาวบอย แสร้งตลกโปกปาฮาหัวเราะ ฉอดฉอเลาะฟ้อนฟายคลายเหงาหงอย กล่อมอืออือมือวิงทิงนอยนอย ตาปรือปรอยผล็อยหลับพร้อมกับเพลง ร้อยรักลูกผูกแน่นแสนรักหลาน สิ่งต้องการควานหาให้รีบเร่ง เอาอกป้องผองภัยไม่หวั่นเกรง หลานครื้นเครงสนุกสุดสุขแล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ขอคารวะผู้กล้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 มีนาคม 2018, 06:05:49 เช่นรากหญ้าสามัญชนชั้นต่ำ เพียงถลำทำผิดนิดพลั้งเผลอ ยืนให้จับสับมือครางอือเออ เดินซึมเซ่อเก้กังเข้าซังเต ค่อยบันทึกนึกนั่งตั้งข้อหา กี่มาตราว่าไปไม่หันเห เริ่มจากเบาเอาหนักสักปนเป ยากเชือนเสส่งฟ้องต้องมลทิน ขาดทนายแนะนำคำแก้ต่าง คงเดิมร่างรวบรัดรอตัดสิน ด้วยยากจนข้นแค้นแร้นทำกิน ไร้ที่ดินแบงก์พันประกันตัว อาบน้ำตาหน้าดำถูกจำขัง ตามศาลสั่งนั่งเศร้าสองเมียผัว วอนอันเตเทวัญสั่นระรัว ยกท่วมหัวยอมเซ่นเวรกระทำ ต่างสุดกู่ผู้ดีมีอำนาจ ยินตวาดคาดเค้นไม่เป็นส่ำ ใจเต้นตูมกุมเป้าเข้ารับคำ ซ่อนเงื่อนงำทำอ่อนหนักผ่อนลง ชนสามัญชั้นต่ำหากทำกล้า หาญยื่นหน้าท้าทายหมายประสงค์ ชูครรลองครองธรรมนำซื่อตรง ผลลัพธ์คงเรียกสอบหลังลอบตี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ชีพนี้มอบที่รัก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 พฤษภาคม 2018, 21:47:36 ปวดรบกวนป่วนจิตผิดวิสัย ซ่อนภายในใช่รู้แย้มดูเห็น เบายามตื่นยืนย่ำกำเริบเป็น ประจำเย็นเข็ญหนักดึกพักซม กลืนพาราทาบาล์มถามองค์เจ้า ปากปูดเป่าเข้าป่าเสาะยาต้ม ยอบนบานสารสื่อมือพนม ยังระบมบีบบดกดบวมแดง เอกซเรย์เร็วครับปับหมอว่า กล้ามเนื้ออ้าเอ็นอาจขาดหลายแห่ง ปวดปลายนิ้วหิ้วหับงับอ่อนแรง เสียวเสียดแทงท่าผิดบิดบ่าเอียง กำหนดวันทันด่วนทบทวนนัด ยอมผ่าตัดตามหมอรอขึ้นเขียง สกรูดูกผูกเอ็นเชื่อมเส้นเรียง นอนจมเตียงเหม่อมองน้องจัดยา ประคองลุกปลุกนั่งป้อนน้ำข้าว ตื่นทุกคราวเคียงข้างไม่ห่างหน้า คอยชุบซับเช็ดตัวชั่วเวลา ผลัดเสื้อผ้าพาเข้าเบาปลดทุกข์ ช่วยบำบัดจัดมือจับถือแขน แบราบแบนแอ่นอกพกสนุก พ่วงทำนองพ้องกลอนเพลงย้อนยุค สุดแสนสุขชีพนี้มอบที่รัก รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ให้ผมเป็นเพื่อนตามเดิมเถิดครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 มิถุนายน 2018, 21:30:09 อยู่บ้านนอกขอกนาชายป่าเขา ตื่นสางเช้าบ่ายเย็นเห็นแต่แสง ล่างผาหินดินดำน้ำเชี่ยวแรง ชมฟ้าแดงเมฆขาวดาวขจี ยุครุ่งเรืองเครื่องมือใช้สื่อสาร สิ่งสคราญรายเรียงภาพเสียงสี อักษรนิ่งวิ่งวนพ้องดนตรี หลายช่องชี้โลดเล่นเด่นลายตา ได้เรียนรู้ดูดองจำของแปลก รู้จำแนกต่ำตุ่นสูงคุณค่า รู้ใดถูกผูกติดผิดละลา รู้ปัญหาเก่าใหม่แก้ไขทัน รู้วิวัฒน์ชัดเชื่องเรื่องหนังสือ ได้ฝึกปรือร่ายกาพย์กลอนโคลงฉันท์ ประพนธ์พิมพ์ยิ้มชอบโต้ตอบกัน สร้างสัมพันธ์ไมตรีที่ดีงาม ใดรวยรินกลิ่นฉมนิยมชอบ ในกรวยกรอบกฎเกณฑ์เว้นคำห้าม ยกเป็นอย่างวางยึดประพฤติตาม คู่เขตคามนามเนืองโชว์เลื่องลือ หากเพียรนับจับถ้อยน้อยผู้นัก น้อมชวนชักกระพุ่มร่วมกลุ่มชื่อ เสียมรรยาทพลาดอภัยให้สักมื้อ เพราะคุณคือเพชรก่องแสนต้องการ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ฟังนะ เธอต้องเรียกฉันว่าประธาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 กรกฎาคม 2018, 15:18:46 รู้จักกันนั่นพี่นี่คุณน้อง บ้างเกี่ยวข้องดองเนื้อสืบเชื้อสาย สูงเชิดชูปู่ย่าโยงตายาย ลดหลั่นท้ายลูกเล็กหลานเด็กแดง ให้กำเนิดเกิดก่อกราบพ่อแม่ ขรัวพระแก่เมตตาหน้ายิ้มแฉ่ง ร่วมเรียนรู้ครูศิษย์คิดแจกแจง เราเพื่อนแพงท่านเธอเสมอกัน มานสมัครรักใคร่ได้เคียงคู่ กินนอนอยู่ยืนร่างเดินสร้างสรรค์ มือเกี่ยวก้อยร้อยทรวงห่วงสัมพันธ์ ยาวบากบั่นสั้นต่อท้อมิมี ง่วนกลางไร่ไถดะเป็นพระเอก ชอบเป่าเสกเลขจารขานฤาษี ร่ายเต้นรำคลำกลองพ้องดนตรี เกือบสิบปีแต่งกลอนร่อนคำคม คงกินข้าวคดไหช้อนใช้ตัก เติมความรักวันนิดจุมพิตผม พอเป็นผู้ดูแลเลิศบรม บอร์ดอาศรมสีม่วงปิดดวงดาว เกียรติศักดิ์บักใหญ่ห่างไกลชั้น ห้ามร่วมขันน้ำรินนั่งกินข้าว ละเตี่ยวหลวมสวมสูทเลิกพูดลาว ฟังนะจ้าวสำเหนียกเรียกประธาน :P :P :P รพีกาญจน์ บัก แปลว่า อ้าย หัวข้อ: เงียบเหงาเศร้าล้นทรวง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 กันยายน 2018, 21:25:21 ความเย็นชาท่าทางเคยห่างหาย มันฝังกายคลายคลอนแต่ก่อนเก่า กลับเยี่ยมเยือนเตือนจิตสนิทเนา คืบคลานเข้าเร่าหลับเมื่อพับตา เดินลำพังยังพล่ามถึงความหลัง กรูคับคั่งเคียดแค่นเงยแหงนหน้า ใต้โพยมโคมทองแสงส่องมา ฝนสร่างซาหามิดเมฆปิดบัง มันเพียงพอต่อตัดลัดมืดตื้อ เห็นเงามือสื่อสารผ่านผนัง ดำลางเลือนเคลื่อนไหวไร้รับฟัง กระซิบสั่งสองหูมิรู้ความ บทเชลงเพลงหรรษ์สรรค์ประสงค์ ระคนชงซึ้งซาบซ่านวาบหวาม สู่เลือดแรงแฝงเนื้อแพร่เชื้อลาม อ้าปากปรามปราศเสียงเรียงลอดฟัน กำลังพูดพร่ำเพ้อถึงเธอนะ ส่งมือจะจับเชื่อมเอื้อมหยิบฝัน เหลือว่างเปล่าเงาชักชะงักงัน สำเนียงฉันนั้นแว่วแผ่วละลาย คงชื่นชมสิ่งสร้างทันสมัย ตั้งค่าไว้วูบวาบภาพสั่นส่าย ส่งสัญญาณสานสักรักมากมาย ชั่วพริบหงายเงียบเหงาเศร้าล้นทรวง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เมื่อปล่อยมา เบื่อปล่อยไป เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 ตุลาคม 2018, 21:38:58 ก้มเดินด้อมอ้อมมองมือป้องหน้า แบะถ่างขากันลื่นพื้นตัวหนอน ตายเบื้องบนฝนตกอกเปียกปอน มันน่านอนในวัดเย็นจัดจริง เริ่มสลัวขรัวตาท่าทำวัตร พระเณรถัดแถวหลังนั่งเกร็งกริ่ง เปลวเทียนวูบธูปวาบภาพไหวติง สงบนิ่งน้อมลงโพล่งสาธุ ดึงตัวหลบลับบางข้างวิหาร ยินพระท่านว่าโหดโทษลหุ นำลูกหมาแมวใส่ในกระชุ ปล่อยหน้าอุโบสถปลดภาระ ทุกข์พระหาอาหารมิให้ขาด บิณฑบาตย่ำย่างทางขรุขระ เลี้ยงตนเหลือเผื่อหมาแมวมันนะ กรำฝนชะเป็นไข้หวัดไอจาม กวาดกอบเขี่ยขี้เยี่ยวหลายเที่ยวทิ้ง ซุกซนวิ่งเล่นไล่ไม่ฟังห้าม ปีนระเบียงเตียงตั่งดังโครมคราม ออกลูกลามหลานเหลนหลายเกินนับ ยกมือป้องยองโย่โผล่ล่าถอย คว้าแมวน้อยเร็วพลันรีบหันขวับ เพิ่งรู้โทษโปรดให้อภัยครับ จะนำกลับเลี้ยงดูอยู่อย่างเคย ใครก็ไม่รู้นำแมวมาปล่อยหน้าบ้านจึงเลี้ยงไว้อย่างดีด้วยความเอ็นดู แต่ทนไม่ไหวครับ มันตะครุบจับนกเขา นกพิราบ นกกระจอกที่ลงมา จิกข้าวโปรยให้ลานบ้านเกือบไม่เหลือ คิดเอาไปปล่อยวัดให้พระดัด นิสัยถ้าจะดี เมื่อได้ยินพระสนทนากัน จึงนำกลับมาเลี้ยงดังเดิม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: แก่อีกปีหน้าตาดีเหมือนเดิม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 กุมภาพันธ์ 2019, 14:24:57 ร่างคดคู้ดูซมผอมอมโรค เป็นมะโหกตัวงอปวดคอหลัง ตึงเอ็นดูกมูกเริ่มเยิ้มรูดัง เสียงปึงปังชนฝาถลาไกล ล้มทั้งยืนลื่นขอนนอนแอ้งแม้ง หมดเรี่ยวแรงยันลุกปลุกปีนไต่ ย่างแค่คืบสืบก้าวร้อนผ่าวไอ สิ้นเชื้อไฟสนิทมืดมิดเปลว อาบถูทายาต้มฝาดขมหวาน แคปซูลทานเม็ดผงทิ้งลงเหว ยอบยอย้อนฟ้อนฟายบนส่ายเอว ล้าล้มเหลวซีดเซียวมิเกี่ยวกัน คิดตรึกตรองมองหนังเนื้อสังขาร์ วัยชราเยี่ยมเยือนเรือนเขตขันธ์ เคยทำงานรานรุกบุกสมบัน เลยเดือนวันหลุดบ่วงสู่ร่วงโรย ลองฟื้นฟูดูแลแคร์สักนิด หวังจะฟิตหนุ่มแน่นแทนระโหย ปรับอารมณ์ตรมโกรธละโอดโอย กำจัดโดยตั้งจิตพิจารณา ถึงจะแก่เกินปีกลับดีหลาย เลิกฟูมฟายหดหู่คืนซู่ซ่า เลิกคบหมอรอคิวลิ่วรับยา หวนจู๋จ๋าทะเล้นรักเช่นเดิม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: แก่อีกปีหน้าตาดีเหมือนเดิม เริ่มหัวข้อโดย: Number9 ที่ วันที่ 07 เมษายน 2020, 14:49:03 (https://uppic.cc/d/6jc6)
|