|
หัวข้อ: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 16:01:39 .[wma=300,50]http://audio.palungjit.com/attachment.php?attachmentid=46290[/wma]
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 16:04:36 .
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ซานต้า..จ้า ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 16:06:58 โอ้ว...ไม่รู้เรื่องเลย :D
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 16:07:46 ;D ;D ;D
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: คนหล่ายเวียง ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 16:27:45 ;D ;D ;D ขอบคุณเจ้า ว่าแต่...ท่านล่ะอ่อนโบราณเจ้า บ่ะมีกำแปล๋กะเจ้า ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: taekeuk_poomse ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 18:00:41 บทแรก น้อ
นะมามิ รัตตะนัตตะยัง สาสะนะสุภาษิตัง ปะวักขามิ สัพพะอันตะราโย วินาสันตุ สาธโว ดูราโสตุชะนะสะปุริสะทังหลาย จุ่งจักฟังสุภาษิตคำสอนอันนี้ ด้วยครบยำแลจำใส่ใจไว้ด้วยดีแท้เทิ๊อะ ด้วยมีแท้แล กริยาอันเราจักได้เกิดมาเป็นคน นี้ ค่เป็นอันยากนัก ได้เกิดเป็นคนแล้ว แลจักได้เป็นคนหูดีตาดี มีองคล้วนถ้วนอันงาม ก็เป็นอันยากนัก ได้เป็นคนหูดีตาดี มีองคล้วนถ้วนอันงามแล้ว แลจักหื้อมีอายุยืนยาวก็เป็นอันยากนัก มีอายุยืนยาวแล้ว แลจักได้พบกับกัลญาณมิตร ผู้มีปรยา รู้ช่างสั่งช่างสอน ก็เป็นอันยากนัก ได้พบกับกัลญาณมิตร ผู้มีปรยาแล้ว แลจักหื้อบังเกิดใจศรัทธาปฏิบัติตามคำ สอน ก็เป็นอันยากนักแท้แล ในกาละบัดนี้ เราทังหลาย ได้เกิดมาเป็นคนหูดีตาดี มีอายุก็ยืนนาน พอประหมานปานนี้แล้ว แลได้พบแก้วทังสาม อันผ้งคลี่บานงาม กับทังกัลญาณมิตรผู้มี ปรยาสัน นี้ ก็หากเป็นโชคลาภนาบุญของเราอย่างยิ่ง แลประเสิฐ เป็นเหตุหื้อเราได้หอมเหียบ พ่ำเพ็งบารมี อันผ่านแผ้ว เป็นที่บวรมวรแล้ว แก่ความปารถนาของเรา เอ้าไผจะมาต่อท่อนที่สอง นิมนต์เน้อ..... หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 20:23:36 เอ้าไผจะมาต่อท่อนที่สอง นิมนต์เน้อ..... ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ;D ;D ;D ต๋อนสองเน้อ.. เหตุนั้นเราทังหลายญิงชายบ่ควรอยู่ดายและ ผะมาท อย่าได้หลงด้วยอำนาจแห่งตัณหา ควรบังเกิดใจ๋ศรัทธา แล้วรีบขงขวายกระทำบุญ เพื่อปลูกฝังความดีไว้กับต๋น อย่าหื้อชีวิตของเราล่วงไปเสียเปล่า เรามีหูต๋าตี๋นมือไว้ หื้อได้รีบกระทำบุญ คนละเล็กละน้อยต๋ามสติก๋ำลัง เพื่อหื้อเป็นปัจจั๋ยก๊ำจูหื้อต๋นได้รอดเวียงแก้วยอดเนรพาน ในอนาคตกาลอันจักมาภายหน้านั้นเต๊อะ ทานกถา บัดนี้จักจ๋าด้วยอันหื้อทาน และก๋ารที่ผู้หื้อทานควรรู้ควรเข้าใจ๋ในเบื้องต้น เพื่อเป๋นนิสัยแก่โสตุชนะญิงชายตังหลายฝูงสอนง่าย อันมักใคร่แจ้งใสในกองบุญนั้นก่อนและ เอ้าหมดต๋อนสองแล้วปี้น้อยปี้หนานอาจ๋ารย์แก่วัด ไผก่ได้มาต่อเน้อ (อนุรักษ์ของดีบ้านเฮา) ;D ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: เชียงรายพันธุ์แท้ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 21:57:56 ...
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ~KT 2 U~ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 21:58:33 โทะ เปิ้นนิมนต์กั๋นมาแปลเลยกะนิ ;D ;D
อั้นน้องเข้ามาอ่านเน้อ อิอิ รออ่านคำแปล๋ของท่านต่อไปเจ้า หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: taekeuk_poomse ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 22:55:28 มาต่อผูก 3 เน้อ....
1. เมื่อเราจักหื้อทานนั้น ควรจำระจิตใจเจตนาหื้อบัวริสุทธิ์ อย่าหื้อมีใจขุ่นด้วยโลภมเจสรธัมม์แล(แม่นหว่า????) ความเคียด อันหนึ่งค็หื้อชำระยังของทาน หื้อบัวริสุทธิ์หมดใส เถิงกาละเมือหื้อทาน ค็ควรครบยำเซิ่งเจ้าตนรับทาน แลของทานแห่งตนแท้ เพิงเจาะใส่หัวด้วยจิตใจอ่อนน้อม แลปิติยินดี หื้อตั้งใจปราถนาหาสุขภายหน้าว่า สุทินนัง วะตะเมทานัง นิพพานะปัจจะโย โหตุ เม นิจจัง ดั่งนี้ อันนึ่งเล่าเมื่อเราใด้หื้อทานแล้ว แม่นว่าเมินนานเท่าใดค็ดี ค็หื้อมีปิติยินดีอยู่ทุกเมื่อ อย่าได้เบื่อหน่ายแลกิ๋นแหนงใจ สักกัน ควรร่ำเพิงว่า ทานัง เม ปริสุทธัง แล มุตตจาโค ดั่งนี้ไว้ไจ้ๆเทิ๊อะ.... 2. เมื่อเราจักไหว้พระนบธัมม์นั้น ควรไหว้หื้อถูกองคที่ติดที่เท้า 5 แห่ง คือว่าหัวเข่าทัง 2 แขนศอกพร้อมด้วยมือทัง 2 หน้าผากนึ่ง หื้อแทบติดอาสนาดีแท้ อย่าช้าเช่น อย่ารีบเช่น อย่าเหลียวไปซ้ายไปขวา หื้ออว่ายหน้าไปหาทางพระแท้ๆ หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 18 สิงหาคม 2010, 23:22:09 ขออนุญาตท่านบ่าวสองเมืองครับ
มเจสรธัมม์ จริงๆแล้วคือ มัจเฉรธรรม แปล๋ว่าความตระหนี่ มันเป๋นตั๋วซ้อนครับเลยอ่านยากไปหน้อย เอ้า...มาต่อผูกสี่กำเดวจะไปนอนละ ท่านเชียงรายพันธุ์แท้ เจิญมาจ่วยกั๋นแปล๋เน้อ (เป๋นต่าเฮาเอาตั๋วเมืองมาลงนี่ละ ;D ;D ;D เป๋นก๋ารอนุรักษ์เนาะ) ต๋อนที่ ๔........ จิ่งจักแม่นชอบแล 3. เมื่อเราจักเกนยังของต่างๆนั้น หื้อเข้าไปใกล้ๆ หื้อได้หัตถบาทศอกคืบ ยกหื้อสูงกว่าคืบขึ้นบน หื้อน้อมต๋นลงด้วยคบยำแล้วค่อยเกน เมื่อเกนแล้วก่หื้อสวะมือออกจากของที่เราเกนนั้นเสียก่อนผู้รับ จิ่งจักแม่นชอบแล 4. ก๋ารไปวัดไปวา และก๋ารกระทำบุญกระทำตาน อย่าได้เข้าใจ๋ว่าเป๋นก๋ารเล็กน้อยสักอัน เพราะว่าบาทย่างตี๋นแห่งคนผู้เตียวไปวัดก่ดี ชั่วหายใจ๋เข้าออกแห่งคนไปกระทำบุญก่ดี ไผคนใดจักมาอ่านนับได้ ส่วนว่าอานิสงส์เปิงรู้ว่ามีมากนักสันเดียวกัน เหตุนั้นเราบ่ควรคร้านแล.... 5. ข้าวของสมบัติและแก้วลูกดีวิเศษ เป๋นต้นว่าแก้วมณีโชติอันมีในโลก... หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: Ck 401 ที่ วันที่ 19 สิงหาคม 2010, 06:13:35 ขออนุญาตท่านบ่าวสองเมืองครับ จะได้ปฎิบัติตามให้ถูกต้องครับ :Dมเจสรธัมม์ จริงๆแล้วคือ มัจเฉรธรรม แปล๋ว่าความตระหนี่ มันเป๋นตั๋วซ้อนครับเลยอ่านยากไปหน้อย เอ้า...มาต่อผูกสี่กำเดวจะไปนอนละ ท่านเชียงรายพันธุ์แท้ เจิญมาจ่วยกั๋นแปล๋เน้อ (เป๋นต่าเฮาเอาตั๋วเมืองมาลงนี่ละ ;D ;D ;D เป๋นก๋ารอนุรักษ์เนาะ) ต๋อนที่ ๔........ จิ่งจักแม่นชอบแล 3. เมื่อเราจักเกนยังของต่างๆนั้น หื้อเข้าไปใกล้ๆ หื้อได้หัตถบาทศอกคืบ ยกหื้อสูงกว่าคืบขึ้นบน หื้อน้อมต๋นลงด้วยคบยำแล้วค่อยเกน เมื่อเกนแล้วก่หื้อสวะมือออกจากของที่เราเกนนั้นเสียก่อนผู้รับ จิ่งจักแม่นชอบแล 4. ก๋ารไปวัดไปวา และก๋ารกระทำบุญกระทำตาน อย่าได้เข้าใจ๋ว่าเป๋นก๋ารเล็กน้อยสักอัน เพราะว่าบาทย่างตี๋นแห่งคนผู้เตียวไปวัดก่ดี ชั่วหายใจ๋เข้าออกแห่งคนไปกระทำบุญก่ดี ไผคนใดจักมาอ่านนับได้ ส่วนว่าอานิสงส์เปิงรู้ว่ามีมากนักสันเดียวกัน เหตุนั้นเราบ่ควรคร้านแล.... 5. ข้าวของสมบัติและแก้วลูกดีวิเศษ เป๋นต้นว่าแก้วมณีโชติอันมีในโลก... หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 19 สิงหาคม 2010, 13:58:23 (http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?action=dlattach;topic=29854.0;attach=89405;image)
นี้ทังมวล จักเสมอดั่งแก้วทัง ๓ คือว่าพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นี้เป๋นอันหาบ่ได้สักอันและ.. ๖. แก้วทัง ๓ เป๋นของประเสริฐและหาได้ยาก เราเกิดมาร้อยชาติพันชาติก่บ่ห่อนได้พบสักชาติก่มี เหตุน้ันเราได้พบแล้วยังแก้วเจ้าทัง ๓ สันนี้ ก่หากเป๋นโชคลาภนาบุญอันยิ่งของเรา ควรเรานบน้อมไหว้สาสักการะไปชุวันค่ำเช้า ควรถือเอาแก้วทัง ๓ เป๋นที่จั้งที่เพิ่ง ควรละเสียรีบ ในที่สุดแม่นว่าเจ็บเป๋นและต๋ายสันใดก็ดี ก่อย่าได้ไปหาหมอผีดูเมื่อ อย่าได้เชื่อคำผี เพราะว่าชาติสุภาพคนดีและ มิจฉาทิฏฐีต่างๆนั้น ต๋ายมันบ่ไปตวยกั๋น ความจริงคุณพระเจ้า พระธรรมพระสงฆ์ ที่เราได้รับนับถือเป๋นที่เพิ่งแล้วนี้ จัดว่าเป๋นที่เพิ่งอันประเสริฐ อาจกำจัดไภยะได้จริงๆ อย่างอันจิงบ่ควรนับถืออันอื่นเป๋นที่เพิ่งต่อไป....... ;D ;D หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 19 สิงหาคม 2010, 14:10:13 เอามาเปาะกั๋นไว้ตี้เดวครับ จะได้อ่านง่าย ;D ;D
นะมามิ รัตตะนัตตะยัง สาสะนะสุภาษิตัง ปะวักขามิ สัพพะอันตะราโย วินาสันตุ สาธโว ดูราโสตุชะนะสะปุริสะทังหลาย จุ่งจักฟังสุภาษิตคำสอนอันนี้ ด้วยครบยำแลจำใส่ใจไว้ด้วยดีแท้เทิ๊อะ ด้วยมีแท้แล กริยาอันเราจักได้เกิดมาเป็นคน นี้ ค่เป็นอันยากนัก ได้เกิดเป็นคนแล้ว แลจักได้เป็นคนหูดีตาดี มีองคล้วนถ้วนอันงาม ก็เป็นอันยากนัก ได้เป็นคนหูดีตาดี มีองคล้วนถ้วนอันงามแล้ว แลจักหื้อมีอายุยืนยาวก็เป็นอันยากนัก มีอายุยืนยาวแล้ว แลจักได้พบกับกัลญาณมิตร ผู้มีปรยา รู้ช่างสั่งช่างสอน ก็เป็นอันยากนัก ได้พบกับกัลญาณมิตร ผู้มีปรยาแล้ว แลจักหื้อบังเกิดใจศรัทธาปฏิบัติตามคำ สอน ก็เป็นอันยากนักแท้แล ในกาละบัดนี้ เราทังหลาย ได้เกิดมาเป็นคนหูดีตาดี มีอายุก็ยืนนาน พอประหมานปานนี้แล้ว แลได้พบแก้วทังสาม อันผ้งคลี่บานงาม กับทังกัลญาณมิตรผู้มี ปรยาสัน นี้ก็หากเป็นโชคลาภนาบุญของเราอย่างยิ่ง แลประเสิฐ เป็นเหตุหื้อเราได้หอมหยับ พ่ำเพ็งบารมี อันผ่านแผ้ว เป็นที่บัวรมวรแล้ว แก่ความปารถนาของเรา เหตุนั้นเราทังหลายญิงชายบ่ควรอยู่ดายและ ผะมาท อย่าได้หลงด้วยอำนาจแห่งตัณหา ควรบังเกิดใจ๋ศรัทธา แล้วรีบขงขวายกระทำบุญ เพื่อปลูกฝังความดีไว้กับต๋น อย่าหื้อชีวิตของเราล่วงไปเสียเปล่า เรามีหูต๋าตี๋นมือไว้ หื้อได้รีบกระทำบุญ คนละเล็กละน้อยต๋ามสติก๋ำลัง เพื่อหื้อเป็นปัจจั๋ยก๊ำจูหื้อต๋นได้รอดเวียงแก้วยอดเนรพาน ในอนาคตกาลอันจักมาภายหน้านั้นเต๊อะ ทานกถา บัดนี้จักจ๋าด้วยอันหื้อทาน และก๋ารที่ผู้หื้อทานควรรู้ควรเข้าใจ๋ในเบื้องต้น เพื่อเป๋นนิสัยแก่โสตุชนะญิงชายตังหลายฝูงสอนง่าย อันมักใคร่แจ้งใสในกองบุญนั้นก่อนและ 1. เมื่อเราจักหื้อทานนั้น ควรจำระจิตใจเจตนาหื้อบัวริสุทธิ์ อย่าหื้อมีใจขุ่นด้วยโลภมัจเฉรธัมม์แลความเคียด อันหนึ่งค็หื้อชำระยังของทาน หื้อบัวริสุทธิ์หมดใส เถิงกาละเมือหื้อทาน ค็ควรครบยำเซิ่งเจ้าตนรับทาน แลของทานแห่งตนแท้ เพิงเจาะใส่หัวด้วยจิตใจอ่อนน้อม แลปิติยินดี หื้อตั้งใจปราถนาหาสุขภายหน้าว่า สุทินนัง วะตะเมทานัง นิพพานะปัจจะโย โหตุ เม นิจจัง ดั่งนี้ อันนึ่งเล่าเมื่อเราใด้หื้อทานแล้ว แม่นว่าเมินนานเท่าใดค็ดี ค็หื้อมีปิติยินดีอยู่ทุกเมื่อ อย่าได้เบื่อหน่ายแลกิ๋นแหนงใจ สักกัน ควรร่ำเพิงว่า ทานัง เม ปริสุทธัง แล มุตตจาโค ดั่งนี้ไว้ไจ้ๆเทิ๊อะ.... 2. เมื่อเราจักไหว้พระนบธัมม์นั้น ควรไหว้หื้อถูกองคที่ติดที่เท้า 5 แห่ง คือว่าหัวเข่าทัง 2 แขนศอกพร้อมด้วยมือทัง 2 หน้าผากนึ่ง หื้อแทบติดอาสนาดีแท้ อย่าช้าเช่น อย่ารีบเช่น อย่าเหลียวไปซ้ายไปขวา หื้ออว่ายหน้าไปหาทางพระแท้ๆจิ่งจักแม่นชอบแล 3. เมื่อเราจักเกนยังของต่างๆนั้น หื้อเข้าไปใกล้ๆ หื้อได้หัตถบาทศอกคืบ ยกหื้อสูงกว่าคืบขึ้นบน หื้อน้อมต๋นลงด้วยคบยำแล้วค่อยเกน เมื่อเกนแล้วก่หื้อสวะมือออกจากของที่เราเกนนั้นเสียก่อนผู้รับ จิ่งจักแม่นชอบแล 4. ก๋ารไปวัดไปวา และก๋ารกระทำบุญกระทำตาน อย่าได้เข้าใจ๋ว่าเป๋นก๋ารเล็กน้อยสักอัน เพราะว่าบาทย่างตี๋นแห่งคนผู้เตียวไปวัดก่ดี ชั่วหายใจ๋เข้าออกแห่งคนไปกระทำบุญก่ดี ไผคนใดจักมาอ่านนับได้ ส่วนว่าอานิสงส์เปิงรู้ว่ามีมากนักสันเดียวกัน เหตุนั้นเราบ่ควรคร้านแล.... 5. ข้าวของสมบัติและแก้วลูกดีวิเศษ เป๋นต้นว่าแก้วมณีโชติอันมีในโลกนี้ทังมวล จักเสมอดั่งแก้วทัง ๓ คือว่าพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นี้เป๋นอันหาบ่ได้สักอันและ.. ๖. แก้วทัง ๓ เป๋นของประเสริฐและหาได้ยาก เราเกิดมาร้อยชาติพันชาติก่บ่ห่อนได้พบสักชาติก่มี เหตุน้ันเราได้พบแล้วยังแก้วเจ้าทัง ๓ สันนี้ ก่หากเป๋นโชคลาภนาบุญอันยิ่งของเรา ควรเรานบน้อมไหว้สาสักการะไปชุวันค่ำเช้า ควรถือเอาแก้วทัง ๓ เป๋นที่จั้งที่เพิ่ง ควรละเสียรีบ ในที่สุดแม่นว่าเจ็บเป๋นและต๋ายสันใดก็ดี ก่อย่าได้ไปหาหมอผีดูเมื่อ อย่าได้เชื่อคำผี เพราะว่าชาติสุภาพคนดีและ มิจฉาทิฏฐีต่างๆนั้น ต๋ายมันบ่ไปตวยกั๋น ความจริงคุณพระเจ้า พระธรรมพระสงฆ์ ที่เราได้รับนับถือเป๋นที่เพิ่งแล้วนี้ จัดว่าเป๋นที่เพิ่งอันประเสริฐ อาจกำจัดไภยะได้จริงๆ อย่างอันจิงบ่ควรนับถืออันอื่นเป๋นที่เพิ่งต่อไป ป.ล. ขอขอบพระคุณท่านบ่าวสองเมืองตี้ช่วยแปล๋เน้อครับ และขออนุญาตแก้ไขบางคำครับ ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 21 สิงหาคม 2010, 12:10:09 ;D ;D ;D
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: คำอ้ายบ้านดู่ ที่ วันที่ 21 สิงหาคม 2010, 12:22:46 ;D ;D
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: wat ที่ วันที่ 21 สิงหาคม 2010, 21:47:32 หนุ่มดอยเต่า สาวยอง เป๋นแฟนกั๋น คงอู้กันม่วนขนาด
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: SupakaN ที่ วันที่ 28 สิงหาคม 2010, 17:39:27 โห........
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 28 สิงหาคม 2010, 17:41:36 ^ ^^^ ^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^^^ ^^^^^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ (http://fwmail.teenee.com/etc/imr6/886403.gif) หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: Ck 401 ที่ วันที่ 02 กันยายน 2010, 17:47:23 :) สาธุ
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 31 มกราคม 2012, 05:40:03 ^ ^^^ ^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^^^ ^^^^^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ^^^^^^^ ขออนญาตยู้ขึ้นไปไว้บนแฮ๋มกำเน้อ หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: WH_Y ที่ วันที่ 31 มกราคม 2012, 18:17:26 ..ตั๋นผิง..อ่านบ่ออกเลยเจ้า. อ่านกำแปลเอาก็ได้เจ้าท่าน.. :D
หัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: ละอ่อนโบราณ ที่ วันที่ 31 มกราคม 2012, 19:42:24 ..ตั๋นผิง..อ่านบ่ออกเลยเจ้า. อ่านกำแปลเอาก็ได้เจ้าท่าน.. :D เข้ามาผ่อก่ดีใจ๋ละครับ ;D ;D ;Dหัวข้อ: Re: กำสอนของครูบาพรหมา พรหมฺจกฺโก (ตั๋วเมืองเน้อ) เริ่มหัวข้อโดย: tfgc2007 ที่ วันที่ 03 กุมภาพันธ์ 2012, 12:41:53 กำเดียวหื้อผมไปเฮียนตัวเมืองก่อน...บ่าเดี๋ยวนี้ เมาหัว
|