เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย

เหงา   เหลือเกินเธอจากไปไม่หันมอง
ยิ่ง      นานวันเศร้าหมองเกินทนไหว
กว่า    จะรู้ความรู้สึกภายในใจ
เหงา   วันนี้เธอจากไปไม่หันมา

เมื่อ    เธอเดินจากไปในวันนี้
เธอ    คนดีคิดถึงฉันบ้างไหมหนา
จาก   ครานี้อีกเมื่อไหร่จะกลับมา
ไกล   ลับตาเธอไม่เหลียวแลบ้างเลย

โอ้ว่าความรักนั้น     เหตุไฉน
เมื่อรักแล้วเหตุใด    ยิ่งเศร้า
ไม่อยากรักเล่าใย    ฝืนยิ่ง กว่าเคย
เจ็บยิ่งหนอใจเรา    เจ็บช้ำเศร้าจริง

เหงา.....เพราะคิดถึงและเป็นห่วง
เศร้า.....เหงาในทรวงเป็นหนักหนา
คิดถึง....คนที่ห่างกันไกลตา
หล่อหลอมรวมเป็นทุกเวลา "คิดถึงเธอ"

อารมณ์นี้เลยค่ะ แต่ขอเพิ่มเป็น คิดถึงมากกกกกกกกกกกกก นะคะ

มาเป็นเพื่อนกันอีกแล้วนะความเหงา
ระหว่างเราคงไม่อาจตัดกันได้
มีเพียงเจ้าที่รับรู้ความในใจ
แม้หลีกเร้นสักเพียงใดยังตามเจอ

เป็นอีกวันที่ใจนี้จะหมดแรง
ความเข้มแข็งหมดลงได้เมื่อพลั้งเผลอ
ความอ่อนแอถาโถมเมื่อนึกถึงเธอ
คอยร่ำเรียกพร่ำเพ้อทุกเวลา

รู้ทั้งรู้ว่าไม่อาจเป็นไปได้
แต่ยังหวังว่าเธอจะเหลียวมองหา
หวังซักวันเธอนั้นมองกลับมา
ใจดวงนี้คงมีค่าขึ้นมาพลัน

คิดเข้าข้างตัวเองมาตลอด
คนที่เธอเฝ้าพร่ำพรอดใช่แน่ คือ ฉัน
มีความสุขปนหลอกลวงทุกเมื่อเชื่อวัน
แต่สุดท้าย แค่ฉัน ที่ฝันไป

เมื่ออยู่ใกล้เหตุใดใจยิ่งเจ็บ
ยิ่งหนาวเหน็บเจ็บร้าวกว่าคราวไหน
ตัวอยู่ใกล้ แต่ใจ นั้นห่างไกล
ความรู้สึกสัมผัสได้ไกลเหลือเกิน

เมื่อได้ยินเธอบอกคิดถึงเขา
ใจดวงนี้แสนเศร้าเหงาหนักหนา
มันเจ็บลึกบีบเค้นเป็นน้ำตา
เหมือนกับว่าโลกนี้สูญสิ้นลง

กำลังใจที่เธอบอกว่าอยากได้
คงไม่สำคัญเท่าไรในตอนนี้
ขาดฉันไปซักคนคงจะดี
เพราะว่าคนคนนี้กำลังหมดแรง

เหนื่อยแล้วความรู้สึกในตอนนี้
ความรักที่มีหมดพลังความเข้มแข็ง
หมดพลังทำให้ใจนั้นแข็งแรง
มองทุกแห่งอ้างว้างอย่างเดียวดาย

กลับมาเติม  ความคิดถึงกันอีกครั้ง
กลับมาเติม  พลังสร้างฝันใหม่
กลับมาเติม  ความรักอยากฝากไป
ฝากฟากฟ้าแดนไกลส่งถึงเธอ

เพราะใจนั้น  คิดถึงเธอตลอด
เพราะใจนั้น  เฝ้าพร่ำพรอดอยู่เสมอ
เพราะใจนั้น  ไม่อาจตัดรักจากเธอ
ยังพร่ำเพ้อคิดถึงเธอตลอดมา

แม้จะอยู่  แห่งใดในไพรกว้าง
แม้จะอยู่  อย่างอ้างว้างกลางเวหา
แม้จะอยู่  เพียงผู้เดียวเปลี่ยวเอกา
ใจดวงนี้ฝากฟากฟ้าไปถึงเธอ

หากเธอยัง  คงเหงาไม่มีเพื่อน
หากเธอยัง  คอยดาวเดือนที่พร่ำเพ้อ
หากเธอยัง  ไม่มีใครแนบกายเธอ
หันกลับมาได้เสมอเมื่อเธอ "ไม่มีใคร"

ฉันคงยัง  ที่จะยืนอยู่ตรงนี้
ฉันคงยัง  ไม่หลีกหนีเธอไปไหน
ฉันคงยัง  เฝ้ามองอย่างห่วงใย
แม้กายห่างกันไกลจนลับตา

ที่ตรงนี้  ยังคอยเธออยู่เสมอ
ที่ตรงนี้  เป็นของเธอเฝ้ารักษา
ที่ตรงนี้  ยังคอยเธอนั้นกลับมา
รอเธอเห็นคุณค่ากลับมามอง

ณ วันนี้  รู้ใจตัวเองแล้ว
ณ วันนี้  ขาดเธอแล้วใจเศร้าหมอง
ณ วันนี้  อยากบอกรักอยากจับจอง
อยากให้เธอเป็นเจ้าของตลอดไป

เหงาเป็นเพื่อน เศร้านิดนิด เหลือคิดถึง
ใจตราตรึง คิดถึงเธอ คอยเพ้อหา
โอ้อกเอ๋ย มิกล้าเผย  เอ่ยวาจา
เสมือนว่า  ใจใกล้บ้า น่าอับอาย..

ต้องทนเหงา เราเจียม เสงี่ยมรัก
อกสลัก  ใยรักหมอง มองเมินหมาย
ทนอดกลั้น คั้นดวงจิต มิคิดกลาย
แม้นมาดหมาย มิได้ชม ต้องข่มใจ..

เหลือคิดถึง ตรึงหทัย ไม่รู้จบ
เพียงพานพบ สบฝัน พลันหวันไหว
ก่อเกิดจิต เพียงมีสิทธ์ คิดวิไล
ดวงใจได้ อยากใกล้ชิด สนิทเธอ..

เหงา..เศร้า..คิดถึง  จึงเพ้อหา
ใจลอยมา พาจิต คิดเสมอ
แม้แทบสิ้น ดิ้นดับ ลับละเมอ
จะขอเพ้อ ว่ารักเธอ เพียงผู้เดียว :( :( :(

สายฝนหลั่งลงมาในคราใด
เดือน ดาวหลับไหลเศร้าใจยิ่ง
พระอาทิตย์ยังไร้เงาเศร้าหมองจริง
เหมือนทุกข์สิ่งตอกย้ำให้ช้ำใจ

เป็นอีกวันที่หัวใจแสนเหนื่อยล้า
มองดูฟ้าหม่นหมองไม่สดใส
ความคิดถึงตอกย้ำทุกคราวไป
คิดถึงเธอคราใจแทบขาดใจ "จริงๆ"

อากาศร้อนเหลือใจในยามนี้
เป็นห่วงคนดีจะร้อนบ้างไหม
หากอยู่ำใกล้จะคอยพัดร้อนคลายไป
นึกถึงเธอคราใดใจพรั่นทรวง

กี่วันแล้วที่ต้องอยู่ห่างไกลกัน
แม้คืนวันผันผ่านยังห่วงหวง
แหงนมองดาวเห็นหน้าเธอแทบทุกดวง
ฝากดาวว่ายังห่วงนะคนดี

ยี่สิบได้ยินมาแว่วแว่ว
หรือจากกันยี่สิบวันแล้วหรือนี่
ความรู้สึกเหมือนห่างกันนับแรมปี
โอ้คนดีอยู่ห่างกันเหลือเกิน

จู่จู่ลมหนาวพัดเข้ามา
ความรู้สึกเรียกหายามเธอห่างเหิน
อยากอยู่ใกล้คนดีร่วมเผชิญ
อย่าหมางเมินกับฉันนักคนดี

หนาวยะเยือกถึงขั้วหัวใจ
หยิบผ้าคลุมกายไว้หลากหลายสี
ผืนที่หนึ่ง สอง สาม ยังหนาวอยู่ดี
เอ๊ะ หรือคิดถึงคนดีมากเกินไป

หรือเป็นไข้จับตัวดูก็ไม่ร้อน
แต่ความหนาวยังซอกซอนเหตุไฉน
ต้องทนหนาวโดยลำพังอีกเพียงใด
แทบหนาวตาย แล้วใคร มันเปิดแอร์ (20 องศา)  ฮึ่มๆ เสียรมณ์เลย

กลอนเพราะจังเลยครับ..

ขอบคุณค่ะ
กลอนของคุณก็เพราะเหมือนกันนะคะ
อ่านแล้วก็รู้สึก เหงา เศร้า คิดถึงเหมือนกันเลย
เฮ้อ..หวังว่าซักวันความรักของเราจะสมหวังซะทีนะคะ เพี้ยงงงงงงงง

รักของผม คงทำได้ แค่นั่งหวัง
ได้แต่ฟัง เสียงหัวใจ ไห้โหยหา
เขาสูงลอย เลิศแพรว พราวนภา
เรารากหญ้า ไม่สมปอง คล้องใจนาง

                                ครูณุ

แอบรักเขาข้างเดียวเปล่าเปลี่ยวจิต
เคยแอบคิดว่าเขาคงมีใจให้
แต่นานวันเริ่มรับรู้เริ่มเข้าใจ
มีเพียงฉันใช่ไหมที่รักเธอ

รู้ว่าเธอไม่เคยคิดเป็นแบบอื่น
ยังรอคอยแอบชมชื่นอยู่เสมอ
ทุกคืนวันยังเฝ้าฝันนอนละเมอ
ยังแอบเพ้อว่าเธอใจตรงกัน

ขอสารภาพจากหัวใจในวันนี้
ลมหายใจที่มีเฝ้านึกฝัน
อยากมีเธอแนบกายทุกคืนวัน
อยู่ข้างกันทุกข์สุขร่วมชะตา

อยากตะโกนบอกรักสักล้านครั้ง
อยากให้เธอรับฟังว่าโหยหา
อยากมีเธอเคียงข้างกายทุกเวลา
เฝ้าเก็บงำตลอดมาไม่เผยใจ

ถึงวันนี้มันคงสายเกินไปแล้ว
รักคลาดแคล้วเกินกว่าจะคว้าได้
แม้อยากบอกว่ารักสักเพียงใด
คงทำได้ฝากไว้ในบทกลอน

คงไม่สาย เกินใจ จะไขว่คว้า
ลองค้นหา ว่าหัวใจ อยู่แห่งไหน
ลองทำตาม ดังหวัง ที่ตั้งใจ
ผลจะเป็น อย่างไร ไว้ว่ากัน

หากว่าเขา ตอบรัก จักชื่นจิต
ช่วยชีวิต มีหลัก ปักยึดมั่น
ช่วยไม่ให้ ครั่นคร้าม ยามห่างกัน
ส่งให้รัก สองคนนั้น พลันมั่นคง

แต่หากเขา ไม่รับ รักที่ให้
อย่าเสียใจ ให้ตั้งใจ ไม่ไหลหลง
เก็บใจไว้ ในรัก ปักใจปลง
ให้เดินตรง ทางของเรา อย่าเศร้าไป

แค่อย่างน้อย เราได้ บอกไปแล้ว
รักคลาดแคล้ว ก็ปล่อยวาง ว่างเว้นได้
เริ่มต้นใหม่ กับทาง ถางถากไว้
ให้ก้าวใหม่ มั่นคง เดินตรงทาง

                           ครูณุ

รู้คำตอบ  อยู่แล้วคงไม่เสี่ยง
รู้คำตอบ  ว่าได้เพียงเป็นแค่เพื่อน
รู้คำตอบ  ถึงไม่ถามตอกย้ำเตือน
ให้เวลาช่วยลบเลือนแผลจางไป

รู้ว่าหาก  เอ่ยความในเขาไกลห่าง
รู้ว่าหาก  บอกพยางค์"รัก"ห่างหาย
รู้ว่าหาก  ทุ่มเทรักทั้งใจกาย
เขาคงลาลับไกลไม่กลับมา

เราคงเป็น  แค่เพื่อนกันเท่านั้นหรือ
เราคงเป็น  อย่างเขาลือเขาล่ำว่า
เราคงเป็น  ไปตามโชคชะตา
คิดแล้วใจเหนื่อยล้าไม่มีแรง

ความรู้สึก เราสอง มองคล้ายกัน
เหมือนผูกพัน กันมา นานแค่ไหน
ถึงได้มี ปัญหา ที่คาใจ
สุมรุมให้ ใจตรมตรอม ยอมจำนน

แอบรักเขา ข้างเดียว เปลี่ยวในจิต
เขาไม่คิด มองมา หาซักหน
คงได้เป็น เพียงแค่ คนหนึ่งคน
ที่รักดล ให้รักเขา เศร้าเอกา

จะขอเป็น แรงใจ ให้ต่อสู้
ความรู้สึก แสนหดหู่ คู่โหยหา
จงอย่าท้อ ขอจงอยู่ สู้ชะตา
ส่งแรงใจ ให้ข้ามฝ่า ทางมืดมน

                       ครูณุ

ให้ทำไงไม่ได้อยากเป็นเพื่อนพ้อง
ไม่ได้อยากเป็นพี่น้องเป็นคนอื่น
อยากเป็นคนของเธอทุกวันทุกคืน
จะยามหลับหรือตื่นเคียงข้างกัน

แต่มันคงเป็นไม่ได้ ใช่ไหม
เพราะว่าใจเธอนั้นไม่เปลี่ยนผัน
เธอยังคงเฝ้ารอเขาอยู่เช่นกัน
เหมือนกับฉันที่ยังรอทุกเวลา

สำหรับฉันจะเฝ้ารอเธอเสมอ
แม้นต้องเจอความอ้างว้างความเหว่ว้า
เพียงซักวันเธอนั้นหันมองมา
แค่สบตาซักนิดก็ยังดี

รอยยิ้มของเธอเปรียบเป็นฝน
ที่พร่างพรูลงบนใจฉันนี้
เพียงน้ิอยนิดหยดหนึ่งแสนเปรมปรีด์
ให้ชีวีมีกำลังก้าวต่อไป

กลัวเหลือเกินเธอนั้นจะลืมฉัน
หากซักวันเขานั้นปันใจให้
เธอคงลืมคนคนนี้ที่คอยห่วงใย
คอยเฝ้ามองเธอร่ำไปไม่ห่างตา

หากซักวันเธอนั้นรักมีสุข
เธอลืมทุกข์ลืมฉันที่ห่วงหา
ส่งความคิดถึงมาบ้างบางเวลา
ให้คนนี้รู้ว่าไม่ทิ้งกัน ( กลัวเหลือเกิน )

กลอนของคุณเพราะทุกบทเลย
อ่านแล้วโดนใจทุกบทเลย
เจอคนความรู้สึกเดียวกันแบบนี้ไม่รู้ควรดีใจหรือเสียใจดี

ยิีนดีต้อนรับสมาชิกคนอกหักค่ะ
คงไม่มีใครเข้าใจคนถูกทิ้งอย่างพวกเรานะคะ

ถ้างั้นขออนุญาตเป็นเืพื่อนนะคะ
คุยกันทาง pm ได้มั้ยคะ

อยากพบเจอ  ผองเพื่อน     เวลานี้
สบายดี       กันหรือเปล่า    เป็นไงบ้าง
ไม่ได้ทัก       ตั้งนาน         เรื่องหลายอย่าง
เวลาว่าง      จึงแต่งกลอน   ผ่อนอารมณ์
หายไปหนึ่ง   หายไปสอง    ต้องมองดู
ไม่อาจรั้ง        ให้อยู่          ทำไม่ได้
เวลานี้            จะอยู่ดี        หรืออย่างไร
หากวันไหน      คิดถึง          พึงเข้ามา
        
เพลงอาจไม่ตรงเท่าไหร แต่คิดว่าทุกคนคงเข้าใจ
หมดเวลาแล้วจริงๆหรือ  ขอโทษนะผมพยายามทำที่สุดแล้ว.....

Lh_7YO63n-w&feature=related

 :) :) :) :) :)
 
แสนเสียใจ   ในวันนี้     ไม่มีเพื่อน
เคยย้ำเตือน  หยอกล้อกัน  จำได้ไหม
มิตรภาพ       คือสิ่งดี     กลัวไปใย
สิ่งอันใด      เคืองโกรธ  ขอโทษที
ไม่รู้ว่า          เวลานี้      อยู่หนไหน
จะเป็นไง      กันหนอ     เพื่อนของฉัน
มิตรภาพ      ที่เคย        มีให้กัน
ทุกคืนวัน      ยังคงอยู่    ไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่รู้ว่า         คนเราอยู่    ได้นานไหม
ถึงเวลา         เมื่อไหร     คงต้องจาก
เมื่อเป็นคน    เราพึงทำ    ดีให้มาก
จึงขอฝาก   หนึ่งบทกลอน   วอนเข้าใจ

เสียดาย.....แต่งตั้งยาวแต่มันลบไปหมดเลย :'(
ความรักขอเพื่อนไม่ว่าจะเชื้อชาติไหนมิตรภาพก็ยังเหมือนเดิม
(http://upic.me/i/dy/0osbv.jpg) (http://upic.me/show/38849298)

สงสัยคงเหงาจริงๆน๊อ สบายแมน  อิอิ ;D ;D ;D  ป่ะๆๆๆๆเย็นแล้ว ไปออกกำลังกันเถอะ ;D

สบายแมนเป็นหยั๋งน้อออออ  เหงาก้าเจ้า แต่งกลอนย้าววววยาว  ;D

เป็นอีกวันที่ใจนั้นแสนเจ็บปวด
มันร้าวรวดปวดแปลบแทบขาดใจ
เธอกลับมาวันนี้แล้วเหตุไฉน
มาลวงหลอกหัวใจให้มีหวัง

เมื่อไม่รักก็ไม่ต้องมาสนใจ
ไม่ต้องสร้างความหวังใหม่ให้อีกครั้ง
ไม่ต้องมาเติมรักเติมพลัง
เจ็บหนนี้หรือหรือหนหลังยังเป็นแผล

หากกลับมาเพียงเพราะความสงสาร
ยิ่งเพิ่มความร้าวรานเกินกว่าแก้
ไม่ต้องห่วงว่าใครจะดูแล
คนขี้แพ้อย่างฉันยิ่งปวดใจ

หากวันนี้ใจเธอยังมีเพียงเขา
สำหรับเราคงต้องจบไม่ว่าเรื่องไหน
เพราะวันนี้ขอเพียงรักและห่วงใย
จากสุดขั้วหัวใจอย่างใจจริง

กลับไปเถอะอย่าทรมานกันอีกเลย
ลืมทุกสิ่งที่เคยผูกพันยิ่ง
ลืมความหลังที่เคยชิดเคยแอบอิง
ลืมทุกสิ่งระหว่างเราที่สร้างมา

เธอขาดฉันคงไม่เป็นไรนัก
อีกสักพักคงลืมสิ้นเสน่หา
แต่ถ้าเธอขาดเขาคงเจียนสิ้นอุรา
ขอจบกันทั้งชาตินี้และชาติหน้า (อย่าพบกัน)

ถูกต้องที่สุดดดดดด....ฮิฮิ ;D ;D ;D  แต่บ้างครั้ง ทางเดินแต่ละคนก๊ไม่อาจเจอกันได้จ้า... ;D

มันเป๋นหยังไดครับ :)

สำหรับเพื่อน ยา กับใจที่ตรงกัน

จะเจ็บช้ำเพียงใดก็ไม่ว่า
จะรอเธอมองมาอยู่ตรงนี้
จะรอเธอทุกลมหายใจที่มี
จะรักแต่เธอคนนี้ตลอดไป

รู้ว่าเป็นได้แค่เพียงฝัน
แต่ไม่อาจตัดสัมพันธ์จากใจได้
ความรักความผูกพันที่สร้างไว้
จะยึดมั่นในใจตลอดไป

รู้ว่าใจเขานั้นมีคนอื่น
ยังกล้ำกลืนฝืนรักเขาอยู่ได้
แต่รักแล้วจะให้ทำยังไง
ให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมที่แล้วมา

ความรักแบบพี่น้องคงต้องจบ
คงต้องลบความทรงจำอันล้ำค่า
ไม่มีแล้วซึ่งความรักในแววตา
เธอนั้นมองไม่เห็นค่าไม่เป็นไร

มาวันนี้หมดแรงแล้วเหมือนกัน
แต่ยังมีความฝันที่อาจเป็นไปได้
หากมีชีวิตที่เกิดใหม่ขึ้นคราใด
จะเก็บรักถนอมไว้เพียงผู้เดียว

เขาจะมีชีวิตด้วยความรัก
แม้ต้องจักพลัดพรากคนแลเหลียว
จะขอดูแลให้ความรักเพียงผู้เดียว
จะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเธอตลอดไป

เกิดอะไรขึ้น ทำไมกลอนถึงเป็นแบบนี้ล่ะเพื่อน

เดี๋ยว pm ไปเล่าให้ฟังละกัน

รอฟังเรื่องราวของเพื่อนอยู่
เท่าที่อ่านดูจากกลอนวอนร่ำไห้
มีทุกข์ร้อนแสนสาหัสปานขาดใจ
ทุกข์หนักหนาเพียงใดให้เล่ามา

อย่าลืมว่ายังมีฉันเป็นเพื่อนอยู่
ที่คอยรับรู้รับฟังถึงปัญหา
เรื่องใดที่ทุกข์ร้อนให้บอกมา
สัญญาว่าจะเก็บไว้ให้มิดความ

เขาคนนั้นคงสำคัญกับเพื่อนนัก
ถึงต้องจักปล่อยใจให้หละหลวม
อยากระบายอยากพูดให้หมดความ
เพื่อนคนนี้พร้อมมีส่วนร่วมให้เบาใจ

คนหัวอกเดียวกันพร้อมรับรู้
พร้อมยิ้มสู้ฟันฝ่าเรื่องไหนไหน
รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวสักเีพียงใด
ขอให้เพื่อนมั่นใจได้ไม่ทิ้งกัน

จะ       รักเพียงเธอคนนี้ตลอดไป
รัก       ที่มีแต่ความห่วงใยรักมั่น
ตลอด  สิ้นลมหายใจด้วยรักและผูกพัน
ไป      ตราบชั่วนิรันด์ขอสัญญา
แม้      เธออาจมีเขาอยู่เคียงข้าง
ไม่มี    ทุกข์ร่วมทางสร้างปัญหา
ใจ      จะยังรักมั่นยืนยันขอสัญญา
ให้กัน  ในทุกคราตราบฟ้าดินสลาย
สัญญา ที่มีให้ในครั้งนี้
รัก      เพิ่มพูนพันทวีด้วยใจหมาย
ผูก     พันด้วยสายใยรักไม่เสื่อมคลาย
พัน     ผูกรักที่สลายฤทัยพลัน
ตราบ  นภาไร้ร้างแสงโสมดับ
สิ้น     ทินกรแลลับดาราอาสัญ
ลม     ผันเปลี่ยนวูบไหวให้จาบัลย์
หายใจ เพียงสิ้นนั้นมอบเพียงเธอ

iw5Iyi6RTvw

เพื่อนก็เหนื่อยเพียงขาดใจในวันนี้
แรงกำลังที่มีเริ่มหดหาย
อยากจะหนีให้พ้นทุกข์ที่กล้ำกลาย
แต่มิวายหนีใจไม่ได้ซักที

คงต้องกลับมาสู้กันอีกครั้ง
คงต้องเติมกำลังให้สุขขี
ด้วยกำลังอันน้อยนิดเท่าที่มี
และแรงใจอันล้นปรี่จากเพื่อนเกลอ

เธอร้องไห้เสียใจฉันเคียงข้าง
จะมีฉันร่วมทางด้วยเสมอ
คงไม่มีใครเข้าใจฉันและเธอ
ที่ยังเพ้อหารักมิรู้วาย

เหตุไฉนเล่าใจสองดวงนี้
มีความทุกข์ท่วมทวีมิรู้หาย
หวังซักวันมีสุขทุกข์เคลื่อนคลาย
ทั้งใจกายยืนสู้พร้อมฝ่าฟัน

หวังซักวันเราสองคนจะผ่านมันไปได้นะ

 :) :) :) :)

ใครนิยาม ความหมาย ของคำนี้
เป็นคำที่  กินใจ  มากนักหนา
ใครนิยาม ให้ทำ  จำอุรา
คำที่ว่า  คำนี้   คือคำใด :)

ปล่อยมือจากสิ่งที่ไม่มีตัวตน แต่แฝงไปด้วยจิตวิญญาณทุกตัวอักษร :)

hWE9lGOs_64

เคยรักพราก จากไกล ใจแสนเศร้า
ร้อนรุมเร้า เผาใจ  ให้หมองหม่น
เหงาเศร้าจิต  คิดวิตก พกตรอมทน
เนตรเอ่อท้น ล้นน้ำตา น่าระทม..

อกเอ๋ยอก ตกร้าว  เพียงก้าวพลาด
หรือบังอาจ  ไปรักเธอ  เพ้อไม่สม
หักห้ามจิต  ผิดเพียงนิด  คิดแล้งลม
ต้องทนบ่ม ข่มใจ ให้เจียมตัว..

แต่บัดนี้  มีดวงแก้ว แววงามเลิศ
แสนประเสริฐ มาเปิดใจ ไม่สลัว
แสงความหวัง แห่งรักใล้ ไล่มืดมัว
กำแพงรั้ว  กั้นหัวใจ ให้พินพัง...

ขอถนอม ประคอง ปองแสนรัก
ให้ประจักษ์ ในโลกา ว่าข้าหวัง
รักครั้งนี้ พี่ขอเทอด เกิดพลัง
ไม่หยุดยั้ง มอบแค่เธอ เพียงผู้เดียว... ;D ;D ;D

.

พยายามอยู่ตามลำพัง
ลองนั่งอยู่เพียงคนเดียว
ไม่มีอารมณ์ออกไปเดินเที่ยว
แสนเปลี่ยวเดียวดาย.....

_toODDOltbU

ลองหาคู่ เดินควงแขน แมนน้องรัก
เจ้าจักรัก เขาไป ให้โหยหา
หาหญิงเดียว เกี่ยวดวงไว้ ให้กายา
จักพามา เป็นคู่เคียง ข้างทางเดิน

ควงแขนกัน ในเมืองใหญ่ ไม่หวั่นรัก
ให้รู้จัก เส้นทางใจ ไม่ขัดเขิน
ให้มีรัก สุขล้นใจ หาไหนเกิน
ให้เพลิดเพลิน ชีวี มีสุขไกล