|
หัวข้อ: ว่าด้วย...มือ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 19:36:18 http://[flash=200,200][/flash]
สวัสดีครับ พี่พ่อ ท่านขอรับ ผมตามจับ ชายซน เป็นคนบ้า ยังไม่พบ หลบหนี ศรีธัญญา พอรู้ว่า เปี้ยนป้วน กวนแถวนี้ ร่างผอมซูบ รูปหน้า อัปาลักษณ์ หัวเราะลั่น ฟันหัก สักห้าซี่ เดินไม่หยุด พูดเป็นกลอน ฟ้อนก็มี หลายวันที่ ผ่านมา ยาไม่กิน อาชีพเดิม เริ่มเฮ ลิเกเก่า ร่างทรงเจ้า เฝ้าโกดัง เอาทั้งสิ้น สูบบุหรี่ ดื่มสุรา เป็นอาจิณ เคยด่าวดิ้น สติหก ตกต้นตาล สำคัญตน คนดี มีความรู้ ว่าเป็นครู หมอจิต ขับพิษสาร เอ่ยอกหัก รักซึ้ง ถึงดวงมาลย์ ป้อนคำหวาน ฝากตัว หญิงทั่วไป คนรู้ทัน หันเท้า วิ่งเข้าวัด ช่วยสมภาร การจัด บุญวัดใหญ่ ชอบทำนาย ทายหวย เฮงซวยไป อยู่นี่ไง ไล่จับ กลับโรงบาล เขียนกลอนไม่ได้เกลาถูกจับเสียแล้ว อยู่โรงบาลโพสกลอนได้ไหมคะหมอ กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 15 มิถุนายน 2012, 08:10:26 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ อยากให้ไปเยี่ยมมั้ยค่ะ ชอบค่ะๆๆๆๆ ขออีกค่ะ คริ คริ ^__^
(http://upic.me/i/pi/cuteanimatedjapanesekittengrey5.gif) (http://upic.me/show/6326729) หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: Ironmaiden ที่ วันที่ 15 มิถุนายน 2012, 08:32:51 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ อยากให้ไปเยี่ยมมั้ยค่ะ ชอบค่ะๆๆๆๆ ขออีกค่ะ คริ คริ ^__^ หละวัง...เข้าไปแล้วเปิ้นจ่ะบ่าฮื้อออกมาเน่อ..อิอิ(http://upic.me/i/pi/cuteanimatedjapanesekittengrey5.gif) (http://upic.me/show/6326729) หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 15 มิถุนายน 2012, 08:34:13 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ อยากให้ไปเยี่ยมมั้ยค่ะ ชอบค่ะๆๆๆๆ ขออีกค่ะ คริ คริ ^__^ หละวัง...เข้าไปแล้วเปิ้นจ่ะบ่าฮื้อออกมาเน่อ..อิอิ(http://upic.me/i/pi/cuteanimatedjapanesekittengrey5.gif) (http://upic.me/show/6326729) ไปโตยกันบ๋อจ้าววววววววววววววววววว บ่มีคู่ไปอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: Ironmaiden ที่ วันที่ 15 มิถุนายน 2012, 08:37:08 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ อยากให้ไปเยี่ยมมั้ยค่ะ ชอบค่ะๆๆๆๆ ขออีกค่ะ คริ คริ ^__^ หละวัง...เข้าไปแล้วเปิ้นจ่ะบ่าฮื้อออกมาเน่อ..อิอิ(http://upic.me/i/pi/cuteanimatedjapanesekittengrey5.gif) (http://upic.me/show/6326729) ไปโตยกันบ๋อจ้าววววววววววววววววววว บ่มีคู่ไปอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 มิถุนายน 2012, 12:18:46 หลับตาลง งงไง หัวใจตีบ เหมือนถูกหนีบ รีบยืน ขึ้นหวั่นไหว แทกทะเล้น เต้นแรง กวัดแกว่งไกว ดูมันเถิด เกิดอะไร สงสัยจริง สะบัดหนาว ผ่าวร้อน ทอนทั่วร่าง อาการสร่าง ขางไข้ ผีไพรสิง แว่วครางครวญ ชวนสยอง ร้องหวีดวิง ว่ารักทิ้ง..ทิ้งไป..ไปไม่มา.. ชุดผ้าไหม สไบเฉียง เพียงบ่าซ้าย เยื้องย่างกราย คล้ายตานี หรือผีบ้า ปาริฉัตร ทัดหู ดูงามตา เอื้อมมือคว้า ผวาอก วาบตกเตียง มากจริต คิดถึง จึงเช่นนี้ ในฤดี มีรัก สักกี่เสี่ยง ฤๅหลอนหลอก บอกคำ เอนลำเอียง จะอยู่เคียง เพียงพี่ วายชีวา หวยห้าหก ตกกระได ไข่ตาเถร กรรมของเณร เวรของชี ดีของข้า ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มา อนิจจา..บ้ากลางวัน ฝันกลางคืน กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 16 มิถุนายน 2012, 12:22:58 หง่ะ...หมอกานต์ กระทู้นู้นให้ ศูนย์เก้า หนึ่งเก้า
ไหงกระทู้นี้ให้ ห้าหก ล่ะค่ะ เอาเลขไหนดีเนี้ย :-\ :-\ :-\ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า(ช่วยด้วย) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 มิถุนายน 2012, 19:54:17 โรคทั่วไป ไขมัน ความดันสูง อ้วนลงพุง ถุงน้ำดี ฉี่เบาหวาน ไส้อักเสบ เหน็บชา หน้าท้องมาน ไตพิการ สารพิษ จิตล่องลอย เส้นด้ายตืด อืดแน่น แกนกระเพาะ ฟันฟางเปราะ เลาะเอ็น เป็นเปลี้ยง่อย สองหูตา ฝ้าลาย ตึงท้ายทอย เส้นเลือดน้อย ฝอยตีบติด บิดร่วงตาม นิ่วในท่อ คอเคล็ด เกล็ดกลากเกลื้อน แผลดวงเดือน เรื้อนโลน แสบก้นง่าม ปอดทีบี อีใสสุก ราลุกลาม หวัดไอจาม ม้ามโต โผวัยทอง ปวดในหัว ต้วร้อน นอนไม่หลับ เจ็บข้างตับ ที่ลับมี ตุ่มฝีหนอง ท้องแน่นผูก ดูกหลังโก่ง ลมโป่งพอง เกาไม่ถอง สมองซึม หลงลืมกาย โรคมากมาย รายล้อม มิยอมแพ้ หวังมีผู้ ดูแล แม้จะสาย โรคภายนอก ลอกร่าง ถึงวางวาย โรคภายใน ไม่หาย ตายทั้งเป็น เมื่อเกิดมา ข้าซวย รวยแต่โรค อาจพบโชค โยกย้ายยาก ลำบากเข็ญ แสนน่ากลัว หัวใจช้ำ เหลือลำเค็ญ วอนเนื้อเย็น เห็น-เมตตา รักษาที กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า(ช่วยด้วย) เริ่มหัวข้อโดย: Yim sri ที่ วันที่ 19 มิถุนายน 2012, 21:09:21 โรคทั่วไป ไขมัน ความดันสูง อ้วนลงพุง ถุงน้ำดี ฉี่เบาหวาน ไส้อักเสบ เหน็บชา หน้าท้องมาน ไตพิการ สารพิษ จิตล่องลอย เส้นด้ายตืด อืดแน่น แกนกระเพาะ ฟันฟางเปราะ เลาะเอ็น เป็นเปลี้ยง่อย สองหูตา ฝ้าลาย ตึงท้ายทอย เส้นเลือดน้อย ฝอยตีบติด บิดร่วงตาม นิ่วในท่อ คอเคล็ด เกล็ดกลากเกลื้อน แผลดวงเดือน เรื้อนโลน แสบก้นง่าม ปอดทีบี อีใสสุก ราลุกลาม หวัดไอจาม ม้ามโต โผวัยทอง ปวดในหัว ต้วร้อน นอนไม่หลับ เจ็บข้างตับ ที่ลับมี ตุ่มฝีหนอง ท้องแน่นผูก ดูกหลังโก่ง ลมโป่งพอง เกาไม่ถอง สมองซึม หลงลืมกาย โรคมากมาย รายล้อม มิยอมแพ้ หวังมีผู้ ดูแล แม้จะสาย โรคภายนอก ลอกร่าง ถึงวางวาย โรคภายใน ไม่หาย ตายทั้งเป็น เมื่อเกิดมา ข้าซวย รวยแต่โรค อาจพบโชค โยกย้ายยาก ลำบากเข็ญ แสนน่ากลัว หัวใจช้ำ เหลือลำเค็ญ วอนเนื้อเย็น เห็น-เมตตา รักษาที Dko9N แว๊กกกกกกกกกกกก :'( โรคอะไร ทำไม มากมายเหลือ ยังจะเหลือ เนื้อดีดี ที่ตรงไหน ดูดูแล้ว ทุกส่วน ล้วนเป็นไป โอ้ไฉน น่าสงสาร นะท่านครู ทั่วทั้งร่าง ยังดี ที่ตรงตา ทั้งแขนขา พาเคลื่อนไหว ก็ได้อยู่ ยินสำเนียง เสียงได้ ไม่ หนวกหู ยังได้รู้ อู้ก็ได้ ใช่ไหม กานต์ จะหายา อะไร ให้รักษา ทั้งกายา มันพรุน รุนแรงสถาน เอายาหม้อ สมุนไพร ใส่ชามจาน วางลานบ้าน ขานบ่น ท่องมนตรา โอม โอม โอม โอมเพี้ยง โรคเสี้ยงหาย เปลือยทั่วกาย ร่ายเวทย์ เสกคาถา หาสำลี จิ้มจุ่ม ทั่วกายา อีกไม่ช้า โรคจะหาย ตายไปเลย ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ฮ่า ฮ่า ฮ่า หมอผีมาเอง (http://upic.me/i/nj/36_11_61.gif) (http://upic.me/show/3014462) หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 มิถุนายน 2012, 21:53:38 ถึงจะมี ดีแน่ ก็แต่ร่าง โรคไข้ขาง ยังหลอน ตอนพลั้งเผลอ แกว่งแขนไกว ไต่เดิน เอิ้นออเออ หลงละเมอ ยิบยิบ กระพริบตา หูสองใบ ใช่ดี มีประดับ พอสวยรับ กับเคียง เพียงใบหน้า รถแล่นรีบ บีบแตร แห่แหนมา ตายละวา สิตู เพราะหูตึง สองตาดี สีใส ในดีหมด พอขับรถ ผ่านแยก แหกรีบบึ่ง จราจร ไล่จับ ปรับตะลึง นึกไม่ถึง เก่งกล้า ฝ่าไฟแดง ตาบอดสี สตรีรู้ มิอยู่ใกล้ มองเห็นใคร เข้าเคลีย ว่าเมียแต่ง กอดจูบเจ้า เข้าซบ ถูกตบแรง กินข้าวแกง ยากเหลือใจ ไม่มีฟัน เฮ่อ...ถูกตบฟันร่วงเป็นแถบ กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: Yim sri ที่ วันที่ 19 มิถุนายน 2012, 21:58:21 ตาย ตาย ตาย
ยังเป็นโรค ชอกี อีก น่าสงสารแต๊ๆ :'( :'( หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า(ช่วยด้วย) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 มิถุนายน 2012, 18:37:46 แว๊กกกกกกกกกกกก :'( โรคอะไร ทำไม มากมายเหลือ ยังจะเหลือ เนื้อดีดี ที่ตรงไหน ดูดูแล้ว ทุกส่วน ล้วนเป็นไป โอ้ไฉน น่าสงสาร นะท่านครู ทั่วทั้งร่าง ยังดี ที่ตรงตา ทั้งแขนขา พาเคลื่อนไหว ก็ได้อยู่ ยินสำเนียง เสียงได้ ไม่ หนวกหู ยังได้รู้ อู้ก็ได้ ใช่ไหม กานต์ จะหายา อะไร ให้รักษา ทั้งกายา มันพรุน รุนแรงสถาน เอายาหม้อ สมุนไพร ใส่ชามจาน วางลานบ้าน ขานบ่น ท่องมนตรา โอม โอม โอม โอมเพี้ยง โรคเสี้ยงหาย เปลือยทั่วกาย ร่ายเวทย์ เสกคาถา หาสำลี จิ้มจุ่ม ทั่วกายา อีกไม่ช้า โรคจะหาย ตายไปเลย ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ฮ่า ฮ่า ฮ่า หมอผีมาเอง (http://upic.me/i/nj/36_11_61.gif) (http://upic.me/show/3014462) โอม พ่อมด นมัส สัมผัสจิต เนรมิต ฤทธา ดังข้าหวัง กอปรร่างแข็ง แรงดี มีพลัง ปราศโรคัง พรั่งพลุ ทะลุทะลาย จงเอ็นดู หมูไก่ ยกไหว้สา จงเมตตา หมานก ยกถวาย จงปราณี มีนม ชโลมกาย แคบไขควาย ไหเหล้า เอาประเคน โอม แม่มด มาติ อภิวาท โลหิตหยาด เข้มหวาน ค้อมกรานเซ่น เชิญผีห่า ซาตาน เจ้าพาลเวร ฟ้อนฟายเล่น บันเทิง เริงระบำ สัมภเวสี เปรต อเนจอนาถ มารปีศาจ ภูตเต้น ไม่เป็นส่ำ เลือดเต็มปาก ซากสุรา หน้าคะมำ ขึ้นสามค่ำ จันทร์ดับ พยับเมฆา โอม ลูกมด ธิดา ข้าสนิท ขอบูชิต โฉมตรู เปลื้องภูษา สรีร่าง ว่างเปล่า เร้ากามา เสน่หา นารี มีใจดล สะดุ้งอก ตกใจ ใครตกน้ำ พิธีกรรม พินาศ ขาดปี้ป่น ดูอีกที ผีหรือพราย ควายหรือคน ไปให้พ้น เมืองฝาง สาง.ฟ้ามาร. เช้านี้ นำเครื่องบายศรี ไก่เหล้าหวานคาว ถวายเจ้าที่สวนมะม่วง ขายได้ตังค์พันกว่าบาท รวยสิครับ พอซื้อกล้วยสุกกินได้อีกหลายมื้ออ่ะครับ ทอง โบตัน หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2012, 16:23:25 เรียน ผู้มีอุปการคุณ ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอันมีค่า อ่านกลอนผลงานของกระผม เรียนเพื่อทราบ งาน 100 - 200 ชิ้นแรกนี้ เป็นการนำเสนอสำรวจตรวจตลาดว่า ผู้ชมนิยมชอบกลอนประเภทใด ที่ได้วางไปมี ประสบการณ์ชีวิต ธัมมะ ปรัชญา ตลก บ้า คิดถึง เศร้า เหงา สวน อาหารการกิน สำหรับ ความรัก รักมีครับ แต่ไม่อยากเขียนเพราะใจอ่อนใจง่าย ขี้ลักเมาเปิ้น อาจมีการปล่อยงู งูอยู่บนดิน งูอยู่บนหัว ถ้าไม่สบอารมณ์ก็ขออภัย ถ้ามีดีขอมอบแด่ท่าน ถ้าไม่ดี.ทอง โบตัน.ขอน้อมรับทั้งหมด หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะมีเสียงสะท้อนจากท่าน ผมรับได้ทั้งนั้น ไม่ยิ้มไม่โกรธ ยิ้มไม่ได้ฟันหลอ โกรธไม่ได้ความดันสูงจ้าพี่น้อง เป็นอย่างไรไม่รู้ หลับฝันแต่เชียงราย อยากจะอยู่แต่เชียงรายเสียจริง ถ้าไม่จริงให้ฟ้าผ่าหัวลิงสิเอา ขออนุญาตไปต้อนวัวเข้าแหล่ง รวดฟันหยวกมาต้มให้หมู ยินแฟนบ่นแล้ว ไปก่อนละนะครับ บาย... ด้วยความเคารพ ทอง โบตัน หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2012, 16:46:41 เรียน ท่านกานต์ ทราบ ผลงานของท่านที่ลงทุกกระทู้ ทุกผลงาน สร้างความพึงพอใจให้ little girl เป็นอย่างมาก ยกเว้นกระทู้ "เขาว่าผม...บ้า" ที่ไม่ค่อยกล้าเข้ามาอ่านสักเท่าไรนัก เกรงจะเป็นจริง :D เพื่อรายงานผลการสำรวจของท่าน ขอเรียงตามความชอบเป็นการส่วนตัวดังนี้ ธัมมะ , ปรัชญา , ตลก , คิดถึง , เหงา , เศร้า ความมากน้อยตามลำดับค่ะ ทุกผลงานของท่าน little girl ได้อ่านเกือบหมด ยกเว้นคำเมืองซึ่งไม่ค่อยเข้าใจ เลยไม่ค่อย อ่าน ต้องขอประทานโทษท่านกานต์ด้วย ที่ไม่สามารถอ่านคำเมืองให้เข้าใจได้ ;D ชอบผลงานของท่านทุกชิ้น จากใจจริงค่ะ ;) ด้วยความเคารพ สาวน้อย หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2012, 17:06:57 เรียน ท่านกานต์ ทราบ ผลงานของท่านที่ลงทุกกระทู้ ทุกผลงาน สร้างความพึงพอใจให้ little girl เป็นอย่างมาก ยกเว้นกระทู้ "เขาว่าผม...บ้า" ที่ไม่ค่อยกล้าเข้ามาอ่านสักเท่าไรนัก เกรงจะเป็นจริง :D เพื่อรายงานผลการสำรวจของท่าน ขอเรียงตามความชอบเป็นการส่วนตัวดังนี้ ธัมมะ , ปรัชญา , ตลก , คิดถึง , เหงา , เศร้า ความมากน้อยตามลำดับค่ะ ทุกผลงานของท่าน little girl ได้อ่านเกือบหมด ยกเว้นคำเมืองซึ่งไม่ค่อยเข้าใจ เลยไม่ค่อย อ่าน ต้องขอประทานโทษท่านกานต์ด้วย ที่ไม่สามารถอ่านคำเมืองให้เข้าใจได้ ;D ชอบผลงานของท่านทุกชิ้น จากใจจริงค่ะ ;) ด้วยความเคารพ สาวน้อย เรียน คุณลิตเติ้ลเกิร์ล ขอนุญาตพิมพ์ชื่อทุกท่านที่เป็นภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยนะครับ ผมทารกคอมพ์ จิ้มพิมพ์ทีละตัว ถ้าภาษาปะกิดต้องหาอักษรขึ้นล่องจนเวียนหัว เช็ดแว่นหลายครั้ง เหงื่อมันผุดอ่ะครับ โอว มากอด ธัมมะเบอร์หนึ่ง เด็กวัดเก่าสบายมาก อมเมี่ยงและ สูบบูรีขี้โย พ่นควันโขมงไล่ยุงเขียนธัมมะคล่อง อยากเขียนธัมมะเป็นจ๊อยค่าวซอ แต่คุณอ่านไม่รู้เรื่องนิ บางครั้งจำเป็นต้องเขียนเพื่ออนุรักษ์กำเมืองบ้างนะครับสลับ กันไป อยากเขียนลำนำเพลงแต่ใส่เพลงไม่เป็น ถ้าเขียนขอเมตตาจากคุณกดอ้างถึง ใส่เพลงให้นะครับ ผมชอบเพลงเท่ากับกลอนเลย ฮะแฮ่ม แฟนเป็นนักร้องจ้า ทาน ข้าวไม่อร่อยฟังเพลงที่เธอร้องข้าวหมดกะละมัง อุ๊ย ลืมตัวเขียนเยอะ มืองอหงิกแล้ว ช่างซอเก่าก็งี้แหละ มันเพลินอ่ะ ดีใจและขอบคุณที่แสดงความคิดเห็น ด้วยความนับถือ กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2012, 17:15:15 ด้วยความเต็มใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ พึ่งทราบว่าได้ภรรยาเป็นนักร้อง ดีนะ..ที่ยังไม่เผลอร้องเพลงออกมา ไม่งั้น ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ;D ด้วยความเคารพ สาวน้อย หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2012, 20:44:21 เรียน ท่านกานต์ ทราบ
ข้าพเจ้าชอบกลอนตลก บ้า ธรรมะ ปรัชญา ประสบการณ์ชีวิต สวน อาหารการกิน คิดถึง เศร้า เหงา ตามลำดับค่ะ แต่ที่ชอบมากที่สุดตลกกับบ้าค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ ;D ;D ;D เพราะใกล้เคียงกับตัวเองมากที่สุด แต่งกลอนไม่ค่อยเป็น ไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ก็ขออนุญาตร่วมแจมด้วยน่ะค่ะ เพราะรู้สึกว่าสนุกกับกลอนของท่านน่ะค่ะ อาจจะมีเหย้าบ้าง แหย่หน่อย กัดเล็กน้อย ให้หนวดท่านกานต์พอกระดิก ก็ขอกราบอภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยน่ะค่ะ ..._/\_... :D :D :D ด้วยความเคารพค่ะ >_อนัตตา_< หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 มิถุนายน 2012, 22:47:26 เรียน ท่านกานต์ ทราบ ข้าพเจ้าชอบกลอนตลก บ้า ธรรมะ ปรัชญา ประสบการณ์ชีวิต สวน อาหารการกิน คิดถึง เศร้า เหงา ตามลำดับค่ะ แต่ที่ชอบมากที่สุดตลกกับบ้าค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ ;D ;D ;D เพราะใกล้เคียงกับตัวเองมากที่สุด แต่งกลอนไม่ค่อยเป็น ไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ก็ขออนุญาตร่วมแจมด้วยน่ะค่ะ เพราะรู้สึกว่าสนุกกับกลอนของท่านน่ะค่ะ อาจจะมีเหย้าบ้าง แหย่หน่อย กัดเล็กน้อย ให้หนวดท่านกานต์พอกระดิก ก็ขอกราบอภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยน่ะค่ะ ..._/\_... :D :D :D ด้วยความเคารพค่ะ >_อนัตตา_< เรียน คุณอนัตตา ธัมมะอีกคนแหล้ว ลุยให้มัน คันให้เกา เขย่าให้แรงๆ กานต์ชอบจ้า ไม่ต้องแหย่ กอดกัดตวัดเหวี่ยงให้ฝุ่นตลบ เหมือนกะนายมรกต รักตายเยย ตลกเหรอ ว้าว...คอเดียวกัน วันศุกร์ต้องไปโรงบาลสวนปรุง ยาหมดอ่ะครับ กะว่าจะเปิดกระทู้..ดูดวงชะตาชีวิต..คงแต่งไม่หวาดไม่ไหว ต้องฉีดกินยาอีก รอยาแข็งแรงจากเจ้าป้าก่อน สัญญาว่าจะซื้อส่งไปให้ จะแต่งวางกลอนสัก สามวันสามคืน แบบนี้บ้าหรือเปล่าหนอ ขอบคุณค่า เอิ้กกกกกกกกกก รักมากกว่าเคารพ อ้ายทองนะยะ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: ting kaewjan ที่ วันที่ 27 มิถุนายน 2012, 11:02:15 โค๊วะ :o ..ลักมาเต๊อะน้องต้า กระทู้เพ้กำแล้วนิ ขอบอกม๊อกซั๊กกำมอ:P ซั๊วสามล้อ คองึกงัก สักขาลาย ลูกป้อจาย ควายบ่อมี ผีไล่ก๋วน น่าไค่มิ๊ง ยิงปื่นใส่ ใล่ตี๋ตรวน ขังในสวน ก๋วนมดส้ม ฮมก้นกำ... หยั๋งจะได ปะล้ำเหลือ เหื่อปอออก กำไค่ยอก ขุ๋มต๋า มาถะหล๋ำ จะบอกม๊อก จ๊ดลูกกุย มุยตวยยำ ยะปะล้ำ อำแฟนเฮา เอาบะเปิง.. มาไล่เต๊อะ น้องต้า หน้ากระทู้ ทำบะฮู้ แกล้งอู้จ๋า ย๊ะยุ่งเหยิ๋ง ทองหน๋าทอง ย๊ะจะได มันบะเปิง ยืนเกิ้งเดิ้ง หัวเมิงเมิง เปิงสาวจัง.. แก้งเอาใจ๋ ต้าหน้าใส ทองขี้โล้ หน้าโซ่โฮ้ แป๋งโก๋โล โอ้อวดหยั๋ง ปิ๊กไปเต๊อะ หาย่าแก้ว แม้วเมืองรัง ขะใจ๋ฟั่ง ไปโวยโวย เมียโตยคราง.. ??? แก้วปากแหว่ง สั่งฮื้อย๊ะ ลำใยสวน ห๊ดน้ำพรวน ก๋วนใส่ปุ๋ย กุ๊ยหญ้าสาง นั่งไพคา หน้าหนิ๋มหนิ๋ม ริมหนตาง กิ๋นยาข๋าง เหี๋ยก่อนเน้อ ทองโบตัน.. ยามยาหม๊ด แมนหน้าผ๊ด จ๊ดเมืองฝาง หาหนตาง เตียวคนเดียว เตี่ยวปุ๊ดก้น แก้วปากแหว่ง คงซ๊อบใจ๋ ทองก้นมน ล่ะอ่อนล่น ไม้ไล่จิ๊ แวดตะลุ้ม.. ปอก่อนละ จะไปป่ะ หน้าน้องต้า จวนกานดา ไปฟังซอ ขอกำหุ๋ม บะต้องข๋อย เน้ออ้ายทอง ยองกุมมุม บะใด้สุ๋ม แป๋งกำความ ต๋ามความจริง.. ค่ำมาใหม่ ใจ๋กึ๊ดไว้ คำค่าวจ๊อย มีห้าห้อย ก็กิ๋นปอ พอหนุ๋งหนิ๋ง ม่อกข้าวลำ หันหน้าแม่ เมียเป็นลิง ลืมทุกสิ่ง ทองโบตัน พลันตกเฮือน... ;Dฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆเอิ๊กกกกกก โดนแม่เมียมะกุยย๊อกขุ๋มต๋า ปั๊กขวิ๊ดต๊กไปปื้นกะล่างปู้น :P หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 มิถุนายน 2012, 20:03:52 มรกต...จื้อเก่าเปิ้น...อ้ายเขียว ย้ายมาซวกตี้หนี้แถมกา โค๊ะๆ ขออาบน้าม ไหว้พระก่อนเน่อ กำเดียวใส่เตี่ยวนักมวยจั๊ดก๋าร หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้าหวย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 มิถุนายน 2012, 21:41:39 เฮ่อ จ๋อมค่วน ก๋วนน้ำ ใจ๊กำขุ่น อยู่ตางปู๊น เปิ้นจ๋า ว่า...อ้ายเขียว ผอมก้องด้อง ต๊องแด๊บ ก้นแลบเตียว เกิ่งคืนเยี่ยว ฮดสะลี ใส่ตี้นอน พ่องสงสัย ว่ามี ขี้ตึกนัก ก่อกิ๋นมัก ลิ้นเลีย หลู้เพลี้ยอ่อน ต๊กเมื่อคืน หุยกั้ง นั่งจานกอน อ้าปากหอน หยั่งว้อ ผ่อเดือนดาว แต่งฮ้องแมว แง้ว แง้ว แอ่วแลงค่ำ อยากกิ๋นหำ กิ๋นเหิบ เติ๊บเปิ๊บสาว เก๊าะขึ้นฝา โดนปื๋นส่อง ลูกซองยาว ดิ้นกะด่าว ต่าวลง โม้งขี้ควาย หลวงหื้อเบี้ย พิการขา เดือนห้าร้อย ยังหน้าม่อย สาวจี๋ บิ้ดหนีก๋าย เปี๋ยบูรี อมเมี่ยง ส้ดเจียงฮาย จ๊อยซอร่าย ลัดเลาะ เซาะหาเมีย สู้บหมวกลู่ ฮู้ดี มีเป่อเลอะ บ้าพะเพอะ วิดเต้น เป๋นอาเสี่ย ของปล๋อมแหวน สายคอ ผ่อแล้วเพลีย เปลี่ยนจื้อเหีย ใหม่ว่า...มรกต ดอกสะลิด ติ๊ดต้น ดอกสะลัก "น้องต้ารัก คนดี ที่หมดจด บำเพ็ญศีล รินคำ พร่ำพรพจน์ ธรรมรส ครรลอง...ทองโบตัน" เขียวได้ยินก่อ หนานทองไปกั๋บน้องต้าละเน่อ บาย.. หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 27 มิถุนายน 2012, 21:56:31 ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ข้ามมาเคี้ยวกันแห๋มกระทู้แล้วก้าเจ้า ;D ;D ;D
(http://upic.me/i/qe/khonkaenlinkcom11518.gif) (http://upic.me/show/172202) หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: ting kaewjan ที่ วันที่ 28 มิถุนายน 2012, 15:47:15 (http://upic.me/i/v0/1043339243_13202280831small.jpg) (http://upic.me/show/36960497)
...เขาว่าผม บ้า... ทอง โบตัน ;D หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 11 กรกฎาคม 2012, 13:44:27 แบบว่า...บ้าชอบบ่นด้วย กว่ารู้ตัว วันนี้ กานตีแย่ คนวัยแก่ แก้มตอบ ชอบบ่นบ่น ลูกหลานเตือน เบือนเบื่อ ว่าเหลือทน ทั้งตำบล กลัวหงอ มิก่อกวน สุดแต่หมู ดูแต่หมา มิกล้าสบ แมวพอพบ หลบหนี ไกลที่สวน เป็ดก็ไป ไก่ก็เมิน เดินขบวน ห่านชักชวน วัวออก จากคอกควาย นกกามุด หยุดมอง ร้องจุ๊กกรู้ แมงสาบหนู หูชัน หันหนีหาย แมงมุมบน หลังคา ตกมาตาย ตุ๊กแกลาย บิดก้น ก้าวพ้นบาง ยุงแลเหลือบ ริ้นไร ไม่เกาะกัด มดเมนหมัด ไม่ต่อย ยอมถอยห่าง แม้งูเงี้ยว เกี้ยวขอน จรหลีกทาง เสือสิงห์คราง ช้างแปร๋น แล่นหายเลย ซื้อข้าวของ แม่ค้า นั่งหน้าก้ม แม้พัดลม ยังหน่าย ส่ายหน้าเฉย พูดกับพระประธาน ท่านมิเปรย เงาคุ้นเคย ในกระจก มิผกคำ เพิ่งรู้ตัว วันนี้ ว่าขี้บ่น มิอาจทน หน้าบูด พูดซ้ำซ้ำ พอเย็นลง ก๊งเหล้า เมาประจำ โดนไล่ฮำ อกแอ่น แฟนทุบตี กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 11 กรกฎาคม 2012, 21:06:25 ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ;D ;D ;D แม้แต่พัดลมก็ส่ายหน้าหนีเลยเหรอค่ะ
แปลว่าอาการหนักน่าดูน่ะค่ะ ต้องรีบรักษา อิอิ ^^ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 กันยายน 2012, 12:17:01 " บ้าก็บ้าว่ะ " นางเยื้องกราย ร่ายรำ ยิ้มฉ่ำหวาน แลละลาน ผ่านตา หน้าพยัก กรีดนิ้วชี้ จี้อก แตะผกผลัก กระทุ้งทัก ชักเท้า เร้ารีบราง ชบาแดง แจงจัด ทัดสองหู ออกรำคู่ ตุนาหงัน ก่อนพลันสาง หัตถ์จับกร ซ้อนหลัง รั้งเอวนาง ตะแคงข้าง ย่างหน้า ขวาซ้ายซอย มโหรี ปี่กลอง ฆ้องจังหวะ โมงเท่งป๊ะ ฉะฉับ กรับฉิ่งฉ่อย พิณโตดต่ง วงพาทย์ ระนาดลอย ประโคมคอย ทอยร่าง หว่างเมฆี ราตรีเพลิน เนิ่นนาน สราญสุข ยินเสียงปลุก ลุกด่วน ดังถ้วนถี่ ภาพทั้งหลาย หายไป ในทันที องค์กานตี ลืมตา รับยากิน หมอจ๋า...กินยาอีกแย้วเหยอ... ไข้ชาย...นายกานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 ตุลาคม 2012, 09:58:04 โรค...กลัวหมอ ครบทุกรส บทกลอน ฉะอ้อนหวาน น่ารำคาญ ก่อกวน ชวนหมั่นไส้ ดูหงอยเหงา เศร้าเสาะ เกาะกระได ออกบ้าใบ้ ปากปูด เที่ยวพูดวาง ยึดถือศีล กินมื้อ ซื่อพิสุทธิ์ รีบเร่งรุด ปลอบโยน โดนถากถาง แสร้งตลก โปกฮา ทำท่าทาง ร้องครวญคราง ถูกทุ่ม รุมสกรัม รักคิดถึง ซึ้งทรวง ทะลวงอก แล้วว่ายวก เข้าสวน จวนขนำ ปรุงอาหาร ทานขนม นึ่งต้มยำ กาแฟดำ มุมเล่น ออดเอนอิง ป่วยถนอม คอมพ์พัง นั่งพักยก ขอสาธก ยกนิทาน รานชายหญิง สุภาษิต คิดคำ พร่ำประวิง เล่าเรื่องจริง ครั้งหนึ่งในชีวิต สงกะสาย ชายจริง หรือลิงตุ๊ด เชิญพิสูจน์ เต็มที่ พี่ให้สิทธิ์ เริงระบำ รำรัก สักอาทิตย์ จะไม่คิด ร้อยพัน ค่าขันครู ชนสิงห์เหนือ เสือใต้ ไม่เคยยั่น จบเลิกกัน หมอจ๋า ไม่กล้าสู้ กลัวจับโยน บนเขียง เหวี่ยงมีดชู ปาดเจ้าจู๋ แถกเถือ เหลือแต่ตอ กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 09:34:04 กลอนของฉัน... เขียนทุกวัน ตามใจ ได้มั่นหมาย บางทีคำ พริ้วผ่าน อ่านสบาย ประชดร้าย ด่าทอ รักก็มี เศร้าซึมเหงา ผิดหวัง ชังร้องไห้ แสร้งบ้าใบ้ จบลง นอนโรงศรี(ธัญญา) ประสบการณ์ นานใน ไปพงพี ทำหน้าที่ สอนเด็ก เล็กเป็นครู หวาดออดอ้อน วอนฝัน ขันพิลึก สร้างรู้สึก อิงนิทาน ให้หลานรู้ ทำนาสวน ประสม งมปลาปู ค้าขายอยู่ ประจำ นำสังคม เอาพระวัด งัดธัมมะ มาขยาย เอาเลวร้าย ซาตาน รานถล่ม กล่าวยอยล คนดี ที่นิยม กล่าวชื่นชม กินอยู่ ผู้พอเพียง โห่เฮฮา ลามก จกเปรต เสาะสาเหตุ ให้เขา เอาขึ้นเขียง เขียนเปื่อยเปื่อย เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง อกเอนเอียง น้องเพื่อน ถูกเฉือนตอน กลอนของฉัน... ไม่ประกวด ประขัน ประขอน ออกสะเปะ สะปะ สะปอน เนอแน่นอน พูดพล่าม ตามอารมณ์ กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 10:27:55 " ครบรอบปีคนบ้า " ขออนุญาตยำตนเองนะครับ อยู่ว่างเปล่า เกากลาก นั่งปากอ้า เสียเวลา หมดไป ไม่เอาถ่าน เล่้นดนตรี ตีเกราะ เคาะช้อนจาน หลังคาบ้าน เป็นรู ได้ดูเดือน หยิบเอานี่ คลี่โน่น มาบ่นเขียน กลอนวนเวียน ดินดอย มอย(ดำ)หมาหมู ลงธารเล่น เย็นฉ่ำ คลำปลาปู หลบสาวจู่ เข้าวัด จัดคัมภีร์ ชอบกระเซ้า เย้าแหย่ แค่ทำกร่าง เขาไม่ชอบ ตอบบ้าง เอียงข้างหนี ทำตลก โปกฮา แสร้งพาที เดินหันรี ซ้ายขวา เหมือนบ้าบอ ชอบโลดแล่น ไม่แน่นหนัก เป็นหลักบ้าน เซ่อซมซาน ควานคาว สาวสวยหล่อ ทั้งทั้งที่ มีเสีย เ-ีย + ม ขาดเพียงพอ เลื่อนเปื้อน เพื่อนละเพลีย ท่าให้เหมาะ เคาะกะโหลก ชะโงกหน้า ล่วงชรา ปัจฉิมวัย จวนได้เสีย(เผา) เป็นตัวอย่าง ทางเลือกใหม่ ให้คนเชียร์ อะไรเนี่ย วิ่งว้าวุ่น ซุ่นทุกทาง ชอบทักทาย หมายดู ชูตัวเลข ร่ายเป่าเสก อวดดี กับผีสาง ครบ 59 เจ้าม่าย(ไม่)ถึงวายวาง 2 เดือนข้าง-หน้าตก 60 ปี กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 16:58:39 ฮ่าๆๆๆๆๆๆเอิ้กกกกกกก ;D ;D ;D
ถึงจะบ้า แต่น่ารัก สิบอกให้ ชอบวนไป เหย้าแหย่ แม้คนบ่น โธ่..ท่านกานต์ ฟังทำไม แค่คำคน ล้วนปะปน ดี-เสีย เพลียหัวใจ... :D :D :D หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 ตุลาคม 2012, 22:27:00 ฮ่าๆๆๆๆๆๆเอิ้กกกกกกก ;D ;D ;D ถึงจะบ้า แต่น่ารัก สิบอกให้ ชอบวนไป เหย้าแหย่ แม้คนบ่น โธ่..ท่านกานต์ ฟังทำไม แค่คำคน ล้วนปะปน ดี-เสีย เพลียหัวใจ... :D :D :D จะสึ่งตึง เถิงจะบ้า ตาจะฮัก...อู้แต๊หว่า ลาลันลา วันพูกเฮาจะบ่ากิ๋นข้าวงาย กิ๋นข้าวก่อนงายได้ก่อน้อง...อนัตตา หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (เมียเรา) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 ธันวาคม 2012, 21:52:30 เมียของใคร ของใคร..ใครก็หวง พาเดินควง ชายมอง จ้องถลน เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ รุมรอบ ตามชอบกล ว้า..ปี้ป่น แน่แน่ แย่แล้วเรา ตรงวันพระ ค่อยสระ เดือนละครั้ง ผมเกรอะกรัง มากรังแค มีแต่เหา หน้าหยาบเกลี้ยง เพียงปัด ถูขัดเกลา ไม่ต้องเอา ครีมแป้ง ลูบแต่งทา จมูกแฟบ แป๊บแบน ไม่แล่นโค้ง ห้ามเสริมโด่ง วางรับ กับใบหน้า ไม่เขียนริ้ว คิ้วโล้น ไร้ขนตา รอยตีนกา แย้มออก ไม่พอกดึง ปากอ้ากว้าง คางเหลี่ยม ไม่เตรียมแต่ง ฟันเหลืองแดง ห่างชัด ไม่ดัดขึง ไม่เสริมอก ยกทรง เอวองค์กลึง อลึ่งฉึ่ง กลุ่มก้อน พุงหย่อนลง จะก้นอวบ ยวบย้อย ปล่อยมันเถอะ ขาเฟะเฟอะ ลายเลา หัวเข่าก่ง ก้มเงยช้า หน้าเหิน เดินไม่ตรง ก็ให้คง ต่อไป ไม่ดัดแปลง สวมเสื้อผ้า อาภรณ์ สีปอนเก่า จะไม่เศร้า เสียใจ ใครคิดแย่ง จะกินเหล้า เมาไอ๊ซ์ ไม่ระแวง จะเช้าแลง สบายบรื๋อ คือเมียเรา ..ไม่ประมาท ป้องกันไว้ก่อน กานต์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 พฤษภาคม 2013, 21:33:41 ได้เซฟตังค์ปีหนึ่งถึงพันบาท บนกบาลอนาถขาดเส้นผม แสนประหยัดตัดไดร์ใบมีดคม ครีมแชมพูหวีพรมโลมทุกวัน จ่ายตามบิลประปาห้าหกสิบ เย็นมืดหยิบตักน้ำอาบสามขัน หนังหุ้มเนื้อเหลือดูกไร้มูกมัน ตื่นสางพลันสำลีเช็ดขี้ตา ทุกเดือนฟรีค่าไฟไม่เรียกเก็บ ตามสเต็ปรัฐชัวร์จ่ายทั่วหน้า ต้มหุงใช้ฟืนฟางกลางทุ่งนา เทียนพรรษาเหลือมีขอที่วัด ข้าวปั้นคืออาหารทานเช้าค่ำ โขลกพริกแดงแกงน้ำตำถนัด ตรงวันพระทานมื้อถือเคร่งครัด แขวนรูปสัตว์ปลาทูดูเคี้ยวกลืน สวมกางเกงขาก๊วยย้วยปรุปะ เสื้อม่อฮ่อมดำกะด่างจางทั้งผืน ผ้าคาดพุงกว้างใหญ่ได้วานซืน เขาหยิบยื่นเป็นป้ายขายเบียร์ไทย เอาดีมาโอ้อวดเพื่อนขวดศักดิ์ ขออยู่ร่มห่มรักด้วยได้ไหม มีสุราแบ่งปันดื่มกันไป บ้าเมื่อไรได้ม่วนอยู่สวนปรุง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (เราคือใคร) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 29 กรกฎาคม 2013, 16:41:08 เสื้อผ้าทอ สีเทา กระเป๋าใหญ่ สำหรับใส่ แว่นตา ปากกากด มิเคยห่าง ข้างกาย ภายในรถ คิดผุดผด จดลง กระดาษทัน จะปลูกผัก ซักผ้า กินปลาข้าว จะนั่งหาว สาวไหม ดอกใส่ขัน จะขายของ จ้องทีวี ข่าวตีกัน จะตื่นฝัน รีบจด มีบทกลอน เสาะกระดาษ กวาดซ้าย ย้ายมาขวา จดข้างฝา ถ่านไฟ ขีดไม้ขอน นั่งยองยอ จ่อกานท์ ฝากดานดอน ช้าแน่นอน ไม่ปลื้ม ลืมถ้อยคำ สองตาส่าย ปรายหาว เห็นดาวยิ้ม สองมือจิ้ม พิมพ์จันทร์ พลันวาบหวาม สองหูเพียง เสียงไพร ใจคล้อยตาม อยากจะถาม เบาเบา เราคือใคร จะว่าเด็ก ก็โต โง่-ไงฉลาด คงขี้ขลาด ก็กล้า บ้า-ดีไฉน ดูรังเกียจ ก็รัก ผลัก-ดึงชิดใน หรือหลงใหล ก็เบื่อ เชื่อ-มิหันฟัง ผู้คนเขา เอาเปรียบ เหยียบข่มเหง เจอนักเลง ทำร้าย เกือบตายคลั่ง เพื่อนตะเพิด เปิดโปง ถูกโกงตังค์ อยากรู้จัง บอกทีไหม ใครคือเรา รพีกาญจน์ เกิดอาการพรุ่งนี้วันพระครับ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (เราคือใคร 2) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 กรกฎาคม 2013, 14:33:31 ดูซีดเผือด เลือดแห้ง เรี่ยวแรงน้อย เดินเหม่อลอย ตามัว หัวชนเสา มิอ่านเนื้อ เชื่อเลย เคยหูเบา ถูกรบเร้า เอาสิ้น เอ่ยยินยอม หญิงพยัก รักด้วย เอออวยง่าย หลงคารม คมคาย ซูบผ่ายผอม กลัวเขาโกรธ โทษตน จนตรมตรอม ก้มเคียมค้อม ขานครับ รับใช้นาย เห็นคนอื่น เดือดร้อน เข้าซอนแทรก อาสาแบก ทุกข์แทน แฟนสหาย รู้มากแท้ แต่ไร้ ไหวพริบพราย ฉลาดหลาย มิเฉลียว ขาดเชี่ยวชาญ เรืองปัญญา เลิศลอย น้อยสติ เตือนตำหนิ เสียดแทง หน้าแดงฉาน ยินหวานไหว ใจเต้น เล่นลนลาน ล้มคลุกคลาน เจอศอก โดนหลอกลวง ชั่วชีวิต ผิดหวัง ประดังเศร้า ทำเพื่อเขา สมใจ ได้โชติช่วง กับตัวเรา ระกำ ช้ำแดดวง ในเหวห้วง ลำบาก จมยากจน จ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าใช้เน็ต เบ็ดเตล็ด โทรศัพท์ แสนสับสน นี่เป็นตัว อะไร หรือใช่คน ช่วยตอบฝน โปรยปราย หายข้องที รพีกาญจน์ วันนี้วันพระ อาการยังทรงอยู่ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (เราคือใคร 3) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 กรกฎาคม 2013, 21:46:23 อันว่าตัว หัวใจ ใช่อยู่บ้าน จิตฟุ้งซ่าน มานเปิด เตลิดหนี ท่ามฝนพรำ น้ำพราว ดาวไม่มี ล่วงราตรี ลมแรง ไร้แสงเดือน นั่งหน้าคอมพ์ จ่อมจม อารมณ์หลุด ความโผล่ผุด เริงไกล ถึงไพรเถื่อน แว่วเสียงแสก แปลกยิน โบยบินเยือน ไก่กระชั้น ขันเตือน เลื่อนเวลา ลองตรลบ ทบทวน หวนอดีต เลวสุดขีด เคียดขึ้ง ถึงเข่นฆ่า สนองบาท ราชการ งานวิชา เกียรติยศ ปรากฏหรา ค่าเด่นดัง ระคนสุข ทุกข์ทอน พ้นร้อนหนาว หัวหงอกขาว หน้าชื่น มิคืนหลัง สู่สงบ นบธรรม เพียงลำพัง สิ่งวาดหวัง ก่อนวาย ท้ายภิรมย์ ประสบการณ์ ผ่านจำ นำมาเขียน ผูกวนเวียน ควบคู่ รู้สั่งสม กอบผสาน กาลเก่า เนานิยม กับสังคม ยุคใหม่ ได้เกี่ยวพัน เรานี่หรือ คือใคร อ๋อ..ใช่แล้ว ยังเพลิดเพลิน เดินแกร่ว ท่องแนวฝัน พร้อมเพื่อนคิด มิตรสหาย มากมายครัน เพื่อสร้างสรรค์ งานรัก เรา..นักกลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (แต่งไม่ออก ตันตกขอบ) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 31 ตุลาคม 2013, 22:30:15 เธอจับมือ ถือแขน แ่อ่นอกยิ้ม นิ้วจี้จิ้ม ดั้งดูก จมูกเขา สองตาพับ กลับกลอก บอกเบาเบา นี่อ้ายเสาร์ เยี่ยมเยือน เพื่อนบ้านไกล ในรถเก๋ง เช้งวับ ลับตรงแยก เห็นภาพแปลก ว่าหญิง ซบอิงไหล่ มีธุระ ปะปัง นั่งรีบไป มิใช่ใคร อ้ายเทียน เพื่อนเรียน ม. เดินชมดอก ดารดาษ ราชพฤกษ์ ท้ายสวนลึก หลังชาน วิหารหอ หัวเราะร่า ระริก คิกถูกคอ ชายหรืออ๋อ อ้ายโยง เพื่อนโรงมวย ยืนเคียงจับ ทัพพี มีอาหาร ขนมหวาน เค็มคาว ข้าวสุกสวย เตรียมตักบาตร หยาดน้ำ อ้ายสำรวย แวะมาช่วย แต่เช้า เราญาติกัน ยินอื้ออึง ตึงตัง ดังตักตึก คงสู้ทัพ จับศึก นึกใจสั่น ร้องโอดโอย เอะอะ พัลวัน อาคำปัน ปวดน่อง นวดท้องอา ตุ๊กตุ๊กจอด กอดติด ร่างมิดหมี ยื่นมือโบก โยกมือชี้ นี่ป๊ะป๋า แสนรื่นรมย์ สมปอง น้องนวลตา แฟนรักข้า เก่งจัง ช่างคบคน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (ไปละเนอหล้า) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 31 ธันวาคม 2013, 19:37:14 ๐เคยโหมโรงลิเกเห่ปากร้อง ตามเสียงกลองระนาดดังบาดหู เรียกแม่ยกแม่ย่างเยื้องพรั่งพรู เรียกคนดูชิดขอบรอบเวที ๐เคยแบกกลองทอมบ้าสองขวาซ้าย เชือกขึงป้ายรำวงตรงมุมสี่ เคียงลูกคู่ร้องรับฉิ่งฉับตี ซื้อบุหรี่ฮอลแฮ๊คแจกนางรำ ๐เคยหัวเราะเคาะพางพางร่วมทางแยก ผู้คนแตกตื่นเต้นไม่เป็นส่ำ เริ่มทยอยปล่อยงูชูว่านดำ ขายพระนำสลับกับเล่นกล ๐เคยสอนเกมส์กายก่อบริหาร วิ่งลู่ลานแบ่งสีปีละหน กระโดดเชียร์เช่นลิงแล่นวิ่งวน สุขเลิศล้นฤดีการกีฬา ณ วันนี้เย้ายวนม่วนสุดขีด เสียงนกหวีดปรี๊ดปรี๊ดจิตหรรษา สิ่งแวดล้อมน้อมนับขับเคลื่อนคลา ขออำลาชุมนุมกลุ่มมวลม็อบ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้าหวย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 มกราคม 2014, 12:16:02 ถูกกินรวบทั้งปีไม่มีเข็ด แทงดุเด็ดโต๊ดเต็งเล็งหาบหาม วิ่งทางตรงสลับกับเลขงาม ทุ่มบุ่มบ่ามพลั้งพลาดอนาถใจ ถึงบักโกรกโชคชวดงวดที่แล้ว หัวใจแป้วย่ำแย่หวังแก้ใหม่ ฝากไว้ก่อนโอฬารปีผ่านไป ถูกเท่าไรหักลบกลบขาดทุน เลขจากศูนย์ถึงเก้าก็เท่านี้ อาจารย์ที่ว่าแน่แพ้เครื่องหมุน จนอย่างเราเอาอะไรเป็นใบบุญ พออบอุ่นใจช่วยเหลือหวยแบ ถ้าถนนสองสายไม่กรายแบ๊งก์ ผ่านกาดแลงเจ้าหนี้ตามถามเซ็งแซ่ หมวกกันน็อคออกฟิตไล่ติดแจ หลบเลียแผลยาใจในสวนยาง ส่งปีเก่าเค้าต์ดาวน์เช้าปีใหม่ ฟ้าแจ้งใสงัวเงียเมาเบียร์ค้าง ฝันเห็นเงินไหลกองทองไหลวาง เลยสายสางตั้งตับนับตาลาย หมูสองตัววัวควายจูงขายหมด เข็นล้อรถเรือลำจำนำขาย ห้าหกห้าตาเห็นตายเป็นตาย โอ้...เสียดายวันนี้มีแต่ตัว! แบบว่าตังค์ไม่มีอ่ะ แทงในใจได้ไหมจ๊ะ? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 มกราคม 2014, 15:23:14 ...นิมิตฝัน... ณ สุพรรณ บรรพต คชสีห์ เศียรสางเศิก เถิกล้าน บานบุรี แยกเขี้ยวที ซี่ขาว พราวพารา จากเผ่าพงศ์ ดงดำ น้ำมันดิบ เลื่อมลิบลิบ สลัว ทั่วใบหน้า สีผิวฉาบ อาบสกนธ์ เช่นขนกา เปิดปากอ้า ขับขาน ปานระฆัง หัวเราะเร่า เท้าย่ำ ชูกำปั้น อภิวันท์ ซ้ายขวา วนหน้าหลัง ท่องทวีป จีบจาบ เจรจัง ท่ามปึงปัง สนั่น มิพรั่นพรึง ครั้นยืดองค์ ทรงอ่า พญาครุฑ ฤทธิรุทร ผาดโผน กระโจนผึง ทะลุม่าน ผ่านหาว ดาวดึงส์ บินตะบึง ถึงเวียง วังอมร พร้อมบรรดา ราหู คู่อำมาตย์ หน่วยพิฆาต เคียงแพ แลสลอน เหล่าคนธรรพ์ บรรเลง เพลงกินนร รำฟายฟ้อน ร่อนร่าง ลู่กลางลาน... ไก่กระชั้น ขันถี่ ปี่กลองเชิด ฟ้าเริ่มเปิด มืดคลี่ สุรีย์ฉาน อี เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก เขกกบาล เฒ่าบำนาญ ตื่นไว ไปสวนเร็ว! ต้องใส่น้ำลำไยมะม่วงอีกแล้วหรือที่รัก? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 พฤษภาคม 2014, 04:57:15 ๐ เรื่อยๆมาเรียงๆ ๐ หาวติดๆบิดคร้านเอ็นยานหย่อน ดิ้นโครมๆจมที่นอนก่อนลุกตื่น เท้ากระทุ้งท้องเตียงเสียงครืนๆ หกล้มลื่นตำตั่งดังตึงๆ น้ำล้างหน้าซ่าๆยืนหน้าแว่น บีบแค่นๆยาค้างแค่นิดหนึ่ง แปรงบนล่างฟันงามกรามกรึงๆ เดินปึงๆออกห้องน้ำเข้าห้องใน หยิบเสื้อลายบางๆกางก่อนสวม ชอบหลวมๆปล่อยชายสบายใส่ เอ้าวุ้ยๆเกือบลืมลิงแล้วไง เตี่ยวตัวใหม่ต่ามๆย้อมครามจาง ทาครีมเหลวใสๆลูบไล้ผม น้ำประสมแป้งแปะแตะห่างๆ เป็นจุดๆแต่งแต้มแก้มคิ้วคาง เยื้องเหยาะย่างลงลุ่มดุ่มๆเดิน ฝ่าลมพัดซู่ๆไม่รู้ร้อน ผ่านดงดอนโดดๆข้ามโขดเขิน ไต่สะพานเก่าๆเข้านาเนิน ป้องปากเอิ้นหล้าๆอ้ายมาแล้ว เสร็จหรือยังช้าๆท่าจะสาย กินข้าวงายไวๆเราไปแอ่ว รำเซิบๆทรงเจ้าที่เหล่าแมว เฮแจ๋วๆมื้อเที่ยงเลี้ยงหนมจีน ชวนน้องไปดูงานร่างองค์ทรงเจ้าอ่ะๆครับ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (ขอโทษครับควาย) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 31 พฤษภาคม 2014, 09:18:16 เด็ดดาวเรืองร้อยดวงเป็นพวงใหญ่ ยื่นมาลัยเรืองรองสู่คล้องขวัญ เจ้าสูงค่าคู่เมืองเรืองอนันต์ ค้อมเคียมคัลจากใจของไอ้เรือง ขอขมาอย่าโทษโกรธเลยนะ ที่หนีผละเจ้าไปหันใช้เครื่อง หลงเชื่อน้ำคำหวานมานคนเมือง ว่าฟูเฟื่องทันสมัยรถไถนา งานมากเนื้อน้อยทุนทุ่นรายจ่าย หากเทียมควายคนคุมมิคุ้มค่า ไถหว่านเกี่ยวเก็บยุ้งยุ่งยากพา แสนเชื่องช้าส่งข้าวเข้าจำนำ รอร้อรอเจ็ดเดือนเหมือนพรรษา เราชาวนาหน้าเหี่ยวเขี้ยวถลำ นึกเทพไท้ให้ลาภต้องหลาบจำ หอบบอบช้ำเคืองแค้นแขวนคอตาย มามะมามะเราเริ่มต้นใหม่ ที่แล้วมาแล้วไปยังไม่สาย ต่อนี้ไปไม่พรากจากเพื่อนควาย คนเคียงควายควายเคียงคนบนคันนา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (ขอโทษควาย) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 มิถุนายน 2014, 05:02:12 อยู่เคียงควายปลายทุ่งด้วยมุ่งหวัง ดำอีกครั้งนาดอนก่อนพรรษา เงินเหลือรับกลับบ้านเมื่อวานวา หักปุ๋ยยาเค้นคอหอยเหลือร้อยพัน กู้ต้นดอกบอกขอรอหน่อยนะ จะชำระปีหน้า(ถ้ามี)อย่าไหวหวั่น ที่ไร่นาค่าเช่าเจ๊าแล้วกัน ก็ดินมันตาดูอยู่ที่เดิม ไฟฟ้าน้ำลำเหมืองเรื่องของรัฐ ตามกฎหมายบัญญัติจัดสร้างเสริม จ่ายเมล็ดแจกพันธุ์พืชเพิ่มเติม ใครเหิมเกริมขู่เข็ญเดี๋ยวเห็นดี จะเป่าปี่ตีกลองฟ้องทหาร อภิบาลชาวนานามตาสี ลูกพ่อเป็งแม่ปันโดยทันที เหตุเจ้าหนี้แว่นดำฮำคุกคาม คอควายจึงขึงขังยืนบังขวาง คนวิ่งพลางหลบโคนต้นมะขาม รอฟ้าดำค่ำลงเลยโมงยาม ก่อนฟ้าฮามนึกสนุกลุกไถนา..?? ;D รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (หลับฝันคืนวันพระ) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 มิถุนายน 2014, 05:46:50 กระจองงอง กระจองงอง ตีฆ้องเอิ้น ขออัญเชิญ ประกาศ ราชสาส์น องค์ผ่านภพ จบแดน แมนพิมาน มีโองการ เร่งด่วน มวลประชา ฟ้าครวญคราง ย่างเยือน ต้นเดือนเจ็ด ฝนลงเม็ด เปียกปอน ก่อนพรรษา รีบระดม วัวควาย เทียมไถนา เกี่ยวข้าวกล้า แบ่งกึ่ง ครึ่งส่งคลัง วัยฉกรรจ์ หนุ่มสาว ราวยี่สิบ ร่ายรำหยิบ ทวนธนู ดาบคู่ขลัง เรียนค่ายคู ประูตูตอก ออกกำลัง รายงานต่อ เวียงวัง รอสั่งความ กล้วยรำอ่อน ฟ่อนหญ้า ช้างม้าขุน เรียกตะพุ่น ฝึกหัด มัดลากล่าม ช่างตีเหล็ก ก่อเตา เผาแดงฮาม ทำฝักด้าม ดอกดูก ลูกธนู ย่างเดือนยี่ ปีหน้า นกการ้อง ลั่นปี่กลอง อึงอล บนหัวหมู หมวดธงทิว ปลิวโบก โยกขึ้นชู ก่งเสียงกู่ ทอดยาว สาวเท้าเดิน กระจองงอง กระจองงอง เจ้าข้าเอ๊ย บอกเปิดเผย การศึก คึกเนิ่นเนิ่น แกจงเตรียม ตัวรับ ความยับเยิน แค้นเหลือเกิน เดินหน้า ฆ่าลูกเดียว รพีกาญจน์ เมื่อวานให้น้ำมะม่วง ทะเลาะกับมดแดง เก็บมาฝันตอนค่อนรุ่ง หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 มิถุนายน 2014, 22:15:18 ๐ เรียงๆไปเรื่อยๆ ๐ เปลี่ยนห้องโหรโจรร้ายคลายโหดเหี้ยม เปลี่ยนส่อเสี้ยมหลงลูกถูกว่าผิด เปลี่ยนศัตรูคู่แค้นแปลงแมนมิตร เปลี่ยนชีวิตสลดสดทันที เปลี่ยนพ่อค้าหน้าเลือดละเชือดเฉือน เปลี่ยนพ้องเพื่อนกลับใจไม่หลบหนี เปลี่ยนยุ่งเหยิงยากเย็นกลายเป็นดี เปลี่ยนโทนสีจางเจือเหลือขาวนวล เปลี่ยนสัญจรจอแจบ่แออัด เปลี่ยนแล้งจัดฝนซ่าทั่วนาสวน เปลี่ยนปลอดภัยไร้ปืนคืนหอกทวน เปลี่ยนก่อกวนจับถือร่วมมือพาย เปลี่ยนรุนแรงเร้ารุมลงนุ่มอ่อน เปลี่ยนกลุ่มก้อนผูกเสี่ยวเดินเดี่ยวฉาย เปลี่ยนเถื่อนถังวังเวงเปล่งประกาย เปลี่ยนกฎหมายปกาศิตฤทธิรอน เปลี่ยนอยู่เหย้าเฝ้าจุดหยุดเตร็ดเตร่ เปลี่ยนเฉียดเสเลิกลาบ้ามวยบ่อน เปลี่ยนเศรษฐีมีคุกซุกตัวนอน เปลี่ยนหีบซ่อนแบ๊งก์ใบไร้ที่มา เปลี่ยนปอปากไป่เปิดปิดปูดป่าว เปลี่ยนกาขาวหัวหดหมดสง่า เปลี่ยนขมิ้นบินฟ่องท้องนภา เปลี่ยนทุกท่าใครเทียมเยี่ยมจริงๆ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 มิถุนายน 2014, 16:35:38 ๐ เรื่อยๆเมื่อยก็หยุด ๐ หยุดความรักมักง่ายกระหายหือ หยุดได้หรือวาดหวังยังเกรงกริ่ง หยุดมือไวใจคนซนเช่นลิง หยุดล้อหลอกวอกวิ่งนิ่งดูดาย หยุดบุหรี่มีควันลอยโขมง หยุดเหล้าโรงห้ามทำออกจำหน่าย หยุดขบขันกัญชาลืมตาลาย หยุดกระสายกายกู้ชูกำลัง หยุดพนันขันต่อจากจอทัศน์ หยุดสกัดแค่ดูบอลคู่ขลัง หยุดใต้ดินกินรวบล็อคเลขดัง หยุดสตังค์ลื่นไหลไปเกาะกง หยุดวัยรุ่มดุ่มเดินเพลินก้มหน้า หยุดพกพามือถือสื่อประสงค์ หยุดโอลด์ชิวนิวเน็ตเฟสบุ๊คลง หยุดทีวีฟรีคงตายลงแดง หยุดปิ้งตับจับไตใช้มีดเถือ หยุดฉีกเนื้อดื่มเลือดจนเหือดแห้ง หยุดสอยผักหักไม้ใบต้มแกง หยุดมื้อแลงกินกัดประหยัดดี หยุดตะวันจันทรโคจรลับ หยุดดาวดับแจ้งจัดรัศมี หยุดดินฟ้าอากาศปราศนที หยุดอัคคีมอดมุด...หยุดรักเธอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 กันยายน 2014, 05:57:58 ก็เที่ยวผับคลับเคยเลยดึกดื่น ไม่รู้คืนไม่รู้วันเหมือนกันหมด ละทั้งการทั้งงานมานเลี้ยวลด แถมพูดปด คิดถึงจนซึ้งทรวง อ้างตะวันจันทรสิงขรเขา อ้างลำเนานรกบนหกสรวง อ้างเทวะนภาดาราดวง อ้างพุ่มพวงมาลีที่เรืองรอง อ้างสมุทรสุดเขตเจ็ดทวีป อ้างประทีปพร่างพรายประกายส่อง อ้างเพชรนิลสินทรัพย์นับโกฎิกอง อ้างเงินทองแบ๊งก์บาทมิอาจเทียม อ้างเกลียดชายพายเรือเบื่อทั้งโลก อ้างถูกโชคคงเข้มเดียวเต็มเปี่ยม อ้างมิยอมค้อมใครคุกคัลเคียม อ้างยอดเยี่ยมเพียงฉันสุดบรรยาย ละวันนี้ที่รักพักอยู่ไหน จ้องบันไดลุกลนจนเกือบบ่าย คงอาเจียนเวียนหัวตัวทุราย เพราะเมามายมิสร่างค้างเรื้อรัง ความเหลืออดเหลือทนล้นทำนบ ตัดสินใจให้จบลบวันหวัง เคยรักรุมทุ่มเทประเดประดัง ทุบให้พัง บ้านใหญ่ รถใหม่เธอ รพีกาญจน์ " ช่วยไม่ได้ ยาหมดครับ " หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (ส่องกระจก ชโงกดูเงา) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 11 กันยายน 2014, 13:33:24 กระจกเอ๋ย... ถามเจ้าเคยเห็นหนุ่มคนนี้ไหม เสื้อคอกลมตัวเดียวสีเขียวไพร เตี่ยวตัวใหญ่ขาลัดมัดเชือกฟาง ลักษณะโล่งโล้นถูกโกนหัว ตามืดมัวสวมแว่นแทนสองข้าง โหนกแก้มหนูกจมูกทู่ใบหูบาง ปากเปิดกว้างฟันหลอคางคอยาว สวมเกิบแตะเท้าฉุเดินตุตะ หัวเข่าปะบวมเจ่อพลาสเตอร์ขาว ฮัมดนตรีบรรเลงร้องเพลงลาว สองมือซาวแกว่งไกวเหมือนไล่ยุง คุณสมบัติมีครบจบ ป.สี่ นักธรรมตรีเคยบวชสวดพาหุง สึกออกมาจับงานสานกระบุง เลี้ยงเป็ดทุ่งรับจ้างนั่งห้างซอ เกียรติประวัติดีเด่นเกณฑ์ทหาร เทศบาลหมายปองจองตัวขอ ซ้อมดับไฟให้เป็น อปพร. อสม.แยกขยะ ณ กาดแลง กระจกจ๋า... ตอบซิว่าหนุ่มนี้มีสิทธิ์แข่ง ลงสมัครรับใช้ไม่พลิกแพลง เลือกสรรแต่งตั้งเป็น สปช. รพีกาญจน์ เน็ตล่ม คอมพ์เสีย จะสมัครทันไหมเนี่ย หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (เสียงเขย่าขวัญ) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 กันยายน 2014, 22:14:47 ขวัญตระหนก ต๊กโต โผล่ใจสั่น ต๊กโต - ตุ๊กแก มื้อกลางวัน มันลับ ซ่อนอับอึบ ย่ำกลางคืน ยื่นหัว ตัวจากทึบ คลานกระตึ๊บ ออกมา น่ากลัวจัง เกาะข้างเสา เงาพาด หวาดผวา ดูสองตา ปูดถลน แฝงมนต์ฝัง หัวเคาะโขก โป๊กโป๊ก โขกฝาดัง ฟังซิฟัง เริ่มร้อง ก้องกังวาน ปู่เคยเล่า เข้านอน เป็นกลอนว่า ตุ๊กแกร้อง โชคมา มหาศาล หรือลำบาก ยากจน พ้นประมาณ ลองนับขาน ไขความ ตามเสียงมัน ครั้งที่หนึ่ง เป็นโสด ต้องโดดเดี่ยว ครั้งที่สอง เปลี่ยวหนี มีคู่ขวัญ ครั้งที่สาม พบชัย ไร้จาบัลย์ ครั้งที่สี่ รักกัน พลันมลาย ครั้งที่ห้า นอนซม จมกองโรค ครั้งที่หก โชคมา มิขาดสาย ครั้งที่เจ็ด เสียทรัพย์ จับวุ่นวาย ครั้งที่แปด เลวร้าย กลับกลายดี ครั้งที่เก้า ยืนยาว งานก้าวหน้า ครั้งที่สิบ เป็นบ้า บอเจอผี ครั้งที่สิบเอ็ด ไร้ทุกข์ สุขชีวี ครั้งที่สิบสอง ผูกปี ไอซียู *ยินมันคำราม ต้องรีบอุดหู มิกล้านับอ่้ะ* ;D รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (แบบไม่เป็นเรื่องไม่เป็นราว) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 ตุลาคม 2014, 14:35:11 คงถูกหวยรวยแชร์เจ้าแม่โปรด แทงเต็งโต๊ดตรงเดาเลขเก้าสี่ แชร์สุดท้ายมือเดียวเบี้ยวไม่มี กำไรที่เน็ทเน็ทแสนเจ็ดพัน คงได้รับโบนัสงามสามเท่าครึ่ง เงินเดือนถึงหกหมื่นขึ้นสองขั้น แถมเจ้านายมอบทองของกำนัล ตำแหน่งชั้นโก้หร่านท่านผอออ คงดีใจเมียให้เงินซื้อขนม น้องเมียชมพี่เขยเหวยหล่อหล่อ พ่อตาถอดพระเครื่องยื่นคล้องคอ แม่ยายง้อโอนที่ฟรีสวนนา คงรับลาภรัฐให้ไร่พันบาท จ่ายส่วนขาดค้างเติ่งตันหมื่นห้า อบรมรับสตังค์ถังปุ๋ยยา พันธุ์พืชกล้าไม้ดอกประดับงาม คงเป็นบ้าหน้าชื่นยืนยิ้มแฉ่ง สองมือแกว่งโลดเล่นเต้นต่ามต่าม หรือคืนเพ็ญดับพุธโรครุดลาม ร้องฮัมฮามติงติงนอยลอยกระทง ที่ทักทายทั้งมวลล้วนมิใช่ แสร้งดีใจเป็นอุบายหมายประสงค์ สร้างอารมณ์พอรื่นกลืนข้าวลง ตำพริกผงกับข้าวครบเดือนแล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (แบบหาเรื่องหาราว) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 ตุลาคม 2014, 09:12:56 หากเกี่ยวข้องซ่องสุมสิ่งเสพติด หรือผลิตลอบนำเข้าจำหน่าย ได้สตังค์มั่งมีซวยที่ปลาย ลูกหลานร้ายหมดรูปสูบฉีดยา หากใจบาปหยาบแหย่รังแกสัตว์ ยามโกรธจัดลงมือฮือเข่นฆ่า ชีวิตจบพบพิษภัยนานา มักกำพร้าพลัดพรากจากครอบครัว หากคุยโวโป้ปดลวงมดเท็จ เพื่อสำเร็จสมหมายอุบายชั่ว ชอบเสกสรรปั้นน้ำทำเป็นตัว ผู้คนทั่วเลิกคบลบค่าคุณ หากหลงเหลิงเริงรื่นหื่นกระหาย กลืนน้ำลายตาพองจ้องสาวรุ่น เห็นหนุ่มเหน้าเว้าวักยอมควักทุน เหลนโหลนหลุนสืบเส้นทอดเช่นนั้น หากฉกชิงวิ่งราวสาวเอาทรัพย์ สบตัดช่องย่องหมับคอรัปชั่น ซุกใต้นอนซ่อนงำกรรมตามทัน นั่งโศกศัลย์ก้มหงายตายในคุก หากตะวันจันทร์ดับตรงกับพุธ มารยื้อยุดเปรตกล้าราหูบุก ท่องผิดกัณฑ์ทัณฑ์ถากปากให้ทุกข์ แค่สนุกเบลอบ้ายาหมดครับ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เขาว่าผม...บ้า (รพี ศรีธัญญา) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 ตุลาคม 2014, 19:47:06 แก่ลงลึก ซึกซัก น้องรักเอ๋ย ก่อนเก่าเคย สดชื่น รื่นหรรษา สนุกงวด ปวดหัว มืดมัวตา เจรจา อ่าเอ่อ เสียงเหน่อยาน จะขึ้นรถ ลงเรือ เยือนเหนือใต้ เกาะรถไฟ ไล่แล่น แดนอีสาน ยืนนั่งเหน็บ เจ็บงอ ทรมาน โรคเบาหวาน ความดัน ไขมันรุม ทั้งอาหาร การกิน ลิ้นลิ้มรส ฟันหลอบด เคี้ยวนาน ละพานกลุ้ม ใช้ฟันเทียม เยี่ยมแท้ แค่งำงุม ของนุ่มนุ่ม เนื้อหนัง ยังต้องตำ สะพายย่าม ยาดม อมทาถู เมี่ยงหมากพลู บูรี มีหนำหนำ ข้าวเหนียวนึ่ง ปลาทู แคบหมูกำ หิวแกะหม่ำ จ้ำจิ้ม ยองริมทาง ต้นเดือนที ดีใจ ได้รับเบี้ย คนเกิดนาน อ่อนเปลี้ย เสียขาข้าง ล้วนแบ๊งก์ย่อย ยี่สิบ รีบพับกลาง แล้วใช้ยาง ยืดรัด มัดกางเกง แก่หมดคึก ยึกยัก น้องรักจ๋า ที่สบตา มองถัน เท่านั้นเพ่ง เจอดุด่า ว่ากล่าว สาวบรรเลง ดูนิดเอง ถูกใจ ไม่มีแรง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ น้ำหนักลด(กลัว)แฟนหมดรัก ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 พฤศจิกายน 2014, 21:48:42 ชั่งวานซืนลดลงเหลือร้อยสิบ กินกล้วยดิบหนึ่งเครือไร้เนื้อหมู อยากกินแท้น้ำพริกจิกปลาทู พอเปิดตู้ทุกอย่างว่างไม่มี ตังค์เก็บไว้แทงเล็งเต็งตรงโต๊ด ซื้อโอสถสูดควันมวนบุหรี่ ซื้อสุราสามสี่สิบสูงดีกรี เล่นบอลดีพรีเมียร์เชียร์มันมัน กะถูกหวยรวยเบอร์บำเรอท้อง หากสมปองเชลซีบี้หมูหัน จะลงแข่งแซงโบ๊ทโลดให้ทัน ทุกคาบวันกินเนื้อเพื่ออำรุง อย่าโกรธกันวันนี้ฤดีเศร้า ข้าวสารเจ้าเม็ดหักไม่มีหุง อ้าปากกรนบนฟากแบตากยุง ปลิ้นเปลือยพุงตดเหม็นเห็นสะดือ แวะขนส่งชั่งเช้าเก้าสิบสาม ให้วาบหวามเครื่องเกโกงเราหรือ น้ำหนักลดหมดทางครางทึดทือ เชือกแขวนขื่อตอนสายตายเสียที คิดลาโรงโอ่งไปไหสิ้นรัก อยากสมัครอยู่โยงเฝ้าโรงสี หรือกวาดผงโรงหมูอยู่กินฟรี วัดใดมีโรงทานวานบอกเนอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: อยากตายเหรอ งั้นเข้ามา 555 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 กุมภาพันธ์ 2015, 21:17:49 กรอบกั้นแดนแผ่นดินถิ่นของข้า น่านอาณากว้างใหญ่แผ่ไพศาล เหนือจดดอยรอยแร่แต่โบราณ ตะวันออกจดธารซ่านกระเซ็น ใต้จดดงพงขนาบที่ราบสูง ตะวันตกจดยูงยางยืนเห็น แนวม่วงหมากรากไม้ให้ร่มเย็น วัวเทียมเกวียนขุดเข็นข้าวไถนา พวงลำไยใบหม่อนกระท้อนหวาน ต้นอ้อยตาลขมิ้นไพลตะไคร้ข่า ที่หล่มทรุดขุดบ่อก่อเลี้ยงปลา ใครใคร่ค้าซื้อขายสบายดี ขอต้อนรับนับผู้สู่อย่างมิตร ด้วยดวงจิตผุดผ่องละอองศรี หากฝืนแฝงแช่งด่าเร่งราวี จะต่อตีทรหดเลือดหยดยาว บังอาจบุกรุกล้ำกระทำเหตุ เดินพาเหรดข้ามรั้วไร้กลัวกร้าว หน่วยระวังหลังหน้าหนุนระนาว หนุ่มหาญห้าวทะลึ่งโลดตึงตัง ขืนปล่อยพักชักช้าท่าไม่ไหว ขนเครื่องมือถือไฟน้ำใส่ถัง เติมเคมีชีวภาพเต็มพลัง เสร็จแล้วสั่งพ่นส่ายตายเป็นเบือ จัดการมดแดงบนต้นลำไย อิอิ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: รักกลอน...ร้อนกาม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 เมษายน 2015, 14:24:01 ความแตกต่างหว่างวัยใจครุ่นคิด มีจริตติดตัวมั่วแต่หน บ้างคุ้มดีคุ้มร้ายคล้ายวิกล ร่างทุรนปนเปสุขเฮฮา ยิ่งลำบากยากแค้นแน่นแต่น้อย อารมณ์พลอยสับสนเบลอบ่นบ้า นอนกลางวันยันลุกเลยเวลา ไปทำงานลอยหน้าหาเงินทอง เคยอดชิมอิ่มมื้อสะดือจุ่น อาบน้ำอุ่นปาดเหงื่อเมื่อร้อนถอง หนาวอาบน้ำสามขันสั่นประคอง วิ่งเข้าห้องน้ำวัดขาดอัฐฟรี คราหนุ่มแท่งแรงเหลือเบื่อเป๋าแห้ง หมดมู้ดมาดต่องแต่งสิ้นแสงสี อ้วนกลมดำต่ำเตี้ยเมียไม่มี เป็นกุลีแบกหามยามโรงงาน อายุมากอยากต่อยแรงร่อยหรอ แค่ชูคอยักคิ้วหลิ่วตาหวาน เหมือนหมาเฒ่าเห่าเรอเสียงเหน่อยาน หญิงเดินผ่านซ่านเสียวไม่เหลียวแล จึงแจรงแต่งกลอนเอ่ยอ้อนออด มือแตะตอดสาวน้อยอ่อยหม้ายแม่ ทำทะลึ่งตึงตังหวังตอแย เป็นยาใจให้แก่ชแรชรา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ขอคารวะนักการภารโรงทุกท่าน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 มิถุนายน 2015, 09:35:51 กลับค่ำคืนตื่นเช้าเราถึงก่อน ได้หลับนอนแค่งีบรีบรีบฝัน แสนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยหลังทำทั้งวัน กรนสนั่นลากเสียงเตียงสะเทือน มือประคองสองล้อถีบห้อถึง เปิดปังปึงหน้าต่างกางเขยื้อน จัดม้านั่งตั่งโต๊ะตู้บานเบือน ลบรอยเปื้อนกระจกรกกระดาน บนหยากไย่ใต้ฝุ่นวุ่นปัดกวาด เศษกระดาษถุงกล่องซองอาหาร เศษขยะระเบียงบันไดดาน ล้างโถถานหนักเบาขัดเงาวาม ตรวจหม้อกรองรองรินดื่มกินใช้ เปิดท่อไปสายหยดรดสนาม ตัดแต่งต้นพ่นยาราลุกลาม มีดอกงามเรียงรายรั้วลุ่มเนิน ช่วยคุณครูดูเด็กเล็กซนเสี่ยง ช่วงพักเที่ยงปีนไต่ไกวเหาะเหิน ร้องเพลงเต้นเล่นบ้างสร้างเพลิดเพลิน จูงเด็กเดินขึ้นรถหลังเลิกเรียน มาถึงก่อนย้อนกลับเดือนดับแสง รับค่าแรงเท่าเดิมไม่เพิ่มเปลี่ยน ถึงลำบากยากจนยังวนเวียน คงพากเพียรทำงานเป็นภารโรง รพีกาญจน์ หัวข้อ: ๐ ภาพประทับใจ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 สิงหาคม 2015, 15:59:33 ภาพที่เห็นเอ็นดูยายผู้เฒ่า สะพายย่ามย่ำเบาเช้าไปหนอง เก็บแคขาวพราวต้นร่วงหล่นกอง ซ้ายขวามองย่องคอยสอยสะเรียม ฝนพร่างพรำน้ำไหลใบบัวบก ผักขมดกสลอนก่อนเคยเขียม มือกระชับจับแซะแวะกะเกียม กระบุงเสียมขุดหน่อกอริมธาร ฝูงปลาสร้อยลอยลำแหวกน้ำเชี่ยว ฝ่ากลางเกลียวข้ามโขดกระโดดผ่าน พลิกขอนผุผ่อผุยคุ้ยดินดาน เห็ดไข่ห่านเห็ดถอบกอบเห็ดลม รอมืดรุมสุมไฟไล่ยุงริ้น ส่องรูดินจิ้งหรีดกรีดเสียงขรม กบอึ่งอ่างข้างคลองร้องระงม สานผสมนกแสกตื่นแตกไพร องค์เทศวร์เมตตาให้อาหาร แล้งกันดารย่ำแย่สักแค่ไหน ร้อนขาดน้ำลำเค็ญลุกเป็นไฟ ยินเรือเหาะหึ่งไกลลุกไชโย เมฆใหญ่น้อยคล้อยต่ำคล้ำคุมล่าง ฟ้าเปรี้ยงปร้างพร้อมฝนปนเสียงโห่ ยายไหว้สาหน้าภาพโพล่งพุทโธ บุญอักโข ขอพระองค์ทรงพระเจริญ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ข่าวอุบัติเหตุ...ระยะนี้ขโมยขโจรเยอะจัง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 กันยายน 2015, 14:58:58 ไม้มะค่าประดู่ซ้อนคู่กีบ ขันน็อตหนีบรายล้อมห้อมแดนบ้าน สูงเมตรศอกตอกปิดติดดินดาน ต่อช้างสารสิบเชือกไสเสือกแทง หรือประดิษฐ์อิฐบล็อกล็อคเหล็กเส้น เทซีเมนต์นอกนูนโปะปูนแต่ง คั่นด้วยดินหินผาศิลาแลง ดังกำแพงยากพังรถถังดัน หรือเหล็กกล้าห้าแผ่นแน่นประกบ เชื่อมบรรจบตามผังตั้งฉากมั่น ขึงลวดหนามสามแถวแนวเกี่ยวพัน ยิงบิกกันระเบิดยากเปิดกลวง หรือเดินสายลวดเหลืองวนรอบรั้ว ต้องถูกตัวไฟดูดรูดลงร่วง เสียงแหลมลั่นสัญญาณสะท้านทรวง โคมทุกดวงพรึบพลันแจ้งทันที เตรียมปืนยาวง้าวพลองกระบองดาบ ธนูฉาบมีดสั้นเกาทัณฑ์กระบี่ ดั้งโล่เขนเสื้อเกราะบังเคาะตี พร้อมสรรพมีต้อนรับกับโจรา หมูขาวสองท้องโตนอนใต้ถุน สองวัวขุนยืนใต้ต้นฉำฉา สองแม่ไก่กระต๊ากใต้ชายคา ล้วนสูงค่าสูงของต้องระวัง! รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ไฟพยาบาท ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 กันยายน 2015, 14:15:43 จะเอาโน่นเอานั่นจะเอานี่ จ้อจู้จี้เหล่หาสาวตาหวาน ไม่รู้จดทดท้อพอประมาณ ขนมนานเพียงชิ้นกินประทัง ไร้ภิรมย์สมอยากอดปากแห้ง สื่อแสดงอาการพาลขึงขัง เดินถ่างขาบ้าบึ้งทำตึงตัง พล่านคลุ้มคลั่งขลาดเขลาเช่นเมายา ทั้งขบเคี้ยวเขี้ยวฟันสั่นกรอดกรอด เสียงฉอดฉอดฮึดฮัดสะบัดหน้า แลบลิ้นแฉกกระแทกส้นถลนตา กางนิ้วอ้าดุ่มดุ่มขยุ้มคอ อ้างกำหนดกฎบัตรเกาะดัดแทะ คอยเสียบแซะสอดแนมหลาวแหลมจ่อ สบโอกาสฟาดฟันทันด่าทอ ลับเร้นล่อยียวนกวนอารมณ์ แข็งแน่นิ่งน่วมอ่อนร่อนขยับ บินพรึบพรับทยอยทอยถล่ม ถูกตอกหน้าว่าแรงแสร้งโง่งม ฟ้องสังคมถ่มทุดยุติธรรม ครางคำรามความแค้นแน่นทรวงอก ดิ่งนรกตกไฟไม่เป็นส่ำ ก่อนพังภินท์สิ้นคิดจิตมืดดำ เลือดระห่ำเข้าตาฆ่าลูกเดียว รพีกาญจน์ น้ำท่วม ขาดแคลนน้ำตาล ปรุงหวานไม่เป็น หัวข้อ: Re: ๐ บ่น...ฝนตกไม่หยุด ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 ตุลาคม 2015, 20:27:19 นั่งกอดเข่าเฝ้ามองจ้องถนน ไร้ยานยนต์ลำเลียงเสียงเงียบเฉย ไร้ผู้คนเดินทางเหมือนอย่างเคย ลมรำเพยไร้แนวพัดแผ่วเบา ไร้แดดเรืองเบื้องบนฝนตกสุย นกหน้ามุ่ยบินเลาะเกาะปลายเสา ควันอบองลจากครัวมัวขุ่นเทา ยินเสียงเห่าหมาน้อยคอยระวัง เห็นทิดคำนำควายเลี้ยงชายทุ่ง น้องปาปุงจูงวัวตัวตามหลัง แว่วแต่ไกลใช่พระสั่นระฆัง ช่างตีฆ้อนปึงปังซ่อมหลังคา ตลาดสดซบเซาเบาจ่ายซื้อ แค่ร้อยสิบหยิบมือถือตะกร้า ล้วนเครื่องปรุงกะปิเกลือน้ำปลา มีปลาร้าปลาเจ่าถั่วเน่าดอง นี่ก็เย็นยะเยือกเฮือกเหน็บหนาว เมฆหม่นขาวฝ้าฝอยลอยละล่อง ฝนกระหน่ำสาดสายกระจายฟอง รวมไหลลงคูคลองท้องธารา นั่งกอดเข่าเฝ้ามองจ้องฟ้าใส นานเมื่อใดตะวันจันทร์เจิดจ้า มอบอบอุ่นคงคืนชื่นชีวา ทั่วหมู่บ้านลานนาสุขารมณ์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: นี่บอกอย่างเบาแล้วนะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 20 พฤศจิกายน 2015, 21:41:44 ใช่ญาติโกโหติกาข้าสักหน่อย ก็ยังพลอยเป็นทุกข์ขลุกกับเขา ใช่อยู่ยินกินกำข้าวน้ำเนา ก็ยังเฝ้าห่วงหาชายตาแล สั่นงันงกหกล้มนอนจมไข้ นำพาไปโรงหมอรอพันแผล ฤาละเลยเฉยนิ่งทิ้งเชือนแช โดนรังแกระรานช่วยต้านตี ยืมเศษตังค์ครั้งสิบร้อยหยิบยื่น ชดใช้คืนครบบ้างลืมช่างศรี ขอเก็บผักหักไม้ให้ทั้งปี ตักตวงฟรีต้มแกงปันแลงงาย เตี่ยวผืนหนาผ้าเหลือเสื้อยาวสั้น สวมซ้อนกันหนาวทนฝนลงสาย มอบมุ้งหมอนนอนฝันกันยุงลาย ร้อนสบายแบฟากฟื้นตากลม บ้านไม่ต้องเช่าข้าวไม่ต้องซื้อ เรียนหนังสือเท่าทันชั้นประถม ได้สืบเสร็จเทศกาลสานนิยม สุขเสพสมลูกหลานเต็มบ้านเมือง นับถ้วนทั่วตัวนายนางหลายแสน ยังแห่แหนเดินหน้ามาต่อเนื่อง ม้าอารีรับไว้ไร้ขัดเคือง แส่สร้างเรื่องยันเตหยุดเทวา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คิดอย่างคนแก่นะครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 31 ธันวาคม 2015, 14:10:44 จะเม็ดงามเม็ดหักจักต้องเคี้ยว กลืนประเดี๋ยวท้องรับไส้ซับย่อย ถูกราคากว่าครึ่งหนึ่งอย่างน้อย ก็อร่อยอิ่มคำต่ำต้นทุน กับชั้นดีมีขายสบายซื้อ กินครบมื้อสะดวกลวกทอดตุ๋น สามสี่บาทต่อใบให้มากคุณ ช่วยเจือจุนวันชื่นคืนคลายตรม หรืองานบีบรีบเร่งเกรงชักช้า กล้วยน้ำว้าทั้งหวีที่สุกบ่ม เช้ากลางวันเย็นกินกลืนภิรมย์ หยุดหุงต้มแกงผัดประหยัดดี เสื้อผ้ากองของโหลโชว์กาดมั่ว* สองสามตัวร้อยเดียวเตี่ยวคละสี ก้นตะเข็บเย็บซ้ำย้ำอีกที ตลอดปีเหนียวนุ่มคุ้มบาททน เบาแบหงายสายคีบนิ้วหนีบรัด เกิบไม่กัดข้อเท้าเปล่าปลายส้น ถูกสตังค์หนังบางยางรถยนต์ ท่องทุกหนเที่ยวไปไม่สึกเลย อยู่อย่างเขียมเตรียมไว้ในปีวอก ตื่นเช้าออกรับจ้างอย่าวางเฉย ปล่อยเดือนปีเป็นนายหมายชมเชย ร้องเอิงเอยกินเหล้าแน่เศร้านาน รพีกาญจน์ กาดมั่ว* - ตลาดนัด หัวข้อ: Re: คอยท่าน ท่านไม่มา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2016, 13:14:57 เตรียมโต๊ะตั่งตั้งลงตรงหน้าบ้าน วางอาหารหวานคาวขันข้าวเหนียว ผัดพะแนงแกงไก่จานไข่เจียว ขวดนมเปรี้ยวกล้วยบวชขวดน้ำแดง เมฆหม่นเทาเช้าตรู่ปูเสื่อท่า ราวตีห้าแน่นอนก่อนเห็นแสง เงาตะคุ่มดุ่มเดินเนินกำแพง ผ่านพ้นแจ่งละเมาะลัดเลาะมา กรวยข้าวตอกดอกไม้ธูปใส่สาม กระพุ่มงามก้มเงยเอ่ยไหว้สา นิมนต์ท่านวานโพธโปรดเมตตา รับภัตตาอันควรแผ่ส่วนบุญ ไปเถิงแม่แลพ่อที่ก่อเกล้า เป็นถ่านเถ้ามลายหายสาบสุญ เป็นแผ่นทองรอบรับนับเจือจุน พ้นหมกมุ่นข้ามฟากจากอบาย นั่งคุกเข่าเฝ้าเถรประเคนค้อม โน้มจิตน้อมพร้อมจิตนำจิตหมาย ประคองขวดกรวดน้ำสู่สัมปราย สดับท้ายสาธุบรรลุพร เช้านี้... เตรียมของมีครบครันดังวันก่อน ไร้วิมลถนนว่างสางโคจร แสงแดดอ่อนไฉนท่านไม่มา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ตะเพียนเฒ่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 มีนาคม 2016, 18:20:10 เปรียบฉันเป็นตะเพียนเริ่มเวียนว่าย รอบสาหร่ายส่ายสอดตอดจอกแหน ทะลึ่งรุดผุดดำผ่านผำแพ วนแหวกแถถอยถึงคลึงใบบัว พอแรกรุ่นเลียบตลิ่งทิ้งบึงหนอง เข้าลำคลองเลาะแคมยิ้มแย้มหวัว เห็นปลาเล็กปลาน้อยล่องลอยตัว ชิดเนียนัวล้อเล่นเย่อเย็นใจ มิกล้าเสี่ยงเอียงลำสู่น้ำเชี่ยว น้อยแรงเรี่ยวแฉลบแอบลื่นไหล เพิ่งเจอะเจอเผลอนิดผิดพลั้งไป ถูกคลื่นใหญ่ระลอกกระฉอกพา ยิ่งถลันหันเหสู่เลกว้าง เดียวเคว้งคว้างห่างขอนจรห่างท่า มัวพะวังหลงทิศทางธารา เป็นเหยื่อปลาเต่าปูงูเลื้อยคลาน ยังจดจำคำแม่แลคำพ่อ รู้ในบ่อในบึงถึงแตกฉาน มิเท่าเทียมเท่ารู้ผู้ชำนาญ เช่นครูบาอาจารย์มั่นอาจิณ ท้ายอาจเป็นตะเพียนหยุดเวียนว่าย แถกเหงือกหงายทุรนบนหาดหิน แขวนขื่อแข็งแกว่งไกวไร้ยลยิน เก่าแก่สิ้นค่าวเครือเหลือตำนาน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สงสัยสิ้นไฟแน่เรา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 มีนาคม 2016, 20:45:02 พอฟ้าแจ้งจางปางรุ่งสางแล้ว นกเจื้อยแจ้วไก่ขันประชันเสียง หลับเป็นตายหงายผงกเกือบตกเตียง เดินเอนเอียงเซถลาหน้ากระได มองที่นอนหมอนหมิ่นกลิ่นผ้าห่ม ที่นอนจมคันเหาเกาหลังไหล่ มุ้งมัดกางบางหม่นปนขี้ไคล ช่วงปีใหม่วันเนาเอาซักที ซักด้วยมือซื้อผงโรยลงถัง ขยำยั้งยกดูถูขยี้ แปรงรอยเปื้อนเลือนขาวแช่ดาวนี ดมหอมดีปั้นหมาดผึ่งพาดราว เพียงแต่คิดบิดคร้านเอ็นยานหย่อน อยากจะนอนหลับต่อเปิดหวอหาว ฝนตกหลงฤดูพรั่งพรูพราว อากาศหนาวเยือกเย็นเป็นใจแท้ ฝนแทนน้ำลำไยได้หลายมื้อ สบายบรื๋อวันว่างย่างแต๊ดแต๋ แวะหัวทุ่งมุ่งออกเก็บดอกแค ลงล้างแช่ลวกยำตำพริกแดง พอแดดร่มรำไรร้อนไกลเกลื่อน จับเมาส์เลื่อนคลิกอ่านกลอนกานท์แต่ง กว่าได้บทสองบทแทบหมดแรง มัวนั่งแยงสิ้นไฟกลอนไม่มา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: อับแสงที่ปลายเสา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 พฤษภาคม 2016, 22:51:44 มันร้อนรุ่มสุมฟางลุกข้างรั้ว ลามถึงตัวซวนเซน้ำเทถอก นองกลบกลิ่นสิ้นไฟควันในนอก ยังระลอกแถกเถือเติมเชื้อแรง ร่างสดใสวัยว่อนอ่อนชันษา หวานจี๋จ๋าวนวาดใช่ผาดแผลง เอ่ยชี้ชวนนวลนิ่มยิ้มแสดง ทางสองแพร่งซมทุกข์สุขสำราญ แนะจิตหนักจักแน่นดุจแผ่นผลึก เสกสรรตึกปูชนีย์ศรีสถาน ดีประดับคับคั่งอลังการ เสริมยอดญานเอี่ยมอ่องล่องครรไล เพราะบุญแผ่แก่กล้าศรัทธาถึง รวมเป็นหนึ่งจ่อจุดสุดไสว วาวก่องเก็จเอ็ดเสียงประเดียงไกล น้อมนำชัยกลับอู่สู่ลำเนา สืบสัญจรซอนซอกกลับดอกเหลือง สร้างขุ่นเขื่องขยายป้ายขลาดเขลา เปิดประตูสู่สวรรค์ปัญญาเกลา โน้มนำเข้ารับรสหยดน้ำทิพย์ เปลวยังโหมโจมจังบดบังสี คลุ้งผงคลีม่านฝ้าตาปริบปริบ โรครุมล้อมพร้อมดับระยับยิบ ลอยลิบลิบพิมานหรือดานดง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ลิเกหลงโรง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 31 พฤษภาคม 2016, 22:04:56 พูดให้เขาหลงรักยากนักหนา พูดให้เขาแช่งด่าว่าเพียงหน แส่หาเรื่องเขื่องคำช้ำกมล ยอคิ้วย่นถมึงโกรธปึงปัง... สวัสดีหน้ามนน้องคนสวย ขอไปด้วยสองมือหิ้วถือถัง บรรจุผักปนรำหยำข้าวตัง เตรียมเทลังเลี้ยงดูแม่หมูลาย มันวนวิ่งขึ้นล่องร้องอิ๊ดอิ๊ด เข้าไปชิดอู๊ดอู๊ดร้องตูดส่าย ดั้งดันคอกซิ่วซิ่วร้องหิวตาย เลยเวลามื้องายหลายชั่วโมง มามะมาคนดีพี่ทำให้ ต๊กกะใจหมาเทาเห่าโฮ่งโฮ่ง ไก่กะต๊ากระงมผสมโรง เดินโทงโทงตักให้หมูไก่กิน ค่ำคืนนี้พี่กะจะมารับ ควงกั๊บกั๊บเที่ยวงานกรานกฐิน ออกจากเหย้าอย่าให้พ่อได้ยิน รู้ด่าวดิ้นจมโคลนโดนลูกซอง บายอย่าลืมนะจ๊ะกริ๊บจะกริ๊บ สะดุดปิ๊บลื่นถลาลงท้องร่อง หัวร่อดังนั่งยอบชอบมองมอง พี่สิต้องหน้าบี้เหม็นขี้ควาย ต่ะ เหล่ง เกง เกง.....ปิดฉาก รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เยือนมาลี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 27 มิถุนายน 2016, 21:49:44 งามเจ้าเอย เผยผลิ มะลิสา เก็จตะหวา เบ่งบาน ณ ลานสวน หยิบดอกดวง พวงน้อย ที่ร้อยนวล กลิ่นอบอวล วางพร้อม น้อมสักการ วอนเทวะ พระองค์ โปรดจงช่วย เอื้อนอำนวย ปลอดภัย ไกลสถาน จากบ้านนอก ขอกดิน ถิ่นกันดาร สู่พิมาน อมเรศ ขอบเขตกรุง พับผ้าเผื่อ เสื้อบาง กางเกงหลวม สะดวกสวม เครื่องใช้ ลงในถุง สบู่แข็ง แปรงฟัน ยากันยุง แป้งน้ำปรุง โปะปะ กระป๋องพอ ให้หงุดหงิด คิดฟุ้ง ยุ่งแน่แล้ว โอพ่อแก้ว แม่คำ ลำบากหนอ เคยอยู่เถียง เลี้ยงวัว ตัวหม่นมอ กินผักจอ ผักแว่น แสนสบาย ไหนยาหม่อง ยาแหม่ง แสล่งหอม สูดดมดอม ลมดิ่ง สวิงสวาย หลาบเมารถ เมาเรือ เมื่อปีกลาย อ้วกแทบตาย ลายตา หน้าซีดเซียว เอิ้นเจ้าเอย เผยผลิ มะลิสาว กลีบดอกขาว สคราญ ก้านขุ่นเขียว ยลรอยยิ้ม ยินคำ ย้ำเพื่อนเพียว เพียงครั้งเดียว ซึ้งใจ ก่อนไคลคลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: จิตอาสา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 29 กรกฎาคม 2016, 12:33:45 สู่ถนนพ้นตรอกซอกซอยแคบ ช่วงแฉลบริมข้างลงทางเบี่ยง หลบปากหลุมหล่มเลนทรงเอนเอียง หุบเหวเลี่ยงราบลื่นขึ้นราดยาง ร้อนเหงื่อไหลไคลคราบอาบแดดเผา เร่งฝีเท้าหมายมุ่งก่อนรุ่งสาง ยามฝนลงคงที่เมฆคลี่จาง ถือร่มกางสวมหมวกสะดวกเดิน วันหมอกหนาฟ้ามัวทั่วคามขุ่น พออกอุ่นคลายหนาวก้าวหกเหิน กำแพงกั้นลั่นดาลหมู่บ้านเมิน บนเชิงเทินซัดสาดทรายสาตร์คม ฝังแหลมหลาวตาวหอกตอกรอหลัก เพียงชะงักหักห้ามหุ่นขามข่ม ข้ามเถื่อนถ้ำน้ำเหนือเรือทรุดจม ฟ้าถล่มภูหินดินทลาย เงาบ้าบูดภูตผีปีศาจโหย มักขโมยเร้นหลีกฉีกเสียหาย สักแปลงปลอมย้อมยั่วกลั้วบรรยาย สานผูกสายสามย่อส่อเชื่อมโยง ยากแชเชือนเบือนบิดจิตอาสา เดินฟันฝ่าย่ำแย่แค่หามโหง เคาะประตูชูทราบปราบกลโกง กันมวลโม่งยื้อหยิบอธิปไตย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: พึงพอใจในสิ่งมี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 สิงหาคม 2016, 12:11:34 มีบ้านหลังมุงลอนกันร้อนหนาว ฝนตกพราวอย่างไรไม่ซึมรั่ว มีห้องนอนห้องน้ำและห้องครัว พัดลมตัวทีวีมีตู้เย็น ที่ซุกตัวหัวนอนพักผ่อนหลับ ทำงานกลับล้างเหงื่อเนื้อหนังเหม็น ดูละครบอลชอบเพลงท็อปเท็น ของจำเป็นเก็บไว้ใช้กินนาน ปลูกพืชผักสวนครัวรั้วกินขาย ต้นกระชายตะไคร้ไพลรอบด้าน บึงผักบุ้งคุ้งมีหอยดอยเห็ดบาน มีข้าวสารปลาแห้งหอมกระเทียม ตื่นตีห้าคว้าเคียวข้าวเหนียวนึ่ง ควบรถบึ่งหิ้วหอบแบกจอบเสียม เกลี่ยกลบพื้นขึ้นแปลงแต่งตระเตรียม อยู่อย่างเขียมไม่เสี่ยงเพียงพอกิน เมื่อมีน้อยค่อยนับแบ่งจับจ่าย เมื่อมีหลายเจียดจ่อมหมูออมสิน เกิดประโยชน์โกฏิก่อแก่ชีวิน ยึดถือศีลรินธรรมนำส่องทาง นี่คือสิทธิ์เสรีที่พิสุทธิ์ บรรพ์บุรุษร่วมกันช่วยสรรค์สร้าง ใช่ระบอบครอบงำภัยอำพราง อ้าปากอ้างเลือกตั้งหวังแต่เงิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เหตุที่หาย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 กันยายน 2016, 20:36:11 ความเอ๋ยความดัน เยี่ยมเยียนฉันเมื่อปีท้ายสี่สอง เดี๋ยวอยู่คงลงต่ำสูงลำพอง จำเป็นต้องพึ่งหมอขอเยียวยา หากหนักหัวตัวร้อนนอนไม่หลับ งานจ่อจับมากมายกายผวา ปวดดูกเดือกเหงือกฟันความดันมา หลายเพลาให้หลังยั้งแต่งเอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ปุ๋ยมะม่วง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 05 ธันวาคม 2016, 21:28:17 เริ่มตัดเฉาะเพาะกิ่งลิดทิ้งก้าน อนุบาลนานโขกว่าโตแกร่ง สปริงกดรดน้ำชุ่มฉ่ำแลง ยื่นยิ้มแฉ่งร้องเพลงบรรเลงโลม กะเก้าเดือนเคลื่อนเจ้าเอาลงปลูก ตีหลักผูกหวั่นฟ้าพายุโหม ตาข่ายขึงตรึงเสาแดดเผาโทรม แมลงโถมจับแทะเจาะแกะแกน ผ่านวันคืนตื่นเช้าโกยเข้าสวน จับจอบพรวนใส่ปุ๋ยลุยตามแผน ยิงไล่นกตกใจไล่ต่อแตน ค่ำเป่าแคนนอนหงายสบายใจ รุ่มร้อนทนฝนพราวหนาวอีกแล้ว สิ้นวี่แววสูงพ้นลำต้นใหญ่ น้ำค้างพรมลมพัดสลัดใบ คอยผลิใหม่ตั้งตาช่างช้านาน หรือดินดอยน้อยซากกากวัตถุ หินพังผุแร่ธาตุปราศอาหาร น้ำสนิมชิมเค็มเข้มกรดกาฬ ขุ่นด่างดานดูดยากรากสู่บน ถึงบ้านกลอนวอนคำแนะนำด้วย เมตตาช่วยแก้ไขให้สักหน ข่าวสัมฤทธ์คิดเสร็จสูตรสากล "ปุ๋ยตราคน"ดีแท้แน่จริงจริง สั่งซื้อส่งฟรีได้ที่...บ้านอารมณ์กลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สัมผัสส่งทำเสียเรื่อย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 มกราคม 2017, 21:05:53 เกาขี้กลากแกรกแกรกนอนแบกหมอน นุ่งผ้าผ่อนคลุมหัวห่มตัวหนา เป็นไข้หวัดคัดจมูกกินหยูกยา สิบวันกว่าเฮือกเฮือกหนาวเยือกเย็น สามวันหาบอาบน้ำเพียงสามขัน ดวงตะวันอยู่ไหนมองไม่เห็น อีกสามวันเยี่ยมเยือนคืนเดือนเพ็ญ สาดกระเซ็นมัวหม่นฝนกระจาย ปวดฤดีปีไก่ลำไยแย่ ฟ้าปรวนแปรเปลือกช้ำดำเสียหาย ถนนลื่นลาดชันอันตราย สงสารควายวัวเท้าเน่าแช่ตม กอดเข่าจ๋ององุดหยุดว่าจ้าง หล่อเลี้ยงร่างซีดเซียวเจียวผักขม เงยอ้าปากอยากเนื้อเหลือแต่ลม กล้วยดิบบ่มสำรองอีกสองเครือ สวมชุดเก่าเทาดำเวียนซ้ำซาก อย่าลำบากซักใหม่ยังไร้เหงื่อ ยุงตอมใกล้ไต่เหม็นตายเป็นเบือ กลิ่นหืนหับจับเนื้อมะเขือลิง เกาขี้กลากแกรกแกรกนอนแถกเหงือก ลุกสวมเกือกไปวัดหัดฉาบฉิ่ง ถอดในนอกออกกายว่ายน้ำปิง สุขสุดฟินปีนตลิ่งเต้นทิงนอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สมน้ำหน้า...ว่าตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 กุมภาพันธ์ 2017, 05:55:03 อยากจับจอง"จุ๊บแจง"แก้มแดงเรื่อ อยู่บ้านเหนือ"โสภา"นัยน์ตาหวาน ขายโรตีขี้เหงา"เยาวมาลย์" โฉม"สคราญ"ทรงเดฟเย็บซ่อมยีนส์ ลื่นตกเลนเว้น"อนงค์"ส่งจันอับ รถเกือบทับยืนมองน่อง"บัวจี๋น" ออกโลตัส"มัทรี"ซื้อโอลีน สาวมีสทีนสดใส ไอลดา หวนคิดถึง"คนึงนาง"ช่างแต่งผม ขอชื่นชม"เพ็ญพรึก"นักศึกษา อาบน้ำแร่แช่น้ำนม"พรมชบา" แวะจิบยา"กอบกุล"สมุนไพร เห็น"อมร"อ่อนเอ๊าะเคาะซูเลี๋ยน น้อง"จำเนียร"จันทร์พุธสวมชุดไหม "พรรณราย"บ่ายคล้อยร้อยมาลัย "ดวงฤทัย"เลี้ยงเด็กเล็กอุ้มชู นั่นก็ดีนี่ก็โดนโน่นก็เด่น ยากเลือกเฟ้นตัดใจใครเคียงคู่ สาวรุ่นใหม่ไล่รุ่นเก่าเฝ้าแต่ดู แก่จึงรู้โง่ง่าวสาวสาวเมิน เสมือนมวยมัวจดจดจ้องจ้อง มัวยิ้มย่องยักคิ้วผิวปากเผิน มัวร่อนรำทำป้อปากยอเยิน เป็นบ่าวเคิ้นคาท่อนนอนเดียวดาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ฝันก็เทอะ หวงเธอนะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 มีนาคม 2017, 21:40:16 เคยกินสุกกินดิบหยิบปลากุ้ง ใส่ซอสปรุงก๋วยเตี๋ยวเจียวผักแว่น คาบแลงอิ่มอิงเสาปากเป่าแคน เมาฟ้อนแอะฟ้อนแอ้นแล่นไปมา หลังอาบน้ำดำหัวแต่งตัวเสร็จ ฝนขาดเม็ดถึงวัดยอไหว้สา ร่วมฉลองก่องกฏยศครูบา รอบศาลาราวทุ่มเต้นตุ้มโมง ชมมอไซค์ไต่ถังนั่งชิงช้า เดินเลือกหาของถูกซื้อลูกโป่ง หวัวฮิฮิลิเกเห่โหมโรง ดูโย้โย่งแดนเซอร์เห่อดนตรี ควบชักท่าม้าโยกโดกเดกหมุน เคี้ยวเนื้อหยุ่นยึกยึกปลาหมึกจี่ จบบัตรจองผองเฮขึ้นเวที รอบเหมาฟรีรำวงโค้งชอบใจ รักร่วมทุกข์สุขงามตามประสา ยากชักพาเชื้อเชิญเพลินเหลวไหล ดึกดื่นฝันผันแปรเธอเปลี่ยนไป ควงคู่จู๋จี๋ใครไม่น่าเลย หาใช่น้อยใจหวานหนานใจพระ เห็นจะจะเช่นนี้มีหรือเฉย เรื่องเลวร้ายชายนิ่งแน่กะเทย ปล่อยหมัดเสยจับโหนโยนเข่าลอย น้อย หนาน - ทิด รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ความจนที่ไม่แตกต่าง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 พฤษภาคม 2017, 15:58:54 ปีก่อน - ริมตลิ่งปิงกว้างทางน้ำไหล เหลือคราบไคลเคลือบลื่นลุ่มตื้นเขิน หินกรวดทรายรายร่องกองพะเนิน มดดุ่มเดินไต่ข้ามตามสบาย จะให้น้ำลำไยแทบใจขาด เจาะถึงดาดบาดาลควานหาหาย ขอดก้นแก่งแบ่งปันพอกันตาย มองสุดสายปลายตาหาไม่เจอ ทั้งฝนแท้ฝนเทียมฝนเขียมยิ่ง หมดทุกสิ่งแย่ย้ำน้ำตาเอ่อ นั่งกอดเข่าเหงาแหงนแน่นหาวเรอ ลูบท้องเท้อเพียบแปล้ล้วนแต่ลม ปีนี้ - เทวดาฟ้าอวยช่วยลูกช้าง ฝนพราวพร่างชุ่มฉ่ำเมฆดำห่ม ไหลเชี่ยวกรากหลากท่วมรวมโคลนตม นาสวนล่มจมน้ำข้าวลำไย ไร้หลักรอพอดีมีมากสูญ พวงเพิ่มพูนยอยกผลดกใหญ่ เปลือกบางปริติแตกแยกถึงใน เนื้อใสใสเน่าเสียแมงเลียตอม จึงปลงจิตอนิจจังทุกขังขืน ยันลุกยืนรั้งรูปร่างซูบผอม ขาดทุนบ้างช่างปะไรไยตรมตรอม ปีหน้าพร้อมเงินทอง(ต้อง)เป็นของเรา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ว่ากันว่า กรุ๊ปเลือดส่งผลถึงนิสัย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 มิถุนายน 2017, 15:19:37 ใชัธัมมะสะกดเริ่มลดเลิก มวลข้าเศิกรายล้อมมิยอมหนี ลงฝังตัวขั้วแกนแน่นทวี เพียรขัดสีทุกเมื่อเพื่อบางเบา หวังว่าวันเวลาพาโผผิน ปฏิทินจับฉีกวันแล้ววันเล่า ผมดกดำขำออกแซมหงอกเทา จนเกลี้ยงเกลาเคราคางห่างหลุดลอย เพียงชำนะสะใจอันใดหือ โหมกระพือย้อนกลับพับเหงาหงอย น้ำตานองซ่องแซ่งดังแร้งคอย ปลีกดงดอยซีดเซียวเปลี่ยวเอกา มากหรือน้อยบ่อยไปท้ายให้โทษ ก่อประโยชน์รู้ปรับรับคุณค่า แบบนี้สิปฏิบัติมัชฌิมา ถึงเชื่องช้าสงบจบนิรันดร์ เพราะสืบเนื้อเชื้อชาติวาดชีวิต พรหมลิขิตตกฟากยากแปรผัน กำหนดชื่อมื้อเดือนเคลื่อนพ้นครรภ์ ติดหุนหันพลันแล่นแทนคลี่คลาย ใช้ธัมมะสะกดลดเลิกแล้ว คงไม่แคล้วเจอหนักนิ่งชักส่าย ขออยู่เย็นเป็นบ่อนก่อนแก่ตาย อยากเปลี่ยนถ่ายกรุ๊ปเก่าไม่เอา บี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ดูสิ ว่าเสียยาว แท้แผนมัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 กรกฎาคม 2017, 10:08:00 จงตั้งจิตคิดตรองท่องหนังสือ มวลเครื่องมือมีไว้หยิบใช้เถิด บ่อยบ่อยทำจำมั่นปัญญาเลิศ จะก่อเกิดก้าวหน้าอนาคต อย่าเที่ยวเตร่เหหันหนวันว่าง ควรสรรสร้างวิชาก่องปรากฎ งานหนักเบาเท่าไรไม่ละลด ทุกสิ่งงดกล้ำกรายอบายมุข สวดชินบัญชรตอนหัวค่ำ เจริญธรรมสงบประสบสุข ค้นสาเหตุเภทภัยชอนไชซุก แล้วดับทุกข์ขจัดตัดด้วยมรรค จะผ่องแผ้วพบทางสว่างไสว กิจการใดสมใจไร้อุปสรรค เพื่อนพะนอยอสูงฝูงชนรัก รอบรู้จักพรักพร้อมค้อมเคารพ ตายังฝากมากมายหลายคำสอน แปลงบทกลอนคิดได้ไม่สิ้นจบ ร่ำกะโลงล้านนาคราชิงพลบ เล่าอีสปนิทานตำนานนับ เกือบสิบปีที่พรากจากลูกหลาน ละสังขารอยากให้ตาหวนกลับ แม่เรียนไปไม่เสียเอาเมียปั๊บ แสนประเสริฐเปิดรับตากลับมา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: มาตอนไม่ว่าง ว่างไม่ยอมมา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 สิงหาคม 2017, 05:56:25 ปีนบันไดไต่กิ่งทิ้งตัวถ่วง มือเกี่ยวพวงเก็บผลเกาะต้นแน่น ระวังมดจดจ่อแมงต่อแตน เคยร่นแล่นผึ้งลอยบินต่อยตี ช่วงฮาเฮเวลาฉุกละหุก นั่งปลดทุกข์เบ่งขำหน้าดำปี๋ มือจับไมค์ใส่ฟิลรินบรั่นดี หลับตีสี่เชียร์บอลนอนกางพุง ซ้ายจับส้อมช้อนขวาข้าวคาปาก สางผมสากยืดปลายสยายยุ่ง กาแลคลอนลอนรั่วซ่อมจั่วมุง สวดพาหุงข้ามหยุดสะดุดคำ คราขับรถลงเรือขึ้นเหนือล่อง หั่นผักดองล้างชะซอยกะหล่ำ ฟ้อนครัวทานลานวัดสะบัดนำ ฝนพรำพรำฟ้าร้องง่วนท้องนา ชุดวันเกิดเปิดก๊อกฟอกสบู่ ทอดเนื้อหมูสามชั้นน้ำมันฉ่า กลอนประดังพรั่งพรูกรูออกมา หยิบปากกาเขียนไวเกือบไม่ทัน เหมือนถูกฉุดหยุดปับอยู่กับที่ ข้างหน้ามีเหล็กแกร่งกำแพงกั้น ว่างเนอว่างถ่างจิตคิดทั้งวัน สมองตันมืออ่อนได้กลอนเดียว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คำทำนายของดารกะ(หมอดาว) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 กันยายน 2017, 06:07:39 ต้องเส้นเล็กลวกแช่แน่เปื่อยอ่อน กินอุ่นร้อนก๋วยเตี๋ยวเกี๊ยวบะหมี่ ไม่เครื่องปรุงยุ่งยากมากวิธี คีบสามทีเกลี้ยงหมดซดน้ำจาง ชอบปุบปับฉับไวเพราะใจสั้น ลืมคืนวันไม่สนคนเคียงข้าง เดินแข็งทื่อถือธงก้าวตรงทาง เพื่อชำระสะสางงานค้างคา ยึดระเบียบเฉียบขาดมาดเคร่งครัด ปฏิบัติท่านเธอเสมอหน้า ปฏิเสธญาติโกโหติกา น้อมธัมมาผิดถูกคลายผูกเกลียว จึงเสมือนเยือนเหย้าคู่เงาร่าง ท่องโลกกว้างเขินโขดเพียงโดดเดี่ยว ด้วยผ้าทอห่อหลวมสวมซีดเซียว ย่ามเสื้อเตี่ยวสีตุ่นคุ้นดินทราย ดังขอดดุมกุมด้อยร้อยเวียนรอบ สบชื่นชอบหัวร่อก้มงอหงาย พูดน้อยนิดผิดคำโครมกระจาย พังทลายทำนบกลบดีงาม อ่าวอารมณ์จมลึกรู้สึกแย่ ยากเกินแก้แปรปรวนชวนเกรงขาม ครั้นผิดหวังหลั่งลาน้ำตาลาม เป็นไปตามหมอดาวสาวทายทัก! รพีกาญจน์ ไม่ชอบเครื่องปรุง - อามรมณ์แปรปรวนง่าย รักอิสระ เจ้าระเบียบ สุดโต่ง หัวข้อ: Re: ด้วยอาลัย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 ตุลาคม 2017, 21:24:27 หัวเราะร่วนสรวลเสเฮฮาหุย ควบเจ้าทุยลุยโคลนซนประสา เด็กบ้านนอกขอกไกลไร่ทุ่งนา เพียงปลาปลางูงูน้อยรู้ความ ทะลึ่งโลดโดดเต้นเห็นคอปเตอร์ นับเนิ่นเจอบินผ่านม่านฟ้าฮ่าม มุ่งสู่ดอยลอยลำดังคำราม ออกวิ่งตามโบกมือฮือดีใจ บรรทุกว่างข้างในมีใครนะ คงขุนพระหญิงชายเจ้านายใหญ่ เสบียงข้าวของคัดรวมปัจจัย ทหารไทยตำรวจตรวจชายแดน ยื้อแย่งพูดสุดลงแต่ตรงนั้น แล้วชวนกันละตาเงยหน้าแหงน แบ่งกลุ่มสีตี่จับสลับแดน เบื่อไล่แล่นเล่นน้ำดำแปดตาย คอปเตอร์ผินบินต่ำกลับค่ำผ่าน เครื่องสะท้านเหินห่างเสียงจางหาย ฟ้าสิ้นแสงแดงเหลืองเริ่มดำลาย ต่างแยกย้ายจากลานเข้าบ้านบัง วัยแรกรุ่นเล่าเรียนเพียรค้นคว้า จึงทราบว่าพาหนะพระที่นั่ง เสด็จเยี่ยมเยียนยาตรราษฎร์ทุรัง ทรงวางผังจ่อจุดผุดโครงการฯ สถิตอยู่ในใจตราบนิรันดร์ ข้าพระพุทธเจ้า นายรพี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ลองเสี่ยงดูสักหน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 พฤศจิกายน 2017, 15:16:21 ก่อตั้งไหไฟดุ้นอุ่นข้าวเหนียว ไซ้ผำเขียวเจียวจิกน้ำพริกผง ใส่ขามข้อจอผักตักยกลง เรียกล้อมวงข้าวบิจิจ้ำกิน ช้อนหนึ่งใบใช้เวียนเปลี่ยนซดน้ำ ซดซ้ำซ้ำน้ำแห้งแกงเหือดหิ้น ทีละน้อยค่อยค่อยอร่อยริน เนื้อสักชิ้นไม่ทราบนึกภาพเอา เคยชาชินกินไปไยปริบ่น เกิดมาจนลำบากแต่รากเหง้า ใครจ้างงานขานรับจับหนักเบา เถิบถึงเฒ่าเงินเก็บเจ็บไม่มี เพียงประทังหลั่งหล่อต่อชีวิต ครั้นขาดหวิดติดหิวไส้กิ่วกี่- ครั้งพึงโพงโรงทานอาหารฟรี รัฐใจดีแจกบัตรอัฐหยูกยา รับจ้างแลกแบกหามยามแรงถอย เหลียวคอคอยน้อยใจไม่เรียกหา เที่ยวลัดเลาะเสาะเห็ดเบ็ดปูปลา หมดมื้อหน้าย่ำแย่แน่ตรมตรอม ทุบข้าวแบแบนเรียบไม้เสียบจี่ กะปิมีทาทาบฉาบกลิ่นหอม เหลือเหรียญนิดติดก้นค้นกะออม เดินด้อมด้อมซื้อหวยขอรวยตังค์ สาธุ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ตาไม่ดี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 ธันวาคม 2017, 21:36:28 เห็นสายยางสมองสั่งยกเท้า สะดุดเจ้าจนได้ไถลลื่น น่าสมเพชเหตุการณ์เมื่อวานซืน คนฮาครืนรพีจมขี้วัว เลนส์แว่นวัดตัดใหม่ใสสองชั้น จ่ายสามพันสวมใส่ไยสลัว เงยแดดส่องต้องไฟไอขุ่นมัว เพราะกินถั่วทอดไข่ใบกะเพรา อยู่ดึกดื่นตื่นนอนตอนใกล้รุ่ง พอเปิดมุ้งข้องเปลเซชนเสา ท้องไส้เสียเปลี้ยป่วงร่วงหนักเบา ปวดบวมเก๊าท์กินไก่โรคไล่ลาม ยกของหนักตักน้ำตำเม็ดข้าว ออกแรงสาวบ่าแบกสาแหรกหาม ปีนต้นไผ่ไต่ตาลตกตูมตาม กระดูกกล้ามดามเดาะเอ็นเปราะโปน นั่งค่ำเช้าเฝ้ามองจ้องจอสี สาวเซ็กซี่ซู่ซ่าท่าผาดโผน เคยซดหมัดซัดคางอย่างโชกโชน สมฮอร์โมนคนสารอาหารยา เห็นไหวไหวในครัวคั่วแกงต้ม เสื้อสีส้มแน่แล้วเมียแก้วข้า เข้าหลังโฉบโอบพลันเธอหันมา ขอโทษที ศรีลา ตาไม่ดี ศรีลา คู่เมือนน้องเมียผมเองครับ แหะแหะ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คงเป็นก๊อกสุดท้ายแล้วกระมัง? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 มกราคม 2018, 21:41:17 นับแปดเช้าเก้าแลงแต่งสิบหน ก็เวียนวนสะดุดหยุดกับที่ จับปากกาท่ากดจดวจี จนแมงหวี่บินล้อมตอมลูกตา ยอสิบนิ้วเหนือเกล้าสาเจ้าพ่อ ขับสี่ล้อเร็วด้วยช่วยเถิดหนา เชิญเทวะสถิตย์เรืองฤทธา เหาะจากฟ้าลงชานประทานพร คืนวันเสาร์เหล้าไห(ขวด)เลี้ยงไก่คู่(ไก่1ตัวไข่1ใบ) โซดาฟู่ลดแรงน้ำแข็งก้อน ถือสัจจะถวายพร้อมฟายฟ้อน จบเกมบอลเชลซีต้องมีชัย หรือสมองสองขดหมดสต็อก แม้สักล็อกป๊อกแป๊กแก๊กเปิดไข พุงฝ่อแฟบแวบพองท้องกลวงใน มิเหลือไรสำรอกออกอวดโชว์ เขียนได้บาทบทหนึ่งกึกตรึงมั่น จ้องตะวันจันทร์ดาวพราวบ่โผล่ เสาะสัมผัสลัดไปวงไฮโลว์ ตบมือโห่สามลาหุยฮาเฮย เป็นอย่างนี้อี้หยังจั๋งใดน้อ คิดตอบต่อกระตุกจุกชาเฉย จึงจับกวางวางแกะแปะไก่เกย วอนเพื่อนเอยเว้าเล่นเว้นติเนอ รพีกาญจน์ แต่งหน้าจอ ขออภัย ห่างไปหลายวัน หัวข้อ: Re: ตรวจสมรรถภาพหน่อยดีไหม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2018, 21:26:13 สมรรถภาพตราบดีต้องมีครบ องคาพยพงดงามสามสิบสอง หนึ่งสำคัญนั้นหรือคือการมอง คิดไตร่ตรองสดับรับยลยิน เปิดดวงตาสามารถกวาดถ้วนทั่ว จากชิดตัวทอดไกลได้ทุกถิ่น โดยสื่อฉายรายงานผ่านระบิล ส่องเห็นสิ้นสิ่งทุกข์สุขสบาย ใดสะสมบ่มบ่อก่อปัญหา ปล่อยชักช้าคาเช้าเริ่มเน่าสาย มองข้ามขับฉับพลันอันตราย ที่เรียบง่ายกลายยากลำบากตาม แบบถนัดผลัดวันประกันพรุ่ง หลบหลีกยุ่งซ่อนเงาเฝ้ามะขาม สร้างเรื่องใหม่ใช้กลกลบเก่าลาม หนีคำถามปฏิบัติไหนสัจจา กริ้วจังก้าหน้ากล้องมือป้องปาก แถมสำรากลงลึกไร้ศึกษา โทษสำเร็จเด็ดขาดฟาดมาตรา หลายข้อหาฉกรรจ์ฟันเสียบตุง เก่งชะมัดจัดการรานผู้น้อย รวยเลิศลอยแสร้งบอดลอดตาถุง ไม่รับรู้หูหนวกซวกกระบุง ไล่ลงทุ่งเลี้ยงหลานรำคาญเนอฯ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: มนุษย์ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 เมษายน 2018, 21:48:01 มิใช่ง่ายดายดางอย่างที่คิด ผลถูกผิดชี้ชัดรีบตัดสิน หันซ้ายขวาหน้าหลังฟังยลยิน ตวัดลิ้นอ้าโอ่โชว์ฟันปลอม มิใช่ง่ายดายดางอย่างรวมเลข จับปัจเจกทุรนมึนมนต์ขอม ภาพผ่านล่าพร่าลายประกายกรอม เซ่อยอบยอมกรายโก่นโพนทะนา มิใช่งายดายดางอย่างสารสื่อ เร่งลงมือพิฆาตปรารถนา รวบรวมมั่วตัวบทยกกฎกา เดียดชี้ด่าดิรัจฉานรานการุญ มิใช่ง่ายดายดางอย่างสำทับ เปิดโปงสับหลังไล่ไกกระสุน กราบกรานพ่อยอสรวงทวงพระคุณ ฝ้าเศษฝุ่นคราบไคลค้นไม่เจอ มิใช่ง่ายดายดางอย่างผสม ร้อยคารมเคียงคำนำเสนอ สระคล้องรองรสสะกดเบลอ หลงละเมอสากลชนซูฮก มิใช่ง่ายดายดางอย่างที่คิด จัดจริตปรับแปลงแผลงผงก มองปลายไม้ใต้รากราบเพียงรก อยู่หยกหยกไยรู้ลึกหนาบาง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: น้ำตาคนจน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 มิถุนายน 2018, 21:11:14 แหล่งทำมาหากินที่ดินอยู่ สืบจากปู่สู่พ่อลูกต่อหลาน รับตกทอดฮอดเถิ่งเบิ่งช้านาน ก่ออาคารบ้านควนสวนไร่นา เลือกทำเลราบลุ่มริมภูเขา พอทุเลาลมจัดฝนซัดห่า ให่ร่มรื่นตื่นหลับลืมพับตา เสาะของป่าหาง่ายแลกขายกัน ปราบรกชัฎตัดเกรียนเนินเตียนโล่ง สูงปรุโปร่งป้องแดดปรับแวดสั้น ปลูกถมถากหมากม่วงเพาะพวงพันธุ์ ผลเผือกมันมะนาวพร้าวพุทรา ดินอุดมสมบูรณ์ด้วยมูลหมัก เถาพืชผักผุพังซังซากหนา รวมก่ายกองนองพื้นคลื่นพัดพา อีกน้ำท่าท้นหาดมิขาดแคลน เลี้ยงเป็ดไก่ไร่ไร่พรวนสวนผสม เห็ดหับบ่มบานออกดอกไม้แขวน สลับข้าวหนาวลดถั่วทดแทน ชีวิตแสนสนุกสุขอุรา เราพอเพียงเลี้ยงตัวหลายชั่วโคตร มิเกลียดโกรธโทษทัณฑ์สร้างปัญหา โอ้อนาถชาติอื่นยื่นเงินมา ยอมสัญญายาวเช่าเก้าสิบเก้าปี รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ยุงกัดหลาน ฝานอารมณ์ ถล่มเละ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 กรกฎาคม 2018, 21:58:58 ไร้ประโยชน์โพสต์พร่ำคำร้องขอ รกหน้าจอตัวโตโชว์หนังสือ เพียรแสดงแจงจ่ายลงลายมือ สรรคำคือเหตุผลแยบยลพา เสียชั่วโมงโยงไยอะไรผ่าน ไปทำงานเสียทีจะดีกว่า เสียงสั่นเครือควบกล้ำกลืนน้ำตา เข้าหูขวาออกซ้ายละลายลม เออหน็อยแน่แชร์ส่งลงหลายรอบ สู่ที่ชอบเลือกเกาะที่เหมาะสม หรือทะเล้นเฟ้นลู่ควงคู่ยม รักรื่นรมย์ย่างย่ำสัมภเว(สี) หยุดวาดหวานนานวัยเกลาใจง่าย จวบจนตายท้ายวันยากหันเห สิ้นตะวันจันทร์ดับจับดาวเท ห้วงทะเลแห้งหาดอาจทบทวน แฟ้มคุณงามความเดิมแรกเริ่มคบ ค้นขุดพบลบดะทุกกระสวน รอยจารึกหมึกเก่าหวัดเย้ายวน โละจากจวนออกทิ้งลงปิงวัง ไร้ประโยชน์โกฏิคำกำร้องขอ ชวนอี๋อ๋อวิ่งวนเช่นหนหลัง ตระกองกอดยอดหญิงบอกชิงชัง แม้ขี้ดังยังมีค่ากว่าตัวเธอ " เรื่องไม่จริง เพียงสมมุติ " รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: กลางวันไม่ว่างจริงๆครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 สิงหาคม 2018, 21:32:46 เก็บกวาดซากกากเกล็ดเศษอาหาร เหลือชามจานเปียกผงเขี่ยลงหลุม ล้างน้ำหมดสดใสซอกในมุม ยืนคอยคุมเสียงแนแม่ลำโพง คัดบางหนาผ้าซักชิ้นในนอก หยิบแยกออกซาตินซิ่นโสร่ง ชุดทำงานบานลีบจีบกระโปรง สายเด่โด่งเก็บฉีดรีดแขวนราว ขัดชำระตะกอนนอนก้นตุ่ม หาบถังดุ่มถึงบ่อต่อเชือกสาว ใช้หุงหาอาหารรสหวานคาว อย่าพักยาวเลยล่วงเดี๋ยวง่วงนาย เหนื่อยหืดหอบยอบยองสองมือจับ มีดถูลับคมส่องต้องแสงฉาย บั่นไม้ท่อนก่อนผ่าผึ่งเรียงราย วางก่อก่ายเตาไฟจุดในครัว เด็ดตำลึงดึงชันหั่นหน่อส้ม ตัดชะอมขิงไพลใบกรูดถั่ว ตั้งหม้อดินฮินเลเทคนนัว ทอดไส้อั่วแกงโฮะโจ๊ะถูกคอ แสนหดหู่อยู่บ้านละงานสวน เนื้อชนวนเอ็นขาดกล้ามฝาดฝ่อ แทบไม่ว่างครางฮือมือหงิกงอ (บอกเธอ)ฉันเพศพ่อก็รู้ผู้ชายนะ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: จะอยู่อย่างนี้จะดีไหมหนอ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 กันยายน 2018, 21:02:10 คิดจัดสรรปันส่วนควรใช้จ่าย พอดีรายได้รับจับคงเหลือ ครบสามมื้อมีคุณกินจุนเจือ วงศ์วานเครือคาวเค็มยื่นเต็มใจ จางเข้มข้นเข้าปากสากรู้รส ดองแห้งสดปลดหุงเครื่องปรุงใส่ ดังสาบฉุนอุ่นร้อนเย็นซ่อนใน หนอนตัวใหญ่ไต่ตีนแมงปีนตอม เศษค้างถาดกวาดแคงเทแกงโฮะ ฟองปุดโฟะฟ้องกลิ่นฮินเลหอม คนให้ทั่วคั่วคละจุกระออม ปิดฝาพร้อมฝังดินเก็บกินนาน เด็ดผักไม้ใบอ่อนช้อนสาหร่าย ฝักสูงส่ายสอยบนเสียบผลสาน ตะกร้อเกี่ยวเคียววักเสียมสักดาน มีดเลาะรานก้านกลวงทึ้งรวงรัง คว้าข้องดุ่มสุ่มปลาริมท่าน้ำ กบเขียดดำดิ่งล่างข้างท่วมขัง ทอดแหเหวี่ยงเลี้ยงสระกุ้งกระซัง ขึงฟากฝั่งเฝือกขวางวางเบ็ดราว รู้จัดสรรปันส่วนด่วนช้าจ่าย อยู่อย่างง่ายร้ายหนีดีสืบสาว มิกำหนดอดอิ่มหน้ายิ้มพราว จะร้อนหาวหนาวหลับชื่นซับทรวง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ว่าด้วย...มือ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 ธันวาคม 2018, 21:40:50 ข้าก็มีสองมือถือกำมั่น หยิบนี่นั่นปุบปับงับแบหงาย บังตาส่องป้องกันอันตราย ชูโบกบายสะบัดสวัสดี ปรุงอาหารหวานคาวมะพร้าวขูด ขนมสูตรเลิศรสงามสดสี ล้างถ้วยโถโอกาเช็ดฝาชี กวาดผงคลีเกาะลานปัดบ้านเรือน ซักผ้าเสื้อเหงื่อไคลให้สะอาด ปั้นบิดหมาดผึ่งราวขาวเปล่าเปื้อน ทางโค้งคดรถถีบบีบแตรเตือน เข้าเกียร์เคลื่อนค่อยคืบสืบโคลงเคลง พรมรูปี่ตีกลองซอล่องน่าน นิ้วสะท้านขอดขึงดีดซึงเร่ง ละจากไมค์ใส่ฟิลสิ้นเสียงเพลง เดินโตงเตงแกว่งกวัดตวัดมือ จับดินสอจ่อจิ้มพิมพ์อักษร เกลาบทกลอนกรองคำสัมผัสสื่อ ศอกกดเข่าเท้าคางหางตาปรือ ลงลายชื่อหนี้ร้อนผ่อนชำระ สติหายหลายครั้งผิดพลั้งบ่อย มิเคยต่อยเมาเละทำเปะปะ กลัวแพ้รีบบีบคั้นนั่นหญิงนะ เหวยชิชะจับเป็นตัวประกัน รพีกาญจน์ |