เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย

บอร์ดกลุ่มชมรม => ชมรมนักกลอน => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 มิถุนายน 2012, 17:57:10



หัวข้อ: โรคที่รักษาได้ยาก
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 มิถุนายน 2012, 17:57:10

" ฟ้าบ่กั้น "

๐ สายธารไหลหลั่งล้น      เพิงหิน
จากม่อนดอยลอยดิน        ลุ่มหล้า
ตะวันส่องรองริน              พราวพร่าง
แสงรุ่งรับจับฟ้า               แม่นรุ้งพรรณราย

ไหลเลอหลั่ง ถั่งถา ดอยผาสูง
ละอองจู่ง กระจาย สายเจ็ดสี
แสงสะท้อน ชะง่อนหิน สู่อินทรีย์
เงาริกรี่ งามง้ำ กลางลำธาร

เอื้องคำแย้ม แซมกาบ ยะยาบไหว
เอื้องขาวไซ แออัด หยัดยึดฐาน
ซอนรากลึก พฤกษา ศิลาลาน
ระเรื่อยดาน ดินแดง ลงแอ่งชล

๐ ร่าระเริง เชิงชั้น กำนัลใน
เสียงสดใส ยั่วยวน กวนแก่งก่น
แสนสะทก อกชาย กระวายวน
ยามย่องยล แหวกว่าย สายนที

สาวเหยสาว อ้ายฟ่าวฟู่น้อง ฮักเป๋นกู้ถ้อง กู้ป้องก่องตั๋ว
ยามดาวเต๋มฟ้า อ้ายมาจ๋าหนัว เมฆมืดดำมัว หวีหัวซ่วยหน้า
กึ๊ดเติงจ๊าดหลาย ย่ิองหยายกอยถ้า แก่นต๋าผ่อหา ก่าน้อง
หัวอ้กสั่นไหว หายใจ๋ต๋ำต๊อง บ่าได้หันน้อง คนดี
กลั๋วก้ายหน่ายละ ปัดก้นล่นหนี ปล่อยหื้อกานตี เจ๋บใจ๋ไห้ดั้น
ขอกล่าวกำวอน เป๋นกลอนเอิ้นอั้น ยาวเถิงญิงจั๊น เจื้อเจิญ
ลองเฮาฮักหนำ ไผ๋ล้ำก๊ำเกิ๋น ฟ้าบ่อกั้นเมิน เนอนาย
หายหน้าเมือเมิน เอิ้นมาตั๊กเจ้า ฮักแปงเหมือนเก่า ก่อนแลนายเฮย

๐ ทอง โบตัน ๐



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 13 มิถุนายน 2012, 18:06:57
"สาวเหยสาว อ้ายฟ่าวฟู่น้อง ฮักเป๋นกู้ถ้อง กู้ป้องก่องตั๋ว
ยามดาวเต๋มฟ้า อ้ายมาจ๋าหนัว เมฆมืดดำมัว หวีหัวซ่วยหน้า
กึ๊ดเติงจ๊าดหลาย ย่ิองหยายกอยถ้า แก่นต๋าผ่อหา ก่าน้อง
หัวอ้กสั่นไหว หายใจ๋ต๋ำต๊อง บ่าได้หันน้อง คนดี
กลั๋วก้ายหน่ายละ ปัดก้นล่นหนี ปล่อยหื้อกานตี เจ๋บใจ๋ไห้ดั้น
ขอกล่าวกำวอน เป๋นกลอนเอิ้นอั้น ยาวเถิงญิงจั๊น เจื้อเจิญ
ลองเฮาฮักหนำ ไผ๋ล้ำก๊ำเกิ๋น ฟ้าบ่อกั้นเมิน เนอนาย
หายหน้าเมือเมิน เอิ้นมาตั๊กเจ้า ฮักแปงเหมือนเก่า ก่อนแลนายเฮย"


           (http://upic.me/i/rd/worm21394.gif) (http://upic.me/show/3498)


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: GOLDEN RIVER ที่ วันที่ 13 มิถุนายน 2012, 18:21:04
มาทีละ 3 อย่างเลยนะครับ ทั้ง โคลง  กลอน  ค่าว  เล่นเอาท่าน little girl งุนงงไปละสินี่  ผมเองก็คงต้องไปหัดเขียวค่าวแล้วละครับ ::) ::)


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 13 มิถุนายน 2012, 18:31:18


นี่คือ ค่าว เหรอคะ เคยได้ยินแต่ชื่อ เพิ่งเคยเห็นนี่แหละค่ะ
แล้วเค้าอ่านกันอย่างไร เป็นทำนอง หรืออ่านไปเรื่อยๆ คะ


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 13 มิถุนายน 2012, 21:08:53
ม่วนแต้ม่วนว่าค่าวเคลือบ่าวกานต์  ย่ะหื้อคนงาม ไค๋หันตั๋วแต้
จะสูง ก้าต่ำ จะล่ำ ก้าผอม หยั๋งหื้อผยอม แอบผ๋กต๋าหา
บ่แน่ใจ๋หล้า ถ้าผ่อหัวโล้น น้องจะฝั่งโล่น หื้อไปโป้นต๋า
ถ้าอ้ายงามแต้ อย่างแม่เปิ้นว่า ขะไจ๋รีบมา สูขอข้าเจ้า จะไปรีบเฝ้าจนเช้าค่ำเฮย  ;D ;D ;D

อันนี้เป็นค่าวมั่วน่ะค่ะ  อย่าถือๆๆๆๆ อิอิ ^^


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 16:48:22

เป๋นตกสะล้าง ใจ๋ค้างป่าก๋อย เป๋นตะสะลัก ใจ๋ฮักบ่าถอย
เป๋นค่าวเคือจั๊น แต่งมันใจ๊สอย จากคนบนดอย ย่องยอยลอยหล้า
สะปายถงยาง เตียวตางไปหน้า จ๋ำใจ๋ในจา แต๊ตั๊ก
ผ้ดแผวเจียงฮาย หมายหาตี้พัก สาวเหยไหนจัก เอ็นดู
ตั๋วต่ำป้อกค็อก หัวลอกเหมือนหนู ปู๋มเหมือนปล๋าทู หูบางซี่หลี้
เขี้ยวเว่าเก๊าคอน หมอถอนหลายซี่ เขี้ยวห่างบ่ามี เหลือค้าง
ต๋าเหลือกต๋าล้าว ผมขาวต๋อซ้าง หูสองผากข้าง ตึ๋งตึง
เตียวแป๋งแข้วโก๊ด บ่าผ้ดบ่าถึง สาวหละปูนจึง บ่าหนัวตั๋วใก้
ก่อขอวางไป สุดปล๋ายเปียงนี้ มอกอี้สู่ฟัง ก่อนแลนายเฮย...

ทอง โบตัน


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 20:11:04

                       (http://upic.me/i/ol/miss-bone-125.gif) (http://upic.me/show/15681740)



ตกลงว่า ...... ข้างบน.......เค้าเขียนอะไรคะ

ป้านัต ช่วยแปลไทย เป็น ไทย ให้คนไทยฟังเด๋

ท่านกานต์  ท่านบ่นอะไรไว้...หนา   :-\



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 20:18:37
แห่ะๆๆๆ :-[ :-[ :-[  หนูก็แปลไม่ออกเหมือนกันค่ะ มันเป็นคำเมืองล้ำไป  ;D ;D ;D
เดี๋ยวลองดูก่อนน่ะค่ะ  ไม่รู้ถูกหรือเปล่าเน้อจ้าวววววววว ยายต้ารอแป๊บหนึ่ง ค่อนข้างใช้เวลาน่ะค่ะ  :D :D :D


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 20:24:05

พอคร่าว ๆ ก็ได้ค่ะ 
แปลเสร็จแล้ว ไปรับรางวัล ข้าวเหนียวแดง
ที่บ้านท่านกานต์ 1 เข่ง เลยนะคะ

แต่เอ....สงสัยนิดนึง
ทำไมใช้เวลาช่วยในการแปลคะ
ทำไมไม่ใช้คนช่วยแปลให้ ....  :-\



ไปก่อนละนะ...บรรยากาศไม่ดีแล้ว  บาย... ;D


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 21:33:05

เป๋นตกสะล้าง ใจ๋ค้างป่าก๋อย เป๋นตะสะลัก ใจ๋ฮักบ่าถอย
เป็นตกใต้ถุน  ใจค้างป่า(ก๋อย)เป็นชื่อต้นไม้น่ะค่ะ  เป็นดีสลัก  ใจรักไม่ถอย

เป๋นค่าวเคือจั๊น แต่งมันใจ๊สอย จากคนบนดอย ย่องยอยลอยหล้า
เป็นค่าวหลายชั้น  แต่งเพื่อใช้สอย  จากคนบนดอย  ไม่ค่อยเต็มบาท(มั้งค่ะไม่แน่ใจ)

สะปายถงยาง เตียวตางไปหน้า จ๋ำใจ๋ในจา แต๊ตั๊ก
สะพายถุงย่าม  เดินทางไปข้างหน้า  จำใจทำ

ผ้ดแผวเจียงฮาย หมายหาตี้พัก สาวเหยไหนจัก เอ็นดู
มาถึงเชียงราย  เสาะหาที่พัก  สาวไหนจะเอ็นดู

ตั๋วต่ำป้อกค็อก หัวลอกเหมือนหนู ปู๋มเหมือนปล๋าทู หูบางซี่หลี้
ตัวเตี้ยนิดเดียว  หัวลอกเหมือนหนู พุงเหมือนปลาทู หูบางนิดเดียว

เขี้ยวเว่าเก๊าคอน หมอถอนหลายซี่ เขี้ยวห่างบ่ามี เหลือค้าง
มีฟันหลอ  หมอถอนไปหลายซี่  ฟันห่างก็ไม่มีเหลือตกค้าง

ต๋าเหลือกต๋าล้าว ผมขาวต๋อซ้าง หูสองผากข้าง ตึ๋งตึง
ตาเหลือกตาหลอก  ผมขาวเหมือนตอซางข้าว  หูสองข้างตึง

เตียวแป๋งแข้วโก๊ด บ่าผ้ดบ่าถึง สาวหละปูนจึง บ่าหนัวตั๋วใก้
เดินทางเอวคด  ไปไม่ถึงไหน  สาวลำพูนจึง  ไม่กล้ามาอยู่ใกล้

ก่อขอวางไป สุดปล๋ายเปียงนี้ มอกอี้สู่ฟัง ก่อนแลนายเฮย...
ก็พอก่อนน่ะ  สุดแค่นี้ก่อน  เล่าสู่กันฟัง น่ะค่ะ

ทอง โบตัน


เฮ้อออออ...ได้แค่นี้แหล่ะค่ะยายต้า  ไม่รู้ถูกหรือเปล่าน่ะค่ะ แห่ะๆๆๆๆ :-[ :-[ :-[


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 21:35:01

พอคร่าว ๆ ก็ได้ค่ะ 
แปลเสร็จแล้ว ไปรับรางวัล ข้าวเหนียวแดง
ที่บ้านท่านกานต์ 1 เข่ง เลยนะคะ

แต่เอ....สงสัยนิดนึง
ทำไมใช้เวลาช่วยในการแปลคะ
ทำไมไม่ใช้คนช่วยแปลให้ ....  :-\



ไปก่อนละนะ...บรรยากาศไม่ดีแล้ว  บาย... ;D


ฮิ้วๆๆๆๆๆ  โดนปั้งงงงงง ยายต้ายิงมุขเข้าใส่ ฮ่าๆๆๆๆ ;D ;D ;D
หนูต้องสะกดทีละตัวเหมือนกันน่ะค่ะ ก็เลยใช้เวลา ไม่ได้ใช้คน อิอิ ^^


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 21:47:08

เป๋นตกสะล้าง ใจ๋ค้างป่าก๋อย เป๋นตะสะลัก ใจ๋ฮักบ่าถอย
เป็นตกใต้ถุน  ใจค้างป่า(ก๋อย)เป็นชื่อต้นไม้น่ะค่ะ  เป็นดีสลัก  ใจรักไม่ถอย

เป๋นค่าวเคือจั๊น แต่งมันใจ๊สอย จากคนบนดอย ย่องยอยลอยหล้า
เป็นค่าวหลายชั้น  แต่งเพื่อใช้สอย  จากคนบนดอย  ไม่ค่อยเต็มบาท(มั้งค่ะไม่แน่ใจ)

สะปายถงยาง เตียวตางไปหน้า จ๋ำใจ๋ในจา แต๊ตั๊ก
สะพายถุงย่าม  เดินทางไปข้างหน้า  จำใจทำ

ผ้ดแผวเจียงฮาย หมายหาตี้พัก สาวเหยไหนจัก เอ็นดู
มาถึงเชียงราย  เสาะหาที่พัก  สาวไหนจะเอ็นดู

ตั๋วต่ำป้อกค็อก หัวลอกเหมือนหนู ปู๋มเหมือนปล๋าทู หูบางซี่หลี้
ตัวเตี้ยนิดเดียว  หัวลอกเหมือนหนู พุงเหมือนปลาทู หูบางนิดเดียว

เขี้ยวเว่าเก๊าคอน หมอถอนหลายซี่ เขี้ยวห่างบ่ามี เหลือค้าง
มีฟันหลอ  หมอถอนไปหลายซี่  ฟันห่างก็ไม่มีเหลือตกค้าง

ต๋าเหลือกต๋าล้าว ผมขาวต๋อซ้าง หูสองผากข้าง ตึ๋งตึง
ตาเหลือกตาหลอก  ผมขาวเหมือนตอซางข้าว  หูสองข้างตึง

เตียวแป๋งแข้วโก๊ด บ่าผ้ดบ่าถึง สาวหละปูนจึง บ่าหนัวตั๋วใก้
เดินทางเอวคด  ไปไม่ถึงไหน  สาวลำพูนจึง  ไม่กล้ามาอยู่ใกล้

ก่อขอวางไป สุดปล๋ายเปียงนี้ มอกอี้สู่ฟัง ก่อนแลนายเฮย...
ก็พอก่อนน่ะ  สุดแค่นี้ก่อน  เล่าสู่กันฟัง น่ะค่ะ

ทอง โบตัน



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 22:01:54

โถทั้ง..!! ท่านกานต์  ชีวิตอาภัพเหลือเกิน
สมควรสาวเมิน เดินหนีท่านไป
นับต่อแต่นี้ ท่านจะไปไหน
ให้ใส่หมวกไป  ปิดหน้าเข้าไว้
น่าจะดีกว่านะคะท่านกานต์


ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟังค่ะ  :D
    หญิง



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 22:02:19
ป๊าดดดด.... :o :o :o  ยายต้า ขยายใหญ่แต้ว่าอ่ะเจ้า
ถูกหรือไม่ถูกก็ไม่รู้น่ะค่ะ ถ้าไม่ถูกนี้หนูถูกหัวเราะแน่ ๆ  :-[ :-[ :-[


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 22:03:52

ถ้าไม่ถูกต้อง  ก็ให้ท่านกานต์จัดการหนูนั่นแหละค่ะ   ;D ;D




หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 22:09:42

โถทั้ง..!! ท่านกานต์  ชีวิตอาภัพเหลือเกิน
สมควรสาวเมิน เดินหนีท่านไป
นับต่อแต่นี้ ท่านจะไปไหน
ให้ใส่หมวกไป  ปิดหน้าเข้าไว้
น่าจะดีกว่านะคะท่านกานต์


ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟังค่ะ  :D
    หญิง




ปรกติใช้ปิ๊บ ไม่มีเงินซื้อหมวกกันน็อคอ่ะครับ  :'(



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 02 กรกฎาคม 2012, 22:11:30
(http://upic.me/i/mh/40023_1.gif) (http://upic.me/show/11246994)


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: >_อนัตตา_< ที่ วันที่ 03 กรกฎาคม 2012, 08:28:46

ถ้าไม่ถูกต้อง  ก็ให้ท่านกานต์จัดการหนูนั่นแหละค่ะ   ;D ;D




ตะแหง่วๆๆๆๆ ยายต้าอ่ะ   :P :P :P




ปรกติใช้ปิ๊บ ไม่มีเงินซื้อหมวกกันน็อคอ่ะครับ  :'(



ฮ่าๆๆๆๆ  รุ่นนี้ใช้ปิ๊บเหรอค่ะ ;D ;D ;D


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: Yim sri ที่ วันที่ 03 กรกฎาคม 2012, 09:26:07
ฝากครูกานต์นำหนังสือไปแจกเด็กๆด้วยนะคะ ;D


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 03 กรกฎาคม 2012, 10:37:33

หากเหนื่อยนัก พักนิด พอจิตชื่น
อารมณ์รื่น คลื้นครา ฟ้าสดใส
สมองเปิด เตลิดลิ่ว ปลิวไปไกล
แลไสว ใสสว่าง พรางอารมณ์


(http://upic.me/i/qm/wetcaj1cq7c.gif) (http://upic.me/show/11803945)



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 พฤศจิกายน 2012, 21:24:10

เอื้องผึ้ง ตรึงจิต ผลิตช่อ
เหลืองล่อ ทอนวล ชวนฝัน
ดุจเพ็ญ เด่นฟ้า ลาวัณย์
สุขสันต์ ภิรมย์ ชมเชย

อยู่ไม้สูง ยูงยาง กลางดอยป่า
เยาระย้า งามผุด สุดเฉลย
อยู่กับบ้าน สะคราญตา กว่าเปรียบเปรย
เอื้องผึ้งเอย สวยสะ ประดับใจ

ความเอยความฮัก ยากนักเข้าใจ๋ ลักบุ่นซุนไซ เลาะไปทั่วหล้า
น้ำตาปอตก ในอกสะหง้า เหมือนคนเป๋นบ้า เป๋นว้อ
มัวหลงคารมณ์ คำคมคำล้อ กว่าถึงบางอ้อ หนอนาย
จุ๊เฮาเป๋นกิ๊ก เผื่อปิ๊กปอสาย เพราะน้องลวดลาย หมายจุ๊ตั๋วหล้า

ทอง โบตัน



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: Number9 ที่ วันที่ 07 พฤศจิกายน 2012, 09:16:31
เป๋นตกสะล้าง ใจ๋ค้างป่าก๋อย เป๋นตะสะลัก ใจ๋ฮักบ่าถอย
เป็นตกใต้ถุน  ใจค้างป่า(ก๋อย)เป็นชื่อต้นไม้น่ะค่ะ  เป็นดีสลัก  ใจรักไม่ถอย


เป๋นตกสะล้าง...บ่ไจ่ตกใต้ถุนก้าเจ้า...น่าจะเป๋นตกสะเกิ๊ดมากกว่า...อิอิ

ลองแป๋แหมกำเน้อ...ผ่อท่าจะเข้าเลิ๊กเข้าเดิ๊กไปติ๊กๆ...55 :D :D :D




หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2013, 06:35:52

...................................
พี่อย่าเลี่ยง เสี่ยงหนี มีโกรธกัน

ขอโทษที หนีหาย ขายกุหลาบ
ยกหามหาบ ห่อมัด จัดของขวัญ
ดอกละสิบ หยิบให้ เกือบไม่ทัน
วัยฉกรรจ์ แรกรุ่น อุดหนุนฮือ

ใส่เสื้อแดง แรงฤทธิ์ หนุ่มชิดซ้าย
ยืนค้อมกาย ขอบคุณ การุญซื้อ
ยุวชน คนละไม้ คนละมือ
ช่วยหยิบถือ รับเงิน เพลินทุกคน

เป็นกองทุน ดรุณศิษย์ จิตอาสา
พัฒนา คุณธรรม น้อมนำผล
งามเรืองรอง ผ่องเพริศ เลิศสกนธ์
ทั้งเปี่ยมล้น พริ้งพราย จิตภายใน

บางครั้งตรม บ่มบูด ดุจผีบ้า
ทำหน้าตา ทุกข์ทน หม่นหมองไหม้
ชอบแจกมุข สนุกเฮ เท่ทั่วไป
ครานี้ได้ ทำคุณ บุญคงแรง

หลับต๋าบ่าตั็ก  แป๋งดักจื้อกื้อ  ยอมแล้วยื่นมือ  หื้อมัด
แก้มสองน้องใส  หายใจ๋ย่งซัด เป๋นดีใค้ฟัด  ซักกำ
หันแก่นป๊กลก  ใค้จ๊กใค้ต๋ำ  ใค้หยุบใค้ยำ  ซวามก๋ำของหล้า
เป๋นบ่าวตาวโตน  วัยคนซาวห้า  บ่าหมีสาวมา  เอิ้นตั๊ก
ได้หันสาวจี๋  ตั๋วปี้คึกคัก  ห่างหามความฮัก  เมินเซิน
ป๊ะน้องกองนี้  ดีใจ๋เหลือเกิ๋น  คงจาบ่าเมิน  หายโรคผีบ้า
( กำค่าวเก็บตก จากวาเลนไทน์ เน่อเจ้า )

รพีกาญจน์

 


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...คนบ่มีคู่บ่รู้เรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 เมษายน 2013, 20:55:01

พกผ้าห่อ ท่อกาย เข้าชายบ้าน
หลังแต่งงาน ภิรมย์ กับสมศรี
อิสรภาพ อาบฝัน อันเคยมี
สะวี๋วี่วี หายวับ ไปกับตา

ตื่นค่อนรุ่ง หุงข้าว เป่าไฟถ่าน
ปรุงอาหาร ที่รัก อย่าชักช้า
แค้นก็แสน อดสู เธอ.ขอสูมา*
ใช้ซักผ้า ที่เหลือ เสื้อยกทรง

กินข้าวเสร็จ เช็ดถู ประตูบ้าน
ล้างชามจาน สะอาด กวาดฝุ่นผง
ตากที่นอน หมอนเหม็น เปียกเป็นวง
นี่เธอคง ฝันผี ฉี่ไม่ทัน

พอหลังเที่ยง เลี่ยงพัก หลับสักงีบ
ยินเท้าถีบ ปัง.ปัง เสียงดังลั่น
คนกาลี ผีสาง นอนกลางวัน
นี่.มีดบั่น ไม้ขนุน ตัดดุ้นฟืน

เย็นวาบวาบ อาบแช่ น้ำแร่ขัด*
ไร้ผ้าผลัด หมดจด ร่างสดชื่น
ยังเอาเปรียบ เอาเปียก เรียกทั้งคืน
คนพิลึก ดึกดื่น ขึ้นข้างบน

คนที่.ไม่มีคู่...ไม่รู้เรื่อง
อยากจะเปลื้อง หนีหาย วันหลายหน
ลูกผู้ชาย ตายช่างมัน ฉันยอมทน
ใกล้หน้ามน คนดี ชื่อ.ศรีลา

ศรีลา คือ น้องเมียของผมเองครับ

รพีกาญจน์

ขอสูมา - ขอโทษ  น้ำแร่ - น้ำคลองขุ่น



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...คนบ่มีคู่บ่รู้เรื่อง
เริ่มหัวข้อโดย: little girl ที่ วันที่ 27 เมษายน 2013, 19:35:36

ธรรมดาป๋าจ๋าจงอย่าบ่น
อิสรภาพผ่านพ้นเพราะค้นหา
ยามยังโสดอยากมีศรีภรรยา
พอได้มาอย่าจ่มขื่นขมครวญ

ก็ยังดีมีน้องเมีย คลอเคลียใกล้
กำลังใจไหนเกินเพลินกระหวน
หายเหนื่อยล้าคราเห็นแม่เนื้อนวล
น้องเมียชวนชื่นตา ครายินยล

(http://www.homelittlegirl.com/Smileys/cat/AddEmoticons00941.gif)
สาวน้อย

(http://upic.me/i/6c/6hh84.gif) (http://upic.me/show/19154726)


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...ก่อนวันสิ้นสูญ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 มิถุนายน 2013, 22:09:04

เห็นป้าสายขายหมี่ที่ตลาด
บิณฑบาตผ่านมาขรัวตาเที่ยง
พี่บานชื่นขึ้นไข่ส่งในเวียง
น้องบัวเรียงเมี่ยงหมักถักเข่งทอ

อุ๊ยแสงจันยันแย่เก็บแคขาว
พ่อเงินซาวไปตากค้าหมากก่อ
นั่นอ้ายถอบชอบมักผักกาดจอ
ยายเสาอ๋อหน้าบานสานชะลอม

ลุงทองอินกินเหล้ามิเอาไหน
กอดลุงใจเมาส่ายจนผ่ายผอม
คุณกะทิลิเกมัน"สันคะยอม"
หนูประนอมคมขำสาวรำวง

อาผจญชนปลาท้าชนกว่าง
เอื้อยคำยางคนคั่วถั่วลิสง
ปู่ดวงสาหาว่านเดินดานดง
ป๋าประยงค์หมอดูคู่หมอเดา

ซอปะเก่าเข้าปี่"ศรีสมเพชร"
น้ำเสียงเด็ดพ่อตาไหลและไอ้เก๋า
อยู่บ้านข้างบางไหนใช่ญาติเรา
ล้มตายเผาเป็นผีทีละคน

เคยรู้จักมักจี่เข้าคลีคลุก
เล่นสนุกทักทายนายนี่โน่น
เขาทำมาหาเลี้ยงพอเพียงตน
ก็ไม่พ้นโบยบินสิ้นสูญตาย

ออกแนวล้านนานะครับ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...ฟ้่ามิอาจกั้น
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 กันยายน 2013, 05:43:02

    ทิวเขาสูงเสียดฟ้า        ยาวไกล
สมุทรลึกเท่าไร               หว่างอั้น
นภาว่างสุดนัยน์              เกินส่อง
มิอาจบังรักกั้น                ขาดสิ้นเสน่หา

      ด้วยวิถี ชีวิต เทพขีดไว้
เหนือกลางใต้ ไร้กรอบ สุดขอบหล้า
  เธอและฉัน พลันเกิด กำเนิดมา
 ร่วมผืนฟ้า ครอบแดน แผ่นอนันต์

     แต่ความรัก ภักดี คงมีอยู่
  หินผาภู เขาโขด โยชน์ก่อกั้น
ถึงโขงกว้าง ขวางหน้า อันดามัน
   ไม่มีวัน หยุดแท้ รักแน่นอน

อ้างดอกสะลิด ติ๊ดต้นสะลัก นี้คือความฮัก อ้า่ยจักเปิดเผย
   ฟังหื้อดีเน่อ สูเขอนายเหย หวังชู้คู่เชย ก่านางต๊ะอั้นๆ

                   รพีกาญจน์




หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...จะไปวัด
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 ตุลาคม 2013, 21:48:07

กลืนข้าวก้อน กัดเกลือ เนื้อหนังหม่น
ครอบครัวจน ตกอับ ไร้ทรัพย์สิน
ออกรับจ้าง ง้างบ่า แลกหากิน
ผ้าขาดวิ่น คล้องคอ ห่อพันกาย

มีอาหาร พานพร่อง แค่ท้องอิ่ม
คนอื่นยิ้ม เฝ้าฝืน ยืนหน้าส่าย
กรำร้อนเย็น เป็นไข้ ใจทุราย
ยาปวดหาย เทปาก แบฟากซม

เตร่ตะรอน นอนวัด ขัดฝาบาตร
เดินตลาด เข็นผัก ตักขนม
เริ่มพากเพียร เรียนสือ มือพนม
ยอกราบก้ม จารจ่อ แม่ ก กา

จับผละพลู อยู่ป่า ข้าของหลวง
พบคู่ควง อย่างจัง หลังพรรษา
มีลูกน้อย กลอยใจ ไหลออกมา
ไร้ยางยา คุมช่อง กันท้องโต

ครู่สบาย คลายเหนื่อย เรื่อยทุกข์ต่อ
จนสามหน่อ พ้นมาน นานอักโข
เลยครึ่งร้อย ด้อยแรง ย่องแย่งโซ
มัวนะโม ประจำ ทุกค่ำคืน

ลองสร้างภาพ ซาบซึ้ง ถึงความรัก
อาจมีสัก รายหลง คงได้รื่น
วอนเอ็นดู ปู่แก่ นะ แม่ขวัญยืน
ขอสูดชื่น ฮ้า ไฮ้ จะไปวัด

 :-* :-* :-*

คำเตือน  อย่าเชื่อแค่เมื่ออ่านฉลากยา

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...ลอยกระทง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 พฤศจิกายน 2013, 22:01:40


แรงปะทุพลุไฟไสวสว่าง
ทั่วนภางค์สกาวว่าวโคมส่อง
แลระยิบระยับจับแสงทอง
เริงคะนองตึงตังดังสงคราม

ประทีปเทียนเวียนวางข้างวิหาร
ประดับลานเรื่อเรืองเหลืองอร่าม
เปล่งไชโยโห่ร้องกึกก้องตาม
ยลสาวงามสะพรั่งนั่งกระทง

กระทงน้อยลอยลำวนน้ำใส
พนมไหว้วอนสาอานิสงส์
พ้นภัยร้ายหายเหตุเจตจำนง
เพลงรำวงเร่าร้อนชวนฟ้อนฟาย

หนุ่มสาวเพลินเดินคู่เคียงจู๋จี๋
ระริกรี้สนุกสุขสมหมาย
หญิงคู่หญิงมีบ้างชายควงชาย
เสียงวี้ดว้ายกระเซ้าเย้าแหย่ยิน

ลมระเรื่อยเฉื่อยฉิวต้องผิวหนัง
น้ำไหลหลั่งเลียบเลาะเซาะผาหิน
เย็นน้ำค้างพร่างพรมชโลมดิน
ค่อนคืนสิ้นสุดนานกาลเวลา

สองฟากฝั่งตลิ่งนิ่งว่างเปล่า
มิเหลือเงาเงียบงันก่อนหรรษา
นวลละอองล่องลับวับจากตา
ลอยธาราซินะพร้อมกระทง

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...เพื่อนที่แตกต่าง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 พฤศจิกายน 2013, 14:58:43

เล่นเกมลิง ปิงปอง คลองแม่ข่า
งมปูปลา หาหอย ปีนดอยสูง
สอยผักหวาน สานกก หางนกยูง
เกี่ยวก้อยจูง มือคล้อง ท่องทะเล

มีกล้วยใบ บิกึ่ง ครึ่งส่งเพื่อน
มอมแมมเปื้อน เรือนร่าง มิห่างเห
อยู่กับดิน กินผำ พริกจำเจ
ยิ้มหน้าเหย คอตก โรคเร้ารุม

หิ้วตะกร้า สาแหรก คานแบกหาม
เย็นคุกคาม เก็บไม้ ก่อไฟสุม
ซ่อมหลังคา ฝาฟาก ใบจากคลุม
ดึกกี่ทุ่ม หวิดน้ำ เตรียมทำนา

เรารู้รัก สามัคคี ดีพวกพ้อง
สุขสมปอง ทั่วกัน ร่วมหรรษา
สุขร่วมเสพ เจ็บร่วมต้าน ทานเภทา
ร่วมหันหน้า จับมือ ฮือพร้อมเพรียง

สุดปลายทาง บางครั้ง เพื่อนพลั้งผิด
ช่วยเบือนบิด มิคำนึง ถึงสุ่มเสี่ยง
ยอมด้านชา ตาหู ชูเอนเอียง
หมายพอเพียง สักหน เพื่อนพ้นภัย

วันนี้...
บังเกิดกลียุคเยือนเพื่อนหลบไหน
แอบกินแรงแฝงเก็บเกี่ยวกำชัย
ยังห่วงใยพิศวาสอำนาจครอง

รพีกาญจน์


(เพียงแสดงนยความเป็นเพื่อนที่แตกต่างเท่านั้น)


หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...แค่กวนๆ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 ธันวาคม 2013, 21:27:22

เบอร์หนึ่งกอ คนจริง สิงห์บ้านเหนือ
เบอร์สองขอ คนเชื่อ เสือบ้านใต้
ผู้สมัคร ประสงค์ ลงชิงชัย
เป็นขวัญใจ เอี่ยมอ่อง ของพารา

คุณสมบัติ ปูมหลัง เยี่ยมทั้งคู่
มากความรู้ อยู่วัด หลายวัสสา
นักธรรมเอก หมอดิน จบปริญญา
ดูหน้าตา รูปหล่อ พอพอกัน

ข่าวสะพัด แพร่ไป ในตลาด
เป็นตามคาด ทั่วบาง ต่างโจษขวัญ
ต่างมุมมอง รองต่อ ท้าพนัน
สองต่างชั้น ห่างด้วย รวยกับจน

พอระฆัง ดังตี ยกที่หนึ่ง
เสียงรถหึ่ง ยาวเหยียด เบียดถนน
ชูป้ายธง ขบวน ล้วนผู้คน
ปากตะโกน ก้องฟ้า ว่านายกอ

ส่วนนายขอ ถ่อไป มอไซด์ฮ่าง
หลบลงข้าง ทางเบี่ยง เลี่ยงเขาหนอ
สะพายย่าม หาเสียง เสื้อเมี่ยงมอ
เอ่ยปากขอ เมตตา กาเลขเบอร์

ภาพเช่นนี้ ทั่วไป ใช่ของแปลก
ใช่ครั้งแรก ทวนจำ นำเสนอ
ผลออกมา คนดี ที่เลิศเลอ
หาไม่เจอ แต้มตน แพ้คนรวย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...แค่กวนๆ 2
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 มกราคม 2014, 09:48:35

๐เดินเฉียดไหล่ไม่ทักบ่นยักท่า
ก็นัยน์ตาฝ้าฟางร่างไม่เห็น
หลบผู้คนชนเสาเรากระเด็น
น่าจะเว้นกันบ้างหนอเสาธง

๐พูดเสียงเบาเกินไปฟังไม่ชัด
ทำฮึดฮัดเหน็บแหนมแถมไล่ส่ง
เฒ่าหัวงูหูตึงถูกดึงลง
เมียเราคงสั่งสอนหูหย่อนยาน

๐ชกมวยบนเวทีเก่งตีเข่า
หนึ่งต่อเก้าเสบยเคยน็อคผ่าน
มาเดี๋ยวนี้เเผอิญเดินเหมือนคลาน
เพราะสังขารไม่เหลือเอื้ออำนวย

๐คิดบวกลบคูณหารนานเชื่องช้า
ก่อนขายค้ายาเหล้าเจ้ามือหวย
สูบดื่มเล่นเรื่อยไปหมูในอวย
ครายามซวยจ่อมจมล้มละลาย

๐อันคางคิ้วผิวหนังเนื้อมังสา
ผ่านเวลาเย็นย่ำค่ำเช้าสาย
แค่ตัวเลขเบอกปันปีร่างกาย
ความเป็นชายประเมินยังเกินร้อย

๐ชายรุ่นราวคราวเดียวหลบเลี้ยวหนี
นางนารีรายล้อมไม่ยอมถอย
เรื่องงานหนักถักทอปอเน่อมอย(พอแล้ว)
ลมบ่จอยม็อบแม้วขอแจวลา

 รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...บัญชารัก
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 มิถุนายน 2014, 15:27:47

นั่งกอดเข่าเฝ้ามองสองตาเบิ่ง
ไกลเกินเถิงเวิ้งว้างสุดทางฝัน
คงแต่ดาราดวงช่วงลาวัณย์
แหละแสงจันทร์แจ้งดับสลับคา

น้องอยู่ใต้ไยพี้นี้อยู่เหนือ
อยากขึ้นรถลงเรือเพื่อไปหา
จนใจนักยักแย่แก่ชรา
เริ่มหูตาฝ้าฟางร่างโอนเอน

ทั้งอับโชคโรคเก่ากำเริบแกล้ง
ข้อเท้าแพลงพลิกกลับดูกทับเส้น
พายุจัดซักตูบวูบจมเลน
แบ๊งก์ยังเน้นต้นปลายเร่งจ่ายเงิน

เราคุ้นเคยครั้งแรกแปลกยิ่งนัก
เกิดชอบคอทอทักมักอู้เอิ้น
นานเดือนปีไป่เบื่อรักเหลือเกิน
ถึงนับเนิ่นวนเวียนมิเปลี่ยนใจ

อยากต่อเติมเพิ่มรักตักตวงฝัน
รอคืนวันถดถอยคอยไฉน
ครองความหม่นหนทางช่างยาวไกล
ประหวัดไหวรักเราอาจร้าวราน

นั่งกอดเข่าเฝ้ามองท้องฟ้ากว้าง
ไร้กำแพงกั้นกลางเมฆขวางผ่าน
วอนลมพร่ำน้ำพรากฝากดวงมาน
บอกนงคราญ"คิดถึงจนซึ้งทรวง"

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...เช้าตรู่ จู่จู่ฝัน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 กันยายน 2014, 12:24:40

ณ ที่นั้น
เขาสูงชันโง้งง้ำน้ำตกไหล
ลงซู่ซ่าผาขาดเนินลาดไกล
ท่ามมวลไม้ปกคลุมชอุ่มเย็น

ยินเสียงส่ายป่ายแปลกแสกกระแส
ตะลึงแลต้องใจเมื่อได้เห็น
ควานคึกคักวักวาดสาดกระเซ็น
คงเพราะเป็นโชคหนุนบุญนำพา

อรชรอ้อนแอ้นแล่นแบขวาง
เอวกิ่วบางแล่นลัดบังตัดหน้า
กรรเชียงวกอกเพื่อมเลื่อมล่อตา
คล้ายนาคาดำมุดผุดตั้งตรง

ไร้ภูษาอาภรณ์ล่อนจ้อนขาว
สี่แส้สาวป่วนจิตพิศวง
สวยพิสุทธิ์ดุจธิดาเทวาองค์
กลางไพรพงเร้นลับนับมากมาย

ตะวันรอนอ่อนแสงแฝงแมกม่าน
เสพสำราญสวาทมิขาดหาย
เนื้อนวลนุ่มพุ่มพร้อมน้อมนอบกาย
สุขสบายลิ้มรสจดฤดี

ณ ที่นั้น
ดังสวรรค์ชั้นเจ็ดเด็ดสาระตี๋
อยากแปลงฝันพลันจริงจังสักที
ให้โลกนี้ตี่ตาอิจฉาเรา

รพีกาญจน์


ก่อนวันพระ ฝันอะไร ก็ไม่รุ
 ::)



หัวข้อ: Re: ฟ้าบ่กั้น...เช้าตรู่ จู่จู่ฝัน วันที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 กันยายน 2014, 05:58:31

ลุกนึ่งข้าวเป่าไฟไม่เคยขาด
ล้างถ้วยถาดจานชามหม้อน้ำหม่น
ปัดหยากไย่ไม้กวาดสะอาดบน
ขยะล้นพ้นถังฝังเผาไฟ

หย่อนชะลอมจ่อมบ่อรอตักน้ำ
ผ้าเปื้อนดำซักสีขยี้ใหม่
เล่นกับน้องร้องเพลงกระเตงไป
น้องหลับไหลเข้าป่าหาเห็ดฟืน

ตะวันคล้อยซอยหยวกลวกเลี้ยงหมู
งมปลาปูช้อนผำเตาน้ำตื้น
จูงวัวควายปลายไร่รีบกลับคืน
ก่อนดึกดื่นสุมไฟควันไล่ยุง

หิ้วกระเป๋าเข้าเรียนเกือบเจียนสาย
กินข้าวงายเหลือพอห่อใส่ถุง
สวมเสื้อปะกระดุมหายสบายพุง
กางเกงนุ่งซิบแตกดูแปลกตา

จะปอหนึ่งปอสองรุ่นน้องพี่
ร่วมชีวีชักชวนกันถ้วนหน้า
ให้รู้รักสามัคคีปองปรีดา
เล่นเฮฮาสนุกคลุกฝุ่นดิน

อร่อยข้าวเฒ่าแก่นอนแบฝัน
ย้อนถึงวันเนานานสู่ฐานถิ่น
มิเหลือร้างค้างไว้ให้ยลยิน
คงหมดสิ้นวิถีอันดีงาม

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: @ เธอจะซึ้งหรือเปล่า?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 ตุลาคม 2014, 21:12:29

ฉันแค่คนบ้านนาถิ่นป่ากว้าง
พอรุ่งรางเข้าสวนสับพรวนไถ
วันคืนดีหมายมุ่งกรุงวิไล
ชมแสงไฟป้ายสีหลอดนีออน

อยากเป็นนักกวีมีชื่อเสียง
จึงร่ายเรียงประดิษฐ์คิดอักษร
แปดพยางค์วางถ้อยร้อยคำกลอน
เว้นวรรคตอนหนึ่งบาทเกือบขาดใจ

เปิดปทานุกรมคำคมเขียน
เฝ้าพากเพียรเปลี่ยนลบจบลองใหม่
ผิดสัมผัสแผนผังทั้งนอกใน
ขาดลื่นไหลไพเราะเสนาะมาน

หายใจเข้าแวบพองต้องตระหนัก
แต่งกลอนรักอย่างไรก็ไม่หวาน
ความซ้ำซากเวียนวนจนรำคาญ
ใต้ตาลโตนดมีโสดชาย

หรือรักแท้แพ้เงินน้องเมินแต่ง
นาล่มแล้งขาดสาวไร้ข้าวขาย
ด้วยต่ำต้อยรูปชั่วเนื้อตัวลาย
ควบหลังควายปุเลงเก๋งไม่มี

วางกระทู้เช้าสา่ยบ่ายมิตอบ
แอบยืนลอบมองหาหน้าหมองศรี
เธอจะซึ้งหรือเปล่าเจ้าคนดี
ป่านฉะนี้เกือบเย็นไม่เห็นเลย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: @ ลอยกระทง @
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 พฤศจิกายน 2014, 17:39:23

ตื่นเอาตอนค่อนรุ่งยุ่งสิหนา
เสียงฝนฟ้าก้องกึกระทึกขวัญ
ตกแซ่แซ่อุแม่เอ๋ยเลยคืนวัน
หนาวจนสั่นฟันกลบกระทบคาง

เปิดกระปุกหยูกยาพาราเซ็ต
กลืนสองเม็ดอึดใจพอไข้สร่าง
เจียนใบตองขดกรวยไม้กลัดวาง
เรียงหัวหางบนถาดกระดาษกลม

ประดับด้วยดอกตัดดัดแปลงจาก
ใบสลากกินแบ่งเก็บสะสม
ปักธูปเทียนเหรียญทองของเนยนม
เสร็จประพรมน้ำมนต์บนกระทง

คุกเข่าหยิบยกยอจ่อศีรษะ
สักการะพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์
ถึงทวยเทพทุกเขตเจตน์จำนงค์
ทาบบาทองค์มหาจอมราชัน

บรรพชนคนไทยในคามแคว้น
ต่างด้าวแดนไร้ทุกข์พบสุขสันต์
ขอน้ำท่าอุดมสมบูรณ์ครัน
ช่วยสานฝันเกษตรศิวิไลซ์

วอนอันเตเมฆาเมตตาเถิด
โปรดช่วยเปิดฟ้ากว้างสว่างใส
เหล่าข้าน้อยพลอยชื่นระรื่นใจ
ก่อนทุ่มได้นำกระทงหยิบลงลอย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: @ ชีวิต ???
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 พฤศจิกายน 2014, 20:34:02

ผิวยับย่นหม่นหมองยองเจ่าจุก
นั่งอมทุกข์ซุกมือหมดหวือหวา
สะดุ้งอกตกใจไม่พูดจา
เบือนส่ายหน้างับปากมิอยากดู

ปั้นข้าวบิจิจ้ำน้ำพริกแห้ง
ล้าอ่อนแรงบิดเบี้ยวเคี้ยวแคบหมู
ดมมือเย็นเหม็นสาบคราบปลาทู
ล้างสบู่เช็ดเหี่ยวเตี่ยวสะดอ

กลืนข้าวกำน้ำตามจามติดขัด
อยู่แน่นหยัดกระบังลมยังจ่อ
ดมยาหยูกดูกก้างปักขวางคอ
ก้านผักจอแค่นิดแทรกติดฟัน

อ่านหนังสือสื่อคำจำบ่แม่น
ควานคลำแว่นซ้ายขวาจ้าละหวั่น
ตกกลางคืนอื่นใดไม่สำคัญ
จับนี่นั่นน้องหล้านึกว่าเมีย

ละสนุกทุกอย่างวางชีวิต
สิ่งเสพติดพนันขันได้เสีย
เลิกแทงหวยมวยบอลบุหรี่เบียร์
เอียงหูเงี่ยรินรสพจน์พระธรรม

มาแล้วไปใช่อยู่ยั้งกับที่
แต่วันนี้ก่อกานท์ชื่นหวานฉ่ำ
ขอสุขสันต์บั้นปลายเริงร่ายรำ
ก่อนล้มหงายตายคว่ำจากอำลา

รพีกาญจน์

                                                                              เตี่ยวสะดอ - กางเกงขาก๊วย
                                                                              น้ำพริกแห้ง - น้ำพริกปรุงจากปลาร้า
                                                                              แคบหมู - หนังหมูหรือหนังหมูติดมันทอดให้พองและกรอบ
                                                                              ผักจอ - ผักกาด ปรุงด้วย เกลือ กะปิ ปลาร้า ปรุงรสด้วยน้ำมะขามเปียก ใส่กระดูกหมู



หัวข้อ: Re: @ รวมใจสู้ @
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 ธันวาคม 2014, 20:37:06

ยังอยู่ยองปล่องเปลวความเลวร้าย
ยืนยิ้มพรายฝีมือลืออสูร
โพล่งพล่อยไฟไหม้มอดหมดกองกูณฑ์
ดื่มอาดูรจมเศร้าเหย้าพังภินท์

ยิ่งลมบ้าพายุสุริยะ
ควันคลุ้งคละเป็นจุลฝุ่นคลุ้มคลั่ง
โถมกระแทกแหลกรานพานพลัง
แถมบดบังแสงร้อนย้อนเยือกเย็น

ปากเป่าเสกเมฆมนต์คลุมบนทั่ว
ดำมืดมัวห้องหับดับไม่เห็น
ฝนตั้งเค้าเช้าสาดซ่ากระเซ็น
ข่มลำเค็ญส่ำสัตว์วิบัติวาย

เกิดหนาวเหน็บเจ็บป่วยระทวยทุกข์
คืนความสุขชั่ววันพลันสลาย
เลือนตามลมซมหินซึมดินทราย
สู่ส่วนปลายจำเพาะรับเคราะห์กรรม

เกิดข้าวยากหมากแพงคลองแห้งขอด
สองมือสอดกอดเข่าเฝ้าครวญคร่ำ
เลิกสัญญาว่าจ้างสร้างงานทำ
ส่วนรวยช้ำถูกทุบทุนดิ่งดาน

ยังอยู่ยองปล่องเปลวความเหลวไหล
จงรวมใจหนึ่งเดียวเป็นเกลียวก้าน
แก้มหันต์ปัญหาวิชชามาร
เพื่อลูกหลานศาสน์กษัตริย์รัฐดำรง

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: @ อดทน เงียบไว้ เดี๋ยวดีเอง @
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 ธันวาคม 2014, 13:30:09

กัดไม่กัดก็กลัวใจรัวเต้น
มันชาติเช่นสัตว์ดุสุนัขา
ยาววาเศษเมตรศอกบอกฤทธา
แลบลิ้นมาขดตัวงอกลัวงู

นอนแน่นิ่งกลิ้งดินสิ้นลายเสือ
เขี้ยวเหลือกลัวขย้ำคำรามขู่
ช้างเชือกเชื่องใช้งานควาญเลี้ยงดู
ยามสมสู่สัมพันธ์มันเอาตาย

ไว้ใจทางวางใจสัตว์ถูกกัดต่อย
สถุลถ่อยลาลิงยิ่งฉิบหาย
หลงยกยอญาติมิตรยอมชิดกาย
มันเพียงหมายประโยชน์โกฏิฤาพอ

มือถือสากปากถือศีลกบิลอ้าง
เพื่ออำพรางฝนลิ่มคมทิ่มถ่อ
หากขัดขืนฝืนคำเท้าย่ำคอ
พาพวกจ่อแห่ห้อมล้อมลงทัณฑ์

โคกระบือหรือไรไม่เกลียดโกรธ
กับชั่วโฉดซ่องโจรต้องทนกลั้น
อย่าบ้าบวมหลวมเลียเสียรู้มัน
อย่าแข็งขันฮึดฮัดโดนซัดจม

ทำพิเนาเคารพสงบเสงี่ยม
จีบปากเจียมขาคะครับกระผม
เอาหน้าตามันไว้ให้โลกชม
มินานนักยักษ์ล้มสม ชโย

รพีกาญจน์

( เทวดามาอีกแล้ว 2 )



หัวข้อ: Re: ...ขื่น...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 มกราคม 2015, 08:27:19

ขอซื้อผ้าห่มสักผืน     กลางคืนดึกมันหนาว
มีขนาดกว้างคูณยาว     กะราวราวห่มหนึ่งคน

ชอบบางเบาแบบไม่หนา     เนื้อผ้าเรียบไม่ยับย่น
ริมดอกลายสีเจือปน     ปุกปุยขนขึ้นไม่เอา

ไม่เน้นเลือกตรายี่ห้อ     เน้นถักทอใหม่ใช่เก่า
สนนราคาย่อมเยา     ช่วงนี้กระเป๋าแฟบแบน

พับเก็บไว้ข้างเตียงนอน     กะใช้ตอนหนาวเย็นแสน
อนาถแท้คนไร้แฟน     พอทดแทนทนพ้นปี

อยากได้ผ้าห่มตราคน     ยังขัดสนจนเป็นหนี้
คิดแล้วเราเศร้าทุกที     ซวยทั้งปีไม่มีตังค์

ยกยอกรวอนเทพจ้าว     เมตตาบ่าวเถิดสักครั้ง
ดลใจหญิงใจจริงจัง     รักจูบฝังกอดทัน..วันวาเลนไทน์

รพีกาญจน์

 
 


หัวข้อ: Re: ...ขื่น...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 มีนาคม 2015, 12:59:05

ฤาเสกสรรปั้นแต่งแบ่งประเภท
ตราขอบเขตน้อยอยู่ขาดหมู่หมาย
ทำเรื่องแปลกแยกหญิงทิ้งแยกชาย
จัดขอบข่ายโน่นมั่วนั้นขั้วดี

เอาอาภรณ์ร่อนรายแต่ภายนอก
เออบ่งบอกเอ็งตูดูเคลือบสี
ร่างซอมซ่อมอหม่นปนธุลี
ผุดจากผีชี้เปรตเศษโลกันตร์

นวลนุ่มนิ่มยิ้มหวานปานอ้อยผึ้ง
ตื่นตะลึงฉวยเฉียดคิดเบียดฉันท์
แอ่นเต้าตึงขึงติดตาเป็นมัน
ผายมือผันเชิญชวนร่วมก๊วนกุม

มอบตำแหน่งแล่งงานนั่งคานหาม
อ้าอารามประดับปรับโกสุม
กะจองงองฆ้องป่าวเปิดประชุม
เชิดชูหนุ่มชูวิทย์ฤทธิไกร

ก็พ่อปลาแม่ปลาเคยคลาคล่ำ
ว่ายแหวกดำลำคลองเดียวข้องไห
นานปลีกกายย้ายแยกแตกกันไป
ตามวิสัยสิงซากอยากโด่งดัง

ลืมน้ำแข็งข้าวอุ่นกุนเชียงร้อน
ลืมไฟฟอนปิ้งปลาราจี่หนัง
สุขคู่โศกโลกนี้ใดจีรัง
รอวันหวังเธอดับกลับเลี้ยงควาย

รพีกาญจน์


กระซิบๆ ทนหน่อยเพื่อน ไม่นานหรอก



หัวข้อ: Re: ...ตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 เมษายน 2015, 21:48:34

ใช้ชีวิตติดดินกินแกงร้อน
แบฟากนอนหมอนมีคลี่เสื่อผืน
กันยุงรุมสุมฟางค่ำกลางคืน
สะดุ้งตื่นตีห้าฟ้ามืดมัว

รีบล้างซาวข้าวเหนียวลงไหนึ่ง
ปลาแห้งผึ่งยอดผักหักแกงคั่ว
แบ่งกินเช้าข้าวห่อหอบติดตัว
ฟ้าสลัวลงกะไดไปทำงาน

ชุดผ้าทอคอกลมรัดนมเนื้อ
กางเกงเสื้อประจำสีดำถ่าน
คีบเกิบถองฟองน้ำดำสายยาน
สวมหมวกสานตาลฉีกบานปีกใบ

ท่ามน้ำค้างพร่างพรมลมโบยโบก
ร่างส่ายโยกจับเคียวรวบเกี่ยวไถ
ท่ามเสียงลั่นแลบร้องดังก้องไกล
ต้อนขับไล่จับจูงฝูงวัวควาย

ท่ามแสงแดดแผดไหม้ไอระอุ
หิ้วกระชุขุดขิงขุดข่าขาย
ขุดตะไคร้ใช้มีดตัดคัดกระชาย
ปาดเหงื่อโทรมท่วมกายหายใจยาว

ใช้ชีวิตติดดินถิ่นกำเนิด
แสนประเสริฐซาบซึ้งคิดถึงสาว
เฝ้าเคลียคลอต่อเนื่องเชื่อมเรื่องราว
เพื่อบอกจ้าวยืนยัน...ตามสัญญา

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ...ตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 เมษายน 2015, 10:00:12

พระศุกร์เข้าเสาร์แทรกช่างแปลกนัก
ระรื่นรักสุขสันต์จิตหรรษา
จรดลพ้นสามปีที่ผ่านมา
น้ำท่วมนาข้าวเฟ่าเน่าคากอ

ฝืนเผชิญเงินกู้ลองสู้ใหม่
ปรับดินดานหว่านไถใจจดจ่อ
ปลูกข้างควนสวนผักหักกินพอ
ส่งขายต่อแม่ค้าท่ากาดแลง

คงสิ้นบุญหนุนนำกรรมแซงซัด
เจอวิบัติเยี่ยมเยือนถึงเรือนแหล่ง
ข้าวขาดน้ำฉ่ำฝนจนกรอบแดง
อากาศแห้งปกคลุมลุ่มตำบล

แสบลำไส้ไร้เหลือเกลือทาท้อง
กอดเข่ามองฟ้ากว้างหน้าหมางหม่น
ผ้าติดเนื้อเสื้อตัวชั่วทุกข์ทน
ก็เพราะจนซ้ำซากไม่จากจร

ขาดหญิงปลอบประโลมคราโทรมเศร้า
ยามชายเหงาอยู่หลังครวญสังหร
มีเพื่อนเฮเพลาลืมอาทร
เพลินอมรราตรีแสงสีไฟ

พระศุกร์เข้าเสาร์แทรกแยกสังขาร
วันสงกรานต์พธูอยู่ที่ไหน
เคยขับกลอนฟ้อนตุ้มมงตรงต้นไทร
ถึงคนไกลให้หวั่น...ลืมสัญญา

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ...ลืมสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 เมษายน 2015, 18:09:11

ได้รับแจ้งจากญาติย่านทัพหลวง
เห็นเธอควงชายชาญทหารกล้า
เดินชูคอหัวร่อลุกเช่นตุ๊กตา
กินข้าวปลาบนเรือเหนือท่าจีน

ต้นเมษาห้าค่ำยังจำได้
มอบปัจจัยถวายองค์พระทรงศีล
สวมแว่นชาผ้าบางกางเกงยืนส์
เคียงเสี่ยมีนบุรีรถซีตรอง

นอนตัวขดรถตู้สู่อีสาน
รับเหมางานติดเน็ตเสร็จบ่ายสอง
นั่งชั้นบนชลนาตาจ้องมอง
ส่งเสียงร้องครื้นเครงเพลงไทยลาว

ฝนหยุดตกหกเหินออกเดินสาย
เต้นตุ้มมองฟ้อนฟายหาดทรายขาว
บั๊มพ์ฝรั่งหนังแดงแข้งขายาว
วามือสาวว่าวลอยปล่อยโคมไฟ

ตัดสินจับขยับกล้องส่องเรือแข่ง
เลี้ยงข้าวแกงน้ำฟรีขึ้นปีใหม่
แห่สิงโตโชว์มังกรนอนที่ใด
งานองค์พระกะใครจูบไอติม

เสียใจสุดชีวิตทิดแก้วบอก
ดั่งถูกโจมโหมหอกตอกเหล็กลิ่ม
ข่าวมีผัวตัวโย่งยามโรงยิม
ชื่อจุ๋มจิ๋มเข็มนิด...ผิดสัญญา

รพีกาญจน์





หัวข้อ: Re: ๐ บทกลอนเพื่อสุขภาพ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 พฤษภาคม 2015, 08:28:33

เปิดกาดำ น้ำใส่ตั้ง เตาอั้งโล่
เอสเปรสโซ่ ยอดกาแฟ แก่แก้ง่วง
สามซองสิบ หยิบซื้อผ่าน ตามร้านรวง
เชื่อเฮียกวง เป็นบางครั้ง นั่งดื่มฟรี

ต้นทุนแพง แข่งโชว์ โฆษณาขาย
รสชาติหาย เคยชม ชอบขมปี๋
เหลือแต่หวาน ซ่านลิ้น กลิ่นไม่มี
ชงเช้าที ต้องเพิ่ม เติมเท่าตัว

ด้วยอายุ ลุถึง กว่าครึ่งร้อย
หมอนัดบ่อย เข้มงวด ตรวจถ้วนทั่ว
ร่างไม่แข็ง แรงทรุด หยุดพันพัว
อย่าเมามัว เสพต้อง ของเสื่อมกาย

เลิกสุรา กาแฟ แลยาต้ม
ถิ่นนิยม รากไม้ ใบทั้งหลาย
พืชสวนครัว รั้วขจี มีมากมาย
เสาะหาง่าย แวดล้อม ห้อมทั่วไป

ค่อยบรรจง ลงกา ราไฟอ่อน
พอเดือดร้อน ล้นหก ยกออกได้
ดื่มดมดอม หอมกรุ่น สมุนไพร
จรุงใจ ไร้พิษ ติดระคน

ชะไขมัน บรรเทา เก๊าท์บำบัด
เยี่ยวติดขัด นิ่วสาย ละลายป่น
ปวดชะงัก รักษา โรคาตน
บังเกิดผล สุขี นานปีมา

ใบทับทิม ฝรั่ง กะเพราดำ ฮังคาว อย่างละสามยอด
ฝานไพลสามแผ่น น้ำสามกระบวย ต้มเข้าด้วยกัน
ผมดื่มทุกเช้าเกือบเป็นประจำ ตรวจสุขภาพเป็นปกติ
อารมณ์แจ่มใส แต่งกลอนตลกฮาเฮตลอดครับท่าน

รพีกาญจน์


   


หัวข้อ: Re: ในที่สุดก็...ชู้
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 29 พฤษภาคม 2015, 22:36:01

จะยอมอด ทดทน จนถึงไหน
เธอคืนใส่ ใจฉัน เช่นวันก่อน
อยู่กับบ้าน การครัว มั่วกินนอน
คราเหนื่อยอ่อน ฟ้อนฟาย คลายอารมณ์

ช่วยปักชำ ดำดาน หว่านข้าวกล้า
แจงคันนา ฆ่าพ่น ฮอร์โมนผสม
เก็บผักอ่อน ช้อนผำ ย่ำโคลนตม
สองมืองม ก้มหน้า จับปลาปู

หลับดึกดื่น ตื่นที เช้าตีห้า
น้ำล้างหน้า ยาสีฟัน ขันสบู่
มีอาหาร หวานคาว ข้าวปลาทู
ขนมฟู สู่ปาก หมากเมี่ยงยา

จูงขึ้นรถ ลงเรือ แอ่วเหนือใต้
เดินท่องไพร ไล่เลาะ เสาะของป่า
ร่วมทำบุญ สุนทาน งานวัดวา
ยืนเคียงบ่า ฮาดัง ฟังค่าวซอ

เธอได้เป็น ประธาน แม่บ้านหญิง
ลืมทุกสิ่ง ทิ้งเหย้า แสนเศร้าหนอ
ออกบ้านเช้า เข้าค่ำ จำต้องรอ
แถมด่าทอ พอถาม ความเปลี่ยนแปร

ทำนบกั้น คันทน ป่นหมดแล้ว
ออกเดินแกร่ว แถวห้าง จ้องนางแม่
เมื่อเธอไกล ใครละ จะเหลียวแล
ฉันจึงแถ แชเชือน เคลื่อนคบชู้

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ...ตารางสร่างเหงา...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 10 มิถุนายน 2015, 15:56:54

จัดตาราง สร่างเหงา เว้นเข้าสวน
วันพุธควร ผ่อนพัก ซักเสื้อผ้า
ละร่างองค์ ทรงเจ้า เพลาเวลา
หยุดหุงหา ขนม ต้มน้ำตาล

กลางสัปดาห์ หาเงิน คนเดินฝืด
ขายของอืด ปากเปียก เอิ้นเรียกขาน
นั่งพิงพับ สัปหงก โยกเยกนาน
หมดกลับบ้าน เหลือบ้าง ก็ย่างแลง

วันพระหยุด พุธงด ตามกฎผี
กอบพิธี บวงสรวง ปวงแถนแถง
ยกครูค่าย ฟายฟ้อน ร่อนแสดง
ยอข้าวแกง แก้บน พรมบัตรพลี

เริ่มรวบจัด คัดกรอง รองตะกร้า
แยกเสื้อผ้า กางเกง กระโปรงสี
ชิ้นนอกใน ใส่บุรุษ ชุดสตรี
แช่เคมี หมุนปั่น เร็วทันใจ

สลัดเรียบ เสียบคอ คล้องราวผึ่ง
สักครู่หนึ่ง หมาดชุ่ม แห้งนุ่มใส
แดดร้อนผ่าว ผสม ลมแกว่งไกว
สะอาดใหม่ เก็บพับ กองทับวาง

ท้ายตาราง สร่างเหงา จับเตารีด
สเปรย์ฉีด ลื่นไหล ไม่กระด้าง
นวลเบาบวม สวมใส่ สรรพางค์
ชวนดมดอม หอมปราง ไม่ห่างจร

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ...วันนี้...เรียงความเรื่องฉัน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 สิงหาคม 2015, 22:15:02

ชั่วอึดใจ ไก่ขัน กระชั้นเสียง
ลุกจากเถียง ขยี้ตา คว้าไฟฉาย
เดินคันคลอง ส่องลำ น้ำระบาย
ล้นลงฝาย เข้าคู สู่ท้องนา

ไหลซึมซาบ อาบอิ่ม นาปริ่มน้ำ
จะปลูกดำ ลำพัง หลังถอนกล้า
พรุ่งลากคราด ปาดราบ เรียบสุดตา
กลบรากหญ้า ต้นใบ เน่าในดิน

เงยมองแถน แหงนหน้า ท่าคอยฝน
นานผ่านพ้น สองเดือน หวังเลือนสิ้น
อภิวันท์ อันเต วอนเทวินทร์
คงยลยิน ร้อนอาสน์ สาดทันกาล

กะว่าเกี่ยว เก็บยุ้ง แยกแบ่งขาย
เงินใช้จ่าย ปูปลา ปรุงอาหาร
ชำระหนี้ ในนอก ดอกเบี้ยบาน
ส่งให้หลาน สองหน่อ ซื้อมอไซค์

สร้างเท่าจริง สิงห์คู่ ประตูวัด
รวมเพื่อนจัด ฉัตรศรี เจดีย์ใหม่
ตั้งโรงทาน งานบุญ จุนปัจจัย
รับผ้าไตร เทศน์สวด สังฆธรรม

นั่งชันเข่า เท้าคาง มือวางห้อย
ตาล่องลอย ข้าวบิ บ่จิจ้ำ
เกาะขอบถ้วย กล้วยแกง แมงวันดำ
เร็วกินข้าว ตาคำ ไปทำนา

ทราบแล้วจ้า รีบไปละจ้า...รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: สบาย...สบาย...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 28 สิงหาคม 2015, 05:57:21

สร้างรูปภัณฑ์สัณฐานเชื่อการค้า
ซองเตะตาติดตลาดคาดไม่ถึง
คนร่ำลือชื่อดังยังพอพึง
คงเป็นหนึ่งพุ่มพวงกลางทรวงใน

ขนาดพอดี๊พอดีผอมพีอ้วน
สูงต่ำชวนเพ่งพิศคิดฝันใฝ่
ผิวนวลเนี้ยบเรียบลื่นหอมชื่นใจ
จึงหลงใหลหมายปองเพียงน้องนาง

เสียงสื่อสารสิ่งพิมพ์ส่งภาพสี
ไทยทีวีโฆษณาจดฟ้าสาง
วิทยุยอดฮิตสู่ทิศทาง
ตำบลบางกลางกรุงทุ่งท้องนา

ปรากฎตัวครัวเรือนเสมือนญาติ
ช่วยพิฆาตคราบเหงื่อบนเสื้อผ้า
กำจัดกรุ่นฉุนกลิ่นสิ้นสาบซา
ใช้เวลาประดอยเพียงน้อยแรง

ขวากำคลายซ้ายจับขยับขยี้
จุ่มน้ำทีแลเหลือบรอยเคลือบแฝง
ใสสะอาดปราศปนเปื้อนดำแดง
แขวนต่องแต่งแห้งลมเรียงรายราว

เยี่ยมรูปภัณฑ์สัณฐานชื่อการค้า
เนิ่นนานมาประจักษ์ผงซักขาว
สีงามล้ำน้ำเงินชมเพลินพราว
ซื้อทุกคราวบอกเขาเอาโอโม

เคยใช้ตั้งแต่เด็ก วันนี้ว่าง ซักผ้าเองครับ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ชินชา...คาใจ...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 12 กันยายน 2015, 21:42:18

เคยชินชาคาใจในโลกสวย
ลืมเขินขวยตัดขาดขยาดแขยง
ยังนิยมชมยิ่งกับสิ่งแพง
หาตบแต่งห่อห้อมแวดล้อมตน

เช่นเสื้อผ้าอาภรณ์หนาวร้อนห่ม
ป้องกันลมหนาบางคลี่กางฝน
สะดวกใช้ไปกลับขับยานยนต์
กิจมากน้อยบ่อยหนคนละคัน

น้ำข้าวปลาอาหารทานภัตต์หรู
เรียกเมนูถูกใจสูงไม่หวั่น
หยิบมือถือซื้อค่ากว่าหมื่นพัน
โทรสนั่นเกมส์เน็ตเฟซไลค์แชร์

เป็นลูกจ้างห้างร้านโรงงานแบ๊งก์
ไม่เหนื่อยแรงแต่งสูทชุดแจ้งแจ๋
บ้านชั้นเดียวเดี่ยวสองห้องติดแอร์
ผ่อนจนแก่ ธอส. รอซ่อมแซม

หยุดวันว่างตางค์ที่ออมมีอยู่
หยิบยืมกู้ช็อบปิ้งทิ้งแจกแถม
เที่ยวชมวิวทิวทัศน์จัดค้างแรม
คืนเดือนแจ่มแอร่มหาววาวดารา

อยากหลีกเร้นเช่นนี้ปีแล้วปีเล่า
มันดั่งเงาตามตลอดบอดปัญหา
เพียรปลดเรื่องเปลื้องทุกข์ทาสชินชา
มีมรรคาพาตนพ้นไหมเอย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: น้องบิวจ๋า...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 25 กันยายน 2015, 14:36:12

พี่เพียงฉุดหยุดเดี๋ยวเฉลียวนิด
จ่อดวงจิตคิดตามย้อนความหลัง
ก่อนจะก่นกริยาน่าชิงชัง
ทุกข์ประดังคลั่งในคงไม่มี

รีบเร่งหมุนหุนหันเร็วพลันแล่น
จากคับแค้นโกรธะปราศประสี
ยื้อกระชากลากล้มจมธุลี
คล้ายภูตผีบ้าบวมสวมวิญญาณ

สมองทู่หูอื้อมือไม้สั่น
ตะโกนลั่นท้องทุ่งเลือดพลุ่งพล่าน
ไอร้อนฉ่าอารมณ์จมดินดาน
ก๋าต้องการเปรี้ยงปร้างพลางระบาย

พรูถอกเทเวลานาทีพ้น
ฟ้ามืดฝนแปดด้านดำสลาย
สาดถังโถมลมโชยปลิวโปรยปราย
ฝนขาดสายกายเย็นเห็นชีวิต

มันคือคำฟังเขาเล่าบอกต่อ
โง่จริงหนอนำแต่งมาปะติด
วาดมโนเป็นหนังยังที่คิด
เกิดพลาดผิดยับเยินเกินอภัย

เก็บข้าวตอกดอกมัดจัดวางขัน
น้องโปรดหันหน้านิดขอชิดใกล้
คุกสองเข่าเร่ารอขอเห็นใจ
ต่อนี้ไปขอสมัครักเหมือนเดิม

รพีกาญจน์

เมื่อกลอนตัน...มันไม่จริง...



หัวข้อ: Re: คิดถึงเธออีกทำไม?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 16 ตุลาคม 2015, 10:55:50

สืบเท้าซ้ายครึ่งก้าวสาวจอบมั่น
ออกแรงฟันลงพื้นฟื้นเรียงแถว
เสียงดังฉึกลึกดินปลิ้นเป็นแนว
สลับแผ้วถางหญ้าหนามคาคม

สูงศอกคันกั้นไหลน้ำในออก
ป้องปุ๋ยคอกซากพืชเน่าอืดถม
รอบโคนกะทะลักน้ำหมักพรม
เขตควันรมพ่นยาฆ่าแมลง

เกษตรดินอินทรีย์ผสมผสาน
เคมีต้านทานเชื้อเรื้อรังแฝง
คอยคุกคามตามติดฤทธิแรง
มันพลิกแพลงหาญหือโรคดื้อยา

จอบขุดหลุมรูฝังตั้งเสารั้ว
ล้อมกันวัวเหยียบย่ำเพาะชำกล้า
ง่ายหยิบฉวยขโมยย่องของรถรา
เครื่องสูบน้ำไฟฟ้าไดนาโม

ยกจอบสับปรับหินเกลี่ยดินกลบ
ทางเลี่ยงหลบท่อทรุดตอผุดโผล่
น้ำบ่าเลาะเซาะยาวราวครึ่งโล
เทหินโม่คลุกคลิกมิกซ์ซีเมนต์

เช็ดเหงื่อผดหยดหยาดบาทรับจ้าง
เพื่อออมสร้างอนาคตสดใสเด่น
อาจช้าแต่แน่นอนใยร้อนเร้น
โธ่กรรมเวรคิดถึงเธอทำไม?

รพีกาญจน์




หัวข้อ: Re: ขอมอบกำลังใจครับ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 06 ธันวาคม 2015, 21:31:16

อ้ายปั๋นแก้วเกิดป่าหน้าโศกศัลย์
อยู่วันวันเตร็จเสาะเห็ดหอย
อดหรืออิ่มยิ้มย่องท่องธารดอย
ตัวดำมอยเหงื่อชุกคลุกธุลี

ข่าวเขาอวดบวชเณรเกณฑ์ทหาร
รับจ้างงานอยู่โยงเฝ้าโรงสี
เครื่องแบบเข้มเต็มยศปรากฎดี
เงินเดือนที่หนึ่งหมื่นแสนชื่นใจ

อ้ายคำหล้ารูปหล่อลูกพ่อเลี้ยง
หน้ากลมเกลี้ยงไร้ดูกขี้มูกใส
ไม่ทำมาหากินรวยดิ้นไป
ขับรถใหม่โฉบเฉี่ยวเที่ยวคลับบาร์

สิ้นบุญแม่แลพ่อก่อเกิดเจ้า
ขายบ้านเก่าที่ดินสินมีค่า
สำมะเลเทเมาเสพย์เหล้ายา
พอหมดท่าถือขันเดินขอทาน

อะไรในโลกนี้ที่ว่าแน่
ชนะแพ้โด่งดังดับสังขาร
ย่อมหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไปตามกาล
เร็วหรือนานล้มลับหวนกลับยืน

จงเก็บนวลสงวนตัวละชั่วช้า
สู้หันหน้ายอมทดลองอดฝืน
โอกาสจากวิกฤตมีสิทธิ์คืน
พบสุขชื่นสักวันในบั้นปลาย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: เห็นเพื่อนซึมๆอย่างไรไม่รู้
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 มกราคม 2016, 20:48:34

แต่ช้าแต่ แก่ไป ทำไมเล่า
ผมหนวดเครา ขาวโพลน โหนสังขาร
กล้ามเนื้อฝ่อ เอ็นฟู หนังหู่ยาน
มีไฝปาน แดงดำ ลามลำตัว

หน้าบอบบาง คางแหลม สองแก้มตอบ
ทั้งฟันจอบ เหยินคลอน ถอนออกทั่ว
เสียงไม่ยิน ลิ้นชา ตามืดมัว
ทอดเจียวคั่ว เหม็นหอม ดอมไม่รู้

ขาดระวัง นั่งตำ ก้นจ้ำเบ้า
ลุกยันเท้า เกาะราว สาวลากถู
ก้าวเดินดุ่ม งุ่มง่าม กะตามปู
หนีหมางู ไล่ฟัด ถูกกัดตาย

อาหารหลัก ผักต้ม งมเตาผำ
เคี้ยวข้าวคำ น้ำกลืน ลื่นลงง่าย
อยากแท้หนอ หนอกหนีบ กีบงัวควาย
เอ็นร้อยหวาย หนังจี่ เฮ้อ ไม่มีฟัน

นั่งกอดเข่า เฝ้าเถียง เอียงอิงฝา
ใต้ชายคา หนาวลม ซมผิวสั่น
ขอนสุมไฟ ไล่ริ้น สิ้นตะวัน
น้ำสามขัน ลูบแข้ง ขาแขนคอ

แต่ช้าแต่ แก่ไป ทำไมเล่า
เลิกซึมเศร้า เท่งป๊ะ มะหวัวร่อ
เริงรำร่าย ฟายฟ้อน ร่อนลออ
เข้าปีจ๋อ สนุก สุขเช่นลิง

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ผิดครับ ผิดจริงๆครับ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2016, 17:59:01

วิญญาณป่าลาลิงเข้าสิงร่าง
อวดเก่งกร่างเกเรเฮหัวเห็ด
ชอบเที่ยวแถแม่ช้ำน้ำตาเล็ด
ไม่เคยเข็ดถูกจับขับเฆี่ยนตี

ชังเพื่อนใช้เหล็กลิ่มทิ่มแทงรถ
เกลียดครูโกรธโดดช่องผละห้องหนี
หนึ่งถึงสามสอบตกซ้ำหกปี
จบปอสี่เข้าวัดหัดท่องธรรม

ขุดคุ้ยมันฟันกล้วยหน่วยมะพร้าว
ตกปลาขาวกดคังหลังขนำ
เณรแป๊ะซะพระผัดเด็กวัดยำ
มื้อมืดค่ำรำวงก๊งสุรา

อยู่อย่างเขียมเจียมตนบนลำบาก
แถมทุกข์ยากไส้แห้งแล้งเมษา
ไหนหนังสือสมุดชุดวิชา
ไหนเสื้อผ้ารองเท้าค่าเล่าเรียน

ความจำเป็นจำใจได้หลงผิด
ครุ่นสิ้นคิดลืมตัวชั่ววูบเปลี่ยน
งัดแงะรูตู้เงินงบธูปเทียน
ยังแผลงเพี้ยนยักไว้ใบนิมนต์*

วิญญาณป่าลาลิงเข้าสิงสู่
เปิดให้รู้วันนี้มันมีผล
ชดใช้กรรมทำผิดอุทิศตน
งานกุศลสารพัดช่วยวัดวา

รพีกาญจน์


*ยักใบนิมนต์ไว้ให้พระรูปอื่นไปแทน อ้างว่าเจ้าอาวาสอาพาธ
เอาปัจจัยที่ได้รับมาแบ่งกัน เป็นค่าเล่าเรียน



หัวข้อ: Re: การเมืองไม่ยุ่ง การมุ้งดีกว่า
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 03 มีนาคม 2016, 13:40:24

มือจับมือถือแขนแล่นถึงไหล่
ไปน้องไปประตูสู่มุ้งหมอน
ตาจ้องตาจากตาสื่ออาวรณ์
ฟังเอ๊ยฟังพี่ก่อนอย่าร้อนใจ

เราอยู่โลกกลมกลมสังคมกว้าง
ต้องปรับทางลิขิตชีวิตใหม่
จะจมแช่แต่เก่าก่อนอย่างใด
อยู่กินใช้เพียงตนพ้นวันวัน

เราควรมีวินัยวิสัยทัศน์
ปฏิบัติจัดงามตามรูปขันธ์
มีตาดูหูฟังเลิกชั่งมัน
รู้เท่าทันกิเลสเขตอบาย

รู้รุกถอยคอยรับสรรพสิ่ง
หากมัวนิ่งเผลอพลาดอาจเสียหาย
สร้างกุศลผลบุญค้ำจุนกาย
หลีกร้อนร้ายหลบเร้นบ่เป็นคุณ

สัตว์ทุศีลจินต์จ่อก่อวิกฤต
เทพมฤตส่องฉายระบายฉุน
เกรงพินาศขาดหัวตัวเป็นจุณ
วุ่นวายวุ่นปังปังอิรังตังนุง

เรื่องของเขาของใครเรื่องใครเขา
เรื่องของเราเขาใครอย่าได้ยุ่ง
พี่ไม่สนการเมืองสนการมุ้ง
จูบจนรุ่งไม่ตาลายก็ตายลา อิอิ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: โอย ร้อนจวนแย่ ตายแน่ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 08 เมษายน 2016, 05:27:58

ไต่ขอบเหวเปลวแดดที่แผดร้อน
ดังไหหอนล่างบนสุมรนหัว
หวังลมพลิ้วลิ่วลัดสัมผัสตัว
ก็เพียงชั่วครั้งคราวทอนผ่าวทรวง

หวังพึ่งน้ำฉ่ำเย็นกระเซ็นซ่าน
ทั่วท้องธารขุ่นขอดตลอดห้วง
หวังพึ่งฝนทนหงอยคอยบานบวง
เกือบถึงช่วงสงกรานต์ดานยังแดง

หวังอันเตเทวาเจาะฟ้ารั่ว
แหงนหน้ามืดตามัวทั่วระแหง
เมฆรวมก่อรอกระหน่ำจนค่ำแลง
บวบฟักแฟงแตงเถาเหี่ยวเฉาตาย

หวังอันด๊ากปากอวยช่วยเสนอ
สู่อำเภอจังหวัดจัดสมหมาย
ได้แต่ปลงโครงการผ่านปีกลาย
สร้างเหมืองฝายช้าไยน้ำไม่มี

จ้างแบ็กโฮโงงุดลอกขุดร่อง
ตักทรายกองป้องลำน้ำไหลรี่
บ้างเจาะบ่อบังน้ำปั๊มป์อีกที
สืบเดือนปีสักมื้อคงยื้อทัน

ไต่ขอบเหวเปลวแดดที่แผดร้อน
ซากม้วยมรณ์สัตว์สรรพล้มดับขันธ์
ดุ้นฟืนเผาเถ้าถมจมจาบัลย์
ละกลิ่นควันคละคลุ้งพรุ่งนี้ใคร

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ของมันลืมกันได้นี่ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 พฤษภาคม 2016, 11:52:54

ตัวตลก งกเงิ่น เดินอักษร
สั่นหง่อนหง่อน หูอื้อ มือจับเขียน
สมองฝ่อ กรอคำ นำมาเวียน
ดังตะเพียน วนร่าง ในอ่างงาม

เล็งตาหลิ่ว นิ้วชี้ จี้จ้ำจ้อง
ถูกผิดพร่อง ข้องใจ เอิ้นไต่ถาม
ลื่นไพเราะ เจาะจง ตรงถ้อยความ
ใช่นิยาม หรือฝัน บรรยายจริง

อาจด้วยร้อน อ่อนอิด คิดสะดุด
ทะลึ่งผุด น้อมนบ สงบนิ่ง
หากยังอืด ยืดเยิ้ม เพิ่มไหวติง
โลดแล่นวิ่ง รอบวง กลอนจงมา

ครางทึดทือ รื้อตอง กองขนม
ก้มเงยก้ม ท่วงที เหมือนผีบ้า
อยู่อย่างไร ใบ้บูด ไม่พูดจา
ยิ้มเต็มหน้า ได้บท แล้วจดลง

ไหนจะงาน จะกลอน ตะกุกตะกัก
ทบทวนวรรค สดับ รับ รอง ส่ง
ขนมสุก ลุกผด ยกปลดปลง
ให้งวยงง ไหนหวา หาไม่เจอ

ปรากฎกลอน นอนนั่ง ในลังถึง
คงหยิบนึ่ง เซื่องซึม เผลอลืมเผลอ
มามะมา หมึกเลือน เปื้อนบ้างเออ
พิมพ์เพื่อนเกลอ รีบวาง อ่านกลางวัน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: รับจ้าง(แฟน)เก็บลำไย
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 มิถุนายน 2016, 10:31:07

กี่ต้นกล้ายาพ่นฮอร์โมนปุ๋ย
ดินร่วนซุยน้ำหมักตักกี่ถัง
ดินปนทรายใส่กากซากผุพัง
พรวนกี่ครั้งอุดมสู่สมบูรณ์

เพาะพืชพันธุ์ชั้นดีค่ากี่บาท
ป่าวประกาศเมล็ดจากเขตศูนย์
แทงช่อดอกออกเสริมผลเพิ่มพูน
อินทรีย์มูลวัวไก่ใช้กี่คัน

สูบแม่น้ำลำคลองหนองเหือดแห้ง
เร่งออกแรงขุดทรายก่อฝายกั้น
น้ำเพียงน้อยถ้อยทีมีแบ่งปัน
ร่วมมือกันหารหาเจาะบาดาล

แมลงหนอนชอนไชราไรจับ
ผสมสรรพสูตรยาฆ่าล้างผลาญ
แร่ธาตุคลอฮอร์โมนพ่นเบ่งบาน
ละลายสารกร่อนกัดขัดสีวาม

ผลสุกใสได้ที่รี่เก็บขาย
จ้างหญิงชายปีนไต่ไหล่หาบหาม
ลงตะกร้าหน้าแต่งแบ่งเกรดงาม
ถึงล้งถามวันนี้ตีเท่าใด

กะลวกลวกบวกคูณทุนผลิต
ขึ้นป้ายปิดรับซื้อหรือจะให้
หักลบหนี้มีบ้างค้างกำไร
เหลือซ่อนไว้ใช้กิน(คง)จดสิ้นปี

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ช่างเหมือน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 07 กรกฎาคม 2016, 18:13:22

ใกล้หรือไกลไหนไหนที่ไปพบ
ร่วมงานบุญกุศลศพนบไหว้สา
กราบองค์พระสถูปรูปบูชา
แวะซื้อหาของฝากแปลกหลากภัณฑ์

ฟังพระเทศน์แสดงธรรมสวดนำร่อง
ถวายซอง ปัจจัย ทอดไตร ฉัน
ประชุมเพลิงเถิงเสร็จทานเจ็ดวัน
ญาติร่วมกันรวมจินต์ส่งวิญญาณ

พิธีเหมือนเลือนบ้างมากช่างคล้าย
ส่วนเศรษฐีมีนายย้ายสถาน
จัดยิ่งใหญ่ในศาลาร่วมอาคาร
อลังการเรืองหรูผู้คนเคียม

ยากจนจำทำกินมื้อสิ้นมื้อ
ไม่อาจยื้อไว้วัดจัดอย่างเขียม
ยืมโลงเก่าเช่าทีฟรีของเทียม
นับว่าเยี่ยมบังสุกุลก่อนจุดไฟ

นอกวังเวียงเถียงนาชายป่าเขา
วงเขย่าไฮโลว์บิงโกไพ่
ขายหวยเร่เลือกชุดยุดหนึ่งใบ
พ่วงมอไซค์ขายของสดกดแปมแปม

วิถีไทยไหนไหนบ่อยได้พบ
ช่วยงานศพเหล้าตองสมองแจ่ม
ลุกนึ่งข้าวเป่าฟืนคืนค้างแรม
เกี้ยวกอดสาวแชล่มแถมสุขเอย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: เชียร์รถใหม่ ให้กำลังใจรถเก่า
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 31 กรกฎาคม 2016, 19:47:04

เธอขับรถรุ่นใหม่ใหญ่เบ้อเริ่ม
รถฉันเฉิ่มฉึกฉักมักเวียนหัว
เธอยิ่งเร่งยิ่งแล่นเร็วน่ากลัว
อกเต่าตั้วเช่นฉันยันคืบคลาน

เธอผ่อนเบาเข้าปั๊มทำสุขา
ชั่วพริบตาลับหายฉันผายผ่าน
เพลินเคาะนิ้วลิ่วไปได้หนึ่งนาน
เสียงปร๊านปร๊านหัวจ่อแตรขอทาง

ครั้นไม่หลีกริมถนนอาจชนเบียด
เครียดเอ๊ยเครียดฉอดฉอดอยากจอดขวาง
แน่ะหันหน้าฉ่ายิ้มหยันยื่นคาง
ทีฉันบ้างเนอเจ้าอย่าเง้างอ

แถมแสร้งมั่วยั่วยวนกวนประสาท
ยกมือพาดโทรศัพท์ขับบินปร๋อ
สั่นกระตุกกระตักชะงักชะลอ
บังหน้าหนอชำเลืองไฟเหลืองแดง

ถึงชุมชนคนเอิ้นเดินหนาแน่น
รถเล็กแล่นแคล่วคล่องขอลองแข่ง
แน่จริงมีที่ว่างทิ้งห่างแซง
ขวาเส้นแบ่งทางเท้าซ้ายเอ้าเชิญ

เธอเช่นรถรุ่นใหม่ว่องไวกว่า
ฉันเชื่องช้ารุ่นเก่าเหงางกเงิ่น
ยากเทียบเคียงเพลี่ยงพล้ำช้ำเหลือเกิน
พ่ายยับเยินหลบเร้นลงเส้นทาง

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ปิดเป็นความลับเน่อ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 สิงหาคม 2016, 13:12:08

ขายมะม่วงพวงลำไยได้หลายฟ่อน
อ๋อแน่นอนขอรับนับเงินสด
ใบปะรูยู่ยี่สีจางลด
คัดออกหมดไม่เอาเก่าของปลอม

แยกเป็นกองมองเมียงเรียงเลขแบงก์
ใช้ยางรัดจัดแจงโรยแป้งหอม
จุถุงมันกันชื้นหมื่นมดตอม
ใส่โอ่งออมงุดงุดขุดฝังดิน

ยอดจอมปลวกสูงพ้นน้ำล้นหลาก
จุดธูปฝากธรณีเจ้าที่ถิ่น
เบี้ยชราของอคงพอกิน
ปลอดหนี้สินกู้ใครยืมไม่มี

เจาะผนังฝังลึกสิบปึกใหญ่
กลัวเภทภัยโจรากล้าปล้นจี้
นาฬิการาโดโก้เก๋ดี
สามสิบสี่ฝังเพชรเม็ดเงางาม

อีกสร้อยทองคล้องคอค่าสี่แสน
สำหรับแขวนเบญจาภาคีข่าม
สวมแนบคอข้อมือทุกมื้อยาม
หลังไอจามคะมำรีบคลำนับ

จะไว้เนื้อเชื่อฝากลำบากจิต
คนใกล้ชิดมิตรรักมักสับปลับ
จะฝากแบงก์แพร่งพรายหายไม่รับ
นี่ความลับขอปิดมิดชิดนะ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: จากจริงสิ่งที่ได้พบเห็น 2
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 21 กันยายน 2016, 20:51:47

พิธีบุญบานบนกุศลศพ
ร่วมน้อมนบสลากชูฉากป้าย
ฆ้องประโคมสมโภชโอษฐ์กระจาย
ยินผึ่งผายรายเรียงฟังเสียงแตร

เปล่งไชโยโห่ยกกระดกดื่ม
ยิ้มแย้มปลื้มตะเบ็งเฮเซ็งแซ่
ดนตรีก้องร้องเบิกเลิกผ้าแพร
ปรบมือแห่ต้อนรับศัพท์ยินดี

อวยพรกล่าวการุญสุนทรพจน์
เกริ่นปรากฏข้อความงดงามศรี
โยงเชื่อมญาติวาดวิวฉิวฉิมพลี
โฉมรุจีสยบตบรางวัล

เตร่เตลิดเปิดเปิงเถิงค่อนแจ้ง
ฟ้าเปลี่ยนแสงมืดจางร่างผายผัน
ซวนเซซุกคลุกหมอนเลยค่อนวัน
ค่ำหุนหันรินถอนเชียร์บอลมวย

เสาร์อาทิตย์ติดเลี้ยงรุ่นเกษียณ
ก็วนเวียนวูบวาบชักภาพสวย
กระทบไหล่ใกล้ตนล้วนคนรวย
ติดตามด้วยชอบพอบริวาร

ลูกคบเพื่อนเปื้อนยาขับท้าแข่ง
ไล่ตีรันฟันแทงแก๊งกวนย่าน
แฟนหน่ายหนีตีจากยากอยู่นาน
(บ้าง)หลงเสพซ่านบ้านพังผิดสังคม

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ...วันนี้...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 14 ธันวาคม 2016, 21:32:52

...วันนี้ มีใคร บ้างไหมหนอ
เคยกอดคอ ทนทุกข์ ร่วมสุขสันต์
เคยยิ้มเช้า เย้าเย็น เห็นเฮกัน
เคยปลอบขวัญ พลาดพลั้ง หลั่งน้ำตา

...วันนี้ วี่แวว คงแคล้วสื้น
ปฏิทิน ปกปลีก ฉีกหมดหน้า
หวังเต็มเปี่ยม เยี่ยมเยือน เดือนธันวา
ครบชันษา รื่นรำ อำนวยพร

...วันนี้ กี่ร้อย ถ้อยคิดถึง
หวานซาบซึ้ง ฉ่ำซื่อ ลือกระฉ่อน
ฝากน้ำค้าง พร่างพรม ลมเว้าวอน
โน้มเนื้ออ่อน สดับ หลับฝันดี

...วันนี้ พลีกรรม เพื่อนำผล
ก่อกุศล บุญเกิด ประเสริฐศรี
ลบย่ำแย่ แก้ไข ตอบไมตรี
รักเสียดสี กับกาล พานจืดจาง

...วันนี้ สี่หนาว คราวอดีต
เคยเขียนขีด ดึกดื่น ตอนตื่นสาง
พบใหม่เอา เก่าเบือน นานเลือนลาง
เหลือเพียงร่าง เอียงวูบ ซูบซีดเซียว

...วันนี้ มีใคร บ้างไหมหนอ
ร่วมกอดคอ ประจักษ์ รักแลเหลียว
ร่วมยินยล ปรนนิบัติ จัดยาเยียว
คงเปล่าเปลี่ยว ต่อไป วัยชรา

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ...วันนี้...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 13 มกราคม 2017, 20:40:59

ชีวิตสิ้นดินกลบสวดศพเผา
กว่ากี่กาลนานเนาเพลาโศกศัลย์
ตัวเลขนับจับร้อยมากร้อยพัน
ยกมือชี้นี่นั่นโทษบั้นปลาย

คลื่นพังภินหินถล่มเรือจมน้ำ
ใต้เถื่อนถ้ำเขาโคกโยกเยกส่าย
รอยแตกปริหิมะหลอมละลาย
พ่นประกายเป็นไฟไหลลงดาน

ทั่วถ้วนหน้าอาดูรโอยสูญเสีย
ร่างพับเพลียเสียธาตุขาดมวลสาร
โรคเก่าใหม่ไร้ยายากต้านทาน
ลักอาหารร้านขนปล้นสดมภ์

ลืมบาปบุญรุนแรงแย่งอำนาจ
อ้างเชื้อชาติศาสน์กษัตริย์ขจัดข่ม
ใครเห็นตามงามดีรี่เชยชม
กดหัวก้มกวาดทรัพย์นับอากร

ส่งทหารยานเกราะเรือเหาะบุก
ทะลวงรุกราบล้อมบอมบ์เขตขอน
อพยพหลบไกลหนีไฟฟอน
ถื่นเคยอยู่อู่เคยนอนจรจากลา

เลิกตัวใครตัวมันเอาตัวพ้น
สำนึกตนตริตรองมองปัญหา
ใช้หลักพ่อพอเพียงพร้อมธรรมา
คงไม่ช้าพารอดปลอดกลียุค

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: อ๋อ...แบบนี้เอง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 กุมภาพันธ์ 2017, 20:46:00

กระแอมไอใช้เสียงเตือนเพียงนิด
กดสะกิดสีข้างก้าวย่างขา
ยกมือแตะแปะแขนแทนมึนชา
ถมึงตาเท้าเอวเหลวเยี่ยงตอ

สองนิ้วจิกหยิกไหล่ให้รู้สึก
ทุบสักปึกตุ๊ยพุงกระทุ้งถ่อ
โถมกระแทกแดกดันฟันต้นคอ
อ้าปากจ่อเอ็ดรูแก้วหูดัง

ชักกระชากลากถูขู่ก็แล้ว
ยังตาแป๋วยืนจ้องมองเหลียวหลัง
ตัวแข็งทื่อมือตกอกจังงัง
พิงผนังน้ำลายไหลยืดยาว

เรียกเบาเบาเท่าไรไม่เหยหือ
ครางทึดทือส่ายหัวตัวร้อนผ่าว
ตะกายฝาหน้าห้องร้องมาวมาว
สิ้นเรอหาวเหมือนตายล้มหงายตึง

มือเท้าเย็นเห็นทีผีเข้าแน่
ส้มป่อยแช่ใบหนาดชุบฟาดผึง
เชือกกล้วยมัดรัดแน่นแม้นดื้อดึง
ตกใจตื่นตะลึงทะลึ่งลุก

ต้องปล่อยลามตามเลยเอยอย่างนั้น
หาใช่ฝันฉันนี้มีความสุข
สาวบ้านกลอนอ่อนหวานซ่านทรวงซุก
คุยสนุกทุกนามงามเหลือเกิน

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: หนี้สิน หนี้ไม่เป็นธรรม
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 22 มีนาคม 2017, 21:30:05

ใช่บังคับจับจดนิ้วกดแป้น
เซ็นบนแผ่นซ้ายขวาพลิกหน้าหลัง
กำกับความนามผู้กู้ยืมตังค์
ใช้คืนครั้งครบถ้วนด่วนยาวนาน

บวกเงินงอกดอกเบี้ยเสียตามกฏ
เลือกดอกลดทบต้นระคนหาร
สหกรณ์ผ่อนช้าธนาคาร
ท้ายหนี้บานยึดทรัพย์จับประกัน

ก็สาสมก้มคอวอนง้อเขา
ทุกข์หนักเบาเราเฉยหาเคยหวั่น
จ่ายกินเหล้าเล่นไก่ไพ่พนัน
ล่ารางวัลหวังรวยแทงหวยบอล

เป็นคนล้มละลายผีตายซาก
เพื่อนตีจากไร้แลเหมือนแต่ก่อน
ร่างผ่ายผอมตรอมใจไข้บั่นทอน
คอยหลบซ่อนเจ้าหนี้บี้ถามทวง

ไม่ลดละกระทำก่อกรรมทั่ว
บาปถึงตัวยากคลาดพ้นบาศบ่วง
ลูกหลานรายล้อมตนรับผลพวง
น้ำตาร่วงสั่นเทาเศร้าโศกตรม

ข่าวระแวงแย่งแฟนแล่นเข่นฆ่า
แค่สบตาทำร้ายระบายขม
พูดผิดหูกรูสืบกระทืบจม
โทษเส้นผมปีปล่อยเดินลอยชาย

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: คิดเหมือนกันไหมครับ?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 พฤษภาคม 2017, 22:11:30

จะโบกมือถือแขนแทนต้อนรับ
เอ่ยขานขับชื่นหน้าปากปราศรัย
ถามถึงทุกข์สุขเย็นอยู่เช่นไร
ย้ำห่วงใยชีวิตติดตรึงตา

ยอดนิยมชมชอบยอบไหว้กราบ
ยังซึมซาบวัฒนธรรมล้ำเลอค่า
คงคติพิสุทธิ์เทิดพุทธา
ท่องธรรมาสานุศิษย์สฤษฎ์รอง

พนมหัตถ์สวัสดิ์เวอเสมออก
ขึ้นยอยกจรดคางหว่างคิ้วสอง
รู้แรกทักรักเรียนเคียนประคอง
ด้วยยิ้มย่องเชื่อมมานสานไมตรี

อาจกอดหลวมสวมแอ่นกลมแน่นนิ่ง
เหินห่างจริงคลาคลาดเจอปราดปรี่
เปล่งไชโยโห่ร้องซ้องยินดี
จ่อวจีหยอกเย้ากระเซ้าเฮ

คอยสำเหนียกเรียกเคาะเสนาะลั่น
สืบเพศพันธุ์ย้อนยุกต์สนุกเท่
ด่วนปุบปับสับสนทำปนเป
ขาดคะเนควรใดคุณวัยวุฒิ

ประสูติกาลล้านเลิศบังเกิดเกล้า
เหนือพงศ์เผ่าเคียมคัลชั้นสูงสุด
ทศพิธฤทธิไกรพิชัยยุทธ
เน้นมนุษย์อภิวาททาบบาทบงสุ์

รพีกาญจน์




หัวข้อ: Re: ยิ่งตียิ่งดัง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 มิถุนายน 2017, 21:18:37

หากเถาวัลย์พันใยใบบังปิด
หนาแน่นมิดซ้อนซากคลุมปากถ้ำ
ไร้รูลอดสอดแสงแดงมืดดำ
คนคลาคล่ำย่ำดานเดินผ่านดาย

หากแล้งร้อนดอนด้างสองข้างโล่ง
เห็นอุโมงค์ตรงตอดตลอดสาย
อันที่ขุ่นข้องขับก็กลับกลาย
หันแค่ชายตาต้องมองงั้นงั้น

หากเปิดนิดปิดหน่อยพลอยพยับ
ใจตุบตับหวามวาบสร้างภาพฝัน
หลงใหลปลื้มลืมตัวชั่วคราวครัน
แข้งขาสั่นสยิวผุดผิวพอง

เห็นแล้วละอะไรใดเหมาะสม
เร้าอารมณ์ลุกลามห้ามสนอง
แปรประทุดุดันลั่นครรลอง
เร่งรัวกลองยิ่งดังก้องกังวาน

ของไม่ดีมีบ้างควรวางเฉย
ปล่อยล่วงเลยสิ้นขลังตามสังขาร
เก่าถูกลบพบใหม่ใสสคราญ
รอกรรมนานกาลนัดชัดชี้เอง

ถึงวันนี้ดีแน่หลังแก้ไข
วิกทั่วไปอุดหนุนทุนถอยเก๋ง
เธอตอบแทนแฟนพ้องเต้นร้องเพลง
สร้างครื้นเครงคราเหงาคลายเศร้าซม

รพีกาญจน์







หัวข้อ: Re: หาใช่เสี่ยวแต่เกี่ยวกัน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 26 กรกฎาคม 2017, 14:54:37

เงยแหงนหน้าตาถ่อรอดูฝน
ทุกแห่งหนเมฆแผ่แลสลัว
ฟังข่าวเร็วข่าวล่าช่างน่ากลัว
จะชุกทั่วภาคเหนือเตรียมเรือพาย

ครางอือนอรอวันแล้ววันเล่า
กองผ้าเก่าไคลเค็มเต็มตะกร้าหวาย
เตี่ยวซาตินยีนส์ถลอกดำดอกลาย
กะมื้องายเป็นไรเป็นกันซัก

แยกผ้าสีดีงามครามคราบเปื้อน
ส่าวงเดือนเลือนลางจางประจักษ์
ปลิ้นกระเป๋าเอาของลืมค้างควัก
เจอบ่อยมักมีแบงก์แดงเขียวใบ

แยกลงเครื่องคัดกรองสองรอบปั่น
คลี่ตากทันเหยแห้งมื้อแลงใส่
ที่หนานุ่มชุ่มเย็นมิเป็นไร
เสียบปลั๊กไฟรีดซ้ำนำแขวนราว

จะขยี้กี่ครั้งใช่กังขา
ห่วงแต่ผ้าหนาหนักซักชุดขาว
ครื้มต่อเนื่องเบื้องบนฝนตกยาว
สลับผ่าวเช้าผุดรวมจุดรา

ก้มเงยแหงนแถนถ่อผ่อเลขผล
ทุกตำบลโศกศัลย์ด้วยปัญหา
มะม่วงสุกลำไยสดกดราคา
หลั่งน้ำตาอนาถแทบขาดใจ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: พอดีที่แท้หรือเทียม
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 17 สิงหาคม 2017, 14:50:49

ร้อนไอแดดแผดเผานั่งเฝ้าทุ่ง
ไร้ริ้นยุงปลิงทากนอนฟากเถียง
เย็นลมโชยโบยโบกเสาโยกเอียง
ใบตาลเฉียงพัดวีไม่มีแอร์

หากเหนื่อยนักพักผ่อนถึงก่อนค่ำ
ลงเล่นน้ำดำผุดยั้งหยุดแช่
ห้วยละหานธารคลองเหมืองร่องแต
สะอาดแท้ใสอาบตักหาบกิน

พอแสงสะตะวันลับพลันพลบ
รวบคาคบจุดไฟเหล็กไสหิน
สุมฟางฟืนตื่นแตกนกแสกบิน
มอดไหม้สิ้นค่อนแจ้งขาดแสงไฟ

ตัดผ้าทอกรอเกี่ยวสอยเตี่ยวเสื้อ
โขลกมะเกลือเจือหมากกรองตากใส
เหลืองเขียวคล้ำดำติดสนิทใน
สมุนไพรอบย้อมถนอมนาน

คีบเกิบยางบางเบาสองเท้าแบะ
เดินเตาะแตะตมหนาฝนฟ้าต้าน
ถีบบรรลุธุระจักรยาน
ค่อยคืบคลานจูงบ้างขึ้นทางเนิน

ย้อนวิถีชีวิตเดิมผิดแผก
เดี๋ยวนี้แปลกผูกพันลาภสรรเสริญ
สร้างกลโกงโยงใยงาบไหเงิน
เห็นเพลิดเพลินล้วนร่างตัวอย่างเลว

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: วันนี้มี สระอา อู อี อัว และเอา ด้วย
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 01 ตุลาคม 2017, 13:14:36

ก็รู้แกล้งแสร้งดูไม่รู้บ้าง
รู้ทุกอย่างอดฟังตั้งคำถาม
ถ้ารู้นิดรู้หน่อยแค่ถ้อยความ
ต้องออกตามถามไถ่ตาไปดู

เพียงกระเซ้าเย้าแหย่แลหยอกเล่น
ให้ตื่นเต้นยิ้มพรายคลายหดหู่
ถนัดถนี่ชี้ปลาว่าเป็นปู
เดินลงรูปูแน่แฮ่ชี้ปลา

ตะโกนกู่ยู้ฮูน้องอยู่ไหน
แอบต้นไม้ใบบังหลังฉำฉา
อาจเกรงกลัวตัวสั่นกลั้นวาจา
เที่ยววนหาหลายรอบขานตอบซี

หรือหลบซุ่มพุ่มไพรเล่นไอ้โม่ง
เล่นโยงโยงซ่อนผ้าควบม้าขี่
เล่นขี้แนดแปดเน่าเฝ้านที
ทำโรตีหวานเย็นเล่นขายครัว

ชมลิเกเฮบอลละครโขน
ป๊ะโท่นโท่นก้นส่ายฟ้อนฟายมั่ว
หน้าปะรำพร่ำร้องเสียงกลองรัว
ควานคว้าตัวหนังเนื้อไม่เหลือเงา

ก็รู้บาปรู้บิดคิดแบ่งบ้าง
เคาะสีข้างคนสนิทคิดโง่เขลา
ของส่วนรวมสวมสิทธิ์คิดจะเอา
ถึงวันเสาร์อาทิตย์คิดบ้าบอ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ไม่เหลือรอย
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 04 พฤศจิกายน 2017, 05:54:01

เคยตีฆ้องมองเซิงเริงร่ายฟ้อน
จับเอวอ่อนพร้อมเพลงเด้งหน้าหลัง
คลึงสะโพกโยกซ้ายย้ายขวายัง
ซอยปึงปังสองเท้าเข่าเหยียดงอ

เคยแย้มยิ้มยื่นหน้าท่าทะเล้น
แบะขาเต้นครื้นเครงเปล่งหัวร่อ
พลางโลดแล่นแอ่นอกยกคางคอ
เปิดปากหวอหูผึ่งถลึงตา

เคยขบเขี้ยวเคี้ยวกรามท่ามกลางเพื่อน
แสร้งถูเถื่อนตึกตักเลียนยักษา
เจี๊ยกเจี๊ยกร้องพองขนกระโจนวา
เกาแข้งขาสีข้างเลียนอย่างลิง

เล่นตลกโปกฮาคราวัยรุ่น
หวังเอาหุ่นออกโชว์โอ้อวดหญิง
ร่วมขบวนชวนเชิญอู้เอิ้นอิง
เถิงฝั่งปิงกระทงนำลงลอย

ครั้นคืนวันผันเผยล่วงเลยผ่าน
รูปสังขารล่ำหล่อเริ่มฝ่อฝอย
อารมณ์ร้อนผ่อนคลายร้ายก็พลอย
เสื่อมถดถอยเหลือร้างแรงบางเบา

ส่องโพยมโคมไฟจุดในนอก
รอบบ้านบอกบูชาเทวาเจ้า
ประทานแสงสว่างกลางจิตเรา
พ้นโศกเศร้าเหงาทุกข์เป็นสุขเทอญ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: วะวุ้ย ดุจัง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 18 พฤศจิกายน 2017, 05:54:05

เก่าแต่หลังฝังศพกลบเหม็นหาย
รู้แค่ตายเน่าบูดพิสูจน์ไม่
ว่าเป็นลมโลดแล่นแน่นหัวใจ
จามอึกไอดูกด้างติดขวางงอ

หรือปวดเจ็บเหน็บลึกฉึกทั่วท้อง
ยินเสียงร้องล้มฟุบลงยุบฝ่อ
พุงปูดป่องพองน้ำเหลืองลำคอ
เยี่ยวขัดท่อนิ่วตุงติดถุงดี

ทุบโครมดังคลั่งบ้าอาละวาด
ชะตาขาดดิ้นด่าวต้องหลาวผี
สองแก้มอูมฟูมฟายน้ำลายมี
กินเห็ดจี่ออกโคนสนป่าดอย

หมีผงะตะปบเสือขบกัด
กอดปล้ำฟัดกับลิงกระทิงสอย
ร่างจมคูฟูคลองไร้ร่อยรอย
นั่งหลับม่อยตัวแข็งมิแจ้งความ

ยินต่อเนื่องเรื่องตายหลายชนิด
เหตุถูกผิดเพราะโรคร้ายโขกข้าม
ตายดีรู้อยู่โยงตายโหงยาม
ฟากห่อหามจุดไต้ไปฝังดิน

ศพเก่ากรังฝังใหม่เผลอใครเห็น
จึงจำเป็นเกรงพบรีบกลบกลิ่น
ดมล่าลุยคุ้ยค้นควานมลทิน
ฝูงแร้งบินตีปีกจิกกระจาย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: เจ็ดปีที่แต่งกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 ธันวาคม 2017, 06:21:22

หลงพนันขันต่อพอตัดได้
แค่เดินไกลไร้แลแบเบอร์หวย
ชมสนุกตีชูตฟุตบอลมวย
เลิกหวังรวยเผไพ่ไม่เสียตังค์

หลงดื่มเหล้าเมามายเช้าสายค่ำ
ร่วมวงรำเฮฮาคล้ายบ้าคลั่ง
อ้างดีใจได้สุขทุกข์ภินพัง
เลิกแล้วหลังสังขารพานร่วงโรย

หลงกัญชายามวนหอมชวนสูบ
ผ่ายผอมซูบก้องแก้งแรงระโหย
เจ็บนิดช้ำตำต้องร้องโอดโอย
เลิกก้าวโกยข้ามบ่วงล่วงหลุดมัน

สัมผัสเลือกเกลือกกลั้วชั่วร้ายบ้าง
พบแนวทางเลิศล้ำธรรมขันธ์
ละกิเลสเหตุโหมรุกโรมรัน
น้อมยึดมั่นแท้หนอแต่พอเพียง

ทวนความจำทำไรวัยชีวิต
ย้อนคืนคิดยามหนุ่มหลงสุ่มเสี่ยง
แทบวายวางข้างต้นพ้นอิงเอียง
จึงอยู่เยี่ยงสรวลสันต์ถึงวันนี้

เสาร์สิบสามหวามใจรักใครง่าย
ยากแหนงหน่ายหนักสู้บู๊ไม่หนี
ยังติดกรงหลงกานท์นานเจ็ดปี
ทำหลายทีตัดจากยากเลิกลา

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: เมื่อหงส์แดงเจอหงส์ขาว
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 มกราคม 2018, 22:21:05

หงส์เจอหงส์คงเศร้าเหงาไหมน้อง
หลังลำพองจิกแพนแมนซิตี้
เสียไอติมทีมอ่อนต้อนทุกที
สวอนซีวางแผงแทงไม่เป็น

สิบคนหนืดยึดแน่นเล่นแดนหลัง
หนึ่งตัวดังถ่างขายืนหน้าเห็น
แผนเลี้ยงลูกถูกเกือกครองเยือกเย็น
สาดกระเด็นช่วยเคลียร์ก่อนเสียบอล

ปิดโอกาสพลาดแพ้แค่เสมอ
ก็เลิศเลอสุโขสโมสร
หน้าแชล่มแต้มหนึ่งพึงสังวร
พ่ายคอยหลอนรันทดเมื่อหมดเกม

ล่อขาวรุกบุกบั่นพลันสวนกลับ
วิ่งพรึบพรับกองหน้าค่าตัวเหม
หลอกก็แล้วลุยก็แล้วแห้วเซมเซม
ยากได้เคลมเนื้อทองส่องประตู

ถึงสิ้นท่าคราถลำทำออกหลัง
จับบอลตั้งเตะมุมเปิดปุ่มสู้
โหม่งไม่ขาดพลาดกล้วยกล้วยซวยละกู
นึกว่าหมูแดดเดียวเคี้ยวกระจุย

สี่สิบห้านาทียังมีเหลือ
บุกจนเบื่อยิงนกตกถุงปุ๋ย...

สายแล้วหนอพ่อแก่เอาแต่คุย
ลับมีดซุยไปสวนพรวนมะนาว!

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ร้อนและง่วงงานล่วงบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 02 มีนาคม 2018, 21:32:03

ถึงวันนี้ดีชั่วตัวเองรู้
ผิดเป็นครูถูกเห็นเป็นตำรวจ
ผู้น้อยไซร้ไม่พ้นท้ายโดนนวด
ขี้เหร่อวดวาววับประดับตัว

เงินทองมีพี่เยือนมากเพื่อนพ้อง
นั่นก็น้องพิเทานบเจ้าสัว
ใกล้เปื้อนดำตำดินห้ามลิ้นรัว
สาบหอมบั่วอู้อี้เหม็นขี้ควาย

ยังประโยชน์โกฎิกองร้องเรียกใช้
ส่งยิ้มให้ทักทอบ่อยต่อสาย
ลมสว้านดานแข็งแช่งไปตาย
ลงแส้หวายฟันฉับลืมนับคุณ

หวังปิดเกมเคลมคล้องน้องนวลสาว
จดหมายยาวเต็มหน้าสูบยาฉุน
พอรู้แก่แม่ตวาดกลัวขาดทุน
สะดือจุ่นโกยแนบแอบต้นโพธิ์

อ้างระบบจบงามตามระเบียบ
ยกนิ้วเฉียบเดินบนถนนโอ่
รับตำแหน่งแบ่งงานพานคุยโว
แลกหนมโก๋ได้ชิ้นหรือวิ่นตังค์

ถึงวันนี้มีมั่วตัวคงรู้
ลองนับดูทุ่มเทเวลาหลัง
ถ้วนกี่คนคลุกคลีมานจีรัง
จมภวังค์ท่อแตกแถกลำไย

ให้น้ำลำไยหลับได้ไง แม่รู้เราโดนดุแน่ๆ

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: มนุษย์ 2
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 23 เมษายน 2018, 22:03:07

ละจากถือมือเกร็งคลายเคร่งเครียด
ละจากเกลียดเบียดบังชิงชังร่าง
ละจากหนักผลักเขาปล่อยเบาวาง
ดีร้ายช่างห่างไกลออกไม่เอา

ยากเกินก้าวยาวสุดถึงจุดนั้น
ยังเสียวสั่นหวั่นหวาดทรวงขลาดเขลา
ยังยึดติดคิดครองโลภของเรา
ก่นโศกเศร้าเซซัดเพื่อนพลัดพา

ดำรงชีพตีบตันแบ่งชั้นยศ
ดำรงกฎกั้นแดนก่อแผ่นผา
ขีดเขตต่ำไต่ปีนเส้นตีนชา
แลล้ำหน้าอย่านะดันกระเด็น

สูดอุจาดสาดตมชื่นชมหอม
น่าดมดอมดังถอยเมินม่อยเหม็น
จึ่งกระโจนจากลำปูดจำเป็น
ฤกษ์ยามเย็นเข็นเฮงซาเล้งลุย

เกิดรากแก้วกำเกิบอยู่เติบใหญ่
เชือกชักใบบังลมลาถ่มถุย
คลื่นซัดซ่าฮาเฮฮูเลฮุย
หม่นหน้ามุ่ยซุยซุกสนุกไร

หลีกเร้นทำลำบากมิอยากพบ
ซอกซอยหลบหลายหนเจอจนได้
คุ้นเคยชั่งชอบรักยิ้มทักไป
อายุไขใช่ร้อยเสื่อมถอยตาย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: เธอรอบคอบจริง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 09 มิถุนายน 2018, 21:43:28

มัวประหยัดอัฐไว้ทำไมพี่
เหนื่อยทั้งปีมีสินใช้กินบ้าง
เป็นเงินทุนหมุนเวียนเปลี่ยนสตางค์
ได้ก่อสร้างจ้างวานงานประจำ

ทนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามานานนัก
โอที่รักรูปก่อนค่อนหล่อล่ำ
กลับผอมแห้งแรงน้อยผิวพลอยดำ
ตัวงอง้ำเงยโง้มโหมกับนา

เทาม่วงแดงแบงก์รัดมัดเป็นฟ่อน
ซุกที่นอนหมอนเบาะเจาะเสาฝา
ไม่จับจ่ายคล้ายกระดาษขาดราคา
ถึงหมดท่าราแปะปลวกแซะกิน

เฒ่าชแรแก่ชราอายุมาก
ฟันเต็มปากปราศถอนโยกคลอนบิ่น
ของดิบสุกถูกแพงแข็งเหลวริน
ตัดปาดชิ้นชอบไรสั่งได้โทร

ลาบเลือดหลู้หมูปิ้งเป็ดกีตุ๋น
วัวหันหมุนหมกไก่ปลากระโห้
หมี่ก๋วยเตี๋ยวเกี๊ยวพล่าเย็นตาโฟ
หมอนพูโตโลส้มสดลำไย

อ้วนเพียงร่างช่างมันความดันเก๊าท์
บวมข้อเข่าเบาหวานน้ำตาลไข
ลื่นหกล้มลมจับปวดตับไต
สิ้นห่วงใยได้ทำกรมธรรม์แล้ว

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ...ไร้คำเอ่ยอำลา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 15 กรกฎาคม 2018, 21:30:32

ก้าวพลาดพลั้งพบช้ำสมน้ำหน้า
นึกหรือว่าชีวิตนิดหนึ่งนั้น
จะต่อสู้อยู่ทามความกดดัน
โอนเอนสั่นกี่หนจนจักพอ

ทรงสะดุดทรุดล้มจมกองโรค
คราอับโชคซูบเซียวโดดเดี่ยวหนอ
โอกาสสูญพูนเศร้าเงียบเหงารอ
เหตุการณ์ส่อสิ้นเนื้อเหลือแต่ตัว

วงจรพังยั้งเดินขาดเงินหมุน
เวียนต้นทุนซื้อขายรับจ่ายมั่ว
ผลเกษตรเกรดดีที่ว่าชัวร์
ล้งรวมหัวกำหนดกดราคา

เลียบคันคลองมองบนผลสุกห่าม
รอสักสามสี่วันก่อนพรรษา
รูดชั่งคละกะผิดอนิจจา
โลสิบห้าเก้าบาทแทบขาดใจ

หักจ้างแพงแกงเปลืองเครื่องดื่มน้ำ
เลิกมืดค่ำเหล้าเมี่ยงเลี้ยงต้มไก่
เคลียร์ปุ๋ยยาค่าสารบานตะไท
เหลือลำไยใบหล่นปนธุลี

ก้าวเซซังพลั้งล้มจมซ้ำซาก
ตกวิบากชีวิตนิดหนึ่งนี้
เธอหรือทนสนใจเยื่อใยดี
หน่ายเร้นหนีไร้คำเอ่ยอำลา

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: สื่อสารช้าอย่าโกรธกันนะ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 25 สิงหาคม 2018, 22:29:23

เธอรู้ฉันกลั่นกลอนยังอ่อนหัด
ไม่ถนัดจัดแจงแต่งภาษา
เกี่ยวคำคล้องจองแค่แม่ ก กา
ยิ้มยื่นหน้าพาองค์เข้าวงการ

ยินแล้วเงียบเทียบ ว. เท่า ม.หก
เคยสอบตกนักธรรมโทไม่ผ่าน
สอนเด็กน้อยดอยป่าประชาบาล
มาตรฐานต่ำเกณฑ์เผ่นรีไทร์

กลับคุดคู้อยู่บ้านทำงานสวน
จอบสับพรวนถางหญ้าบ่าแบกไถ
โปรยปุ๋ยหมักตักน้ำรดลำไย
เลี้ยงเป็ดไก่ปลายนาจับปลาปู

ตีกะลอก่อควันขึ้นสื่อสาร
แจ้งเหตุการณ์ร้ายดีมีภัยสู่
เดินตีฆ้องร้องป่าวเคาะประตู
บอกให้ผู้รู้เรียดละเอียดความ

พ้นคาคบพบอันทันสมัย
กล่าวออกไมค์ดังก้องหนึ่งสองสาม
โทรศัพท์ฉับไวได้ทุกยาม
จ้องหน้างามบิดบูดกอปรพูดพลาง

ทำงานเพลินเดินล่กยกมือถือ
ไร้ตังค์ซื้อมือจิ้มจอกระด้าง
จะอ่านกลอนอ่อนจิตคิดระคาง
รอช่วงว่างกลางคืนหลังตื่นนอน

รพีกาญจน์









หัวข้อ: Re: ราศีขี่กัน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 30 กันยายน 2018, 21:43:09

เกิดราศีปีวัวกลัวใดหรือ
ลองหาญหือเมื่อใดป่นไขขุย
ก้นดันฝาขาชิดขวิดกระจุย
โลดแล่นลุยเขาชันประจัญบาน

เทวะไสให้ข้ามาเช่นนี้
ตัวดำปี๋ขนขาบหนังหยาบกร้าน
เตี้ยต่ำต้อคอคืบกระดืบคลาน
แต่ทนทานกว่าใครไม่เป็นรอง

เคยบุกน้ำย่ำเพลิงเชิงผาตั้ง
ร่นรอหลังลงหุบเหวสยอง
ขึ้นคาคบขวับโหนโจนลำพอง
ถ่อแพท่องล่องธารวนกว๊านเกลียว

คอสวมแอกแถกไถไร่นาคราด
โดนแส้ฟาดดังปึกไร้สึกเสียว
สอดสาแหรกแบกหามกำด้ามเคียว
รวบข้าวเกี่ยวเกวียนลากตากแห้งตำ

ปีนมะไฟไต่ต้นปลิดผลร่วง
สอยมะม่วงคัดส่งล้งค่อนค่ำ
มิกลัวต่อแตนผึ้งหึ่งไล่ฮำ
มดแดงดำตะนอยกัดต่อยตี

กลุ้มเกินกล่าวดาววัวกลัวแต่น้อง
เหลือกตาจ้องตัวสั่นกลั้นปล่อยฉี่
ดุด่าดังหลังแหวนแจ้นทุกที
พ่ายราศีปีเสือแม่เนื้อนม

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: โรคที่รักษาได้ยาก
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ วันที่ 24 ธันวาคม 2018, 21:32:05

ปล่อยชีวิตติดหล่มจมเศร้าโศก
โดนสับโขกผูกขาดพยาธิไข้
กระแสเสเวลาชักพาไป
เพิกเฉยไร้ยอมรับปรับเปลี่ยนตัว

เช้าถึงค่ำกำสรดอดอยากอยู่
หน้าเหี่ยวหู่เสียงแหบท้องแฟบทั่ว
เข่าขาเคล็ดเหน็ดเหนื่อยเมื่อยตามัว
แสร้งกล้ากลัวย่อเหยาะจับเกาะราว

สารรูปซูบผอมยินยอมขอ
ยากเพียงพออิ่มถือทุกมื้อข้าว
สำคัญผิดคิดคืบหยุดสืบยาว
คอยท่านท้าวลบตรมถอกถมเท

หวังว่างเปล่าเจ่าจำย่ำกับที่
ตื่นพรุ่งนี้ข้างหน้าแสนว้าเหว่
แค่เบี้ยรองกองหนุนชูขุนเฮ
รำลิเกหน้าฉากพากย์หลังโรง

ยังอยู่เย็นเป็นเจ้าก็เท่านั้น
ช่องชนชั้นกลวงกลางห่างสุดโต่ง
มูลมั่งมีชี้ขาดอำนาจโยง
กลแกมโกงจ่ายแจกมิแผกนัก

ปล่อยชีวิตติดหล่มจมก่อนเก่า
เสพมึนเมากร้าวศึกฮึกเปื้อนปลัก
เชื้อร้ายฉุกลุกลามจุดกามกั๊ก
นานอีกสักเท่าใดปราศไข้เอย

รพีกาญจน์