เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย

ซินจ่าว โฮจิมินส์

จากสนามบินดอนเมืองไปนครโฮจิมินส์ ชั่วโมงกว่าๆเองครับ

เหล้าขาวเวียดนาม

แม่ค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ถ้าพี่ไม่มีคำบรรยายกำกับรูปเอาไว้ ก็นึกว่าประเทศไทยนะคะ เหมือนกันมาก  :P


ป.ล. ช่วยมาเล่าสู่กันฟังหน่อยค่ะ ว่าพี่ไปประเทศนี้แล้วเจอประสบการณ์แย่ๆ บ้างมั้ย?

เพราะว่าเวียดนามเป็นประเทศที่ติด Black list ที่นักท่องเที่ยวไปแล้วกลับมาบ่นกันเยอะมาก

รอติดตามอ่านครับ  ;D

แม่น้ำไซ่ง่อน (ในตำนาน)

ึึคุณเว็บมาสเตอร์คะ พี่เขาแค่อยากถ่ายรูปมาลงให้ดูค่ะคงไม่อยากเล่าเรื่องในเวียดนามหรอก

หนูขอบายก่อนนะคะกระทู้นี้ รู้สึกผิดหวังอะ  :-\

ใจเย็นๆครับ เจ้าของกระทู้อาจจะยังไม่มีเวลามาลง หรือถ่ายรูปมาเยอะไม่รู้จะเล่ายังไง ก็เลยลงเป็นรูปภาพแทน  ;D

ผมย้ายมาทำงาน เวลามีน้อย แต่จะทยอยเล่าเรื่อง เหมือนกระทู้ก่อนหน้านี้ที่พม่าเน้อ

500,000 ด่อง คิดเป็นเงินไทยประมาณ 700 บาท (อัตราแลกเปลี่ยน ณ วันนี้)

อาคารแลนด์มาร์ค 81 ของเวียดนาม เป็นตึกที่สูงที่สุดในอาเซียนในตอนนี้

ทอดกฐินสามัคคี
ณ วัดพุทธเกษร จังหวัดบาเรียหวุงเต่า ประเทศเวียดนาม
โดยพุทธศาสนิกชน ชาวไทยที่อาศัยที่เวียดนามและชาวเวียดนามที่มีศรัทธา

ทอดกฐินสามัคคี
ณ วัดพุทธเกษร จังหวัดบาเรียหวุงเต่า ประเทศเวียดนาม
โดยพุทธศาสนิกชน ชาวไทยที่อาศัยที่เวียดนามและชาวเวียดนามที่มีศรัทธา

ทอดกฐินสามัคคี
ณ วัดพุทธเกษร จังหวัดบาเรียหวุงเต่า ประเทศเวียดนาม
โดยพุทธศาสนิกชน ชาวไทยที่อาศัยที่เวียดนามและชาวเวียดนามที่มีศรัทธา

ทอดกฐินสามัคคี
ณ วัดพุทธเกษร จังหวัดบาเรียหวุงเต่า ประเทศเวียดนาม
โดยพุทธศาสนิกชน ชาวไทยที่อาศัยที่เวียดนามและชาวเวียดนามที่มีศรัทธา

สำหรับเวียดนามขับรถเลนขวา
และมีมอเตอร์ไซเป็นหลัก
สาวๆจะนิยมเสื้อคอปกใช้หมวกกันน็อกคลุม
ใส่ถุงมือ ปิดหน้าตาหมด กลางวันไม่เห็นหน้าเลย
ต้องใช้การบีบแตรเป็นหลัก

หวุงเต่า ความสวยงามของทะเลจีนใต้

เวียดนามถือว่าเป็นเมืองที่ขโมยชุกชุมมาก ตำรวจจับโจรไม่ค่อยได้ ต้องระวังกันป้องเอาเอง ประสบการณ์กับตัวเอง ถึงกับหมดตัว โดนยกเค้า เกลี้ยงทั้งโทรศัพท์ เงินในกระเป๋าตังค์ โน๊ตบุค ทั้งที่ยังนอนอยู่ อุกอาจมาก เผื่อลืมล็อกห้องที่บ้านเช่านอน
มือถือเดินอยู่ดีๆ มี มอเตอร์ไซต์กระชากหายครับ

ร้านขายข้าวตอนกลางวัน ส่วนใหญ่จะมีแปลนอนให้กับลูกค้าไว้นอนหลังกินข้าวอิ่มๆ

;D ;D

ว่าวเวียดนามสไตล์

 ;D ;D ;D

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

งานลอยกระทงของคนไทยในเมืองโฮจิมินส์

กะเพรา เป็นผักที่หากินได้ยากมากในเมืองโฮจิมินส์

ร้านขายข้าวตอนกลางวัน ส่วนใหญ่จะมีแปลนอนให้กับลูกค้าไว้นอนหลังกินข้าวอิ่มๆ

ฟ้าสางที่เขต2 นครโฮจิมินส์

ร้านค้าริมแม่น้ำไซง่อน

ร้านอาหารริมแม่น้ำไซง่อน

เนื่องจากเป็นคนติดนวดอยู่แล้ว หลังจากได้ข้อมูลว่ามีร้านคนไทยเปิดร้านนวดในเมืองโฮจิมินส์อยู่แล้ว
จึงไม่พลาดที่จะเข้าไปลองใช้บริการในทันที
ชื่อร้าน ลีลาวดี พนักงานเป็นคนบ้านเดียวกันครับ (สาวเหนือทั้งหมดเลย)
อยู่ในเขต2 โซน เถาเดี๋ยน (THAO DIEN)
เส้นทางจะค่อยข้างลึกลับหน่อย แต่ไม่เกินความสมารถเพราะเราตาม google map ไปกับจักรยานยนต์
เป็นร้านเช่ากับอาคาร Morin Apertment
ร้านบรรยากาศดีมาก ตกแต่งไว้สวยงาม
การบริการถือว่าเยี่ยมมากครับ ราคาตามภาพนะครับ ผมเลือกนวดตัว 1 ชม. ราคา 300,000 VND หรือ ประมาณ 425 บาท
คราวต่อไปคงได้มาบ่อยๆ

https://www.facebook.com/LeelawadeeThaiTherapyThaoDien/?epa=SEARCH_BOX&jazoest=265100120106717676891201164910157117116896911698111101774572725755118106491081088776110888510171497010855989081586510012010411674978569867112012157908795781111216610811381102117741121061069980100761171221156811271905568566881

อาคารแลนมาร์ค 81 กำลังเปลี่ยนสี

https://youtu.be/oGrRG4_TcYc

https://youtu.be/oGrRG4_TcYc

โครงการก่อสร้างท่อรวบรวมน้ำเสียเมืองโฮจิมินส์ โดยวิธีเจาะอุโมงค์ใต้ดิน
มีความยาวประมาณ 8 กม. มีบ่อรับน้ำขนาดใหญ่ทั้งสิ้น 21 บ่อ โดยวิธีการจมบ่อ
ระยะเวลาดำเนินการก่อสร้างทั้งสิ้น ประมาณ 3ปี ปัจจุบันดำเนินการไปแล้ว 1 ปี คงเหลือ 2 ปี ตามสัญญาจ้างปัจจุบัน

อาคารแลนมาร์ค 81 กำลังเปลี่ยนสี

อาคาร New City ของเมือง Binh Khanh เขต 2 ยามค่ำคืน

บนสะพานแม่น้ำไซง่อน ของเมือง Binh Khanh เขต 2 ยามค่ำคืน

เมื่อผมไปเชียร์ฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศรายการ AFF Suzuki cup 2018 นัดที่สอง
เวียดนามเปิดบ้านรับการมาเยือนของมาเลเซีย มีความได้เปรียบหลังจากที่ไปเยือนแล้วได้ Away Goal เสมอมาก่อน 2:2 วันนี้เจ้าบ้านแค่เสมอในสกอร์ 0:0 หรือ 1:1 ก็ได้แชมป์
สถานที่ คือ บริเวณ เขต 1 ใกล้ๆ โรงแรม Saigon Prince Hotel จะมีลานขนาดกว้างๆ มีจอยักษ์ให้บริการ

เมื่อผมไปเชียร์ฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศรายการ AFF Suzuki cup 2018 นัดที่สอง
เวียดนามเปิดบ้านรับการมาเยือนของมาเลเซีย มีความได้เปรียบหลังจากที่ไปเยือนแล้วได้ Away Goal เสมอมาก่อน 2:2 วันนี้เจ้าบ้านแค่เสมอในสกอร์ 0:0 หรือ 1:1 ก็ได้แชมป์
สถานที่ คือ บริเวณ เขต 1 ใกล้ๆ โรงแรม Saigon Prince Hotel จะมีลานขนาดกว้างๆ มีจอยักษ์ให้บริการ

เมื่อผมไปเชียร์ฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศรายการ AFF Suzuki cup 2018 นัดที่สอง
เวียดนามเปิดบ้านรับการมาเยือนของมาเลเซีย มีความได้เปรียบหลังจากที่ไปเยือนแล้วได้ Away Goal เสมอมาก่อน 2:2 วันนี้เจ้าบ้านแค่เสมอในสกอร์ 0:0 หรือ 1:1 ก็ได้แชมป์
สถานที่ คือ บริเวณ เขต 1 ใกล้ๆ โรงแรม Saigon Prince Hotel จะมีลานขนาดกว้างๆ มีจอยักษ์ให้บริการ

คนเวียดนามในเมืองโฮจิมินส์ให้ความสำคัญและกระตือรือร้นเป็นอย่างมาก พนักงานที่ทำงานด้วยกันต่างก็เร่งรีบหลังเลิกงานกันแล้ว เตรียมตัวเชียร์ฟุตบอลกัน
เนื่องจากวัฒนธรรมที่ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้ง ไม่มีแว้น ไม่สะก๊อย กวนเมือง ทั้งๆที่จักรยานที่นี่มีใช้กันหลายล้านคัน การมาเชียร์ฟุตบอลจึงเป็นการยกครอบครัวมาดูกันเลยทีเดียว ไม่มีอันตราย

สาวๆคือสีสรรที่ดึงดูดให้ผมและเพื่อนๆต้องมาสัมผัสบรรยากาศของประวัติศาสตร์ในครั้งนี้ให้ได้เลยทีเดียว

บรรยากาศการเดินทางเข้าไปดูการแข่งขัน
https://www.youtube.com/watch?v=CMcdiQYajog
https://www.youtube.com/watch?v=CMcdiQYajog

ขึ้นนำ 1:0
https://www.youtube.com/watch?v=c2diinVkmGE
https://www.youtube.com/watch?v=c2diinVkmGE

https://www.youtube.com/watch?v=WwzYmLC4u3U
https://www.youtube.com/watch?v=WwzYmLC4u3U

ช่วงพักครึ่ง
https://www.youtube.com/watch?v=rkX3YyUpIOQ
https://www.youtube.com/watch?v=rkX3YyUpIOQ

หลังจากจบการแข่งขัน เป็นช่วงรอรับรางวัลต่างๆ (ให้สังเกตุสาวน้อยผู้น่ารักในวิดีโอนี้ครับ อาจจะไม่ชัด แต่เธอน่ารักจริงๆ)
https://www.youtube.com/watch?v=GSJT5hXx2qQ
https://www.youtube.com/watch?v=GSJT5hXx2qQ

ขากลับรถติดมากๆมาเจอแยกไฟแดง นี่แทบไม่กระดิก ไม่มีตำรวจจราจรทำงานเลยครับ (สังเกตุสาวๆบนรถมอเตอร์ไซต์ให้ดี)
https://www.youtube.com/watch?v=PbTxUkzZ5tU
https://www.youtube.com/watch?v=PbTxUkzZ5tU

https://www.youtube.com/watch?v=1j_6FGenfJA
https://www.youtube.com/watch?v=1j_6FGenfJA

สีสรรของคาราวานรถจักรยานยนต์ที่ขับรถวนรอบๆเมือง บีบแตร เป่าแตร โบกธงแดง ด้วยความสุข

สีสรรของคาราวานรถจักรยานยนต์ที่ขับรถวนรอบๆเมือง บีบแตร เป่าแตร โบกธงแดง ด้วยความสุข

สีสรรของคาราวานรถจักรยานยนต์ที่ขับรถวนรอบๆเมือง บีบแตร เป่าแตร โบกธงแดง ด้วยความสุข

เวลาประมาณตี 3 รถจึงเริ่มทยอยเบาบางลง
https://www.youtube.com/watch?v=gTRlKeNSwBU
https://www.youtube.com/watch?v=gTRlKeNSwBU

หนึ่งในสาวชาวเวียดนามผู้น่ารักที่สุดของค่ำคืนนี้
https://www.youtube.com/watch?v=Dukaxl6ZQF0
https://www.youtube.com/watch?v=Dukaxl6ZQF0

สาวน้อยผู้เดินเก็บขยะในบริเวณงานหลังเลิกแข่ง

หนุ่มคนนี้มาตีหม้อ

 ;D ;D ;D

เมนูน่าลอง "ไข่ข้าว ไข่ลูก ไข่ค้างฮาง" "โหด หวิด โหล่น"
เป็นไข่เป็ด ที่ยังเพิ่งเริ่มฟักเป็นลูก แล้วนำมานึ่งหรือต้มนี่แหละครับ
มีน้ำจิ้มพริกเกลือมะนาว ผักไผ่ ไผ่แพว แซ่บดีครับ

สำหรับชาวเวียดนามแล้ว การใช้ Line ไม่ค่อยได้รับความนิยมเท่าที่ควร ที่นี่จะใช้ Zalo (ออกเสียง ยาโล) เป็นหลัก ก็โหลดมาใช้กันได้ฟรีครับ

หวยของเวียดนามออกทุกวัน เล่นได้ทุกวัน คล้ายๆกับที่ลาวครับ

มาดูการขับรถแบบเวียดนามสไตล์ ตามแยกหรือวงเวียนนะครับ
ย้ายมาใหม่ๆผมก็งงๆ และไปไม่เป็นเลยทีเดียว พิจารณากันได้ตามอัธยาศัย
https://www.youtube.com/watch?v=vzEGsitDz9Q
https://www.youtube.com/watch?v=vzEGsitDz9Q
https://www.youtube.com/watch?v=vQW8vmMbgCI
https://www.youtube.com/watch?v=vQW8vmMbgCI
https://www.youtube.com/watch?v=0fBPM3bWf9k
https://www.youtube.com/watch?v=0fBPM3bWf9k
https://www.youtube.com/watch?v=ixBmT5NUFJ0
https://www.youtube.com/watch?v=ixBmT5NUFJ0

ที่เวียดนามก็มีศิลปะบนกำแพงเหมือนกัน และลายมือก็คล้ายๆบ้านเรา

สำหรับเขต2 ที่ผมทำงานและพักอาศัยอยู่ จะมีสไตล์การสร้างบ้านเดี่ยวส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ครับ

ข้าวโพดสาลีคลุกเนย ซอส กุ้งแห้ง และอื่นๆที่ผมก็ดูไม่ออก อร่อยดี

เมื่อผมไปงานแต่งงานคนชาวเวียดนาม
เป็นทีมงานที่ทำงานด้วยกัน ณ เมืองด่องไน ห่างจากตัวเมืองโฮจิมินส์ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ ประมาณ 100 กม.

เป็นบรรยากาศตอนเย็นๆ
คล้ายๆกับบ้านเราเหมือนกัน มีการจัดตกแต่งประดับประดา บ้านของเจ้าบ่าว อย่างสวยงาม
แขกเหรื่อมากมายปะรมาณ 200 คน เห็นจะได้

ไม่มีการแห่ขันหมาก ไม่มีประตูเงิน ประตูทอง
แต่มีการจัดเตรียมพิธีการเดินจากตัวบ้านขึ้นเวที ตามกำหนดการณ์
โดยเริ่มจาก การแสดงต่างๆ การปรากฎตัวของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่จูงมือกันเดินมา
ญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย

การแสดงต่างๆบนเวที สลับพิธีการต่างๆ ตลอดเวลา
ชาวเวียดนามเป็นชาติที่ชอบร้องรำเพลงเลยทีเดียว
และการร้องคาราโอเกะก็ไม่ธรรมดา ญาติทั้งสองฝ่ายต่างส่งตัวแทนขึ้นมาร้องเพลงประชันกัน

โต๊ะจีนก็ได้รับการนิยมเช่นกัน
อาหารทะเลก็จะเป็นอาหารหลักเลยครับ

เทียบ เขียนอวยพรบ่าวสาว

เราสามารถเอา เอทีเอ็ม มากดที่เวียดนามได้ครับ
แต่อัตราแลกเปลี่ยนจะได้เงินน้อยกว่าท้องตลาดที่แลกเองหน่อย
และบวกค่าบริการครั้งละ 100 บาท
กดได้มากน้อยแล้วแต่ตู้ แล้วธนาคารครับ

เมื่อผมไปออกรอบ ตีกอล์ฟที่โฮจิมินส์ สนามเติน เติน เซิน ยัต อยู่ใกล้ๆสนามบินนั่นเอง
เป็นการจัดการแข่งขันของเหล่าคนไทยที่อาศัยในโฮจิมินส์ จำนวนผู้เข้าแข่งขัน ร่วมร้อยคน
มี SCB เป็นเจ้าภาพและแม่งาน

ในโฮจิมินส์ มีสนามกอลืฟในราคาที่พอสมควรเลยครับ คือ ราคาในวันหยุดประมาณ 1.5-2.0  ล้าน VND. หรือประมาณ 2,000 - 3,000 บาท
เป็นสนามเกรดพอกันกับเมืองไทย แต่ที่ชวนน้ำตาไหลคือ ไม่มีสนามเกรดราคาประหยัดเลยครับ คือ มีเกรดเดียว ราคาประมาณนี้
สนามนี้มี 4 คอร์ด 27 หลุม ความยากถือว่ามากเลยทีเดียว มีอุปสรรคครบถ้วน แฟร์เวย์ เล่นระดับลูกคลื่นเพียบเลย เรียบๆนั้นหากยากมาก

ด้วยราคากรีนฟีที่เซ็กซี่เป็นอย่างมาก จึงทำให้การออกรอบบ่อยๆนั้นสิ้นเปลืองเป็นอย่างยิ่ง
สมกับคำว่ากีฬาคนรวย
ในขณะที่บ้านเรามีราคาถูกๆ ออกรอบได้บ่อยๆ แต่ที่โฮจิมินส์ ต้องมีตังค์จริงๆครับ

เก็บตก  ;D ;D ;D

เบอร์ดี้พัตต์

https://youtu.be/uhMTY1CWmms

https://youtu.be/uhMTY1CWmms

การแสดงออกของหนุ่มสาวที่นี่นั้น เรียกได้ว่าโจ่งแจ้ง และได้รับการยอมรับจากสังคม
กล่าวคือ ในยามค่ำคืน บริเวณตามที่สาธารณะทั่วไป นั้น จะมีหนุ่มสาวมากอด จูบกันได้อย่างเปิดเผยและถือว่าเป็นเรื่องปกติ
ครั้งหนึ่งผมเห็นน้องเด็กเสริ์ฟ มีร่องรอยการดูดที่ต้นคอเต็มไปหมด แต่ไม่ได้มีการปิดบังหรือพยายามหลบซ่อนแต่อย่างใด
สำหรับภาพประกอบนั้น ผมไม่สามารถเข้าไปถ่ายได้ใกล้ๆ โปรดให้อภัย อิอิ

หลังจากที่มากินข้าวเทื่ยงที่ร้านป้า(เกือบ)ทุกวัน ก่อนวันหยุดตรุษจีน(TET) ป้าก็เลยจัดโต๊ะเลี้ยงอาหารลูกค้าที่มาอุดหนุนที่ร้านแกเป็นประจำ มีให้กินไม่อั้น ไก่นึ่ง ข้าวต้มปลา ผัดไก่ เยอะแยะไปหมด มีเบียร์มาเสริ์ฟให้ด้วย เป้นวัฒนธรรมที่น่ารักดีครับ

ตามดู ..ขอบคุณที่ให้ตาม..อิอิ :D

ชมเพลิน

รอติดตามตอนต่อไปครับ ;D ;D ;D ;D

ออฟฟิสของผม

My Job.
https://www.youtube.com/watch?v=jNfo5VFVjzo

https://www.youtube.com/watch?v=jNfo5VFVjzo

แดดร้อนๆคนก็มีหลุดกันบ้างนะครับ หรือลงแดงก็มิรู้ได้

อาหารการกิน

อาหารการกิน (เมี่ยงปลาแซลม่อนสด)

อาหารการกิน

หมึกสด
https://youtu.be/fNF5bsRFBhg
https://youtu.be/fNF5bsRFBhg
https://youtu.be/Otpu5Nlc1fw
https://youtu.be/Otpu5Nlc1fw

หิ้วกล้อง แบกเป้ สงกรานต์เตร็ดเตร่ คนเดียวที่ดานัง
ช่วงหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสท่องเที่ยวเวียดนามกลางคนเดียว ประมาณ 2 วัน จึงขอนำประสบการณ์มาแชร์ให้กับทุกท่านกันนะครับ  วันที่ 14 เมษายน เป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของบุคคลสำคัญของชาวเวียดนาม ซึ่งประกาศให้เป็นวันหยุด จึงทำให้มีการหยุดงานกัน 14-15 เมษายน
เนื่องจากไม่มีการวางแผนล่วงหน้ามาก่อน จึงต้องจองไฟท์บินทาง Taveloka ไป-กลับ โฮจิมินส์-ดานัง ในราคาประมาณ 5,000 บาท (ราคาจะแพงขึ้นเพราะไม่ได้จองล่วงหน้า และเป็นวันหยุด)

ผมเริ่มเดินทางในเย็นวันที่ 13 เมษายน หลังเลิกงาน จากสนามบิน เติน เซิน ยัติ (โฮจิมินส์) ได้ไฟท์สามทุ่มกว่า ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่งโมงกว่าๆ ประมาณ 5 ทุ่ม ผมก็ถึง เมืองดานังครับ หลังจากลงจากสนามบิน ผมหาซื้อซิมที่มีอินเตอร์ความเร็วสูงมาใช้ก่อนเลยครับ เพื่อความสะดวก ซึ่งมีขายในสนามบินอยู่แล้ว มีการให้บริการเรียกแท็กซี่ด้วย แต่ปิดทำการไปแล้ว จึงออกมาเรียกแท็กซี่ด้สนนอกอาคาร  พอออกมาจากสนามบิน ทั้งรถและคนเบาบางมากเลย โรงแรม 2 ดาวที่ผมจอง คือ  Lighting Hotel เป็นโรงแรมเก่าแก่เล็กๆ ขนาด 2 ดาว ห่างจากสนามบินประมาณ 4-5 กม. แท็กซี่ เรียกเหมา 150,000 VND.  เป็นราคาที่พอยอมรับได้ครับ เพราะเป็นไฟท์บังคับ ดึกแล้ว ก่อนจะไปโรงแรมต้องผ่านสะพานมังกร จึงขอจอด เชกอิน ก่อนนิดนึงครับ

ผมจองโรงแรมนี้ 3 คืน ในราคา 1,000,000 VND หรือ ประมาณ 1,500 บาท  เฉลี่ยคืนละ 500 บาท
โรงแรมห่างจากสะพานมังกรประมาณ 2.5 กม. ห่างจากชายทะเล ประมาณ เกือบๆ 1 กม. ถือว่าอยู่ในตัวเมือง พอใช้ได้ครับ
ห้องถือว่าสมราคา แต่ติดปัญหาเรื่องแอร์ที่ติดๆดับๆทั้งคืน พอลงไปแจ้งที่เค้าเตอร์ พนักงานก็รับเรื่องไว้ในตอนเช้า แต่ตอนเย็นกลับไป พนักงานแจ้งว่า ซ่อมแล้ว หากมีปัญหาอีกให้โทรลงมาแจ้งทันที แต่เนื่องจากความเพลีย จึงหลับยาว

เช้าวันที่ 14 เมษายน ผมโทรเรียกแท็กซี่เหมาจากคันเมื่อคืนมารับไปฮอยอัน ในราคา 600,000 VND.
ระหว่างรอรถ ก็เดินไปที่ทะเลดานัง พระอาทิตย์ตอนเช้าของเมืองดานังค่อนข้างสว่างจ้า 6 โมงเช้าสว่างโร่แล้ว ถึงแม้ว่าจะมีหมอกหนาเต็ม ก็ตาม
มีเรือกระด้ง กลมๆ ข้างชายหาด ผมมารู้ทีหลังว่ามันคือเรือเล็ก สำหรับว่ายเข้าฝั่งของเรือประมงนั่นเอง มีเทศกาลวิ่งมาราธอน จึงเข้าไปโฉบขอเซลฟี่ด้วย นิดนึง

 ;D ;D ;D

ทะเลดานัง

ทะเลดานัง

รถที่มารอเป็นคนละคนกับคันเมื่อคืน ลักษณะให้เพื่อนมารับแทน เป็นรถเก๋งส่วนตัว ออกเดินทางประมาณ 8 โมงเช้า ระยะทางประมาณ 30 กม. คนขับรถไม่เก่งภาษาอังกษฤ ไอ้เราก็ไม่เก่งภาษเวียดนาม มันก็จะสื่อสารกันลำบากนิดนึง ไปถึงฮอยอันประมาณ 9 โมงกว่าๆ นัดแนะ มาร์คตำแหน่งจุดที่จะมารับกับคนขับรถไว้ แล้วก็เริ่มออกเดิน ไปตามถนนของตัวเมือง ซึ่งจะมีร้านรวงอยู่เต็มสองข้างทางไปหมด ด้วยความเป็นเป็นหยุด จึงมีนักท่องเที่ยงอยู่จำนวนมากในเมืองฮอยอัน

ฮอยอันถือว่ายังเป็นเขตเมืองด้านนอก ในตัวเมืองมีความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจพอสมควร เพาะถูกยกให้เป็นเมืองมรดกโลก มีการอนุรักษ์ความเป็นเมืองเก่า ด้วยการรักษาตัวอาการเดิมที่ยังไม่ชำรุดเสียหายไว้ให้มากที่สุด การต่อเติมอาคารหรือการออกแบบอาคารใหม่ ก็จะพยายามรักษาความเก่าแก่ดั้งเดิมของอาคารไว้ เช่น การคงไว้ซึ่งประตูบานพับแบบไว้ การออกแบบตู้ เอทีเอ็มแบบลายไม้ การทาสีเหลือง ให้คงความคลาสสิคของกำแพงต่างๆ

 ;D ;D ;D

เนื่องจากไม่ได้กินอะไรเลยในมื้อเช้า พอมาเจอร้านป้าของของหวานข้างทาง จึงจัดของแกไป 2 แก้ว มันคือ ถั่วดำ กะทิ น้ำแข็ง อร่อยเหาะไปเลย แก้วละ 10,000 VND.

ผมมีข้อมูลก่อนการเดินทางมาฮอยอันอย่างเดียวในตอนนั้นคือ สะพานญี่ปุ่น
การใช้ Google Map คือความสะดวกสูงสุดในการเดินทางไปในทุกมุมโลก ในขณะนั้นผมคิดอย่างนั้น จึงใช้แผนที่เพื่อไปหาสะพานญี่ปุ่นก่อนเลยครับ ระหว่างทางก็เดินเก็บภาพไปเรื่อยๆ
ฮฮยอันก็คือเมืองนึงที่ได้รับการรักษามรดกทางวัฒนธรรม หากทุกๆเมืองในโลกนี้ทำได้แบบฮอยอัน เมืองนั้นก็สามารถเป็นมรดกได้

ผมมีข้อมูลก่อนการเดินทางมาฮอยอันอย่างเดียวในตอนนั้นคือ สะพานญี่ปุ่น
การใช้ Google Map คือความสะดวกสูงสุดในการเดินทางไปในทุกมุมโลก ในขณะนั้นผมคิดอย่างนั้น จึงใช้แผนที่เพื่อไปหาสะพานญี่ปุ่นก่อนเลยครับ ระหว่างทางก็เดินเก็บภาพไปเรื่อยๆ
ฮฮยอันก็คือเมืองนึงที่ได้รับการรักษามรดกทางวัฒนธรรม หากทุกๆเมืองในโลกนี้ทำได้แบบฮอยอัน เมืองนั้นก็สามารถเป็นมรดกได้

 ;D ;D ;D

ยิ่งเข้าใกล้สะพานผมก็เริ่มสังเกตุเห็นนักท่องเที่ยวมากขึ้น โดยเฉพาะชาวจีนและเกาหลี จะมากที่สุด รองลงมาก็เป็น ญี่ปุ่น ฝรั่ง คนไทย แม้กระทั่งทัวร์จากเมียนมาร์ โทนสีเหลือก็เริ่มมีมากขึ้น ผ่านวัดจีนทางซ้ายมือ คราวนี้เป็นถนนคนเดินแล้วครับ มีเจ้าหน้าที่ทำงานปิดถนน ห้ามนำมอเตอร์ไซต์เข้าไป แต่จะให้เช่าจักรยานแทน ส่วนมอเตอร์ที่ขับอยู่ภายในก็จะเป็นของพ่อค้าแม่ค้า และคนในพื้นที่จริงๆเท่านั้น (คนเวียดนามจะเรียกว่า มอเตอร์ไบต์) มีด่านเก็บค่าชมโซนเมืองมรดกโลก 120,000 VND. ไปได้ทั้งวัน  ค่าเช่าจักรยานเหมา วันละ 200,000 VND. ผมเลือกเดินครับ สองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้าและผู้คน พรางคิดว่าหากมาในวันธรรดาที่ไม่ใช่วันหยุดคงจะดีกว่านี้ เพราะคนยิ่งเยอะ ก็ยิ่งแย่งกันหามุมถ่ายรูป มีสองสะพานที่น่าสนใจ คือสะพานญี่ปุ่นที่มีประวัติศาสตร์อันน่าสนใจ มีสถาปัตยกรรมที่แปลกตา เด่นเป็นสง่าอยู่กลางเมือง มีภาพประวัติติดอยู่ภายในอาคาร แสดงให้เห็นถึงการอนุรักษ์โครงสร้างแบบดั้งเดิมไว้ให้ลูกหลานได้ชมและศึกษากัน

ยิ่งเข้าใกล้สะพานผมก็เริ่มสังเกตุเห็นนักท่องเที่ยวมากขึ้น โดยเฉพาะชาวจีนและเกาหลี จะมากที่สุด รองลงมาก็เป็น ญี่ปุ่น ฝรั่ง คนไทย แม้กระทั่งทัวร์จากเมียนมาร์ โทนสีเหลือก็เริ่มมีมากขึ้น ผ่านวัดจีนทางซ้ายมือ คราวนี้เป็นถนนคนเดินแล้วครับ มีเจ้าหน้าที่ทำงานปิดถนน ห้ามนำมอเตอร์ไซต์เข้าไป แต่จะให้เช่าจักรยานแทน ส่วนมอเตอร์ที่ขับอยู่ภายในก็จะเป็นของพ่อค้าแม่ค้า และคนในพื้นที่จริงๆเท่านั้น (คนเวียดนามจะเรียกว่า มอเตอร์ไบต์) มีด่านเก็บค่าชมโซนเมืองมรดกโลก 120,000 VND. ไปได้ทั้งวัน  ค่าเช่าจักรยานเหมา วันละ 200,000 VND. ผมเลือกเดินครับ สองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้าและผู้คน พรางคิดว่าหากมาในวันธรรดาที่ไม่ใช่วันหยุดคงจะดีกว่านี้ เพราะคนยิ่งเยอะ ก็ยิ่งแย่งกันหามุมถ่ายรูป มีสองสะพานที่น่าสนใจ คือสะพานญี่ปุ่นที่มีประวัติศาสตร์อันน่าสนใจ มีสถาปัตยกรรมที่แปลกตา เด่นเป็นสง่าอยู่กลางเมือง มีภาพประวัติติดอยู่ภายในอาคาร แสดงให้เห็นถึงการอนุรักษ์โครงสร้างแบบดั้งเดิมไว้ให้ลูกหลานได้ชมและศึกษากัน

 ;D ;D ;D

และสะพานฮอยอัน ข้ามฝั่งไปเที่ยวตลาดกลางคืน (ซึ่งผมก็มารู้ทีหลังว่าการมาเที่ยวฮอยอันนั้น การเดินกลางคืนก็สวยมากกว่า เพราะไม่ค่อยได้มีเวลาอ่านรีวิวของใครเลย ฮ่าๆ)
ผมลองเดินข้ามไปฝั่งตลาดที่วายแล้วในกลางวัน

 ;D ;D ;D

สะพานญี่ปุ่น

สะพานญี่ปุ่น

สะพานญี่ปุ่น

ลงเรือยนต์วิ่งรอบเกาะ 30 นาที 200,000 VND.
https://www.youtube.com/watch?v=gxx5ZxAQJvI
https://www.youtube.com/watch?v=gxx5ZxAQJvI
https://www.youtube.com/watch?v=n1Fs36rXRxc

พิพิธภัณฑ์โบราณ

มื้อเที่ยงแวะกินเต้าหู้ เฉาก้วย ถ้วยละ 20,000 VND.

เริ่มมี Zalo จากคนขับรถมาถามว่าจะกลับกี่โมง ก็บอกไปว่าสักบ่ายสอง ค่อยออกเดินทาง ขากลับผมจะแวะ ภูเขาหินอ่อน ปรากกฎว่าคนขับรถเริ่มงอแง ว่าอยู่นอกเหนือข้อตกลง เหมือว่าเขาจะตกลงแค่รับและส่งอย่างเดียวในราคานี้ ผมก็เริ่มต่อรองว่า มันเป็นแค่ทางผ่าน ไม่ได้ออกนอกเส้นทางเลย แต่ในที่สุดก้ไม่ยอม และไม่มารับด้วย ขับรถกลับไปเลย ผมจึง Zalo คุยกับแท็กซี่คันเมื่อคืนว่าเพื่อนเขาทิ้งผมไป และอธิบายเรื่องแวะเที่ยวภูเขาหินอ่อนที่อยู่ระหว่างทางดานังและฮอยอัน ก็ยังสรุปว่าเป็นการสื่อสารเข้าใจผิดไปกันคนละอย่าง จึงต่อรองใหม่ให้ส่งรถมารับผมที่ฮอยอันไปส่งที่ภูเขาหินอ่อน ในราคา 500,000 VND.แล้วผมหารถกลับดานังเอง เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการต่อรองซื้อของเหมาจ่ายอะไรที่เวียดนาม ต้องคุยให้ดี คุยเงื่อนไขให้เคลียร์ ไม่งั้นมั่วครับ และรถที่มารับก็เป็นอีกคันนึง

เริ่มมี Zalo จากคนขับรถมาถามว่าจะกลับกี่โมง ก็บอกไปว่าสักบ่ายสอง ค่อยออกเดินทาง ขากลับผมจะแวะ ภูเขาหินอ่อน ปรากกฎว่าคนขับรถเริ่มงอแง ว่าอยู่นอกเหนือข้อตกลง เหมือว่าเขาจะตกลงแค่รับและส่งอย่างเดียวในราคานี้ ผมก็เริ่มต่อรองว่า มันเป็นแค่ทางผ่าน ไม่ได้ออกนอกเส้นทางเลย แต่ในที่สุดก้ไม่ยอม และไม่มารับด้วย ขับรถกลับไปเลย ผมจึง Zalo คุยกับแท็กซี่คันเมื่อคืนว่าเพื่อนเขาทิ้งผมไป และอธิบายเรื่องแวะเที่ยวภูเขาหินอ่อนที่อยู่ระหว่างทางดานังและฮอยอัน ก็ยังสรุปว่าเป็นการสื่อสารเข้าใจผิดไปกันคนละอย่าง จึงต่อรองใหม่ให้ส่งรถมารับผมที่ฮอยอันไปส่งที่ภูเขาหินอ่อน ในราคา 500,000 VND.แล้วผมหารถกลับดานังเอง เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการต่อรองซื้อของเหมาจ่ายอะไรที่เวียดนาม ต้องคุยให้ดี คุยเงื่อนไขให้เคลียร์ ไม่งั้นมั่วครับ และรถที่มารับก็เป็นอีกคันนึง

 ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D

จากฮอยอันย้อนกลับไปทางดานังประมาณครึ่งทาง ซ้ายมือจะมีภูเขาหินอ่อน ที่ชุมชนมีอาชีพแกะสลักหินเป้นอาชีพหลัก และบนเมือกเขาก็จะมีวัดและสถาปัตยกรรมมากมายก็ถูกประดิษฐ์ขึ้นมาไว้อย่างสวยงาม ผมแวะกินข้าวอีกครั้ง เพราะช่วงเช้ามีแต่อาหารเบาๆ ผมจะเป็นต้องหาพลังงานเข้าร่างกายเพื่อการเดินเที่ยวในวันนี้ ณ ทางขึ้น มีร้านอาหารขายข้าวราดแกงง่ายๆ จะเข้าไปจัดที่ จานละ 30,000 VND. เดินข้ามฝั่งไปจะเจอเคาเตอร์ขาวตั๋วใบละ 55,000 VND. มีลิฟท์ขึ้นไปประมาณ 4-5 ชั้นตึก เดินออกมามีสะพานเล็กๆไปสู่เจดีย์แบบจีน มีทางเดินลัดเลาะขึ้นเขาไปเรื่อยๆ ทัวร์ทุกสัญชาติก็มา มีรูปแกะสลักหินอ่อนต่างๆเรียงรายอยู่เต็มภูเขา จนถึงจุดทางเข้าอุโมงค์ซ้ายมือ จะมีถ้ำให้เดินขึ้นไปได้ทีละคน ไปถึงส่วนยอดบนสุดของภูเขา  มีดอกไม้เมืองหนาวและต้นตะบองเพชร แสดงถึงอากาศข้างบนที่มีการเปลี่ยนอากาศค่อนข้างมาก คือ หนาวจัดและร้อนจัด ขากลับทางลงจะทยอยเจอโถงถ้ำต่างๆที่มีหินสลักทางพระพุทธศานาที่มีวัฒนธรรมแบบเวียดนามค่อนไปทางจีน ลงมาข้างล่างตามทางเดินหินอ่อนมาเรียกแท็กซี่มิเตอร์กลับขาไปในเมืองดานัง กลับโรงแรม 150,000 VND. (ถ้าไม่จำเป็นเป็นอย่างเรียกแท็กซี่มิเตอร์ เพราะมิเตอร์หมุนเร็วดั่งสายน้ำ)

จากฮอยอันย้อนกลับไปทางดานังประมาณครึ่งทาง ซ้ายมือจะมีภูเขาหินอ่อน ที่ชุมชนมีอาชีพแกะสลักหินเป้นอาชีพหลัก และบนเมือกเขาก็จะมีวัดและสถาปัตยกรรมมากมายก็ถูกประดิษฐ์ขึ้นมาไว้อย่างสวยงาม ผมแวะกินข้าวอีกครั้ง เพราะช่วงเช้ามีแต่อาหารเบาๆ ผมจะเป็นต้องหาพลังงานเข้าร่างกายเพื่อการเดินเที่ยวในวันนี้ ณ ทางขึ้น มีร้านอาหารขายข้าวราดแกงง่ายๆ จะเข้าไปจัดที่ จานละ 30,000 VND. เดินข้ามฝั่งไปจะเจอเคาเตอร์ขาวตั๋วใบละ 55,000 VND. มีลิฟท์ขึ้นไปประมาณ 4-5 ชั้นตึก เดินออกมามีสะพานเล็กๆไปสู่เจดีย์แบบจีน มีทางเดินลัดเลาะขึ้นเขาไปเรื่อยๆ ทัวร์ทุกสัญชาติก็มา มีรูปแกะสลักหินอ่อนต่างๆเรียงรายอยู่เต็มภูเขา จนถึงจุดทางเข้าอุโมงค์ซ้ายมือ จะมีถ้ำให้เดินขึ้นไปได้ทีละคน ไปถึงส่วนยอดบนสุดของภูเขา  มีดอกไม้เมืองหนาวและต้นตะบองเพชร แสดงถึงอากาศข้างบนที่มีการเปลี่ยนอากาศค่อนข้างมาก คือ หนาวจัดและร้อนจัด ขากลับทางลงจะทยอยเจอโถงถ้ำต่างๆที่มีหินสลักทางพระพุทธศานาที่มีวัฒนธรรมแบบเวียดนามค่อนไปทางจีน ลงมาข้างล่างตามทางเดินหินอ่อนมาเรียกแท็กซี่มิเตอร์กลับขาไปในเมืองดานัง กลับโรงแรม 150,000 VND. (ถ้าไม่จำเป็นเป็นอย่างเรียกแท็กซี่มิเตอร์ เพราะมิเตอร์หมุนเร็วดั่งสายน้ำ)

 ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D

กลับมาอาบน้ำพักผ่อนที่โรงแรม นอนหลับเอาแรงประมาณ 1 ชั่วโมง พอ 5 โมงเย็น ก็ออกมาหาอะไรกินที่ร้านอาหารเกาหลีใกล้ๆโรงแรม เด็กที่ร้านทักทายเป็นภาษาเกาหลี (แอบคิดในใจ หน้าตาเราก็มีส่วนคล้ายเกาหลีนะเนี๊ยะ ฮ่าๆ)
เจอมาม่าทะเล 100,000 VND ไข่ตุ่นทรงเครื่อง 80,000 VND.  มีเครื่องเคียงเป็นผลไม้และผักดอง

ผมเริ่มเดินทางไปสานแม่น้ำห่านก่อน ประมาณ 1 กม. แล้วค่อยๆเดินเลาะแม่น้ำห่าน ผ่านโบสถ์คริสต์ ผ่านสะพานแห่งความรัก ผ่านรูปปั้นปลามังกรพ่นน้ำ จนถึงสะพานมังกร ผมพยายามหามุมถ่ายรูปเพื่อให้ได้มุมที่สามารถถ่ายรูปปลามังกรพ่นน้ำและสะพานมังกร ปรากฎว่าไม่มีครับ จะต้องขึ้นไปบนร้านกาแฟเท่านั้น ซึ่งการที่จะสามารถขึ้นไปได้ต้องซื้อน้ำหรือกาแฟของร้านเท่านั้นจึงจะสามารถขึ้นไปชั้นบนได้ เพราะจะมีพนักงานค่อยยืนกั้นทางขึ้นบันไดไว้ ผมจึงเก็บผมมาให้ได้ผมกันดังนี้ครับ
แล้วก็เดินกลับโรงแรมเกือบสองทุ่มครึ่ง

 ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D

โปรดติดตามตอนต่อไปครับในวันที่ 15 เมษายน

https://www.youtube.com/watch?v=W5pRL7-eacI

https://www.youtube.com/watch?v=W5pRL7-eacI

บานาฮิลล์ เมืองยุโรปแห่งเวียดนาม อยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 25 กม. ผมมีไกด์ในพื้นที่พาเที่ยวในวันนี้ ไกด์มีมอเตอร์ไซด์ (ที่เวียดนามเรียกว่า มอเตอรไบค์) ไกค์เป็นญาติกับเพื่อนร่วมงานที่โฮจิมินส์ ขับไปกันสองคน ไกด์ใช้ภาษาอังกฤษได้ค่อนข้างดี การสื่อสารจึงไม่มีปัญหาอะไร ไกด์ให้ข้อมูลว่าการเช่ามอเตอร์ไซต์จะมีราคาอยู่ 200,000 – 350,000 VND. (200-300 (บาท) จำนวน 8 ชั่วโมง มากกว่านี้คือแพงครับ

อุณหภูมิในเมืองวันนี้ก็ปกติ ประมาณ 28-30 องศา ร้อนนิดๆ สบายๆ บานาฮิลล์ เป็น เทือกเขาที่อยู่ทางตะวันออกของตัวเมืองดานังในขณะที่ดานังอยู่ริมทะเล สำหรับการขับรถบนถนนเวียดนามนั้น ในความคิดของผม คนที่นี่จะไม่มีระบบทางเอก ทางโท คือมีแต่ทางฉัน เวียดนามสไตล์นั้นสามารถเปิดไฟเลี้ยวชิดเลนตอนไหนได้ครับ หากเป็นที่เมืองไทย คงได้ชักปืนกันสนั่นเมืองนั่นเอง ที่เวียดนามคือสวรรค์ของสายแหย่ สายตัดหน้า สายย้อนศร แต่หากจะมองโลกในแง่ดี คนที่นี่จะขับรถไม่เร็วมากนัก เพราะต้องระมัดระวังตลอดเวลา
ผมใช้เวลาขับรถประมาณ 30-40 นาที ก็บรรลุจุดหมาย มีรถทัวร์พานักท่องเที่ยวมากมายมายังที่นี่ แน่นอนครับ จีน เกาหลี ญี่ปุ่น เป็นทัวร์หลักเลย เรารีบเข้าคิวซื้อตั๋วในราคาคนละ 800,000 VND. (1,150 บาท) รวมบุฟเฟ่ ตอนกลางวัน อีก 500,000 VND.(715 บาท) ด้านหน้าของทางขึ้นกระเช้า มีคนเต็มไปหมด ผมไม่ได้ทานอะไร จึงซื้อฮอทด็อกกับขนมปังยัดใส้อะไรสักอย่างเพิ่มพลังก่อนเลย

อุณหภูมิในเมืองวันนี้ก็ปกติ ประมาณ 28-30 องศา ร้อนนิดๆ สบายๆ บานาฮิลล์ เป็น เทือกเขาที่อยู่ทางตะวันออกของตัวเมืองดานังในขณะที่ดานังอยู่ริมทะเล สำหรับการขับรถบนถนนเวียดนามนั้น ในความคิดของผม คนที่นี่จะไม่มีระบบทางเอก ทางโท คือมีแต่ทางฉัน เวียดนามสไตล์นั้นสามารถเปิดไฟเลี้ยวชิดเลนตอนไหนได้ครับ หากเป็นที่เมืองไทย คงได้ชักปืนกันสนั่นเมืองนั่นเอง ที่เวียดนามคือสวรรค์ของสายแหย่ สายตัดหน้า สายย้อนศร แต่หากจะมองโลกในแง่ดี คนที่นี่จะขับรถไม่เร็วมากนัก เพราะต้องระมัดระวังตลอดเวลา
ผมใช้เวลาขับรถประมาณ 30-40 นาที ก็บรรลุจุดหมาย มีรถทัวร์พานักท่องเที่ยวมากมายมายังที่นี่ แน่นอนครับ จีน เกาหลี ญี่ปุ่น เป็นทัวร์หลักเลย เรารีบเข้าคิวซื้อตั๋วในราคาคนละ 800,000 VND. (1,150 บาท) รวมบุฟเฟ่ ตอนกลางวัน อีก 500,000 VND.(715 บาท) ด้านหน้าของทางขึ้นกระเช้า มีคนเต็มไปหมด ผมไม่ได้ทานอะไร จึงซื้อฮอทด็อกกับขนมปังยัดใส้อะไรสักอย่างเพิ่มพลังก่อนเลย

ทางขึ้นของบานาฮิลล์จะมีกระเช้าทั้งหมด 3 โซนใหญ่ๆ เราต้องแย่งกันเข้าแถวทยอยเดินไปตามทางเพื่อแยกกันขึ้นไปแต่ละโซน 1. โซนสะพานมือทอง 2. โซนเมืองยุโรป 3. โซนโรงแรมที่พัก สำหรับโซนสะพานมือทองและโซนเมืองยุโรปจะมีกระเช้าเชื่อมต่อกันประมาณ 600 ม. โซนโรงแรมจะอยู่ใกล้ๆโซนเมืองยุโรป เดินเชื่อมต่อกันไปได้ครับ สำหรับผมวันนี้ไม่ไม่ทันเพราะด้วยเวลาไม่พอ เหนื่อย และโซนแถวนั้นมีการซ่อมแซมปรับปรุงอาคารใหม่ค่อนข้างเยอะเลยไม่ได้ไปสำรวจครับ

ขึ้นกระเช้าไฟฟ้า
https://youtu.be/bvakQWuhV6Q
https://youtu.be/bvakQWuhV6Q

ผมสุ่มได้โซนที่ 1 โซนสะพานมือทอง ในช่วงเทศกาล อย่าไปจินตนาการว่าจะมีมุมถ่ายรูปดีๆครับ คนเยอะมาก 555+ โซนนี้จะมีสวนดอกไม้ มีองค์พระใหญ่ อยู่ด้วยครับ ผมเจอวงดนตรีคันทรีสไตล์ยุโรป คล้ายๆวงเปิดหมวก เล่นอยู่ใต้ร่มไม้ ดนตรีสนุกสนานดีครับ มีเครื่องดนตรีไม่กี่ชิ้น อุณหภูมิไม่ร้อนมากนัก แดดก็พอประมาณ เดินเล่นถ่ายรูปประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ขึ้นกระเช้าไปโซนที่ 2 โซนยุโรป ต่อไป

ผมสุ่มได้โซนที่ 1 โซนสะพานมือทอง ในช่วงเทศกาล อย่าไปจินตนาการว่าจะมีมุมถ่ายรูปดีๆครับ คนเยอะมาก 555+ โซนนี้จะมีสวนดอกไม้ มีองค์พระใหญ่ อยู่ด้วยครับ ผมเจอวงดนตรีคันทรีสไตล์ยุโรป คล้ายๆวงเปิดหมวก เล่นอยู่ใต้ร่มไม้ ดนตรีสนุกสนานดีครับ มีเครื่องดนตรีไม่กี่ชิ้น อุณหภูมิไม่ร้อนมากนัก แดดก็พอประมาณ เดินเล่นถ่ายรูปประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ขึ้นกระเช้าไปโซนที่ 2 โซนยุโรป ต่อไป

ผมสุ่มได้โซนที่ 1 โซนสะพานมือทอง ในช่วงเทศกาล อย่าไปจินตนาการว่าจะมีมุมถ่ายรูปดีๆครับ คนเยอะมาก 555+ โซนนี้จะมีสวนดอกไม้ มีองค์พระใหญ่ อยู่ด้วยครับ ผมเจอวงดนตรีคันทรีสไตล์ยุโรป คล้ายๆวงเปิดหมวก เล่นอยู่ใต้ร่มไม้ ดนตรีสนุกสนานดีครับ มีเครื่องดนตรีไม่กี่ชิ้น อุณหภูมิไม่ร้อนมากนัก แดดก็พอประมาณ เดินเล่นถ่ายรูปประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ขึ้นกระเช้าไปโซนที่ 2 โซนยุโรป ต่อไป

คันทรี บานาฮิลล์
https://www.youtube.com/watch?v=5ltbIJEbseg
https://www.youtube.com/watch?v=5ltbIJEbseg

เดินทางไปเมืองยุโรป

เดินทางไปเมืองยุโรป
https://www.youtube.com/watch?v=SoXB5qOG35w
https://www.youtube.com/watch?v=SoXB5qOG35w

เราออกมาเจอกับเมืองยุโรปมหาสนุก มีอาคารที่มีเอกลักษณ์แบบฝรั่งเศษ มีอาคารอยู่ประมาณ 4 ชั้น ซ่อนอยู่ภายใต้ภูเขา ในบริเวณโซนสวนสนุกและก็คือสวรรค์ของเด็กๆอย่างแท้จริง เพราะจะมีเครื่องเล่นแบบครบรูปแบบ มีห้องภาพยนต์ 4D และ 5D เกมส์คอมพิวเตอร์ตั้งตู้อยู่เต็มพื้นที่ไปหมด เรียกได้ว่าปล่อยเด็กไว้ในโซนนี้ คงอยู่ได้ตลอด สามวันสามคืน ผมเห็นผู้ปกครองหลับคาด้านหน้าของเครื่องเล่นรถบั้ม แต่ผมไม่กล้าถ่ายรูปมาให้ดูกัน (เพราะเราต้องให้เกียรติเจ้าของภาพนิดนึง)

เราออกมาเจอกับเมืองยุโรปมหาสนุก มีอาคารที่มีเอกลักษณ์แบบฝรั่งเศษ มีอาคารอยู่ประมาณ 4 ชั้น ซ่อนอยู่ภายใต้ภูเขา ในบริเวณโซนสวนสนุกและก็คือสวรรค์ของเด็กๆอย่างแท้จริง เพราะจะมีเครื่องเล่นแบบครบรูปแบบ มีห้องภาพยนต์ 4D และ 5D เกมส์คอมพิวเตอร์ตั้งตู้อยู่เต็มพื้นที่ไปหมด เรียกได้ว่าปล่อยเด็กไว้ในโซนนี้ คงอยู่ได้ตลอด สามวันสามคืน ผมเห็นผู้ปกครองหลับคาด้านหน้าของเครื่องเล่นรถบั้ม แต่ผมไม่กล้าถ่ายรูปมาให้ดูกัน (เพราะเราต้องให้เกียรติเจ้าของภาพนิดนึง)

เราออกมาเจอกับเมืองยุโรปมหาสนุก มีอาคารที่มีเอกลักษณ์แบบฝรั่งเศษ มีอาคารอยู่ประมาณ 4 ชั้น ซ่อนอยู่ภายใต้ภูเขา ในบริเวณโซนสวนสนุกและก็คือสวรรค์ของเด็กๆอย่างแท้จริง เพราะจะมีเครื่องเล่นแบบครบรูปแบบ มีห้องภาพยนต์ 4D และ 5D เกมส์คอมพิวเตอร์ตั้งตู้อยู่เต็มพื้นที่ไปหมด เรียกได้ว่าปล่อยเด็กไว้ในโซนนี้ คงอยู่ได้ตลอด สามวันสามคืน ผมเห็นผู้ปกครองหลับคาด้านหน้าของเครื่องเล่นรถบั้ม แต่ผมไม่กล้าถ่ายรูปมาให้ดูกัน (เพราะเราต้องให้เกียรติเจ้าของภาพนิดนึง)

ขึ้นมาด้านบนจะเจอลานกว้าง เป็นลานเอนกประสงค์ จะพบเจอร้านค้าต่างๆ ประตูทางเข้าลงไปในแต่โซนย่อยของที่นี่ ที่ผมได้ลงไปเช่น โซน Vag museum (ต้องเสียค่าทางเข้าเพิ่มอีก คนละ 150,000 VND. หรือ 215 บาท) พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ บ้านผีดิบ เยอะแยะไปหมด 
พักเที่ยงมีบุฟเฟ่ที่เราซื้อมา กินไม่อั้นครับ มีอาหารคาวหวานเพียบ แนะนำว่าอย่าซื้ออาหารจานเดียวกินข้างบนครับ เพราะว่าแพงมาก การกินบุฟเฟ่ถือว่าคุ้มกว่ากันเยอะ ห้องอาหารจะอยู่ด้านบนลานเอนกประสงค์นั่นเอง
พออิ่มๆจากมื้อเที่ยงก็ตะลุยไปเก็บเครื่องเล่นต่างๆ หามุมถ่ายรูปได้ยากจริงๆในช่วงวันหยุดเทศกาล แต่ก็ต้องเบียดเสียดกันไปครับ

ขึ้นมาด้านบนจะเจอลานกว้าง เป็นลานเอนกประสงค์ จะพบเจอร้านค้าต่างๆ ประตูทางเข้าลงไปในแต่โซนย่อยของที่นี่ ที่ผมได้ลงไปเช่น โซน Vag museum (ต้องเสียค่าทางเข้าเพิ่มอีก คนละ 150,000 VND. หรือ 215 บาท) พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ บ้านผีดิบ เยอะแยะไปหมด 
พักเที่ยงมีบุฟเฟ่ที่เราซื้อมา กินไม่อั้นครับ มีอาหารคาวหวานเพียบ แนะนำว่าอย่าซื้ออาหารจานเดียวกินข้างบนครับ เพราะว่าแพงมาก การกินบุฟเฟ่ถือว่าคุ้มกว่ากันเยอะ ห้องอาหารจะอยู่ด้านบนลานเอนกประสงค์นั่นเอง
พออิ่มๆจากมื้อเที่ยงก็ตะลุยไปเก็บเครื่องเล่นต่างๆ หามุมถ่ายรูปได้ยากจริงๆในช่วงวันหยุดเทศกาล แต่ก็ต้องเบียดเสียดกันไปครับ

พอประมาณสักบ่ายสามก็เรื่อมมีหมอกกระจายเต็มภูเขา สวยงามตามท้องเรื่อง จุดหมายอีกอันที่เราต้องไปเก็บคือ การนั่งรถราง บนเขาบานาฮิลล์ เรื่องจากคนเยอะมากจึงต้องเข้าแถวรอกันเกือบชั่วโมง รถรางนั่งได้ 2 คน แต่จะนั่งคนเดียวก็ได้ ไม่เสียค่าบริการ แต่จะมีกล้องถ่ายรูปให้ 2 จุด ที่เคาเตอร์จะพริ๊นเป็นกระดาษโฟโต้ 6”-8” ใส่กรอบกระดาษรูปภูเขา สวยงาม เราจะซื้อหรือไม่ก็ได้ แต่เราก็ซื้อ ฮ่าๆ ใบละ 60,000 vnd หรือ 85 บาท เรานั่งรถรางผ่านหมอกที่ประทะใบหน้า เย็นๆ ช่างได้บรรยากาศเสียนี่กระไร
เราเสร็จภาระกิจประมาณเกือบ สี่โมงเย็น ต้องเริ่มเตรียมตัวเดินทางลงเขากันแล้ว บางส่วนจะมีที่พักบนเขา แต่ราคาจะแพงมากและมีการจองล่วงหน้ากันในช่วงวันหยุดจนเต็มตั้งแต่ต้นปีแล้ว
ขากลับเราแวะร้านหมี่ก้วง ที่มีชื่อเสียงของเมืองดานัง คล้ายๆกับข้าวซอยหมู แต่จะมีผักแบบแปลกๆเพิ่มขึ้นมา มีหมูย่างเสียบไม้ กินกับแผ่นข้าวม้วนกับผักต่างๆจิ้มน้ำจิ้ม อร่อยมากครับ
หาซื้อชุด อ๋าวใหญ่ ไปฝากแม่ 1 ชุด

พอประมาณสักบ่ายสามก็เรื่อมมีหมอกกระจายเต็มภูเขา สวยงามตามท้องเรื่อง จุดหมายอีกอันที่เราต้องไปเก็บคือ การนั่งรถราง บนเขาบานาฮิลล์ เรื่องจากคนเยอะมากจึงต้องเข้าแถวรอกันเกือบชั่วโมง รถรางนั่งได้ 2 คน แต่จะนั่งคนเดียวก็ได้ ไม่เสียค่าบริการ แต่จะมีกล้องถ่ายรูปให้ 2 จุด ที่เคาเตอร์จะพริ๊นเป็นกระดาษโฟโต้ 6”-8” ใส่กรอบกระดาษรูปภูเขา สวยงาม เราจะซื้อหรือไม่ก็ได้ แต่เราก็ซื้อ ฮ่าๆ ใบละ 60,000 vnd หรือ 85 บาท เรานั่งรถรางผ่านหมอกที่ประทะใบหน้า เย็นๆ ช่างได้บรรยากาศเสียนี่กระไร
เราเสร็จภาระกิจประมาณเกือบ สี่โมงเย็น ต้องเริ่มเตรียมตัวเดินทางลงเขากันแล้ว บางส่วนจะมีที่พักบนเขา แต่ราคาจะแพงมากและมีการจองล่วงหน้ากันในช่วงวันหยุดจนเต็มตั้งแต่ต้นปีแล้ว
ขากลับเราแวะร้านหมี่ก้วง ที่มีชื่อเสียงของเมืองดานัง คล้ายๆกับข้าวซอยหมู แต่จะมีผักแบบแปลกๆเพิ่มขึ้นมา มีหมูย่างเสียบไม้ กินกับแผ่นข้าวม้วนกับผักต่างๆจิ้มน้ำจิ้ม อร่อยมากครับ
หาซื้อชุด อ๋าวใหญ่ ไปฝากแม่ 1 ชุด

จบทริป ผมนอนพักดานังอีกหนึ่งคืนแล้วบินกลับไปทำงานเช้าวันที่ 6 เม.ย

Golden bridge

ต้องลอง
https://www.youtube.com/watch?v=fN4SJ3F-A9k
https://www.youtube.com/watch?v=fN4SJ3F-A9k

ทำเนียบอิสรภาพ

โบสถ์นอร์ธเธอดาม และที่ทำการไปรษณีย์กลาง

โรงละครโอเปร่าโบราณประจำไซ่ง่อน

ที่ทำการรัฐบาลประจำเมืองโฮจิมินส์

ว๊าวววว...ขอบคุณที่เอารูปงามๆมาฝากเจ้า  ;D

สำหรับเวียดนามนั้นขึ้นชื่อเรื่องของขโมยที่ชุกชุมและอุจอาจมาก ชาวต่างชาติที่เข้ามาทำงานหรือท่องเที่ยวจะต้องระมัดระวังและต้องมีความเข้าใจในพื้นฐานสังคมของที่นี่ เพื่อจะได้รู้จักป้องกันความเสียหาย
วัฒนธรรมการขโมยของที่นี่นั้น ผมได้สันนิษฐานมาจากการที่ประเทศที่ต้องผ่านสงครามนั้น ผู้คนจะต้องก้าวผ่านมันไปได้อย่างไร ต้องปากกัดตีนถีบ เพื่อให้มีชีวิตรอด ในช่วงสงคราม ต้องกินเพื่ออยู่ กินได้ทุกอย่างที่พอจะกินได้ แก่งแย่งข้าวของเครื่องทุกอย่างเพื่อการดำรงชีวิต จนค่อยๆกลายเป็นประเพณี วัฒนธรรมการขโมยของ การย่องเบา การกระชากโทรศัพท์ ที่เราจะได้เห็นข่าวและการเล่าลือกันอย่างมาก มีคนเก่าแก่ของที่นี่คุยให้ฟังผ่านล่ามว่า ที่เวียดนามนั้น สำหรับการขโมยถือเป็นเรื่องธรรมดาที่พบให้ได้ทั่วไป มีการถ่ายทอดวิชากันเป็นแบบรุ่นสู่รุ่น ถือเป็นศิลปะแขนงนึงเลยทีเดียว
เทคนิคในการดูแลและป้องกันแบบง่ายๆสำหรับทึกคนที่มาอยู่มาเที่ยวก็พอมีครับ อันดับแรกสุด ใกล้ตัวที่สุดคือ โทรศัพท์ การใช้โทรศัพท์ในที่สาธารณะ จะต้องดูให้ห่างไกลผู้คนหน่อย ถ้าจะต้องใช้โทรศัพท์ข้างถนนก็ต้องถือไว้ด้านในของฟุตบาท เพราะถ้าใช้ด้านนอกถนน ที่นี่ สามารถใช้รถมอเตอร์ไซต์เข้ามาประชิด กระชากได้อย่างง่ายดาย มีเคส ทีมงานเราเองถือโทรศัพท์วิ่งจ๊อกกิ้งตอนเช้า เผลอยื่นไปทางด้านถนน โดนกระชากไปทั้งสองครั้งสองครา ณ ที่เดิม
กรณี กระเป๋าตังค์ ก็สำคัญครับ เพราะจะมาในรูปแบบเป็นแก๊งค์ คล้ายๆ วิ่ง 4 x 100 คือจะมีหลายคน ส่งต่อๆกันไป ไม้สุดท้ายจะเป็นรถมอเตอร์ไซต์ ยังไงก็ตามไม่ทัน จะมีแก๊งค์มาล้วงกระเป๋าตามจุดที่คนพลุกพล่าน ในเมืองโฮจิมินส์ ก็จะเป็นเขต 1 หรือ เขต3 แถวๆถนน บุยเวี๋ยน ถนนฟามงูเหลา ย่านเศรษฐกิจ จะมีต่างชาติมาอยู่มาเที่ยวกันเยอะครับ เราต้องไม่ใส่กระเป๋าไว้ในกระเป๋ากางเกงด้านหลังเด็ดขาด ต้องใส่ไว้ในกระเป๋าข้างหน้าเท่านั้นครับ เพราะโอกาสโดนล้วง โดนกรีดมีสูงมาก
เช่นเดียวกับ กระเป่าสะพายของท่านผู้หญิง ก็มีมากระชากให้เห็นกันอยู่ประจำ ต้องใส่บ่าหรือสะพายทางด้านในฟุตบาทครับ
ตำรวจก็ตามจับยาก เคยมีเคสนึงจากคำบอกเล่าของทีมงานที่มาทำงานอยู่เมื่อหลายปีก่อน เคยมีการพยายามจับขโมยของที่เราสามารถบันทึกกล้องวงจรปิดได้ ตำรวจใช้เวลานานมากในการตามจับ แต่พอจับมาได้ ตัวขโมยก็พร้อมที่จะโดนขังคุก เพราะให้การว่า จน ไม่สามารถนำของมาคืนได้ และไม่มีเงินสำหรับดำเนินการทางคดี สุดท้ายก็ต้องปล่อยไปหลังจำคุกครบแล้ว สรุปคือ ของก็ไม่ได้คืน ค่าเสียก็ไม่มีคนชดใช้ มีแต่การสูญเสีย

หลังจากนั้นปลายเดือนเมษายนปีเดียวกัน ผมได้มีโอกาสได้กลับไปเที่ยวดานัง ฮอยอันอีกครับ คราวนี้เพิ่มเติม เว้ เข้าไปอีก 1 โปรแกรม จึงวางแผนการเดินทางไปเก็บตกสถานที่ที่ยังไม่หมดอีกครั้ง คราวนี้มีทีมงานไปด้วยรวม 5 คน

Đà Nẵng Museum of Cham พิพิธภัณฑ์ประติมากรรมจาม เมืองดานัง เป็นอาคารที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมกอทิก ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1915 ที่เป็นสถาปัตยกรรมกอทิกเพราะคนสร้างเป็นชาวฝรั่งเศส ที่ตั้งใจสร้างอาคารเพื่อเก็บรักษาชิ้นส่วนงานประติมากรรมที่ขุดพบในพื้นที่นครจาม ซึ่งมีจำนวนมากกว่า 2000 ชิ้น ต่อมาเปิดให้เข้าชมเป็นพิพิธภัณฑ์ จัดแสดงชิ้นส่วนงานประติมากรรมประมาณ 500 ชิ้น อาคารหลังนี้มองภายนอกเหมือนขนาดเล็กแต่พอเดินชมไปเรื่อยๆ จะเห็นว่ามีห้องต่างๆ หลายห้อง แต่ละห้องแยกเก็บงานประติมากรรมจากสถานที่ต่างๆ กัน มีข้อมูลให้ศึกษา เป็นศิลปะกรรมแสดงถึงอารยธรรมผสมผสานระหว่างขอมกับพระพุทธศาสนา ดังจะได้เห็นหินแกะสลักเป็นภาษาใกล้เคียงกับขอมโบราณ เทพและสัตว์ต่างๆตามคติความเชื่อของชนอารยะจาม

Đà Nẵng Museum of Cham พิพิธภัณฑ์ประติมากรรมจาม เมืองดานัง เป็นอาคารที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมกอทิก ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1915 ที่เป็นสถาปัตยกรรมกอทิกเพราะคนสร้างเป็นชาวฝรั่งเศส ที่ตั้งใจสร้างอาคารเพื่อเก็บรักษาชิ้นส่วนงานประติมากรรมที่ขุดพบในพื้นที่นครจาม ซึ่งมีจำนวนมากกว่า 2000 ชิ้น ต่อมาเปิดให้เข้าชมเป็นพิพิธภัณฑ์ จัดแสดงชิ้นส่วนงานประติมากรรมประมาณ 500 ชิ้น อาคารหลังนี้มองภายนอกเหมือนขนาดเล็กแต่พอเดินชมไปเรื่อยๆ จะเห็นว่ามีห้องต่างๆ หลายห้อง แต่ละห้องแยกเก็บงานประติมากรรมจากสถานที่ต่างๆ กัน มีข้อมูลให้ศึกษา เป็นศิลปะกรรมแสดงถึงอารยธรรมผสมผสานระหว่างขอมกับพระพุทธศาสนา ดังจะได้เห็นหินแกะสลักเป็นภาษาใกล้เคียงกับขอมโบราณ เทพและสัตว์ต่างๆตามคติความเชื่อของชนอารยะจาม

Đà Nẵng Museum of Cham พิพิธภัณฑ์ประติมากรรมจาม เมืองดานัง เป็นอาคารที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมกอทิก ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1915 ที่เป็นสถาปัตยกรรมกอทิกเพราะคนสร้างเป็นชาวฝรั่งเศส ที่ตั้งใจสร้างอาคารเพื่อเก็บรักษาชิ้นส่วนงานประติมากรรมที่ขุดพบในพื้นที่นครจาม ซึ่งมีจำนวนมากกว่า 2000 ชิ้น ต่อมาเปิดให้เข้าชมเป็นพิพิธภัณฑ์ จัดแสดงชิ้นส่วนงานประติมากรรมประมาณ 500 ชิ้น อาคารหลังนี้มองภายนอกเหมือนขนาดเล็กแต่พอเดินชมไปเรื่อยๆ จะเห็นว่ามีห้องต่างๆ หลายห้อง แต่ละห้องแยกเก็บงานประติมากรรมจากสถานที่ต่างๆ กัน มีข้อมูลให้ศึกษา เป็นศิลปะกรรมแสดงถึงอารยธรรมผสมผสานระหว่างขอมกับพระพุทธศาสนา ดังจะได้เห็นหินแกะสลักเป็นภาษาใกล้เคียงกับขอมโบราณ เทพและสัตว์ต่างๆตามคติความเชื่อของชนอารยะจาม
ตัวอาคารอยู่ในตัวเมืองดานัง เดินทางไปได้ง่ายๆครับ

Đà Nẵng Museum of Cham พิพิธภัณฑ์ประติมากรรมจาม เมืองดานัง เป็นอาคารที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมกอทิก ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1915 ที่เป็นสถาปัตยกรรมกอทิกเพราะคนสร้างเป็นชาวฝรั่งเศส ที่ตั้งใจสร้างอาคารเพื่อเก็บรักษาชิ้นส่วนงานประติมากรรมที่ขุดพบในพื้นที่นครจาม ซึ่งมีจำนวนมากกว่า 2000 ชิ้น ต่อมาเปิดให้เข้าชมเป็นพิพิธภัณฑ์ จัดแสดงชิ้นส่วนงานประติมากรรมประมาณ 500 ชิ้น อาคารหลังนี้มองภายนอกเหมือนขนาดเล็กแต่พอเดินชมไปเรื่อยๆ จะเห็นว่ามีห้องต่างๆ หลายห้อง แต่ละห้องแยกเก็บงานประติมากรรมจากสถานที่ต่างๆ กัน มีข้อมูลให้ศึกษา เป็นศิลปะกรรมแสดงถึงอารยธรรมผสมผสานระหว่างขอมกับพระพุทธศาสนา ดังจะได้เห็นหินแกะสลักเป็นภาษาใกล้เคียงกับขอมโบราณ เทพและสัตว์ต่างๆตามคติความเชื่อของชนอารยะจาม
ตัวอาคารอยู่ในตัวเมืองดานัง เดินทางไปได้ง่ายๆครับ

โบสถ์คริสต์ Danang Cathedral
     โบสถ์คริสต์ ตั้งอยู่ใจกลางเมืองดานังติดกับถนนตรันฝู เยื้องกับโรงแรมแบมบูกรีน จุดเริ่มต้นของศาสนาคริสต์ในประเทศเวียดนาม เริ่มจากมิชชันนารีตะวันตกพวกแรกได้เดินทางเข้ามาในอ่าวตังเกี๋ย ทางภาคเหนือของเวียดนามในปี พ.ศ.2076 และเผยแผ่เข้าสู่เวียดนามกลางอย่างถาวรเมื่อปี พ.ศ.2158 โดยขณะมิชชันนารีโปรตุเกส โบสถ์แห่งนี้สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2466 สมัยตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส จุดเด่นของโบสถ์ดานังแห่งนี้คือ ตึกสไตล์กอทิธสีชมพูสวยที่สร้างขึ้นให้เหมาะสมกับสภาพภูมิอากาศของเมืองดานัง ภายนอกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยลวดลายอันประณีต ถัดเข้าไปด้านในเป็นห้องโถงอันกว้างขวาง ตกแต่งด้วยกระจกสีสีนสวยงาม ชาวเมืองจะเดินทางมาที่โบสถ์แห่งนี้ในตอนเช้าและเย็นของทุกวัน โดยเฉพาะวันอาทิตย์จะคลาคล่ำไปด้วยจักรยานยนต์ของชาวเมืองที่เดินทางมาเข้าโบสถ์ นับเป็นศูนย์รวมของชาวคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกที่เหนียวแน่นอีกแห่งหนึ่งของเวียดนาม

โบสถ์คริสต์ Danang Cathedral
     โบสถ์คริสต์ ตั้งอยู่ใจกลางเมืองดานังติดกับถนนตรันฝู เยื้องกับโรงแรมแบมบูกรีน จุดเริ่มต้นของศาสนาคริสต์ในประเทศเวียดนาม เริ่มจากมิชชันนารีตะวันตกพวกแรกได้เดินทางเข้ามาในอ่าวตังเกี๋ย ทางภาคเหนือของเวียดนามในปี พ.ศ.2076 และเผยแผ่เข้าสู่เวียดนามกลางอย่างถาวรเมื่อปี พ.ศ.2158 โดยขณะมิชชันนารีโปรตุเกส โบสถ์แห่งนี้สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2466 สมัยตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส จุดเด่นของโบสถ์ดานังแห่งนี้คือ ตึกสไตล์กอทิธสีชมพูสวยที่สร้างขึ้นให้เหมาะสมกับสภาพภูมิอากาศของเมืองดานัง ภายนอกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยลวดลายอันประณีต ถัดเข้าไปด้านในเป็นห้องโถงอันกว้างขวาง ตกแต่งด้วยกระจกสีสีนสวยงาม ชาวเมืองจะเดินทางมาที่โบสถ์แห่งนี้ในตอนเช้าและเย็นของทุกวัน โดยเฉพาะวันอาทิตย์จะคลาคล่ำไปด้วยจักรยานยนต์ของชาวเมืองที่เดินทางมาเข้าโบสถ์ นับเป็นศูนย์รวมของชาวคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกที่เหนียวแน่นอีกแห่งหนึ่งของเวียดนาม

โปรดติดตามตอนต่อไป
https://www.youtube.com/watch?v=mrvvDQ-21fc
https://www.youtube.com/watch?v=mrvvDQ-21fc

https://www.youtube.com/watch?v=Mpw_f-B9W1A
https://www.youtube.com/watch?v=Mpw_f-B9W1A

https://www.youtube.com/watch?v=0kO1LO90_wk
https://www.youtube.com/watch?v=0kO1LO90_wk

 ;)

วัดหลินอึ๋ง (Linh Ung Pagoda)
ที่นี่มีองค์เจ้าแม่กวนอิมองค์ใหญ่ประดิษฐานอยู่ ตั้งอยู่บนเกาะเซินตร่า (Son Tra) ทางเหนือของเมืองดานัง องค์เจ้าแม่กวนอิมยืนหันหลังให้ภูเขา และหันหน้าออกสู่ทะเล มีความเชื่อว่าเพื่อเป็นการปกป้องคุ้มครองชาวประมงที่ออกไปหาปลา อีกทั้งองค์เจ้าแม่กวนอิมมีความเชื่อในเรื่องการขอพรด้านสุขภาพ การค้าขาย ความแคล้วคลาด และเรื่องขอลูก


My Khe Beach เป็นทางผ่านไปวัดหลิงอัน มีเรือกระด้งจอดอยู่เต็มจึงแวะเก็บภาพมานิดหน่อย

วัดหลินอึ๋ง (Linh Ung Pagoda)
ที่นี่มีองค์เจ้าแม่กวนอิมองค์ใหญ่ประดิษฐานอยู่ ตั้งอยู่บนเกาะเซินตร่า (Son Tra) ทางเหนือของเมืองดานัง องค์เจ้าแม่กวนอิมยืนหันหลังให้ภูเขา และหันหน้าออกสู่ทะเล มีความเชื่อว่าเพื่อเป็นการปกป้องคุ้มครองชาวประมงที่ออกไปหาปลา อีกทั้งองค์เจ้าแม่กวนอิมมีความเชื่อในเรื่องการขอพรด้านสุขภาพ การค้าขาย ความแคล้วคลาด และเรื่องขอลูก

วัดหลินอึ๋ง (Linh Ung Pagoda)
ที่นี่มีองค์เจ้าแม่กวนอิมองค์ใหญ่ประดิษฐานอยู่ ตั้งอยู่บนเกาะเซินตร่า (Son Tra) ทางเหนือของเมืองดานัง องค์เจ้าแม่กวนอิมยืนหันหลังให้ภูเขา และหันหน้าออกสู่ทะเล มีความเชื่อว่าเพื่อเป็นการปกป้องคุ้มครองชาวประมงที่ออกไปหาปลา อีกทั้งองค์เจ้าแม่กวนอิมมีความเชื่อในเรื่องการขอพรด้านสุขภาพ การค้าขาย ความแคล้วคลาด และเรื่องขอลูก

My Khe Beach เป็นทางผ่านไปวัดหลิงอัน มีเรือกระด้งจอดอยู่เต็มจึงแวะเก็บภาพมานิดหน่อย

ทิวทัศน์บนวัดหลิงอันมองลงมายังเมืองดานัง

Hải Vân Pass (Đèo Hải Vân)
ด่านหายวัง (แด่วหายวัง)
เป็นป้อมปราการด่านขวางกั้นระหว่างสองเมือง คือ เมืองดานังและเมืองหลวงเว้ อยู่บนเทือกเขาสูง เป็นยุทธศาสตร์สำคัญในอดีต ยังคงมีซากเก่าหลงเหลือให้เราได้เก็บภาพอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ ยังมีอักษรเวียดนามโบราณที่เหมือนกับอักษรจีนทุกอย่าง คนขับรถชาวเวียดนามให้ข้อมูลเราว่า ในยุคโบราณนั้นเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ยากลำบากมาก มีบรรยากาศหนาวเกือบทั้งปี ในปัจจุบันได้มีการขุดอุโมงค์ทะลุภูเขาเพื่อเดินทางไปมาระหว่างสองเมืองได้เร็วขึ้น มีทั้งรถไฟและรถยนต์ทั่วไป
ระหว่างทางขึ้นเทือกเขาได้สักครึ่งทางเราผ่านจุดชมวิวเป็นหินก้อนที่ยื่นไปทางเมืองดานัง ค่อนข้างสวยและอันตราย แวะเก็บภาพได้นิดหน่อย

Hải Vân Pass (Đèo Hải Vân)
ด่านหายวัง (แด่วหายวัง)
เป็นป้อมปราการด่านขวางกั้นระหว่างสองเมือง คือ เมืองดานังและเมืองหลวงเว้ อยู่บนเทือกเขาสูง เป็นยุทธศาสตร์สำคัญในอดีต ยังคงมีซากเก่าหลงเหลือให้เราได้เก็บภาพอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ ยังมีอักษรเวียดนามโบราณที่เหมือนกับอักษรจีนทุกอย่าง คนขับรถชาวเวียดนามให้ข้อมูลเราว่า ในยุคโบราณนั้นเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ยากลำบากมาก มีบรรยากาศหนาวเกือบทั้งปี ในปัจจุบันได้มีการขุดอุโมงค์ทะลุภูเขาเพื่อเดินทางไปมาระหว่างสองเมืองได้เร็วขึ้น มีทั้งรถไฟและรถยนต์ทั่วไป
ระหว่างทางขึ้นเทือกเขาได้สักครึ่งทางเราผ่านจุดชมวิวเป็นหินก้อนที่ยื่นไปทางเมืองดานัง ค่อนข้างสวยและอันตราย แวะเก็บภาพได้นิดหน่อย

Hải Vân Pass (Đèo Hải Vân)
ด่านหายวัง (แด่วหายวัง)
เป็นป้อมปราการด่านขวางกั้นระหว่างสองเมือง คือ เมืองดานังและเมืองหลวงเว้ อยู่บนเทือกเขาสูง เป็นยุทธศาสตร์สำคัญในอดีต ยังคงมีซากเก่าหลงเหลือให้เราได้เก็บภาพอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ ยังมีอักษรเวียดนามโบราณที่เหมือนกับอักษรจีนทุกอย่าง คนขับรถชาวเวียดนามให้ข้อมูลเราว่า ในยุคโบราณนั้นเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ยากลำบากมาก มีบรรยากาศหนาวเกือบทั้งปี ในปัจจุบันได้มีการขุดอุโมงค์ทะลุภูเขาเพื่อเดินทางไปมาระหว่างสองเมืองได้เร็วขึ้น มีทั้งรถไฟและรถยนต์ทั่วไป
ระหว่างทางขึ้นเทือกเขาได้สักครึ่งทางเราผ่านจุดชมวิวเป็นหินก้อนที่ยื่นไปทางเมืองดานัง ค่อนข้างสวยและอันตราย แวะเก็บภาพได้นิดหน่อย

Hải Vân Pass (Đèo Hải Vân)
ด่านหายวัง (แด่วหายวัง)
เป็นป้อมปราการด่านขวางกั้นระหว่างสองเมือง คือ เมืองดานังและเมืองหลวงเว้ อยู่บนเทือกเขาสูง เป็นยุทธศาสตร์สำคัญในอดีต ยังคงมีซากเก่าหลงเหลือให้เราได้เก็บภาพอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ ยังมีอักษรเวียดนามโบราณที่เหมือนกับอักษรจีนทุกอย่าง คนขับรถชาวเวียดนามให้ข้อมูลเราว่า ในยุคโบราณนั้นเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ยากลำบากมาก มีบรรยากาศหนาวเกือบทั้งปี ในปัจจุบันได้มีการขุดอุโมงค์ทะลุภูเขาเพื่อเดินทางไปมาระหว่างสองเมืองได้เร็วขึ้น มีทั้งรถไฟและรถยนต์ทั่วไป
ระหว่างทางขึ้นเทือกเขาได้สักครึ่งทางเราผ่านจุดชมวิวเป็นหินก้อนที่ยื่นไปทางเมืองดานัง ค่อนข้างสวยและอันตราย แวะเก็บภาพได้นิดหน่อย

Hải Vân Pass (Đèo Hải Vân)
ด่านหายวัง (แด่วหายวัง)
เป็นป้อมปราการด่านขวางกั้นระหว่างสองเมือง คือ เมืองดานังและเมืองหลวงเว้ อยู่บนเทือกเขาสูง เป็นยุทธศาสตร์สำคัญในอดีต ยังคงมีซากเก่าหลงเหลือให้เราได้เก็บภาพอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ ยังมีอักษรเวียดนามโบราณที่เหมือนกับอักษรจีนทุกอย่าง คนขับรถชาวเวียดนามให้ข้อมูลเราว่า ในยุคโบราณนั้นเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ยากลำบากมาก มีบรรยากาศหนาวเกือบทั้งปี ในปัจจุบันได้มีการขุดอุโมงค์ทะลุภูเขาเพื่อเดินทางไปมาระหว่างสองเมืองได้เร็วขึ้น มีทั้งรถไฟและรถยนต์ทั่วไป
ระหว่างทางขึ้นเทือกเขาได้สักครึ่งทางเราผ่านจุดชมวิวเป็นหินก้อนที่ยื่นไปทางเมืองดานัง ค่อนข้างสวยและอันตราย แวะเก็บภาพได้นิดหน่อย

Hải Vân Pass (Đèo Hải Vân)
ด่านหายวัง (แด่วหายวัง)
เป็นป้อมปราการด่านขวางกั้นระหว่างสองเมือง คือ เมืองดานังและเมืองหลวงเว้ อยู่บนเทือกเขาสูง เป็นยุทธศาสตร์สำคัญในอดีต ยังคงมีซากเก่าหลงเหลือให้เราได้เก็บภาพอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ ยังมีอักษรเวียดนามโบราณที่เหมือนกับอักษรจีนทุกอย่าง คนขับรถชาวเวียดนามให้ข้อมูลเราว่า ในยุคโบราณนั้นเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ยากลำบากมาก มีบรรยากาศหนาวเกือบทั้งปี ในปัจจุบันได้มีการขุดอุโมงค์ทะลุภูเขาเพื่อเดินทางไปมาระหว่างสองเมืองได้เร็วขึ้น มีทั้งรถไฟและรถยนต์ทั่วไป
ระหว่างทางขึ้นเทือกเขาได้สักครึ่งทางเราผ่านจุดชมวิวเป็นหินก้อนที่ยื่นไปทางเมืองดานัง ค่อนข้างสวยและอันตราย แวะเก็บภาพได้นิดหน่อย

ฝั่งตรงข้ามของพิพิธภัณฑ์ประติมากรรมจาม เมืองดานัง ก็คิอ หางของสะพานมังกรนั่นเองครับ

มื้อเย็นของเราหลังจากลงมาจากเทือกเขาด่านหายวัง คือ ร้านอาหารทะเล ริมชายหาดหมี เคว นั่นเองครับ
ร้านเล็กๆราคาไม่แพง หากเดินเข้าร้านหรู จะแพงขึ้นอีก 4-5 เท่าตัว

รถไฟลอดอุโมงค์ ดานัง-เว้
https://www.youtube.com/watch?v=_aOE0ltsLs0
https://www.youtube.com/watch?v=_aOE0ltsLs0
https://www.youtube.com/watch?v=9gHLxw8aIto
https://www.youtube.com/watch?v=9gHLxw8aIto

หลังมื้อค่ำเราเดินทางกลับมาพักที่โรงแรมในเมือง รอเวลาประมาณ 2-3 ทุ่ม ในช่วงที่สะพานมังกรไฟจะทำการพ่นไฟออกมา เราต้องหามุมในการถ่ายภาพ จึงแนะนำได้เลยครับว่ามุมที่จะได้การบันทึกภาพที่สวยที่สุดคือ คาร์ฟดาร์ก้อน (Ca Chep Hoa Rong) เป็นสัตว์ในตำนานของเวียดนามที่มีลักษณะตัวเป็นปลา แต่หัวเป็นมังกร ตั้งอยู่ใกล้ๆ กับสะพานมังกร รูปปั้นสามารถพ่นน้ำออกมาได้คล้ายๆ กับเมอร์ไลอ้อนของสิงคโปร์ ด้านบนของร้านกาแฟจะติดกับรูปปั้นปลามังกรพ่นน้ำพอดี ใกล้ๆกันก็จะเห็นสะพานแห่งรัก สีสรรสดใสอยู่ด้วย ขึ้นไปเลือกมุมที่จะสามารถเห็นปลามังกรน้ำและสะพานมังพ่นไฟได้พร้อมๆกันครับ

หลังมื้อค่ำเราเดินทางกลับมาพักที่โรงแรมในเมือง รอเวลาประมาณ 2-3 ทุ่ม ในช่วงที่สะพานมังกรไฟจะทำการพ่นไฟออกมา เราต้องหามุมในการถ่ายภาพ จึงแนะนำได้เลยครับว่ามุมที่จะได้การบันทึกภาพที่สวยที่สุดคือ คาร์ฟดาร์ก้อน (Ca Chep Hoa Rong) เป็นสัตว์ในตำนานของเวียดนามที่มีลักษณะตัวเป็นปลา แต่หัวเป็นมังกร ตั้งอยู่ใกล้ๆ กับสะพานมังกร รูปปั้นสามารถพ่นน้ำออกมาได้คล้ายๆ กับเมอร์ไลอ้อนของสิงคโปร์ ด้านบนของร้านกาแฟจะติดกับรูปปั้นปลามังกรพ่นน้ำพอดี ใกล้ๆกันก็จะเห็นสะพานแห่งรัก สีสรรสดใสอยู่ด้วย ขึ้นไปเลือกมุมที่จะสามารถเห็นปลามังกรน้ำและสะพานมังพ่นไฟได้พร้อมๆกันครับ

จบวันแรกไปอย่างอ่อนเพลียครับ

ปลามังกรพ่นน้ำ สะพานมังกรพ่นไฟ

https://www.youtube.com/watch?v=avKLrt9c1Gw
https://www.youtube.com/watch?v=avKLrt9c1Gw

วันที่ 2 เราวางแผนไปขึ้นเขา บานา ฮิลล์กันในช่วงเช้า รอบนี้เราขึ้นกระเช้าไปโซนยุโรปก่อนเลยครับ

วันที่ 2 เราวางแผนไปขึ้นเขา บานา ฮิลล์กันในช่วงเช้า รอบนี้เราขึ้นกระเช้าไปโซนยุโรปก่อนเลยครับ

วันที่ 2 เราวางแผนไปขึ้นเขา บานา ฮิลล์กันในช่วงเช้า รอบนี้เราขึ้นกระเช้าไปโซนยุโรปก่อนเลยครับ

วันที่ 2 เราวางแผนไปขึ้นเขา บานา ฮิลล์กันในช่วงเช้า รอบนี้เราขึ้นกระเช้าไปโซนยุโรปก่อนเลยครับ

วันที่ 2 เราวางแผนไปขึ้นเขา บานา ฮิลล์กันในช่วงเช้า รอบนี้เราขึ้นกระเช้าไปโซนยุโรปก่อนเลยครับ

ขึ้นกระเช้า บานาฮิลล์
https://www.youtube.com/watch?v=YEzAFemigLc
https://www.youtube.com/watch?v=YEzAFemigLc

https://www.youtube.com/watch?v=CD9LLMBIQ2U
https://www.youtube.com/watch?v=CD9LLMBIQ2U

https://www.youtube.com/watch?v=bvakQWuhV6Q
https://www.youtube.com/watch?v=bvakQWuhV6Q

https://www.youtube.com/watch?v=l4KVDGlEPoc
https://www.youtube.com/watch?v=l4KVDGlEPoc

https://www.youtube.com/watch?v=SoXB5qOG35w
https://www.youtube.com/watch?v=SoXB5qOG35w


หมอกลงที่บานาฮิลล์
https://www.youtube.com/watch?v=a6JEsMc0qmk
https://www.youtube.com/watch?v=a6JEsMc0qmk

ช่วงบ่ายๆเราลงจากบานาฮิลล์ ไปเก็บข้าวของที่โรงแรม เดินทางย้อนลงไปทางใต้ประมาณ 25 กม. ไปพักที่เมือง ฮอยอัน
ช่วงค่ำได้เดินเลยเมืองฮอยอันในยามค่ำคืน ช่วงเทศกาลเช่นนี้ เนืองแน่นไปด้วยผู้คน

ช่วงบ่ายๆเราลงจากบานาฮิลล์ ไปเก็บข้าวของที่โรงแรม เดินทางย้อนลงไปทางใต้ประมาณ 25 กม. ไปพักที่เมือง ฮอยอัน
ช่วงค่ำได้เดินเลยเมืองฮอยอันในยามค่ำคืน ช่วงเทศกาลเช่นนี้ เนืองแน่นไปด้วยผู้คน

สองสาวชาวเวียดนามผู้น่ารัก

สองสาวชาวญี่ปุ่นในชุด อ๋าวใหญ่

ร้านเกาเหลาชื่อดังของเมืองฮอย อัน แต่ช่วงเทศกาลแบบนี้ รอนานมากกกกกกกกกกกก

วันที่ 3 ช่วงเช้าเราสำรวจเมืองฮอย อัน กันอีกครั้ง เพื่อเก็บรายละเอียดต่างๆเพิ่มเติม

วันที่ 3 ช่วงเช้าเราสำรวจเมืองฮอย อัน กันอีกครั้ง เพื่อเก็บรายละเอียดต่างๆเพิ่มเติม

วันที่ 3 ช่วงเช้าเราสำรวจเมืองฮอย อัน กันอีกครั้ง เพื่อเก็บรายละเอียดต่างๆเพิ่มเติม

วันที่ 3 ช่วงเช้าเราสำรวจเมืองฮอย อัน กันอีกครั้ง เพื่อเก็บรายละเอียดต่างๆเพิ่มเติม

สายปั่นก็มาครับ

สายปั่นก็มาครับ

สายปั่นก็มาครับ

อาหารว่าง ขนมโบราณ

ไม่แน่ใจว่านักเรียน นักศึกษาเค้าทำกิจกรรมอะไรกัน?

หมดภาระกิจที่ฮอย อัน เราเดินทางย้อนกลับมาในเมืองดานังอีกครั้ง และเดินทางผ่านต่อไปเมืองเว้ ต่อไป
ทางผ่านแวะลองลงเรือกระด้งดูสักนิด

ทางผ่านในเมืองดานังจะมีสวนสาธารณะสร้างแบบจำลองเมืองหรืออาคารสำคัญของโลกไว้ แวะเชกอิน นิดนึง

ยอยักษ์

เดินทางผ่านเทือกเขาตำแหน่งที่ตั้งด่านหาย วัง ลอดอุโมงค์ผ่านไป ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง

https://www.youtube.com/watch?v=0kO1LO90_wk
https://www.youtube.com/watch?v=0kO1LO90_wk

https://www.youtube.com/watch?v=Mpw_f-B9W1A
https://www.youtube.com/watch?v=Mpw_f-B9W1A

https://www.youtube.com/watch?v=mrvvDQ-21fc
https://www.youtube.com/watch?v=mrvvDQ-21fc

แวะกินข้าวเที่ยงกันระหว่างทาง

ประมาณบ่ายสามเราก็มาถึงเมืองเว้ เมืองหลวงโบราณของเวียดนาม
แล้วเราก็เริ่มสำรวจเมืองกันอีกครั้ง

เรามาถึงริมแม่น้ำหอม แม่น้ำสายหลักของเมืองเว้
มีเรือขนาดต่างๆจอดเทียบท่า มีอยู่ชนิดนึงที่ตกแต่งไว้อย่างสวยงาม
เข้าไปสอบถามทราบว่าเป็นเรือสำราญเช่า ก็เข้าไปต่อรองราคาลงเรือล่องแม่น้ำหอมกัน

บนเรือมีนักท่อท่องลงไปพร้อมกับเราประมาณ 20 คน คณะการแสดงจะมีสินค้าและของกินมาขายควบคู่ไปด้วย มีนักดนตรีดีดพิณและกู่เจิ้ง 2 คน มีนักร้องนักแสดงสาวอีก 4 ท่าน มาร้องเพลงและเล่าเรื่องต่างๆเป็นเวลาประมาณ 1 ชั่วโมง บนเรือสำราญจะล่อง แล่นผ่านตามแม่หอม จนกลับมาจอดเทียบท่าที่เดิม

https://www.youtube.com/watch?v=98h19ae84FY
https://www.youtube.com/watch?v=98h19ae84FY

https://www.youtube.com/watch?v=nupYkVj2_4s
https://www.youtube.com/watch?v=nupYkVj2_4s

ขึ้นมาจากเรือ เราลองนึกรถสามล้อไปที่พระราชวังเว้ เพื่อไปดูความสวยงามยามค่ำคืนของเสียงสี

https://www.youtube.com/watch?v=JhAEB0f6JEo
https://www.youtube.com/watch?v=JhAEB0f6JEo

https://www.youtube.com/watch?v=vD7WFtAJkdc
https://www.youtube.com/watch?v=vD7WFtAJkdc

(https://uppic.cc/d/6jc6)

วันที่ 4 วันสุดท้ายของทริป เรามีเป้าหมายหลักที่พระราชวังต้องห้าม พระราชวังเมืองเว้ ของราชวงค์เหงียน ราชวงค์สุดท้ายของระบอบกษัตริย์ ของเวียดนาม
เนื่องจากโรงแรมที่พักของเราอยู่ใกล้ๆกับสนามกีฬาประจำเมืองเว้ พอดี จึงได้มีการเก็บภาพมาฝากครับ

เราหารถตู้เช่าเหมาในการพาเราทัวร์ตะเวนเที่ยวทั้งวัน โดยเริ่มจากพระราชวังต้องห้ามก่อนเลยครับ
ในช่วงพ.ศ.2348 กษัตริย์ยาลองซึ่งเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เหงียน ได้สถาปนาเมืองเว้เป็นราชธานี และสร้าง "พระราชวังไดนอย" (Dai Noi )ขึ้นอย่างใหญ่โตบนเนื้อที่ 52 ตารางกิโลเมตร ริมฝั่งแม่น้ำหอม โดยยึดเอาแบบอย่างและคติความเชื่อมาจาก "พระราชวังกู้กง" หรือ "พระราชวังต้องห้าม" ที่กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน
มีกำแพงใหญ่สองชั้น ชั้นแรกยาว 10 กม. ด้านหน้าในปัจจุบันจะมีธงชาติเวียดนามสูงเด่นเป็นสง่าครับ

กำแพงชั้นสอง มีความยาว 600 ม. คูณ 600 ม.. เป็นอาณาเขตภายในพระราชวัง
ส่วนของด้านหน้าพระราชวังครับ

กำแพงชั้นสอง มีความยาว 600 ม. คูณ 600 ม.. เป็นอาณาเขตภายในพระราชวัง
ส่วนของด้านหน้าพระราชวังครับ

กำแพงชั้นสอง มีความยาว 600 ม. คูณ 600 ม.. เป็นอาณาเขตภายในพระราชวัง
ส่วนของด้านหน้าพระราชวังครับ

จากประตูด้านนี้จะเปิดตรงสู่ท้องพระโรงนามว่าพระราชวังไทฮัว หรือไท่ฮัว หรือไทฮวา (Thai Hoa Palace)
พระราชวังไทยฮัวเป็นที่สำหรับ ส่วนด้านหน้าเป็นลานโล่งเพื่อให้จอหงวนยืนเข้าเฝ้าตามตำแหน่ง
ส่วนภายในเป็นโถงกว้างทำจากไม้ทั้งหลัง มีเพียงบัลลังก์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ (ภายในห้ามถ่ายภาพ) ในอดีตจะมีจอหงวนที่เก่งที่สุดเพียง 4 คนเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ยืนอยู่รอบบัลลังก์ และภายในยังคงสมบูรณ์ด้วยรายละเอียดไม่ว่าจะเป็นบังลังก์ไม้สลักที่เพียงมองก็น่าเกรงขาม หรือเพดานลายวิจิตร

มีหลายส่วนที่เราไม่สามารถเข้าไปเยี่ยมชมได้ หรือเข้าไปได้แต่มีข้อห้ามไม่ให้บันทึกภาพ ได้บางส่วนก็กำหนดปิดปรับปรุง
พอผ่านท้องพระโรงก็จะมีกำแพงกั้นเพื่อผ่านเข้าไปสู่ตำหนักอีกหลายตำหนักที่เราไม่มาสามารถบันทึกภาพได้ ในกำแพงชั้นที่สามก็พาเราไปสู่พื้นที่โล่งกว้าง พื้นเป็นสนามหญ้า มีกระถางใหญ่สางอยู่หนึ่งชิ้น สองข้างทางเป็นอาคารไม้ตกแต่งเป็นสีแดง มีหลังคา มี ภาพเก่าๆให้เราได้บันทึกภาพกัน

มีหลายส่วนที่เราไม่สามารถเข้าไปเยี่ยมชมได้ หรือเข้าไปได้แต่มีข้อห้ามไม่ให้บันทึกภาพ ได้บางส่วนก็กำหนดปิดปรับปรุง
พอผ่านท้องพระโรงก็จะมีกำแพงกั้นเพื่อผ่านเข้าไปสู่ตำหนักอีกหลายตำหนักที่เราไม่มาสามารถบันทึกภาพได้ ในกำแพงชั้นที่สามก็พาเราไปสู่พื้นที่โล่งกว้าง พื้นเป็นสนามหญ้า มีกระถางใหญ่สางอยู่หนึ่งชิ้น สองข้างทางเป็นอาคารไม้ตกแต่งเป็นสีแดง มีหลังคา มี ภาพเก่าๆให้เราได้บันทึกภาพกัน

มีหลายส่วนที่เราไม่สามารถเข้าไปเยี่ยมชมได้ หรือเข้าไปได้แต่มีข้อห้ามไม่ให้บันทึกภาพ ได้บางส่วนก็กำหนดปิดปรับปรุง
พอผ่านท้องพระโรงก็จะมีกำแพงกั้นเพื่อผ่านเข้าไปสู่ตำหนักอีกหลายตำหนักที่เราไม่มาสามารถบันทึกภาพได้ ในกำแพงชั้นที่สามก็พาเราไปสู่พื้นที่โล่งกว้าง พื้นเป็นสนามหญ้า มีกระถางใหญ่สางอยู่หนึ่งชิ้น สองข้างทางเป็นอาคารไม้ตกแต่งเป็นสีแดง มีหลังคา มี ภาพเก่าๆให้เราได้บันทึกภาพกัน

มีหลายส่วนที่เราไม่สามารถเข้าไปเยี่ยมชมได้ หรือเข้าไปได้แต่มีข้อห้ามไม่ให้บันทึกภาพ ได้บางส่วนก็กำหนดปิดปรับปรุง
พอผ่านท้องพระโรงก็จะมีกำแพงกั้นเพื่อผ่านเข้าไปสู่ตำหนักอีกหลายตำหนักที่เราไม่มาสามารถบันทึกภาพได้ ในกำแพงชั้นที่สามก็พาเราไปสู่พื้นที่โล่งกว้าง พื้นเป็นสนามหญ้า มีกระถางใหญ่สางอยู่หนึ่งชิ้น สองข้างทางเป็นอาคารไม้ตกแต่งเป็นสีแดง มีหลังคา มี ภาพเก่าๆให้เราได้บันทึกภาพกัน

มีหลายส่วนที่เราไม่สามารถเข้าไปเยี่ยมชมได้ หรือเข้าไปได้แต่มีข้อห้ามไม่ให้บันทึกภาพ ได้บางส่วนก็กำหนดปิดปรับปรุง
พอผ่านท้องพระโรงก็จะมีกำแพงกั้นเพื่อผ่านเข้าไปสู่ตำหนักอีกหลายตำหนักที่เราไม่มาสามารถบันทึกภาพได้ ในกำแพงชั้นที่สามก็พาเราไปสู่พื้นที่โล่งกว้าง พื้นเป็นสนามหญ้า มีกระถางใหญ่สางอยู่หนึ่งชิ้น สองข้างทางเป็นอาคารไม้ตกแต่งเป็นสีแดง มีหลังคา มี ภาพเก่าๆให้เราได้บันทึกภาพกัน

มีหลายส่วนที่เราไม่สามารถเข้าไปเยี่ยมชมได้ หรือเข้าไปได้แต่มีข้อห้ามไม่ให้บันทึกภาพ ได้บางส่วนก็กำหนดปิดปรับปรุง
พอผ่านท้องพระโรงก็จะมีกำแพงกั้นเพื่อผ่านเข้าไปสู่ตำหนักอีกหลายตำหนักที่เราไม่มาสามารถบันทึกภาพได้ ในกำแพงชั้นที่สามก็พาเราไปสู่พื้นที่โล่งกว้าง พื้นเป็นสนามหญ้า มีกระถางใหญ่สางอยู่หนึ่งชิ้น สองข้างทางเป็นอาคารไม้ตกแต่งเป็นสีแดง มีหลังคา มี ภาพเก่าๆให้เราได้บันทึกภาพกัน

ด้านท้ายของพระราชวังใน จะมีสระน้ำ เก๋ง อยู่ประปราย ก่อนที่จะต้องเดินอ้อมในส่วนที่ปิดปรับปรุงไปสู่กำแพงรอบพระราชวัง

ด้านท้ายของพระราชวังใน จะมีสระน้ำ เก๋ง อยู่ประปราย ก่อนที่จะต้องเดินอ้อมในส่วนที่ปิดปรับปรุงไปสู่กำแพงรอบพระราชวัง

ด้านท้ายของพระราชวังใน จะมีสระน้ำ เก๋ง อยู่ประปราย ก่อนที่จะต้องเดินอ้อมในส่วนที่ปิดปรับปรุงไปสู่กำแพงรอบพระราชวัง

ส่วนของประตูตามกำแพงต่างๆรอบพระราชวัง

ส่วนของประตูตามกำแพงต่างๆรอบพระราชวัง

 วัดเทียนมู่ ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของริมแม่น้ำหอมของประเทศเวียดนาม ทางไปสุสานของพระเจ้ามิงห์หม่าง วัดแห่งนี้นับเป็นศูนย์กลางทางพุทธศาสนานิกายเซน จุดเด่นที่สุดของวัดแห่งนี้คือ เจดีย์ทรงเก๋ง 8 เหลี่ยม สูงลดหลั่นกัน 7 ชั้น แต่ละชั้นเป็นตัวแทนของชาติภพต่างๆ ของพระพุทธเจ้า ส่วนทางฝั่งซ้ายและขวาเป็นที่ตั้งของศิลาจารึกและระฆังสำริดขนาดใหญ่หนักถึง 2,000 กิโลกรัม ถัดมาทางด้านหลังของเจดีย์เป็นประตูทางเข้าสู่บริเวณภายในวัด มีรูปปั้นเทพเจ้า 6 องค์ คอยยืนเฝ้าปกป้องไม่ให้ความชั่วร้ายเข้ามาเยือนและวัดแห่งนี้เองมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และการเมืองในช่วงยุคหลังของเวียตนาม เมื่อพระภิกษุทิกกวางหยุก เจ้าอาวาสของวัดเทียนมู่ได้ใช้รถออสตินสีฟ้าคันเล็กเป็นพาหนะไปเผาตัวเองที่กลางกรุงไซ่ง่อนหรือโฮจิมินห์ซิตี้ในปัจจุบัน ในช่วงสายของวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2506 เพื่อประท้วงการบังคับให้ประชาชนไปนับถือศาสนาคริสต์และการฉ้อราษฎร์บังหลวงของรัฐบาลโงดินห์เดียมที่เป็นคาทอลิก รวมทั้งใช้ความรุนแรงขัดขวางการฉลองวันวิสาขบูชาของประชาชนในประเทศ ปัจจุบันรถออสตินสีฟ้าคันนั้นได้ถูกเก็บรักษาและจัดแสดงไว้ภายในวัดแห่งนี้
• หมายเหตุ : บริเวณหน้าวัด มีร้านขายของฝากและของที่ระลึก เวลาซึ้อของฝาก กรุณาต่อรองราคา 50 - 70 % นะครับ (ถ้าเขาไม่ให้ก็แกล้งเดินหนี แล้วแม่ค้าก็จะเดินตามมาขายท่านเองแหละครับ รับประกันว่าซื้อของนะต้องต่อรองกันจริงๆ นี่แหละครับ...เสน่ห์แห่งเวียตนาม)

วัดเทียนมู่ ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของริมแม่น้ำหอมของประเทศเวียดนาม ทางไปสุสานของพระเจ้ามิงห์หม่าง วัดแห่งนี้นับเป็นศูนย์กลางทางพุทธศาสนานิกายเซน จุดเด่นที่สุดของวัดแห่งนี้คือ เจดีย์ทรงเก๋ง 8 เหลี่ยม สูงลดหลั่นกัน 7 ชั้น แต่ละชั้นเป็นตัวแทนของชาติภพต่างๆ ของพระพุทธเจ้า ส่วนทางฝั่งซ้ายและขวาเป็นที่ตั้งของศิลาจารึกและระฆังสำริดขนาดใหญ่หนักถึง 2,000 กิโลกรัม ถัดมาทางด้านหลังของเจดีย์เป็นประตูทางเข้าสู่บริเวณภายในวัด มีรูปปั้นเทพเจ้า 6 องค์ คอยยืนเฝ้าปกป้องไม่ให้ความชั่วร้ายเข้ามาเยือนและวัดแห่งนี้เองมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และการเมืองในช่วงยุคหลังของเวียตนาม เมื่อพระภิกษุทิกกวางหยุก เจ้าอาวาสของวัดเทียนมู่ได้ใช้รถออสตินสีฟ้าคันเล็กเป็นพาหนะไปเผาตัวเองที่กลางกรุงไซ่ง่อนหรือโฮจิมินห์ซิตี้ในปัจจุบัน ในช่วงสายของวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2506 เพื่อประท้วงการบังคับให้ประชาชนไปนับถือศาสนาคริสต์และการฉ้อราษฎร์บังหลวงของรัฐบาลโงดินห์เดียมที่เป็นคาทอลิก รวมทั้งใช้ความรุนแรงขัดขวางการฉลองวันวิสาขบูชาของประชาชนในประเทศ ปัจจุบันรถออสตินสีฟ้าคันนั้นได้ถูกเก็บรักษาและจัดแสดงไว้ภายในวัดแห่งนี้
• หมายเหตุ : บริเวณหน้าวัด มีร้านขายของฝากและของที่ระลึก เวลาซึ้อของฝาก กรุณาต่อรองราคา 50 - 70 % นะครับ (ถ้าเขาไม่ให้ก็แกล้งเดินหนี แล้วแม่ค้าก็จะเดินตามมาขายท่านเองแหละครับ รับประกันว่าซื้อของนะต้องต่อรองกันจริงๆ นี่แหละครับ...เสน่ห์แห่งเวียตนาม)

วัดเทียนมู่ ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของริมแม่น้ำหอมของประเทศเวียดนาม ทางไปสุสานของพระเจ้ามิงห์หม่าง วัดแห่งนี้นับเป็นศูนย์กลางทางพุทธศาสนานิกายเซน จุดเด่นที่สุดของวัดแห่งนี้คือ เจดีย์ทรงเก๋ง 8 เหลี่ยม สูงลดหลั่นกัน 7 ชั้น แต่ละชั้นเป็นตัวแทนของชาติภพต่างๆ ของพระพุทธเจ้า ส่วนทางฝั่งซ้ายและขวาเป็นที่ตั้งของศิลาจารึกและระฆังสำริดขนาดใหญ่หนักถึง 2,000 กิโลกรัม ถัดมาทางด้านหลังของเจดีย์เป็นประตูทางเข้าสู่บริเวณภายในวัด มีรูปปั้นเทพเจ้า 6 องค์ คอยยืนเฝ้าปกป้องไม่ให้ความชั่วร้ายเข้ามาเยือนและวัดแห่งนี้เองมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และการเมืองในช่วงยุคหลังของเวียตนาม เมื่อพระภิกษุทิกกวางหยุก เจ้าอาวาสของวัดเทียนมู่ได้ใช้รถออสตินสีฟ้าคันเล็กเป็นพาหนะไปเผาตัวเองที่กลางกรุงไซ่ง่อนหรือโฮจิมินห์ซิตี้ในปัจจุบัน ในช่วงสายของวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2506 เพื่อประท้วงการบังคับให้ประชาชนไปนับถือศาสนาคริสต์และการฉ้อราษฎร์บังหลวงของรัฐบาลโงดินห์เดียมที่เป็นคาทอลิก รวมทั้งใช้ความรุนแรงขัดขวางการฉลองวันวิสาขบูชาของประชาชนในประเทศ ปัจจุบันรถออสตินสีฟ้าคันนั้นได้ถูกเก็บรักษาและจัดแสดงไว้ภายในวัดแห่งนี้
• หมายเหตุ : บริเวณหน้าวัด มีร้านขายของฝากและของที่ระลึก เวลาซึ้อของฝาก กรุณาต่อรองราคา 50 - 70 % นะครับ (ถ้าเขาไม่ให้ก็แกล้งเดินหนี แล้วแม่ค้าก็จะเดินตามมาขายท่านเองแหละครับ รับประกันว่าซื้อของนะต้องต่อรองกันจริงๆ นี่แหละครับ...เสน่ห์แห่งเวียตนาม)

วัดเทียนมู่ ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของริมแม่น้ำหอมของประเทศเวียดนาม ทางไปสุสานของพระเจ้ามิงห์หม่าง วัดแห่งนี้นับเป็นศูนย์กลางทางพุทธศาสนานิกายเซน จุดเด่นที่สุดของวัดแห่งนี้คือ เจดีย์ทรงเก๋ง 8 เหลี่ยม สูงลดหลั่นกัน 7 ชั้น แต่ละชั้นเป็นตัวแทนของชาติภพต่างๆ ของพระพุทธเจ้า ส่วนทางฝั่งซ้ายและขวาเป็นที่ตั้งของศิลาจารึกและระฆังสำริดขนาดใหญ่หนักถึง 2,000 กิโลกรัม ถัดมาทางด้านหลังของเจดีย์เป็นประตูทางเข้าสู่บริเวณภายในวัด มีรูปปั้นเทพเจ้า 6 องค์ คอยยืนเฝ้าปกป้องไม่ให้ความชั่วร้ายเข้ามาเยือนและวัดแห่งนี้เองมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และการเมืองในช่วงยุคหลังของเวียตนาม เมื่อพระภิกษุทิกกวางหยุก เจ้าอาวาสของวัดเทียนมู่ได้ใช้รถออสตินสีฟ้าคันเล็กเป็นพาหนะไปเผาตัวเองที่กลางกรุงไซ่ง่อนหรือโฮจิมินห์ซิตี้ในปัจจุบัน ในช่วงสายของวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2506 เพื่อประท้วงการบังคับให้ประชาชนไปนับถือศาสนาคริสต์และการฉ้อราษฎร์บังหลวงของรัฐบาลโงดินห์เดียมที่เป็นคาทอลิก รวมทั้งใช้ความรุนแรงขัดขวางการฉลองวันวิสาขบูชาของประชาชนในประเทศ ปัจจุบันรถออสตินสีฟ้าคันนั้นได้ถูกเก็บรักษาและจัดแสดงไว้ภายในวัดแห่งนี้
• หมายเหตุ : บริเวณหน้าวัด มีร้านขายของฝากและของที่ระลึก เวลาซึ้อของฝาก กรุณาต่อรองราคา 50 - 70 % นะครับ (ถ้าเขาไม่ให้ก็แกล้งเดินหนี แล้วแม่ค้าก็จะเดินตามมาขายท่านเองแหละครับ รับประกันว่าซื้อของนะต้องต่อรองกันจริงๆ นี่แหละครับ...เสน่ห์แห่งเวียตนาม)

สุสานจักรพรรดิไคดิงห์ (Tomb of Khai Dinh) (ลัง ไคดิง) อยู่ห่างจากเมืองเว้ลงไปทางใต้ 8 กิโลเมตร สุสานแห่งนี้เป็นสุสานเดียวที่มีการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมตะวันออกกับสถาปัตยกรรมตะวันตก สมเด็จพระจักรพรรดิไคดิงห์เป็นพระจักรพรรดิลำดับก่อนสุดท้ายของเวียดนาม ผู้ซึ่งครองราชย์ตั้งแต่ปี 1916 ถึงปี 1925 เนื่องจากองค์จักรพรรดิไคดิงห์ทรงเป็นจักรพรรดิในราชวงศ์เหงียนพระองค์เดียวที่ได้เดินทางไปประเทศฝรั่งเศส สุสานแห่งนี้สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กอย่างดี โดยใช้เวลาก่อสร้างนานถึง 11 ปี พระเจ้าไคดิงห์เป็นพระบิดาบุญธรรมของพระเจ้าเบ๋าได่ ทรงครองราชย์อยู่ 9 ปี ในยุคที่ฝรั่งเศสเข้ามาปกครอง
           สุสานฝังพระศพมีโครงสร้างเป็นคอนกรีตสีดำเข้ม ซึ่งเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรรมกอทิก ทางเดินขึ้นสุสานได้รับการตกแต่งเป็นบันไดมังกรอันโอ่อ่าที่จะพาขึ้นไปสู่สุสานชั้นหนึ่ง จากนั้นมีบันไดต่อไปยังลานชั้นสองที่เรียงรายด้วยรูปปั้นหินของช้าง ม้า ข้าราชการทหารและพลเรือนเรียงรายอยู่ กลางลานมีแผ่นจารึกเขียนด้วยอักษรจีน นิพนธ์โดยพระเจ้าเบ๋าได่ เพื่อรำลึกถึงพระบิดาของพระองค์ ส่วนด้านบนสุดเป็นพระราชวังเทียนดิงห์ ภายในมีการตกแต่งอย่างสวยงามด้วย
           การใช้กระเบื้องสีปูพื้น จิตรกรรมฝาผนังภาพมังกรในม่านเมฆขนาดใหญ่ที่วาดโดยใช้ศิลปินที่เขียนภาพด้วยเท้า ประดับอยู่บนเพดานกลางห้องโถง ส่วนทางซ้ายและขวาเป็นภาพเฟรสโกอันเต็มไปด้วยสีสันที่ตกแต่งด้วยการฝังกระจกสีและกระเบื้องนับพันชิ้น แสดงถึงเรื่องราวมากมายของสัตว์ ต้นไม้ และดอกไม้ ตลอดจนรูปปั้นสำริดขนาดเท่าองค์จริงของพระเจ้าไคดิงห์ ซึ่งสร้างที่ฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2465 ตั้งอยู่บนยกพื้นด้านบนของสุสาน ร่างขององค์พระจักรพรรดิถูกฝังไว้ที่ด้านใต้ของรูปปั้นนี้ลึกลงไป 18 เมตร

สุสานจักรพรรดิไคดิงห์ (Tomb of Khai Dinh) (ลัง ไคดิง) อยู่ห่างจากเมืองเว้ลงไปทางใต้ 8 กิโลเมตร สุสานแห่งนี้เป็นสุสานเดียวที่มีการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมตะวันออกกับสถาปัตยกรรมตะวันตก สมเด็จพระจักรพรรดิไคดิงห์เป็นพระจักรพรรดิลำดับก่อนสุดท้ายของเวียดนาม ผู้ซึ่งครองราชย์ตั้งแต่ปี 1916 ถึงปี 1925 เนื่องจากองค์จักรพรรดิไคดิงห์ทรงเป็นจักรพรรดิในราชวงศ์เหงียนพระองค์เดียวที่ได้เดินทางไปประเทศฝรั่งเศส สุสานแห่งนี้สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กอย่างดี โดยใช้เวลาก่อสร้างนานถึง 11 ปี พระเจ้าไคดิงห์เป็นพระบิดาบุญธรรมของพระเจ้าเบ๋าได่ ทรงครองราชย์อยู่ 9 ปี ในยุคที่ฝรั่งเศสเข้ามาปกครอง
           สุสานฝังพระศพมีโครงสร้างเป็นคอนกรีตสีดำเข้ม ซึ่งเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรรมกอทิก ทางเดินขึ้นสุสานได้รับการตกแต่งเป็นบันไดมังกรอันโอ่อ่าที่จะพาขึ้นไปสู่สุสานชั้นหนึ่ง จากนั้นมีบันไดต่อไปยังลานชั้นสองที่เรียงรายด้วยรูปปั้นหินของช้าง ม้า ข้าราชการทหารและพลเรือนเรียงรายอยู่ กลางลานมีแผ่นจารึกเขียนด้วยอักษรจีน นิพนธ์โดยพระเจ้าเบ๋าได่ เพื่อรำลึกถึงพระบิดาของพระองค์ ส่วนด้านบนสุดเป็นพระราชวังเทียนดิงห์ ภายในมีการตกแต่งอย่างสวยงามด้วย
           การใช้กระเบื้องสีปูพื้น จิตรกรรมฝาผนังภาพมังกรในม่านเมฆขนาดใหญ่ที่วาดโดยใช้ศิลปินที่เขียนภาพด้วยเท้า ประดับอยู่บนเพดานกลางห้องโถง ส่วนทางซ้ายและขวาเป็นภาพเฟรสโกอันเต็มไปด้วยสีสันที่ตกแต่งด้วยการฝังกระจกสีและกระเบื้องนับพันชิ้น แสดงถึงเรื่องราวมากมายของสัตว์ ต้นไม้ และดอกไม้ ตลอดจนรูปปั้นสำริดขนาดเท่าองค์จริงของพระเจ้าไคดิงห์ ซึ่งสร้างที่ฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2465 ตั้งอยู่บนยกพื้นด้านบนของสุสาน ร่างขององค์พระจักรพรรดิถูกฝังไว้ที่ด้านใต้ของรูปปั้นนี้ลึกลงไป 18 เมตร

สุสานจักรพรรดิไคดิงห์ (Tomb of Khai Dinh) (ลัง ไคดิง) อยู่ห่างจากเมืองเว้ลงไปทางใต้ 8 กิโลเมตร สุสานแห่งนี้เป็นสุสานเดียวที่มีการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมตะวันออกกับสถาปัตยกรรมตะวันตก สมเด็จพระจักรพรรดิไคดิงห์เป็นพระจักรพรรดิลำดับก่อนสุดท้ายของเวียดนาม ผู้ซึ่งครองราชย์ตั้งแต่ปี 1916 ถึงปี 1925 เนื่องจากองค์จักรพรรดิไคดิงห์ทรงเป็นจักรพรรดิในราชวงศ์เหงียนพระองค์เดียวที่ได้เดินทางไปประเทศฝรั่งเศส สุสานแห่งนี้สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กอย่างดี โดยใช้เวลาก่อสร้างนานถึง 11 ปี พระเจ้าไคดิงห์เป็นพระบิดาบุญธรรมของพระเจ้าเบ๋าได่ ทรงครองราชย์อยู่ 9 ปี ในยุคที่ฝรั่งเศสเข้ามาปกครอง
           สุสานฝังพระศพมีโครงสร้างเป็นคอนกรีตสีดำเข้ม ซึ่งเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรรมกอทิก ทางเดินขึ้นสุสานได้รับการตกแต่งเป็นบันไดมังกรอันโอ่อ่าที่จะพาขึ้นไปสู่สุสานชั้นหนึ่ง จากนั้นมีบันไดต่อไปยังลานชั้นสองที่เรียงรายด้วยรูปปั้นหินของช้าง ม้า ข้าราชการทหารและพลเรือนเรียงรายอยู่ กลางลานมีแผ่นจารึกเขียนด้วยอักษรจีน นิพนธ์โดยพระเจ้าเบ๋าได่ เพื่อรำลึกถึงพระบิดาของพระองค์ ส่วนด้านบนสุดเป็นพระราชวังเทียนดิงห์ ภายในมีการตกแต่งอย่างสวยงามด้วย
           การใช้กระเบื้องสีปูพื้น จิตรกรรมฝาผนังภาพมังกรในม่านเมฆขนาดใหญ่ที่วาดโดยใช้ศิลปินที่เขียนภาพด้วยเท้า ประดับอยู่บนเพดานกลางห้องโถง ส่วนทางซ้ายและขวาเป็นภาพเฟรสโกอันเต็มไปด้วยสีสันที่ตกแต่งด้วยการฝังกระจกสีและกระเบื้องนับพันชิ้น แสดงถึงเรื่องราวมากมายของสัตว์ ต้นไม้ และดอกไม้ ตลอดจนรูปปั้นสำริดขนาดเท่าองค์จริงของพระเจ้าไคดิงห์ ซึ่งสร้างที่ฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2465 ตั้งอยู่บนยกพื้นด้านบนของสุสาน ร่างขององค์พระจักรพรรดิถูกฝังไว้ที่ด้านใต้ของรูปปั้นนี้ลึกลงไป 18 เมตร

สุสานจักรพรรดิไคดิงห์ (Tomb of Khai Dinh) (ลัง ไคดิง) อยู่ห่างจากเมืองเว้ลงไปทางใต้ 8 กิโลเมตร สุสานแห่งนี้เป็นสุสานเดียวที่มีการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมตะวันออกกับสถาปัตยกรรมตะวันตก สมเด็จพระจักรพรรดิไคดิงห์เป็นพระจักรพรรดิลำดับก่อนสุดท้ายของเวียดนาม ผู้ซึ่งครองราชย์ตั้งแต่ปี 1916 ถึงปี 1925 เนื่องจากองค์จักรพรรดิไคดิงห์ทรงเป็นจักรพรรดิในราชวงศ์เหงียนพระองค์เดียวที่ได้เดินทางไปประเทศฝรั่งเศส สุสานแห่งนี้สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กอย่างดี โดยใช้เวลาก่อสร้างนานถึง 11 ปี พระเจ้าไคดิงห์เป็นพระบิดาบุญธรรมของพระเจ้าเบ๋าได่ ทรงครองราชย์อยู่ 9 ปี ในยุคที่ฝรั่งเศสเข้ามาปกครอง
           สุสานฝังพระศพมีโครงสร้างเป็นคอนกรีตสีดำเข้ม ซึ่งเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรรมกอทิก ทางเดินขึ้นสุสานได้รับการตกแต่งเป็นบันไดมังกรอันโอ่อ่าที่จะพาขึ้นไปสู่สุสานชั้นหนึ่ง จากนั้นมีบันไดต่อไปยังลานชั้นสองที่เรียงรายด้วยรูปปั้นหินของช้าง ม้า ข้าราชการทหารและพลเรือนเรียงรายอยู่ กลางลานมีแผ่นจารึกเขียนด้วยอักษรจีน นิพนธ์โดยพระเจ้าเบ๋าได่ เพื่อรำลึกถึงพระบิดาของพระองค์ ส่วนด้านบนสุดเป็นพระราชวังเทียนดิงห์ ภายในมีการตกแต่งอย่างสวยงามด้วย
           การใช้กระเบื้องสีปูพื้น จิตรกรรมฝาผนังภาพมังกรในม่านเมฆขนาดใหญ่ที่วาดโดยใช้ศิลปินที่เขียนภาพด้วยเท้า ประดับอยู่บนเพดานกลางห้องโถง ส่วนทางซ้ายและขวาเป็นภาพเฟรสโกอันเต็มไปด้วยสีสันที่ตกแต่งด้วยการฝังกระจกสีและกระเบื้องนับพันชิ้น แสดงถึงเรื่องราวมากมายของสัตว์ ต้นไม้ และดอกไม้ ตลอดจนรูปปั้นสำริดขนาดเท่าองค์จริงของพระเจ้าไคดิงห์ ซึ่งสร้างที่ฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2465 ตั้งอยู่บนยกพื้นด้านบนของสุสาน ร่างขององค์พระจักรพรรดิถูกฝังไว้ที่ด้านใต้ของรูปปั้นนี้ลึกลงไป 18 เมตร

สุสานจักรพรรดิมินห์หม่าง ตั้งอยู่ใน An Bang Village ห่างจากเมืองเว้ประมาณ 12 กิโลเมตร อยู่บริเวณที่แควต่าแจ็กกับแควฮีวแจ็กมาบรรจบกันกลายเป็นแม่น้ำหอม สุสานแห่งนี้เริ่มก่อสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1840 ก่อนที่พระองค์จะสิ้นพระชนม์ 1 ปี และสำเร็จลงโดยพระเจ้าเถี่ยวตรี รัชทายาทของพระองค์ในปี ค.ศ. 1843 พระเจ้ามินห์หม่างเป็นพระโอรสองค์ที่ 4 ของพระเจ้าซาลอง และเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 2 ในราชวงศ์เหงียน ทรงเป็นผู้คุมการสร้างนครจักรพรรดิด้วยตนเอง พระเจ้าทรงมีทัศนคติแบบลัทธิขงจื๊อและต่อต้านการเข้าครอบครองของฝรั่งเศสพระองค์จึงได้รับการยกย่องอย่างสูง สุสานแห่งนี้ได้ผสมผสานความงามของธรรมชาติเข้ากับสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่
           เมื่อเดินเข้าไป สิ่งแรกที่จะได้พบ คือ บริเวณลานกว้างที่มีรูปสลักหินของเหล่าบรรดาช้าง ม้า ทหาร และขุนนาง ที่ตั้งเรียงรายอยู่สองฟากฝั่ง ผลงานชิ้นยอดของช่างฝีมือนิรนามหลายคน โดยรูปปั้นจำนวนหนึ่งเป็นทหารอยู่ในชุดเวียดนามโบราณ มีโขลงช้างและฝูงม้า พร้อมทำการรบ ถัดเข้ามาเป็นศิลาจารึกที่ตั้งแท่นบูชาดวงพระวิญญาณ และพระตำหนักด้านในที่แวดล้อมไปด้วยบึงน้ำและสวนอันร่มรื่น จากพระตำหนักนี้สามารถมองเห็นหลุมฝังพระศพเป็นเนินดินวงกลมขนาดใหญ่ล้อมรอบด้วยรั้วสูง แม้ว่าจะเป็นการเที่ยวชมสุสานแต่ระหว่างเดินเข้าไป นักท่องเที่ยวจะได้รับความรู้สึกเบิกบานตลอดทาง
           ใกล้ๆ กันเป็นทะเลสาบ Lake of Impeccable Clarity ที่มีสะพานหินสามแห่งแกะสลักไว้อย่างงดงาม เป็นสะพานไว้ข้ามทะเลสาบ โดยสะพานตรงกลางนั้นสงวนไว้สำหรับการใช้งานของจักรพรรดิเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น และในหนึ่งปีจะเปิดใช้เพียงแค่ 1 ครั้งในวาระการจากไปของพระองค์

ในอาคารสุดท้ายที่เป็นที่บรรจุสุสานของพระองค์ยังคงปิดไว้ไม่ให้เข้าไปชมได้

สุสานจักรพรรดิมินห์หม่าง ตั้งอยู่ใน An Bang Village ห่างจากเมืองเว้ประมาณ 12 กิโลเมตร อยู่บริเวณที่แควต่าแจ็กกับแควฮีวแจ็กมาบรรจบกันกลายเป็นแม่น้ำหอม สุสานแห่งนี้เริ่มก่อสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1840 ก่อนที่พระองค์จะสิ้นพระชนม์ 1 ปี และสำเร็จลงโดยพระเจ้าเถี่ยวตรี รัชทายาทของพระองค์ในปี ค.ศ. 1843 พระเจ้ามินห์หม่างเป็นพระโอรสองค์ที่ 4 ของพระเจ้าซาลอง และเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 2 ในราชวงศ์เหงียน ทรงเป็นผู้คุมการสร้างนครจักรพรรดิด้วยตนเอง พระเจ้าทรงมีทัศนคติแบบลัทธิขงจื๊อและต่อต้านการเข้าครอบครองของฝรั่งเศสพระองค์จึงได้รับการยกย่องอย่างสูง สุสานแห่งนี้ได้ผสมผสานความงามของธรรมชาติเข้ากับสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่
           เมื่อเดินเข้าไป สิ่งแรกที่จะได้พบ คือ บริเวณลานกว้างที่มีรูปสลักหินของเหล่าบรรดาช้าง ม้า ทหาร และขุนนาง ที่ตั้งเรียงรายอยู่สองฟากฝั่ง ผลงานชิ้นยอดของช่างฝีมือนิรนามหลายคน โดยรูปปั้นจำนวนหนึ่งเป็นทหารอยู่ในชุดเวียดนามโบราณ มีโขลงช้างและฝูงม้า พร้อมทำการรบ ถัดเข้ามาเป็นศิลาจารึกที่ตั้งแท่นบูชาดวงพระวิญญาณ และพระตำหนักด้านในที่แวดล้อมไปด้วยบึงน้ำและสวนอันร่มรื่น จากพระตำหนักนี้สามารถมองเห็นหลุมฝังพระศพเป็นเนินดินวงกลมขนาดใหญ่ล้อมรอบด้วยรั้วสูง แม้ว่าจะเป็นการเที่ยวชมสุสานแต่ระหว่างเดินเข้าไป นักท่องเที่ยวจะได้รับความรู้สึกเบิกบานตลอดทาง
           ใกล้ๆ กันเป็นทะเลสาบ Lake of Impeccable Clarity ที่มีสะพานหินสามแห่งแกะสลักไว้อย่างงดงาม เป็นสะพานไว้ข้ามทะเลสาบ โดยสะพานตรงกลางนั้นสงวนไว้สำหรับการใช้งานของจักรพรรดิเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น และในหนึ่งปีจะเปิดใช้เพียงแค่ 1 ครั้งในวาระการจากไปของพระองค์

ในอาคารสุดท้ายที่เป็นที่บรรจุสุสานของพระองค์ยังคงปิดไว้ไม่ให้เข้าไปชมได้

สุสานจักรพรรดิมินห์หม่าง ตั้งอยู่ใน An Bang Village ห่างจากเมืองเว้ประมาณ 12 กิโลเมตร อยู่บริเวณที่แควต่าแจ็กกับแควฮีวแจ็กมาบรรจบกันกลายเป็นแม่น้ำหอม สุสานแห่งนี้เริ่มก่อสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1840 ก่อนที่พระองค์จะสิ้นพระชนม์ 1 ปี และสำเร็จลงโดยพระเจ้าเถี่ยวตรี รัชทายาทของพระองค์ในปี ค.ศ. 1843 พระเจ้ามินห์หม่างเป็นพระโอรสองค์ที่ 4 ของพระเจ้าซาลอง และเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 2 ในราชวงศ์เหงียน ทรงเป็นผู้คุมการสร้างนครจักรพรรดิด้วยตนเอง พระเจ้าทรงมีทัศนคติแบบลัทธิขงจื๊อและต่อต้านการเข้าครอบครองของฝรั่งเศสพระองค์จึงได้รับการยกย่องอย่างสูง สุสานแห่งนี้ได้ผสมผสานความงามของธรรมชาติเข้ากับสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่
           เมื่อเดินเข้าไป สิ่งแรกที่จะได้พบ คือ บริเวณลานกว้างที่มีรูปสลักหินของเหล่าบรรดาช้าง ม้า ทหาร และขุนนาง ที่ตั้งเรียงรายอยู่สองฟากฝั่ง ผลงานชิ้นยอดของช่างฝีมือนิรนามหลายคน โดยรูปปั้นจำนวนหนึ่งเป็นทหารอยู่ในชุดเวียดนามโบราณ มีโขลงช้างและฝูงม้า พร้อมทำการรบ ถัดเข้ามาเป็นศิลาจารึกที่ตั้งแท่นบูชาดวงพระวิญญาณ และพระตำหนักด้านในที่แวดล้อมไปด้วยบึงน้ำและสวนอันร่มรื่น จากพระตำหนักนี้สามารถมองเห็นหลุมฝังพระศพเป็นเนินดินวงกลมขนาดใหญ่ล้อมรอบด้วยรั้วสูง แม้ว่าจะเป็นการเที่ยวชมสุสานแต่ระหว่างเดินเข้าไป นักท่องเที่ยวจะได้รับความรู้สึกเบิกบานตลอดทาง
           ใกล้ๆ กันเป็นทะเลสาบ Lake of Impeccable Clarity ที่มีสะพานหินสามแห่งแกะสลักไว้อย่างงดงาม เป็นสะพานไว้ข้ามทะเลสาบ โดยสะพานตรงกลางนั้นสงวนไว้สำหรับการใช้งานของจักรพรรดิเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น และในหนึ่งปีจะเปิดใช้เพียงแค่ 1 ครั้งในวาระการจากไปของพระองค์

ในอาคารสุดท้ายที่เป็นที่บรรจุสุสานของพระองค์ยังคงปิดไว้ไม่ให้เข้าไปชมได้

สุสานจักรพรรดิมินห์หม่าง ตั้งอยู่ใน An Bang Village ห่างจากเมืองเว้ประมาณ 12 กิโลเมตร อยู่บริเวณที่แควต่าแจ็กกับแควฮีวแจ็กมาบรรจบกันกลายเป็นแม่น้ำหอม สุสานแห่งนี้เริ่มก่อสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1840 ก่อนที่พระองค์จะสิ้นพระชนม์ 1 ปี และสำเร็จลงโดยพระเจ้าเถี่ยวตรี รัชทายาทของพระองค์ในปี ค.ศ. 1843 พระเจ้ามินห์หม่างเป็นพระโอรสองค์ที่ 4 ของพระเจ้าซาลอง และเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 2 ในราชวงศ์เหงียน ทรงเป็นผู้คุมการสร้างนครจักรพรรดิด้วยตนเอง พระเจ้าทรงมีทัศนคติแบบลัทธิขงจื๊อและต่อต้านการเข้าครอบครองของฝรั่งเศสพระองค์จึงได้รับการยกย่องอย่างสูง สุสานแห่งนี้ได้ผสมผสานความงามของธรรมชาติเข้ากับสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่
           เมื่อเดินเข้าไป สิ่งแรกที่จะได้พบ คือ บริเวณลานกว้างที่มีรูปสลักหินของเหล่าบรรดาช้าง ม้า ทหาร และขุนนาง ที่ตั้งเรียงรายอยู่สองฟากฝั่ง ผลงานชิ้นยอดของช่างฝีมือนิรนามหลายคน โดยรูปปั้นจำนวนหนึ่งเป็นทหารอยู่ในชุดเวียดนามโบราณ มีโขลงช้างและฝูงม้า พร้อมทำการรบ ถัดเข้ามาเป็นศิลาจารึกที่ตั้งแท่นบูชาดวงพระวิญญาณ และพระตำหนักด้านในที่แวดล้อมไปด้วยบึงน้ำและสวนอันร่มรื่น จากพระตำหนักนี้สามารถมองเห็นหลุมฝังพระศพเป็นเนินดินวงกลมขนาดใหญ่ล้อมรอบด้วยรั้วสูง แม้ว่าจะเป็นการเที่ยวชมสุสานแต่ระหว่างเดินเข้าไป นักท่องเที่ยวจะได้รับความรู้สึกเบิกบานตลอดทาง
           ใกล้ๆ กันเป็นทะเลสาบ Lake of Impeccable Clarity ที่มีสะพานหินสามแห่งแกะสลักไว้อย่างงดงาม เป็นสะพานไว้ข้ามทะเลสาบ โดยสะพานตรงกลางนั้นสงวนไว้สำหรับการใช้งานของจักรพรรดิเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น และในหนึ่งปีจะเปิดใช้เพียงแค่ 1 ครั้งในวาระการจากไปของพระองค์

ในอาคารสุดท้ายที่เป็นที่บรรจุสุสานของพระองค์ยังคงปิดไว้ไม่ให้เข้าไปชมได้

จบทริปวันนี้เราเดินทางกลับเมืองโฮจิมินส์ จากสนามบินเว้  เป็นทริปที่สนุกสนาน ตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจเหลือเกินครับ หมดเรี่ยวแรงกันถ้วนหน้า

มีเกล็ดความรู้จากรถแท็กซี่ที่เราเหมาในวันสุดท้าย แกได้เล่าแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับระบบการเมืองปกครองไว้อย่างน่าสนใจ
แกเป็นคนเมืองเว้โดยกำเนิด แกมีความภาคภูมิใจที่จะบอกเราว่า สาเหตุที่จักรพรรดิ์ของเวียดนามเลือกเมืองเว้เป็นเมืองหลวง เป้นราชธานีและสร้างราชวังต้องห้ามอันสวยงาม นอกจากจะมีภูมิประเทศ ชัยภูมิที่ดี อุดมสมบูรณ์แล้ว สาวเมืองเว้ คือสาวงามที่สวยที่สุดในประเทศเวียดนามนั่นเอง สาวงามที่องค์จักรพรรดิ์เลือกเข้าวังนั้น จะมีชะตากรรมที่น่าสงสารที่สุดเพราะจะมีคนโชคดีอยู่ไม่กี่คนเท่านั้นที่จะได้รับตำแหน่งสำคัญ คงจะคล้ายกับราชวงค์จีนยุคโบราณที่เราเห็นกันในโทรทัศน์ กล่าวคือ สาวๆนับพันนั้น เมื่อถูกเลือกในเข้าวังแล้ว จะไม่มีสิทธิ์ได้ออกเอาอยู่นอกวังอีกเลย จนสิ้นอายุขัย ในขณะที่บางคนไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะได้รับการสนองบาทบริจาริกา เนื่องจากจำนวนนางสนมที่มีจำนวนมาก องค์จักรพรรดิ์บางพระองค์ก็สวรรคตไปเสียก่อน (ถ้าคำราชาศัพท์ผมใช้ไม่ถูก โปรดอภัยด้วยครับ) ในบางราชการก็จะมีการเมืองภายในของเหล่าสนมต่างๆ นับเป็นสีสันภายในวังที่มีเรื่องเล่าขานไม่รู้จักจบสิ้น มีครบครันทั้งเรื่อง รัก โลภ เศร้า โศกนาภกรรม อันหลากหลาย แกก็ไม่ได้เล่าลงลึกในรายละเอียดเท่าไร

แล้วแกก็นำมาเปรียบเทียบกับการเมืองยุคหลัง ยุคที่คาบเกี่ยวกับการเปลี่ยนการปกครอง หลังจากการเข้ามารุกรานของฝรั่งเศส ที่ในที่สุดก็มี ลุงโฮจิมินส์ มาช่วยปลดแอกให้กับประชาชนชาวเวียดนาม แกเปรียบเทียบโดยตรงกับลุงโฮกับองค์จักรพรรดิ์ ว่า จักรพรรดิ์นั้นมีทรัพย์สมบัติ หญิงงามมากมาย แต่ไม่เคยได้ใจหรือสามารถปกครองหรือนำความผาสุกมาให้ชาวเวียดนามได้ แตกต่างจากลุงโฮ ที่ไม่มีเงินทองทรัพย์สินใดๆ ไม่มีแม้กระทั่ง ลูก เมีย แต่ประชาชนชาวเวียดนามทุกคน คือ ลูกของลุงโฮ ตลอดเวลาที่แกเอ่ยถึงลุงโฮ แกมีน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความเคารพรัก ภาคภูมิใจ มีแววตาปรื้มปิติ ซึ่งผมคิดว่า ชาวเวียดนามทุกคนก็คิดเช่นเดียวกัน

เนื่องจากเรามีล่ามกิติมศักดิ์ที่สามารถใช้ภาษเวียดนามได้อย่างคล่องแคล่วอย่างกับภาษาที่สองของบ้านเกิด แกทำงานเป็นหัวหน้าสมุห์บัญชีของโครงการเราในปัจจุบัน แกเคยเข้ามาทำงานกับทีมเดียวกันนี้เมื่อสิบกว่าปีก่อน มีโอกาสได้เรียนภาษาเวียดนามอย่างถูกต้อง จึงสามารถแปลและถ่ายทอดความหมาย ถอดความได้อย่างชัดเจนถูกต้อง
และล่ามสาวชาวเวียดนามที่มีแฟนเป็นคนไทย เรียนภาษาไทย พูดภาษาไทยได้อย่างคล่องแคล่วอีกคนมีช่วยกันตรวจทานการแปลอย่างออกรสชาดครับ

รถตัดผม

มีภาพหลายบรรยากาศมากครับ ขอบคุณครับ

การขายไก่แบบเวียดนามดั้งเดิม คือมัดเท้าห้อยขา เพื่อให้เห็นว่ายังมีชีวิตอยู่ และเป็นไก่ที่ไม่เป็นเชื้อโรคหรือเป็นการตายแบบไม่ปกติ เป็นเนื้อไก่ที่ไม่ได้แปรรูปมาหรือมีการใช้สารเคมีฟอกหรือผสมแล้วนำมาขาย
ในขณะที่ปัจุบันการขายเนื้อไก่หรือสัตว์ต่างๆแบบเป็นชิ้นเนื้อก็ได้รับการยอมรับมากขึ้นเรื่อยๆครับ และการขายแบบโบราณนี้ก็ยังมีให้เห็นได้ทั่วไป

ขอบคุณสำหรับภาพงามๆและเรื่องราวดีๆที่นำมาฝากเน้อเจ้า  :D

(https://uppic.cc/d/6o7t)

ผมไม่แน่ใจว่าเป็นงูชนิดอะไร เพราะเนื่องจากไม่ได้เข้าไปขอซื้อจึงไม่กล้าถามว่าชื่องูอะไร
แต่เป็นงูที่เอามาขายเพื่อนำไปประกอบอาหารแน่นอนครับ

สำหรับวัฒนธรรมบนโต๊ะอาหารของเวียดนามนั้น แตกต่างกันบ้านอยู่เรื่องนึง ครับ เศษอาหารหรือกระป๋องเบียร์ ขวดเบียร์ จะทิ้งลงใต้โต๊ะ ทั้งหมด
ในขณะที่เด็กเสริ์ฟจะทยอยมาทำความสะอาดหรือเก็บเศษอาหารอยู่ตลอดเวลา

เด็กๆที่นี่จะมีประสบการณ์และสกิลการนั่งรถมอเตอร์ไซต์ตั้งแต่เด็กเลยครับ

การจอดฉี่รถมอเตอร์ไซต์หรือรถยนต์ ก็เห็นกันได้ตามปกติทั่วไป ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรือผิดแปลกแต่อย่างใด

 ;D

https://youtu.be/RUXwqaIziYo

https://youtu.be/RUXwqaIziYo

ดูสาวๆทำขนมเพลินๆ

สถานีขนส่งสายตะวันออก

https://goo.gl/maps/8RbjcAVSN1VNL3rZA

https://youtu.be/bC34jXA4pRE

https://youtu.be/bC34jXA4pRE

เตะลูกขนไก่

จ่ายตลาดยามเย็น

 ;D

Binh An Waterbus Station

https://goo.gl/maps/iuuPUf2iut8AuQW56

แอบดูสาวเวียดนามเล่นน้ำ

 :D

#อัพเดต สถานการณ์โควิดเวียดนาม
ปลายสัปดาห์อย่างนี้ แอดจะมาอัพเดตสถานการณ์โควิดในเวียดนามกันอีกครั้ง กว่าสามเดือนครึ่งที่เวียดนามประกาศเว้นระยะห่างทางสังคมกับเวฟโควิด 4 รวมๆในประเทศยังห้ามประชาชนทั่วไปเดินทางภายในประเทศ ขณะที่รถขนสินค้า ใช้มาตรการตรวจเชื้อโควิดให้แก่คนขับรถและให้หน่วยราชการในพื้นที่ออกใบอนุญาตขนส่งสินค้า ไม่ใช่รถบรรทุกคันไหนก็ได้ที่จะขับไปบนถนนหลวง ระหว่างสัปดาห์มีข่าวจับรถขนสินค้าแอบขนคนข้ามจังหวัดให้คนแอบนั่งไปในตู้ขนสินค้าเย็นๆ ภายในเมืองยังแบ่งพื้นที่ออกเป็นเขียว ส้ม แดง ในพื้นที่สีเขียวหรือพื้นที่มีคนติดเชื้อโควิด19 น้อย จะผ่อนคลายให้ประชาชนออกมาทำกิจกรรมได้มากกว่า เช่นออกกำลังกายตามที่สาธารณะ ออกไปซื้ออาหารกลับไปรับประทานที่บ้าน หรือเดินทางจากบ้านไปที่ทำงานได้ ซึ่งแต่ละเมืองอาจจะประกาศข้อบังคับที่ต่างกันไป
ในภาคใต้ยังมีคนติดเชื้อรายใหม่สูง ถึงจะลดลงเล็กน้อย แต่จำนวนผู้ติดเชื้อรายใหม่ใน 4-5 จังหวัดแรก จำนวนผู้ติดเชื้อรายวันยังไม่ค่อยลดลง อย่างเช่นโฮจิมินห์ยังอยู่ที่ 5-6 พันคนต่อวัน บิ่นเยือง 3-4 พันคนต่อวัน ด่องไน 500-1000 คนต่อวัน จังหวัด ลองอาน, เกียงยาง ,เตียงยาง ประมาณ 200-500 คนต่อวัน เหล่านี้เป็นจังหวัดที่อยู่ไม่ไกลจากโฮจิมินห์มากนัก
โฮจิมินห์ประกาศผ่อนคลายกฏการเว้นระยะห่างทางสังคมประชาชนที่อยู่ในคอนโดมิเนียม สามารถลงไปใช้บริการสวนสาธารณะซึ่งอยู่ในอาณาบริเวณของคอนโดได้ในบางแห่ง ทำให้คนลดความเครียดลงไปได้บ้าง จากการที่ต้องอยู่แต่ภายในห้องคอนโด ให้ร้านอาหารสามารถเปิดขายแบบให้สั่งผ่านApp หรือทางโทรศัพท์ได้แล้ว แต่ยังไม่อนุญาตให้ประชาชนออกไปซื้ออาหารเอง ทำได้แต่สั่งทางAppหรือทางโทรศัพท์ ในเขตที่มีผู้ติดเชื้อโควิดน้อยเช่นเขต7 และ เขตกูจี(ที่เรารู้จักกันในนามสถานที่ท่องเที่ยวอุโมงค์เวียดกงกูจี) คนงานสามารถเดินทางไปทำงานได้ตามปกติ ไม่มีการห้ามการเดินทางภายในเขตอำเภอ แต่พื้นที่ส่วนใหญ่ของโฮจิมินห์ยังคงประกาศLockdown ไปจนถึงวันที่ 30 กันยายน 2564
ยุทธศาสตร์การต่อสู้โควิดในโฮจิมินห์ในเวลานี้คือเข้าตรวจเชื้อโควิดให้ประชาชนซ้ำๆ 5-7 วันต่อ 1 ครั้ง เพื่อคัดกรอง คนติดเชื้อออกจากคนปกติ บางพื้นที่ใช้วิธีให้ครอบครัวส่งตัวแทนไปตรวจ บางพื้นที่ตรวจ100%ทุกคน  ทางการได้ประกาศมาแล้วว่า นครโฮจิมินห์ไม่สามารถที่จะทำให้จำนวนผู้ติดโควิดเป็นศูนย์ได้อย่างเด็ดขาดและเมืองไม่สามารถปิดเมืองได้อย่างนี้ตลอดไป ดังนั้น เมืองจะต้องเปิดทีละขั้น เพื่อจะกลับมาได้เหมือนเดิม (khôi phục từng bước chắc chắn và phát triển trở lại)
ฮานอย ได้ประกาศยกเลิกด่านตรวจและอนุญาตให้ประชาชนออกไปซื้ออาหารได้ในหลายเขต ทำให้สับดาห์ที่ผ่านมา คนออกจากบ้านไปหาซื้อของกินที่เคยกินประจำอย่างเฝอหรือขนมจีนหมูย่างแบบฮานอย (bún chả Hà Nội) กันอย่างเนืองแน่น ร้านขายเฝอดังๆบางร้านขายได้มากกว่า 1,000 ชามเฝอ ภายในวันเดียว จำนวนผู้ติดเชื้อโควิด19 ในฮานอย ลดลงมาอยู่ในระดับ 10-25 คนต่อวัน ถ้าจำนวนผู้ติดเชื้อรายใหม่อยู่ในระดับนี้ คนฮานอยน่าจะได้ออกมาใช้ชีวิตนอกบ้านใกล้เคียงกับระดับปกติกันมากขึ้น สอบถามจากเพื่อนแอดชาวฮานอยและจังหวัดข้างเคียงระบบQRโค๊ดที่นำมาใช้ในการตรวจการเดินทาง ทำให้ประชาชนได้รับความสะดวกมากขึ้น ไม่ต้องเข้าคิวตรวจเอกสารมากมาย
จำนวนวัคซีนที่ฉีดแล้วในเวียดนามตามรายงานของ VTV ได้ฉีดไปแล้ว 33 ล้านโด๊ส ในจำนวนนี้เป็นเข็มแรก 27 ล้านโด๊ย เข็มที่สอง 6 ล้านโด๊ส ในช่วงวันที่ 10-16 ตุลาคม อัตราการฉีดวัคซีนต่อวัน หกแสนถึงหนึ่งล้านคนต่อวัน
เรียบเรียงจาก
https://zingnews.vn/lao-dong-o-khu-cong-nghiep-che-xuat...
https://zingnews.vn/nhan-vien-quan-an-uong-o-tphcm-duoc...
https://zingnews.vn/se-xem-xet-cho-cu-dan-vinhomes...
https://zingnews.vn/ha-noi-se-than-trong-khi-noi-long-cac...
https://vtv.vn/.../hon-33-trieu-lieu-vaccine-covid-19-da...
เพจ #คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

นครโฮจิมินห์ : เขตใดเป็นเขตสีแดงและเขตสีเขียว ตามการประเมินของกระทรวงสาธารณสุข ?
  --------------------
 จากการประเมินของกระทรวงสาธารณสุข เขต 7 เขต Cu Chi และ Can Gio ได้ผ่านเกณฑ์เขตสีเขียวแล้ว  เมือง Thu Duc อำเภอ Phu Nhuan และอำเภอ Binh Chanh อยู่ในเขตสีเหลือง ในขณะที่เขตที่ 4 และ 12 อยู่ในเขตสีแดง

ขอบคุณสำหรับภาพและข่าวจากเวียดนามเจ้า

โฮจิมินห์ยังไม่ให้ประชาชนทั่วไปออกจากบ้าน แต่อนุญาตให้ร้านอาหารdeliveryเปิดได้แล้ว ปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา fast-food หลายเจ้าได้ประกาศกลับมาเปิดและพร้อมdelivery รวมถึงผู้ประกอบการรายเล็กหลายราย เริ่มซื้อโฆษณาสื่อออนไลน์เพื่อประชาสัมพันธ์ แต่การสั่งของยังต้องสั่งทาง application และทางโทรศัพท์เท่านั้น คนทั่วไปยังไม่สามารถออกจากบ้านไปสั่งอาหารเองได้ คาดว่าหลังวันที่ 1 ตุลาคม จะประกาศแบ่งโซนเป็นเขียว ส้ม แดง โซนเขียวจำนวนผู้ติดเชื้อน้อยจะให้ประชาชนออกจากบ้านไปสั่งอาหารเองได้ อนุญาตรถTAXI รถขนส่งสาธารณะบางประเภทเดินทางได้ โซนส้มจะอนุญาตเฉพาะสั่งทางAppและการเดินทางเท่าที่จำเป็น โซนแดงมีผู้ติดเชื้อสูงจะไม่อนุญาตให้คนจากข้างอกเดินทางเข้าไปได้แต่ใช้วิธีแจกคูปองให้เดินทางออกนอกบ้าน แต่ทั้งนี้ยังเป็นการคาดการณ์ของสื่อต้องรอดูประกาศชัดๆอีกครั้ง

#คนไซ่ง่อนออกมานอกบ้านได้แล้ว
หลังจากนครโฮจิมินห์ผ่อนคลายมาตรการLockdown ประชาชนสามารถออกมานอกบ้านได้ วันสุดสัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์แรก ถึงแม้ว่าไม่มีร้านอาหารหรือร้านกาแฟเปิดให้นั่งทาน แต่คนไซ่ง่อนก็กระหายที่จะออกมาใช้ชีวิตนอก บ้านอีกครั้ง ในบริเวณพื้นที่สาธารณะกลางเมืองอย่างย่านปารีส( Công xã Pari) เขต 1 โฮจิมินห์ซิตี้ จึงมีคนไปนั่งพักผ่อนเป็นจำนวนมาก
จิ คิม บ้านอยู่เขตสองโฮจิมินห์ซิตี้ได้เดินทางมาเขต1 เพื่อเปลี่ยนบรรยาการศ ได้กล่าวว่า “บ้านของฉันอยู่ในอพาร์ตเมนต์ ฉันจึงมองเห็นถนนจากระเบียงด้านบน นับเดือนแล้ว เห็นแต่พื้นที่รกร้าง เลยรู้สึกเศร้าเล็กน้อย ฉันดีใจมากที่ได้เห็นไซง่อนฟื้นคืนขึ้นมาอีกครั้ง หวังว่าโรคระบาดจะผ่านไปในไม่ช้า เพื่อให้ผู้คนสามารถเดินทางได้อย่างอิสระโดยไม่ต้องกังวลมากเกินไป” คิมกล่าว
ขณะที่ความเห็นจากหนุ่ม Manh วัย18 “ถนนที่มีเสียงรถรา น่าสนุกกว่า แต่ดูๆแล้ว ผู้คนในวันนี้ ก็ไม่เร่งรีบเหมือนสมัยก่อน การได้นั่งดูเมืองไซ่ง่อนแบบนี้เป็นประสพการณ์ที่ดีของเรา”

#คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

เย็นวันอาทิตน์ที่ 3 ตุลาคม 2564 ชาวไซ่ง่อนได้ออกมาใช้ชีวิตนอกบ้านกันหลังจากที่รัฐผ่อนคลายมาตรการLockdown ให้สามารถเดินทางออกนอกบ้านได้แล้ว ถนนหลายสายเต็มไปด้วยรถและคนที่ออกมานอกบ้าน และในพื้นที่สาธารณะโดยเฉพาะบริเวณเขต 1 มีคนไปจับจองพื้นที่เพื่อพักผ่อนและเดินเล่นจำนวนมาก   
จาก
https://zingnews.vn/trung-tam-tphcm-dong-duc-chieu-cuoi...
คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

เย็นวันอาทิตน์ที่ 3 ตุลาคม 2564 ชาวไซ่ง่อนได้ออกมาใช้ชีวิตนอกบ้านกันหลังจากที่รัฐผ่อนคลายมาตรการLockdown ให้สามารถเดินทางออกนอกบ้านได้แล้ว ถนนหลายสายเต็มไปด้วยรถและคนที่ออกมานอกบ้าน และในพื้นที่สาธารณะโดยเฉพาะบริเวณเขต 1 มีคนไปจับจองพื้นที่เพื่อพักผ่อนและเดินเล่นจำนวนมาก   
จาก
https://zingnews.vn/trung-tam-tphcm-dong-duc-chieu-cuoi...
คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

#อัพเดตเวียดนาม
อัพเดตสถานการณ์โควิดในเวียดนาม สัปดาห์นี้ ตัวเลขรวมผู้ติดเชื้อโควิดรายใหม่ในประเทศลดลงอย่างเป็นรูปธรรม จากสัปดาห์ก่อนที่เฉลี่ยวันละ 6,900 ราย เป็น วันละ 4,800 รายในสัปดาห์นี้ โดยเฉพาะนครโฮจิมินห์ลดลงเหลือเพียงวันละ 2,200 ราย  สถานการณ์การ Lockdown ในหลายจังหวัดเขตภาคใต้ได้คลายมาตรการลงทำให้ประชาชนออกจากบ้านและไปทำงานได้แต่ยังมีอีกหลายปัจจัยที่ยังไม่ถูกปลดล๊อกเช่นการเดินทางข้ามจังหวัดไม่ว่าจะเป็นทางอากาศหรือทางบก จากเดิมที่รัฐบาลเคยประกาศว่าจะเริ่มเปิดเส้นทางบินในประเทศในวันที่ 5 ตุลาคม จะต้องเลื่อนกำหนดการออกไปก่อน ด้วยอำนาจในการอนุญาตให้เดินทางเข้าออกจังหวัดเป็นอำนาจของแต่ละจังหวัด ดังนั้นการเปิดเส้นทางบินหรือเส้นทางรถไฟจำต้องได้รับความยินยอมจากแต่ละจังหวัดเจ้าของพื้นที่ทั้งฝ่ายออกและเข้า
นครโฮจิมินห์ อนุญาตให้ประชาชนออกจากบ้านได้แล้ว แต่ร้านอาหาร บาร์ ร้านเบียร์สด ร้านกาแฟ ยังไม่อนุญาตให้นั่งกินดื่ม ผู้คนจึงได้แต่ขี่รถมอเตอร์ไซด์ “ดีหย่อมหย่อม” ตลาดสดและซุปเปอร์มาร์เก็ตกลับมาเปิดใหม่ บางที่ใช้วิธีจำกัดคนเข้าไปใช้บริหารโดยการแจกบัตรคิว อุตสาหกรรมที่คาดว่าจะได้รับผลกระทบจากโควิด19 รอบใหม่นี้มากที่สุดคืออุตสากรรมสิ่งทอและกระเป๋า ซึ่งตัวเลขจากสมาคมผู้ประกอบการสิ่งทอเวียดนามรายงานว่าตัวเลขผลิตเดือนกันยายน ลดลงจากเดือนสิงหาคม  ถึง 8% และลดลง 9 %เทียบกับระยะเดียวกันของปีก่อน เวียดนามมีแรงงานอยู่ในอุตสาหกรรมสิ่งทอถึง 2 ล้านคน  การเดินทางข้ามเมืองระหว่างโฮจิมินห์และเมืองอื่นๆยังกฏเกณฑ์ยังไม่ค่อยชัดเจนแต่มีขบวนรถมอเตอร์ไซด์ของคนที่ต้องการกลับบ้านต่างจังหวัดเดินทางออกจากเมืองนับหมื่นคนในระหว่างสัปดาห์ที่ผ่านมา
ฮานอย ตัวเลขผู้ติดเชื้อรายใหม่เฉลี่ยรายวันสัปดาห์นี้ เพียง 7 รายต่อวัน ร้านอาหารในเขตนครฮานอยยังไม่ได้รับอนุญาตให้นั่งทานในร้าน ทำได้เพียง ซื้อกลับไปกินบ้าน ไม่นับร้านที่แอบๆเปิดตามซอกตามมุม ร้านเบียร์ยังไม่เปิด ฮานอยเปิดเมืองมากว่า สองสัปดาห์แล้ว สิ่งที่พบคืออุตสาหกรรมขนาดเล็กขนาดจิ๋ว อย่างร้านซ่อมรถ ซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า ซ่อมโทรศัพย์มือถือ โรงกลึงขนาดเล็ก ขาดแรงงาน ช่างซ่อม เพราะช่างเดินทางกลับต่างจังหวัดเพราะไม่มีงานทำ ขณะนี้ยังไม่เดินทางกลับมาฮานอยหรืออาจจะหางานอื่นทำในต่างจังหวัดไปแล้ว ก่อให้เกิดการชะงักงันของธุรกิจในเมืองใหญ่ กระแสการพักผ่อนที่มาแรงในเมืองหลวงหลังจากรัฐบาลผ่อนคลายให้คนเดินทางในเขตจังหวัดฮานอยได้ ตอนนี้คือการนั่งรถส่วนตัวออกไปชานเมืองแล้วกางเต้นท์นอนหรือกางเสื่อปิกนิคแบบเช้าไปเย็นกลับ เช่นพื้นที่ ริมแม่น้ำแดงเขต อำเภอ ลองเบียน, ทะเลสาบ สุยหาย เขตอำเภอบาวี่ ทะเลสาบจ่อมนุ้ย เขตซอกเซิน จังหวัดฮานอย เพราะไม่มีร้านอาหารในนั่งกินดื่มในฮานอยคนจำนวนหนึ่งจึงชวนกันออกไปเช็กอินในเขตชานเมืองแทน
เรียบเรียงจาก
https://zingnews.vn/nhieu-doanh-nghiep-det-may-viet-bi...
https://vtv.vn/.../mo-lai-duong-bay-phai-bao-dam-an-toan...
https://zingnews.vn/chu-tich-ha-noi-ly-giai-viec-chua-mo...
http://baophutho.vn/.../bon-hoat-dong-giai-tri-ngoai-troi...
https://laodong.vn/.../ha-noi-sau-gian-cach-xa-hoi-noi...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

แวะมาทักทาย..ขอบคุณ ที่ไม่หนีหายไปไหน  ;D

สถานการณ์โควิดในประเทศเวียดนามสัปดาห์นี้ ดูเหมือนว่าเป็นไปตามที่หลายฝ่ายคาดการ ตัวเลขผู้ติดเชื้อรายใหม่เพิ่มขึ้นตามกราฟเป็นตัวยู โดยจำนวนผู้ติดเชื้อรายใหม่สัปดาห์นี้เฉลี่ย 9,200 รายต่อวัน ขณะที่สัปดาห์ก่อนอยู่ที่ 8,000 รายต่อวัน หลายจังหวัดหันมาประกาศเพิ่มมาตรการเชิงป้องกัน
ในเย็นวันที่ 19 พฤศจิกายน 2564 นครโฮจิมินห์มีการทำบุญใหญ่เพื่อคนเสียชีวิตจากเชื้อโควิด19 นับถึงวันที่ 18 พย.แล้ว มีคนเสียชีวิตกว่า 24,000 คน ในจำนวนนี้เป็นคนโฮจิมินห์เสีย 17,000 คน
นครโฮจิมินห์สั่งปิดบาร์ คาราโอเกะ ร้านนวด สปา หลังจากที่อนุญาตให้เปิดได้เพียงสองวัน ในขณะที่ฮานอยประกาศให้คนเดินทางมาจากโฮจิมินห์ต้องทำการกักตัวในที่พักหรือโรงแรมอย่างน้อย 7 วันหลังจากเดินทางมาถึงฮานอย มาตรการนี้ประกาศออกมาอย่างกระทันหันทำให้วันนั้น มีคนที่จะเดินทางจากโฮจิมินห์ไปฮานอยต้องยกเลิกเที่ยวบินจำนวนมาก มาตรการเชิงป้องกันแบบนี้ทยอยประกาศออกมาในแต่ละจังหวัด
วันที่ 20 พฤศจิกายน ของทุกปี จะเป็นวันครู ของประเทศเวียดนาม โดยธรรมเนียมแล้ว ดอกไม้จะขายดีมาก ร้านดอกไม้จะช่อดอกไม้แทบไม่ทันเพื่อให้ผู้ปกครองซื้อให้นักเรียนนำไปมอบให้คุณครู หรือศิษย์เก่าจะนิยมซื้อดอกไม้ไปมอบให้คุณครูโรงเรียนเก่าเพื่อแสดงความกตเวที แต่ปีนี้ร้านขายดอกไม้ในฮานอยเงียบเหงา จำนวนผู้สั่งจองดอกไม้ในวันนี้น้อยกว่าปีก่อนๆ 5-6 เท่า
ผลกระทบจากพิษโควิด19 ต่อธุรกิจในประเทศ เริ่มปรากฏสู่สายตาคนเรื่อยๆ ล่าสุดบริษัท Highlands Coffee ได้หยุดจ่ายเงินค่าเช่าให้กับเจ้าของตึกแห่งหนึ่ง ในนครหลวงฮานอย หลังจากที่ไม่สามารถตกลงขอลดค่าเช่าในระหว่างที่ต้องปิดร้านเพราะโควิดในช่วงสามสี่เดือนก่อน เจ้าของสถานที่ให้ได้แต่เพียงยืดหนี้ให้อีก 90 วันแต่ให้ลดค่าเช่านั้นอย่าหวัง เรื่องนี้จึงเป็นคดีความฟ้องร้องกันไป คล้ายกันกับกรณีของร้านขายมือถือ TGDĐ ที่ผู้เช่าเป็นฝ่ายขอลดค่าเช่าลงมาจากสัญญาเดิม
ไม่ใช่ประเทศไทยประเทศเดียวที่ผักชี กก.ละ 300 บาท กระแสราคาผักและอาหารในเวียดนามกำลังอยู่ในช่วงขาขึ้น ตามราคาน้ำมันที่ขึ้นไปก่อนหน้านี้แล้ว ต้นหอมราคา กกละ 81.800 đồng/kg (110 บาท), ผักชี 60.000 đồng/kg (80 บาท) ไม่เพียงแต่ผัก บะหมีสำเร็จรูปเตรียมขึ้นราคาหรือบางเจ้าอาจขึ้นราคาไปแล้ว เนื่องจากต้นทุนแป้งซึ่งจะนำทำเส้นบะหมี่ได้ขึ้นราคาไปแล้ว 30-40% แนวโน้มราคาสินค้าบริโภคในเวียดนามมีแนวโน้มจะขึ้นราคาตามปัจจัยการผลิตและค่าขนส่ง
แต่กระนั้นก็มีแนวโน้มไปในทางที่ดีเมื่อภาคบริการ ผู้ประกอบการมีแนวโน้มจะกลับมาเปิดบริการมากขึ้นคนงานเริ่มเดินทางกลับจากต่างจังหวัดเข้าสู่เมืองเพื่อทำงานในภาคบริการ และการเปิดประเทศรับนักท่องเที่ยวได้เริ่มต้นในโครงการpilot program ในเมืองท่องเที่ยวเช่น ดานัง กวางนาม กวางนิน นาจาง และ ฟูก๊วก
เรียบเรียงจาก
https://zingnews.vn/gia-nhieu-mat-hang-sap-tang-manh...
https://zingnews.vn/gia-thuc-pham-dang-leo-thang...
https://zingnews.vn/highlands-coffee-phan-ung-khi-bi-to...
https://zingnews.vn/23476-nguoi-qua-doi-vi-covid-19...
https://zingnews.vn/nhan-vien-di-tu-que-len-toi-tphcm...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

แวะเวียนมาดู มาอ่านอยู่เน้อเจ้า  ;D

หลังจากที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายปี ทำงานต่างประเทศมาก็หลายที่ ในที่สุด ในปี 2020 ผมก็ตกล่องปล่องชิ้นเป็นเขยเวียดนาม อย่างเป็นทางการ ในพิธีการนั้นก็เป็นลักษณะของการไปขอเจ้าสาวในแบบทั่วๆไปในวัฒนธรรมอาเซียน คือมีการนำสินสอด ทองหมั้น ไปสู่ขอ และจัดงานพิธีมงคลหมั้นและหรือสมรสในวันนั้นๆ ตามแต่ความพร้อมและความเหมาะสมของแต่ละครอบครัว ในกรณีของผมนั้น ใช้พิธีการแบบเรียบง่าย เนื่องจากทางญาติผู้ใหญ่ทางเมืองไทยไม่สะดวกสำหรับการเดินทาง และด้วยระยะเวลาที่มีน้อยจึงทำพิธีแบบเล็กๆ มีสินสอดทองหมั้นไปตามสมควร พิธีคือ กราบไหว้ฟ้าดินและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ กราบไหว้คุณพ่อคุณแม่ของเจ้าสาวและเจ้าบ่าว เจ้าบ่าวยกถ้วยน้ำชาให้กับแม่เจ้าสาว เจ้าสาวยกถ้วยน้ำชาให้กับตัวแทนแม่เจ้าบ่าว มีการเตรียมการกล่าวบันทึกรายการตามประเพณีของชาวเวียดนาม มอบสินสอดให้กับคุณแม่เจ้าสาว ตัวแทนคุณแม่เจ้าบ่าวใส่ทองให้กับเจ้าสาว คู่บ่าวสาวใส่แหวนให้กันและกัน หลังจากนั้นก็จะมีการพูดคุยหรือคำกล่าวของผู้ใหญ่ของทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวเพื่อให้โอวาสกับทั้งสอง เป็นอันเสร็จพิธีที่เรียบง่ายมากครับ
เนื่องจากเป็นการแต่งงานครั้งแรกและเป็นการแต่งงานในต่างแดน จึงค่อนข้างประหม่าและตื่นเต้น ทำอะไรไม่ค่อยถูกเลยครับ

https://youtu.be/gshiBFdT0ps
https://youtu.be/gshiBFdT0ps

https://youtu.be/2c7FghGOCnA
https://youtu.be/2c7FghGOCnA

https://youtu.be/w4jfogGsOOs
https://youtu.be/w4jfogGsOOs

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

ยินดีด้วยครับ

มะกอกเวียดนามใต้นั้นขนาดใหญ่มาก พอพอกับมะม่วงเลยทีเดียวครับ

ขนมบั้๊นแซว ลักษณะคล้ายๆขนมครก แต่มีขนาดใหญ่กว่า ใส้เป็นเนื้อหมูบดกับเครื่องเทศเฉพาะ โรยด้วยถั่วงอก กับกับผักอร่อยเหาะไปเลยครับ

จากหน้าแรก มาถึงหน้า 15 กระทู้นี้ น่าจะเป็นกระทู้ที่โพสต่อเนื่องนานที่สุดในเว็บแล้วมั้งครับ  ;D ;D

ขอบคุณที่ยังมาอัพเดทเรื่อยๆนะครับ  ;)

พระพุทธศาสนาในเวียดนามเป็นนิกายมหายาน พระภิกษุสงฆ์จึงมีความแตกต่างจากนิกายเถรวาทในบ้านเรา และเราจะเห็นพระภิกษุขับขี่ยานพาหะด้วยตัวเองอยู่ทั่วไป

ยินดีครับ

เรื่องอาหารทะเลที่เวียดนามมีเมนูอร่อยๆมากมายครับ แต่ก็ต้องคนในท้องถิ่นช่วยแนะนำหาร้านที่ราคาไม่แพงและรสชาดดี ที่นี่มีทั้งที่ราคาถูกๆไปจนถึงราคาแพงหูฉี่ แต่ภาพรวมแล้วมีให้เลือกมากมายเลยครับ แล้วแต่รสนิยม ผมเพิ่งมีโอกาสไปร้านนึงแถวๆเขต 2 เป็นร้านเล็กๆ เมนูหลักคือ หอย ประมาณว่าร้านสารพัดหอย แต่ก็มีเมนูอาหารทะเลอื่นๆบ้าง มีโต๊ะนั่งกินแบบเล็กๆ ราคาย่อมเยา แต่เมนูอาหารถูกปากเกือบทุกเมนูครับ อร่อยจริงๆ

เรื่องอาหารทะเลที่เวียดนามมีเมนูอร่อยๆมากมายครับ แต่ก็ต้องคนในท้องถิ่นช่วยแนะนำหาร้านที่ราคาไม่แพงและรสชาดดี ที่นี่มีทั้งที่ราคาถูกๆไปจนถึงราคาแพงหูฉี่ แต่ภาพรวมแล้วมีให้เลือกมากมายเลยครับ แล้วแต่รสนิยม ผมเพิ่งมีโอกาสไปร้านนึงแถวๆเขต 2 เป็นร้านเล็กๆ เมนูหลักคือ หอย ประมาณว่าร้านสารพัดหอย แต่ก็มีเมนูอาหารทะเลอื่นๆบ้าง มีโต๊ะนั่งกินแบบเล็กๆ ราคาย่อมเยา แต่เมนูอาหารถูกปากเกือบทุกเมนูครับ อร่อยจริงๆ

เข้ามาติดตามครับ  :D

อยากไปนะ แต่กลัวโดนรถมอเตอร์ไซค์ชนตาย

รถติด

ติดตามเจ้า  ;D

ฤดูชักว่าว (ว่าวของเวียดนามโดยรวมแล้วมีขนาดใหญ่กว่าบ้านเราพอสมควร ดูๆไปก็เหมือน ผู้คุมวิญญาณในเรื่อง แฮรี่ พอตเตอร์เลยครับ)

ลูกชาย ลูกครึ่งไทย-เวียดนามครับ

บันทึกประสบการณ์ครอบครัวติดโควิดทั้งสามคน ในเวียดนาม

ผมเริ่มมีอาการระคายเคืองที่ลำคอช่วงเย็นวันที่ 24 สค. แต่ยังนอนในห้องก็เดียวกับแฟนและลูกชายในห้องแอร์ (ผมย้ายตัวเองลงไปนอนเปล) กลางคืนเริ่มมีอาการระคายเคืองมากขึ้นเรื่อยๆ จึงพยายามจิบน้ำอุ่นบ่อยๆและใช้ยาอมตราตะขาบ 5 ตัว ถึงตอนนี้ผมไม่สามารถนอนหลับสนิทได้เพราะมีอาการหลับๆตื่นๆ จนกระทั่งประมาณตี 2 จึงนอนไม่หลับอีกเลย
เช้าวันที่ 25 สค. จึงตรวจATKพบ 2 ขีด รีบแยกตัวออกมานอนอีกห้องนึง (ห้องตรงกันข้าม) เตรียมพร้อมสำหรับการกักตัวอย่างสมบูรณ์ ในเช้าวันนี้ผมไม่มีอาการไข้แต่อย่างใด มีเพียงอาการเจ็บ แสบ ที่ลำคออย่างอย่างหนัก จึงใช้วิธีดื่มน้ำร้อน น้ำอุ่น+น้ำผึ้ง+มะนาว เป็นหลัก อีกทั้งคุณแฟนได้เตรียมหาซื้อส้มสำหรับคั้นพร้อมเครื่องคั้นเล็กๆ ส้มเขียวหวาน มาสต๊อกไว้ให้จำนวนนึง จนกระทั่งช่วงเย็นๆ จึงเริ่มมีไข้นิดหน่อย 37.5 องศา และมีไข้สูงช่วงกลางคืน 37.9 องศา
เช้าวันที่ 26 สค.ตื่นนอนตั้งแต่ ตี 4 กว่าๆ อาการแสบลำคอยังคงอยู่ เริ่มมีอาการปวดเมื่อยตามลำตัว อาการไข้ลดลงนิดหน่อย 37.8 องศา และมาไข้สูงในช่วงเที่ยง 38.2 องศา อ๊อกซิเจนในเลือด 96 จึงเริ่มกินยา โมลนูพิราเวียร์ 400 กรัม 2 เม็ดแรก ลิ้นไม่รับรสอาหาร คือจะออกแนวจืดๆไปหมดทั้งๆที่อาหารมีรสจัด หลังจากกินยาโมลนูพิราเวียร์ไข้ไม่ลดลง ยังคงจิบน้ำร้อน คั้นน้ำส้มกินต่อไป
วันที่ 27 สค. ตื่นนอนตั้งแต่ประมาณ ตี 4 อาการแสบลำคอยังคงอยู่ อาการไอยังคงอยู่เพิ่มเติมคือมีเสลด อาการปวดเมื่อยตามลำตัวยังคงอยู่ ลิ้นไม่รับรสยังคงอยู่ มีอาการปวดหัวจี๊ดๆเพิ่มขึ้นมา คล้ายๆปวดหัวไมเกรนแต่ไม่หนักเท่า เริ่มขับถ่ายหนักถี่ขึ้น จากวันละ 1-2 ครั้ง เป็นวันละ 3-4 ครั้ง ช่วงเย็นๆ ไข้จึงลดลงเป็นปกติ ที่ 37.2 องศา
วันที่ 28 สค. ตื่นนอนประมาณ 6 โมงเช้า ถึงตอนนี้อาการไข้เป็นปกติแล้วไม่มีไข้อีกต่อไป อาการไอมีเสลดยังคงอยู่ อาการปวดเมื่อยตามลำตัวหายแล้ว ลิ้นไม่รับรสยังคงอยู่ การขับถ่ายกลับมาปกติอีกครั้ง แต่ผมเริ่มอาการคันเป็นตุ่มเม็ดเล็กๆตรงหน้าท้องด้านขวาขนาด 1 ฝ่ามือ มันคือ งูสวัดนั่นเอง และข่าวร้ายที่ผมไม่อยากได้รับที่สุดก็คือ แฟนของผมตรวจ ATK พบ 2 ขีดแล้ว เธอจึงเริ่มใส่หน้ากากอนามัยในการอยู่กับลูกชาย (วัย 18 เดือน) ตั้งแต่วันที่ผมติดโควิด พวกเรา 3 คนพ่อแม่ลูกก็ติดต่อกันทางออนไลน์เท่านั้น และจะเฝ้าติดตามอาการของอีกฝ่ายอย่างสม่ำเสมอ จนถึงเมื่อวานอาการของแฟนผมก็ยังปกติทุกอย่าง มีเพียงเริ่มมีอาการนอนไม่ค่อยหลับและตื่นนอนแต่เช้าตรู่ ทันทีที่แฟนผมตรวจพบเชื้อ ผมก็เปิดประตูห้องเข้าไปอยู่ในห้องแบบพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง แต่จะพยายามไม่อยู่ใกล้ลูกชายในมากที่สุด ในขณะช่วงเวลานอนผมยังแยกห้องนอนเหมือนเดิม จะเรียกว่าเคราะห์ซ้ำหรือโชคดีก็ไม่รู้ แอร์ในห้องก็ได้พังไปเรียบร้อย จึงต้องใช้พัดลมอย่างเดียวเท่านั้น
วันที่ 29 สค. ตื่นนอนเป็นเวลาปกติแล้ว คือช่วง ตี 5 ถึง 6 โมง เช้า ไม่มีไข้แล้ว มีอาการไอนิดหน่อยยังมีเสลดนิดหน่อย ไม่มีปวดเหมื่อยแล้ว ลิ้นเริ่มรับรสได้บ้างแล้ว งูสวัดก็เริ่มคันขึ้นเรื่อยๆ พอเกาก็เริ่มแสบร้อนมากขึ้น ผมใช้ยาสีฟันทาบางๆ ให้หายร้อน พอไม่เกาก็ไม่ขยายตัวออกเพิ่ม ระดับอ๊อกซิเจนในเลือดผมปกติมาตลอดไม่มีปัญหา ในขณะที่คุณแม่เริ่มมีไข้เล็กน้อย มีไอเล็กน้อย ลูกชายยังปกติดี อารมณ์ดี เพราะมีป๊ะป๋าเข้าไปเล่นด้วยในห้องทั้งวัน
วันที่ 30 สค. อาการโดยรวมตัวผมเองคงเหลือแค่งูสวัดและปัญหาลิ้นรับรสเท่านั้น อาการอย่างอื่นกลับมาปกติหมดแล้ว แต่ผลการตรวจ ATK ยังคงมีเชื้อ 2 ขีดอยู่จางๆ  ในขณะที่แฟนของผมเริ่มมีอาการไข้ต่อเนื่องไม่ค่อยลดลงแล้ว แต่ไม่ค่อยมีการอาการระคายเคืองที่ลำคอ คุณแม่เริ่มมีอาการปวดเมื่อยตามลำตัว และมีอาการนอนไม่ค่อยหลับ ลูกชายยังคงปกติดี ยังคงกินอาการเป็นลิ้นจระเข้เหมือนเดิม อารมณ์ดีตามปกติ
วันที่ 31 สค. อาการของผมคงที่แล้ว ประคับประคองงูสวัดไม่ให้ลุกลาม การกินอาหารก็พยายามกินให้ได้มากที่สุด ถึงจะไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ก็ตาม ส่วนคุณแม่อาการไข้ลดลงแล้ว อาการไอยังอยู่นิดหน่อย แต่ไม่มีเสลด ไม่มีอาการระคายเคืองที่ลำคอ อาการปวดเมื่อยตามลำตัวทุเลาลง และในคืนนี้เอง เหตุการณ์ที่ครอบครัวกลัวและกังวลที่สุดก็ได้เริ่มต้นขึ้น ในตอนดึกลูกชายมีอาการไข้ขึ้น 39-40 องศา คุณแม่ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด โดยที่ไม่ได้นอนทั้งคืน ต้องเฝ้าดูอาการคอยเช็ดตัวให้ความร้อนลดลงอยู่ตลอดเวลา ส่วนคุณพ่อยังคงได้นอนตามปกติอยู่ห้องตรงกันข้าม
วันที่ 1 กย. ตอนเช้าตรู่ผมจึงเข้าไปในห้องและได้เห็นอาการของลูกชายก็หัวใจหล่นวูบ ทั้งทั้งที่ได้เตรียมใจไว้บ้างแล้วว่ายังไงลูกชายก็คงต้องติดโควิดไปกับพ่อและแม่ เกิดอาการรนอย่างไม่รู้ตัว ทำอะไรไม่ค่อยจะถูก ลกไปหมด ลูกชายตัวร้อนและไข้สูงถึง 39-40 องศา ถึงแม้ว่าจะให้กินยาลดไข้ของเด็กแล้วก็ตาม เราใช้วิธีเช็ดตัวด้วยผ้าชุบน้ำร้อน (ด้วยน้ำที่อุณภูมิสูงกว่าอุณภูมิไข้) ลูกชายดูพลังงานลดลงอย่างเห็นได้ชัด ต้องถอดแพมเพริ์สออกให้เกิดการระบายได้ง่าย หาชุดที่ดูเบาบางลง ชุดหลวมๆให้ลูกชายใส่ การกินข้าวของลูกชายยังคงปกติ ผมต้องพยายามให้คุณแม่ได้พักบ้างด้วยการเปลี่ยนเวรดูแลลูกสลับกันไป แต่คุณแม่ก็ยังคงไม่ค่อยไว้วางใจคุณพ่อเท่าไหร่ จึงยังคงได้นอนในตอนกลางวันนิดนิดหน่อยหน่อย เพราะช่วงเวลาที่ลูกชายจะนอนจะเรียกหาแต่แม่เท่านั้น ไม่ยอมให้พ่อไปนอนด้วย ผมดูแลลูกชายอยู่จนถึงเวลานอนกลางคืนของลูกชาย คือ 2-3 ทุ่ม แล้วจึงกลับไปนอนแยกห้องนอนเหมือนเดิม ผมใช้วิธีตั้งนาฬิกาปลุกตอนประมาณ ตี 2 แล้วค่อยกลับเข้ามาดูคุณแม่และคุณลูกในห้องอีกครั้ง ผมเข้ามานอนเปลในห้องด้วยกันถึงเช้า
วันที่ 2 กย. อาการไข้ของลูกชายถือว่าวิกฤติเป็นอย่างมากเพราะไข้สูงอย่างต่อเนื่อง บางครั้งไปถึง 42 องศา ลูกชายมีอาการ ซึมๆ เพ้อร้องเรียกหาแม่ตลอดเวลาที่ไข้ขึ้นสูง (คุณพ่อเข้าใกล้ไม่ได้เลย) การใช้ผ้าชุบน้ำร้อนดูจะไม่ได้ผลและไข้ไม่ลดลงเลย เราเปลี่ยนมาใช้แผ่นเจลลดไข้ ผลิตภัณฑ์ที่มีจำหน่ายในเวียดนาม ซึ่งได้ผลพอสมควร ลูกชายกินข้าวได้น้อยลง และมีอาการอ้วกนมและอ้วกอาหารเป็นบางชนิด พลังงานแถบจะหมดเกลี้ยง แทบไม่มีแรงเดิน แรงยกช้อนกินข้าว เราปรึกษากันว่า ถ้าพรุ่งนี้  ลูกชายยังมีอาการไข้ไม่ลดลงต่ำว่า 39 องศา จะพาลูกชายไปโรงพยาบาล ซึ่งผมได้ทำเอกสารการเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลให้กับคุณแม่และคุณลูกไว้เรียบร้อยแล้ว คล้ายๆกับประกันสังคมในบ้านเราแต่เป็นการทำเอกสารแยกส่วนเฉพาะการรักษาพยาบาลประจำโรงพยาบาลประจำเขตที่พำนัก จ่ายเป็นรายปี วันนี้คุณแม่ดูเพลียอย่างเห็นได้ชัด ผมจะพยายามดูแลลูกชายให้มากที่สุด ผมอุ้มลูกชายมานอนเล่นช่วงตอนกลางวันในห้องตรงข้ามที่ผมนอนทุกวัน แล้วกล่อมพาลูกชายนอนได้ประมาณเกือบ 2 ชั่วโมง (ซึ่งปกติจะไม่ค่อยยอมนอนกับพ่อ แต่ไม่มีแรงต้านทาน ไม่มีแรงลุกหนีจากที่นอน) จึงพอจะทำให้คุณแม่เริ่มฟื้นตัวมาบ้าง คุณแม่ยังคงมีอาการปวดหัวจี๊ดอยู่บ้าง แต่ที่ยังไม่ฟื้นไข้ได้อย่างเต็มที่เพราะไม่ค่อยได้นอนติดต่อกันหลายวันนั่นเอง คืนนี้ผมใช้วิธีตั้งนาฬิกาปลุกตอนประมาณ ตี 3 เหมือนเดิม แล้วค่อยกลับเข้ามาดูคุณแม่และคุณลูกในห้อง คืนนี้คุณแม่และคุณลูกดูหลับสนิทได้มากขึ้น
วันที่ 3 กย. อาการไข้ของลูกชายเริ่มลดลงอย่างเห็นได้ชัด คือ ลงลงต่ำกว่า 39 องศาแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกลัวว่าจะต้องไปโรงพยาบาลหรือปล่าว แต่ว่าเรายังต้องดูแลอาการของลูกชายอย่างใกล้ชิดอย่างต่อเนื่อง ยังคงใช้แผ่นเจลลดไข้ สลับกับผ้าชุบน้ำร้อนเช็ดตัวอย่างต่อเนื่องต่อไปอย่างอดทน ลูกชายเริ่มมีอาการสดชื่นขึ้นมาบ้าง แต่แววตายังคงมีอาการอิดโรยหลังจากไข้สูงติอต่อกันมาหลายวัน มีความพยายามจะลุกขึ้นมาเดินเล่นมากขึ้น (ทั้งๆที่ยังไม่ค่อยมีแรง) มีความพยายามที่จะเอื้อมมือคว้าของเล่นใกล้มือมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี ส่วนคุณแม่ก็เริ่มได้นอนพักมากขึ้น วันนี้เราสามารถเช็ดตัวให้ลูกชายไข้ลดลงมาเกือบปกติบ้างแล้ว เป็นบางช่วงเวลา การกินอาหารของลูกชายกับคุณแม่เริ่มกินได้มากขึ้นนิดหน่อย ลูกชายให้ผมอุ้มได้มากขึ้น ผมพยายามอุ้มลูกไปเดินเล่นระหว่างสองห้องเท่าที่เป็นไปได้ ป้องกันลูกชายอึดอัดหรือเบื่อที่อยู่แต่ในห้อง
วันที่ 4 กย. อาการไข้ของลูกชายกลับมาปกติแล้ว ประมาณ 37 องศา สิ่งที่ตามมาคือ พลังงานในการซน ในการเล่นของลูกชายเริ่มกลับคืนมา ประมาณ 75% แล้ว นั่นหมายความว่าถึงลูกชายผ่านวิกฤติการติดโดวิดนี้ไปอีกขั้นใหญ่ๆแล้ว การกินอาหารของลูกชายกลับมาปกติแล้วเช่นกัน น้ำหนักของลูกชายหายไปประมาณ 1 กก. คุณพ่อ 2 กก. คุณแม่ไม่ได้ชั่ง ฮ่าๆ
วันที่ 5 กย. คุณพ่อและคุณแม่ตรวจ  ATK ผ่านแล้วทั้งคู่ ในขณะที่คุณลูกยังไม่ได้ตรวจ  อาการคงเหลือคุณพ่อ มีเสลด งูสวัดแห้งไปเยอะแล้ว คุณแม่มีอาการปวดหัวจี๊ดเป็นบางเวลา ส่วนคุณลูกนั้นคุณแม่สังเกตุว่าไม่ค่อยมีเหงื่อออกตามผิวมากเหมือนเช่นเคย ทั้งๆที่ปกติคุณลูกจะเป็นคนเหงื่อออกง่ายกว่าคุณแม่ด้วยซ้ำ
วันที่ 6 กย. คุณลูกตรวจ ยังคงเหลือ 2 ขีดจางๆ 
วันที่ 9 กย. คุณลูกชายตรวจ ATK ผ่าน
ขอขอบคุณป้าบุศย์ที่ทำกับข้าวมาส่งให้ผมทุกมื้อ Bus Seesan
ขอขอบคุณพี่เล็ก สะอาดที่หาซื้อยาและกับข้าวในบางมื้อ แบกถังน้ำดื่มมาให้ถึงหน้าห้อง Saat Nguyen
ขอขอบคุณปรางค์ที่วิ่งหาซื้อผลไม้ กับข้าวของคุณแม่ คุณลูก และแผ่นเจล ลดไข้ Prang Doungraksa
ขอขอบคุณ บมจ.อิตาเลียนไทย ที่ให้ผมได้มีโอกาสดูแลครอบครัวอย่างใกล้ชิด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1.  การเช็ดตัวลูกน้อยให้เช็ดย้อนเข้าหาตัว
2.  วิตามินซี ไม่ได้มาจากส้ม เท่านั้น
3.  น้ำผึ้ง มะนาว น้ำร้อน คือ ยาสารพัดประโยชน์
4.  คำว่า “หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่” ยังคงพบเจอประสบการณ์ด้วยตัวเองเท่านั้นจึงจะรู้สึกได้อย่างถ่องแท้
5.  “คุณอุปสรรค” ยังคงเป็นบุคคลที่ผมรังเกียจและไม่เคยต้อนรับเข้ามาให้ชีวิตเสมอมา
6.  เสลดยังคงมีอยู่ลูงตู่ก็เช่นกัน

พระภิกษุสงฆ์นิกายเถรวาทในเวียดนามก็ยังมีอยู่บ้าง
แต่ไม่แน่ใจว่าในรูปนี้ผมเจอตรงจุด 4 แยก จะเป็นภิกษุปลอมหรือปล่าว
เพราะมีมิจฉาชีพในลักษระแบบนี้มาขอทานซึ่งอยู่ทั่วไปตามแยกต่างๆ

ขอให้หายไวๆ ปลอดภัยทั้งครอบครัวเน้อเจ้า

หายจากโควิดกันหมดแล้วทั้งครอบครัวครับ ของคุณครับ

เมื่อเวลา 19.00 น. วานนี้ 27 กันยายน ที่ผ่านมา ศูนย์กลางพายุไต้ฝุ่นโนรู อยู่ห่างจากจังหวัดดานังและกวางนามทางทิศตะวันออก 180 กิโลเมตร แรงลม 134-166 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คาดว่าพายุจะขึ้นฝั่งในอีก 12 ชัวโมงข้างหน้าความเร็วลมจะลดลงเป็น 89-117 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ในช่วงเวลาตั้งแต่ 22.00 คืนนี้(27/9)ไปถึง 6 หรือ 7.00 น.ของวันพรุ่งนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดของพายุ คลื่นในทะเลสูงสี่ถึงหกเมตร กระแสลมบนบกในบางช่วงเวลาอาจสูงถึง 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รัฐบาลจึงประกาศให้ประชาชนในจังหวัด ถัวเทียนเว้ ดานัง กวางนาม กวางหงาย และบิ่นดิ่น อยู่ในที่ปลอดภัย ห้ามออกไปนอกเคหสถานโดยเด็ดขาด

ภาพความเสียหายของเมืองดานังและฮอนอันเช้าวันนี้ 28 กันยายน โดยพายุไต้ฝุ่นได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งเมื่อเวลาตีสี่ของวันนี้ และอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรชั่น หลังพายุโนรูได้จากไปแล้วทิ้งไว้แต่เศษปรักหักพัง

จาก
https://vtv.vn/.../bao-so-4-ap-sat-dat-lien...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

เมื่อเวลา 19.00 น. วานนี้ 27 กันยายน ที่ผ่านมา ศูนย์กลางพายุไต้ฝุ่นโนรู อยู่ห่างจากจังหวัดดานังและกวางนามทางทิศตะวันออก 180 กิโลเมตร แรงลม 134-166 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คาดว่าพายุจะขึ้นฝั่งในอีก 12 ชัวโมงข้างหน้าความเร็วลมจะลดลงเป็น 89-117 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ในช่วงเวลาตั้งแต่ 22.00 คืนนี้(27/9)ไปถึง 6 หรือ 7.00 น.ของวันพรุ่งนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดของพายุ คลื่นในทะเลสูงสี่ถึงหกเมตร กระแสลมบนบกในบางช่วงเวลาอาจสูงถึง 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รัฐบาลจึงประกาศให้ประชาชนในจังหวัด ถัวเทียนเว้ ดานัง กวางนาม กวางหงาย และบิ่นดิ่น อยู่ในที่ปลอดภัย ห้ามออกไปนอกเคหสถานโดยเด็ดขาด

ภาพความเสียหายของเมืองดานังและฮอนอันเช้าวันนี้ 28 กันยายน โดยพายุไต้ฝุ่นได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งเมื่อเวลาตีสี่ของวันนี้ และอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรชั่น หลังพายุโนรูได้จากไปแล้วทิ้งไว้แต่เศษปรักหักพัง

จาก
https://vtv.vn/.../bao-so-4-ap-sat-dat-lien...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

เมื่อเวลา 19.00 น. วานนี้ 27 กันยายน ที่ผ่านมา ศูนย์กลางพายุไต้ฝุ่นโนรู อยู่ห่างจากจังหวัดดานังและกวางนามทางทิศตะวันออก 180 กิโลเมตร แรงลม 134-166 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คาดว่าพายุจะขึ้นฝั่งในอีก 12 ชัวโมงข้างหน้าความเร็วลมจะลดลงเป็น 89-117 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ในช่วงเวลาตั้งแต่ 22.00 คืนนี้(27/9)ไปถึง 6 หรือ 7.00 น.ของวันพรุ่งนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดของพายุ คลื่นในทะเลสูงสี่ถึงหกเมตร กระแสลมบนบกในบางช่วงเวลาอาจสูงถึง 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รัฐบาลจึงประกาศให้ประชาชนในจังหวัด ถัวเทียนเว้ ดานัง กวางนาม กวางหงาย และบิ่นดิ่น อยู่ในที่ปลอดภัย ห้ามออกไปนอกเคหสถานโดยเด็ดขาด

ภาพความเสียหายของเมืองดานังและฮอนอันเช้าวันนี้ 28 กันยายน โดยพายุไต้ฝุ่นได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งเมื่อเวลาตีสี่ของวันนี้ และอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรชั่น หลังพายุโนรูได้จากไปแล้วทิ้งไว้แต่เศษปรักหักพัง

จาก
https://vtv.vn/.../bao-so-4-ap-sat-dat-lien...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

สำหรับวัฒนธรรมการกินมะพร้าวของชาวเวียดนาม ส่วนใหญ่จะนิยมกินแต่น้ำไม่ค่อยกินเนื้อมะพร้าวกันครับ

วิธีการสร้างสุสานหรือหลุมฝังศพในเวียดนามตามหลักศาสนานั้นมีหลากหลายวิธีตามกำลังทรัพย์และสถานที่ที่จะเอื้ออำนวย
ในที่นี้ผมได้พบเจอการสร้างสุสานเพื่อเก็บโลงศพของผู้มีอันจะกิน คือการสร้างสุสานไว้ด้านบนของตัวบ้าน เอาไว้เก็บโลงศพของญาติ จึงได้นำรูปภาพเอามาฝากครับ

ได้เกร็ดความรู้ด้วย...เห็นภาพด้วย ขอบคุณเจ้า

ขอบคุณที่มา share ครับ